บทนำ 1

ในค่ำคืนอันยาวนานที่ดูท่าจะไม่สิ้นสุดโดยง่าย โฮสต์คลับสุดหรูระดับแนวหน้าของประเทศและมีชื่อเสียงจนแม้แต่คนที่อยู่อีกฟากหนึ่งของเมืองก็ยังต้องมาเที่ยวถึงที่นี่ ได้ทำการต้อนรับแขกมากมายจนเด็กโฮสต์ที่มีอยู่แทบจะถูกเลือกไปจนหมด ณภัทรเฝ้ามองลูกค้าหญิงที่เดินเข้ามาด้วยความพึงพอใจ ถึงแม้เขาจะเปิดโฮสต์คลับแห่งนี้แก้เบื่อเพราะไม่รู้จะเอาเงินไปใช้ทำอะไร แต่มันกลับให้ผลตอบแทนอย่างดีเยี่ยมชนิดที่เขาคาดไม่ถึง จากที่คิดว่าเล่น ๆ เลยต้องทำเป็นจริงเป็นจังขึ้นมา

ชายหนุ่มใช้เวลาทุกค่ำคืนไปกับสถานที่แห่งนี้ คอยดูแลตั้งแต่เรื่องการจัดโต๊ะไปจนถึงแขกคนสำคัญ บางครั้งที่เขาเบื่อมาก ๆ ก็มาเป็นโฮสต์เองเสียด้วยซ้ำถ้าหากเจอแขกน่าสนใจ และถึงแม้คลับจะมีกฎห้ามมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลูกค้า แต่ถ้านอกรอบและนอกสถานที่แห่งนี้เขามักจะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ แต่ก็คอยย้ำกับเด็กหนุ่มในสังกัดทุกคนว่าอย่าให้มีอะไรเสียหายมาถึงคลับเป็นพอ กฎมันก็คือกฎ คือหลักที่วางไว้เป็นแนวทาง แต่ในทางปฏิบัติใครกันที่จะทำตามกฎได้ตรงเป๊ะทุกข้อ ในความเป็นจริงความพอใจของทั้งสองฝ่ายต่างหากละที่เป็นเรื่องสำคัญที่สุด

แม้กระทั่งตัวของณภัทรเอง หากเขาเกิดถูกใจใครละก็ เขามักจะไม่ปล่อยให้หลุดมือไปเช่นกัน เขามีวิธีที่จะทำให้ได้ทุกอย่างที่ต้องการมาโดยง่าย ยิ่งกับผู้หญิงด้วยแล้ว เขาไม่เคยต้องลงแรงเลยสักนิด ด้วยความที่มีหน้าตาราวกับถูกวาดขึ้นมาด้วยจิตรกรชั้นเลิศที่เสกสรรปั้นแต่งเขาออกมาอย่างสมบูรณ์แบบ มันจึงเป็นเรื่องไม่ยากเลยที่จะได้ทุกคนที่เขาต้องการ นี่อาจจะเป็นข้อดี แต่ใครจะรู้ว่าการได้อะไรมาง่าย ๆ กลับเป็นสิ่งน่าเบื่อสำหรับชายที่ชื่อว่าณภัทร

ชีวิตของเขาตั้งแต่เกิดมีครบพร้อมทุกอย่างอยู่แล้ว ทั้งความร่ำรวย ชนิดที่หว่านเงินทิ้งแม่น้ำก็ยังไม่เสียดาย การศึกษาในมหาวิทยาลัยแนวหน้า หรือหน้าตาอันหล่อเหลา ความสมบูรณ์ที่ได้มาโดยง่ายเช่นนี้มักสร้างความเบื่อหน่ายให้อย่างมากมายมหาศาล การอยากได้อะไรแล้วต้องได้ไม่หลงเหลือความท้าทายอะไรในชีวิตอีก คลับแห่งนี้และการเที่ยวเล่นเพื่อเสาะหาสิ่งที่น่าสนใจจึงเกิดขึ้น

แต่ช่วงหลังมานี้ พ่อบอกว่าเขาเสาะหาสิ่งที่น่าสนใจบ่อยเกินไป จนดูเหมือนว่าสาระได้หายเกลี้ยงไปจากตัวเขาเสียแล้ว แต่ใครจะสนกันล่ะ ในเมื่อท้ายที่สุดแล้ว เงินมากมายจากทั้งสองคนก็ยังไหลเข้าสู่บัญชีเขา บวกรวมกับรายได้ที่คลับ ต่อให้เที่ยวเล่นจนตายก็ยังมีเงินเหลือไปกินยันชาติหน้า

จู่ ๆ เขาก็เริ่มเบื่อกับกิจการที่เขาสร้างมาเล่น ๆ เพื่อความสนุกในตอนแรกแต่ผลประกอบการกลับดีเกินคาด แต่เขายังคงต้องทำมันต่อไปเพราะมันได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของความรับผิดชอบไปเสียแล้ว มีหลายชีวิตที่ดำรงชีพอยู่ได้ด้วยกิจการของเขาทำให้เขาทิ้งขว้างแบบสิ่งของไม่ได้ เขามองดูความเป็นไปของกิจการที่เขาสร้างขึ้น สถานที่แห่งนี้มีผู้คนหลากหลายประเภทแวะเวียนกันมา แล้วเสียงหนึ่งก็ดังเรียกความสนใจให้เขาหันกลับไปมอง

“ภัทรขา” เสียงหวานของลูกค้าขาประจำร้องเรียกตั้งแต่ยังเดินเข้ามาไม่ถึงตัวเขา เธอเป็นหญิงสาวในวงสังคมที่ไม่พอใจกับชีวิตแต่งงานเลยจบปัญหาด้วยการหย่าร้างและมาหาความสุข พร้อมทั้งแก้เหงาที่นี่ ไม่ต่างอะไรจากลูกค้าคนอื่น ๆ มากนัก เพราะคลับนี้สร้างมาเพื่อจุดประสงค์นี้อยู่แล้ว

“วันนี้รับหน้าที่เป็นโฮสต์หรือเจ้าของคลับเอ่ย” น้ำเสียงที่ถามกึ่งยั่วยวนและคาดหวังอยู่ในที หล่อนคาดหวังว่าจะได้รับการเอาใจเป็นพิเศษจากเจ้าของคลับที่หล่อเหลาอย่างร้ายกาจนี้ แต่ก็มีชั้นเชิงพอที่จะไม่รุกเขาอย่างน่าเกลียดจนเกินไป

“วันนี้จะทำตัวเป็นเจ้าของเฉย ๆ ครับ ยกเว้นว่าคุณจะต้องการผม” ณภัทรตอบลูกค้าสาวอย่างสุภาพ แต่ก็หยอดคำหวานในท้ายประโยค พร้อมกับส่งสายตาแพรวพราว ซึ่งทำให้เธอหัวเราะชอบใจ

เขาเป็นคนที่เข้าใจธรรมชาติของผู้หญิงเป็นอย่างดี รู้ว่าลึก ๆ แล้วพวกหล่อนต้องการอะไร ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มายังโฮสต์คลับ นอกจากเพื่อความสนุกสนานบันเทิง ความจริงแล้วพวกหล่อนต้องการเติมเต็มสิ่งที่ขาด แม้จะรู้ว่าระยะเวลาไม่กี่ชั่วโมงเป็นเพียงมายาภาพแต่พวกหล่อนกลับเต็มใจจ่ายสำหรับความพึงพอใจนั้น และมันดูจะใจร้ายมากถ้าเขาตัดเยื่อใยกับพวกเธอโดยสิ้นเชิง นี่คงเป็นเสน่ห์ของโฮสต์คลับกระมัง