TIW 5. Maggie

Naging malaking sorpresa ang pagdalo ni Margarette sa kasal ng kapatid. Pero hindi iyon dahil sa kasal din iyon ng dati niyang kasintahan at alam iyon ng majority ng mga bisita. Ang dahilan ay ang pagdating niya kasama si Wallace. 

Sa katunayan, maging si Margarette ay nasorpresa. Hindi niya kasi inaasahan na kilala ng ex niyang si Bobby si Wallace. At hindi lang basta kilala, kilalang-kilala!

"Uncle!" Rumehistro ang gulat at bahagyang pamumutla sa mukha ni Bobby. "Anong ginagawa mo rito? Ang sabi ng Lola ay hindi ka makakapunta! At," sinulyapan siya nito at ang kamay niyang maingat na nakasalikop sa kamay ni Wallace. "Kasama mo si Margarette," nadagdagan pa ng pagkalito ang mukha nitong hindi na maintindihan. 

Nagpapawis si Bobby at kitang-kita ang pagka-tense nito sa presensya ni Wallace na tinawag nitong Uncle. Tiyuhin ito ng ex niya?! Pero hindi sila pareho ng apelyido! Montealba si Bobby.

Hindi makapaniwala si Margarette. Alam ba iyon ni Wallace buong pagkakataon na magkasama sila? At hindi nito binanggit sa kanya? 

"Hindi ba ako imbitado, Bobby? Dahil nakita ko ang invitation card na pinadala mo. Nagkamali ka lang ba?" May pang-uuyam sa tinig ni Wallace.

"Of course not, Uncle. Hindi ko lang naisip na pauunlakan mo ang imbitasyon ko," lumingon ito sa paligid at tinawag si Michaela na parang nababato balaning ewan sa 'di kalayuan. "Uncle, this is Michaela, my wife." 

Wife. Tama. Dahil reception na ang inabutan nila. 

Hindi pinansin ni Wallace si Michaela na parang timang na halos maglaway sa lalaki. Nakakahiya ito. Hindi man lang nahiya kay Bobby na sa sobrang nerbiyos nito na hindi niya maintindihan ay hindi na napunang nagtataksil na agad ang asawa nito. 

Hinila siya ni Wallace palayo sa dalawa at hinanap mula sa mga nagtsi-tsimisang mga bisita ang tila pakay nito. 

Tumigil sila sa harapan mismo ng kanyang inang si Magda na kausap ang mga magulang ni Bobby na nakilala na niya bilang siya ang kasintahan ng anak ng mga ito sa nakalipas na limang taon. Sa tabi ng mga ito ay isang sopistikadang ginang na may edad na. 

Lumiwanag ang mukha ng babae nang makita si Wallace at masuyo itong niyakap.

"Wallace, anak! This is a surprise!"

Ina ito ng asawa niya? Bahagya pa siyang kinilabutan sa salitang asawa na naisip niya. Masasanay ba siyang tukuying kabiyak ang kagaya nito?

"Hindi ko palalampasin ang kasal ng pamangkin ko, Mama," tugon nitong malamyos ang tinig pero nagbabanta naman ang tinging ipinukol sa mga magulang ni Bobby. "And oh, Ma, I'd like you to meet my wife, Margarette Vega." Masuyo siya nitong inakbayan at sa gulat niya— nilang lahat, hinalikan siya nito sa pisngi. 

Pakiramdam ni Margarette, pulang-pula hindi lang ang kanyang mukha kung hindi lahat ng balat niyang kita sa suot niyang konserbatibong blue gown. 

Si Magda na tila hindi niya ina dahil 'di man lang siya binati ay nanlalaki ang mga mata. Ang mga magulang naman ni Bobby na una pa lang ay alam na niyang hindi siya gusto maliban sa titulo niyang lady CEO, ay halos malaglag ang mga panga. Pero ang ina ni Wallace, kuminang ang mga mata sa nalaman. 

"What a lovely woman you chose for a wife, son!" sabi ng ginang na walang pag-aatubili siyang niyakap. 

Lovely woman? 'Di yata't may diperensya sa mga mata nito ang ginang? 

"A-asawa mo siya, ate?" Punit ni Michaela sa pagkabigla ng ibang naroroon. Para itong maiiyak na ewan. 

Sinasabi na nga ba niya, maiinggit nang sobra ang kapatid niya. 

"She's my wife. Do you have a problem with that, niece-in-law?" Si Wallace ang sumagot para sa kanya.

Mariing napailing si Michaela na napakapit pa sa braso ni Bobby na matiim naman ang titig sa kanya. 

"I'm sorry for stealing the spotlight, Bobby. Narito lang kami para pormal ko ring ipakilala sa Mama ang asawa ko at para ipaalam na rin kay Mrs. Vega na iuuwi ko na ang anak niya," bumaling ito kay Magda na nakatulala pa rin. "I'm hoping you will also give us your blessing, Ma'am." 

Tila noon lang natauhan ang kanyang ina na bigla namang naghugis dolyar ang mga mata. "O-oo naman, Mr. Soh!" 

Kilala agad ito ng kanyang ina? Teka, siya lang ba ang hindi nakakakilala kay Wallace Soh? Pero si Wallace mismo, kung makaakto ito ay para bang alam na alam din nito kung sino ang kanyang ina.

"Thank you." 

Nagulat pa si Margarette nang hilahin siya ng ina ni Wallace. 

"Come here, child. So, tell me, how did you meet my son? I would like to know how you managed to win his heart. Oh, sorry, I'm just overwhelmed! My Wallace is such a pain, akala ko hindi na siya mag-aasawa pa!" Purong excitement at walang halong disgusto ang interes sa tanong ng ginang na tantya niya ay nasa lampas sixty years old na.

Gayunpaman ay kitang-kita pa rin sa maganda nitong kutis ang kagandahang meron ito. 

Namutla siya at hinagilap ang tingin ni Wallace na agad namang lumapit para sumaklolo. Hindi nila napag-usapan ang tungkol sa kwento nila. Alangan namang sabihin niyang hindi naman talaga nila kilala ni Wallace ang isa't isa at napagkatuwaan lang nilang magpakasal?

"Ma, hindi tamang inilalayo mo agad ang asawa ko. Don't scare her with your questions. Baka ibalik agad ako nito sa 'yo," masuyo at nagbibiro nitong sabi sa ina kahit wala itong narinig sa mga sinabi nito sa kanya.

Lumabi si Suzanne Soh. "I didn't know you got married. I'm just trying to find out the story of how she won your heart, Wallace." 

Hindi mapigilan ni Margarette na matuwa sa ginang. Pero ito ba ang inang nais takasan ni Wallace ang pangungulit sa pag-aasawa nito? Sweet ang ginang. Paano naatim ni Wallace na mainis dito? 

Well, isa lang naman iyon sa dahilan kaya siya nito pinakasalan. Kung gayo'n ay mas mabigat ang ikalawang rason, si Camila. 

"Save your questions some other time. I'll bring her to dinner next weekend. Sa ngayon, sa akin muna ang buong atensyon ng asawa ko, Mama," humalik pa ito sa ina nito na mukhang nasatisfy naman sa sagot ng anak nito.

"Alright. Guess I could wait another week," pagpayag nito. 

Nagawi naman ang atensyon ni Margarette sa ina na sinisenyasan siyang lumapit dito. Kaya nagpaalam muna siya kina Wallace at Suzanne at mabibigat ang mga hakbang na pinuntahan ang ina.

"Ano ang nangyari? Paano ka naging asawa ni Wallace Soh? Niloloko mo ba ako, Margarette?" Puno ng pagdududa ang tono ng kanyang ina. 

Napaismid si Margarette sa loob niya. Gano'n ba kaimposibleng makapangasawa siya ng katulad ni Wallace? 

"Hindi po, Ma. Totoong kasal na ako. Pasensya na kung hindi ko po kayo naimbita. Ako man ay hindi pa rin makapaniwala," tugon niya, honest pero may himig ng pagkasarkastiko.

Bago pa makausisa nang higit pa ang kanyang ina, lumapit na si Wallace at ipinagpaalam na siya kay Magda. 

Gaya noong una ay mabilis napapayag ni Wallace ang kanyang ina. Sa pagkakataong iyon ay hindi na mapigilan ni Margarette ang kuryusidad niya sa pagkatao ng lalaki. 

Pag-uwi nila galing Las Vegas ay private jet ang sinakyan nila. Malamang iyon din ang nagdala sa kanila roon. Pero hindi siya nag-usisa dahil marami namang mayaman ang mayroong kapasidad magmay-ari ng gano'n.

Pero ang reaksyon ng mga tao rito ay nagpaigting sa katanungan sa utak niya. Sino ito? 

"May dumi ba ako sa mukha? Bakit ganyan ka makatingin? 'Wag mong sabihing in love ka na sa akin agad, Maggie," pilyo ang pagkakangiting nilingon siya ng nagmamanehong si Wallace. 

"Maggie?" Umigkas ang kilay niya. Doon natuon ang pansin niya kaysa sa tanong nito kung in love na siya rito. 

Hindi niya kailangang maging defensive sa isang bagay na imposibleng maging totoo sa loob ng iilang araw lang. Pero sa pagtawag nito sa kanya gamit ang nickname na wala pang tumatawag sa kanya ay nagreact siya. 

"What? Do you prefer honey instead? Or sweetheart? Darling? Babe?" 

"Argh, quit it," halos magbuhol na ang mga kilay niya. Kahit sa totoo lang, may tila mga paro-parong umatake sa sikmura niya. 

Weird. Ano ang pakiramdam na iyon? 

"I'd settle with Margarette. Gusto ko ang pangalan ko, 'wag mong iniiba." 

"Fine," tugon nitong muling itinuon ang pansin sa daang tinatahak nila. "Maggie." 

Pinaikutan niya ito ng mga mata at 'di na nagsalita pa. Saka na niya itatanong kung sino talaga ito.