Chapter 95.1

MADALING-MADALI NA ANG galaw ng ni Bethany, patungo ng elevator upang makababa na ng penthouse. Panay ang punas niya ng pawis sa kanyang leeg gamit ang tisyu, ganun din sa mukha ni Gavin na panay ang tingin sa pangbisig niyang orasan. Late na sila. Iyon ang paulit-ulit na bumabagabag sa isipan ng abogado ngunit hindi kababakasan ng pag-aalala ang kanyang mukha. Taliwas iyon kay Bethany na ginagapangan na ng hiya ngayon pa lang sa may pa-piging. Kung hindi siya sobrang naging maganda sa paningin ni Gavin, hindi sana nila ito daranasin ngayon. Ganunpaman ay mariin na siyang napakagat sa labi, magiging ipokrita siya kung itatanggi niyang nasiyahan din siya.

“Ayan, sabi ko sa’yo eh. Male-late na tayo!” pagsasatinig na ni Bethany habang matamang nakatingin sa binata, “Ang kulit mo naman kasi!” nguso pa niyang mas tumindi pa ang hiya habang naglalaro sa isipan ang kanilang ginawa.

Mula sa pangbisig na orasan ay nag-angat si Gavin ng mukha sa kanya. Makahulugan na itong ngumisi sabay hagod m