“ANO?” Gulat na saad ni Jette.
“Are you serious?” Napalunok na tanong ni Felix sa kaharap nitong kaibigan.
“Totoo?” Aniya ni Blue.
Napatitig ang tatlong mga kaibigan nito kay Primo na kasalukuyang nilalaro ang kupitang may lamang alak sa kamay nito.
“But why?” Sabay-sabay muling naitanong nang tatlo na nagkatinginan pa matapos.
Agad namang napabuntong hininga si Primo, pagkatapos ay mabilis nitong tinungga ang lamang alak sa kupita at inilapag nito saka sila tiningnan.
“Lolo is in America right now.”
“And so?” Sabay-sabay ulit na tanong ng tatlo na ikinakunot no oni Primo.
“I think he’s okay na and I don’t think na makakapag-hintay pa ako ng isa pang taon para makasama ko pa si Deiah.”
“At ano namang plano mo kapag naaprobahan na?”
“Teka, hulaan natin. Pakakasalan mo na si Atasha?” Kunot noong tanong ni Jette.
“Walang masama kung pakakasalan ko, in the first place she's the one I should've married before."
“Nadali mo Jette. So, for short kaya mo hihiwalayan si Deiah, because you plan to fix na the relationship you have with Atasha na naudlot nuon?" Paglilinaaw ni Blue na mabilis ikinatango ng ulo ni Primo.
“Tsk! Tsk! Kawawang Deiah.”
“So, paano na si Deiah? Paano ang lolo mo? Nakahanda ka na ba sa posibleng mangyari sa oras na malaman ng lolo mo? Naplano mo na din ba ang magiging outcome nitong gagawin mo ngayon?” Pag-uusisa ni Felix na may pagtaas pa ng isang kilay habang nakatitig sa kaibigang si Primo.
“Final destination—este final decision na ba iyan?” Dagdag ni Felix. Napabuntong hininga nang malalim si Primo saka tuluyang tinungga na ang alak ng natitirang laman sa bote.
“Ang heavy ng tanong mo Felix, gaanan mo lang at baka malaki ang malugi ko sa mga alak na pwedeng inumin pa niyang lalaki.” Aniya ni Blue.
“Ah, sige, sige. Ganito na lang, anong mangyayari kay Deiah after nito? Paano kong malaman ng lolo mo ito? Nakahanda ka ba sa posibleng mangyari sa oras na malaman ng lolo mo?”
“Pambihira, inulit mo na nga lang pinahaba mo pa iyang tanong. Ako na nga lang. Paano si Deiah, ang lolo pag-nalaman? Naplano mo na din ba ang possible mong gawin kapag nagkaalaman na?” Seryosong tanong ni Jette.
“Wala namang magagawa ang lolo sa oras na iharap ko na si Atasha bilang asawa ko na. At sa babaeng iyon? Bahala na siya sa buhay niya. Basta lumayo lang siya sa pamilya ko lalong lalo na kay lolo. Kung maaari bumalik siya sa kung saan siya dinampot ni lolo nuon.”
“Wow, ang tapang huh? Sana makita namin iyang tapang mo sa oras na magkaalamanan na.”
“Wala ka ba talagang naramdamang pagmamahal kay Deiah?”
“Look, alam nating lahat na wala akong gusto o nararamdaman sa babaeng iyon simula umpisa pa lang hanggang pinakasalan ko at ngayon. Alam nating lahat na kaya ko lang siya pinakasalan para hindi mapahiya ang pamilya ko sa ginawa niyang kalokohan. Lahat ng ginawa ko ay para maisalba ko ang pamilya, pangalan namin. Siguro, possible pang mahalin ko siya sa mga susunod kong buhay kung hindi niya lang ginawa iyon.”
“Pero, alam naman nating nagawa niya lang iyon dahil sa pagmamahal niya sa iyo.”
“Kaya inunahan niya na. Alam niyang plano kong magpropose nuon kay Atasha, kaya inunahan niya na ako. Hindi anghel ang Deiah na kilala niyo ni hind inga natin alam kung saan ba talaga siya nanggaling, basta na lamang siyang dinampot ng lolo at dinala sa bahay para palakihin at sirain ang buhay ko, gumising kayo. Maamo ang mukha lang nuon pero kayang kaya niyang baliktarin ang lahat masunod lang ang gusto niya.” Galit na galit na saad ni Primo.
“Naiintindihan ka naman naming, ang sa amin lang, ay baka mapagsisihan mo ang lahat ng iyan pagdating ng panahon.”
“Kailanman hindi ko pagsisisihan ang gagawin kong hakbang ngayon. Si Atasha ang mundo ko, at alam kong sasaya lang ulit ako, aayos lang ulit ang buhay ko kung makakasama ko na siya. Kung hindi niyo ako masusuportahan, ayos lang. Hindi lang naman ako ang kaibigan niyo, alam kong nahihirapan din kayo dahil kaibigan niyo din si Deiah, pero sana lang, sa pagkakataong ito masuportahan niyo man lang ako dito.” Saad nito bago tuluyang umalis bitbit ang isa pang bote.
“Oy—teka, iyong bot—” Hindi na nahabol pa ni Blue dahil sa bilis nitong maglakad palabas. Hindi naman mapigilan nang tatlo na magkatinginan saka mapatagay sa alak na nasa harapan nila.
Sa buong buhay nila ngayon lang yata sila nakaramdam ng bigat sa kalooban para sa kaibigang si Primo at kay Deiah.
“Paano na ito?” Napapailing tanong ni Felix sa dalawa.
“Wala naman tayong magagawa na eh. Kilala nating lahat si Primo, kapag napag-desisyonan na nito, tuldok na iyon. Bawal pakialaman na. Si Deiah naman, nagiging mahina kapag si Primo na ang pinag-uusapan.” Sagot ni Jette.
“What do you think, guys? Will she sign it?” Usisa ni Blue sa dalawa.
“Masyado nang malaki ang sugat na ginagawa ni Primo sa kaniya, kaya posibleng oo ang sagot.” Sagot ni Felix.
“Posible ding hindi, kilala natin si Deiah, hindi basta-bastang bumibitaw.” Sagot ni Jette.
“So, ang pwedeng sagot, oo at hindi? Ay, ang gulo niyo naman. Basta ako, maigi na lang na suportahan na lang natin kung anuman maging desisyon ng dalawa.” Sambit ni Blue na napapailing.
Ramdam nilang tatlo ang pagkadismaya sa ginawa ng kaibigan nito kay Deiah. Ngunit hindi din naman nila masisi si Primo.
“Kaya ayokong pinapapasok iyang si Primo dito eh. Parang hinihigop ang enerhiya sa munti kong tahanan pagnandito. Tingnan mo tuloy, para tayong halamang nalanta, kakaisip sa problema niya.” Saad ni Blue.
“Pero alam niyo sa totoo lang, gustong-gusto kong masagot ang katanungang matagal ng nagsusumigaw sa utak ko nuon pa man.” Sambit ni Blue.
“Ano iyon?” Tanong ni Felix at Jette.
“Gusto ko talaga malaman ku-kung saan nanggaling si Deiah. Kasi kung matatandaan natin, bigla na lang siyang dumating sa buhay natin, kay Primo nuong highschool tayo. At ni isa sa kanila ng pamilya niya o kahit si Primo ay walang nakakaalam sa totoong pagkatao nito kung hindi ang lolo lang nito? Siguro, for sure, kasi ito ang nagdala at nagpakilala eh. Pero kasi-- like, sino ang pamilya niya? Anong pinanggalingan niya? Sino ba talaga siya. Like, Deiah ba talaga ang pangalan niya? She was so special to lolo, to the point na mas pinili nitong siya ang pakasalan ni Primo kaysa kay Tasha na alam naman nating lahat na kalevel ng estado nila sa buhay. Di ba? Like, nagegets ko din naman si Primo kung bakit ganuon na lang din siya kay Deiah, tipong may hinala siya sa pagkatao nit—araaayy!” Napakamot sa ulo si Blue.
“Itikom mo na ang bibig mo, umaalingasaw ang baho.” Saway ni Jette
“Eh totoo naman, kahit kaibigan natin si Deiah, ni minsan wala siyang na-ikwento sa pinanggalingan niya.” Dagdag pa nito na ikinabuga sa hangin ni Jette. Hindi naman maiwasang mapatango si Felix, may punto din naman si Blue.
Sino nga ba talaga si Deiah Hannah Thompson?
SA huling pagkakataon, pinasadahan muli ng tingin ni Deiah ang kabuuang bahay na siyang nababalot na kalungkutan ngayon. Hindi niya pa din maiwasang mapangiti sa kabila nang nararamdamang kirot ng puso niya.Sa bahay na ito kasi nagsimula ang lahat para sa kaniya. Regalo eto sa kanila ng lolo ni Primo noong kasal nila. Dito niya sinimulan pangarapin na magkaroon ng munting pamilya kasama si Primo. Sa bahay na ito natutunan niya ang mga bagay na ni minsan ay hindi niya nagawa sa buong buhay niya. Sa bahay na ito sinubok ang tatag niyang mamuhay kasama si Primo. Sa bahay na ito nagsimula ang lahat at dito din pala matatapos.“Sigurado, ibibenta niya na ito.” Bulong niya sa sarili habang pinakatititigan niya ang kabuuang bahay dahilan para tuluyang bumagsak ang mga luha niya. Mas lalo pa siyang naiyak nang matanaw niya ang malaking frame ng kanila wedding picture.“Sana, magawa ko pa ding ngumiti tulad ng Deiah na nasa larawang iyan matapos ang araw na ito.” Bulong niya sa sarili.Sa pag
MABILIS na nakaalis si Pam sa bahay para puntahan nga ang kuya Primo nito at ang ate Deiah nito. Dahil hindi naman kalayuan ang bahay nito sa kanila ay sigurado siyang mabilis niyang mararating eto.At ilang sandali pa nga ay natatanaw niya ang malaking bahay. “Oh, si Ate Deiah iyon ah!” Bulong niya nang makita si Deiah na sumakay sa isang mamahaling kotse.“Wow it's a roll royce phantom VIII car? Shock! bigatin ang may-ari ng kotse.” Paghangang saad niya saka mabilis na napahinto. Mahilig at may alam sa sasakyan si Pam kaya marunong itong kumilatis pagdating sa mga ganitong klaseng sasakyan.“Pero sino iyon? Hindi kotse ni kuya, at mas lalong hindi kotse ng tatlong kuripot na ugok iyon.” Dagdag pa ulit niya na ang tinutukoy ay ang tatlong kaibigan ng kuya niya na sina Blue, Jette at Felix.Palaisipan man kay Pam, mabilis niyang itinabi na muna ang kotse saka lumabas.“Kung hindi sila, sino?” Pagtatakang tanong niya sa sarili. Pahakbang na siya nang mapansin naman niya ang iilang mga
NAPAPIKIT si Deiah nang makababa na siya sa mamahaling kotse. Tanaw nito mula sa kinatatayuan niya na ang malaking mansiyo at ang malawak nilang Villa hindi niya maiwasang mapaisip kung tama nga ba ang ginawa niya ngayon.Ang magbalik dito.Ngunit hindi na siya pwedeng umatras pa.Nandito na siya.Nagbabalik.“Maligayang pagbabalik sa inyo, Lady Nana.” Malugod na pagbati ng dalawang guardiya sa labas nang makilala siya at agarang yumuko na din.Bahagya namang nakaramdam ng kaonting pagkailang itong si Deiah, sa tagal niyang namuhay sa ibang lugar nakaligtaan niya na talaga ang buhay na nakasanayan niya nuon. Ang totoong siya, ang totoong pagkatao niya. Ang buhay na kinalakihan niya.Napabuntong hininga siya. Eto na ang magiging buhay niya ulit. Hindi malaya.“Lady Nana, may problema ho ba?” Tanong sa kaniya ng lalaking nagmaneho ng sasakyan.“No-nothing. Nanibago po siguro ulit ako sa paligid ko.” Sagot niya sabay ngiti.Habang pinagmamasdan niya ang kabuuang Villa, hindi pa rin mawal
SITTING in front of the dining table, Deiah just exhaled deeply.Her expression still conveys how annoyed she was when someone interrupted her earlier by entering her mother's room. Ipinatawag kasi sila ng madrasta niya para sa hapunan.Nang matanaw niya na ang amang papalapit sa kinalalagyan nila ay bahagyang napaangat ang isa niyang kilay. Mababakas na nito ang katandaan sa katawan ng kaniyang ama na may tungkod na hawak-hawak habang nasa likod nito ang butler na si Jo."Mukhang masamang damo nga talaga, matibay pa ang pangangatawan natin tanda ah?" Hirit niya na ikinatingin ng mga kapatid niya sa kaniya. Agad naman siyang binalingan ng tingin ng kaniyang ama pagkaupo nito. Hindi na bago sa ama nito kung paano manalita ang anak niya sa kaniya. Alam niya ang pinagkukunan ng galit nito sa kaniya kaya hindi niya masisi kung bakit ganito na lamang siya itrato."You've been away for years, and now you're wishing me to fall seriously ill. You're so thoughtful, my dear daughter!" Malapad n
RAMDAM ng triplets ang lamig na bumabalot sa mga oras na iyon sa pagitan ng kanilang ama at ni Deiah. Kaya naman napatikhim itong si Sage senyales sa dalawang kalalakihan na basagin ang katahimikang bumabalot na sa paligid."Dad, I know she can do it. I’m sure she can surpass it in time. She needs some time and, of course, your trust." Jared said, giving his sister Deiah a wink."Oh, yeah! Wait, Dad! I just remembered something, Dad. Do you still remember Uncle's business in the Visayas region in Tacloban? The financial crisis they faced six years ago? That time, ey pinagbakasyon mo kami sa kanila because of your business trip in France. So, yes. Deiah proposed several effective control measures to survive, gladly nangyari naman and that's because of our pretty sister." Hirit nitong si Thyme na agad namang sinang-ayunan ng kapatid na si Sage at Jared."Oh, yes. I still remember that time. Uhugin ka pa nga noon Jared." Dagdag nitong si Sage na pinipigilang hindi matawa."You, shut up br
SAMANTALA, isang masayang salo-salo sa hapunan naman ang ginanap sa tahanan ng pamilyang Thompson bilang pagtanggap sa panauhin nilang galing sa Canada, si Anastasia Dela Fuente o mas kilalang Atasha Fuente ng karamihan kasama nito ang kaniyang tiyahing si Mrs. Carmela Dela Fuente. Hindi naman kasi iba si Atasha sa pamilya. Batid ng mga magulang ni Primo ang relasyon ng anak nila kay Atasha nuon kaya hindi nila maaalis din na pakitunguhan ng maayos ang dalaga kahit pa hindi ito ang nakatuluyan ng anak nila.Kung sila lang din naman kasi ang papipiliin sa mapapangasawa ng kanilang anak ay kay Atasha na sila, bukod sa pagiging maganda at elegante nito, ay mabait pa, pino kumilos din, may magandang background na pamilya, nakapagtapos sa eksklusibong unibersidad na may maganda at sariling kompanya na ngayon. Ibang-iba sa napili ng matanda para sa apong si Primo.Habang masayang nagkukwentuhan ang pamilya, si Primo naman ay tila naglalakbay ang isip sa layo ng tingin.Hindi kasi nito mapi
MAKALIPAS ang dalawang araw, hindi na nga nakatiis pa si Primo na umupo na lamang at ipagsawalang bahala ang nalaman mula sa kapatid patungkol sa lalaking sumundo kay Deiah. Sa pagkakataong ito, kinakailangan niya ng paimbistigahan ang babaeng iyon. Kailangan niyang malaman kung sino ang taong sumundo sa kaniya nuong araw na iyon.Sa tatlong taon kasing pagsasama nila ay wala ito ni isang naging bisitang kapamilya sa kaniyang pamamahay kaya ganu'n na lamang ang kaniyang gulat at pagtataka nang marinig niya kay Pam ang nasaksihan nito."Posible kayang--matagal niya na akong niloloko?" Tanong nito sa sarili habang nakatingin sa maliit na wedding picture frame nila.Mabilis niyang dinampot ang kaniyang telepono upang tawagin ang sekretarya niya. Makaraan ang ilang minuto ay pumasok na ito."Cancel all my appointments this afternoon." Pagsabi niya'y mabilis na tumayo at kinuha ang black suit at susi."But sir, meron po kayong appointment sa family--""Just set another schedule with them."
KABADONG nakaharap sa salamin si Deiah, hindi niya mapigilang mapangiti habang nakatitig sa kaniyang sarili.Kailan niya nga ba huling nagawa ito? Ang makapag-ayos ulit ng ganito ka-elegante. Hindi niya mapigilang makita ang dating Hannah ngayon sa salamin. Sandaling napatingin sa oras at napabuntong hininga ng malalim na lamang si Deiah. Pasado alas singko na pala ng hapon at kinakailangan nilang makarating sa event bago mag-alas otso, kaya naman kahit mabigat at nanginginig ang mga tuhod niya, kinakailangan niyang hilahin ang katawan para lumabas na sa kwarto.Kung bakit naman kasi ganu'n na lamang kabilis ang araw para sa kaniya at heto'y kasalukuyan na siyang nakaayos habang nanginginig ang kaniyang mga tuhod sa nalalapit na oras ng event na kaniyang dadaluhan.Nagagawa din naman niyang dumalo sa mga ganitong klaseng pagtitipon no'n lalo na at isang business man din si Primo, ngunit sa bawat pagkakataong iyon ay hindi naman siya ang humaharap sa mga bigateng negosyante at nakiki
MALAPAD NA NGITI ang isinalubong ni Eric sa mukhang pinagbagsakan ng langit at lupa ni Primo."Boss! Ano? Pinahirapan ka ba ni Ms. Hannah Montevista? Pumayag ba siya sa hiling mo? Boss-boss?" Agad na lumapit si Eric upang magtanong, ngunit napansin niyang masama ang itsura nito kaya napalunok na lamang ito ng lagpasan lang siya nito."Okay lang, pag-usapan na lang natin 'pag nakarating na tayo sa opisina," matipid na sagot ni Primo.Mabibigat ang bawat hakbang ng mga paa ni Primo habang naglalakad palabas ng malaking hotel. Muling sumakit pa ang kanyang ulo, ngunit hindi nito napigilan ang pagbabalik ng bawat salitang sinabi ng Hannah Montevista na iyon sa kanyang isipan. Nang marinig niya kasi ang pag-play ng recording kanina, ay para siyang naging isang malaking katawa-tawa sa harapan ng babaeng iyon.Akala niya’y inosente ang mga Dela Fuente, at ang lahat ng nangyari ay bunga lamang ng balitang pagpapakasal nila. Iniisip niyang ang Montevista Group ay sadyang gumamit ng paraan upang
ISANG malalimang hininga ang binitawan ni Primo. Sa hindi niya maipaliwanag na dahilan, sanay siya sa malalaking eksena ngunit bakit ngayon ay bigla siyang nakaramdam ng kaba, dahil ba siya ang kauna-unahang CEO na makakakita ng tunay na anyo ng lehitimong anak ng Montevista? Pagkatapos ng dalawang katok sa pinto, narinig ang boses ng isang babae. "Pasok."Binuksan ni Aeviah ang pinto at gumawa ng kilos na tila sinasabing "mauna ka."Bahagyang gumalaw ang lalamunan ni Primo, tuwid ang kanyang likod habang ang mahahaba niyang mga binti ay nagsimulang humakbang patungo sa loob ng opisina.Sa mga sandaling iyon, sa silid sa isang tabi, si Deiah ay nakamasid sa eksenang ito nang may kasiyahan habang ngumunguya ng tsokolate sa harap ng screen ng kanyang computer.Habang ang nasa likod naman ng mesa, na kasing kinis ng isang lawa, ay nakaupo naman ang isang dalagang may kasuotang elegante, may mahabang buhok na nakalugay sa kanyang balikat, at may mukhang napaka-ganda at maingat na ayos.
AFTER persistent efforts, Primo finally secured an opportunity to meet Tang Qiaoer after his third visit to the company.Bagamat nanatiling kalmado ang kanyang seryosong ekspresyon, ang kanyang puso ay bahagyang nanginginig at hindi mapanatag sa hindi maipaliwanag na dahilan.Inihatid sila ni Eric ni Aeviah papunta sa elevator. Habang naglalakad, hindi nakaligtas sa mga babaeng empleyado ang kaakit-akit na anyo ni Primo, na naging sanhi ng lihim na mga titig at bulungan ng paghanga.Pagdating nila sa harap ng elevator, agad na pumasok si Eric at nang tatangkain na sanang pumindot sa button, ay siya namang bilis ni Aeviah na pigilan ito. Napakunot noo tuloy si Eric."I'm sorry, Sir. Pero po ang elevator na iyan ay eksklusibo para kay Miss Hannah at sa mga kapatid niya lamang po. Kailangan ninyong gumamit ng ibang elevator." Aniya ni Aeviah sa seryosong tono na ikinabagsak ng mga balikat ng dalawang kalalakihan."Tsk, ano ba naman ’yan," aniya ni Eric, sabay irap sa kawalang pasensya.N
KINABUKASAN, dumating si Primo sa hotel nang mas maaga kaysa inaasahan, ang kanyang determinasyon ay mas matindi pa kaysa dati. Sa isang kalmado ngunit matibay na tindig, nilapitan niya ang reception desk, inaasahan na ang hamon sa harap."Good morning, Sir Primo. I’m sorry, but Miss Hannah still cannot accommodate you today. She has a fully packed schedule." Agad na siyang sinalubong ng nakangiting si Aeviah."Good morning. I assumed as much. It seems Miss Hannah is exceptionally busy these days."Nagbigay ng magalang na tango si Aeviah, halatang hindi komportable ngunit matatag na naiparating ang kanyang mensahe. "I understand your concerns, sir, but we must adhere to her instructions. I can assure you we’ll notify you if there’s any change in her availability."Primo chuckled lightly, but there was an undeniable edge to his tone. "That’s quite thoughtful, but I believe I’ve made my intentions clear. If she won’t see me today, I’ll be here tomorrow. And the day after that. Every sin
NADATNAN ni Primo si Atasha na walang malay, hinimatay ito sa kalagitnaan ng kanyang pagwawala dahil sa mga negatibong komento na natatanggap mula sa mga tao."Kumusta siya, Doc?" tanong ni Primo, bakas ang pag-aalala sa kanyang mga mata."Ayos na siya ngayon. Kailangan lang niya ng oras para makapagpahinga," sagot ng doktor habang inaalis ang kanyang stethoscope."Primo, maraming-maraming salamat sa pagpunta mo. Hindi na namin alam ang gagawin, nagkakagulo na. Ang totoo niyan, nakisuyo ako sa kapatid ko, kay Carmela, na puntahan ka para kausapin tungkol dito. Hindi kami makalabas; maaga pa lang nagkakagulo na ang mga reporters sa labas ng bahay, dahilan para lalong mag-panic si Atasha. Kilala mo naman ang anak ko, ayaw na ayaw niya ang napapahiya siya," sabi ng ina ni Atasha, halata sa kanyang mga mata ang halo-halong emosyon—pagod, takot, at pag-aalala."Huwag po kayong mag-alala, gagawan ko ho ito ng paraan. Sa ngayon, mas mabuti po munang manatili kayo sa loob ng bahay. Alam kong
SANDALING ipinikit ni Primo ang kaniyang mga mata, pilit na binabalikan ang malabong larawang tumatak sa kaniyang isipan. Hindi niya maalis ang katanungan sa sarili—bakit tila may kakaibang koneksyon siya sa batang iyon? Bagamat malabo ang larawan, may pamilyar na bagay tungkol dito na hindi niya maipaliwanag."Boss, nasa kabilang linya po si Ms. Atasha," ani Patricia, na agad nagpabalik sa kanya sa kasalukuyan.Mabilis na inayos ni Primo ang kaniyang pagkakaupo, sabay sapo sa noo na para bang sinusubukang burahin ang bigat ng iniisip. Napalitan ng pag-aalala ang mga tanong sa kaniyang isipan nang marinig ang pangalan ng kasintahan."Sige, sagutin mo," utos niya kay Patricia, ang boses ay mahina ngunit matatag. "Sabihin mong pupuntahan ko siya kaagad."Habang pinapanood niya ang assistant na inaasikaso ang tawag, mabilis niyang kinuha ang susi ng sasakyan mula sa mesa. Wala nang ibang mahalaga sa ngayon kundi ang makita si Atasha at malaman kung ano ang nangyayari. Pipindutin na sana
ANG tahimik na opisina ni Preston ay biglang napuno ng tensyon nang biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Carmela, ang kanyang presensya ay tila nagpapabigat sa hangin, nagulat sa pagdating ng babae."What are you doing here? Baka makita ka ng anak ko? Baka magawi si Olivia dito." Ang kanyang boses ay mababa ngunit madiin, halatang pinipilit maging kalmado. Ang kanyang mga mata ay mabilis na tumingin-tingin sa paligid, tila naghahanap ng sinuman na maaaring makakita sa kanila.Ngunit hindi alintana ni Carmela ang pag-aalala nito. Sa halip, lumapit siya at lumingkis sa bisig ng lalaki, ang kanyang kilos ay puno ng kasiguraduhan at tila hindi naiilang sa sitwasyon. "Wag kang mag-alala, may lusot na ako diyan. Hindi ko lang matiis na hindi ka makita at mayakap."Agad siyang yumuko upang halikan si Preston, ngunit bahagya itong umiwas, marahan ngunit madiin niyang inilayo ang babae mula sa kanyang katawan saka tumayo. Ang kanyang ekspresyon ay nanatiling seryoso, habang ang kanyang tinig
"HANNAH Montevista?" Isang pangalan—Hannah Montevista—ang paulit-ulit na umiikot sa kanyang utak. Parang narinig niya na ito dati, ngunit hindi niya matandaan kung saan o kailan.Habang pinipisil ang kanyang mga kilay, nagsalita siya nang mahina, parang nagbubukas ng pinto sa isang madilim na kwarto ng nakaraan."Hannah Montevista... Parang narinig ko na ang pangalang 'yan dati." Ang tono ng kanyang boses ay puno ng pagdududa, halos isang bulong na naglalaman ng mga tanong na hindi matukoy. Sa loob ng kanyang utak, ang pangalan na ito ay nagsisimulang magbukas ng isang tila malabo at nakakabagabag na alaala, ngunit hindi pa ito buo, at ang sagot ay tila nakatago pa."Nag-imbestiga ako nang masusi tungkol sa Miss Montevista na 'yan, Boss."Inisip ni Primo na sa wakas ay nagkaroon ng tamang pag-iisip ang sekretaryo niyang madalas palpak sa lahat ng bagay. Inisip niyang marahil ay napag-isipan na nito ang mga susunod na hakbang, kaya’t ang kanyang mga mata ay kumislap sa kasiyahan."Ano
Kinagabihan, nang oras na pinakaabala ang internet—ang sandali kung kailan gising ang karamihan, nakatutok sa kani-kanilang screen—isang tahimik na balita ang biglang sumingaw. Walang anunsyo, walang pasakalye, ngunit sa loob lamang ng wala pang isang oras, ang simpleng ulat na ito ay naging sentro ng usap-usapan sa lahat ng social media.BRS Nag-terminate ng Kontrata sa Haven Home Co. dahil sa DelaFuentech Raw-M?Manila, Pilipinas – Opisyal nang tinapos ng BRS Group ang kanilang kontrata sa Haven Home Co., ang supplier ng mga produktong ginagamit sa kanilang mga hotel branches.Ang desisyon ay iniulat na bunga ng hindi sapat na kalidad ng mga materyales mula sa DelaFuentech RAW-M, na siyang pangunahing supplier ng Haven Home Co. Ang mga materyales na ito ay nagdulot ng paulit-ulit na problema sa produksyon at operasyon, na hindi lamang nakaapekto sa Haven Home kundi pati na rin sa mga proyekto at serbisyo ng BRS.Ayon sa tagapagsalita ng BRS, ang kanilang pasya ay hakbang upang masig