Walang paligoy-ligoy itong nagsalita. “Nakatira ako sa Monterrazas de Cebu. I’ll text you the address and you better use G****e map or Waze to find it. Also, bring your clothes and things with you.”
Napatingin ito sa suot ni MJ. “Better yet, I’ll buy you a new wardrobe.”
“Sir? Bibilhan mo ako ng bagong cabinet? Wala ba kayong extrang cabinet sa bahay niyo?”
Napatingin ang lalaki sa kanya. “Don’t you understand what I mean?” Napansin nitong naguguluhan pa rin si MJ. Umiling na lamang ang lalaki. “Never mind what I said.”
“Dadalhin kita sooner or later sa lolo ko. Make him believe that we are a real couple. Pretend that you are in love with me. Just be careful kasi ang lolo ko ay marunong kumilatis ng tao. Just make him happy. After six months, we will have our marriage annulled.”
Iyon lamang at iniwan na siya ng lalaki sa harap ng munisipyo. Humarurot ito palayo sakay ng kanyang Fortuner. “Hindi man lang ako iniwan ng pamasahe pang taxi” maktol ni MJ.
Sumakay siya ng dyip at napadaan na naman sa basketball court. Araw araw ay maraming mga lalaking naglalaro ng basketball dito. Hindi niya ininda ang mga sipol dahil nakasanayan na niya ang mga ito.
Nakarating siya sa kanilang munting barong-barong. Maninipis ang mga dingding nito at dinig na dinig ang lahat ng mga usapan ng mga kapitbahay kapag napalakas ang boses ng mga ito. Papasok na sana siya sa bahay nang marinig ang boses ng kanyang ina at kapatid na lalaking si Gerson. Napatigil siya sa may pintuan dahil siya ang paksa ng kanilang usapan.
“Huwag kang mag-alala, anak. Gustong gusto ng matandang si Wilson ang kapatid mo at balak niyang pakasalan ito. Magbibigay ito ng malaking halaga kapalit ng kapatid mo. Iyon ang ipambayad natin sa iyong kasal at nang makabili ka rin ng munting bahay.”
“Salamat Ma. Da best ka talaga! Ang husay mong magplano!”
Nanlumo si MJ sa narinig. Parang inilako siya ng kanyang ina para sa kapakanan ng tunay na anak nito.
Nanlaki ang mga mata ng dalawang nag-uusap sa sala nang biglang pumasok si MJ. Nanlilisik ang kanyang mga mata sa galit. Parang nahulaan ng kanyang ina na narinig ni MJ ang kanilang kwento. Wala na itong magawa pa kundi ipilit ang gusto nito.
“MJ, Gusto kang pakasalan ni Wilson. Alam kong hindi mo siya gusto, pero mabait siyang tao. Matanda na iyon pero kaya ka niyang alagaan at suportahan. HIndi mo na rin kailangan bigyan siya ng anak dahil may mga anak na ito,” ngumiti ang kanyang ina sa kanya para hikayatin siyang pumayag sa gusto nito.
“Ayoko maging madrasta sa edad kong ito! At Ma, ikaw yata ang may gusto kay Wilson, e. Kung gusto mo e ikaw na ang pakasal sa kanya!” sigaw ni MJ. “Hinding hindi ako magpapakasal sa kanya at ayokong maging ina sa kanyang mga anak!” Hinampas ni MJ ang mesa sa galit.
“Hoy babae! Kailan ka ba natutong lumaban sa akin? Ako ang ina mo kaya dapat sundin mo ako! Papakasal ka kay Wilson sa ayaw mo’t sa gusto!”
“Ngayon lang ako natutong lumaban sa inyo dahil sobra na kayo! Bakit mo ako piliting magpakasal sa taong hindi ko naman mahal? At paano ba iyan e kasal na ako? Di ba kasalanan ang pakikiapid?” Iwinagayway niya ang kanyang papeles sa harapan ng mga ito.
Nagkatinginan ang kanyang ina at kapatid. Dadakmain na sana ng kanyang ina ang papel pero inilayo niya ito sa kanya at isinilid sa kanyang bag.
“Sino ang pinakasalan mo? Sino?” sigaw ng kanyang ina.
“Kung gusto mong malaman, isang weyter sa isang restoran ang pinakasalan ko.” Hindi niya gustong malaman ng mga ito na mayaman ang kanyang naging asawa dahil mga ganid ito sa pera. “Aalis na ako rito at good luck na lang sa inyong dalawa.”
“Isa kang suwail na anak! Palagi mo na lang akong sinusuway! Napahipo ang kanyang ina sa dibdib na para bang inaatake ito.
Hindi ininda ni MJ ang kanyang ina habang patuloy siyang nag-eempake ng kanyang mga gamit. Sanay na siya sa kadramahan nito. Nagkukunwari itong inatake sa puso para sundin niya ang gusto nito.
“Humingi ka ng pera sa asawa mo! Dapat mong tulungan ang kapatid mo dahil ikakasal na siya at dapat may pera tayong panggastos!”
“Walang pera ang asawa ko!”
“Hiwalayan mo kung ganoon at pakasal ka kay Wilson dahil may pera iyon! Ba’t ka naman nagpakasal sa isang mahirap na tulad natin? Pinalaki kita kaya dapat suklian mo ang kabaitan ko!”
“Excuse me! Si papa ang nagpalaki sa akin. Nang maaksidente siya ay nagtrabaho ako para may pantustos sa pag-aaral ko. Kailanman ay hindi mo ako masusumbatan dahil hindi mo ako pinalaki!
Siya si MJ Cuenco. Hindi niya kadugo ang pamilyang kinabibilangan niya ngayon. Nagkaroon siya ng aksidente noong labindalawang taon pa lamang siya. Hindi na niya maalala ang kanyang nakaraan dahil nagkaroon siya ng amnesia.Dahil naawa sa kanya, kinupkop siya ng kinikilala niyang ama na noon ay nagtatrabaho sa ospital. Sa kasamaang palad ay nakaratay ito sa ospital ngayon. Dahil sa kabutihan ng kanyang ama, gagawin niya ang lahat ng kanyang makakaya upang madugtungan ang buhay nito.
Ito ang kwento ng buhay ni MJ.
Kaunti lang ang kanyang mga gamit kaya madali siyang nakapag-empake. Hindi niya inalintana ang sigaw ng kanyang kinilalang ina at umalis na ng bahay bitbit ang kanyang maleta. Nakita niya ang kanilang mga kapitbahay na nagkukumpul-kumpol sa harap ng kanilang bahay at nagbubulungan.“Hello mga marites! O ano? Masaya na kayo sa nasagap niyong balita? Good for one week na tsismis iyan ha?” Yumuko ang mga ito na animo’y nahihiya at umalis sa harapan ng bahay nila. Iyon lang at tuluyan na niyang iniwan ang bahay kung saan matagal tagal na rin siyang naninirahan. Patungo siya ngayon sa kanyang bagong buhay at bagong kinabukasan.Gamit ang Google map, nakarating siya sa bukana ng subdivision na kung tawagi’y Monterrazas de Cebu. Napakalayo pala nito mula sa Ayala. Makailang sakay at baba siya ng dyip bago niya narating ang lugar lulan ng taxi. Wala kasing dyip na bumabyahe doon.Istrikto si manong guard. Ayaw siyang papasukin sa subdivision kahit sinabi pa niya na si Julius Samonte ang kan
Maagang gumising si MJ. Mayroon siyang napakalaking problema. Kailangan niyang pumili ng tamang damit para sa araw na ito. Pagtingin niya sa loob ng aparador, nakita niya ang kanyang mga mumurahing damit na binili sa bangketa at sa ukay. Sa huli, pinili niya ang pinakamahal sa kanilang lahat, isang ukay na damit na pinalakpakan nang husto sa mga fashion shows sa Milan, Italy. Kulay gray ito na may mahabang manggas, at lampas tuhod ang laylayan. Naglagay siya ng kaunting make-up at tumingin muna sa salamin bago lumabas ng kwarto.Bumaba siya ng hagdanan at nakita si Julius na nakatingin sa kanya. Humawak siyang mabuti sa dingding habang bumababa dahil biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. HIndi niya mawari kung anong dahilan nito. Dahil ba hindi siya sanay na magsuot ng high heels? O dahil ba medyo masikip sa kanya ang damit? O dahil ba sa titig ni Julius na hinagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa?Ewan. Isang bagay lang ang tiyak. Para siyang prinsesa na bumababa sa hagdan.
Umalis na sila sa Ayala Mall at nagpunta sa Chong Hua Hospital, isa sa pinakasikat na ospital sa Cebu.“Nervous?” tanong ni Julius sa kanya nang makita ang ekspresyon ng mukha niya. “Don’t be. His bark is worse than his bite, I promise.”“Nerbiyos? Hindi ah. Bakit naman ako manenerbiyos?”Pati sa sarili ay nagsisinungaling si MJ. Nanginig ang mga tuhod niya dahil makikilala na niya ang matanda, ang tinaguriang The Lion of Cebu dahil sa makabagong paraan nito ng pagpapatakbo ng kumpanya. Kilala itong napakahigpit at madaling magalit. Ito ang unang pagkakataon na makilala niya ang sikat na Ginoong Guillermo Samonte, ang may-ari ng Samonte Enterprises.“Just a warning. I told my grandfather that we’ve been together for two years. So it would be better if you call me Julius and not Mr. Samonte. I hoped you memorized all my likes and dislikes as the old man might question you on those. Also, act like we’ve known each other for a long time. Are we clear on that?”“Yes,sir!” Tinitigan siya n
Natigilan si Julius. Bahagyang nanlamig ang kanyang kamay nang kunin niya ang chess piece, at pagkatapos ay dahan-dahang ibinaba niya ito."Oo lolo, pinili ko siya sa umpisa dahil magkamukha sila ni Gia. Pero sa ngayon ay mahal ko na siya."Napangiti ng maluwag ang matanda."Mabuti naman at talagang gusto niyo ang isa't isa. Ngayong nakita kitang ikinasal na sa mahal mo, wala na akong maaring hilingin pa sa buhay na ito kundi ang magkaroon ng apo. Bilisan mo at nang mahawakan ko na ang apo ko sa tuhod."Si Mr. Glen Samonte ay mahigit 80 taong gulang na ngayon. Kapag ang mga matatanda ay umabot na sa isang tiyak na edad, ang buong katawan nila ay unti-unti nag pumapalya. Umangat ang mga mata ni Julius mula sa chess board at bahagyang tumango.Samantala, nasa labas ng silid si MJ at kausap ang kanyang nanay-nanayan sa cellphone.“Umuwi ka na rito, suwail na anak at pakasalan mo si Wilson! Malilintikan ka sa akin, babae ka!”“Ma, kagaya ng sinabi ko kahapon. Ayoko! Ayoko! Ayoko!”Nag ai
Naramdaman ni MJ ang mga nanlilisik na mga mata ni Julius. Nanlumo si MJ at sinabing, "Mag-iingat na ako sa susunod."Malamig na babala ni Julius, "Don’t ever make that same mistake twice."Mabilis na tumango si MJ."Maari mo ba akong ibaba sa kabilang kanto? Gusto kong bumalik sa ospital para bisitahin ang aking ama."Ang ospital kung saan dating nagtatrabaho ang ama ni MJ at kung saan ito nakaratay ngayon ay nasa parehong ospital din kung saan si Lolo Glen.Hindi umimik si Julius at itinigil ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Bago bumaba ng sasakyan, si MJ ay tumingin sa kanya na buong pusong nagsusumamo. "Mahusay naman ako sa ginawa ko kanina, 'di ba? Nakita kong tuwang-tuwa si Lolo Glen. Sa gayon paano mo ba ayusin ang buong araw na sweldo ko..."MJ!!!Desperada na siya. Hindi niya dapat ginagalit si Julius, ngunit ngayon... Humalukipkip si MJ at walang takot na sinabi, "Sige, kung hindi mo ako bigyan ng buong sweldo ko sa araw na iyon, babalik ako sa ospital at sasabihin kay Lolo
Nag-usap muna si MJ at Dr. Francis ng ilang sandali, at pagkatapos ay nanatili sa tabi ng kanyang ama hanggang alas-singko ng hapon. Bumili siya ng ilang gulay sa grocery store sa labas ng ospital, at pagkatapos ay sumakay ng dyip pabalik sa bahay ni Julius.Hindi pa rin umuwi si Julius sa bahay kahit tapos na siyang maghapunan. Bumalik si MJ sa kanyang kwarto, naligo, at humiga sa kama para matulog.Sa kalagitnaan ng gabi, siya ay nagising sa pagkauhaw. Bumaba siya kahit antok na antok pa rin, uminom ng isang basong tubig, at pagkatapos ay bumalik sa silid na tulala upang matulog muli.Alas dos na ng madaling araw, at pauwi na si Julius galing sa isang party. Binuksan niya ang ilaw pagdating sa kanyang kwarto at tutungo na sana sa banyo nang may napansin siyang kakaiba. Bigla siyang napahinto at lumingon sa kama.Si MJ, nakabulagta sa kanyang kama, tulog na tulog.Nakasuot lamang ito ng manipis na pantulog na halatang pinaglumaan na. Ngunit hindi sa kalumaan ng damit nakatuon ang pan
Dahil sa dami ng ginagawa, hindi napansin ni MJ na oras na pala ng pananghalian. Isa-isang pumunta sa canteen ang kanyang mga kasamahan.“MJ, halika na at kain na tayo,” ani ni Janisa. Ni-lock ni MJ ang kanyang computer at dali-daling sumunod.Gayunpaman, sa pagliko ng dalawa sa kanto, may nakitang babae si MJ. Biglang nawala ang ngiti sa kanyang mga labi.“MJ.”Ang kanyang madrasta pala.Walang expresyon ang mukha ng kanyang madrasta, pero alam ni MJ na dahil pumunta ito sa opisina para hanapin siya, tiyak na may masamang balak na naman ito.“Anong sadya mo rito? Tanong niya sa ina-inahan.“Ano pa, e di pera.Sa ayaw mo’t sa gusto, kailangang bigyan mo ako ng pera ngayon para sa pagpapakasal ng iyong kapatid. Malapit na ang kanyang kasal at ang iyong pera ang inaasahan ko para maging bongga ang kasal ng kapatid mo.”“Ma, hindi ba’t sabi ko sa iyo na wala akong pera? Lahat ng pera ko ay para sa mga gamot ni Dad.”“MJ, huwag mo akong pilitin gumawa ng mga bagay na makakasama sa iyo,” ba
Ngunit pagkatapos ng insidenteng iyon, biglang nag nosedive ang popularidad ni MJ sa departamento ng disenyo. Tuwing dumadaan siya, may tumuturo sa kanya, tapos naghagikhikan ang mga iyon. May mga nagpaparinig pa at nag-iinsulto sa kanya.“Pweh! Nagpapanggap na single kahit hindi!”“Ang sinungaling ng babaeng iyan.”“Nangungulekta lang yata siya ng mga regalo galing sa kanyang mga manliligaw e!”“Material girl kaya ang itawag natin sa kanya? Anong say ninyo?”Tiniis ni MJ ang lahat — ang kanilang mga tawanan, insulto, at panlalait. Nagpatuloy lang siya sa kanyang trabaho ng pagdisenyo para sa Alburo condominiums dahil pagagalitan na naman siya ni Direktor Dale kapag hindi niya natapos ang proyekto bago sumapit and deadline. "Kalma. Baby, kalma." Pilit na pinakalma ni MJ ang sarili. Mas importante na mayroon siyang sweldo, kaya hindi niya dapat patulan ang mga nang-aasar sa kanya na parang mga batang nang-aaway.Umuwi si Julius galing sa isang pagpupulong at malalim na ang gabi nang
"In that case, your wish is my command."Muling sumulyap si Julius sa screen ng computer. Bigla itong tumawa ng malakas na para bang nang-iinsulto at tumingin muli sa direktor. May pagkamuhi sa mga mata nito. Pagkatapos noon ay tumalikod na ito at umalis.Nanginginig si Jackie habang nakatingin sa likod ng papaalis na lalaki. Recalling his cold eyes just now, hindi niya maiwasang mataranta.Ano kaya ang ibig sabihin ng kanyang boss? Sa tono ni Julius, parang may alam ito sa kanyang ginawa. Nagkausap kaya sila ni MJ tungkol sa mga disenyo? Labis na bumabagabag sa isip niya ang sitwasyong kanyang kinasasangkutan sa ngayon.“Hindi, hindi dapat. Sira ang computer ni MJ
Muntik nang atakihin sa puso si MJ dahil sa pagkabigla. Tumingala siya na may gulat sa kanyang mga mata. "Julius... I mean Sir Julius. What can I do for you?"Nagulat si Julius nang makita siyang nag-aayos ng isang kumpol ng mga hindi mahalagang dokumento. Hindi ba’t isang designer si MJ? At nakita niya ang kanyang mga disenyo. Pawang magaganda at orihinal ang mga iyon. Bakit siya gumagawa ng assistant work ngayon?"Please let me see the latest designs ng packaging ng kumpanya."Saglit na natigilan si MJ, at mabilis na nagsabi, "Okay sir, ibibigay ko ito sa iyo kaagad."Ngunit pagkatapos sabihin iyon, naalala niya na ang orihinal na disenyo ng kasong ito ay siya ang gumawa ngunit inangkin na ni Jackie ang mga iyon. Ngayon, paano niya mapatunayan na siya ang orihinal na may-ari ng mga iyon? “It’s her word against mine,” naisip ni MJ.Kaya nag-isip ng isasagot si MJ, "Paumanhin, Sir Julius. Ang bagay na ito ay hindi ko responsibilidad. Kung gusto mong makita ang disenyo, maaari kang mag
Nagkatinginan ang mga kumakain sa canteen at nagbubulungan. Anyare at ano ang nakain ng isang CEO na piniling kumain sa kanilang canteen sa halip na sa isang mamahaling restaurant?“Baka minamatyagan tayo,” bulong ng isa.“O baka naman nag hygiene check sa canteen natin,” sabat naman ng isa.“Ano? Hindi niya trabaho iyon ah,” sabi naman ng ikatlo. “Baka lamang nagsawa na sa pagkain sa mga restaurant at nais mamuhay bilang ordinaryong tao na kagaya natin.”Kampante lamang na kumakain ang lalaking may malamig na aura na para bang hindi nito nahalata
"Maari ba, huwag niyo nang banggitin ang pangalan ni MJ sa harap ko. Gigil ako sa babaeng iyon. Grrr."Nagkatinginan ang mga kasamahan at tumahimik na lamang. Gayunpaman, lalong nanlumo si Jackie. Noong una ay gusto niyang hanapin ang kanyang kapatid para ibunton dito ang kanyang galit. Ngunit ngayon kahit ang kanyang kapatid ay hindi na siya pinapansin. Hindi na niya ito mahagilap. Nasaan na kaya iyon?“Kakainis talaga itong si MJ. Siya ang may kasalanan sa lahat ng ito,” maktol niya sa sarili.“Just wait and see, MJ. I will definitely trample you under my feet,”pagtitiyak ni Jackie sa kanyang isip.Sa pag-alis ni Direktor Dale, nagbago ang buong kapaligiran ng Department of Design. Maaliwalas na ang mukha ng mga tao na para bang nabunutan ng tinik ang mga ito. Marami na ang nakangiti, lalong lalo na si MJ. Sa oras na iyon, biglang dumating ang HR manager at nagpatawag ng pulong."Everyone, be quiet, please. I am going to announce the company's latest personnel appointment."Lahat ay
Pagbalik niya sa kwarto, nahimasmasan na siya, at nawala na rin ang kanyang pagkalasing. Pero masakit pa rin ang ulo niya. Nais niyang ibagok iyon sa dingding para mawala ang sakit.Sinapo ni MJ ang kanyang ulo. Naalala niya na dinala siya ni Director Dale sa party at uminom ng maraming alak. Bigla siyang napatigil, at nakalimutan ang sakit ng ulo.Bakit siya nandito ngayon? Hindi ba dapat ay nasa party pa siya? Paano siya nakauwi sa bahay ni Julius?Kinabahan, bumaba ang tingin niya sa kanyang suot. Buti na lang at nakasuot pa rin siya nito.Pero paano siya nakabalik sa bahay?Pilit na iniisip ni MJ ang mga kaganapan, ngunit wala pa ring maalala. Sa huli, hindi na lang niya iyon inaalala at nahiga sa kama. Ilang sandali pa ay nakatulog na siya ng mahimbing.Kinabukasan."Miss MJ.” Knock knock. May kumatok sa pinto."Miss MJ, naghanda ako ng cup noodles para sa iyo, para mawala ang kalasingan mo. Bumangon ka na at kainin mo ito habang ito’y mainit-init pa."Nasa tamang huwisyo na si M
Bumalik si Julius sa nakaparadang kotse. Pagbukas pa lang niya ng pinto ay bumungad sa kanya ang masangsang na amoy ng alak kaya hindi niya napigil ang sariling mapangiwi.“Huwag po, uncle. Huwag po. Ayoko na pong uminom.” Si MJ na lasing ay patuloy na winawagayway ang kanyang mga kamay sa hangin, na wari ba’y tumatanggi sa isang baso ng alak.Nakita ni Julius ang eksenang ito at hindi napigilan ang sarili na pagalitan si MJ kahit na ito’y lasing at wala sa tamang huwisyo.“If you can’t hold your drink, then don’t drink. Bakit pinapahirapan mo pa ang sarili mo?”Pagkatapos sabihin iyon, ipinuwesto ng maayos ni Julius si MJ sa passenger seat. Binuksan niya ang bintana ng kotse para mawala ang masangsang na amoy. Sa wakas ay umupo na ito sa driver’s seat at pinaandar ang kotse.Habang pauwi, masyadong malikot si MJ. Kung walang seatbelt ay pihadong mauntog ito ng ilang beses. Kumanta ulit ito ng APT ng pasigaw. “APT! APT! Uh…uh huh uh huh!”Dahil sa sintunadong boses nito, napalingon
"Sir Julius…!"Napatunganga si Direktor Dale nang makita si Julius. Bigla siyang nanlamig at nawalan ng lakas. Nabitawan niya si MJ kaya direktang bumagsak ang huli sa sahig.Julius is not a fool. Alam niya na kaagad kung ano ang nangyari.“Direktor Dale, what the hell did you just do?”“Nalasing po si Miss Cuenco kaya I was about to…”“Shut up, Direktor Dale. You just made a very big mistake.”Nais pa sanang depensahan ni Dale ang sarili pero hindi na siya pinakinggan ni Julius. Dinampot ni Julius si MJ na nakahandusay sa sahig. Inilagay ang natutulog na babae sa kanyang balikat.“Sir Julius, saan mo dadalhin si…”Tumingin ng malalim si Julius kay Dale and gave him the middle finger. Napalunok si Dale habang papalayo naman si Julius na karga-karga si MJ.Dahil sa kalasingan, masyadong malikot si MJ at ikiniskis ang katawan kay Julius. Nagimbal si Julius dahil sa kanyang mga pinaggagawa. Napahinto si Julius sa paglakad. “Don’t move!”Binuksan ni MJ ang kanyang mga mata. Dahil sa kalas
Biglang naisip ni MJ ang kanyang alcohol tolerance. Hindi sila ‘friends’ kumbaga. Isang baso lang at mapatumba na siya nito, e ano nalang kaya kung tatlong baso ang uubusin niya. Ibang klase rin siya pag nakainom. Walang makakapigil sa kanya sa pagkanta at pagsalita sa Ingles. Minsan tama ang kanyang English, minsan naman ay hindi. Pero halos lahat ay mali.“I’m sorry, but I’m allergic to alcohol. Okay lang ba if juice na lang ang iinumin ko to toast for tonight’s event?Nanlaki ang mga mata ng mga nandoon sa loob ng private room.“Miss Cuenco! You must be joking!”“We are here to toast a joint venture between two companies! Bakit juice? We are not kids anymore, right gentlemen?”“Don’t spoil the mood, Miss Cuenco. Ikaw pa naman ang party hostess ngayon.”Lumapit si Direktor Dale kay MJ. “Don’t waste everyone’s time, Miss Cuenco. “Come on, don’t just stand there. Drink! Huwag mo akong ipahiya kay Mr. Adolfo at Mr. Rama.”“Ah pasensya, Mr. Adolfo and Mr. Rama. Medyo mahiyain lang itong
Paulit-ulit na nagpapasalamat si MJ kay Julius. “Salamat po sir sa iyong concern. Ngunit sa ngayon ay lulutasin ko pong mag-isa ang aking maliit na problema.”Nang makitang determinado si MJ na hanapan ng solusyon ang kanyang problema na mag-isa, hindi na nagtanong pa si Julius at umalis na ito kasama ang kanyang assistant.Nakahinga ng maluwag si MJ nang makaalis na si Julius at pumunta sa monitoring room. Doon ay nalaman ni MJ na ang lahat ng mga video ng Department of Design ay nabura raw kaninang umaga lang. Kakutsaba pala ng mga tauhan doon si Direktor Dale at Jackie.Mabilis pa sa alas kuwatro kung gumalaw sina Direktor Dale at Jackie!Dapat pala iyon ang unang inatupag niya first thing in the morning. Talamak sina Jackie at ang direktor, kaya tiyak na sinira nila ang ebidensya sa lalong madaling panahon para wala na siyang mahagilap na katibayan.Tumunog ang message alert sa kanyang mobile phone. Galing iyon sa HR Department at nalaman niyang tungkol iyon sa mga design drawing