LOGINShare
Prologue
Last Updated:
2020-09-01 12:20:58Napapikit ako at pinakiramdaman ang buong paligid. Screams, loud noises, murmurms, and cries, I heard those voices. Those voices who was seeking for help, justice, and lightness. This is not I want to witness with.
Iminulat ko ang mga mata ko at kitang-kita ko kung paano magkagulo, at magsitakbuhan ang mga awtoridad para bantayan ang mga puwedeng pasukan ng mga hindi matukoy na nilalang.
I want to wake up in this nightmare. I want to wake up not because I'm scared, and afraid. I want to wake up because I don't want to see many people suffering from this shit disease, and slowly dying just because of this virus!
Masisikmura ko ang mga dugo, lamang loob, at mga patay na bangkay pero hindi ko masisikmura ang mga taong humihingi ng tulong, at sumisigaw ng tulong. The worst thing in that is, I can save some of them but there are still plenty of people dying.
This thing will never stop if they can't find a cure. Marami na ang inosenteng nadamay. I don't know if I can probably help some of them dahil hindi ko rin hawak ang buhay ko. I can die. But, as long as I am here, tutulong ako.
Napalingon ako sa may pinto nang biglang may kumatok doon.
"Ma'am, kailangan niyo na po na lumabas. Nagkakagulo na sa labas dahil nakapasok sila. Humanap na kayo ng mapagtataguan."Lumapit ako sa may pinto, at akmang bubuksan ito nang makarinig ako nang sigaw. Mahigpit kong hinawakan ang doorknob, at ni-lock ito. Hindi ko ito binuksan. Kaagad na tinungo ko ang drawer sa may gilid ng kwarto. Kinuha ko ang isang maletang nakalagay doon, at saka tinungo ang comfort room ng kwarto.
Bago ako tuluyang pumasok sa comfort room ay dumungaw muna ako sa may bintana. Napamura naman ako nang makitang nagkakagulo na ang mga tao dahil may nakapasok na mga infected sa base.
Agad kong tinungo ang comfort room, at saka ni-lock ito. Binuksan ko ang maleta at bumungad sa akin ang mga kinakailangan ko sa labanang ito.
A fight between me, and the darkness. Maybe I can die in this battle but I would be glad if I'll die fighting, and not standing in a safe place seeing those people suffering from death.
Related chapters
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 1
"STILL the same," bulong ko nang makalabas sa NAIA. Bumungad kaagad sa akin ang mga matataas na building sa paligid, ang mga taong naglalakad kung saan-saan, at ang katamtamang klima ng Pilipinas. Everything's good and fine. "Sasakay ka ba, Miss?" Tiningnan ko ang taxi na nakapara sa harap ko. Ngumiti naman ako at tumango. Mukhang mahaba ang biyahe ko ngayon dahil sa Mindanao ang punta ko. Atleast, I can enjoy the views everywhere. For years, ngayon lang ulit ako nakabalik sa Pilipinas. Ang dami ko kasing inasikaso sa pinagtatrabahuan ko. Aside from getting a good salary, nakakatulong rin ako — kami sa iba. Hindi madali ang trabaho pero worth it naman. Kinapa ko sa bulsa ko ang cellphone nang tumunog iyon. Sinagot ko naman agad ang tumawag. "Hello? Anak, nasaan ka na?" tanong ni Mama sa kabilang linya. "I'll be
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 2
NAALIMPUNGATAN ako dahil sa ingay na nagmumula sa labas ng pinto. Itinakip ko ang unan ko sa tenga ko. Gusto ko pang matulog. "Ate! Kain na!" rinig kong sigaw ni Kate mula sa labas ng pinto. Napabangon naman ako, ang ingay niya talaga. "Oo na, lalabas na ako. Huwag ka nang sumigaw." Narinig ko naman ang pagtawa niya mula sa labas kaya napailing-iling na lang ako. Nakalimutan ko ba na sabihin na si Kate ay sixteen years old na pero para pa rin siyang bata kung umasta. Well, mabuti na iyon kaysa puro crush o lovelife ng inaatupag. Pinagsasabihan din naman namin siya kapag sumusobra na ang pagiging childish niya. Kinuha ko ang cellphone ko bago lumabas ng kwarto. May reply na si Evhon. Evhon ang nakasave sa contacts ko pero Vhon-Vhon talaga
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 3
"Z-VIRUS, a virus that can also be an abnormal disease. The symptoms of this are, eating part of human bodies, drinking human blood, and the eyes will become all white. If someone would be bitten or eaten, they wouldn't die. Instead of dying, they will become one of these creatures. They must be called Zombies but we are in reality so the authorities called it the Z-Virus — a virus that will slowly eat humans on the earth. And, the first target of this virus was the people in the Philippines. There is still no cure, and remedy of this so called virus. As for safety, always be alert, wise, and brave to face those creatures. To beat those things, you have to destroy their brains so they would totally die and can never go back to destroy humanity. Keep safe everyone and don't be scared to seek help." Napasandal ako nang mabasa ang ang nasa document na ipinadala ni Jasmin sa akin."Sa kagagawa nila ng movie na zom
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 4
PAGKALAPAG ng helicopter ay may lumapit sa aming mga sundalo at nakasuot na mask na mga scientists at doctors. Inilalayan nila sina Vhon at Vin. Dinala nila ang dalawa sa kung saan. "May gagawin kaming test sa inyo Ma'am dahil baka infected kayo, para na rin po ito sa kaligtasan ng lahat dito sa base," paliwanag ng isang babae na sundalo."Required ba talaga? I am not infected.""Yes, Ma'am. Don't worry, it will not take long," sabi naman niya. "Ako na ang bahala sa kanya." Napatingin naman ako sa lalaking nakasuot ng mask at nakasuot ng damit na gaya ng doctor. Tumango ang sundalo at inalalayan akong maglakad kasama ang lalaking kung hindi ako nagkakamali ay isang doctor o scientist. Sumama na lang ako sa kanila, ayoko nang kumontra dahil para rin naman ito sa kaligtasan ng lahat. Nakita ko naman sina Jasmin at Justin na gusto akong lapitan pero hindi sila makalapit dahil hinaharangan sila ng mga
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 5
"Z-VIRUS, a virus that can also be an abnormal disease. The symptoms of this are, eating part of human bodies, drinking human blood, and the eyes will become all white. If someone would be bitten or eaten, they wouldn't die. Instead of dying, they will become one of these creatures. They must be called Zombies but we are in reality so the authorities called it the Z-Virus — a virus that will slowly eat humans on the earth. And, the first target of this virus was the people in the Philippines. There is still no cure, and remedy of this so called virus. As for safety, always be alert, wise, and brave to face those creatures. To beat those things, you have to destroy their brains so they would totally die and can never go back to destroy humanity. Keep safe everyone and don't be scared to seek help." Napasandal ako nang mabasa ang ang nasa document na ipinadala ni Jasmin sa akin. "Sa kagagawa nila ng movie na zombie
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 6
"HALI na kayo, baka maabutan pa tayo ng mga infected dito. Wala tayong armas para kalabanin ang mga infected lalo na kung marami sila. Kapag hindi pa tayo umalis, baka iwanan ko kayo, " pananakot ko sa kanila kaya agad naman silang lumapit sa akin. "Ayos na ako, tayo na," sabi ni Vhon. "Ayos na rin ako, teka...walang driver ang helicopter? Sino ang magmamaneho?" nagtatakang sabi ni Vin. Ngumisi naman ako habang nakatingin sa kanilang dalawa. "Don't tell me..." may gulat na sabi ni Vhon. Tinalikuran ko na sila at nauna nang maglakad papunta sa helicopter. Kakaiba ng helicopter na ito, kaya nitong lumipad kahit isang tao lang ang nagpapalipad at hindi rin ito maingay na helicopter. Naramdaman ko namang sumunod sa akin sina Vin at Vhon.
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 7
PAGKALAPAG ng helicopter ay may lumapit sa aming mga sundalo at nakasuot na mask na mga scientists at doctors. Inilalayan nila sina Vhon at Vin. Dinala nila ang dalawa sa kung saan. "May gagawin kaming test sa inyo Ma'am dahil baka infected kayo, para na rin po ito sa kaligtasan ng lahat dito sa base," paliwanag ng isang babae na sundalo. "Required ba talaga? I am not infected." "Yes, Ma'am. Don't worry, it will not take long," sabi naman niya. "Ako na ang bahala sa kanya." Napatingin naman ako sa lalaking nakasuot ng mask at nakasuot ng damit na gaya ng doctor. Tumango ang sundalo at inalalayan akong maglakad kasama ang lalaking kung hindi ako nagkakamali ay isang doctor o scientist. Sumama na lang ako sa kanila, ayoko nang kumontra dahil para rin naman ito sa kaligtasan ng lahat. Nakita ko naman sina Ja
Last Updated : 2020-09-01The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 8
"JAS? Kilala mo ba ang scientist na iyon?" pagtatanong ko kay Jasmin. Nagpaiwan si Justin sa may mga tent dahil may aasikasuhin daw siya kaya si Jasmin na lang ang sumama sa akin papunta sa magiging kwarto ko dito sa base. "Hindi mo ba naaalala? Siya ang scientist na niligtas mo five months before, doon sa Paris. He almost died because he wants to commit suicide but you came and save him." Naalala ko na. Siya pala iyong nakita kong magpapakamatay sana sa isang building sa Paris. Tatalon sana siya sa pinakamataas na building but I saw him kaya hindi niya naituloy ang gagawin niya dahil pinigilan ko agad siya. Napunta ako noon sa Paris dahil may misyon ako doon. Hindi ko naman inaasahan na magkikita kami ng scientist na iyon doon. "Ano ang full name niya?" "Hindi ko alam Xan, basta nagmakaawa lang siya na siya ang aasikaso sayo dahil may importante raw siyang sasabihin sa'
Last Updated : 2020-09-01
Latest chapter
The Z-Virus: Seeking for Cure BOOK PUBLISHED ANNOUNCEMENT
FINALLY!I'M VERY GLAD AND HAPPY FOR EVERYONE WHO SUPPORTS AND READ THIS STORY 'TILL THE END. I REALLY APPRECIATE IT GUYS!THANK YOU SO MUCH FOR YOUR PATIENCE, SUPPORT, AND COMPLIMENTS. MANATILI SANA KAYONG LOYAL SA AKIN! :)SEE YOU IN MY NEXT STORIES!THE Z-VIRUS: SEEKING FOR CURE IS NOW AVAILABLE ON SHOPEE! GRAB A COPY NOW!!!HERE'S THE LINK! ENJOY!https://shopee.ph/The-Z-Virus-Seeking-for-Cure-P.I.R.M-Paperback-i.264837039.11802283424You can also visit the 8letters page or their bookshop to avail it. Thank you for reading this story 'til the end! I really appreciate it! Have a blessed day everyone! :)You may also follow me or interact with me with my social media accounts:IG: itz_pirmWATTPAD: Itz_PirmFACEBOOK: Itz Pirm WPGMAIL: PerfectionInRedzMystery@gmail.com
The Z-Virus: Seeking for Cure Special Chapter
"SALAMAT sa lahat, Davin. I am thankful for everything. No matter what happen, our memories together will remain forever," mahinang sambit ko habang nakatingin sa puntod na nasa harap ko.Tiningnan ko ang white rose na hawak-hawak ko. Lumuhod ako at inilagay ang puting rosas sa harap ng puntod."Salamat dahil binuhay mo ang isang Davin. I know, you are proud of him," sabi ko ulit habang nakangiting tiningnan ang puntod."She's happy to meet you. Finally, may naipakilala rin akong babae sa Mom ko — babaeng alam kong hindi ako iiwan kailanman.""Korni masyado, Davin," sabi ko habang hindi siya tinitingnan.Aliana Fernandez — ang nakalagay na pangalan sa puntod na nasa harap ko. Siya ang Mom ni Davin. Namatay siya dahil pinatay ng kaaway ng Dad niya pero nabigyan naman iyon ng hustisiya."Si Justin ang nagturo sa akin no'n. Sabi ko na nga ba, masyado
The Z-Virus: Seeking for Cure WAKAS
"ANG virus na kumalat sa Pilipinas ay naagapan na. Ang mga infected ay nabigyan na ng lunas. May lunas para sa mga infected at mayroon ding bakuna para sa hindi infected—para hindi sila makagat o lapitan ng infected. Ang taong nagnakaw at nagpakalat ng virus na si Terace Wright ay napatay ng mga sundalo matapos nitong tangkaing patayin ang dalawang Private Agent. Sinasabing ang dahilan ng pagpapakalat ng virus ni Terace Wright ay dahil gusto niya na pag-ekspermintuhan ang tao. Ninais nitong patayin ang buhay at buhayin ang patay. Natagpuan ng mga sundalo ang bangkay ni Ferdinan Remidez na sinasabing kapatid ni Wright na unang nagpakalat ng virus sa Pilipinas. Ang bangkay nilang dalawa ay nasa pangangalaga na ng nga awtoridad. Nasa pangangalaga na rin ng international hospital ang dalawang nasabing Agent na may malaking naitulong sa paghahanap ng cure. May isang grupo ang isa sa mga Agent na tinuturing nang bayani ng lahat. Nanatiling pribado ang kanilang pagkatao. Makikilala r
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 44
NAGSIMULA na kaming maglakad. Alam naman ni Mr. Fernandez ang daan palabas dahil ilang beses na siyang nakalabas-pasok dito. Mabuti naman dahil kung hindi ay mahihirapan kaming makalabas at matatagalan din kami.Sa bawat infected na humaharang at sumusugod sa amin ay binabaril naman namin iyon ni Mr. Fernandez. Marami-rami rin ang sumugod sa amin dahilan para maubusan kami ng bala ng baril. Agad na tinapon ko ang baril na hawak ko dahil wala na itong bala.Bigla naman akong napayuko nang mawalan ng balanse si Davin. Agad na nilingon ko siya. Kitang-kita ko ang unti-unting pagtaas ng lila na may kasamang itim na ugat papunta sa leeg at mukha niya."D-Davin..." tawag ko sa pangalan niya nang unti-unti niyang pinikit ang mata niya."I'm o-kay. L-Leave me... n-now," mahina at nakpikit niyang sabi."We don't have some time for your dramatic words, Davin. Tumayo ka, walang
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 43
TININGNAN ko ang naghihingalong si Evhon. Naikuyom ko ang kamao ko kasabay no'n ang pagpatak ng luha sa mata ko. Napailing-iling ako nang makita ang isang ngiti sa labi ni Evhon."T-Tama na ang ikalawang buhay na n-naibigay mo sa akin noon. M-Masaya ako sa lahat-lahat ng nangyari, Xanthea. I-Ipinapaubaya ko na ang lahat sa'yo."Humakbang ako palapit sa kanya at lumuhod sa harap niya."Mabubuhay ka—" Pinutol niya ang sasabihin ko."K-Kailangan ka n-nilang lahat. T-Tulungan mo s-sila..."Sunod-sunod na pumatak ang luha ko nang hawakan niya ang kamay ko kung nasaan ang cure. Nakita ko ang bibig niya na may lumalabas ng itim na dugo. Napahikbi na lamang ako. Dahan-dahan niyang iniangat ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko at itinutok iyon sa braso ko."I'm sorry..." tanging sabi ko bago mahigpit na hinawakan ang injection at mabilis na itinarak sa leeg ni Evhon. Ang m
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 42
"I have no other choice," pabulong na sabi ko. Inangat ko ang dalawang kamay ko na may hawak na baril at itinutok iyon sa padlock ng kulungan ng mga infected. Mahigpit na hinawakan ko ang baril na hawak ko bago pinaputukan ang padlock ng kulungan. Hindi naman ako nabigo—nabaril ko ang tatlong may kalakihang padlock ng kulungan.Nagsilabasan lahat ng mga infected. Bago pa sila tuluyang makalabas sa kulungan ay kaagad na binuksan ko ang pinto ng kwarto. Hinigpitan ko ang hawak ko sa doorknob at hinila ito papalapit sa akin para maitago ko ang sarili sa likod ng pinto.Ungol, sigaw, at putok ng baril ang narinig ko pero nanatili lang ako sa posisyon ko. Ilang sandali lang ay nakarinig ako ng malakas na tunog ng alarm. Agad na umalis ako sa posisyon ko at mabilis na lumabas ng kwarto.Bumungad sa akin sa hallway ang mga sundalong namimilipit sa sakit dahil kinakagat sila ng mga infected. May ibang sundalo r
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 41
"ANY last words, Xanthea?" nakangisi na namang sabi ni Wright. Tiningnan ko naman ni Davin. Nanatili siyang nakatitig sa akin hanggang sa bumaba ang tingin niya.Dahan-dahan ko namang sinundan ang tingin niya. Binaba ko rin ang tingin ko hanggang sa paanan ko. Ilang sandali lang ay medyo nagulat naman ako sa nakita ko mula sa kinatatayuan ko pero binawi ko agad ang pagkagulat ko. Sa ibaba ng kinatatayuan ko ay kitang-kita ko ang nakagapos na Dad ni Davin. Made of glass ang sahig na kinatatayuan ko kaya kitang-kita ko sa baba ang Dad niya. Nakaupo ito sa isang upuan at nakatali ang mga kamay at paa nito. Nakita ko rin na nagpupumiglas itong para makawala pero mukhang matibay ang taling nakagapos sa kanya."May huling habilin pa sana ako sa'yo, Terace Wright," seryosong sabi ko. Itinaas ko ang tingin ko at tinitigan ang nakangisi pa rin na si Wright. Kita ko naman ang kaunting pagtatakang gumuhit sa mukha niya nang magkatitigan kami ngunit bin
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 40
TUMAKBO naman ako papunta sa likuran ng base kung saan may daanan daw papasok ayon kay Mr. Fernandez. Binilisan ko ang kilos ko. Hindi naman ako nahirapan dahil mabilis akong kumilos at walang infected sa paligid. Nababalutan ng damo ang gilid at likuran ng base.Nang makarating sa likuran ng base ay agad na inikot ko ang paningin sa pader. Ilang sandali lang ay may nakita akong daanan na may grills. Agad na tiningnan ko iyon. Hindi ako nabigong tanggalin ang grills dahil bukas ito. Dito dumaan ang Dad ni Davin kaya malamang bukas ito.Kasya naman ako sa butas kaya mabilis din akong nakalusot doon. Nakapasok ako sa loob at bumungad sa akin ang likuran ng isang katamtamang tent.Dahan-dahan akong naglakad nang makakita ng hallway sa may 'di kalayuan. Maingat ngunit mabilis ang mga hakbang na ginawa ko para makapasok agad sa isang may kalakihang building na kung hindi ako nagkakamali ay ang sentro ng base nila.&nbs
The Z-Virus: Seeking for Cure Chapter 39
"OO nga pala, Dr. Madrigal. Ano ang epekto ng isang cure na ibinigay ko sa akin? 'Yong dumadaloy sa dugo ko?" tanong ko kay Dr. Madrigal. Tiningnan lang niya ako ng ilang minuto bago ngumiti at sumagot sa tanong ko."Siguro... hahayaan kita na ikaw mismo ang tumuklas kung anong klaseng cure ba iyon, at kung bakit iyon napakahalaga," nakangiti niya sabi.NAPAAWANG ang bibig ko nang maalala ang pag-uusap namin ni Dr. Madrigal tungkol sa pinakamahalagang cure na nasa akin.Gulat kong iniangat ang dalawang kamay ko at mariin itong tinitigan."Hindi sila lumalapit sa akin... dahil sa cure na dumadaloy sa katawan ko," pabulong na sambit ko.Napabalik ako sa reyalidad nang may maramdamang humila sa akin at dinala ako sa isang madilim na parte ng kalsada. Hindi agad ako nakagalaw kaya madali niya akong nahila."Sino ka?!" mariin na tanong ko. Akmang magpupumiglas na
