Nang makita ni Elaine na lumabas na si Mariella sa silid ay kaagad siyang naglakad papunta rito, ngunit napahinto siya nang makitang umiiyak ito.
“A-Ayos ka lang ba?” tanong ni Elaine.
“You’re lucky, I—I—”
Hindi na tinapos ni Mariella ang sasabihin at tuluyan nang umalis.
“Wife,” tawag ng binata mula sa likuran niya kaya agad siyang napalingon upang tingnan ito.
“Are you okay?” tanong nito sa kaniya at wala siyang nagawa kundi tumango na lamang. Wala naman siya sa posisyon upang tanungin kung ano’ng napag-usapan nila ni Mariella at isa pa, privacy ito ng binata.
Nang makapasok siya sa silid ay kaagad niyang ibinaba ang aso na regalo sa kaniya ng binata kasama ang pusa upang maiunat ang kaniyang mga braso.
Kanina pa kasi niya hawak ang mga ito sa labas, baka nayayamot na rin ang mga ito. “Ano pala ang pangalan nilang dalawa?” tanong niya kay Louis na abala sa pagtitipa sa cellphone nito.
“You should name them,” sambit ng binata. Napakunot ang noo niya dahil sa reply ni Eros.
From: Dickhead
Wow. You want to reserve a room? Is this still Louis Montemayor I’m texting with a month ago? I’m concerned about your love sickness. Get treatment immediately!
“Hmm, what do you think about naming them Sherlock and Irene?” nakangiting tanong ni Elaine dahil sobrang fan siya ng Sherlock Holmes. Nang lingunin niya si Louis ay mukhang hindi ito nakikinig sa kaniya.
“Mr. Montemayor!” sigaw niya upang makuha ang atensyon nito. Kaagad naman itong tumingin sa kaniya at akmang hahalikan siya sa labi nang iniwas niya ang mukha sa binata.
“Ayos lang ba ’yong names na naisip ko?” tanong niya, ngunit nilapitan siya ng binata at itinapat ang mukha nito sa kaniya.
“You can choose whatever you want, wife. They’re yours,” sambit ni Louis. Dahan-dahan niyang hinawakan ang buhok na tumatabing sa mukha ng dalaga at inilagay ito sa likod ng tainga nito.
“You’re so beautiful,” pagpuri nito sa kaniya. Bago pa siya makapagsalita ay kaagad siya nitong siniil ng halik.
“Hmm,” impit na ungol ng dalaga habang ang mga dila nila ay nakikipag-espadahan sa isa’t isa. Sa totoo lang ay nakababasa siya ng mga adult romance books, ngunit ngayon niya lang naranasan ang makaramdam ng init na laging nababanggit sa mga story na nababasa niya.
Dahan-dahan siyang binuhat ng binata papunta sa kama nang hindi kumakalas sa kanilang halikan.
Napaungol siya nang biglang kagatin ng binata ang ibabang labi niya habang ang mga kamay nito ay malayang naglalakbay sa kanang dibdib niya.
Kapos hininga siya nang kumalas ang binata sa kanilang paghahalikan. “Wife, can I?” tanong nito sa kaniya na kaagad niyang ikinatango. Mukhang ngayon na yata makukuha ng binata ang kaniyang pinagkakaingatan na puri.
Tumayo ang binata upang hubarin ang kaniyang damit, ngunit agad siyang napatawa dahil sa tanong nito.
“Is this how you do it?” tanong ng binata. Wala itong kaalam-alam kung paano tanggalin ang lock ng bra niya.
“Ako na,” sambit niya. Sinimulan niyang abutin ang lock sa likod at nalaglag ito sa kama. Napakamot naman ng ulo si Louis dahil sa hiya, kilala pa naman siyang womanizer noon dahil sa mga fling niya, pero pagtatanggal lang ng bra ay hindi pa niya kayang gawin. Siguradong pagtatawanan siya ng mga pinsan niyang lalaki kapag nalaman ang bagay na ito.
Nanlaki ang mata ni Elaine nang bigla siyang yapusin ng halik ng binata at pumatong sa ibabaw niya.
Habang abala ito sa mga labi niya ay naglalakbay na ang mga kamay nito sa kaniyang perlas. Kaagad naman siyang napakapit sa batok ng binata nang bigla nitong paglaruan ang kaniyang pagkababae.
“Ahh,” ungol ng dalaga. Mas lalong binibilisan ng binata ang pag-ikot ng daliri nito sa clitoris niya na nagbibigay sa kaniya ng kakaibang sensasyon.
“Damn, wife, you're so wet,” bulong ng binata nang bumitiw ito sa kanilang halikan.
Hindi niya alam kung mahihiya siya sa sinabi nito, ngunit ramdam niya ang pamumula ng pisngi niya sa sinabi nito.
“Do you want me to stop?” tanong ni Louis. Hindi mapigilan ng dalaga na manginig dahil nararamdaman niyang lalabasan na siya.
“N-No,” nauutal na sagot ng dalaga, ngunit mas lalo siyang inasar ng binata nang itigil nito ang ginagawa.
Kaagad namang nagdikit ang mga kilay ni Elaine sa ginawa nito “Why did you stop?” tanong niya. Natawa ito nang mahina na nagbigay sa kaniya ng hiya nang ma-realize ang sinabi.
“Do you want me to continue?” sambit nito at kinagat ang earlobe niya na mas lalong bumuhay ng init sa katawan niya.
Napakagat naman siya ng labi dahil sa tanong nito, ngunit nang tingnan siya ng binata ay agad nabuhay ang pagkalalaki nito na naramdaman niya sa pagitan ng kaniyang mga hita.
“Fuck, you're driving me crazy,” wika ni Louis at kaagad siyang hinalikan sa leeg papunta sa dibdib niya.
Para itong uhaw na sanggol dahil wala itong tigil sa pagsipsip ng kaniyang ut*ng na ikinaungol niya. “Ahh, L-Louis.”
Ang kaliwang kamay naman nito ay abala sa paglamas ng isa niyang dibdib. Hindi tuloy niya mapigilang hindi mapaungol nang malakas. Mabuti na lamang ay may harang ang pintuan at bintana ng hospital kaya’t walang makakikita na may ginagawa silang milagro ng binata.
Nang mayari ito sa pagpapasarap sa dalaga ay tumayo ang binata at dahan-dahang hinubad ang kaniyang T-shirt. Tumambad kay Elaine ang abs nito na halatang alagang-alaga sa gym.
“Wife, you’re drooling,” pagbibiro ng binata. Napalunok tuloy nang wala sa oras ang dalaga dahil sa sinabi nito.
Ngunit nanlaki ang mata niya nang ibaba nito ang pantalon nito. At ang tangi na lang natitira na suot ng binata ay ang Calvin Klein na boxer nito.
Nakikita niya na ang pagkalalaki ni Louis na nasa pagitan ng mga hita nito.
Kaagad siyang binuhat ng binata papunta sa couch at itinapat sa pagkalalaki nito. “Are you ready, wife?” tanong nito sa kaniya. Napakamot na lamang siya sa ulo na ikinatawa ng binata.
“Can you suck me?” dagdag pa na tanong ni Louis na kaagad ikinalunok ng dalaga. Kinuha nito ang kanang kamay niya upang ibaba ang boxer, at nagulat siya nang halos tumama na ito sa kaniya dahil tayong-tayo ang pagkalalaki nito.
Hinawakan ito ni Elaine gamit ang kanang kamay. Sinubukan niya itong itaas baba katulad ng mga nababasa niya, ngunit hindi siya sigurado kung tama ba talaga ang ginagawa niya.
“Suck it,” sambit ng binata. Dahan-dahan namang napapikit si Elaine at sinubukang isubo ang pagkalalaki nito, ngunit dahil sa laki nito ay wala pa sa kalahati ang nagkasya sa bibig niya.
Sinubukan niyang s******n ito habang tinataas-baba. Hinawakan naman siya ng binata sa ulo niya na parang gina-guide siya nito.
“Yeah, that’s right. Oh, f*ck,” ungol ni Louis. Napapaangat ang ulo nito sa sarap na ginagawa ng dalaga.
Mas lalo pang binilisan ni Elaine ang pagsubo niya sa pagkalalaki ng binata. Sumasabay naman ito sa bawat pag-ulos niya.
Nang maramdaman ni Louis na lalabasan na siya ay kaagad niyang pinatigil ang dalaga. Binuhat niya ito pahiga sa kama at itinutok ang alaga niya sa pagitan ng mga hita nito. “Can I?” tanong nito na ikinatango ni Elaine.
Handa na siyang ibigay ang puri niya sa binata.
Hinalikan siya nito sa noo bago tuluyang pumatong sa kaniya at dahan-dahang ipinasok ang alaga nito sa entrance ng pagkababae niya.
“Don't worry wife, I’ll be gentle,” bulong ni Louis habang ipinapasok ang pagkalalaki nito. Napakapit naman si Elaine sa likod ng binata dahil sa sakit.
Hindi niya mapigilang mapaiyak na kaagad ikinatigil ng binata. “Should I stop? I don’t want to see you crying,” sambit nito. Agad niya itong hinampas dahil sa sinabi nito.
“Seryoso ka ba? Kung kailan nakapasok na, saka mo itatanong ang bagay na ’yan,” wika ng dalaga na ikinatawa ni Louis. Sinamaan naman siya ng tingin ni Elaine na ikinatigil niya.
“Distract me,” sambit niya rito. Kaagad namang nag-isip ang binata ng sasabihin sa kaniya.
“I love you, wife.”
“I love you—” magsasalita pa sana siya nang bigla nitong ituloy ang pagpasok ng pagkalalaki nito sa kaniya na agad niyang ikinasigaw dahil sa sakit.
“I’m sorry,” sambit nito. Napatango na lamang siya dahil parang humiwalay ang pagkababae niya sa katawan dahil sa ginawa ng binata.
Mga ilang segundo pa ay huminga nang malalim si Elaine bago magsalita, “Ituloy mo na para mawala na itong sakit,” sambit niya. Tumango lamang ang binata at nagsimulang gumalaw.
Napapakapit siya sa likod ng binata sa tuwing gumagalaw ito. Mga ilang minuto pa ay napalitan na ito ng sarap.
“Ahh, L-Louis,” impit na ungol niya at mas binilisan ng binata ang pagbayo sa kaniya.
Mga ilang minuto pa ay naramdaman na ni Elaine na lalabasan na siya. “I'm coming,” wika niya sa pagitan ng mga ungol nila.
Mas lalong ibinuka ng binata ang mga hita niya at binilisan ang pagbayo sa kaniya. Mga ilang saglit pa ay sabay nilang nakamit ang r***k ng kaligayahan.
Lupaypay sila nang matapos. Yumakap sa kaniya ang binata habang hindi pa hinuhugot ang pagkalalaki nito sa loob niya. “I love you, wife. It’s so magnificent to do it with you,” bulong ni Louis upang siguraduhin na ayos lamang ang dalaga.
Agad silang napatayo nang marinig na tumahol si Sherlock at kasabay nito ang sunod-sunod na pagkatok sa pinto.
“Louis? Elaine? Hinihintay na kayo sa restaurant ni Mr. Natividad,” wika ni Kaizer na kaagad ikinalaki ng mata ng dalaga. Saka niya lang naalala ang bagay na ito kung kailan hindi siya makatayo dahil sa sakit ng hita niya.
Agad naman siyang napasapo sa noo niya. Ano ang idadahilan niya sa ama? Mahahalata siya nito sa oras na sumakay siya sa wheelchair o sabihin na natapilok siya kaya naging paika-ika ang lakad niya.
Kasalanan ito ni Louis. Masyado kasing malaki ang pagkalalaki nito!
Ano na ang gagawin niya?
“Susunod na lang kami, Kai,” sambit ni Elaine. Yumakap sa kaniya pabalik si Louis na parang ayaw nitong umalis sa posisyon nila ng dalaga.“Okay, sige, but make it quick,” sagot ni Kaizer na kaagad ikinabuntonghininga ni Elaine dahil masakit pa rin ang mga hita niya. “Hey, let’s have a shower before going to the restaurant,” wika ni Louis. Tumaas ang kaliwang kilay niya dahil hindi nga siya makatayo dahil sa nangyari sa kanila.“Wife, are you okay?” tanong ng binata dahil hindi ito sumunod nang tumayo siya. Kaagad naman siyang inirapan ni Elaine na ikinagulat niya.“Mukha ba akong makatatayo sa posisyon na ito?” sarcastic na tanong ng dalaga. Napatingin naman si Louis sa kaniya dahil sa pagtataka kaya wala siyang nagawa kundi sabihin ang dahilan dito. “Masakit ang mga hita ko dahil sa laki ng alaga mo!” reklamo nito sa kaniya at tinakpan pa ang mukha dahil sa hiya.Kaagad naman siyang binuhat ng binata habang tumatawa-tawa. Elaine pouted. “Anong nakakatawa sa sinabi ko?” tanong niya r
ElaineHindi ko alam, ngunit walang lumalabas na kahit anong boses hanggang sa bigla na lang akong hatakin ni Eron papalayo kay Louis na abala sa pakikipag-usap sa isang babae.Kasabay ng paghila niya ay ang luha na hindi ko alam kung bakit bigla na lang tumulo sa mga mata ko.Mukhang wala naman itong pakialam dahil hindi niya man lang ako tinapunan ng kahit katiting na tingin. Abalang-abala siya sa pakikipag-usap sa babaeng iyon. Sino ba ang babaeng iyon at noong kausapin siya ay ayaw niya na akong pansinin?“Ayos ka lang ba, Elaine?” tanong ni Eron nang makita niyang tumutulo na ang luha ko. Kaagad ko naman itong pinahid upang hindi niya mahalata na umiiyak ako dahil sa inis.“A, oo. Ayos lang ako. Huwag mo akong pansinin. Napuwing lang,” pagdadahilan ko sa kaniya at pilit na ngumiti. Mukhang hindi naman siya masamang tao dahil ang sabi niya ay naging kaklase niya noong high school sina Kaizer at Louis.Kaya ang akala ko ay matutuwa si Louis na makita si Eron, ngunit mukhang wala sil
ElaineHindi maawat ang ngiti ko nang bigla akong yakapin ni Louis. “Did you love it, wife?” tanong niya na agad kong ikinatango. Sino bang babae ang hindi matutuwa sa oras na ma-surprise sila nang ganito?Nang bumitiw sa pagkakayakap si Louis ay bigla naman akong niyapos ng yakap ni Tita Hacel. “Congratulations to the both of you. I can’t wait to see you wearing your wedding gown.” Kaagad naman akong napangiti sa sinabi niya, kahit ako rin ay nae-excite makita ang sarili ko na nakasuot ng gown. Ni hindi ko kasi in-expect na mararanasan ko ang ganito hanggang sa dumating si Louis at ipinaramdam sa akin na maaari din akong ituring na special katulad ng ibang babae.Ang buong akala ko nga noon ay si Kaizer ang magpaparamdam sa akin nang ganito. Naging crush ko kasi siya noong tumuntong ako ng college. Lagi niya sa akin ipinararamdam na maganda ako, ngunit sadyang maliit talaga ang mundo dahil sa pinsan niya ako nahulog at mapapangasawa ko na ito.“Maraming salamat po, Tita Hacel. Kahit a
ElaineNang bumitiw ako sa paghahalikan namin ay agad kong tiningnan kung saan nagmula ang pag-click ng camera. Halos malaglag ang panga ko nang makita ko ang mga malalaking camera na nakatutok sa amin at may isang tao pa na may hawak ng mic.“Narito po tayo ngayon sa Desire Island at kitang-kita naman nating lahat ang matinding halikan ng tagapagmana ng Montemayor Company na si Louis Montemayor sa isang babae, parang kahapon lang ay bali-balita na sinorpresa niya raw ang actress na si Mariella Althea De Vera, ngunit ano itong nakikita natin?” tanong ng lalaki na may hawak ng mic at pumunta pa sa harap naming dalawa.“Just go with the flow, they are reporters,” bulong ni Louis sa akin na ikinatango ko na lamang. Totoo kayang iniutos niya na sorpresahin si Mariella o nagkamali lamang sina Juliana? Ang ipinagtataka ko pa ay bakit pumunta si Mariella sa silid ko para kausapin si Louis? Ano kaya ang pinag-usapan nila?“Maaari ka po ba naming ma-interview, Mr. Montemayor?” tanong nito na ik
ElaineNang lingunin ko kung saan nagmula ang boses ay nakita ko si Kaizer na nakapamaywang sa harap namin habang ang mga mata niya ay nanggagalaiti sa galit. Kaagad kong itinulak si Tyron upang tumayo at magpaliwanag sa kaniya.“Mali ang iniisip mo, Kai,” sambit ko. Akmang magpapaliwanag sana si Tyron nang bigla siyang sapakin nang malakas ni Kaizer dahilan upang mapabagsak ito sa sahig. Ano ba ang ginagawa niya?“Ano’ng mali sa nakita ko, Elaine? Niyayakap ka ng gagong lalaki na ito. Ang kapal ng mukha mo, Tyron, pati si Elaine ay balak mong landiin. Wala ka na bang makuhang flings sa Desire Island?” asik ni Kaizer. Napasapo naman ako sa noo dahil sa inis habang tinutulungang tumayo si Tyron dahil masyadong napalakas ang sapak ni Kaizer. Bakit ba kasi napakainitin ng ulo ng mga lalaking Montemayor na ito?“Manahimik ka na, Kai. Please lang, puwede bang hayaan mo muna akong magpaliwanag!” wika ko na agad niyang ikinatigil. Humingi ako ng tawad kay Tyron bago tumalikod upang kausapin
Third Person Maagang bumangon si Louis. Gusto niya kasing ipagluto ng agahan ang dalaga dahil alam niyang napagod ito sa ginawa nila kagabi kaya gusto niyang makasalo ito bago siya magpunta sa mansion ni Sirius.Sa kabilang banda naman ay dahan-dahang bumangon si Elaine sa kama nila. Masyadong namamaga ang bandang ibaba niya. Mabuti na lamang ay wala na sa tabi niya si Louis. Siguradong mahihiya siya rito dahil nakakatawa ang itsura ng mukha niya sa tuwing pinipilit niyang maglakad.Pumunta si Elaine sa banyo na nasa loob lamang ng silid nina ni Louis. Nagsimula siyang mag-shower para fresh pa rin siya sa paningin ng binata.Nang matapos siya ay bumaba siya papunta sa kitchen para magluto sana ng pagkain niya nang makita niya ang binata na naka-apron habang nagluluto ng pancake.Kaagad niya itong niyapos ng yakap mula sa likod na ikinalingon nito sa kaniya. “Are your legs fine now?” tanong ni Louis. Napakamot sa ulo ang dalaga dahil ito ang unang itinanong ng binata sa kaniya. Medyo n
Elaine“Ano, hija. Ayos ka pa ba riyan?” tanong ni Mommy Hacel. Nauna na kasi siyang bumaba sa sasakyan dahil hanggang ngayon ay nasusuka pa rin ako dahil sa hilo. Hindi ko kinaya ang pagda-drive niya nang mabilis, halos malagutan na ako ng hininga dahil sa kaba.Nasa harap kami ng isang malaking mansion. Ang sabi kasi niya ay susunduin muna namin ang dalawang makakasama namin na sina Sandra at Lexy kaya pumunta kami rito sa Reverence Street kung saan ito nakatira.“A-Ayos lang po ako,” nauutal na wika ko bago tuluyang alisin ang seatbelt upang makababa na rin.“Naku, hija. Siguradong matutuwa ang dalawa na ’yon kapag nakita ka. Hindi kasi sila nakapunta sa party dahil busy sila sa trabaho,” sambit ni Mommy Hacel nang makababa na ako sa sasakyan. Sa susunod talaga ay ako na mismo ang pipigil sa kaniya na hawakan ang susi ng mga sasakyan. Nakakatakot pala siyang magmaneho.“Gano’n po ba? Ano ho ba ang mga trabaho nila?” nakangiting tanong ko dahil naku-curious ako sa mga taong malapit
ElaineWalang tigil pa rin ang mga luha ko sa pagbagsak mula sa mga mata ko. Sinubukan kong tumayo upang patayin ang shower dahil para na akong basang sisiw. Basang-basa na kasi ang damit ko dahil kanina pa ako nababasa ng tubig mula sa shower.Sa totoo lang, ang sinabi ni Louis ang pinakamasakit na salita na narinig ko sa buong buhay ko. Sanay na kasi akong masabihan na pangit sa dati kong school dahil napakarami kong tigyawat at dahil sa suot ko na para na akong nerd.Nagsimula na akong magpalit ng damit. Kung patuloy akong magmumukmok ay siguradong magtataka sina Ama kung bakit ang tagal kong bumaba at baka makita pa nila na namumugto ang mga mata ko dahil sa pag-iyak. Marahil ay ako lang talaga ang may gusto kay Louis. Kung alam ko lang na ginawa niya lang ang lahat ng mga surpresa niya, edi sana pinigilan ko man lang ang sarili ko na mahulog sa kaniya. Sino ba naman kasing babae ang hindi mahuhulog kapag ginawan ng effort?Natigil ang pag-iisip ko nang biglang may kumatok sa pinto
ElaineMabilis lumipas ang mga araw, nalaman namin ang balita na nakawala si Zap kaya mas lalong dumoble ang security namin habang naghahanap ng leads kung sino ang tumulong kay Zap na makatakas at kung nasaan ang tunay kong ama.Nagbitiw ako ng malalim na buntonghininga bago tuluyang isandal ang ulo ko sa upuan. Ang buong akala ko ay matatapos na ang kasamaan ng mga Valencia, pero we were back to zero again.“Everything will be fine, wife. As long as we are together, we can do anything. I’ll dispatch more people to look for leads,” wika ni Louis. Hinawakan niya ang kamay ko. Napangiti ako.“Thank you, hubby, for always being by my side. Even when I’m still looking a part of my past identity, you’re patient,” usal ko at binigyan siya ng halik sa pisngi.Kinagabihan, habang inaasikaso ko ang paperworks na ipinasa sa akin ng wedding organizer na kinuha namin ay biglang umiyak si Mace
LouisI’ve always thought of myself as the man who knew everything. Someone who was calculated, cold, and efficient—that’s who I am. Or rather, who I was, before Elaine. She wasn’t just a woman I was ordered to marry; she was the reason I started questioning everything about my carefully constructed world.It all started when I saw her for the first time walking with her friends down the street. I was in the backseat of my car, flipping through meaningless reports about the family’s business when I caught sight of her. She wasn’t extraordinary by any conventional standard. She had oversized glasses perched on her nose, braces, and hair that seemed to have a life of its own. Yet, there was something about her laugh. It was carefree. It was pure.“Who’s that woman?” I blurted out, startling Brennon.His eyes flicked to the rearview mirror, confused. “I—I don’t know, si
Elaine Malamig ang simoy ng hangin noong araw na nagpunta ako sa sementeryo. Tirik ang araw, pero hindi masakit sa balat dahil pa-hapon na. Tahimik, ramdam ko pa rin ang bigat sa puso ko habang nilalakad ang daan patungo sa puntod ni Ama. Sariwa pa rin sa akin ang lahat ng nangyari, sa isang iglap ay natapos ang lahat ng kasamaan ng mga Valencia. Pero alam kong hindi pa rin dito nagwawakas ang lahat dahil may mga organisasyon pa rin na gustong mapasakamay ang ledger na hanggang ngayon ay hindi ko pa rin maalala. Sa huli, nakulong si Zap na may patong-patong na kaso habang si Mariella ay dinala ni Lucas sa psychiatrist dahil halos mabaliw ito sa lahat ng nangyari. Binasa ko ang lapida na may nakasulat na Raymond Natividad. Ibinaba ko ang bouquet na ng puting rosas at nagsindi ng kandila. Napakabuting ama niya sa akin, lahat ay ginawa niya para maprotektahan ako. “Ilang buwan na lang, manganganak na ako. Sisiguraduhin kong dadalhin ko sila rito para makita mo,” wika ko habang kumiki
Elaine Nang idilat ko ang mga mata ay naramdaman ko ang pahirap na nakatali sa aking mga kamay. Ito ay matigas at malamig, parang sinadyang higpitan para magdulot ng matinding sakit. Nanginginig kong tiningnan ang paligid. Para kaming nasa storage room, at bukod sa akin ay may dalawa pang tao—si Kaizer at Ama, na parehas ding nakatali sa upuan. “Ely . . .” Boses ni Kai. Mahina iyon ngunit puno ng pag-aalala. “Ayos ka lang ba?” Tumango naman ako kahit taliwas ang sinasabi ng puso ko. Mabilis ang pintig nito dahil sa kaba at takot na may mangyayari sa amin na masama. “A-Alam mo ba kung nasa’n tayo?” tanong ko. Nag-crack ang boses ko. Napailing siya. “Sa ngayon, ang alam ko lang ay na-kidnap tayo ng Valencia Organization. Hindi ko alam kung paano nila tayo nahanap, I will make sure na makatatakas tayo.” I was scared for the baby in my womb. Wala siyang kinalaman dito. “Everything will be fine, Ely, trust me,” sambit ni Kaizer. Mukhang may plano siya. “Ugh,” ungol ni Ama habang dah
ElaineNag-stay kami ni Louis sa Florida nang dalawa pang linggo. Nang makita ako ni Louis noong gabing iyon ay lagi niya akong kino-comfort. Bihira na lang din kaming gumala ulit at kung lalabas man kami ay may bantay kami. Hindi niya rin ako tinanong kung ano ang nangyari, mukhang hinihintay niya na ako ang kusang magkuwento.Ngayong araw ay susunduin kami ni Valerian para ihatid kami pabalik sa Pilipinas.“I want to stay here for awhile,” wika ko habang inaayos ang mga damit at pasalubong na binili namin.“We will come back here again. This is one of our houses now, I just need to finish all my work,” Louis answered and pecked a kiss on my cheek.Nang makasakay kami ay nginitian ako ni Valerian. “Looks like the newlyweds enjoyed their honeymoon that much. Aunt Hacel said to get both of you after three days, but someone wants to stay longer.”“Shut up, dickhead,” wika ni Louis na ikinatawa ko. So siya lang pala ang nagplano na isang buwan kami rito.“Nasaktan naman ako sa bati mo, pr
ElaineIt had been a week, paulit-ulit ang naging routine namin ni Louis. Para na talaga kaming tunay na mag-asawa. Sa umaga ay ipinagluluto niya ako at gagala kami sa buong maghapon. Halos gabi-gabi ring may nangyayari sa amin. Sa totoo lang, parang panaginip ang lahat at ayaw ko nang magising.“Wife, are you still mad at me? I didn’t mean to act roughly last night,” wika ni Louis habang sinusubukan akong subuan ng kanin.“No. I’m not mad,” matipid na sagot ko.“Then why are you so quiet? Hmm,” tanong ni Louis. Sa totoo lang, gugustuhin ko na lang na nandito kami dahil baka mamaya kasi kapag umuwi kami ay may magbago na naman sa relasyon namin.“May iniisip lang ako,” sabi ko.Sumeryoso ang mukha niya. “What is it? You can tell me.”Bahagya na lang akong napangiti. Mas mabuti nang itago ko na lang muna ang nakita ko. Baka mamaya ay paghinalaan niya ako na may connection kay Zap.“I’m just thinking about where we will go today. Ang dami palang magagandang view rito. Maligo muna ako par
ElaineNagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko, mukhang wala pa rrin si Louis. Dahan-dahan akong bumangon dahil medyo masakit pa ang ulo ko at mugto ang mga mata. May mga sugat pa ang daliri dahil sa pagpulot ko sa nabasag na frame.Pumunta ako sa kusina at kinuha ang litrato. Pinagmasdan kong muli ito bago lukutin at ilagay sa loob ng bulsa ko. Hindi dapat ito makita ni Louis, nakasisiguro ako na tanging si Ama lang ang makasasagot ng lahat ng katanungan na mayroon ako tungkol sa tunay na katauhan ng lalaki. Binuksan ko ang ref, pero wala itong ibang laman kundi tubig. Napabuntonghininga na lang ako at naligo para lumabas. Hahanap na lang ako ng grocery store.“Wife, where are you going?” Halos lumundag ang puso ko sa gulat nang makita si Louis. Magulo ang kaniyang buhok at malalim ang eyebags. May bakas ng dugo sa damit niya at may gasgas siya sa noo. “Are you okay?” tanong ko at hinawakan ang noo niya na may gasgas.Kaagad kong napagtanto kung ano ang ginawa k
ElaineNaalimpungatan ako nang bigla akong makarinig ng malakas ringtone na galing sa cellphone ni Louis.“Answer your call,” utos ko. Nakita ko naman si Louis na pinatay ang tawag at ibinalik ang pagtitig sa akin.“I’m sorry for waking you up,” wika ni Louis. Kinuskos ko ang dalawang mata ko upang mas lalong makita ang mukha niya dahil medyo madilim sa silid.“Ayos lang, naalimpungatan lang ako. But why are you still awake?” tanong ko sa kaniya at akmang babangon para sana kumuha ng maiinom sa kusina.Aray.Kaagad akong napapikit nang mariin nang maramdaman ang kirot sa bandang ibaba ko. Ganito rin ang nangyari sa akin noong unang p********k namin. Parang binibiyak ang katawan ko sa dalawa.Nang mapansin ni Louis na parang may iniinda akong sakit ay inalalayan niya ako. “Are you okay, wife? Should I call a doctor?” concerned na tanong niya kaya hindi ko maiwasang tumitig sa itsura nya. Was he really concerned about me?Napangiti naman ako dahil sa tuwa, pero kaagad na pumasok sa isi
ElaineNang makabalik ako sa loob ng venue ay kaagad lumapit sa akin si Venice. “Mabuti naman at nandito ka na, baks. Hinihintay ka ng lahat sa balcony para masimulan nang ibigay sa inyo ni Louis ang regalo nina Tita Hacel,” aniya. Hindi ko naman mapigilang mapalunok dahil sa kaba.Ano na naman ba ang pakulo ng pamilyang Montemayor?Kaagad naman akong nagpilit ng ngiti nang makita kong nakatingin pa rin sa akin si Venice. Wala siyang kaalam-alam kung ano ang mayroon sa pagitan namin ni Louis. Hindi ko siya masisisi dahil sigurado akong itatago sa kaniya ni Volstrige ang bagay na iyon.“Pasensiya na, mukhang na-late na naman ako. Nag-restroom kasi ako saglit,” paliwanag ko at akmang ihahakbang na ang mga paa ko nang biglang hawakan ni Venice ang braso ko dahilan upang mapatigil ako.“Sandali lang naman, baks. Talagang inabangan kita rito kasi may balak akong ibigay sa ’yo. At saka, lutang ka ba? Hindi naman diyan ang daan sa balcony. Ayan ba ang epekto ng alak?” Humagalpak ito ng tawa.