Share

Chapter 1

Author: CatNextDoor
last update Huling Na-update: 2024-07-08 20:26:42

• • • [Six years ago] • • •

Humaplos ang mga daliri ko sa frame nang malaking salamin sa aking harapan. Naglakbay iyon hanggang sa maramdaman ko ang lamig ng babasaging salamin na nagpapakita nang aking repleksyon.

“I’m in awe. You look so beautiful, Tal.”

Napalingon ako sa pintuan matapos pumasok mula roon nang kakambal kong si Mortishia.

Dagli siyang nanakbo papasok at yumakap sa akin. She is wearing an elegant electric blue cocktail dress. Bumagay sa brown niyang buhok ang pagkakaladlad nito sa kaniyang balikat. Her hair was curled perfectly.

“How can you be this stunning? I'm jealous. Sana ganito rin ako ka-ganda kapag ako naman ang ikakasal.” Nakasimangot niyang ani.

Pabiro kong pinisil ang pisngi niya, kaagad naman siyang napanguso at mas lalo pang yumakap sa akin. Pinagdikit niya ang pisngi naming dalawa pagkatapos noon ay parehas naming tiningnan ang parehong repleksyon sa salamin.

Our facial features are the same. Ngunit kitang-kita sa aming repleksyon kung gaano kaming dalawa magkaiba. Bukod sa nunal na mayroon siya sa tungki ng kaniyang ilong, habang ang sa akin naman ay sa bandang ilalim ng aking kaliwang mata.

Mortishia is the epitome of a ray of sunshine while I was the moon at night, always gloomy and never bright. Kaya rin siguro mas paborito siya ni Michelle—ng lahat kaysa sa akin.

“Mortishia!”

Sabay kaming napatunghay sa labas nang marinig mula roon ang pamilyar na hiyaw ni Michelle.

Inis na nagpapadyak ang mga paa ni Mortishia. “What!” hiyaw niya pabalik.

“Just come down here, you brat!”

Mahina akong natawa nang akmang sasabunutan niya ang sarili ngunit sa huli ay na-realize niyang masiyado iyong maganda para guluhin.

“Go first, susunod ako.” Paguutos ko sa kaniya at wala naman na siyang nagawa pa.

Tumatawa kong tinapik ang likuran niya bago siya tumayo. “I can't believe you'll leave me here already,” malungkot pa niyang ani bago tuluyang lumabas ng kwarto.

Hinintay ko pang tuluyan na siyang mawala sa paningin ko bago ako muling napatingin sa salamin.

Tumayo ako at saka mas pinakatitigan ang sarili sa loob ng puting wedding gown na suot ko. I don't quite like this style. Ngunit si Michelle ang pumili nito kaya wala na akong nagawa pa.

“At least the color white compliments my red hair.”

I won't be living here anymore. I'm beyond happy that I'll be leaving this hell home.

Isa pa, ang mas mahalaga ngayon ay ikakasal na ako sa taong pinaglaban at pinili ko. My own happy ending.

A heavy sigh came out of my mouth. “I also can't believe I'll be leaving here already.”

***

Nanlalamig ang mga kamay ko nang ipagsalikop ko ito sa isa’t-isa. Dumungaw ako sa labas ng kotse at tinanaw ang malaking pintuan ng simbahan.

I'm waiting for the organizer’s signal for me to come out. Habang lumilipad ang oras ay mas kumakabog ang dibdib ko sa kaba.

“Do I look okay? I want to be the most beautiful today,” saad ko at saka pinakatitigan ang repleksyon ko sa salamin na bintana ng kotse. “I hope William isn't bored inside.”

William has been my long time boyfriend since way back in highschool. Parehas kami ng org noon kaya naman mas napalapit kami sa isa’t-isa. He isn't perfect, but I love him more than anything. Tutol si Michelle sa aming dalawa pero hindi iyon naging hadlang sa relasyon namin.

Muli akong napasilip sa labas at muling naghintay, unti-unting bumalatay ang pagtataka sa mukha ko nang lumipas ang higit kalahating oras at wala pa rin akong nakukuhang signal mula sa loob ng simbahan.

Napaayos ako ng upo nang makita kong lumabas mula sa simbahan ang organizer. The look of frustration and worry in her eyes is the first thing I saw. Nakita kong lumapit siya kay Michelle, mayroon silang pinagusapan at nakita kong sinigawan ito ni Michelle.

Walang pagdadalawang isip akong lumabas sa kotse. Hinawakan ko ang malaking gown para maayos na makalakad. “What happened? Is everything okay?”

Nagiwas ng tingin sa akin ang organizer habang inismiran lamang ako ni Michelle. Nilampasan ko silang pareho, at kahit pa nahihirapan sa paglalakad dahil sa mabigat na suot ko ay tinungo ko ang nakasaradong pintuan nang simbahan.

“Ma’am, sorry po pero—” saad ng organizer nang humabol ito sa akin. Hindi na niya naituloy pa ang sasabihin nang marahas kong hilahin pabukas ang pintuan.

Gaya nang aking inaasahan ay sabay-sabay na napalingon sa akin ang mga bisita. Kapareho ng kanilang mga reaksyon ang ekspresyon ng organizer kanina.

Inilibot ko ang aking paningin sa buong simbahan. Nagsimula akong maglakad nakita ko pang nanakbo pasalubong sa akin ang tatlo kong kaibigan na sila Kelly, Beatrice, at Isabelle.

“Tal!” pagtawag nila sa akin ngunit nilampasan ko lamang sila.

My eyes are focused upfront. Naroon si Father Romulo katabi ang dalawang sakristan. Si Sister Helen na mahahalata ang pagka-buryo sa mukha ngunit pinilit na ngumiti sa akin nang makita ako.

But, not William.

There's no sign of him.

I blinked twice, trying to calm and convince myself that my eyes are just tricking me. Ngunit makailang kurap na ang ginawa ko— niloloko ko na lamang ang sarili ko.

“May mga susunod pang araw, anak.” Hindi ko namalayan nakalapit na pala sa akin si Father Romulo kung hindi pa nito hinawakan ang dalawang balikat ko. “Alam mong palaging bukas ang simbahan para sa iyo kung nais mo ng makakausap,” saad pa nito bago ngumiti sa akin at umalis kasunod ang dalawang sakristan.

“Ano ka ba namang bata ka!” naghihisterikal na saad ni Sister Helen, hindi pa ito magkamayaw na ilabas ang panyo sa kaniyang bulsa at gamitin iyon pampunas sa mga luhang hindi ko manlang napansin.

“William is really a jerk, Tal. He isn't worth it, don't cry okay?” litanya ni Kelly at hinimas himas ang likuran ko.

Pinisil ko ang kamay ni Isabelle na humawak sa akin at tumango ako rito. Pinunasan ko pa muna ang luha sa pisngi ko bago nagsalita. “Hindi, baka na-traffic lang si William. I-I will wait for him, I know he will come. There's no way he would miss our wedding,” saad ko sa kanila at saka pagak na tumawa.

“P’wede bang pahiram muna ng phone mo, Bea? I’m going to call him. Maybe William is just pranking me. I know that he will just surprise me like he always do.”

I know. I know—

I felt Beatrice's hand caresses my cheek. As if like a trigger. Kumawala ang mga hikbi mula sa aking lalamunan. Kung hindi siguro niya ako nahawakan ay baka nabuwal na ako sa kinatatayuan ko.

Niyakap niya ako. Hinayaan ko lamang ang sariling umiyak nang tahimik sa balikat niya. “We’re just okay last night. Tumawag pa siya sa akin kagabi. H-He told me that he can't wait to be with me. That he can't wait to build our family,” nabasag ang boses ko nang sabihin ko ang huling mga katagang iyon.

Pinaupo ako ni Bea at sinubukang pakalmahin. Habang sila Isabelle naman ay pinapupunta na ang mga bisita sa reception.

“Should I take you home?” pagtatanong niya.

Naging matigas ako. “No. I'll wait for him.”

Just like I said, we waited. Lumipas ang isang minuto, isang oras, dalawa, tatlo . . .

Hanggang sa wala na halos mga bisita ang naiwan sa simbahan at nagsimula ng tanggalin ng team ng organizer ang mga palamuti sa mga upuan.

Maging si Isabelle at Kelly ay nauna nang pumunta sa reception.

Nagkasalubong ang paningin namin ni Beatrice. “I know you're tired, Bea. Sumunod ka na kila Isa.”

“No, I told you sasamahan kita sa paghihintay sa gagong iyon.” Umiling siya kaya naman sa huli ay ako na ang sumuko.

Gamit ang namamaos na boses ay nagwika ako sa kaniya. “Ayos na. Hatid mo na lang ako.”

Buong biyahe ay tahimik lamang naming narating ang Casa De Gustavo's. Para akong binugbog nang makababa ako sa kotse ni Beatrice. Balak pa niya sana akong samahan ngunit hindi na ako pumayag.

Nang makarating ay kaagad kong hinanap si Michelle.

“Michelle!” hiyaw ko.

Hindi naman ako nahirapang hanapin siya sapagkat nadatnan ko siyang nakaupo sa living room.

“I know how pitiful you are, my dear. But, you don't have to scream like an idiot.”

Hindi ko pinansin ang sinabi niya at sa halip ay galit siyang tiningnan. “Anong ginawa mo? Anong ginawa mo kay William?!”

Humarap siya sa akin, tumayo siya at saka ako pinakatitigan. “I didn't do anything, Mortala. You know that if I did! You wouldn't be standing here! Hindi ba’t mas pinili mo ang lalaking iyon kaysa sa pangarap mo? You could’ve been in New York! You could’ve been the celebrity that I wanted you to be!”

“That wasn't my dream! That was yours!”

Nag-eecho ang aming pagsisigawan sa loob ng mansion. Kaagad akong nanliit nang makitang nakatunghay sa amin ang mga katulong na tila ba ay nanonood lamang ng sine.

Inis ko siyang nilampasan at lumabas sa hardin. Marahas akong bumuntong hininga pilit kinakalma ang sarili.

Makalipas ang minuto ay na-realize ko na lamang na naglalakad na ako patungo sa kubo na palaging tambayan namin ni Mortishia.

Dinala ako ng mga paa ko sa loob noon na kaagad ko ring pinagsisihan. Napamulagat ang mga mata ko. I tried walking back. Ngunit nasagi ko ang isang gitara dahilan ng paglikha noon ng tunog.

“M-Mortala?”

Nagtaas baba ang dibdib ko, pilit hinahabol ang hiningang tila ay lumalayo sa akin. “Pinatay niyo na lang sana ako,” halos bulong kong saad habang malungkot na nakatingin sa dalawang taong nasa harapan ko.

There, was my twin sister Mortishia along with my supposed to be husband William. Nasa ibabaw sila ng paborito kong kama, walang saplot tanging ang kumot lamang na regalo ko pa noon kay Mortishia.

“Bakit naman ganito?” Itinakip ko ang dalawang kamay sa mukha ko. “Bakit ngayong araw pa? Bakit sa araw pa mismo ng kasal natin?”

Hindi magkamayaw si William sa pagsusuot ng kaniyang pants. Hindi na nga niya iyon na-zipper at patakbong lumapit sa akin at binalak akong hawakan ngunit lumayo ako.

“Tangina naman oh,” pagmumura ko at pilit na pinigilan ang pagbagsak ng mga luha.

Hindi ko na iyon napigilan pa nang magising at bumangon si Mortishia. “T-Tal? What—I-I-this—this isn't what you think it is, Tal.”

Ang nanghihina kong mga tuhod ay tuluyang bumigay. Hindi ko na inisip pa na nagmumukha na akong nababaliw nang sarkastiko akong tumawa kahit pa walang tigil ang mga luha ko.

Galit kong ibinato ang nadampot kong babasaging figurines dahilan ng pagkabasag noon.

“Mortala!”

Sinubukan akong daluhan ni William ngunit itinulak ko lamang siya.

“Ang gandang gift naman nito. Seems like, nauna na kayong mag-celebrate. ” Tumingin ako diretso kay Mortishia. “Too bad, I’m really hoping for today. Happy birthday to the both of us, Mortishia.”

Kaugnay na kabanata

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 2

    Marahas akong tumayo at saka dinampot ang gitarang natapakan ko kanina. Walang habas ko iyong pinaghahampas sa sahig, ibunubuhos lahat ng galit sa aking dibdib. I saw how Mortishia screamed and cried. Nakatitig ako sa kaniya habang patuloy na sinisira ang gitarang hawak ko. Gustuhin ko man siyang saktan at sabunutan ay hindi ko kaya. “Mortala stop!” Inagaw ni William sa akin ang gitara. Doon ko lamang din napagtantong ang pamumula sa mga kamay ko. “This isn't your fault okay? I don't know when it happened but, Mortishia and I fell for each other. We've decided to tell you, but you've been caught on the wedding!” “What? Anong pinagsasabi mo William? That's not true! Huwag kang maniwala sa kaniya, Tal. I don't know how did this happen. I-I would never—” Nahinto silang pareho nang sumigaw ako. “Tama na!”Hinawakan ko ang suot kong malaking puting gown matapos ay mabilis na nanakbo paalis sa lugar na iyon kahit pa narinig kong tinawag ako ni Mortishia. Dala ang sakit, pagkapahiya, at

    Huling Na-update : 2024-07-08
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 3

    Dumaan ang oras. Ni hindi ko na napagtuunan pa ng pansin ang sinakyan naming kotse. Namalayan ko na lamang na nasa loob na kami ng isang hotel room. “Are you sure you won't regret this?” Dinig kong saad niya mula sa likuran ko habang ibinababa ang zipper ng suot kong gown. “I won't.” Wala na siyang sinabi pa na siyang ikinataka ko. Bago pa man ako makalingon ay mabilis din akong natigilan nang maramdaman ko ang mainit niyang kamay sa aking likuran. “It’s beautiful,” he said while trailing my hair down. May kung anong kumiliti sa tiyan ko. Ito ang unang beses na may nagsabi sa aking maganda ang buhok ko. Palagi nilang sinasabi na masakit sa mata ang kulay nitong pula. Hilig pa nga ni Michelle na kalbuhin ang buhok ko. “Did you dye it?” pagtatanong niya. “Yeah,” I lied. Panigurado namang hindi na kami magkikita pa ulit pagkatapos nito. I would probably go back to Michelle's cage after this. Kaya hangga’t maaari gusto kong maging malaya kahit ngayon lang. Masuyong hum

    Huling Na-update : 2024-07-08
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 4

    “We meet again.” Tumalon ang magkabilang balikat ko nang makaramdam ako nang mahinang pagpisil sa aking braso. Mabilis kong ikinuyom ang kamao at ipinilig ang ulo para kalimutan ang mga ala-alang sumagi sa isipan ko six years ago. “Bakit ba naaalala ko pa iyon?” tanong ko sa aking sarili. “What are you saying?” saad naman ng babaeng nasa harapan ko, ang parehong babae na siyang pumisil sa braso ko kanina lamang. Nalipat ang paningin ko sa kaniya. “I’m sorry,” pagpaumanhin ko. “W-Who are you again?” lutang kong tanong rito na naging dahilan naman ng kaniyang pagsimangot. Tinapunan niya ako ng tingin na para bang dalawa ang ulo ko at nawiwirduhan siya sa akin. “What are you saying? Pina-prank mo ba ’ko, Tisha?” Kaagad akong naalarma matapos maningkit ng kaniyang mga mata. Shit. Nawala sa isip ko na ako nga pala ngayong araw si Mortishia. I’m still here inside the venue, the engagement party still hasn't ended yet. “O-Of course!” pagbawi ko at saka pekeng tumawa na siya namang kan

    Huling Na-update : 2024-07-18
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 5

    Malakas ang naging kabog ng dibdib ko. Hindi ako makakilos nang maayos sapagkat kanina ko pa nararamdaman na nakatitig siya sa akin at pinagmamasdan ang bawat galaw ko. Ano bang problema niya? Pilit kong iwinaksi ang ginagawa niyang paninitig sa akin at sa halip ay sinubukang dumampot ng inumin na nakapatong sa lamesa. Mabilis na umasim ang mukha ko nang matikman ang alak. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa niya na naging dahilan para taasan ko siya ng kilay. Nagkibit balikat lamang siya sa akin. Tila ba nangaasar ay sumandal siya sa upuan at saka ako sinenyasan na subukan pa ang iba. Hindi ko siya sinunod. Mayroong maliit na glass container na katabi ng tatlong iba’t-ibang klase ng alak sa ibabaw ng lamesita. Hindi ko alam kung anong nasa loob noon pero maliliit siyang bilog na kulay itim. Gelly-like ang texture noon kaya naman dinampot ko at sinubukang kainin.“No, you don't eat it like—” Huli na ang pagpigil niya. Halos maduwal ako nang malasahan ang gelly na iyon. “Punye

    Huling Na-update : 2024-07-19
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 6

    Halos mabali na ang leeg ko sa pagtingala sa napakalaking bahay sa aking harapan. “S-Sandali—” Hindi ko na natapos pa ang balak kong pagpigil sa sasakyan ni Michelle nang humarurot na ito paalis. Inis na lamang akong napasuntok sa hangin at saka napahilot sa sintido habang muling tiningala ang malaking mansion. “Halu, madame! Pasok na ho kayo sa loob.” Isang bakla na nakasuot nang maid outfit ang sumalubong sa akin. Hindi ko alam kung saan ito nanggaling ngunit iginaya ako nito papasok sa bukana ng mansion. “Nasaan ho pala ang mga gamit niyo?” pagtatanong niya. Ngayon ko lang napagtantong wala akong kahit na anong dala. Ni hindi na nga ako nakapagpalit pa ng damit dahil sa pagmamadali ni Michelle. Tanging pantulog at tsinelas lamang ang outfit ko. Pumasok ang ideya sa utak ko. “Hala oo! Naku, ano ba ’yan mukhang naiwan ko.” Tumalikod ako nagsimulang maglakad palabas sa mansion. “Paano ba ’yan kailangan kong bumalik. Sige ha, bye!” “Where are you going?” Naiwan sa ere ang kan

    Huling Na-update : 2024-07-19
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 7

    Nabato ako sa aking kinatatayuan. Hindi ko maibuka ang aking bibig para sumagot sa kaniya. Did he found out? No he can't. Hindi p’wede, hindi niya p’wedeng malaman ang tungkol kay Mory. Ilang beses akong lumunok. Sinusubukang tanggalin ang nakabara sa aking lalamunan. Nagi-init na ang dalawang sulok ng mga mata ko ngunit pinigil ko ang nagbabadyang luha. No. He will take my Mory away from me— “That’s one weird endearment.” Puno ng pagtataka akong napatunghay sa kaniya. Nangunot ang noo ko at nagsalubong ang dalawang kilay. Hindi ko ma-proseso ng utak ko ang sinabi niya. “Who’s Rico? Why is he calling you mommy?” Ang namumuong kaba sa dibdib ko ay unti-unting naglaho. Hindi ko mapigilang pagak na mapatawa nang sa wakas ay ma-gets ko na ang sinasabi niya. He is referring to Rico. Thank God! Ang kumakawalang tawa sa bibig ko ay kaagad ding nahinto nang mapansin kong dumilim ang ekspresyon niya. It was as if he didn't like what I just reacted. Bumuntong hininga ako. A sigh of re

    Huling Na-update : 2024-07-20
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 8

    “Shh, baby it's okay. Don't cry.” Sinubukan kong buksan ang mga mata, ngunit isa lamang ang nagawa kong imulat sapagkat tila may pumipigil sa isa. Kahit pa nanlalabo iyon ay sinubukan kong aninagin ang mukhang nasa harapan ko. Sumalubong sa akin ang pamilyar na itsura ng aking kwarto noong bata pa ako.Nakuha ang atensyon ko nang makita si Michelle. She is wearing the familiar grin in her face. Nakangiti ang mukha niya na para bang natutuwa sa kaniyang nakikita. Tumagilid ang mukha ko para tingnan ang naririnig kong pag-iyak. Sa hindi kalayuan ay natatanaw ko si Mortishia. Pilit niyang tinatanggal ang nakatali niyang paa ngunit hindi iyon kaya ng maliit pa niyang kamay. “Tama na! Tal!” sumisigaw niyang ani at paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ko. Sinubukan kong ikilos ang katawan ko ngunit hindi ko iyon maigalaw. Mayroong mainit na likido ang tumutulo mula sa aking ulo. Tumayo si Michelle at kahit anong gawin kong pagpigil sa kaniya ay hindi ako makakilos. Lumapit siya kay M

    Huling Na-update : 2024-07-21
  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 9

    Bumuntong hininga ako. Matapos kong gawin ’yon ay muli akong humigop ng hangin at marahas na pinakawalan iyon. I kept on sighing since earlier as if it would speed the days for me. Dinampot ko ang pulang pentelpen at ginuhitan ang kalendaryong hawak ko. It has been three days since I was left here. Maybe Cadrus have lost interest in Mortishia because of me. I can't let that happen. That's why I'm sneaking out. Inayos ko ang pagkakasabit ng strap ng suot kong maong na jumper pants sa aking balikat. I am wearing a yellow sleeveless fitted tank top underneath of my jumper pants. Mukha man akong minions, but wearing this will make it easier for me to sneak out. Nakarinig ako ng pagkatok mula sa labas. Isa rin iyan sa dahilan kung bakit hindi ko na kaya pang magtagal dito. The maids are too much, too much that they even insist on brushing my teeth. Kung hindi pa ako tumutol ay baka sila na rin ang nagpaligo sa akin. Wala na akong kahit na anong ginagawa bukod sa gumising, kumain, at ma

    Huling Na-update : 2024-07-21

Pinakabagong kabanata

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 15

    Napakurap-kurap ako at sa pagkakataong iyon ay napatingin naman kay Cadrus. Masama na ang tingin nito kay Pete. “A—” Naputol ang dapat na sasabihin ko at bago pa man ako makapagtanong ay nahila na ako ni Cadrus paalis. Hindi patungo ang daan namin sa Hotel kaya naman nagtaka na ako. “Saan tayo pupunta?” He didn't answered my question nor did he gave me a glance. Isang gawa sa kahoy na upuan ang hinintuan namin. Katapat lamang ng pangpang kung saan humahampas ang Kalmadong alon. “Why are you there with him?” panimula niya. Nagsalikop ang dalawang braso ko at saka siya pinakatitigan. “Nagkataon lang na nagkita kami roon. Malay ko ba namang kapatid mo pala ang lalaking—teka nga. Bakit ba ’ko nagpapaliwanag sa ’yo?” Tumaas ang isang kilay niya. “Dapat galit ako sa ’yo kasi pinaghintay mo ’ko ng matagal doon. At isa pa, hindi ako ang nangiwan sa ’yo. Ikaw ang nagsabing mauna na ako hindi ba?” Nagbago ang ekspresyon niya, ngayon ay salubong na naman ang kaniyang kilay. “I did not.”

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 14

    I saw how Harry looked at his phone, after that glances at me, sighed, then looked at his phone again. “It’s okay, Harry. Tara na pagod na rin ang katawan ko sa biyahe.” It's been half an hour since we waited here at the car. Hindi pa rin lumalabas si Cadrus sa boutique, at kasama pa rin niya iyong babaeng nakita ko kanina sa fitting room. Alam kong nag-text na sa kaniya si Cadrus na mauna na, but maybe he wanted to consider me. O siguro hindi lang siya makahanap ng tyempo para sabihin sa akin. Harry started the engine. He then maneuver the car and drove away from the boutique. Wala naman akong pakialam kung sino ang babaeng iyon. Mas lalong wala akong pakialam kung anong relasyon nila ni Cadrus. I won't ask. I won't. “Who is that girl?” Napatingin sa akin si Harry mula sa rear view mirror dahil sa naging pagtatanong ko. Hindi siya sumagot at nanatiling tahimik. “Ayos lang, hindi mo kailangang sagutin,” pagbawi ko. Why am I even asking? Syempre isa ang babaeng iyo

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 13

    “You ready?” “No.” “Then get ready,” “I don't want to.” Mababanaag sa mukha ni Cadrus na hindi niya nagustuhan ang isinagot ko sa kaniya. Ang mga kamay niyang nakapasok sa kaniyang bulsa ay kaniyang inilabas matapos noon ay pinagsalikop niya ang kaniyang braso. “Don’t make me drag you out of there,” pagbabanta niya at saka sumandal sa hamba ng pintuan. “Ayoko. Ayoko. Ayoko.” Inirapan ko siya at sa halip na bumangon mula sa pagkakahiga ko sa aking kama ay nagtalukbong lamang ako ng kumot. It's been a week now since I worked under him as his secretary. Palagi lamang namang nakatunganga ang routine ko sa kumpanya niya kung paminsanan ay inuutusan niya akong mag-staple ng mga papers niya maliban doon ay wala na. Ewan ko ba kung h-in-ire niya lamang talaga ako para maging display doon. Pinakiramdaman ko ang paligid nang walang kahit na anong marinig na response mula kay Cadrus. Nanatili ako sa loob ng kumot.“Did he left?” Dahan-dahan kong ibinaba ang kumot na nakatalukbong sa aki

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 12

    “Mortishia?” Sinubukan kong tumalikod ngunit mukhang namukhaan na niya ang kakambal ko. Laking pasalamat ko na lamang sa suot kong make-up at hindi niya ako nakilala bilang si Mortala. I still can't face him, but Mortishia wouldn't do the same. “Ikaw nga, Mortishia!” aniya at saka lumapit sa akin. Sinubukan ako nitong yakapin ngunit gumilid ako dahilan para muntikan na siyang matumba. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang galit sa dibdib ko dahil sa ginawa nila sa akin ng kakambal ko. “I didn't see you. I'm sorry,” may gigil na saad ko at pilit na ngumiti ngunit kahit anong gawin ko ay nauuwi lamang iyon sa pagngiwi. Inayos niya ang pagkakatayo. “It’s okay. Kumusta ka nga pala?” Tumaas ang isang kilay ko dahil sa itinanong niya. I for so long thought that Mortishia ran away with him. Pero sa naging reaksyon niya ngayon. Mukhang malabo. Did their so-called cheating relationship ended already? “I’m doing good.” Hinawakan ko ang palasingsingan ko at sinadya iyong ipakita s

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   BONUS SCENE ฅ⁠^⁠•⁠ﻌ⁠•⁠^⁠ฅ

    BONUS SCENE ฅ⁠^⁠•⁠ﻌ⁠•⁠^⁠ฅ• • • [ Yesterday at Cadrus’ Office . . . ] • • •Pumatak ang alas singko. Ang nagtitipang mga daliri ni Cadrus ay nahinto sapagkat tapos na niya ang mga chinecheck na mga plano sa ginagawa nilang food resort. Pinatay niya ang laptop at isinarado iyon. Inimis niya ang mga gamit at handa na sanang umalis sa kaniyang opisina nang mapatigil siya. “Chocolate . . . ” Iyan ang bulong ni Mortala habang ito ay mahimbing na natutulog sa couch. Yakap nito ang kahon na ibinigay niya kanina. “How can she sleep in this position?” Napailing-iling na saad ni Cadrus sa kaniyang sarili. Wala kasing unan si Mortala. Naka-bend ang ulo nitong nakaunan sa kamay ng couch at hindi talaga komportable sa kaniyang pwesto. “Maraming chocolate . . . ” Napahilamos si Cadrus sa kaniyang mukha. Pinipigilan ang sariling tumawa sa mga ibinubulong ni Mortala. Sinulyapan muna niya ang pintuan bago naupo sa lamesita. Sa totoo lamang ay p’wede niyang iwan dito si Mortala at balikan na la

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 11

    Napakurap-kurap ako dahil sa sinabi niya. Hindi ko kaagad iyon na-proseso at tila ba ay nabingi ako ng pagkakataong iyon. “Pakiulit mo nga. I'll be your what?!” Lumapit siya sa akin habang hindi naman ako nagpatinag at nakatunghay lamang dahil sa laki niya. Nakasunod lamang ang mga mata ko sa kaniya nang hawakan niya ang nakalaylay kong jumper sa aking balikat. “Maria, make her look decent,” he said, clearly ignoring my question. Nalaglag ang panga ko nang talikuran niya ako at muling makipag-usap sa lalaking kaharap niya kanina. I was about to put a fight but Maria pulled me away. “Omg! Madame, ako ang bahala sa look mo! Ikaw ang magiging pinakamagandang secretary!” Sinubukan ko pang kumawala kay Maria ngunit dahil sa laki ng mga muscles niya ay wala akong laban. Walang kahirap-hirap niya akong ipinatong sa kaniyang balikat at kahit labag sa loob ko ay ipinasok niya ako sa kwarto kung saan naroon din ang iba pang maid. Pinagtulungan nila akong hanapan ng isusuot na damit. Mari

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 10

    “You will regret this!” Iyan ang inis na hiyaw ng sinasabing sekretarya ni Cadrus. Nagpapadyak itong naglakad paalis at padabog na isinara ang pintuan. Ikinuyom ko ang dalawang kamay ng mapansin ang panginginig nito. Marahas akong napabuntong hininga at saka humawak sa magkabilang balikat ni Cadrus para kumuha ng suporta at makatayo na mula sa kaniyang kandungan. Hindi pa man ako tuluyang nakatatayo ay naramdaman ko ang paghigpit ng kapit niya sa balakang ko. “Anong ginagawa mo? Bitaw,” asik ko sa kaniya. Hindi siya nagsalita. At sa halip ay mas lalo akong ininis. Ihinawak niya ang isang kamay sa kaniyang palapulsuhan. Kaya naman mas lalo akong hindi nakaalis mula sa pagkakaupo sa kaniyang hita. Nagtagis ang mata naming dalawa. Masama akong tumingin sa kaniya habang siya ay ginaya naman ako. “Ano ba!” Naputol ang ginagawa kong pagtitimpi sa kaniya. Naiirita kong hinawakan ang kaniyang leeg at hinigpitan iyon. “O-Ouch! Let go!” aniya sa nahihirapang tono. Napangisi ako at saka

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 9

    Bumuntong hininga ako. Matapos kong gawin ’yon ay muli akong humigop ng hangin at marahas na pinakawalan iyon. I kept on sighing since earlier as if it would speed the days for me. Dinampot ko ang pulang pentelpen at ginuhitan ang kalendaryong hawak ko. It has been three days since I was left here. Maybe Cadrus have lost interest in Mortishia because of me. I can't let that happen. That's why I'm sneaking out. Inayos ko ang pagkakasabit ng strap ng suot kong maong na jumper pants sa aking balikat. I am wearing a yellow sleeveless fitted tank top underneath of my jumper pants. Mukha man akong minions, but wearing this will make it easier for me to sneak out. Nakarinig ako ng pagkatok mula sa labas. Isa rin iyan sa dahilan kung bakit hindi ko na kaya pang magtagal dito. The maids are too much, too much that they even insist on brushing my teeth. Kung hindi pa ako tumutol ay baka sila na rin ang nagpaligo sa akin. Wala na akong kahit na anong ginagawa bukod sa gumising, kumain, at ma

  • The Trillionaire’s Hidden Possesion   Chapter 8

    “Shh, baby it's okay. Don't cry.” Sinubukan kong buksan ang mga mata, ngunit isa lamang ang nagawa kong imulat sapagkat tila may pumipigil sa isa. Kahit pa nanlalabo iyon ay sinubukan kong aninagin ang mukhang nasa harapan ko. Sumalubong sa akin ang pamilyar na itsura ng aking kwarto noong bata pa ako.Nakuha ang atensyon ko nang makita si Michelle. She is wearing the familiar grin in her face. Nakangiti ang mukha niya na para bang natutuwa sa kaniyang nakikita. Tumagilid ang mukha ko para tingnan ang naririnig kong pag-iyak. Sa hindi kalayuan ay natatanaw ko si Mortishia. Pilit niyang tinatanggal ang nakatali niyang paa ngunit hindi iyon kaya ng maliit pa niyang kamay. “Tama na! Tal!” sumisigaw niyang ani at paulit-ulit na tinatawag ang pangalan ko. Sinubukan kong ikilos ang katawan ko ngunit hindi ko iyon maigalaw. Mayroong mainit na likido ang tumutulo mula sa aking ulo. Tumayo si Michelle at kahit anong gawin kong pagpigil sa kaniya ay hindi ako makakilos. Lumapit siya kay M

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status