"JAS? Kilala mo ba ang scientist na iyon?" pagtatanong ko kay Jasmin. Nagpaiwan si Justin sa may mga tent dahil may aasikasuhin daw siya kaya si Jasmin na lang ang sumama sa akin papunta sa magiging kwarto ko dito sa base.
"Hindi mo ba naaalala? Siya ang scientist na niligtas mo five months before, doon sa Paris. He almost died because he wants to commit suicide but you came and save him." Naalala ko na. Siya pala iyong nakita kong magpapakamatay sana sa isang building sa Paris. Tatalon sana siya sa pinakamataas na building but I saw him kaya hindi niya naituloy ang gagawin niya dahil pinigilan ko agad siya. Napunta ako noon sa Paris dahil may misyon ako doon. Hindi ko naman inaasahan na magkikita kami ng scientist na iyon doon.
"Ano ang full name niya?"
"Hindi ko alam Xan, basta nagmakaawa lang siya na siya ang aasikaso sayo dahil may importante raw siyang sasabihin sa'
NAGISING ako sa katok ng pinto na nagmumula sa mismong pintuan ng kwarto ko. I yawned and stand up to check kung sino ang kumakatok. Binuksan ko ang pinto at bumungad sa akin sina Vin at Vhon. Nakita ko naman ang pag-aalala sa mukha ni Vhon kaya napakunot ang noo ko. "Ano ang ginagawa niyo dito?" agad na tanong ko. Agad silang pumasok sa kwarto ko kaya mas lalo naman akong nagtaka. Isinara ni Vin ang pinto at hinarap naman ako ni Vhon. "Hindi kami puwede dito, tumakas lang kami Xan. We need your help," hindi mapakaling sabi ni Vhon. "Bakit? Anong problema? Madaling araw pa lang at madilim pa sa labas. Puwede namang mamaya na kapag sumikat na ang araw," medyo naiinis kong sabi ako dahil sinira nila ang mahimbing kong pagtulog. "I'm sorry Xan. Si Aira kasi..." may lungkot na sabi ni Vhon. Napakamot naman ako ng ulo. "Oh? Anong meron kay Aira? Hindi mo pa rin nakokontak? Bukas na lang Vh
MGA ilang minuto lang ang lumipas ay may nakita na akong labasan. Hindi ako sure kung ligtas ba talaga doon. Gumapang ako nang gumapang. "We are here. Hindi ka pa ba nakaabot sa labasan? We are wating here," rinig kong sabi ni Davin."Malapit na ako," sabi ko at inilagay sa loob ng jacket ko ang maliit na cellphone para hindi ako mahirapan na gumapang. Ilang minuto lang ang lumipas ay nakarating din ako sa may labasan. May nakaharang na malalaking grills sa pabilog na labasan. Kinuha ko ang lazer sa backpack at ginamit iyon para buksan ang nakaharang. Pagbukas ko ay nahulog ang backpack sa baba kaya napamura ako at napatingin sa ibaba. Mukhang nasa likod ito ng base. Ang ginapangan ko ay papunta sa likod ng gate ng base at ang end point nito ay sa labas ng gate kung saan may mga puno sa may 'di kalayuan. Tiningnan ko ang langit, kung hindi ako nagkakamali ay pass two o'clock na ng hapon ngayon.
BUMABA kami sa helicopter at wala namang infected sa paligid. Mas maganda kung infected ang itawag sa mga na apektuhan ng virus. Hindi kasi komportable kung zombie. Everything must relate to reality since nangyayari na ito sa reyalidad ngayon. Z-virus for the name of the virus and Infected for the people who became abnormal because of the virus. Naunang maglakad ang ibang sundalo. May mga kasama kaming ibang sundalo. Nakasakay sila sa isang helicopter. Hindi ko alam kung ilan kaming lahat pero mukhang more than ten kami. Sumunod kami sa mga sundalong naunang maglakad sa amin. Sa hulihan rin namin ay mayroong mga sundalo...pinapagitnaan nila kami. They will cover us hanggang sa makuha namin ang mga tao na hindi makalabas sa isang bahay which is sina Aira. Binunot ko ang isang baril na nasa bewang ko at in
"SIR, kailangan na po nating umalis dahil baka- " Hindi natapos ni Jasmin ang sasabihin niya dahil nakarinig kami ng mga yapak ng paa na paparating sa kinaroonan namin kaya napalingon kami sa may gate. Napakunot ang noo ko nang makita sina Sam at Sebastian na tumatakbo papunta sa kinaroroonan namib. "Bilisan niyo! Pumasok tayo sa loob dahil ang dami nila sa labas!" sigaw ni Sam habang tumatakbo. Kaagad naman kaming kumilos at pumasok sa loob ng bahay. Sinara namin agad ang pinto ng bahay. Inikot ko ang tingin ko sa buong paligid. Bumungad sa akin ang magandang mga kasangkapan sa paligid. Magara ang mga kasangkapan at halatang mamahalin ang mga iyon. May chandelier din dito sa sala nila at may naaninag akong hagdan na kung hindi ako nagkakamali ay papunta sa ikalawang palapag ng bahay. Napatingin naman ak
"WHAT do you mean na kasalanan mo kung bakit kumalat ang virus?" tanong ni Jasmin kay Vhon. Mabuti naman, at may nagsalita na sa kanila.Nasa sala pa rin kaming lahat. Ganoon pa rin ang posisyon namin. Naging seryoso rin ang mga aura nila nang marinig ang sinabi kanina ni Vhon na may kinalaman siya sa pagkalat ng virus."Seryoso ka ba? What the hell? Bakit mo nagawa iyon!" matigas na sabi ni Sebastian. Nakita ko naman ang paghawak ni Samantha sa kamay nila. Napahinto naman si Sebastian, at hinawakan din sa kamay si Samantha."Okay, explain it yourself. Do you know who is Ferdinan Remidez?" tanong naman ni Davin."Ferdinan Remidez? Sino siya?" tanong ni Justin. Nakikinig lang ako sa mga pinagsasabi nila.Nakaupo sila sa sahig habang ako ay nasa couch naman nakaupo. Si Davin ay nasa tabi ko - sa ibaba ng couch."Yes, he is my Boss. I am an engineer. May humahawak na Age
"ZYN Team, mabuti at ligtas kayong lahat. Isang karangalan na makasama kayo sa amin. Masaya akong makita kayo nang harapan ngayon. Naniniwala kaming wala kayong natamong sugat o infection kaya dumeretso na kayo sa meeting room dahil kakausapin kayo ng Senior." Isang sundalo ang bumungad sa amin nang makababa kami sa helicopter, hindi ko siya kilala pero base sa suot niya ay mukhang mataas ang rank niya dito sa base. Wala talaga akong kakilala na sundalo dito sa base. Ang Senior naman na sinasabi niya ay ang pinuno nila at tempraryong namumuno dito sa base. Hindi ko rin ito kilala pero baka makilala ko na ngayon. "Salamat. Ano ang kailangan ng Senior sa amin?" nagtatakang tanong ko. "Mahalaga raw ang pag-uusapan ninyo. Labas kami doon kaya hindi namin alam. Pumunta na lang kayo sa meeting room," magalang at pormal na sabi nito. "Sige, pupunta na kami ngayon kaagad," sabi naman ni Jasmin. Hinila n
ANG mission na tinutukoy ko ay ang pagprotekta sa isang business man sa Paris, natapos rin naman namin iyon. Wala kaming closure dahil trabaho lang ang iniisip namin noon. Sinunod lang namin ang pinautos sa amin at pagkatapos ng mission na iyon ay umuwi kami na parang wala lang at hindi na nagkita pa. Ngayon ko lang ulit siya nakita sa kabila ng mahigit isang taon. Interesado ako sa mga professional solo agents pero hindi iyon magiging dahilan para isama ko siya sa team ko. Bukod sa pagiging Leader ko sa Zyn Team ay professional solo private agent din ako. May kumukuha sa akin na ako lang mag-isa para gawin ang isang mission o request ng customer. Tumatanggap ako pero depende sa trabaho kung makakaya ko ba. "I resigned as a solo private agent dahil dito. Dad gave me some reasons kaya napapayag niya ako sa bagong mission na ito." He was a half British and a half Australian. Marunong siyang
"TANGGAPIN mo si Davin sa team mo, babantayan ka niya. This is not just for your own good, ikaw ang may hawak sa cure ng Pilipinas. Be safe Miss Rodriguez."Biglang nawala ang video matapos ko itong buksan. Hinanap ko ulit ito sa gallery pero hindi ko na makita kaya inihagis ko ito sa may pinto.Oo, gusto kong mahanap ang cure pero ngayong nahanap at nalaman ko na, parang ayoko nang mabuhay sa mundo. Alam kong kapag nalaman nila na nasa akin ang cure, siguradong hahabulin nila ako. Wala namang problema sa akin iyon. Ang ayoko lang doon ay baka kapag nahuli ako ay pag-aagawan nila ako. They will do experiments to me for sure. Kailangan kong mag-ingat sa bawat kilos ko.Gusto kong makita si Dr. Madrigal. Gusto ko siyang murahin at bugbugin pero hindi iyon makakatulong. Wala na akong magagawa, kailangan kong magtiwala sa kanya pero saka na ako magtitiwala ng lubusan kapag tama nga ang sinabi niya tungkol sa cure. Susubukan ko ang ibinigay niyang asul na likido pero