"Leo, napakagaling mo, mahal na mahal kita." Napa-ungol si Rowena dahil sa ginagawa ni Leo na hinihimas ang kanyang dibib.***Makalipas ang mahigit isang oras, sa wakas ay bumalik na sila sa nayon, at dumidilim na.Pinuntahan ni Rowena ang bahay tsaka nag-impake ng kanyang mga damit at maghanda na manatili sa bahay ni Leo nang permanente. Habang masaya si Leo, hindi niya maiwasang sumakit ang ulo. Paano kung ang babaeng ito na si Mirabelle ay biglang dumating sa gabi at naabutan siyang natutulog kasama si Rowena?At ang tiyahin niya ay nasa tabi ng bahay. Muntikan pa silang narinig nito pero mabutinfmg hindi nito binigyan ng ibang kahulugan ang narinig na mga ungol sa gabing iyon. Nag-aalala si Leo na magiging problema ang pagkakaroon ng napakaraming babae.Nagpasya na si Leo na hayaang matulog si Rowena sa lugar ni Tiya Felicidad sa unang kalahati ng gabi habang kakausapin niya muna si Mirabelle ngayon. Pumasok sa loob ng bahay si Leo ar nakira si Tiya Felicidad na nakaupo n
"Leo, manyakis ka talaga! Bakit mo ba ako binubusuhan ha?! Ang kapal ng mukha mo!" Bulyaw ni Mirabelle. Noong buwan ng Hulyo, ang init ay parang apoy na nakakapaso ng balat. Si Leonardo ay umakyat ng bundok para mangolekta ng mga halamang gamot, dahil hindi niya na makayanan ang init, mabilis niyang hinubad ang kanyang pang-itaas na damit at sumisid sa ilog para magpalamig. Ngunit habang lumulutang siya paibabaw para saglit na lumanghap ng hangin sa ere, napansin niyang mayroong babae sa hindi kalayuan na naliligo. Ito ay ang pinagpalang anak na babae ng pinuno ng nayon, si Mirabelle Alfaro at tinatawag siya ng lahat sa palayaw na Mira. Napatakip siya ng hubad niyang katawan nang makita si Leo na naroroon din pala sa ilog. "Hoy! Nagkakamali ka ng iniisip. Hindi kita binubusuhan ah!" Depensa ni Leo sa kanyang sarili at hindi naman maalis ang mga mata niya sa kurbadang katawan ni Mira. "Nagpapalusot ka pa! Ang lagkit nga ng tingin mo sa akin. Dapat sa tulad mong manyakis tangg
"Leo? Ano bang nangyayari sa 'yo?" Tanong ni Felicidad na naguguluhan kung bakit sobrang saya ito. "Ah, wala po, Tita. Uwi na lang po tayo," mabilis na pinigilan ni Leonardo ang kanyang tuwa at tinulungan si Felicidad na maglakad pauwi. "Simula ngayon, kapag nag-iisa kang naghahanap ng mga halamang gamot, kailangan mong mag-ingat. Kung hindi dahil kay Mira, hindi na kita makikita ulit." paalala ni Felicidad. "Bukas, kung may oras ka, pumunta ka sa tindahan sa nayon at bumili ng mga regalo. Sasamahan kita para magpasalamat ng maayos kay Mirabelle." "Alam ko po, Tita. Mag-iingat po ako sa susunod." Masaya si Leo na nailigtas ni Mira pero naiinis siya na kailangan niyang tumanaw ng utang na loob. "Tita, pwede po bang hindi na ako pumunta? Ang hangin kasi ng babaeng iyon!" "Huwag kang magsabi ng ganyan! Siya ang nagligtas sa 'yo! Kailangan mong maging magalang sa kanya! Kaya kailangan mong sumama sa akin bukas!" Pagalit na sabi ni Felicidad. "Opo, Tita," pilit na sagot ni L
Si Rowena, isang dalaga na nasa dalawamput pitong taon na gulang, ay may katawan na kasing-lambot at kaakit-akit na isang hinog na mangga. Ang init ng kanyang paghawak ay nagparamdam kay Leo ng pagkatuyo ng kanyang lalamunan. "Hipag Rowena, huwag kang magbiro. Paano kita matutulungan? Kung malaman ng mga biyenan mo, tiyak na papatayin nila ako!" Si Leo, na walang karanasan sa ganitong mga bagay, ay umiling-iling na parang bata. "Huwag kang mag-alala, Leo. Hindi ako kailanman na magsasabi sa kahit na sino. Tulungan mo lang ako sa pagkakataong ito!" Nang makita ang pagtanggi ni Leo, nag-aalala si Rowena at nagsimulang magbanta sa kanya."Kung hindi ka papayag, pupunta ako sa tiyahin mo at sasabihin ko sa kanya ang ginawa mo kanina..." "Hindi! Pumapayag na ako." Napipilitang sabi ni Leo. Nalilito na ang kanyang isipan pero nagsimula siyang tanggalin ang kanyang pantalon. Nagalak si Rowena sa nakita. Gayunpaman, pinigilan pa rin niya ito. "Huwag kang magmadali, Leo. Ang hi
"Ano ba! Bitawan mo ako!" Namutla ang mukha ni Mirabelle, nanlaki rin ang kanyang mga mata sa ginawa ni Leo! Hindi na siya nagpapanggap na kalmado sa sandaling ito. "Bakit hindi ka na nagmamayabang ngayon? Subukan mo ulit akong pagtawanan!" Ngumisi si Leo, sinusubukang magmukhang nakakatakot. "Tanggalin mo ang palda mo." Hindi niya talaga balak gawin iyon. Marahil ang pagtakot kay Mirabelle ay pang-aasar niya lang. Ang bango ni Mirabelle, at ngayon ay hawak niya ito sa kanyang mga bisig. Ang bango ng buhok nito at sobrang preskong tingnan. Nang makita siyang naiiyak, hindi maipaliwanag ni Leo ang naramdaman kasiyahan na natatakot ito ngayon sa kanya. "Isa ka talagang masamang lalaki, pakawalan mo ako! Huwag mo akong hahawakan!" Bulyaw ni Mirabella, ang kanyang boses ay nanginginig. "Ano ang magagawa mo kung hahawakan kita?" Itinaas ni Leo ang kanyang kamay at sinampal ang puwit ni Mirabelle. "Ano ba!" Napadaing si Mirabella, tumataas ang kanyang boses. Habang umiiyak siy
Umiling si Leo sa naisip, tingin niya ay naaawa lamang si Mirabelle sa kanya at hindi siya nito gusto. Gabi na, at naghihintay pa rin si Rowena, ang biyuda sa kanya ngunit wala ng gana si Leo ngayon na makipagkita. Ang mahalaga sa kanya ngayon ay ang makahanap ng paraan para makakuha ng medical qualification certificate at maituloy ang pagbubukas ng klinika! Hindi niya lang maunawaan ang mga terminolohiya, at hindi niya maintindihan ang ilang mga libro sa medisina, kahit na humingi pa ng ilang araw na pabor kay Mirabella para tulungan siya. Makakapasa ba siya sa medical qualification exam sa kaunting panahon ng pagsasanay? Parang lumulubog sa lungkot si Leo at hindi niya namalayan na nakabalik na siya sa maliit na klinika. Narinig ni Felicidad ang ingay at agad na lumabas, "Leo, nakabalik ka na?" "Tita, ako 'to, uuwi na tayo para maghapunan." Sa loob ng klinika, isang lalaking na may mahabang balbas at dilaw na ngipin, ang nakatayo at nagsalita nang makita si Leo.
"Huh? Wala naman akong tinitingnan." Umiwas kaagad ng tingin si Leonardo at napakamot ulit sa ulo. "Tsk. Akala mo talaga hindi ko nababasa ang iniisip mo?" Pang-aasar ni Mira. Pansin niyang namumula na rin ang mukha nito na parang kamatis. "Ayan ka naman, pinag-iisipan ako ng masama eh." Reklamo ni Leo. Wala talaga siyang takas dito. Napabuntong-hininga si Leo, simula nang kainin niya ang puting ahas sa ilog, nakaramdam siya ng kakaiba lalo na sa tuwing malapit siya sa isang babae, parang nag-iinit bigla ang katawan niya. Ramdam niyang para siyang nilalagnat. "Si Mirabelle ba 'yan? Bakit narinig ko ang boses ni Mirabelle?" Narinig niyang tanong ni Felicidad sa kabilang kwarto. "Ah, tiya, oo, pumunta siya para turuan akong magbasa, tiya." Sagot ni Leo. Lumabas si Felicidad para pasalamatan ang dalaga. "Talaga? Napakaganda niyan, Mirabelle. Gusto kong pasalamatan ka sa kabaitan mo para kay Leo. " Sumulyap si Mirabelle kay Leo tsaka bumaling kay Felicidad. "Okay lang, T
"Bakit biglang naging magaling ang memorya mo?" Hindi makapaniwala ang mga mata ni Mirabelle. Karaniwan na bihira para sa isang taong hindi marunong magbasa na kabisaduhin ang daan-daang mga salita at nakabisado ni Leo ang mahigit 500 karakter sa loob ng isang oras. Talagang nagulat si Mirabelle. "Matalino lang ako." Sarkastikong sagot ni Leo. Sa ganitong bilis ng pag-aaral, tiyak na makakabisado siya ng 3,000 salita sa loob ng ilang araw. Kaya tutuparin kaya ni Mirabelle ang pangako niya at maging girlfriend ni Leo?! Maganda ang babaeng ito, maputi ang balat, at maganda ang pangangatawan. Tiyak na masarap siyang makasama sa pagtulog! Nang maisip ito, tumawa nang malakas si Leo! Kumunot ang noo ni Mirabelle at inis na sabi, "Aba! Ginagalingan mo masyado ha, kaya papahitapan kita." "Sige." Mahinang sabi ni Leo. "Basta kapag kabisado ko na ang mga salitang ito, magiging girlfriend kita." Kinakabahan naman si Mirabelle dahil hindi siya handa na tuparin ang panga