NANG MATAPOS AY kapwa hinihingal silang bumagsak ng kama na parang normal na lang ang ginagawa nila. Saglit silang nagtitigan na kapwa kinakapos sa paghinga. Maya-maya pa ay kusa ng nag-iwas ng tingin si Bethany sa binata dala ng pagkahiya Ganun din ang ginawa ni Gavin ngunit maya-maya ay ibinalik niya iyon sa mukha ng dalaga at malalim na tinitigan ang mukha ng katabing dalaga na nasa gilid lang niya. Isiniksik niya pa ang katawan dito na animo ay sobrang ginaw na ginaw kahit nanlilimahid sa pawis.“Thanie, gusto mo ba na bigyan ko si Manang Esperanza ng ilang buwang bakasyon para tayong dalawa lang ang nandito?” makahulugan na tanong ni Gavin sa yakap niyang dalaga, naisip niyang baka dahil sa maid ay nahihiya si Bethany sa kanilang ginagawa. “Hindi iyon makakatanggi kapag sinabi ko sa kanya.”Nilingon na siya ni Bethany. Puno ng pagtataka ang kanyang mga mata. Anong kalokohan na naman ang naiisipan ng abugado? Wala naman siyang sinabi na abala ang katulong nito sa kanila. Pinagsabi
NARAMDAMAN NI BETHANY na bahagyang nainis sa kanya si Gavin sa pagiging makitid ng kanyang pag-iisip about sa damit. Syempre, importante nga pala dito ang magiging dinner party kaya baka kaya nais notong siguraduhing presentable ang magiging ayos at bihis niya dahil kasama siya nito. Marahil ay iniisip din nitong siya na nga ang pinapaboran sa lahat ay siya pa 'tong patuloy na nag-iinarte. Hindi man tahasang aminin iyon ng abugado, kitang-kita niya iyon sa paraan kung paano siya nito tingnan pailalim ng blanko. Hindi rin naman kasi mayaman ang kanilang pamilya, middle class lang iyon at ang layo-layo pa nito sa pagiging mayaman kaya hindi siya sanay na magiging ganun ka-garbo ng bihis. Sa sandaling ito, hindi na maipaliwanag ang nararamdaman ng puso ni Bethany. Memoryado na rin niya na hindi magandang impression kay Gavin ang tumanggi sa anumang binibigay nito pero iyon ang gusto niyang mangyari at gawin. Napakagat na ng labi ang dalaga. Nag-aalangan na siya at baka napasama na siya
NABURO NA ANG mga mata ni Bethany sa mukha ni Gavin sa naging tanong nito. Doon niya naalala na naman ang importansya ng kwintas na iyon na galing sa kanyang yumaong ina. Lihim na ipinangako niya sa kanyang sarili na oras na mag-lugar siya after ng event ay pupuntahan niya ito sa pinagsanglaang pawnshop upang tubusin. Ganunpaman ang kanyang plano ay pinili niyang huwag na iyong sabihin sa abugado. Kakailanganin pa kasi niyang sabihin dito kung ano ang kwento ng kwintas na iyon oras na paniguradong lalamon ng maraming oras. Sa halip ay hinaplos niya ang magkabilang pisngi ng binata. “Male-late ka na kung hindi ka pa aalis ngayon. Akala ko ba ay nagmamadali ka papunta ng office?” Binasa ni Gavin ng laway ang kanyang labi at tinitigang mabuti ang mukha ni Bethany. Iba na naman sa kanya ang dating ng pagiging malambing nito. Nalimutan niya ng hinihintay niya nga pala ang magiging sagot ng dalaga sa kanyang katanungan. Lumambot na ang tingin niya dito na napuno ng pagmamahal.“Oo nga pal
NAPAHIMALOS NA NG mukha si Bethany nang maalala na hindi pa siya nakakaligo at ngayon na nga pala ang napag-usapan nila ni Gavin. Masyado siyang nahimbing matulog. Bumawi ang kanyang katawan dahil sa puyat na kanyang inabot ng nagdaang gabi. Paglingon niya sa likod ng secretary ay may mga kasama siya kung kaya naman lalo pa siyang nahiya sa kanyang hitsura. Nalaman niya lang na stylist, make up artists, at ilang employee ng damit na binili ni Gavin na may hawak na hindi kalakihang mga box ang mga iyon nang pahapyaw na silang ipakilala ng secretary. Hindi niya natandaan ang mga pangalan ng mga ito kahit na isa dahil ang isipan niya ay naiwan na kay Gavin. Hindi pala talaga ito nagbibiro sa sinabi niya. Ang buong akala niya pa ay ang secretary lang nito ang pupunta upang i-deliver ang damit na isusuot niya. Siya na ang bahalang mag-ayos ng mukha at ng iba pang kailanga. Full package pala ang kinuha ni Gavin.“T-Tuloy kayo…pasensya na hindi pa ako nakakaligo.” Niluwagan niya na ang pint
BASANG-BASA PA NG tubig ang buhok ni Bethany nang lumabas siya ng silid. Nagmamadali siyang matapos agad na maligo dahil nahihiya sa mga naghihintay sa kanya. Ilang minuto lang ang ginawa niya na hindi normal sa paliligo niya na kung minsan ay tumatagal ng ilang oras. Ni hindi na siya nag-abalang tuyuin pa ang buhok dahil baka kung ano ang masabi ng mga ito sa pagiging matagal niya. Sinuklian lang siya ng ngiti ng secretary na nakaupo sa sofa, ngunit nang makita ang paglabas niya ay umahon na rin ito.“Matalas at magaling talagang mamili ang mga mata mo, Miss Bethany. Marami akong nakitang pagbabago dito sa penthouse ni Attorney Dankworth. Hindi nakakagulat na nabanggit niya sa akin kaninang umaga na maganda ang iyong panlasa sa mga dekorasyon at pangbabaeng mga gamit.”Ang galing maghabi ng mga salita ng secretary n aagad nahulaan ni Bethany. In short magaling itong mangbola. Mabulaklak iyon at agad na mapapaniwala ang sinumang makakarinig. Lihim na kinilig naman doon si Bethany. Mal
NAGKUKUMAHOG NA UMUWI si Gavin alas-siyete ng gabi. Malalaki ang mga hakbang at halos takbuhin niya na ang elevator. Kung pwede nga lang na gumamit siya ng hagdan para makarating lang agad ng penthouse ay ginawa na niya kanina pa. Ang plano niya lang ay magpapalit lang siya ng damit at aalis na rin sila agad ni Bethany ng bahay. Sa elevator pa lang ay kinalas na niya ang suot na necktie at ilang butones ng suot na polo shirt. Pagbukas niya ng pintuan at makita ang dalaga ay parang nabato-balani na doon ang abogadong napaawang ang bibig. Parang biglang nagbago ang plano niya nang makita si Bethany na sa kanya ay matamang naghihintay. Hindi niya na magawang tanggalin ang mga mata niya sa dalaga na ang laki ng pinagbago nang maayusan ito ng pangmalakasan. Parang nakatingin siya ngayon sa ibang tao. Ibang-iba ang aura ni Bethany ng mga sandaling iyon.“Wow! Ikaw na ba iyan, Thanie?!”Mabagal ang naging hakbang niya palapit sa dalaga na napatayo naman nang makita siyang pumasok ng pintuan
MADALING-MADALI NA ANG galaw ng ni Bethany, patungo ng elevator upang makababa na ng penthouse. Panay ang punas niya ng pawis sa kanyang leeg gamit ang tisyu, ganun din sa mukha ni Gavin na panay ang tingin sa pangbisig niyang orasan. Late na sila. Iyon ang paulit-ulit na bumabagabag sa isipan ng abogado ngunit hindi kababakasan ng pag-aalala ang kanyang mukha. Taliwas iyon kay Bethany na ginagapangan na ng hiya ngayon pa lang sa may pa-piging. Kung hindi siya sobrang naging maganda sa paningin ni Gavin, hindi sana nila ito daranasin ngayon. Ganunpaman ay mariin na siyang napakagat sa labi, magiging ipokrita siya kung itatanggi niyang nasiyahan din siya.“Ayan, sabi ko sa’yo eh. Male-late na tayo!” pagsasatinig na ni Bethany habang matamang nakatingin sa binata, “Ang kulit mo naman kasi!” nguso pa niyang mas tumindi pa ang hiya habang naglalaro sa isipan ang kanilang ginawa.Mula sa pangbisig na orasan ay nag-angat si Gavin ng mukha sa kanya. Makahulugan na itong ngumisi sabay hagod m
KAGAYA NG INAASAHANG, filipino time. Wala pa rin doon ang importanteng bisita. Nakipagkamay ang mga businessman at matataas ang pangalan sa lipunan na lumapit sa binata habang panaka-naka ang tingin sa kasama nitong babae na hindi man lang pinakilala ni Gavin. Hindi naman din iyon dinamdam ni Bethany. Hindi naalis ang paningin ng karamihan sa kanilang dalawa. Kamakailan lang, nabalitaan nila na si Attorney Dankworth ay may kinababaliwan daw na isang babae. Na-curious ang lahat ng kakilala ng binata at gusto nila itong makilala. Ngayong nakita na nila, totoo ngang maganda siya, at napakaamo ng mukha na malamang na dahilan kung bakit siya iniibig ng abogado. “Totoo pala talaga ang tsismis, maganda naman pala talaga ang babae.” “Oo nga, hindi talaga mahihiya si Attorney Dankworth na palaging i-display siya.”Nang patuloy na umikot ang dalawa sa hall upang batiin ni Gavin ang iba pa ay hindi nagpaiwan si Bethany na nakahawak pa rin nang mahigpit sa isang braso ni Gavin. Hindi naman iyon