Abaca Restaurant, The Terraces, Ayala Center, Cebu
Halos kalahating oras na ang dumaan. Wala pa rin ang blind date ni MJ. Inip na inip na ito dahil hindi siya sanay na pinaghihintay. Isa pa, masyadong manipis ang suot niyang damit para sa okasyon na iyon. Masyadong malamig sa Abaca, at hindi siya sanay magsuot ng maikling palda at manipis na blusa. Mas komportable siyang nakasuot lang ng maluwang na tshirt at jeans. Wika ng ng kanilang mga kapitbahay. “Sayang si MJ. Maganda sana pero parang tomboy kung kumilos.” Lampake sila. My life, my choice.
“Anak ng tinapa at in-nindian ako ng ka blind date ko ah. Eto kasi si Mama, takot na maubusan ako ng lalaki, e wala pa naman akong balak magpasakal, este, magpakasal. Ang kati-kati rin ng pekeng eyelashes na ito. Kinusot niya ang kanyang mga mata nang biglang may tumawag sa kanyang pansin.
“MJ Cuenco?” Lumuwa ang mata ni MJ nang makita ang lalaki. Halos kasintanda na ito ng Mama niya. Halos wala na itong buhok, at mangilan-ngilan na rin lang ang mga ngipin nito. Makikintab ang mga ito, kasingkintab ng ginto, ngunit sa kasamaang palad ay kasingkulay rin.
“Ngee! Eto ba ang ipinagbibida ni Mama sa akin?”
Umupo ang lalaki sa tapat niya. “Ang lagkit naman ng titig ng matandang ito,” aniya ni MJ sa sarili.
Bumaba ang tingin ng lalaki sa kanyang bandang dibdib. Hinampas ni MJ ang mesa.Nabigla ang lalaki at umangat ang tingin nito mula sa pagkatingin sa dibdib niya.
“Ako nga pala si Wilson at handa kang pakasalan. Ako’y isang biyudo at may dalawang anak. Kasama ko rin sa bahay ko ang aking mga magulang. Pag kasal na tayo ay hindi ka na magtatrabaho. Tanging gawain mo na lamang ay alagaan ang aking mga ana’t magulang. Ako na ang bahala sa lahat ng gastusin. O ano, ayos ba? Buhay prinsesa ka sa piling ko.” Ngumiti si Wilson, ang lalaking may dilaw na mga ngipin.
“Let me be frank po. Para ko na ho kayong lolo. At isa pa, gusto kong ako ang inaaruga, hindi ang kabaliktaran. HIndi rin po ako isinilang sa mundong ito para maging isang caregiver sa mga magulang mo.”
HIndi nakaimik si Wilson. Huminga ito ng malalim, na siyang dahilan upang ang isang butones ay tumiwalag mula sa masikip nitong polo shirt.
Hindi mapigilan ni MJ ang sarili. Humagalpak siya ng tawa. Dahil dito, nagalit si Wilson at sinigawan siya. “You will regret this!” Iyon lang at umalis na ang nag-aalborotong lalaki.
“Hay salamat at nakaalis na rin.” Luminga si MJ sa buong paligid. Nakaw pansin ang nasa kabilang mesa na halata ring isang blind date.
Makisig ang lalaki na nakasuot ng casual slacks at polo shirt. Mukha ring hindi nito nagustuhan ang babaeng ka date na panay hipo sa kamay niya. Tuluyan nitong itinabig ang kamay ng babae nang unti-unting umakyat ang kamay nito tungo sa braso niya.
“Hon, let’s get married soon and have a grand wedding.” She fluttered her fake eyelashes at him.
“I have no plans of getting married anytime soon.”
“No worries. I can wait. Let’s get to know each other a little better then.”
“I don’t like women who put too much hyaluronic acid and niacinamide on their faces.”
Pagkarinig nito ay naibuga ni MJ ang kapeng kanyang ininom. Humagalpak siya ng tawa na parang baliw. Lahat ng tao sa loob ng restaurant ay napalingon sa kanya, lalo na ang lalaki sa katabing mesa.
Mangiyak-ngiyak na tumayo ang babaeng kausap ng lalaki. Nagmamadali itong lumabas ng restaurant na nanggagalaiti sa galit at kahihiyan.
Tapos na ang drama. “Makauwi na nga para matanggal ko na ang mga pilikmatang ito.” Akmang aalis na sana si MJ nang marinig niyang tinawag ang kanyang pangalan.
“MJ”
Napatigil siya sa paglalakad at nilingon ang tumawag sa kanya.
“Sir Julius, ikaw pala.”
“Tuwang tuwa ka ha sa katatapos lang na drama,” ayon nito habang nakangiti
“Hindi po. Napaubo lang po ako.” Sa tingin niya’y hindi naniniwala ang lalaki kaya tumahimik na lang siya.
“Maupo ka.”
Tumalima siya sa utos ng lalaki. Sino ba namang nilalang ang nais sumuway sa utos ng isang Mr. Julius Samonte?
Si Mr. Samonte ay kabilang sa listahan ng 10 Most Eligible Bachelors in Tatler Philippines. Siya ang pinakabatang CEO ng Samonte Enterprises. Sa murang edad na 29, nakuha niya ang pwesto dahil sa maagang pagretiro ng kanyang ama. His net worth is said to be in billions, pero hindi kumpirmado dahil masyado itong malihim.
At siya, si MJ Cuenco, na sa kasamaang palad ay magkasing pangalan sa isang kalsada. Siya’y isang hamak na designer sa Samonte Enterprises. Sa dinami-daming manggagawa sa Samonte Enterprises, himala lamang kung magkatagpo man ang kanilang landas.
Ngunit tatlong taon na ang nakaraan noong naging CEO na si Julius at umiikot sa mga departamento, lumapit siya kay MJ at nagtanong, "What’s your name?"
“MJ Cuenco, Sir.”
Kahit medyo lalaki kung kumilos, hindi maipagkakaila na napakaganda ni MJ. Akala nga ng lahat sa design department ay nagustuhan siya ni Julius. Tinutukso-tukso nga siya ng mga ito na future CEO-wife
Pinagtawanan lang sila ni MJ dahil napaka imposibleng mangyari iyon. At mangilang beses lang na nagkatagpo ang kanilang mga landas. Ang mga mayayaman na may matinong pag-iisip ay pumapatol lamang sa kapwa nila mayayaman.
“Mr. Samonte, kung wala ka na pong kailangan ay aalis na po ako.”
Tinitigan siya ng lalaki. “MJ, Will you marry me?”
Napatunganga si MJ.“Uy, sir, magbiro ka sa lasing, huwag lang sa babaeng praning.” ‘I’m not joking. In fact, I’m dead serious.” Mataimtim na nakatingin ang lalaki sa kanya.“Ano po ulit iyong sinabi niyo? Baka nagkamali lang ako sa pagkakarinig.” Kinalikot ni MJ ang kanyang tenga, tiniyak na wala siyang tutuli sa loob nito.“I asked you if you will marry me.”“Ha? Ano? Bakit ako?” Sa estado ng buhay ni Julius Samonte, imposible na walang babae ang magkakagusto rito. Nasa kanya na ang lahat ng “K”: kayamanan, katawan, kakisigan, at kagwapuhan. Maraming babae ang nagkandarapa upang mapansin lang nito.“Papalicious” ayon sa isip ni MJ. “Hala! Baka may lihim na pagtingin siya sa akin. OMG! I kennat! Pero imposible naman dahil mga tatlong beses lang yata kaming nagkatagpo sa mga pasilyo ng kumpanya. At bakit alam nito na nandito ako sa lugar na ito mismo? Sinusundan ba niya ako? Ini-stalk niya ba ako? Hindi naman siguro. Marami itong pinagkakaabalahan at walang siyang panahon para sundan
Walang paligoy-ligoy itong nagsalita. “Nakatira ako sa Monterrazas de Cebu. I’ll text you the address and you better use Google map or Waze to find it. Also, bring your clothes and things with you.”Napatingin ito sa suot ni MJ. “Better yet, I’ll buy you a new wardrobe.” “Sir? Bibilhan mo ako ng bagong cabinet? Wala ba kayong extrang cabinet sa bahay niyo?”Napatingin ang lalaki sa kanya. “Don’t you understand what I mean?” Napansin nitong naguguluhan pa rin si MJ. Umiling na lamang ang lalaki. “Never mind what I said.”“Dadalhin kita sooner or later sa lolo ko. Make him believe that we are a real couple. Pretend that you are in love with me. Just be careful kasi ang lolo ko ay marunong kumilatis ng tao. Just make him happy. After six months, we will have our marriage annulled.”Iyon lamang at iniwan na siya ng lalaki sa harap ng munisipyo. Humarurot ito palayo sakay ng kanyang Fortuner. “Hindi man lang ako iniwan ng pamasahe pang taxi” maktol ni MJ.Sumakay siya ng dyip at napadaan
Kaunti lang ang kanyang mga gamit kaya madali siyang nakapag-empake. Hindi niya inalintana ang sigaw ng kanyang kinilalang ina at umalis na ng bahay bitbit ang kanyang maleta. Nakita niya ang kanilang mga kapitbahay na nagkukumpul-kumpol sa harap ng kanilang bahay at nagbubulungan.“Hello mga marites! O ano? Masaya na kayo sa nasagap niyong balita? Good for one week na tsismis iyan ha?” Yumuko ang mga ito na animo’y nahihiya at umalis sa harapan ng bahay nila. Iyon lang at tuluyan na niyang iniwan ang bahay kung saan matagal tagal na rin siyang naninirahan. Patungo siya ngayon sa kanyang bagong buhay at bagong kinabukasan.Gamit ang Google map, nakarating siya sa bukana ng subdivision na kung tawagi’y Monterrazas de Cebu. Napakalayo pala nito mula sa Ayala. Makailang sakay at baba siya ng dyip bago niya narating ang lugar lulan ng taxi. Wala kasing dyip na bumabyahe doon.Istrikto si manong guard. Ayaw siyang papasukin sa subdivision kahit sinabi pa niya na si Julius Samonte ang kan
Maagang gumising si MJ. Mayroon siyang napakalaking problema. Kailangan niyang pumili ng tamang damit para sa araw na ito. Pagtingin niya sa loob ng aparador, nakita niya ang kanyang mga mumurahing damit na binili sa bangketa at sa ukay. Sa huli, pinili niya ang pinakamahal sa kanilang lahat, isang ukay na damit na pinalakpakan nang husto sa mga fashion shows sa Milan, Italy. Kulay gray ito na may mahabang manggas, at lampas tuhod ang laylayan. Naglagay siya ng kaunting make-up at tumingin muna sa salamin bago lumabas ng kwarto.Bumaba siya ng hagdanan at nakita si Julius na nakatingin sa kanya. Humawak siyang mabuti sa dingding habang bumababa dahil biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. HIndi niya mawari kung anong dahilan nito. Dahil ba hindi siya sanay na magsuot ng high heels? O dahil ba medyo masikip sa kanya ang damit? O dahil ba sa titig ni Julius na hinagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa?Ewan. Isang bagay lang ang tiyak. Para siyang prinsesa na bumababa sa hagdan.
Umalis na sila sa Ayala Mall at nagpunta sa Chong Hua Hospital, isa sa pinakasikat na ospital sa Cebu.“Nervous?” tanong ni Julius sa kanya nang makita ang ekspresyon ng mukha niya. “Don’t be. His bark is worse than his bite, I promise.”“Nerbiyos? Hindi ah. Bakit naman ako manenerbiyos?”Pati sa sarili ay nagsisinungaling si MJ. Nanginig ang mga tuhod niya dahil makikilala na niya ang matanda, ang tinaguriang The Lion of Cebu dahil sa makabagong paraan nito ng pagpapatakbo ng kumpanya. Kilala itong napakahigpit at madaling magalit. Ito ang unang pagkakataon na makilala niya ang sikat na Ginoong Guillermo Samonte, ang may-ari ng Samonte Enterprises.“Just a warning. I told my grandfather that we’ve been together for two years. So it would be better if you call me Julius and not Mr. Samonte. I hoped you memorized all my likes and dislikes as the old man might question you on those. Also, act like we’ve known each other for a long time. Are we clear on that?”“Yes,sir!” Tinitigan siya n
Natigilan si Julius. Bahagyang nanlamig ang kanyang kamay nang kunin niya ang chess piece, at pagkatapos ay dahan-dahang ibinaba niya ito."Oo lolo, pinili ko siya sa umpisa dahil magkamukha sila ni Gia. Pero sa ngayon ay mahal ko na siya."Napangiti ng maluwag ang matanda."Mabuti naman at talagang gusto niyo ang isa't isa. Ngayong nakita kitang ikinasal na sa mahal mo, wala na akong maaring hilingin pa sa buhay na ito kundi ang magkaroon ng apo. Bilisan mo at nang mahawakan ko na ang apo ko sa tuhod."Si Mr. Glen Samonte ay mahigit 80 taong gulang na ngayon. Kapag ang mga matatanda ay umabot na sa isang tiyak na edad, ang buong katawan nila ay unti-unti nag pumapalya. Umangat ang mga mata ni Julius mula sa chess board at bahagyang tumango.Samantala, nasa labas ng silid si MJ at kausap ang kanyang nanay-nanayan sa cellphone.“Umuwi ka na rito, suwail na anak at pakasalan mo si Wilson! Malilintikan ka sa akin, babae ka!”“Ma, kagaya ng sinabi ko kahapon. Ayoko! Ayoko! Ayoko!”Nag ai
Naramdaman ni MJ ang mga nanlilisik na mga mata ni Julius. Nanlumo si MJ at sinabing, "Mag-iingat na ako sa susunod."Malamig na babala ni Julius, "Don’t ever make that same mistake twice."Mabilis na tumango si MJ."Maari mo ba akong ibaba sa kabilang kanto? Gusto kong bumalik sa ospital para bisitahin ang aking ama."Ang ospital kung saan dating nagtatrabaho ang ama ni MJ at kung saan ito nakaratay ngayon ay nasa parehong ospital din kung saan si Lolo Glen.Hindi umimik si Julius at itinigil ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Bago bumaba ng sasakyan, si MJ ay tumingin sa kanya na buong pusong nagsusumamo. "Mahusay naman ako sa ginawa ko kanina, 'di ba? Nakita kong tuwang-tuwa si Lolo Glen. Sa gayon paano mo ba ayusin ang buong araw na sweldo ko..."MJ!!!Desperada na siya. Hindi niya dapat ginagalit si Julius, ngunit ngayon... Humalukipkip si MJ at walang takot na sinabi, "Sige, kung hindi mo ako bigyan ng buong sweldo ko sa araw na iyon, babalik ako sa ospital at sasabihin kay Lolo
Nag-usap muna si MJ at Dr. Francis ng ilang sandali, at pagkatapos ay nanatili sa tabi ng kanyang ama hanggang alas-singko ng hapon. Bumili siya ng ilang gulay sa grocery store sa labas ng ospital, at pagkatapos ay sumakay ng dyip pabalik sa bahay ni Julius.Hindi pa rin umuwi si Julius sa bahay kahit tapos na siyang maghapunan. Bumalik si MJ sa kanyang kwarto, naligo, at humiga sa kama para matulog.Sa kalagitnaan ng gabi, siya ay nagising sa pagkauhaw. Bumaba siya kahit antok na antok pa rin, uminom ng isang basong tubig, at pagkatapos ay bumalik sa silid na tulala upang matulog muli.Alas dos na ng madaling araw, at pauwi na si Julius galing sa isang party. Binuksan niya ang ilaw pagdating sa kanyang kwarto at tutungo na sana sa banyo nang may napansin siyang kakaiba. Bigla siyang napahinto at lumingon sa kama.Si MJ, nakabulagta sa kanyang kama, tulog na tulog.Nakasuot lamang ito ng manipis na pantulog na halatang pinaglumaan na. Ngunit hindi sa kalumaan ng damit nakatuon ang pan
"In that case, your wish is my command."Muling sumulyap si Julius sa screen ng computer. Bigla itong tumawa ng malakas na para bang nang-iinsulto at tumingin muli sa direktor. May pagkamuhi sa mga mata nito. Pagkatapos noon ay tumalikod na ito at umalis.Nanginginig si Jackie habang nakatingin sa likod ng papaalis na lalaki. Recalling his cold eyes just now, hindi niya maiwasang mataranta.Ano kaya ang ibig sabihin ng kanyang boss? Sa tono ni Julius, parang may alam ito sa kanyang ginawa. Nagkausap kaya sila ni MJ tungkol sa mga disenyo? Labis na bumabagabag sa isip niya ang sitwasyong kanyang kinasasangkutan sa ngayon.“Hindi, hindi dapat. Sira ang computer ni MJ
Muntik nang atakihin sa puso si MJ dahil sa pagkabigla. Tumingala siya na may gulat sa kanyang mga mata. "Julius... I mean Sir Julius. What can I do for you?"Nagulat si Julius nang makita siyang nag-aayos ng isang kumpol ng mga hindi mahalagang dokumento. Hindi ba’t isang designer si MJ? At nakita niya ang kanyang mga disenyo. Pawang magaganda at orihinal ang mga iyon. Bakit siya gumagawa ng assistant work ngayon?"Please let me see the latest designs ng packaging ng kumpanya."Saglit na natigilan si MJ, at mabilis na nagsabi, "Okay sir, ibibigay ko ito sa iyo kaagad."Ngunit pagkatapos sabihin iyon, naalala niya na ang orihinal na disenyo ng kasong ito ay siya ang gumawa ngunit inangkin na ni Jackie ang mga iyon. Ngayon, paano niya mapatunayan na siya ang orihinal na may-ari ng mga iyon? “It’s her word against mine,” naisip ni MJ.Kaya nag-isip ng isasagot si MJ, "Paumanhin, Sir Julius. Ang bagay na ito ay hindi ko responsibilidad. Kung gusto mong makita ang disenyo, maaari kang mag
Nagkatinginan ang mga kumakain sa canteen at nagbubulungan. Anyare at ano ang nakain ng isang CEO na piniling kumain sa kanilang canteen sa halip na sa isang mamahaling restaurant?“Baka minamatyagan tayo,” bulong ng isa.“O baka naman nag hygiene check sa canteen natin,” sabat naman ng isa.“Ano? Hindi niya trabaho iyon ah,” sabi naman ng ikatlo. “Baka lamang nagsawa na sa pagkain sa mga restaurant at nais mamuhay bilang ordinaryong tao na kagaya natin.”Kampante lamang na kumakain ang lalaking may malamig na aura na para bang hindi nito nahalata
"Maari ba, huwag niyo nang banggitin ang pangalan ni MJ sa harap ko. Gigil ako sa babaeng iyon. Grrr."Nagkatinginan ang mga kasamahan at tumahimik na lamang. Gayunpaman, lalong nanlumo si Jackie. Noong una ay gusto niyang hanapin ang kanyang kapatid para ibunton dito ang kanyang galit. Ngunit ngayon kahit ang kanyang kapatid ay hindi na siya pinapansin. Hindi na niya ito mahagilap. Nasaan na kaya iyon?“Kakainis talaga itong si MJ. Siya ang may kasalanan sa lahat ng ito,” maktol niya sa sarili.“Just wait and see, MJ. I will definitely trample you under my feet,”pagtitiyak ni Jackie sa kanyang isip.Sa pag-alis ni Direktor Dale, nagbago ang buong kapaligiran ng Department of Design. Maaliwalas na ang mukha ng mga tao na para bang nabunutan ng tinik ang mga ito. Marami na ang nakangiti, lalong lalo na si MJ. Sa oras na iyon, biglang dumating ang HR manager at nagpatawag ng pulong."Everyone, be quiet, please. I am going to announce the company's latest personnel appointment."Lahat ay
Pagbalik niya sa kwarto, nahimasmasan na siya, at nawala na rin ang kanyang pagkalasing. Pero masakit pa rin ang ulo niya. Nais niyang ibagok iyon sa dingding para mawala ang sakit.Sinapo ni MJ ang kanyang ulo. Naalala niya na dinala siya ni Director Dale sa party at uminom ng maraming alak. Bigla siyang napatigil, at nakalimutan ang sakit ng ulo.Bakit siya nandito ngayon? Hindi ba dapat ay nasa party pa siya? Paano siya nakauwi sa bahay ni Julius?Kinabahan, bumaba ang tingin niya sa kanyang suot. Buti na lang at nakasuot pa rin siya nito.Pero paano siya nakabalik sa bahay?Pilit na iniisip ni MJ ang mga kaganapan, ngunit wala pa ring maalala. Sa huli, hindi na lang niya iyon inaalala at nahiga sa kama. Ilang sandali pa ay nakatulog na siya ng mahimbing.Kinabukasan."Miss MJ.” Knock knock. May kumatok sa pinto."Miss MJ, naghanda ako ng cup noodles para sa iyo, para mawala ang kalasingan mo. Bumangon ka na at kainin mo ito habang ito’y mainit-init pa."Nasa tamang huwisyo na si M
Bumalik si Julius sa nakaparadang kotse. Pagbukas pa lang niya ng pinto ay bumungad sa kanya ang masangsang na amoy ng alak kaya hindi niya napigil ang sariling mapangiwi.“Huwag po, uncle. Huwag po. Ayoko na pong uminom.” Si MJ na lasing ay patuloy na winawagayway ang kanyang mga kamay sa hangin, na wari ba’y tumatanggi sa isang baso ng alak.Nakita ni Julius ang eksenang ito at hindi napigilan ang sarili na pagalitan si MJ kahit na ito’y lasing at wala sa tamang huwisyo.“If you can’t hold your drink, then don’t drink. Bakit pinapahirapan mo pa ang sarili mo?”Pagkatapos sabihin iyon, ipinuwesto ng maayos ni Julius si MJ sa passenger seat. Binuksan niya ang bintana ng kotse para mawala ang masangsang na amoy. Sa wakas ay umupo na ito sa driver’s seat at pinaandar ang kotse.Habang pauwi, masyadong malikot si MJ. Kung walang seatbelt ay pihadong mauntog ito ng ilang beses. Kumanta ulit ito ng APT ng pasigaw. “APT! APT! Uh…uh huh uh huh!”Dahil sa sintunadong boses nito, napalingon
"Sir Julius…!"Napatunganga si Direktor Dale nang makita si Julius. Bigla siyang nanlamig at nawalan ng lakas. Nabitawan niya si MJ kaya direktang bumagsak ang huli sa sahig.Julius is not a fool. Alam niya na kaagad kung ano ang nangyari.“Direktor Dale, what the hell did you just do?”“Nalasing po si Miss Cuenco kaya I was about to…”“Shut up, Direktor Dale. You just made a very big mistake.”Nais pa sanang depensahan ni Dale ang sarili pero hindi na siya pinakinggan ni Julius. Dinampot ni Julius si MJ na nakahandusay sa sahig. Inilagay ang natutulog na babae sa kanyang balikat.“Sir Julius, saan mo dadalhin si…”Tumingin ng malalim si Julius kay Dale and gave him the middle finger. Napalunok si Dale habang papalayo naman si Julius na karga-karga si MJ.Dahil sa kalasingan, masyadong malikot si MJ at ikiniskis ang katawan kay Julius. Nagimbal si Julius dahil sa kanyang mga pinaggagawa. Napahinto si Julius sa paglakad. “Don’t move!”Binuksan ni MJ ang kanyang mga mata. Dahil sa kalas
Biglang naisip ni MJ ang kanyang alcohol tolerance. Hindi sila ‘friends’ kumbaga. Isang baso lang at mapatumba na siya nito, e ano nalang kaya kung tatlong baso ang uubusin niya. Ibang klase rin siya pag nakainom. Walang makakapigil sa kanya sa pagkanta at pagsalita sa Ingles. Minsan tama ang kanyang English, minsan naman ay hindi. Pero halos lahat ay mali.“I’m sorry, but I’m allergic to alcohol. Okay lang ba if juice na lang ang iinumin ko to toast for tonight’s event?Nanlaki ang mga mata ng mga nandoon sa loob ng private room.“Miss Cuenco! You must be joking!”“We are here to toast a joint venture between two companies! Bakit juice? We are not kids anymore, right gentlemen?”“Don’t spoil the mood, Miss Cuenco. Ikaw pa naman ang party hostess ngayon.”Lumapit si Direktor Dale kay MJ. “Don’t waste everyone’s time, Miss Cuenco. “Come on, don’t just stand there. Drink! Huwag mo akong ipahiya kay Mr. Adolfo at Mr. Rama.”“Ah pasensya, Mr. Adolfo and Mr. Rama. Medyo mahiyain lang itong
Paulit-ulit na nagpapasalamat si MJ kay Julius. “Salamat po sir sa iyong concern. Ngunit sa ngayon ay lulutasin ko pong mag-isa ang aking maliit na problema.”Nang makitang determinado si MJ na hanapan ng solusyon ang kanyang problema na mag-isa, hindi na nagtanong pa si Julius at umalis na ito kasama ang kanyang assistant.Nakahinga ng maluwag si MJ nang makaalis na si Julius at pumunta sa monitoring room. Doon ay nalaman ni MJ na ang lahat ng mga video ng Department of Design ay nabura raw kaninang umaga lang. Kakutsaba pala ng mga tauhan doon si Direktor Dale at Jackie.Mabilis pa sa alas kuwatro kung gumalaw sina Direktor Dale at Jackie!Dapat pala iyon ang unang inatupag niya first thing in the morning. Talamak sina Jackie at ang direktor, kaya tiyak na sinira nila ang ebidensya sa lalong madaling panahon para wala na siyang mahagilap na katibayan.Tumunog ang message alert sa kanyang mobile phone. Galing iyon sa HR Department at nalaman niyang tungkol iyon sa mga design drawing