“Ehem..” tikhim ni Ronnel, sa babaeng nasa harapan ng pinto ng elevator upang makuha ang atensiyon nito. Agad namang nag angat ng paningin ang babae, at gulat na gulat ng makita sila. Hindi ito makakilos mula sa kinatatayuan nito. “Ano? sasabay ka ba? o tititigan mo lang kami?” tanong niya dito, sabay tingin sa kanyang relo. “Sorry po sir, pasensiya na po,” nagmamadali itong pumasok sa loob, at nakayukong tumayo sa bandang gilid niya. Subalit bigla itong na-out of balance ng bumulusok ang elevator pababa. Mabuti na lang at naalalayan niya ito. “Mukhang nagka malfunction ang elevator sir,” sabi ni Ronnel sa kanya. Nagpatay sindi ang ilaw nito, saka nag stock sila sa floor na iyon. Sinubukang buksan ni Ronnel ang pinto, nasa half sla ng isang floor. “Anong floor ito?” wala man lang kahit anong pag aalala sa tinig ni Jethro. Samantalang si Danica, ay nakayakap pa rin dito. Bigla ang naging paglayo niya dito, at bahagya niya pa itong naitulak, “so-sorry sir..” “Nasa 7th floor at
Nangunot ang noo ni Jethro sa isinagot sa kanya ni Danica. Nakatitig siya dito ng bigla itong tumayo. “Bakit?” Pabalik niyang tanong sa babae, saka tumayo, “anong bakit?” “Bakit kayo malapit sakin? Bakit hindi ko man lang namalayan na nandiyan kayo?” Inaayos ni Danica ang kanyang sarili. Bigla siyang natawa sa reaksiyon nito, “umuungol ka, kaya kita nilapitan. Hindi mo ba alam na nakatulog ka? Look,” itinuro niya dito ang basang sahig, “laway mo yan, kung hindi mo alam.” “Na-makatulog ako?” Parang hindi makapaniwala si Danica na nakatulog siya, “paano mangyayari iyon eh parang kakaupo ko pa lang?” “Halos 30 minutes ka ng nakaupo diyan. Ano bang nangyayari sayo?” Magkasalubong ang kanyang mga kilay habang nakatingin dito, “kaya mong matulog ng nakaupo? Huh, very talented!” Namula ang pisngi nito. Hindi makahagilap ng maisasagot sa kanya. Marahil, hindi nito akalaing makakatulog ito sa ganoong posisyon. Pinunasan pa ni Danica ang kanyang labi. “Ang tagal naman magawa ng el
Nagkita ng liwanag si Danica. Pilit iminumulat ng kanyang sarili ang kanyang mga mata. Sinisilaw niyon ang kanyang buong mukha. 'Lord.. nasa langit na ba ako?' tanong niya sa sarili, habang pilit itinataas ang kanyang kaliwang kamay. May nahawakan siya sa kaliwanagan. "Lord.. ikaw na ba yan?" tanong niya. "Alam kong may kagwapuhan ako, pero hindi ko akalaing Diyos ang tingin mo sa akin," tinig iyon ng isang taong pakiramdam niya ay galing sa impiyerno. Kaagad niyang iminulat ang kanyang mga mata. Nakahiga siya at nakaunan sa hita ng lalaki. Ang walang kangiti ngiting mukha nito ang sumalubong sa kanya. Parang sili sa pula ang kanyang mga pisngi. HIndi niya alam kung saan niya ililingon ang mukha, kaya naisipan na lang niyang bumangon. "Damn!" malakas ang tinig nito, dahil sa sakit na naramdaman sa pagkakauntog niya sa noo ni Jethro, 'wala ka na bang ibang hatid kundi kamalasan? may balat ka ba sa pwet? para ka kasing delubyo!" asik pa nito sa kanya habang hawak ang noong namu
"Ronnel!" tawag ni Jethro sa kanyang assistant. "Yes sir?" pumasok ito sa opisina niya. "May iuutos po ba kayo?" "May ipapagawa ako sayo," sabi niya dito. Lumapit si Ronnel sa kanya, "ano po yun sir?" "Ito," iniabot n iya ang isang folder dito, "gusto kong alamin mo, kung sino ang babaeng iyan." "Si-sir? si Miss Salvador po ito hindi ba?" napatitig ito sa folder na iniabot niya. "Yes, bakit?" nagsalubong ang kanyang kilay sa sinabi nito. "Bakit po natin aalamin kung sino siya? eh hindi pa naman po natin ito nagagawa kahit kailan, hindi po ba?" tanong nito sa kanya. "Halika dito Ronnel," tawag niya sa kanyang assistangt. "Bakit po sir?" "Sabi ko, alamin mo kung sino siya, meaning, lahat ng tungkol sa kanya, sinabi ko bang magtanong ka sakin at questionin kung ano ang ipinapagawa ko sayo?" "Hindi sir." "Yun naman pala, ngayon, alamin mo ang tungkol sa babaeng iyan, lahat! ayoko ng magtatanong ka pa, naintindihan mo ba?" "Okay sir. Ngayon na ba?" "Ikaw, kailan mo ba gustong
"Hoy, san ka ba galing?" tanong ni Siren sa kanya, "bigla ka na lang nawawala.. saka bakit ganyan ang lipstick mo? para kang nakipaglaplapan sa tabi." Nagulat siya sa sinabi nito at nagmamadaling nagtungo sa salamin. Hindi man lang niya iyon napansin. Kaya ba siya pinagtitinginan ng mga nadaanan niya? Lumapit pa sa kanya si Siren, "bhe, ano bang nangyari? pati buttones ng damit mo, mali mali.." bulong pa nito. Napaupo na lang siya ng mapansin iyon. Akala siguro ng mga nadaanan niya ay ginahasa siya, kaya siguro nakatingin ang mga ito sa kanya. "Naghubad kasi ako kanina sa cr.. hi-hindi ko na namalayan na ganito ang suot ko dahil sa pagmamadali ko. Nakakahiya.." pagdadahilan niya. Mukhang hindi kumbinsido si Siren sa sinabi niya. Napatingin siya kay Ian at humihingi ng saklolo. "Baliktad ang damit niyan kanina, hindi niyo lang siguro napapansin," sabi nito na lumapit na sa kanila ni Siren. Inabutan siya nito ng wipes, "punasan mo yang labi mo, baka isipin nila kung kanino mo
"Baka sir, hindi niyo lang po narinig. May sinabi po ako," ang kanyang ngiti ay parang naging ngiwi. Nangangatal ang kanyang mga labi na hindi niya maintindihan. "Miss Salvador, sinasabi mo bang sinungaling ako?" lumapit pa ito sa kanila at matamang nakatitig sa kanya, "ganyan ka bang klase ng tao? sinungaling?" "Sir?" namutla siya sa sinabi nito. Napatingin siya sa kanyang paligid at lahat ng naroroon ay nakatingin sa kanya. Napapahiya na siya. "Hindi ka naman siguro bingi hindi ba? para hindi mo marinig ang mga sinasabi ko. Harap harapan mo akong sinisiraan sa mga katrabaho mo? ano Miss Salvador?" expressionless, iyon ang nababasa niya sa mukha nito. "Sir.." napatingin siya sa grupo nina Jona. Nakangisi ang mga ito na tila ba sinasabing deserve niyang mapahiya. "Ano Miss Salvador?" nakalapit na ito sa kanya, at nakadikit na ito sa kanyang lamesa. "So-sorry po sir," yumuko na lang siya, "hi-hindi po iyon ang intensiyon ko." "Anong motibo mo? basta mo lang naisipang siraan ak
Nasa harapan na siya ng pintuan ng kanyang boss. Wala ng ibang tao doon, maging si Ronnel. napatingin siya kay mr. Morales. "Sige na. Katukin mo na," utos nito. Kumatok siya ng dalawang ulit, may nagsalita mula sa loob, "pasok!" Binuksan ni Mr. Morales ang pinto, "sir, narito na po si Miss. Salvador. "Let her in," sagot nito. "Sir, aalis na po ako," paalam ni Mr. Morales. "Sit down, Miss Salvador," tawag nito sa kanya. Hindi naman ito nag abalang tingnan siya. May mga pinipirmahan pa itong papeles. Bumulong bulong siya, "papupuntahin ako dito, tapos busy naman pala," nakanguso niyang sabi. "I heared you," sabi nito sa kanya. Bahagya pa siyang nilingon ng lalaki.Ikinagulat niya ang pagsasalita nito HIndi niya mawari kung ang boses ni Jethro ay inaakit siya, o tinutukso.Ang tinig ng lalaki ay parang umaalingawngaw sa kabuuan ng opisinang iyon. Sumisigid sa kanyang ilong ang pabango nito, na lalaking lalaki sa kanyang pang amoy.Muli, tinitigan niya ito habang nakayuko. Ang awr
Nakaluhod si Danica, sa harapan ng nakaupong si Jethro. wala siyang kasanayan sa ganito, subalit madali naman iyong pag aralan. Dinila dilaan niya ang mahabang talong na iyon, na halos kasing taba ng kanyang braso. Hindi niya kayang isubo lahat, kaya hanggang ulo at dila lang sa katawan ang kanyang nagagawa. "UUUhhm," pinapanood siya ni Jethro, habang nilolollipop niya ang sandata nito. Inalis ni Jethro ang tali ng kanyang buhok, at hinawakan lang iyon pasabunot. Isinusubsob siya nito at itinataas baba. Nabubulunan siya at ilang beses na umubo. Nakita pa niya kung paano ngumisi ang lalaki. Napaliyad ito, ng s******n niya ang dalawang itlog sa ilalim ng talong. "Shit!!" bahagya nitong naiidiin ang pagsubsob sa kanya sa kahabaan ng k*****a nito. Lalo pa itong nag init ng unti unti niyang pagapangin ang kanyang labi sa katwan ng lalaki. Hinalik halikan niya ang matigas na katawan nito. Pinaakyat nhiya iyon sa leeg ni Jethro. Napasinghap naman ito sa kanyang ginawa. "I can't wait," s
"Danica! Danica!" sumisigaw sa sala si Jethro habang hinahanap sa lahat ng sulok ng bahay ang babae.Nagmamadali siyang umakyat ng kwarto, marami pa ring gamit na naroroon. Pati mga trolley bags at gamit ng mga bata ay nananatili pa rin doon. Nakahinga siya ng maluwag, na hindi naman pala siya iniwan nito, baka nagpapahinga lang ito.Naupo siya sa kama at naghintay. Umahon ang inis niya kay Lovely, ang babaeng tusong iyon, napakawalanghiya!Itinuring niyang kaibigan, subalit tinarantado lang siya. Galit na galit siya, at pinagsasampal niya ito, bago siya umalis ng tahanan nito. Sobrang sakit ang kanyang nararamdaman.Subalit ngayon, na nalaman niyang hindi naman pala umalis ang kanyang mag iina, nakahinga siya ng maluwag.Nahiga siya sa kama at naghintay.. hanggang makatulog na siya.Naalimpungatan siya sa ingay na nagmumula sa ibaba. Akala niya, ang mag iina niya iyon, kaya nagmamadali siyang nagtungo sa salas upang salubungin ang kanilang pagdating. Subalit nadismaya siya ng makita
Bumalik sa kanyang ulirat si Danica, matapos kuhanan ng larawan ang taksil na lalaking ito at ang kaibigan nitong ahas. Alam niya na nagtutulug tulugan lang si Lovely, kaya nagpunta siya sa kusina, ayaw niyang gawin kung ano yung unang pumasok sa isipan niya. Ayaw niyang makulong. Kumuha siya ng tubig sa ref, saka binuhusan ang dalawa na nakahiga sa lapag. "Oh my God!" nagmamadaling bumangon si Lovely. "Oh, buti naman at bumangon ka na.. para naman malaman mo kung ano ang nararamdaman ko ngayon," inihagis niya ang pitsel na tumalbog pa patungo sa ulo ni Jethro. "Ano na?" ungol ng lalaki na tila hindi pa nagigising, "bakit basa?" unti unti itong nagmulat ng mga mata. Ang una niyang nakita, ay ang mukha ni Danica na nakayuko sa kanya. Ngumiti siya at pilit inaabot ang kamay ng babae sa kanyang harapan. Nakakunot ang noo nito na parang galit, kaya nagtanong siya, "honey, mukhang galit ka.. bakit? halika nga dito," hahawakan niya sana ito ng hilahin nito ang kamay palayo. Dahil sa t
Nais pang bigyan ng huling pagkakataon ni Danica si Jethro kaya naghintay siya ng mga isang oras pa. Umaasa siyang babalik ito agad at hihingi ng tawad sa kanya.Minsan talaga, naguguluhan ang mga lalaki kaya hindi napipigilan ang sarili. Alam niyang hindi ito gagawa ng pagkakamali.Pupuntahan sana niya ang kanilang mga anak, ng biglang tumunog ang kanyang cellphone. Isang picture message yun mula kay Lovely. Nag iisip siya kung bubuksan niya iyon. Dahil kung ano man yun, marahil, ito ay isang bagay lamang: Makakasira iyon ng kanilang pagsasama ni Jethro!Subalit dala na rin ng alalahanin, mas pinili niya na buksan iyon at ng makita kung ano ang nilalaman sa loob.Natutop niya ang kanyang bibig. Hindi siya nagkamali, si Lovely iyon, suot ang polo ni Jethro habang nakahiga sa carpet sa sala na parang kakatapos lang gumawa ng kababalaghan!Nag init bigla ang kanyang ulo. Ang mga bata, ay iniwan muna niya. Bumaba siya ng hagdan at nagtungo sa labas. Tinawagan niya ang isang driver, at si
"Akala ko ba, may sakit ka?" tanong ni Jethro kay Lovely na may gigil.Nadatnan niya itong naghahanda ng dinner with candle light. Maganda ang bihis nito na tila ba tuluyan ng nakarecover sa aksidente.Ang pagkakangiti nito sa kanya ay larawan ng isang babaeng hindi nabigo sa pag ibig. Ang magandang katawan nito ay talagang makakaakit sa mga lalaking makakakita dito, subalit hindi sa kanya. Isa lang ang babaeng para sa kanya."Nais ko sanang magpasalamat sayo sa pagtulong mo sa akin. Magpapaalam na san ako, dahil nais kong mabuhay ng masaya. Ayoko ng ipagsiksikan ang aking sarili sa iyo." sagot ng babae sa kanya.Ang malungkot na tinig na iyon ay tumagos sa kanyang puso. Nakaramdam siya ng awa dito, subalit sa huli, tama lang naman ang maging desisyon nito, ngunit hindi na siya magtatagal sana. Sasabihan sana niya ito na ayaw na niya itong tulungan dahil nagagalit na si Danica, pero dahil naunahan siya ng pagpapaalam nito, pagbibigyan niya ito sa huling pagkakataon."Aalis ka na?" tan
Subalit ang pangakong iyon ay hindi kayang tuparin ng pang matagalan.."Bakit ba hindi mo matanggihan si Lovely kapag tinatawag ka niya?" napuno na si Danica sa lalaki. Kung hindi ito sumisipot sa usapan nila, lagi naman itong late. At nagkakataon na tuwing may lakad sila, saka naman ang babaeng iyon umaarte."Kakaalis lang ng mama niya. Hindi niya pa kayang kumilos ng maayos," hinihilot ni Jethro ang kanyang noo, "alam mo naman kung bakit, hindi ba?"Naikwento na ni Jethro sa kanya ang tungkol sa nangyari kay Lovely ilang taon na ang nakakaraan, at inako nito ang kasalanan. Naaawa siya sa babae, noong una. Subalit nitong nakaraan, tila ba naiirita na siya."So.. ano na naman ang ibig mong sabihin?" nagtaas na siya ng boses. Kasalukuyan silang nag aasikaso ng kanilang kasal ng mga panahong ito."Kailangan ko lang siyang puntahan at alamin ang kanyang kalagayan. Alam mo namang sa akin na lang siya umaasa.." paliwanag ni Jethro na tuloy pa rin sa pagbibihis."Makinig ka nga sakin Jethro
Agad tumulo ang luha ni Jethro..Sobrang sakit ng kanyang puso, hindi niya akalaing dito na agad magtatapos ang lahat sa kanila ni Danica.Kung naging mabuti lang sana siya..Kung hindi niya lang sana ito sinaktan ng husto..Isa siyang walang kwentang lalaki!"Ka-kailan pa?" malungkot niyang tanong."Kahapon lang.. nung maadmit ka rin.." nakatingin sa kanya si Vinz."Bakit??" humawak siya sa kanyang mukha. hindi niya matanggap ang nangyari. Pakiramdam niya, mawawala na rin siya."Bakit ka ba umiiyak?" nakakunot ang noo ni Vinz habang nagtataka sa iniaarte niya."Paanong hindi ako malulungkot? wala na si Danica, inulila niya ang aming mga anak. Hindi pa kami kasal, biyudo na agad ako, tapos tatanungin mo ako kung bakit ako umiiyak?" garaldal ang kanyang tinig na may halong inis. Parang tanga magtanong ang kanyang kaibigan."Ano bang sinasabi mo?" ikaw itong parang tanga! wala na siya dito kahapon pa, nadischarge na siya, ano ka ba?" inis na sabi ni Vinz, "kakapanood mo ng K- drama yan,
Pakiramdam niya ay nakalutang siya sa alapaap. Ang gaan ng kanyang ulo at ang kanyang katawan ay hindi niya maramdaman. Masyadong malala ang sakit niya, kaya halos namayat na siya sa loob lamang ng apat na araw.Anghuling tanda niya ay ang oagpapasa ng video kay Vinz, at iyonnna ang huli. Bigla siyang nilagnat kinagabihan.Dahil wala si Vinz sa Pilipinas, ang mga kaibigan niyang malapit ang kinontak niya na agad naman siyang dinaluhan,Wala na siyang matandaan sa nangyari, at nagising na lang siya sa ospital. Mahina talaga ang kanyang katawan, at pakiramdam ni Danica ay nauupos na siyang kandila.Ang araw na ito, may isang tao na humahaplos at humahalik sa kanyang noo. Kaya pinilit niyang ibukas ang kanyang mga mata.Si Jethro!Napangiti siya ng mapait.. "anong ginagawa mo dito?" humal ang kanyang pananalita. Mahina iyon pero halata ang lamig."Gising ka na.." hinaplos nito ang kanyang buhok, "kumusta ka na?""Lumayas ka!" mahina ang sabi niyang iyon, "layas...""Narito ako, para alag
Bagsak ang mukha ni Jethro, habang papasok ng kanilang bahay. Nahihiya siya.Hindi niya akalaing maiisipan ni Lovely ang ganoong kalokohan, at ang sinisi pa niya ay si Danica. Wala siyang kwentang lalaki!Mas pinaniwalaan pa niya ang ibang babae, kesa sa ina ng kanyang mga anak.Nung ayain siya ni Vinz sa restaurant, doon nito ipinapanood sa kanya, ang video na nairecord ni Danica nung nagtatalo sila ni Lovely. At ang masama pa, pati pagpapaalis niya sa babae, ay kuhang kuha sa video.Hindi niya pinaniwalaan si Danica, bagkus, ipinagtabuyan pa niya ito, napakasama niya. Nakalimutan pa niya ang kaarawan nito noong nakaraan. Wala na talaga siyang mukhang maihaharap dito.Pagpasok niya ng bahay, naroroon sina Siren ,Vohn at Ian. Masaya nilang nilalaro ang mga bata.Nagulat ang mga ito, matapos siyang makita."Sir.." bati nila, saka sabay sabay na tumayo."Kanina pa kayo?" nakangiti niyang tanong sa mga ito."Ah.. apat na araw na kaming dito umuuwi, sir.." sagot ni Siren sa kanya. Kumun
"Mo--mommy.. ya-yaya? a-ano pong ginagawa niyo dito?" ang mga mata ni Lovely ay may pagkagulat at pagkalungkot. Paano nakarating ang mommy niya dito gayong wala naman itong alam sa nangyari? Npatingin siya kay Vinz na nakasimangot sa tabi. Malamang, sinundo nito ang mommy niya."Anak.. bakit hindi mo man lang sinabi sa amin na naaksidente ka? kahit ang yaya mo na kasama mo, hindi din alam. Kung hindi pa ako kinontak ni Vinz, hindi ko pa malalaman," mababakas sa tono ng kanyang ina ang lungkot. "Sana anak, nagsabi ka, para kami na ang nag alaga sayo."Mommy.. okay lang po ako.. inaalagaan ako ni.. ni Jeth," ang ngiting ipinakita ni Lovely ay isang ngiting aso, na parang na trap siya sa sarili niyang mantika, saka matalim na tiningnan si Vinz."Pero anak.. may asawa na si Jeth at mga anak. Nakakaawa naman sa pamilya niya, hindi ba? saka babae ka pa rin, dapat, kaming mga pamilya mo, ang mag aalaga sayo.." sagot ng kanyang ina, "Buti na lang, at nasabi sa amin ni Vinz ang lahat.""Oo ng