The Secret Wife

SERENITY'S POV Katulad ng sinabi ni Cindy ay idinaan niya ako sa mall upang hindi na ako mahirapan mag-commute. Pagkababa ko ay mabilis akong pumasok sa mall. May kalakihan ang mall at sa kasamaang palad ay sa bandang likod pa ang bookstore. Kaya hindi na ako nag-aksaya pa ng oras at mabilis na naglakad. Walang masyadong tao ngayon sa mall dahil siguro weekdays. Ngunit may mangilan ngilan akong nakikitang estudyante na nag-aaral din sa Black Ton University. Dahil nga sa mayayaman ang halos pumapasok doon, karamihan sa kanila ay ginagawang stress reliever ang mall. Halos limang minuto rin yata ang ginugol ko sa paglalakad bago makarating sa bookstore. Kinuha ko agad ang listahan at isa-isang inilagay sa basket ang mga nakalista doon. Lahat naman ng nakalista doon ay available kaya mabilis ko lang itong nakumpleto. Hindi nga ako nagkamali na umabot ng tatlong libo ang nasa listahan. Nang makapagbayad ako ay tiningnan ko ang orasan. Alas syete pa lang kaya may isang oras pa ako.Haban

SERENITY'S POV"Seryoso na talaga 'yan ha? Dalawang ticket ang binili ko," tuwang tuwa na sabi sa akin ni Cindy nang sabihin ko sa kaniya na sasamahan ko na siyang manood ng concert ni Ethan."Oo nga, nakabili ka na kaya wala na talagang atrasan. Basta ibibigay ko sa 'yo bukas ang kalahati ng price, tapos after ng concert na 'yong kabuuan ng bayad," nakangiting sagot ko naman.Matapos ang ilang araw na malalim na pag-iisip ay napagdesisyunan ko nang manood ng concert ni Ethan. Ilang araw ko ring kinumbinsi ang sarili ko na deserved kong gumastos para sa ticket. Malaki kasi ang naging epekto sa akin ng hindi sinasadyang pagkikita namin ng idolo ko. Pero dahil hindi ko kayang maglabas ng ganoon kalaking pera ay kinapalan ko na ang mukha ko para manghiram sa kaibigan kong si Cindy."Ano ka ba? Masyado akong natuwa sa 'yo dahil sa wakas ay nag-decide kang magliwaliw kaya hindi mo na ako kailangang bayaran," nakangiting sabi naman ni Cindy.Mabilis naman akong umiling. "Iyan ang hindi ko n

SERENITY’S POVKatulad ng sinabi sa akin ni Papa Julio ay hindi na niya ako hinayaang pumasok pa sa school. Paniguradong tinatawagan na ako ni Cindy ngayon ngunit hindi pa rin nila ibinabalik sa akin ang cellphone ko. Sa ngayon ay nakasakay na kami sa Black Limousine na katulad no’ng sumundo sa kanila kahapon. Nakasimpleng dress lamang ako ngunit pinaayusan pa ako ni Mama Mercedes, bagay na unang beses nilang ginawa sa akin.“Ayusin mo ang mukha mo mamaya, Serenity. Huwag na huwag mo kaming ipapahiya kay Don Armando,” nagbabantang sabi pa sa akin ni Mama.Hindi ako nagsalita. Wala rin namang saysay ang boses ko sa kanila dahil buo na nag desisyon nilang ako ang ipambayad nila sa utang nila sa Don Armando na iyon. Makalipas ang halos kalahating oras ay nakarating na kami sa isang mamahaling restaurant. Habang naglalakad kami papasok ay napakabilis ng tibok ng puso ko. Hanggang sa makita ko ang isang matandang nakangiti sa amin. Naka-wheelchair siya at halatang mas maedad nga siya kay P

SERENITY'S POVPagkarating namin sa loob ng classroom ay pinagtitinginan ako ng mga kaklase namin. Ang iba ay nagbubulungan pa kaya hindi na nakatiis pa si Cindy. Pumunta siya sa harap at malakas na hinampas ang table."Pwede ba? Tigilan niyo na nga 'yan. Bakit hindi na lang kayo mag-aral para may magawa kayong maganda?" mataray na sigaw niya sa buong klase."Bakit pa kami mag-aaral kung pwede naman palang magpakasal sa matandang mayaman para umangat sa buhay?" pasaring naman ni Chloe, ang isa sa mga maldita naming kaklase."Kung umangat nga talaga ang buhay ko, edi sana hindi na ako pumasok ngayon?" sarkastikong sabi ko naman.Hindi ko ugaling pumatol sa mga sinasabi nila sa akin noon. Ngunit hindi ko na napigilan pa ang sarili ko lalo na at pati ang kaibigan ko ay nadadamay. Lumapit ako kay Cindy at marahan siyang hinila paupo sa upuan namin."Huwag mo na silang patulan, Cindy. Hayaan mo na lang," bulong ko pa sa kaniya."So, totoo ngang magpapakasal ka sa isang matanda?" hindi maka