Third Person's Point of View
“Montemayor, ayos ka lang ba? Para kang nakakita ng multo,” wika ng dalaga na nakatingin sa mukha ni Louis na namumutla. Hindi niya alam kung bakit gano'n na lang ang reaksyon ng binata sa picture niya kasama ang kanyang ina na kalong-kalong siya sa mga bisig nito.
“Kaano-ano mo ang babae na 'yan?” tanong ni Louis. Gulong-gulo ang isipan niya dahil sa nangyayari, ngunit bigla na lamang sumakit ang ulo niya. Bumabalik na naman ang alaala ng kanyang dating yaya sa kanya.
***
“Lou-lou, hindi ka dapat lumalabas ng ganitong oras. Siguradong mapapagalitan ka ng 'iyong ama,” pangaral sa kanya ng paborito niyang yaya na si Serena. Mabait ito at laging inuuna ang feelings niya. Sa totoo lang, ito lang ang unang tao na nakakita sa kanya na umiiyak lalo na sa tuwing pinapagalitan siya ng kanyang ama.
“But I want to go to Uncle Liam's mansion. He will probably get mad at Sirius because of what we did. I want to defend him,” wika ng batang si Louis na tinaas pa ang kamay niya na parang nasa isang misyon. Kumpara sa ibang bata ay mas matured mag-isip si Louis kahit siya ay pitong taong gulang pa lamang.
Agad namang lumuhod si Serena upang pantayan ang mukha ng batang si Louis. “Alam mo, napakabait mo talagang bata. Sana paglaki mo ay maging mabait ka rin sa anak ko,” wika ni Serena at kinurot ang pisngi ng batang si Louis dahil sa ka-cute-an nito.
“Na-na, stop it. I'm not a child anymore. Besides, I have a little muscle. Look!” pagyayabang pa ni Louis. Pinapakita niya ang braso niya na dinikitan niya ng pandesal upang magkaroon ng umbok.
Kaagad namang tumawa si Serena sa ginawa nito at kinuha ang pandesal sa braso ni Louis. “Na-na, give it back and besides, I promise someday I will treat your daughter as a queen!” wika ng batang si Louis na ikinangiti ni Serena. Sapat na ang narinig niya upang iwan ang anak niya nang mapayapa. Sa totoo lang, ilang taon na siyang nagtatago sa mansion ng Montemayor. Ngayon ay handa na siyang tapusin ang lahat ng kasamaan ng kanyang pamilya.
“Thank you, Lou-lou. Napakabait mo talagang bata. Sikreto lang natin na pupunta tayo para iligtas si Sirius, ah,” bulong ni Serena dahil nasa kusina sila ng batang si Louis dahil kumakain ito ng tanghalian. Araw-araw ay may schedule silang sinusunod ukol sa kung ano ang dapat gawin ni Louis sa buong maghapon.
Dahil parehong lagi na nasa business ang magulang niya, nahihirapan siyang makakuha ng atensyon mula sa mga ito na nagpalayo ng loob niya sa kanyang mga magulang. Ngunit dahil nga narito ang Yaya Serena niya ay parang napadali ang buhay niya dahil sinusuportahan nito ang mga kagustuhan niya.
***“Montemayor, anong nangyari sa 'yo?” tanong ni Elaine nang bumagsak ang binata sa kama. Masakit ang ulo niya na parang ginigiba ito, parang gustong kumawala ng mga pangyayari sa ulo niya. It's been 20 years simula nang mawala ang pinakapaborito niyang yaya, ngunit sinisisi pa rin ni Louis ang sarili.
“Is she your mom?” wika ng binata nang makabawi siya sa nakita niya. Nakahawak siya sa kanyang ulo na parang pinoproseso ang lahat ng nangyayari.
“Oo,” diretsong sagot ni Elaine. Ngayon ay hindi alam ni Louis kung ano ang dapat niyang maramdaman gayong nalaman niya na ang paborito niyang yaya ay ina ng dalaga. Hindi lang 'yon, hindi niya lubos maunawaan kung bakit gustong-gusto ng magulang niya na pakasalan si Elaine na anak ng dati nilang kasambahay.
May kakaiba sa nangyayari at 'yon ang nasisigurado niya. Ang kailangang gawin ni Louis ay manmanan si Izaak na kanyang ama. Siguradong hindi ito magsasalita kung sakaling itanong niya ang tungkol sa dalaga.
“Hoy, ano? Tapos na ba kayong dalawa na mag-ayos ng gamit? Nakakakalahating oras na kayo, oh,” reklamo ni Kaizer na nagkakamot ng ulo nang buksan ang pinto sa silid ni Elaine. Halos mapatay na niya si Mang Pedro dahil sa ginawa nito sa kanya. Hahabulin niya nga sana ito ng gulok na nakita ni Kaizer sa kusina nina Elaine, pero agad itong kumaripas ng takbo pagkayari siyang halikan sa pisngi.
“Ikaw pala, Kaizer. Ano ang pula na nasa pisngi mo?” tanong ni Elaine na nagpipigil ng tawa dahil sa reaksyon ng binata na akala mong nilapa ng sampung lion.
“Huwag mo nang itanong, baby, baka magselos ka pa kapag nalaman mo,” wika ni Kaizer na hindi mapigil ang pagbuntonghininga. Dapat pala ay tinuluyan na niya ang matandang bakla na 'yon. Ni minsan ay hindi siya nagpapahalik sa pisngi at labi ng mga naging flings niya, pero itong si Mang Pedro ay masyadong malakas ang loob na halikan siya sa pisngi. Mabuti na lamang ay nakatakas ang matanda. Kung hindi ay baka nasa impyerno na ito.
“Get out, dickhead. We are not still done in what we are doing,” sabat ni Louis na seryoso lang nakatingin kay Kaizer. Para silang nasa staring contest na dalawa. Walang nais magpatalo dahil lumaking competitive ang dalawa lalo na't nasanay sila na kinakalaban ang isa't isa. Katulad noog sumali sila sa isang swimming team na ipinanlaban sa ibang university. Parehas silang magaling sa larangan na ito, ngunit isa lang ang maaaring maging captain.
Kaya upang hindi mag-away ng coach nila ang magulang ni Kaizer at Louis ay pinili nito si Eron Coleman na isa nilang kakompitensya sa swimming team.
“Tama na nga 'yan. Lalabas na rin kami, Kaizer, yayariin lang namin ang pag-aayos ko ng damit,” sambit ni Elaine. Napangiti naman nang marahan si Louis at hinila ang dalaga pabalik sa kama at sinarado nito ang pintuan.
Kumatok nang kumatok si Kaizer, pero ni-lock ito ni Louis. “Lumabas ka riyan. Ano ang akala mo, porket mapapangasawa mo si Elaine ay puwede mo nang gawin ang gusto mo!” singhal ng binata. Narinig naman nila na lumabas ang ama ng dalaga upang tanungin kung ano ang nangyayari.
“Ano ka ba, Montemayor?” tanong ng dalaga dahil nakakahiya ang posisyon nilang dalawa. Nakapatong si Louis sa kanya. Naramdaman niya ang pagtitig sa kanya ng binata pababa sa dibdib niya na agad niyang ikinatulak dito.
“Ah, ano ka ba!” reklamo ni Elaine na tumalikod kay Louis. Ramdam niya ang bilis ng tibok ng kanyang puso kaya tumalikod siya sa binata upang hindi makita ang pamumula ng mukha niya.
“Wife,” bulong ng binata. Dahan-dahan siyang lumapit sa dalaga at niyakap ito patalikod. Mas lalong tumaas ang init na nararamdaman ni Elaine nang maramdaman niya ang bato sa gitna ng pantalon ng binata.
“You're making me hard,” dugtong nito. Ang hininga niya ay tumatama sa batok ng dalaga na mas lalong ikinalakas ng kabog ng dibdib nito.
Nagulat siya nang dumako ang kamay ni Louis sa pagkababae niya. Dahan-dahan nitong nilaro ang tinggil niya na ikinaungol ng dalaga.
“Ah, Louis. Hmm.”
“You're just calling me by my name when we're making out,” sambit ng binata na ngayon niya lang na-realize. Lagi niya kasing tinatawag si Louis sa apelyido nito. Minsan niya nga lang banggitin ang pangalan ng nito.
“Shut up,” reklamo niya. Sa totoo lang ay hindi na niya alam kung paano tumayo nang may tindig dahil busy ang binata sa pagpapaligaya sa kanya.
Nagulat si Elaine nang bigla siya nitong binuhat patungo sa kama. Dahan-dahan namang naghubad ang binata at tumambad sa kanya ang mga abs nito.
Lumapit ito sa dalaga, tinanggal niya ang pagkakabutones ng blouse ni Elaine at inumpisahang alisin ang pantalon ng dalaga.
Kaagad siyang siniil ng halik ng binata. Mapusok ito kumpara kanina. Ang isang kamay ng binata ay naglakbay sa mayayaman nitong dibdib. Napaungol siya nang pisil-pisilin ng binata ang utong niya. “L...L-ouis,” nauutal na sambit niya sa pagitan ng kanilang mga halik.
“Shit, you're driving me crazy,” sambit ng binata. Bumaba naman ang labi ng binata sa leeg ng dalaga. Nilalagyan niya ito ng marka, dumako ang labi nito sa kanyang utong at agad itong sinubo ng binata na parang uhaw na sanggol.
“Ohh,” ungol ng dalaga habang nakatakip ang labi niya ng kanyang dalawang kamay upang hindi marinig ng mga nasa labas ang ungol niya.
Sinipsip ng binata ang utong niya. Ang kanang kamay nito ay dahan-dahang naglakbay sa panty niya. Sinimulan nito i-rub ang kanyang clitoris na nagbigay sa kanya ng kakaibang sensasyon.
“Anak, nakaayos na ba ang gamit mo?” tanong ng ama niya na ikinatigil nilang dalawa. Siguradong may susi ito sa kanyang silid. Kapag hindi siya nagsalita ay malalaman nito na may ginagawa sila ni Louis.
“Opo, lalabas na rin ho kami,” sigaw ni Elaine. Hindi pa rin tumitigil ang binata sa kanyang ginagawa.
“Dalian ninyo. Siguradong naghihintay na ang magulang ni Louis,” wika ng ama niya. Hindi makapagsalita si Elaine dahil dahan-dahan pinapasok ng binata ang isa niyang daliri sa hiwa niya. Ramdam niya na basang-basa na siya dahil sa ginagawa ng binata. Wgad niyang tinakpan ang labi niya upang hindi makagawa ng anumang ingay.
“Anak?” tanong ng ama niya na hindi pa pala umaalis sa pintuan ng kanyang silid.
“Ah, opo, Itay. Lalabas na rin po kami. Pinapakita ko lang ho kay Louis ang album natin,” dahilan niya. Mukhang kumbinsido ang ama niya dahil hindi na ito muling nagsalita pa.
Kaagad namang tumigil si Louis. “Maybe we should continue this later, wife,” sambit ng binata. Napatango naman si Elaine dahil ngayon lang siya nakabawi ng hininga sa ginawa ni Louis.
Halos maubos kasi ang lakas niya sa ginawa ng binata. Hindi lang 'yon, kitang-kita niya rin kung paano nito sambahin ang dibdib niya na parang ayaw na nitong pakawalan.
Kaagad tumayo si Louis at sinuot ang damit nito na nalaglag sa sahig. Tumigil ang binata sa tapat ng cabinet niya at kaagad na binuksan ito.
Nagulat siya nang bigla siyang abutan ng binata ng isang dress na kinuha nito sa cabinet niya. Sa totoo lang ay sobrang bihira lamang siya magsuot ng mga ganitong damit dahil hindi siya komportable. Mas gusto niya kasing sinusuot ay mga pantalon at T-shirt, ngunit minsan ay nagsusuot din siya ng skirt dahil ito ang uniform nila sa school.
“Ano ito?” tanong niya. Tiningnan naman siya nito na parang ayaw sagutin ang tinanong niya. Nais nilang malaman kung bakit siya pagsusuotin ng binata ng isang dress. May pupuntahan ba silang party?
Umupo ito sa kama at lumapit sa kanya upang ibulong ang sagot ng dalaga sa tanong niya, “Easy access,” wika ni Louis. Tuluyan na itong tumayo. Naguguluhan pa rin si Elaine sa sinabi nito.
Ano ang ibig niyang sabihin sa easy access? Gayumpaman ay sinunod niya na lang ang binata sa sinabi nito na suotin ang kulay red na dress na ibinigay nito sa kanya.
Nang lumabas siya ay agad lumapit sa kanya si Kaizer upang purihin siya sa sinuot niyang dress. “You're so pretty, Elaine. Hindi pa kita nakikita magsuot ng ganyang klaseng damit, ah. Mukhang pinaghahandaan mo ang private resort na pupuntahan natin,” wika nito sa kanya.
“Maraming salamat. Nasaan nga pala si Itay?” tanong niya habang iniikot ang mga mata niya sa loob ng bahay, ngunit hindi niya makita ang kanyang ama.
“Nasa labas siya, kausap si Louis. Sa tingin mo, ano kaya ang pinag-uusapan nila?” curious na tanong ng binata habang inilalabas ang mga maleta na nasa loob ng silid ni Elaine. Maski siya ay walang kaide-ideya sa kung ano man ang pinag-uusapan ng ama niya at ni Louis.
Hindi kaya narinig ng kanyang ama ang ingay na ginagawa nila ni Louis sa silid niya? Kung iyon ang dahilan ay sanaz kinausap na siya nito patungkol sa ginawa nila. Kilala niya ang kanyang ama, siguradong magagalit ito sa kanya dahil ayaw nitong natatapakan ang dignidad niya, lalo na kung tungkol ito sa pagkababae niya. Laging binibilin nito na kailangan niyang humarap sa altar ng birhen pa, dahil ang ibang mga lalaki ay may masamang layunin. Katulad na lamang ng kapag nakuha na ang kagustuhan sa isang babae ay iiwan na nila ito na ayaw mangyari ng itay niya sa kanya. Subalit kakaiba ang nararamdaman niya sa binata. Hindi lang ito simpleng paghanga na nararamdaman niya kay Kaizer noon at mukhang may mas malalim pa roon.
Kung ano man sana ang pinag-uusapan ng ama niya at ni Louis, huwag sana ito tungkol sa ginawa nila kanina dahil siguradong malalagot siya. Pero hindi kaya tungkol ito sa kanyang ina? Bakit gano'n na lang ang naging reaksyon ng binata? May alam kaya ito sa pagkamatay ng kanyang ina? Sana lang ay wala dahil kung mayroon man ay hindi niya ito mapapatawad.
Elaine's Point of ViewTahimik lang si Louis habang nagmamaneho. Patungo na kami sa resort na sinasabi ni Tita Hacel.Hindi ko tuloy mapigilan mapaisip kung ano ang naging daloy ng usapan nila ni Itay. No'ng bumalik kasi siya sa loob ay tahimik lamang at hindi na masyadong kumibo. Nanginginig na rin ako sa lamig ng aircon dahil nakatutok ito sa akin. Si Louis ang nagda-drive ngayon habang nasa kabilang sasakyan naman sina Itay at si Kaizer.Noong una nga ay ayaw pumayag ni Kaizer, ngunit pinilit s'ya ni Itay na huwag silang sumabay sa amin.“Wear this,” sambit ni Louis at dahan-dahang binuksan ang compartment niya upang kunin ang isang denim jacket.Iniabot niya ito sa akin na agad ko namang tinanggap dahil kaunti na lang ay magiging yelo na ako sa lamig. Kahit ang mga binti ko ay hindi ko na maigalaw.“Salamat,” wika ko. Tumango lamang siya at tuluyan nang nagmaneho. Hindi ko alam kung nauna na sina Kaize
Third Person's Point of View“Kita mo nga naman, huwag mong sabihin na may girlfriend ka na namang bago? Tss, ang bilis naman. Hindi pa namin napapatay si Mariella sa harap mo, pero huwag kang mag-alala, sisiguraduhin kong makikita mong mamatay ang bago mo!” sigaw nito habang ang boses niya ay dumagundong sa buong lugar. Mga limang tao na ang nakahandusay sa sahig dahil sa tama ng baril ng mga ito sa puso.Pumaikot ang grupo ng mga armado kay Louis. Nasa likod si Elaine na kanina pa nanginginig sa takot. Hawak niya pa rin ang pistol na ibinigay sa kanya ng binata, ngunit hindi niya alam kung paano gagamitin ito.Naranasan niya lang makahawak ng ganito noong magpunta sila nina Venice at Baklang Elena sa isang bagong bukas na firearm training na nagtuturo kung paano humawak ng baril, ngunit nagtungo lamang sila roon dahil sa poging instructor na crush na crush ni Elena. Halos matanggal nga ang kaluluwa nito sa tuwing lalapitan siya ni Xypen. Kaya
Third Person's Point of ViewNagising naman dahil sa liwanag si Elaine. Agad bumungad sa kanya ang puting kisame na agad niyang ikinabangon.“Anak, gising ka na pala. Mabuti naman, ang akala ko ay mawawala ka sa akin,” wika ng kanyang ama. Agad itong lumapit sa kanya upang yumakap. Nasa tabi nito si Kaizer na ngumiti sa kanya, mukhang alam na nito ang nangyari sa kanila ni Louis.“A...a-yos lang po ako. Nasaan po si Louis?” tanong niya, ngunit nagkatinginan lamang sina Kaizer at ang kanyang ama na parang walang gustong sumagot sa tanong niya.“A...A-ma?” pagtawag niya kay Mr. Natividad, ngunit ngumiti lang ito sa kanya at hinawakan siya sa kanyang ulo.“Anak, mas mabuti kung magpahinga ka muna. Ang bilin ng nurse ay huwag ka raw munang masyadong gumalaw lalo na at nakaka-trauma ang mga nangyari sa 'yo,” sagot sa kanya ni Mr. Natividad, ngunit hindi niya kayang magpahinga hangga't hindi siya nakasisigu
Third Person's Point of ViewNakahinga nang maluwag sina Juliana at Alexa nang makapagtago sila sa isang malapit na bar. Mabuti na lamang ay may dala-dala silang student ID upang makapasok. Hindi masyadong mahigpit ang mga bouncer na naroon o sabihin na lang nila na s-in-educe ni Alexa ang mga ito kung kaya't pinapasok sila kaagad.Mabuti na lamang ay bihasa ang dalaga sa mga ganoong bagay. Hindi katulad ni Juliana na puro pag-aaral ang iniisip.“Akala ko, hindi na tayo makatatakas sa mga 'yon, pero may problema akong iniisip. Paano natin masosorpresa si Ate Elaine?” tanong ni Juliana. Umupo sila sa counter para um-order ng drinks. Masyado silang napagod katatakbo kung kaya't nais nilang mag-refresh saglit.“But how can we surprise Elaine if we can't enter the hospital of our Tito Alexander, argh. They are so panira kasi,” sambit ni Alexa. Kaagad naman niyang tinuro sa bartender ang margarita cocktail na paborito niyang inumin tuwi
Third Person's Point of ViewDahan-dahan silang lumabas sa bar upang masiguro na walang naghihintay sa kanila na paparazzi sa labas. Bago umalis kanina ay hindi mapigilang bulungan ni Juliana si Noah na nagse-serve sa ibang mga customer.“Good luck in your work, handsome. I will text you later,” bulong niya at hinalikan sa pisngi ang binata nang makitang walang tao na nakatingin sa kanila.Kaagad naman siyang kinindatan nito at tuluyan nang bumalik si Alexa na nasa restroom. Inaya na siya nito na ituloy na ang surpresa para kay Elaine. Pinalipas lang nila ang oras upang masiguro nila na wala nang nakasunod sa kanila na mga reporter, masyado kasi itong makukulit at hindi sila makapapasok sa loob ng hospital dahil sa dami ng mga ito.“Nakita ko 'yon, haliparot ka. If you don't kuwento mamaya, isusumbong kita kay Kuya Kaizer,” bulong ni Alexa habang papasok sila sa hospital. Napakalinaw talaga ng mga mata nito sa mga ganitong bagay. K
R-18: Mature Content ahead.Third Person's Point of ViewNang makita ni Elaine na lumabas na si Mariella sa silid ay kaagad siyang naglakad papunta rito, ngunit napahinto siya nang makitang umiiyak ito.“A...a-yos ka lang ba?” tanong niya rito, ngunit tiningnan lamang siya nito bago tuluyang umalis.Mukhang hindi siya nito gustong makausap, ngunit ayaw na ayaw niyang nakakakita ng babaeng umiiyak dahil para sa kanya, dapat itinuturing ang isang babae na parang prinsesa, ngunit sa kasong ito ay mukhang wala siyang magagawa dahil ayaw siyang pansinin ni Mariella.“Wife,” tawag ng binata mula sa likuran niya kung kaya't agad siyang napalingon upang tingnan ito.“Are you okay?” tanong nito sa kanya at wala siyang nagawa kundi tumango na lamang. Wala naman siya sa posisyon upang tanungin kung anong napag-usapan nila ni Mariella at isa pa, privacy ito ng binata.Nang makapasok siya sa silid ay kaaga
Third Person's Point of View“Susunod na lang kami, Kai,” sambit ni Elaine. Yumakap sa kanya pabalik si Louis na parang ayaw nitong umalis sa posisyon nila ng dalaga.“Okay, sure, but make it quick,” sagot ni Kaizer na kaagad ikinabuntonghininga ni Elaine dahil masakit pa rin ang mga hita niya.“Hey, let's have a shower before going to the restaurant,” wika ni Louis. Tumaas ang kaliwang kilay niya dahil hindi nga siya makatayo dahil sa nangyari sa kanila.“Wife, are you okay?” tanong ng binata dahil hindi ito sumunod nang tumayo siya. Kaagad naman siyang inirapan ni Elaine na ikinagulat niya.“Mukha ba akong makatatayo sa posisyon na ito?” sarcastic na tanong ng dalaga. Napatingin naman si Louis sa kanya dahil sa pagtataka kaya wala siyang nagawa kundi sabihin ang dahilan dito. “Masakit ang mga hita ko dahil sa laki ng alaga mo!” reklamo nito sa kanya at tinakpan pa ang m
Elaine's Point of ViewHindi ko alam, ngunit walang lumalabas na kahit anong boses hanggang sa bigla na lang akong hatakin ni Eron papalayo kay Louis na abala sa pakikipag-usap sa isang babae.Kasabay ng paghila niya ay ang luha na hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumulo sa mga mata ko.Mukhang wala naman itong pakialam dahil hindi niya man lang ako tinapunan ng kahit katiting na tingin. Abalang-abala siya sa pakikipag-usap sa babaeng 'yon. Sino ba ang babaeng 'yon at noong kausapin siya ay ayaw niya na akong pansinin?Sabagay, may kasalanan pa rin ako sa kanya. Dapat ay hindi ako nakipag-usap kay Eron habang hindi pa siya dumarating.“Ayos ka lang ba, Elaine?” tanong ni Eron nang makita niyang tumutulo na ang luha ko. Kaagad ko naman itong pinahid upang hindi niya mahalata na umiiyak ako dahil sa inis.“Ah, oo. Ayos lang ako. Huwag mo akong pansinin. Napuwing lang,” pagdadahilan ko sa kanya at pilit na ngumiti.
Elaine’s Point of ViewNaalimpungatan ako nang bigla akong makarinig ng isang malakas na tunog ng ringtone na nagmumula sa cellphone ni Louis.“Answer your call,” usal ko habang nakita ko naman si Louis na pinatay ang tawag at binalik ang pagtitig sa akin.“I’m sorry for waking you up,” wika ni Louis habang kinuskos ko ang dalawang mata ko upang mas lalong makita ang mukha nya dahil medyo madilim sa silid.“Ayos lang, naalimpungatan lang ako. But why are you still awake?” tanong ko sa kaniya at akmang babangon para sana kumuha ng maiinom sa kusina.Aray.Kaagad akong napapikit nang mariin nang maramdaman ko ang kirot sa bandang ibaba ko. Ganito rin ang nangyari sa akin nang unang pagtatalik namin. Parang binibiyak ang katawan ko sa dalawa.Nang mapansin ni
Elaine’s Point of ViewNang makabalik ako sa loob ng venue ay kaagad lumapit sa akin si Venice. “Mabuti naman at narito ka na, baks. Hinihintay ka ng lahat sa balcony para masimulan nang ibigay sa inyo ni Louis ang regalo nila Tita Hacel,” aniya habang hindi ko naman mapigilang mapalunok dahil sa kaba.Ano na naman ba ang pakulo ng pamilyang Montemayor?Kaagad naman akong nagpilit ng ngiti nang makita kong nakatingin pa rin sa akin si Venice. Wala s’yang kaalam-alam kung ano ang meron sa pagitan namin ni Louis. Hays, hindi ko s’ya masisisi dahil sigurado akong itatago sa kanya ni Volstrige ang bagay na yun.“Pasensya na, mukhang na-late na naman ako. Gumamit kasi ako ng restroom saglit,” usal ko at akmang ihahakbang na ang mga paa ko nang biglang hawakan ni Venice ang braso ko, dahilan upang mapatigil ako.“Sandali lang naman, baks. Talagang inabangan kita rito dahil may balak akong ibigay sa’yo
Elaine's Point of ViewNang magising ako ay kaagad kong tiningnan ang paligid, ito pa 'rin ang silid kung saan ako dinala ni Ashton.Ibig sabihin ay totoo ang nangyari kanina, akala ko ay isa lamang bangungot.Napasapo naman ako sa noo ko ng maalala ko ang sinabi sa akin ni Ashton tungkol sa relasyon namin ni Louis.Wala akong kaide-ideya na may gano'n pa lang kasunduan na nagaganap sa pagitan namin.Ang akala ko ay ang kasal namin ay kabayaran sa utang ng aming pamilya sa mga Montemayor, ngunit, mukhang nagkakamali ako.Hays, ano pa nga ba ang inaasahan ko?Ito ang kabayaran sa pagtitiwala ko ng sobra, kung alam ko lang ay hindi ko na sana binuksan ang puso ko sa isang tao na balak lang na gamitin ako laban sa ibang organisasyon.Hindi ko alam pero wala akong balak gumalaw mula sa kinauupuan ko parang bumigat ang buong ka
Warning: Prepare your tissue before reading this chapter.Elaine's Point of ViewDahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko, kaagad naman bumungad sa akin ang isang malaking chandelier na kumikinang.Nang sinubukan kong umupo ay bigla akong napahawak sa ulo ko dahil naramdaman ko ang pagkirot nito."It looks like you're awake," wika ng isang maskuladong boses na kaagad kong ikinalingon sa kaliwa ko.Kaagad akong napanganga nung makita ko si Ashton na walang suot na pang-itaas habang prenteng prente na nakaupo at nakapa-krus ang kanyang hita at braso."Bakit ka narito? Anong ginagawa mo dito?" tanong ko ngunit, ngumiti lang s'ya sa akin at dahan-dahang tiningnan ang bandang dibdib ko."I think you should dress up before talking to me. How about that?" nakangising tanong nya at tumayo upang pumunta sa closet.
Elaine's Point of View“Excuse me,” usal ko sa mga guest na nakaharang sa dinadaanan ko.“Watch out, miss,” singhap ng waiter nung aksidente ko itong matunggo.“Fuck. The clumsiness of yours ruined the dress of my fiancée. Look what you've done,” asik ng isang lalaki na nakasuot ng tuxedo. Sa tindig pa lang niya ay masasabi kong isa ito sa mga business partner ng kompanya nina Louis at um-attend sa kasal namin upang magpalakas sa ibang mga negosyante na narito.“I'm sorry about that, but I really need to go,” sagot ko. Akmang maglalakad na sana ako nang biglang hilahin ng babaeng kasama niya ang kanang braso ko.“How rude of you! Nakaperwisyo ka na ngang babae ka, ikaw pa ang may ganang talikuran kami? Hindi mo ba alam kung sino kami, ha?” singhal ng babae. Naagaw niya ang atensyon ng ibang mga guest na mal
Elaine's Point of View “Ayos ka lang ba, baks?” tanong ni Baklang Elena nung idilat ko ang mga mata ko. Bakas ang pag-aalala sa kanyang mukha kung kaya't binigyan ko s'ya ng isang pekeng ngiti. “Oo. Medyo nainitan lang siguro ako sa suot kong gown,” sambit ko. May halong katotohanan naman ang sinagot ko dahil medyo mainit nga sa katawan ang aking suot na gown dahil kanina pa lang sa simbahan ay pinagpapawisan na ang kilikili ko. “Jusmiyo ka, baks! Kinabahan naman ako sa'yo. Kapag may nangyaring masama, ako ang mate-tegi sa asawa mo,” wika ni Baklang Elena habang inaalalayan ako patayo. “Ano ba 'yang nasa likuran mo? Bakit tinatago mo?” dugtong na tanong niya na ikinalunok ko dahil sa kaba. Akmang kukuhanin niya na sana ang regalo ng bigla akong makaisip ng dahilan. “R-regalo ni Sandra para sa honeymoon namin ni Louis,” sigaw ko na ikinatigil niya. Sumilay ang ngisi sa labi ni Baklang Elena dahil sa iwinika
Elaine's Point of View Nang mayari ang naganap na kasalan ay sari-saring pagbati ang natanggap namin ni Louis. “Congratulations sa inyo,” usal ni Sandra at iniabot niya sa aming dalawa ang isang nakabalot na regalo. “Ikaw talaga, hindi ka makapaghintay na makapunta tayo sa venue bago mo iabot ang regalo,” singit ni Lexy. “I know that my gift would be useful in their honeymoon. So I'm very excited to give it and besides, baka makalimutan pa nilang dalhin kung mamaya ko pa ibibigay,” sagot ni Sandra na agad kong ikinanganga. “Look at Elaine's face, mukhang nagulat siya sa sinabi mo,” wika ni Lexy at umirap pa kay Sandra upang lapitan ako.
Elaine's Point of ViewTaimtim kong tiningnan ang sarili ko sa isang malaking bilog na salamin na nasa loob ng silid.Masasabi kong napakaganda talaga ng pagkakalikha sa puting mermaid gown na suot ko ngayon.“Oh, ’di ba. Bagay na bagay sa 'yo ang gown na napili mo,” usal ni Mrs. Rea habang dahan-dahang lumapit sa akin upang ayusin ang buhok ko.“Sadyang napaka-perfect lang po ng pagkakagawa mo,” sambit ko at ngumiti nang kaunti. Medyo kinakabahan kasi ako sa mangyayari mamaya.Magugustuhan kaya ni Louis ang gown na suot ko?Napailing na lang ako sa naisip ko.Masyado na naman akong umaasa porket nagbago ang pakikitungo niya sa akin nitong nagdaang araw.“Naku, iha, maganda kasi ang magsusuot kaya bumagay ang gown at isa pa, ilaylay mo na lang ang buhok mo rito sa kanang balikat para ma-emphasize ang earrings mo,” dugtong ni Mrs. Rea na ikinatango ko.“Maupo ka na rito, Mrs
Elaine's Point of ViewMaaga akong nagising dahil ngayong araw gaganapin ang competition na ihe-held sa St. Montesseri Gym.Kasalukuyan akong kumakain ng umagahan na niluto ni Blaire habang kasabay ko si Louis na abala sa pagbabasa ng diyaryo. Wala ni isa sa aming dalawa ang nais basagin ang katahimikan. Sabagay, ginagawa lang naman namin ang pagpapanggap na ito dahil malapit na ang kasal namin kung kaya't kailangang makumbinsi namin ang mga tao na masaya kami sa isa't isa.Ngunit nanlaki ang mga mata ko nang biglang tumunog ang cellphone ko na ikinabaling ng tingin sa akin ni Louis.Noah is calling…Hindi ko alam kung dapat ko bang sagutin ang tawag dahil alam ko namang magagalit siya sa oras na marinig niyang kausap ko si Noah, pero baka importante ito kaya wala akong nagawa kundi pindutin na lamang ang accept.“Hello, Noah?” panimulang tanong ko habang kinakain ang meatball na nasa plato ko. Napakasarap talagang magluto