PAGDATING niya sa bahay, walang tao sa salas. Ngunit naririnig niya ang tinig ng mga naroroon sa itaas.
“Kailangang magantihan ko siya mommy!” umiiyak na sabi ni Ingrid, “ginupit niya ang maganda kong buhok!” Dahan dahan siyang umakyat ng hagdan. Nasilip niya sa masters bed room ang mga ito na parang may pinagmimitingan na hindi siya kasali. “Sumusobra na yang anak mo, Luke!” singhal ni Rodora sa kanyang papa, “tingnan mo naman kung ano ang ginawa niya sa anak ko.” “Baka naman inasar niyo na naman ang anak ko,” nakatayo ang kanyang ama. Mukhang walang sakit, naninigarilyo ito saka namintana, “mabait si Danica, hindi niya kayo sasaktan kung hindi kayo nauna.” “Kasalanan pa ni Ingrid ngayon ha?” lumapit si Rodora kay Luke, “masyado ng m*****a yang anak mo!” “Tigilan mo ako, Rodora,” asik ng kanyang papa sa kanyang madrasta. Bahagya pa siyang lumayo, upang hindi makita ng mga ito, “baka akala mo, isasakripisyo ko ang anak ko, dahil sa pagiging sugarol mo!” “Ako lang ba? Ako lang? Eh di ba, ikaw naman ang nagsanla kay Robles ng lahat?” sagot nito, “ikaw ang pumayag na icollateral ang anak mo!” “Oo, dahil ang sabi mo, magaling ka! Isa pa, maganda ang anak ko, at siya ang tipo ni Robles! Ikaw, kung natipuhan ba ni Robles ang isa sa mga anak mo, papayag ka?” tanong pa dito ng kanyang daddy, “agrabyado ako dito, kailangan ko pang umarte na may sakit upang pumayag ang anak ko, eh kayo? Nasa gitna na tayo ng problema, nakukuha niyo pa siyang asarin! Kung ako si Danica, kinalbo ko kayong dalawa!” Nahintakutan ang mga ito sa binitawang salita ng kanyang ama, Hindi siguro nila inaasahang ganon ito magreresponse sa kanilang mga sumbong. “Huwag niyong kakantiin ang anak ko, malilintikan kayo sa akin,” kita pa niya kung paano hithitin ng kanyang ama ang sigarilyong sinindihan. “At tatakutin mo pa talaga kami, Luke? Talagang ipinapamukha mo sa amin na sampid kami dito?” inis na sabi ng kanyang madrasta sa kanyang ama, “ngayon ,ganyan mo na kami pagsalitaan ng mga anak ko? Bakit?” “Dahil noon, akala ko, matino kayong lahat! Inubos niyo ang pera ng aming kumpanya, ngayon, may gana ka pang tanungin ako kung bakit ako nagkakaganito? Ibabayad ko sa utang ko ang aking anak, Rodora, intindi mo ba? Ang aking anak, na dapat ay pinapangalagaan ko! Natuto akong magsinungaling sa kanya dahil sa inyo!” inis na bulyaw dito ng kanyang ama. “Kung naging maganda lang sana ang mga anak mo, sana, sila na lang ang inialok mo, sa Amante na iyon!” “Mommy..” napaiyak sina Jalen at Ingrid sa sinabi ng kanyang ama. “Tigilan niyo na ako sa kaartehan niyo! Kapag pinakasalan na ni Danica si Amante, bibigyan ko kayo ng pera at magsilayas na kayo!” naiinis nitong sambit sa kanyang madrasta. Nanlaki ang mata ng mga babaeng nasa loob. Hindi ata mapaniwalaan ang binibitawang salita ng kanyang ama. Naaawa siya sa kanyang tatay, pero kasalanan naman nila iyon, kaya babawiin niya ang pagpayag na makasal kay Amante. “Senyorita..” tawag sa kanya ng kanilang kasambahay. Huli na ng pigilan niya itong huwag mag ingay. Biglang napatingin sa pinto ang lahat ng marinig ang pagsasalita ng katulong. Nagmamadali siyang bumaba ng hagdan saka tumakbo palabas. Binitawan niya ang mga dalang papeles. Nagkalat iyon sa sahig. “Danica! Danica!” tawag ng kanyang ama, “bumalik ka!” “Habulin niyo!” utos ni Rodora sa mga anak. Nagmamadaling lumabas ang mga ito. Naabutan siya ni Ingrid. “Saan ka pupuntang babae ka?” hinila nito ang kanyang buhok, “bumalik ka!” “Bwesit ka!” sinuntok niya ito sa mata. “Aaaah!” sigaw nito. Napilitan si Ingrid na bitawan siya at hawakan ang nasaktang mata, “walanghiya ka!” Nagmamadali siyang sumakay ng kotse. Pinaibis iyon sa garahe at mapilis na pinatakbo palayo ng kanilang bahay. Hilam ang mga luha dahil sa kanyang nasaksihan at narinig sa mismong bibig ng kanyang ama. Mabuti na lang at matagal na siyang naghahandang bumukod. Dumiretso siya sa kanyang nabiling bahay na malayo sa kanilang lugar. Pinupuntahan lang niya iyon kapag nais niyang magpahinga na walang iistorbo sa kanya. Mabuti na lang at hindi niya iyon nabanggit sa kanyang ama. Abot abot ang tunog ng kanyang cellphone, hindi niya iyon pinapansin. Pinili na lang niyang patayin ang power button nito, upang matigil na ang pagtunog niyon. Pumasok siya sa loob ng kanyang bahay. Doon niya ibinuhos ang lahat ng pait at sakit na nararamdaman. Hindi niya akalaing sa ganitong sitwasyon at pagkakataon sila maghihiwalay ng landas ng kanyang ama, na inunawa niya sa matagal na panahon. “Papa.. bakit???” napasandal siya sa likod ng kanyang pinto, saka dahan dahang naupo. Hindi pa nauubos ang luhang kanina pa umaagos mula sa kanyang mga mata.”Mama.. Tulungan mo ako..” ang tangi na lang niyang nasambit habang patuloy ang kanyang pagtangis. JETHRO: “One shot of scotch please,” request niya sa bar tender. Naupo siya sa harapan noon. “Mukhang iindiyanin na naman ako ng mga kaibigan ko, nakakainis,” napailing-iling pa siya habang iginagala ang mata at umaasang nagbibiro lamang ang mga ito, na hindi sila maaari ng mga oras na iyon. “One shot of scotch sir,” nakangiting iniabot ng bartender sa kanya ang kanyang inorder. Napatingin siya dito at ngumiti. “Salamat,” nilagok niya iyon. mainit init ang hagod sa lalamunan ng alak. Umorder pa siya ng isa pang shot ng alak. Tumingin tingin siya, kaliwa’t kanan. Naagaw ng kanyang pansin, ang isang babae sa sulok. Nakatagilid ito, nakasuot ng blue short dress. Pinanood niya ang ginagawa nito, maging sa pag inom, at pagtanggi sa mga lalaking lumalapit dito na nag- aayang magsayaw. May maliit itong clip sa kabilang gilid ng ulo. Ang buhok ay hanggang leeg lang. At lalo pa niyang nabisto ang mukha nito, ng lumingon ito sa gawi niya. Matalas ang mata nitong tumingin sa kanya. “Mukhang hindi magiging bored itong gabi ko, dito ko malalaman kung gaano kalakas ang aking sex appeal!” napangiti siya, pagkalagok ng kanyang huling alak, tumayo na siya upang lapitan ang babae. Naaamoy niya ang pabango nito na mild lang ang amoy. Ang hugis puso nitong pendant na nakalaylay sa leeg nito at bagay na bagay sa kulay ng damit nito. “Miss—” bati niya dito, ngunit hindi niya inaasahan ang isinagot nito sa kanya. “Mister, kung yayayain mo rin akong sumayaw, humanap ka na lang ng iba, ayoko nga eh, hindi ba? Napansin na kita diyan kanina, at kita mo naman kung paano ko tinanggihan yung mga nauna sayo!” mataray na sagot nito sa kanya. Napatawa naman siya dito. Ang mga babae talaga sa bar, mga pa hard to get, kahit willing magbaba ng panty, para sa pera. “Magkano ka ba?” tanong niya dito, “name your price!” “What?” nangunot ang noo nito at naningkit ang matan pagtingin sa kanya. “Mukha kasing nagpapataas ka lang ng presyo, but you caught my attention,” ngumisi siya dito. “Name your price!” Hindi niya inaasahan ang pagdapo ng palad nito sa kanyang pisngi. Nabiling ang kanyang mukha pakanan. Dahan dahan niya itong nilingon. Namumula ang mata nito sa galit. “Kung sanay kang magbayad ng babae, pwes, humanap ka ng mga kasing kati mo!” asik nito sa kanya. Hindi siya makapaniwalang may isang babaeng magtatangkang tumanggi sa kanya, at nagpadapo ng palad sa kanyang pisngi. “Masyado ka bang mahal? nagpapakipot ka pa, ano ka? Gold? magpasalamat ka na lang at nilaanan kita ng oras ko, kahit maraming may gusto na sila ang mapansin ko!” inis niyang sabi dito, “mas maganda pa sila kesa sayo!” “Oh? ano ngayon? eh di doon ka sa mga sinasabi mo! ano namang feeling mo? kagwapuhan ka para panghinayangan ko? hindi ka rin gold! Saka lumayo ka nga sakin! kuhang kuha mo ang inis ko,” pagtataboy nito sa kanya. Napatiim bagang siya sa sinabi nito. Hindi niya akalaing may babaeng tatanggi sa kanya. Hindi pa ito magpasalamat na nag alok siya ng bayad, samantalang iyong iba, nagkakandarapa, maikama lang niya. Tinalikuran niya ito at bumalik sa dating pwesto sa bar. Agad siyang nilapitan ng bar tender saka tatawa tawang napailing. “Ang suplada talaga niyan sir, pang ilan na rin kayong tinanggihan niyan,” pagbabalita nito sa kanya. “Oh? ilan naman kaming nasampal?” napangiti pa siya, naisip niyang hindi pala siya nag- iisa. “Kayo lang sir,” sagot nito habang pinupunasan ang lamesa. Muli niyang nilingon ang babaeng iyon. May bote na ito ng alak sa harapan. Panay ang lagok nito, na parang nagmamadaling maubos ang laman ng isang bote. Nakipagsayaw na lang siya sa ibang babae. Marami din naman ang bumati sa kanya sa dance floor, dahil tambayan nila iyon ng kanyang mga kaibigan. “Hi pogi,” nilapitan siya ng isang grupo ng mga babae. “Hi, beauties,” kanina, iniisip niyang masizero siya ngayong gabi, subalit hindi naman pala, manok na ang nalapit sa palay. “I just saw you earlier, ang swerte naman ng babaeng iyon at napansin mo siya, by the way, my name is Marga, and you are?” halos idikit nito ang dibdib sa kanya. “Call me Jet,” umiindak indak niyang sagot. “Oooh.. the famous Jet..” nagkatawanan pa ang mga babaeng nakapaligid sa kanya Masaya silang nagsasayawan ng mga babaeng pumaligid na sa kanya. Magaganda ang tugtugan ng gabing iyon. Ngunit natigil sila ng may kumosyong maganap malapit sa bar counter. “Ayoko nga!” malakas ang tinig ng babaeng halos kaladkarin na ng isang lalaki. “Sumama ka na sakin, kaya kitang paligayahin,’ inilabas labas pa nito ang dila. “Naku, si boy manyak na naman, nagkikita na naman ng bibiktimahin yan,” sabi ni Marga. “Sinong boy manyak?” nangunot ang kanyang noo. “Si Delgado. Yung anak ni Governor. Naku, kapag may natitipuhan yan, basta na lang kinakaladkad,” napapailing na sagot ni Marga sa kanya. “Ayoko nga!” sinampal ito ng babaeng nanampal din sa kanya kanina. “Aba’t! hayup kang babae ka!” itinaas nito ang kamay, akmang sasampalin ang nanampal na babae, subalit maagap niya iyong napigilan. “Babae yan brad.. gagantihan mo?” tanong niya dito. Agad hinila ni Delgado ang braso mula sa kanya. “Ano bang pakialam mo? girlfriend ko yan,” asik nito sa kanya, “babe, halika na, lasing ka na,” hinawakan nitong muli ang babae. “Bitiwan mo siya! Wala siyang kasama kanina, isa pa, anong pangalan niya kung girlfriend mo siya?” tanong niya dito. “Huh? bakit? type mo rin ba ang p****k na yan? eh di sayo na!” isinalya pa nito sa kanya ang babaeng lasing na lasing na. Saka sila tinalikuran nito. “Okay ka lang ba?” tanong niya sa babaeng halos hindi na makatayo ng tuwid.Hawak niya ito sa magkabilang braso, habang nakatalikod sa kanya. “Ihahatid na kita.. saan ka ba umuuwi?” kahit naiinis siya dito dahil sa pagkakasampal nito sa kanya, hindi naman maaatim ng kanyang konsensiya na pabayaan itong mabitbit ng kung sinong manyakis sa lugar na iyon. Subalit tuluyan na iyong nawalan ng malay…DAHAN -dahan niyang inilapag sa kama ang walang malay na babae. Wala itong ginawa kundi ang umungol. “Ang init! ang init!” paulit ulit nitong sabi. Nilakasan niya ang buga ng aircon, ngunit nananatili pa rin itong pagulong gulong sa kama at patuloy pa rin ang pagsasabi na naiinitan ito. Hinubad niya ang suot nitong heels. Napansin niya ang pagpapawis ng katawan nito. Napailing na lang siya ng marahas. “Mga bwesit! nakainom ito ng libido pill!” inis niyang sambit, “mga wala talagang magawa sa buhay!” Kailangan niya itong ibabad sa bath tub upang maibsan ang init na nararamdaman nito. Kinarga niya ang babae sa banyo. Inilapag niya iyon sa bath tub at binuksan ang faucet. Iniwan niya ito saglit para makapaghubad siya ng suot niyang suit. Inihanger niya ang hinubad, saka binalikan ang babae. Nakalubog na ang buong katawan nito sa tubig. “Damn!” nagmamadali niyang pinatay ang tubig saka inahon ang babae. Agad niya itong inilapag sa carpet at pinakinggan ang hinga nito. Mahina iyon.
Danica ILANG bloke pa lang ang layo niya sa kanyang bahay, ay napansin niya ang mga sasakyang nakaparada sa harapan niyon. Nagtataka siya kung sino ang bibisita sa kanya ng ganoong araw, samantalang wala namang ibang nakakaalam kung nasaan siya. Bumaba siya ng kotse, at nagtago sa likod ng isang sasakyan. Baka natunton siya ng kanyang papa. Doon niya lang naalala ang kanyang cellphone, maaaring nalocate iyon gamit ang GPS! Pinanood niya ang mga taong pumasok sa kanyang bahay. Mabuti na lang at ang mga importante niyang gamit ay nasa kanya pa ring sasakyan. Narinig pa niya ang usapan ng naroroon. “Babalik dito yun, baka namasyal lang. Dapat may maiwan dito,” boses iyon ni Rodora, “malalagot tayo kay Amante kapag hindi natin naiharap sa kanya si Danica sa loob ng anim na buwan!” “Gaga din, mukhang nagpapahabol lang. Nakaopen ang GPS ,bakit hindi natin alam na may bahay siyang sarili?” si Jalen naman iyon, na kita niya sa kamay nito ang kanyang cellphone. “Dapat, makaganti ako sa ka
Two months later.. UMIIKOT ang kanyang paningin ng umagang iyon. Masakit na masakit ang kanyang ulo. Ilang araw na niyang nararamdaman ang kakatwang pakiramdam. Madalas na rin siyang nagsusuka, na kahit wala ng ilalabas, todo duwal pa rin siya. Kumabog ang kanyang dibdib. Mabilis iyon, biglaan lang siyang kinabahan. Napatingin siya sa kanyang mga napkin sa may vanity mirror. Sa pagiging abala niya, hindi na niya napagtuunan ang maliit na detalyeng iyon ng kanyang buhay. Bumalikwas siya ng bangon kahit masama ang kanyang pakiramdam. Walang kabawas bawas ang lagayang iyon. Sumigid ang kirot ng kanyang ulo.. “No!! No! This can’t be!” napapaluha niyang sabi sa sarili. Bawal sa kanilang opisina ang mabuntis ng walang asawa dahil iniingatan nila ang image ng kumpanya. Kahit ang pakikipagrelasyon sa may mga asawa na, ay sinasaklawan doon. Ayaw nila ng imoralidad. Kapag may asawa na, sila lang ang maaaring mabuntis under their company. Mahigpit sila pagdating sa core values. Sa loob ng d
“Bakit ka ipinatawag ni sir?” Tanong ni Siren, “hindi ka nun basta ipapatawag kung hindi importante ang sasabihin niya sayo,” inuusisa siyang maigi ng kanyang kaibigan. Hindi niya alam, kung paano sasabihin dito ang kanyang kalagayan. Ayaw niyang mahusgahan, dahil iyon ang unang ikinababahala niya. Nag isip na lang siya ng maaaring idahilan sa kaibigan. “May ipinapa confirm lang siya friend, kung– kung account ko daw ang nakapag close deal sa mga Chavez..” pagsisinungaling niya. Hindi niya iyon matingnan sa mata. Natatakot siyang mabuko nito ang kanyang pagsisinungaling. “Huh? Wala pa ba silang tiwala sayo? Ang galing mo kaya!” lumapit na si Ian sa kanila, “kahit nag uumpisa ka pa lang, marami ka ng napatunayan, sanay ka sa takbo ng businesses ah. Baka naman, anak mayaman ka talaga?” Walang nakakaalam sa mga ito, ng totoong pagkatao niya. Ang mga nakakaclse deal din niya, ay mga kakilala na niya ang iba, kaya madali ang mga itong nagtitiwala sa kanya. Tapos, pagbibintangan lang siy
“You mean– bago ka pa lang magtungo dito, ay talagang may nakatabi ka ng ibang lalaki sa kama?” hindi makapaniwala si Ian sa ipinagtapat ni Danica, “bakit mo naman iyon ginawa?” “Hi-hindi ko rin alam. Lasing kasi ako nun, tapos nagising ako.. Nagising ako, may katabi na akong lalaki sa kama na hindi ko kilala..” napayuko ito habang tinitingnan niya. Nakaramdam siya ng habag sa kaibigan. Hindi niya akalaing pagdadaanan nito ang ganoong klase ng delubyo sa buhay. Ngayon, lalo lamang kakalat sa kanilang opisina, na siya ay nakikipagtrade ng aliw sa mga client kapalit ng project. Umiiyak na si Danica habang nakayuko. Panay ang punas nito ng kanyang luha. Inabutan niya ng panyo ang kanyang kaibigan. “Anong plano mo ngayon?” titig na titig siya dito. “Magreresign na lang ako. Ayoko din naman na maissue ako dito. Siguro, tatanggapin ko na lang na walang pang matagalang trabaho. Isa pa, baka naman may tatanggap na ibang kumpanya sa akin sa kabila ng aking kalagayan,” sisinghot singho
Nagtataka siya kung bakit ilang araw na Ang lumipas ay hindi pa rin siya ipinapatawag ng kanilang boss. Dapat, nagbaba na ito ng memo. Kahit si Mr. Morales ay walang maisagot sa kanya. Nahihiya naman siyang magtanong sa kanyang boss kung ano ang hatol sa kanya. “Bakit ka nakanganga diyan?” Tanong sa kanya ni Siren, “wag mong sabihing pinagpapantasyahan mo si Vohn?” “Hindi ni,” naupo siya ng maayos, ngunit sadyang malakas ang pandinig ng lalaking iyon. “Sorry, Danica, maganda ka, pero hindi Ikaw Ang type ko,” malungkot ang mukha nito habang nakatingin sa kanya. “Ah, ganun ba?” Sinakyan na lang niya ang kalokohan nito, “sana man lang nagpreno ka ng konti upang hindi namanako masyadong nasaktan sa iyong sinasabi.” “Ayokong lokohin ang pinakamamahal ko..” tumingin pa ito kay Siren, “mahal na mahal ko siya..” “Kung si Siren ang talagang nagpapatibok ng puso mo, tatanggapin ko na lang,” pigil ang kanyang pagtawa. Namumula na ang kanyang pisngi sa labis na pagtitimpi. “Vohn,”
“Ehem..” tikhim ni Ronnel, sa babaeng nasa harapan ng pinto ng elevator upang makuha ang atensiyon nito. Agad namang nag angat ng paningin ang babae, at gulat na gulat ng makita sila. Hindi ito makakilos mula sa kinatatayuan nito. “Ano? sasabay ka ba? o tititigan mo lang kami?” tanong niya dito, sabay tingin sa kanyang relo. “Sorry po sir, pasensiya na po,” nagmamadali itong pumasok sa loob, at nakayukong tumayo sa bandang gilid niya. Subalit bigla itong na-out of balance ng bumulusok ang elevator pababa. Mabuti na lang at naalalayan niya ito. “Mukhang nagka malfunction ang elevator sir,” sabi ni Ronnel sa kanya. Nagpatay sindi ang ilaw nito, saka nag stock sila sa floor na iyon. Sinubukang buksan ni Ronnel ang pinto, nasa half sla ng isang floor. “Anong floor ito?” wala man lang kahit anong pag aalala sa tinig ni Jethro. Samantalang si Danica, ay nakayakap pa rin dito. Bigla ang naging paglayo niya dito, at bahagya niya pa itong naitulak, “so-sorry sir..” “Nasa 7th floor at
Nangunot ang noo ni Jethro sa isinagot sa kanya ni Danica. Nakatitig siya dito ng bigla itong tumayo. “Bakit?” Pabalik niyang tanong sa babae, saka tumayo, “anong bakit?” “Bakit kayo malapit sakin? Bakit hindi ko man lang namalayan na nandiyan kayo?” Inaayos ni Danica ang kanyang sarili. Bigla siyang natawa sa reaksiyon nito, “umuungol ka, kaya kita nilapitan. Hindi mo ba alam na nakatulog ka? Look,” itinuro niya dito ang basang sahig, “laway mo yan, kung hindi mo alam.” “Na-makatulog ako?” Parang hindi makapaniwala si Danica na nakatulog siya, “paano mangyayari iyon eh parang kakaupo ko pa lang?” “Halos 30 minutes ka ng nakaupo diyan. Ano bang nangyayari sayo?” Magkasalubong ang kanyang mga kilay habang nakatingin dito, “kaya mong matulog ng nakaupo? Huh, very talented!” Namula ang pisngi nito. Hindi makahagilap ng maisasagot sa kanya. Marahil, hindi nito akalaing makakatulog ito sa ganoong posisyon. Pinunasan pa ni Danica ang kanyang labi. “Ang tagal naman magawa ng el
Dala dala ni Lovely ang lutong pagkain. Inilagay niya iyon sa kotse. Sumakay naman siya upang magdrive, at gaya ng kanyang plano, kailangan niyang makalapit kay Danica ng hindi nahahalata na may plano siya.Pakanta kanta pa siya habang nagmamaneho.Subalit pagdating niya doon, nagulat siya sa bungan sa kanya ng guard."Mam, wala po sina sir. Isinama po niya ang mag iina niya na mag out of town ngayon.""Out of town?" hindi makapaniwalang tanong niya. Paanong aalis ang mga ito ng hindi man lang niya nalalaman?Agad niyang tinawagan si Vinz at Santi upang alamin kung nag out of town nga sina Jerhro."Oo, nagpaalam siya samin kagabi, bakit?" tanong ni Santi na nakaupo sa kanyang clinic at naghihintay ng pasyente."Ha? bakit hindi ko ,an lang alam?" hindi makapaniwala si Lovely na basta na lang umalis sin Jethro na hindi man lang siya kinokontak."Kailangan ba?" hindi makapaniwala si Santi sa narinig, "Lovely, akala ko ba, hahayaan mo ng mamuhay ng maayos sina Danica, bakit ngayon. para k
"Natutulog na pala sila.." nakangiting sabi ni Jethro, habang tinitingnan ang mga bata na nakahiga sa kuna. "Sir, kukunin niyo po ba ang bata?" anong ng isang yaya sa kanya. "Hindi na, pakibantayan niyo na lang maigi ang mga bata. Patutulugin ko muna ang nanay nila.." kinindatan niya si Danica na agad na namula sa biro niyang iyon. "Naku, ikaw talaga.. ano ka ba naman, nakakahiya," bulong niya sa lalaki, habang napasulyap sa mga katulong na kinikilig sa paglalambing ni Jethro. "Bakit?" hinawakan nito ang baywang niya, "may mga anak na tayo, kaya dapat mas lalo tayong magmahalan." Lalo siyang namula sa ginagawa ng lalaki, lalo na ng bulungan siya nito, "palalakihin lang natin sila ng konti, para maging flower girl at ring bearer sa ating kasal." Nanlaki ang mga mata ni Danica.. Di yata't.. di yata ay nagpapahiwatig ng kasal ang lalaki sa kanya. "Pa-papakasalan mo ko?" nabanggit na nito iyon sa kanya, kaso, simula noong manganak siya, hindi na ulit ito nagbanggit ng tungkol doon.
"Hi.." isang nakangiting Lovely ang bumungad kay Danica ng umagang iyon. Tumayo ito mula sa sofa, "pinatuloy na ako ng katulong kasi kilala naman nila ko." "Ah.. wala si Jethro dito eh," alanganin ang ngiting ibinigay ni Danica sa babae. Hindi niya inaasahan na magtutungo ito doon ngayong umaga. "Hindi naman siya ang kailangan ko eh," hindi pa rin nawawala ang ngiti nito habang papalapit siya. Bigla siyang natigilan sa sinabi nito. Hindi si Jethro ang kailangan? eh sino? Mukhang napansin ni Lovely ang kanyang iniisip, itinaas nito ang dalang prutas, "ikaw ang sadya ko. Mukhang hindi kasi naging okay yung una nating pagtatagpo. Baka mamis interpret mo pa.." "Ah.. iyon ba?" ngumiti na rin siya at sinabihan ito, "sige maupo ka." inabot niya ang prutas ng basket na inialay nito, "salamat." "Alam mo kasi, ako lang ang babae sa aming magkakaibigan, siyempre hindi ko masyadong napag tuunan ng pansin na darating nga pala ang araw na magkakaroon na ng kanya kanyang pamilya ang mga kaibig
Mabilis na pinahid ni Lovely ang luha sa kanyang pisngi at pilit na ngumiti kay Vinz. "Salamat, Vinz. Alam kong nandiyan kayo palagi para sa akin. Siguro nga, kailangan ko nang palayain ang sarili ko mula sa ilusyon ng pag-ibig na hindi naman totoo." Sa paglabas nila ng restaurant, ramdam ni Lovely ang magkahalong kalungkutan at kasiyahan. Malungkot siya dahil sa wakas ay tuluyan na niyang tinanggap na hindi siya ang pipiliin ni Jethro, pero may bahagyang kasiyahan sapagkat naroon sina Vinz at Santi na handang damayan siya. Habang naglalakad sila sa gabi, may mga bituin na kumikislap sa kalangitan, tila nagbibigay liwanag sa kanyang madilim na damdamin. Huminga siya nang malalim at nagdesisyong magpatuloy. Ayaw niyang magpatali sa alaala ni Jethro, nais niyang makita ang sarili sa ibang liwanag—isang Lovely na handang mahalin ang sarili. Hindi nagtagal, tumigil sila sa isang parke at naupo sa isang bench. Tahimik nilang pinanood ang mga tao sa paligid, bawat isa ay tila may sarilin
Lovely nasaan ka na? Pupuntahan kita? Umuwi ka na.. Nasaan ka? Hoy kita tayo..Habang binabasa ni Lovely ang sunod-sunod na mensahe mula kina Santi at Vinz, hindi niya mapigilang mapabuntong-hininga. Kahit pa gusto niyang sumama sa mga kaibigan, mas nangingibabaw ang lungkot at pagkabigo. Wala siyang natatanggap na kahit anong mensahe mula kay Jethro—ang taong mas nais niyang makausap ngayon."Umiiwas ba talaga siya sa akin?" bulong niya sa sarili. Lalong bumibigat ang pakiramdam niya sa tuwing naaalala ang dahilan ng kanilang hindi pagkakaintindihan. Mula nang makilala ni Jethro si Danica, tila nagbago ang lahat. Nagkamali ba siya ng akala na may espesyal na namamagitan sa kanila? O sadyang mas pinili lang ni Jethro ang bagong babae sa kanyang buhay?Naalala niya ang sinabi nina Santi—na aksidente lang daw ang nangyari kay Danica at Jethro. Buntis si Danica, ngunit hindi pa raw matagal na magkakilala ang dalawa. Sa kabila ng ganitong sitwasyon, tila mas pinili pa rin ni Jethro na
Dahan-dahang humarap si Jethro kay Santi, ang mga mata'y puno ng pag-aalala at pagsisisi."Bro, alam ko mahirap, pero kailangan mong harapin si Lovely," sabi ni Santi habang mahigpit na hinahawakan ang balikat niya. "Alam kong pinagsisisihan mo na hindi mo siya pinuntahan, pero hindi ka niya kailangan para sumbatan o sisihin. Kailangan ka niya para damayan siya."Napayuko si Jethro. Mabigat ang bawat hakbang papunta sa kwarto ni Lovely, parang hinihila siya ng mga alaala ng gabing iyon, ng bawat tawag at pakiusap ng kaibigan na hindi niya sinagot.Sa wakas, dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Nakita niya si Lovely na nakahiga, maputla, at mahina ang katawan, ngunit ang mga mata nito ay muling nagniningning. Ngunit sa kabila ng liwanag sa mata nito, ramdam ni Jethro ang kirot at lungkot na hindi kayang itago ng ngiti."Jeth," mahina ngunit malinaw ang pagtawag ni Lovely sa kanya. Walang halong galit, walang paninisi, ngunit sapat na ang simpleng tawag na iyon upang mabasag ang pader
"Nasaan ka na ba kasi?" tanong ni Lovely sa kanya. Graduating na sila noong panahong iyon. "Umuwi ka na, hindi nga ako pupunta diyan!" nahahalata ni Jethro ang pagkaclingy sa kanya ng babae, kaya siya umiiwas. Ayaw niyang samantalahin ang pagkakataon. Hindi siya ganoong klase ng lalaki. "Hindi ako aalis dito hanggang hindi mo ako pinupuntahan, hihintayin kita," at pinatay na ni Lovely ang tawag. "Bahala ka.." sabi niya sa sarili, saka tinulugan ang hiling ng kaibigan. Hindi talaga niya ito pinuntahan dahil sa kanyang pag iwas. Tunog ng tunog ang kanyang cellphone pagsapit ng umaga.. Sina Santi ang natawag sa kanya. Ang miscalls ng dalawang kaibigang lalaki ay magkasunod na nag appear sa kanyang cellphone. Hindi niya alam kung nakakailang tawag na ang mga ito, subalit itong huli ay nasagot niya. "Nasaan ka?" ang pag aalala sa tinig ni Santi ay abot abot na parang nagmamadali ito. ñ"Nasa bahay, bakit ba?'0" oatamad niyang sagot dito. "Putang ina par, dinala ni Vinz si Lovely
"Hindi ako galit sayo, bakit mo naman naisip yan?" kunwari ay hindi niya alam ang sinasabi ni Lovely. Ayaw niya itong masaktan ngunit hindi niya maaaring tanggapin ang pagbibigay nito ng motibo sa kanya.Hindi na gaya ngbdatinang buhat niya ngayon. Kasama na niya ang kanyang mag iina, at sugurado na siya sa kanyang sarili na pakakasalan niya si Danica. Nahanap lang siya ng magandang pagkakataon."Bakit hindi mo ako pinuntahan kanina? alam mo namang kailangan ko ng tulong?" may himig ng pagtatampo ang boses nito."May meeting kasi ako ngayon, Kailangan kong umattend ng maaga. Saka pinuntahan ka naman ni Vinz hindi ba?""Iba kasi kung ikaw ang nagpunta sa akin. Mas naging maayos sana ako kahit konti..""Bakit? hindi ba inayos ni Vinz ang kotse mo?""Hindi iyon, ikaw ang ibig kong sabihin.. sana, ikaw ang nagpunta sakin.""May meeting nga ako," naging malamig ang kanyang mukha habang sinasabi iyon. Noon pa man, demanding na ito para sa kanyang oras, subalit ngayon lang niya ito narereali
Hindi pa rin umalis si Vinz matapos niyang maayos ang gulong ni Lovely. Maganda ang tanawin na kanyang nakikita. Naroon ang babaeng kanyang inaasam. May dala dalang bata at pahele hele na ginagawa.Umapaw ang lungkot sa kanyang puso at para siyang nahihirapan habang tinitingnan si Danica. Sinisisi niya ang kanyang sarili, dahil noong may pagkakataon pa siya, hindi siya gumawa ng paraan na makilala ito, at ngayon nga ay ang kanyang kaibigan na ang nagmamay ari dito, hindi man legal, subalit may deposito na itong ibinigay.Ang mga batang iyon ay hindi sinasadya, subalit sa nakikita niyang nangyayari kay Jethro, tama na lang siguro para sa kanya na tumanaw buhat sa malayo.Isang malalim na paghinga ang kanyang pinakawalan. Ayw niyang maging ganito habang buhay. Nais niyang maging malaya ang kanyang damdamin, ngunit para kanino? tinapos na ni Jethro ang laban.Ang naging pagtatapat niya noong una niyang nakilala si Danica sa bar, ay hindi inaasahan. Gusto niya lang ihinga ang kanyang nara