"SALAMAT sa lahat, Davin. I am thankful for everything. No matter what happen, our memories together will remain forever," mahinang sambit ko habang nakatingin sa puntod na nasa harap ko.
Tiningnan ko ang white rose na hawak-hawak ko. Lumuhod ako at inilagay ang puting rosas sa harap ng puntod.
"Salamat dahil binuhay mo ang isang Davin. I know, you are proud of him," sabi ko ulit habang nakangiting tiningnan ang puntod.
"She's happy to meet you. Finally, may naipakilala rin akong babae sa Mom ko — babaeng alam kong hindi ako iiwan kailanman."
"Korni masyado, Davin," sabi ko habang hindi siya tinitingnan.
Aliana Fernandez — ang nakalagay na pangalan sa puntod na nasa harap ko. Siya ang Mom ni Davin. Namatay siya dahil pinatay ng kaaway ng Dad niya pero nabigyan naman iyon ng hustisiya.
"Si Justin ang nagturo sa akin no'n. Sabi ko na nga ba, masyado
FINALLY!I'M VERY GLAD AND HAPPY FOR EVERYONE WHO SUPPORTS AND READ THIS STORY 'TILL THE END. I REALLY APPRECIATE IT GUYS!THANK YOU SO MUCH FOR YOUR PATIENCE, SUPPORT, AND COMPLIMENTS. MANATILI SANA KAYONG LOYAL SA AKIN! :)SEE YOU IN MY NEXT STORIES!THE Z-VIRUS: SEEKING FOR CURE IS NOW AVAILABLE ON SHOPEE! GRAB A COPY NOW!!!HERE'S THE LINK! ENJOY!https://shopee.ph/The-Z-Virus-Seeking-for-Cure-P.I.R.M-Paperback-i.264837039.11802283424You can also visit the 8letters page or their bookshop to avail it. Thank you for reading this story 'til the end! I really appreciate it! Have a blessed day everyone! :)You may also follow me or interact with me with my social media accounts:IG: itz_pirmWATTPAD: Itz_PirmFACEBOOK: Itz Pirm WPGMAIL: PerfectionInRedzMystery@gmail.com
"SIR, may mga taong gustong pumasok dito but they are all wounded." I heard one of the security saying those words to their Leader."Don't let them in, if they really want to get in, then kill them all," maawtoridad at seryoso namang sagot ng kanilang Leader.Napapikit ako at pinakiramdaman ang buong paligid. Screams, loud noises, murmurms, and cries, I heard those voices. Those voices who was seeking for help, justice, and lightness. This is not I want to witness with.Iminulat ko ang mga mata ko at kitang-kita ko kung paano magkagulo, at magsitakbuhan ang mga awtoridad para bantayan ang mga puwedeng pasukan ng mga hindi matukoy na nilalang.I want to wake up in this nightmare. I want to wake up not because I'm scared, and afraid. I want to wake up because I don't want to see many people suffering from this shit disease, and slowly dying just because of this virus!Masisikmura
"STILL the same," bulong ko nang makalabas sa NAIA. Bumungad kaagad sa akin ang mga matataas na building sa paligid, ang mga taong naglalakad kung saan-saan, at ang katamtamang klima ng Pilipinas. Everything's good and fine. "Sasakay ka ba, Miss?" Tiningnan ko ang taxi na nakapara sa harap ko. Ngumiti naman ako at tumango. Mukhang mahaba ang biyahe ko ngayon dahil sa Mindanao ang punta ko. Atleast, I can enjoy the views everywhere. For years, ngayon lang ulit ako nakabalik sa Pilipinas. Ang dami ko kasing inasikaso sa pinagtatrabahuan ko. Aside from getting a good salary, nakakatulong rin ako — kami sa iba. Hindi madali ang trabaho pero worth it naman. Kinapa ko sa bulsa ko ang cellphone nang tumunog iyon. Sinagot ko naman agad ang tumawag. "Hello? Anak, nasaan ka na?" tanong ni Mama sa kabilang linya. "I'll be
NAALIMPUNGATAN ako dahil sa ingay na nagmumula sa labas ng pinto. Itinakip ko ang unan ko sa tenga ko. Gusto ko pang matulog. "Ate! Kain na!" rinig kong sigaw ni Kate mula sa labas ng pinto. Napabangon naman ako, ang ingay niya talaga. "Oo na, lalabas na ako. Huwag ka nang sumigaw." Narinig ko naman ang pagtawa niya mula sa labas kaya napailing-iling na lang ako. Nakalimutan ko ba na sabihin na si Kate ay sixteen years old na pero para pa rin siyang bata kung umasta. Well, mabuti na iyon kaysa puro crush o lovelife ng inaatupag. Pinagsasabihan din naman namin siya kapag sumusobra na ang pagiging childish niya. Kinuha ko ang cellphone ko bago lumabas ng kwarto. May reply na si Evhon. Evhon ang nakasave sa contacts ko pero Vhon-Vhon talaga
"Z-VIRUS, a virus that can also be an abnormal disease. The symptoms of this are, eating part of human bodies, drinking human blood, and the eyes will become all white. If someone would be bitten or eaten, they wouldn't die. Instead of dying, they will become one of these creatures. They must be called Zombies but we are in reality so the authorities called it the Z-Virus — a virus that will slowly eat humans on the earth. And, the first target of this virus was the people in the Philippines. There is still no cure, and remedy of this so called virus. As for safety, always be alert, wise, and brave to face those creatures. To beat those things, you have to destroy their brains so they would totally die and can never go back to destroy humanity. Keep safe everyone and don't be scared to seek help." Napasandal ako nang mabasa ang ang nasa document na ipinadala ni Jasmin sa akin."Sa kagagawa nila ng movie na zom
PAGKALAPAG ng helicopter ay may lumapit sa aming mga sundalo at nakasuot na mask na mga scientists at doctors. Inilalayan nila sina Vhon at Vin. Dinala nila ang dalawa sa kung saan. "May gagawin kaming test sa inyo Ma'am dahil baka infected kayo, para na rin po ito sa kaligtasan ng lahat dito sa base," paliwanag ng isang babae na sundalo."Required ba talaga? I am not infected.""Yes, Ma'am. Don't worry, it will not take long," sabi naman niya. "Ako na ang bahala sa kanya." Napatingin naman ako sa lalaking nakasuot ng mask at nakasuot ng damit na gaya ng doctor. Tumango ang sundalo at inalalayan akong maglakad kasama ang lalaking kung hindi ako nagkakamali ay isang doctor o scientist. Sumama na lang ako sa kanila, ayoko nang kumontra dahil para rin naman ito sa kaligtasan ng lahat. Nakita ko naman sina Jasmin at Justin na gusto akong lapitan pero hindi sila makalapit dahil hinaharangan sila ng mga
"Z-VIRUS, a virus that can also be an abnormal disease. The symptoms of this are, eating part of human bodies, drinking human blood, and the eyes will become all white. If someone would be bitten or eaten, they wouldn't die. Instead of dying, they will become one of these creatures. They must be called Zombies but we are in reality so the authorities called it the Z-Virus — a virus that will slowly eat humans on the earth. And, the first target of this virus was the people in the Philippines. There is still no cure, and remedy of this so called virus. As for safety, always be alert, wise, and brave to face those creatures. To beat those things, you have to destroy their brains so they would totally die and can never go back to destroy humanity. Keep safe everyone and don't be scared to seek help." Napasandal ako nang mabasa ang ang nasa document na ipinadala ni Jasmin sa akin. "Sa kagagawa nila ng movie na zombie
"HALI na kayo, baka maabutan pa tayo ng mga infected dito. Wala tayong armas para kalabanin ang mga infected lalo na kung marami sila. Kapag hindi pa tayo umalis, baka iwanan ko kayo, " pananakot ko sa kanila kaya agad naman silang lumapit sa akin. "Ayos na ako, tayo na," sabi ni Vhon. "Ayos na rin ako, teka...walang driver ang helicopter? Sino ang magmamaneho?" nagtatakang sabi ni Vin. Ngumisi naman ako habang nakatingin sa kanilang dalawa. "Don't tell me..." may gulat na sabi ni Vhon. Tinalikuran ko na sila at nauna nang maglakad papunta sa helicopter. Kakaiba ng helicopter na ito, kaya nitong lumipad kahit isang tao lang ang nagpapalipad at hindi rin ito maingay na helicopter. Naramdaman ko namang sumunod sa akin sina Vin at Vhon.