Maagang gumising si MJ. Mayroon siyang napakalaking problema. Kailangan niyang pumili ng tamang damit para sa araw na ito. Pagtingin niya sa loob ng aparador, nakita niya ang kanyang mga mumurahing damit na binili sa bangketa at sa ukay. Sa huli, pinili niya ang pinakamahal sa kanilang lahat, isang ukay na damit na pinalakpakan nang husto sa mga fashion shows sa Milan, Italy. Kulay gray ito na may mahabang manggas, at lampas tuhod ang laylayan. Naglagay siya ng kaunting make-up at tumingin muna sa salamin bago lumabas ng kwarto.
Bumaba siya ng hagdanan at nakita si Julius na nakatingin sa kanya. Humawak siyang mabuti sa dingding habang bumababa dahil biglang bumilis ang tibok ng kanyang puso. HIndi niya mawari kung anong dahilan nito. Dahil ba hindi siya sanay na magsuot ng high heels? O dahil ba medyo masikip sa kanya ang damit? O dahil ba sa titig ni Julius na hinagod siya ng tingin mula ulo hanggang paa?
Ewan. Isang bagay lang ang tiyak. Para siyang prinsesa na bumababa sa hagdan. Ganito pala ang pakiramdam ng manirahan sa isang mansyon.
Nagsalita si MJ nang nasa loob na sila ng kotse.
“Sinamahan kita ngayon para makita ang lolo mo. Pero dahil dun mawawalan ako ng sweldo sa araw na ito. Para sa iyo ay maaaring maliit na halaga lang ang sweldo ko sa isang araw, ngunit para sa isang tulad ko, ito ay sagot sa aking mga gastos sa loob ng isang linggo.”
“Don’t worry. I’ll compensate you for today’s work. Just make my lolo believe in our charade.”
Natuwa si MJ dahil may sweldo siya sa araw na iyong kung galingan niya ang kanyang pagbabalatkayo.
Huminto sila sa labas ng isang mall. Nagtaka si MJ kung ano ang ginagawa nila doon. “Akala ko ba pupunta tayo ngayon sa lolo mo? Bakit dumaan tayo rito?”
Sinulyapan ni Julius ang buong kasuotan niya. “Sa suot mo ngayon, iisipin ng lolo ko na nalugi na ang kumpanya namin dahil masyadong makaluma ang damit ng asawa ko. Where did you get that piece of crap?”
“Crap? For your info, Balenciaga po ito na ukay na nabili ko sa halagang three hundred pesos.”
“Whatever.”
Pumasok sila sa Zara. “Buti na lamang at may sale para makatipid naman ako,” ayon ni MJ sa sarili. Ngunit tuloy tuloy si Julius sa bandang sulok ng boutique kung saan nakadisplay ang mga mamahaling damit. Pumili si Julius ng mga apat na piraso at inutusan siyang isukat ang mga iyon.
Pumasok siya sa dressing room at tiningnan ang mga presyo nito. Ang pinakamura ay nagkahalagang eight thousand pesos, na mas mahalaga pa kaysa sa kanyang isang linggong sahod! Isa isa niyang isinukat ang mga ito at ipinakita kay Julius na nakaupo sa isang sofa sa labas ng dressing room. Ang huling damit ang natipuhan nito, isang kulay puti na damit, may sweetheart neckline at hanggang tuhod ang haba. May puffed sleeve ito at ang buong haba ng damit ay dahan-dahang sumunod sa kanyang mga kurba. Sa tanang buhay niya, ngayon lamang siya nakasuot ng mamahaling damit.
“Uy ma’am, ang ganda! Bagay na bagay sa iyo! Ang husay pumili ng boyfriend mo!” humagikhik ang saleslady sabay tapon ng tingin kay Julius na nakaupo sa sofa habang ito’y nakatingin sa kanyang cellphone.
“Ang swerte mo ma’am dahil ang gwapo ng boyfriend mo! Mukha pang mayaman!” bulong ng saleslady. Pangiti-ngiti lamang si MJ na lumabas galing sa dressing room upang ipakita kay Julius ang suot niyang damit.
Napatingin si Julius sa kanya nang lumabas siya ng dressing room. Nakaharap siya sa salamin habang tinitigan ang sariling repleksyon. Mula sa angulo ni Julius ay kitang kita niya ang balingkinitang baywang nito mula sa likuran. Humarap si MJ sa kanya at tila nahihiyang nagtanong kung okay lang ba ang suot niya.
Matagal bago nakasagot si Julius. Titig na titig ito sa kanya na parang namalikmata. Matapos ang ilang segundo ay lilingo lingo ito na para bang may binubura sa kanyang isip.
“Pack everything she tried on and include it in my bill,” sabi nito sa saleslady. Nanlaki ang kanyang mga mata at binulungan ito. “Pwede namang isa lang ang bibilhin natin ah.”
“You will be wearing them soon because we will always be visiting lolo. Stop complaining please.”
“Swerte mo ma’am at galante si sir. Sanaol,” bulong na naman ng saleslady sa kanya. Namula ang pisngi niya pagkarinig noon.
Pumunta naman sila sa Aldo para bumili ng sapatos. Dalawa ang binili nito: isang nude color na may takong at isang itim na hindi masyadong mataas.
Sunod ay pumunta sila sa isang jewelry store. Namili si Julius ng pares na singsing para may ipakita sila sa lolo nito.
Nakapili na ito: isang simpleng pair of platinum rings. Ibinigay ni Julius kay MJ ang pambabaeng singsing. Wala silang imikan habang sinusuot nila ang kanya kanyang singsing. Nagbubulungan ang mga sales lady.
“Bagay silang dalawa pero parang hindi mahal ng lalaki ang babae. Hindi man lang nito isinuot ang singsing sa babae. Kaka bad trip.”
Napangiti si MJ sa sarili dahil totoo namang hindi siya mahal ni Julius. Theirs was just a contract marriage.
Umalis na sila sa Ayala Mall at nagpunta sa Chong Hua Hospital, isa sa pinakasikat na ospital sa Cebu.“Nervous?” tanong ni Julius sa kanya nang makita ang ekspresyon ng mukha niya. “Don’t be. His bark is worse than his bite, I promise.”“Nerbiyos? Hindi ah. Bakit naman ako manenerbiyos?”Pati sa sarili ay nagsisinungaling si MJ. Nanginig ang mga tuhod niya dahil makikilala na niya ang matanda, ang tinaguriang The Lion of Cebu dahil sa makabagong paraan nito ng pagpapatakbo ng kumpanya. Kilala itong napakahigpit at madaling magalit. Ito ang unang pagkakataon na makilala niya ang sikat na Ginoong Guillermo Samonte, ang may-ari ng Samonte Enterprises.“Just a warning. I told my grandfather that we’ve been together for two years. So it would be better if you call me Julius and not Mr. Samonte. I hoped you memorized all my likes and dislikes as the old man might question you on those. Also, act like we’ve known each other for a long time. Are we clear on that?”“Yes,sir!” Tinitigan siya n
Natigilan si Julius. Bahagyang nanlamig ang kanyang kamay nang kunin niya ang chess piece, at pagkatapos ay dahan-dahang ibinaba niya ito."Oo lolo, pinili ko siya sa umpisa dahil magkamukha sila ni Gia. Pero sa ngayon ay mahal ko na siya."Napangiti ng maluwag ang matanda."Mabuti naman at talagang gusto niyo ang isa't isa. Ngayong nakita kitang ikinasal na sa mahal mo, wala na akong maaring hilingin pa sa buhay na ito kundi ang magkaroon ng apo. Bilisan mo at nang mahawakan ko na ang apo ko sa tuhod."Si Mr. Glen Samonte ay mahigit 80 taong gulang na ngayon. Kapag ang mga matatanda ay umabot na sa isang tiyak na edad, ang buong katawan nila ay unti-unti nag pumapalya. Umangat ang mga mata ni Julius mula sa chess board at bahagyang tumango.Samantala, nasa labas ng silid si MJ at kausap ang kanyang nanay-nanayan sa cellphone.“Umuwi ka na rito, suwail na anak at pakasalan mo si Wilson! Malilintikan ka sa akin, babae ka!”“Ma, kagaya ng sinabi ko kahapon. Ayoko! Ayoko! Ayoko!”Nag ai
Naramdaman ni MJ ang mga nanlilisik na mga mata ni Julius. Nanlumo si MJ at sinabing, "Mag-iingat na ako sa susunod."Malamig na babala ni Julius, "Don’t ever make that same mistake twice."Mabilis na tumango si MJ."Maari mo ba akong ibaba sa kabilang kanto? Gusto kong bumalik sa ospital para bisitahin ang aking ama."Ang ospital kung saan dating nagtatrabaho ang ama ni MJ at kung saan ito nakaratay ngayon ay nasa parehong ospital din kung saan si Lolo Glen.Hindi umimik si Julius at itinigil ang sasakyan sa gilid ng kalsada. Bago bumaba ng sasakyan, si MJ ay tumingin sa kanya na buong pusong nagsusumamo. "Mahusay naman ako sa ginawa ko kanina, 'di ba? Nakita kong tuwang-tuwa si Lolo Glen. Sa gayon paano mo ba ayusin ang buong araw na sweldo ko..."MJ!!!Desperada na siya. Hindi niya dapat ginagalit si Julius, ngunit ngayon... Humalukipkip si MJ at walang takot na sinabi, "Sige, kung hindi mo ako bigyan ng buong sweldo ko sa araw na iyon, babalik ako sa ospital at sasabihin kay Lolo
Nag-usap muna si MJ at Dr. Francis ng ilang sandali, at pagkatapos ay nanatili sa tabi ng kanyang ama hanggang alas-singko ng hapon. Bumili siya ng ilang gulay sa grocery store sa labas ng ospital, at pagkatapos ay sumakay ng dyip pabalik sa bahay ni Julius.Hindi pa rin umuwi si Julius sa bahay kahit tapos na siyang maghapunan. Bumalik si MJ sa kanyang kwarto, naligo, at humiga sa kama para matulog.Sa kalagitnaan ng gabi, siya ay nagising sa pagkauhaw. Bumaba siya kahit antok na antok pa rin, uminom ng isang basong tubig, at pagkatapos ay bumalik sa silid na tulala upang matulog muli.Alas dos na ng madaling araw, at pauwi na si Julius galing sa isang party. Binuksan niya ang ilaw pagdating sa kanyang kwarto at tutungo na sana sa banyo nang may napansin siyang kakaiba. Bigla siyang napahinto at lumingon sa kama.Si MJ, nakabulagta sa kanyang kama, tulog na tulog.Nakasuot lamang ito ng manipis na pantulog na halatang pinaglumaan na. Ngunit hindi sa kalumaan ng damit nakatuon ang pan
Dahil sa dami ng ginagawa, hindi napansin ni MJ na oras na pala ng pananghalian. Isa-isang pumunta sa canteen ang kanyang mga kasamahan.“MJ, halika na at kain na tayo,” ani ni Janisa. Ni-lock ni MJ ang kanyang computer at dali-daling sumunod.Gayunpaman, sa pagliko ng dalawa sa kanto, may nakitang babae si MJ. Biglang nawala ang ngiti sa kanyang mga labi.“MJ.”Ang kanyang madrasta pala.Walang expresyon ang mukha ng kanyang madrasta, pero alam ni MJ na dahil pumunta ito sa opisina para hanapin siya, tiyak na may masamang balak na naman ito.“Anong sadya mo rito? Tanong niya sa ina-inahan.“Ano pa, e di pera.Sa ayaw mo’t sa gusto, kailangang bigyan mo ako ng pera ngayon para sa pagpapakasal ng iyong kapatid. Malapit na ang kanyang kasal at ang iyong pera ang inaasahan ko para maging bongga ang kasal ng kapatid mo.”“Ma, hindi ba’t sabi ko sa iyo na wala akong pera? Lahat ng pera ko ay para sa mga gamot ni Dad.”“MJ, huwag mo akong pilitin gumawa ng mga bagay na makakasama sa iyo,” ba
Ngunit pagkatapos ng insidenteng iyon, biglang nag nosedive ang popularidad ni MJ sa departamento ng disenyo. Tuwing dumadaan siya, may tumuturo sa kanya, tapos naghagikhikan ang mga iyon. May mga nagpaparinig pa at nag-iinsulto sa kanya.“Pweh! Nagpapanggap na single kahit hindi!”“Ang sinungaling ng babaeng iyan.”“Nangungulekta lang yata siya ng mga regalo galing sa kanyang mga manliligaw e!”“Material girl kaya ang itawag natin sa kanya? Anong say ninyo?”Tiniis ni MJ ang lahat — ang kanilang mga tawanan, insulto, at panlalait. Nagpatuloy lang siya sa kanyang trabaho ng pagdisenyo para sa Alburo condominiums dahil pagagalitan na naman siya ni Direktor Dale kapag hindi niya natapos ang proyekto bago sumapit and deadline. "Kalma. Baby, kalma." Pilit na pinakalma ni MJ ang sarili. Mas importante na mayroon siyang sweldo, kaya hindi niya dapat patulan ang mga nang-aasar sa kanya na parang mga batang nang-aaway.Umuwi si Julius galing sa isang pagpupulong at malalim na ang gabi nang
Pumasok si MJ sa opisina kinabukasan at nalaman na nag-organisa si Direktor Dale ng pagpupulong ‘first thing in the morning.” Hindi ito isang ordinaryong pangyayari kaya hindi siya nakasipot sa meeting. Dahil doon, pinagmumura siya ni Direktor Dale. Rinig na rinig niya ang kanyang pangalan na binanggit sa meeting room.“Tamad kayong lahat! Pero ang pinakatamad sa inyo ay si MJ Cuenco. Tingnan niyo at magsimula na tayo sa meeting ngunit hindi pa rin siya sumipot!”Nagkibit-balikat nalang si MJ at pasimpleng bumalik sa kanyang mesa. Back to zero na ang kanyang perfect attendance record. Ngayon kung pupunta pa siya sa meeting room, pagtatawanan lang siya ni Direktor Dale sa harap ng lahat.Umupo nalang si MJ, binuksan ang computer, at ipinagpatuloy ang paggawa sa mga di-natapos na interior design drawings."MJ, may problema ka ba? Bakit hindi ka nakasipot sa meeting ngayon?"Tinapik ni Janisa si MJ sa balikat. Napalingon siya sa direksyon ng meeting room at napagtantong tapos na ang meeti
Natulala ang lahat.Hindi nila inaasahan na ang isang tahimik at malumanay na magsalita na babaeng kagaya ni MJ ay marunong palang magalit."Ikaw talaga... Miss Cuenco, pagbabayaran mo ang pagsampal mo sa akin! Watch out!"Pagkasabi noon ay galit na umalis ang babae na may pangalang Jackie. Nagsisialisan na rin ang ibang mga nanonood at bumalik na sa kanyang-kanyang pwesto.Hinila ni Janisa si MJ sa tabi at binulungan ito."Mag-ingat ka riyan kay Jackie. Dinig ko’y gaganti talaga ‘yan sa mga kaaway niya"Hindi iyon naisip ni MJ. Ang mindset kasi niya sa mga bagay-bagay ay “Don’t do unto others what you don’t want others to do unto you.” Tsaka sobra naman talaga yung sinabi ni Jackie kanina. Tinawag pa naman siyang higad nito!"Siya naman talaga ang unang nag provoke sa atin ah. Back to work na nga lang tayo para malimutan natin ang sinabi ni Jackie."Pagkatapos ng insidenteng iyon, tila tumikom ang mga bibig ng mga tao sa opisina, at walang sinuman ang nagpaparinig pa kay MJ mula noon
"In that case, your wish is my command."Muling sumulyap si Julius sa screen ng computer. Bigla itong tumawa ng malakas na para bang nang-iinsulto at tumingin muli sa direktor. May pagkamuhi sa mga mata nito. Pagkatapos noon ay tumalikod na ito at umalis.Nanginginig si Jackie habang nakatingin sa likod ng papaalis na lalaki. Recalling his cold eyes just now, hindi niya maiwasang mataranta.Ano kaya ang ibig sabihin ng kanyang boss? Sa tono ni Julius, parang may alam ito sa kanyang ginawa. Nagkausap kaya sila ni MJ tungkol sa mga disenyo? Labis na bumabagabag sa isip niya ang sitwasyong kanyang kinasasangkutan sa ngayon.“Hindi, hindi dapat. Sira ang computer ni MJ
Muntik nang atakihin sa puso si MJ dahil sa pagkabigla. Tumingala siya na may gulat sa kanyang mga mata. "Julius... I mean Sir Julius. What can I do for you?"Nagulat si Julius nang makita siyang nag-aayos ng isang kumpol ng mga hindi mahalagang dokumento. Hindi ba’t isang designer si MJ? At nakita niya ang kanyang mga disenyo. Pawang magaganda at orihinal ang mga iyon. Bakit siya gumagawa ng assistant work ngayon?"Please let me see the latest designs ng packaging ng kumpanya."Saglit na natigilan si MJ, at mabilis na nagsabi, "Okay sir, ibibigay ko ito sa iyo kaagad."Ngunit pagkatapos sabihin iyon, naalala niya na ang orihinal na disenyo ng kasong ito ay siya ang gumawa ngunit inangkin na ni Jackie ang mga iyon. Ngayon, paano niya mapatunayan na siya ang orihinal na may-ari ng mga iyon? “It’s her word against mine,” naisip ni MJ.Kaya nag-isip ng isasagot si MJ, "Paumanhin, Sir Julius. Ang bagay na ito ay hindi ko responsibilidad. Kung gusto mong makita ang disenyo, maaari kang mag
Nagkatinginan ang mga kumakain sa canteen at nagbubulungan. Anyare at ano ang nakain ng isang CEO na piniling kumain sa kanilang canteen sa halip na sa isang mamahaling restaurant?“Baka minamatyagan tayo,” bulong ng isa.“O baka naman nag hygiene check sa canteen natin,” sabat naman ng isa.“Ano? Hindi niya trabaho iyon ah,” sabi naman ng ikatlo. “Baka lamang nagsawa na sa pagkain sa mga restaurant at nais mamuhay bilang ordinaryong tao na kagaya natin.”Kampante lamang na kumakain ang lalaking may malamig na aura na para bang hindi nito nahalata
"Maari ba, huwag niyo nang banggitin ang pangalan ni MJ sa harap ko. Gigil ako sa babaeng iyon. Grrr."Nagkatinginan ang mga kasamahan at tumahimik na lamang. Gayunpaman, lalong nanlumo si Jackie. Noong una ay gusto niyang hanapin ang kanyang kapatid para ibunton dito ang kanyang galit. Ngunit ngayon kahit ang kanyang kapatid ay hindi na siya pinapansin. Hindi na niya ito mahagilap. Nasaan na kaya iyon?“Kakainis talaga itong si MJ. Siya ang may kasalanan sa lahat ng ito,” maktol niya sa sarili.“Just wait and see, MJ. I will definitely trample you under my feet,”pagtitiyak ni Jackie sa kanyang isip.Sa pag-alis ni Direktor Dale, nagbago ang buong kapaligiran ng Department of Design. Maaliwalas na ang mukha ng mga tao na para bang nabunutan ng tinik ang mga ito. Marami na ang nakangiti, lalong lalo na si MJ. Sa oras na iyon, biglang dumating ang HR manager at nagpatawag ng pulong."Everyone, be quiet, please. I am going to announce the company's latest personnel appointment."Lahat ay
Pagbalik niya sa kwarto, nahimasmasan na siya, at nawala na rin ang kanyang pagkalasing. Pero masakit pa rin ang ulo niya. Nais niyang ibagok iyon sa dingding para mawala ang sakit.Sinapo ni MJ ang kanyang ulo. Naalala niya na dinala siya ni Director Dale sa party at uminom ng maraming alak. Bigla siyang napatigil, at nakalimutan ang sakit ng ulo.Bakit siya nandito ngayon? Hindi ba dapat ay nasa party pa siya? Paano siya nakauwi sa bahay ni Julius?Kinabahan, bumaba ang tingin niya sa kanyang suot. Buti na lang at nakasuot pa rin siya nito.Pero paano siya nakabalik sa bahay?Pilit na iniisip ni MJ ang mga kaganapan, ngunit wala pa ring maalala. Sa huli, hindi na lang niya iyon inaalala at nahiga sa kama. Ilang sandali pa ay nakatulog na siya ng mahimbing.Kinabukasan."Miss MJ.” Knock knock. May kumatok sa pinto."Miss MJ, naghanda ako ng cup noodles para sa iyo, para mawala ang kalasingan mo. Bumangon ka na at kainin mo ito habang ito’y mainit-init pa."Nasa tamang huwisyo na si M
Bumalik si Julius sa nakaparadang kotse. Pagbukas pa lang niya ng pinto ay bumungad sa kanya ang masangsang na amoy ng alak kaya hindi niya napigil ang sariling mapangiwi.“Huwag po, uncle. Huwag po. Ayoko na pong uminom.” Si MJ na lasing ay patuloy na winawagayway ang kanyang mga kamay sa hangin, na wari ba’y tumatanggi sa isang baso ng alak.Nakita ni Julius ang eksenang ito at hindi napigilan ang sarili na pagalitan si MJ kahit na ito’y lasing at wala sa tamang huwisyo.“If you can’t hold your drink, then don’t drink. Bakit pinapahirapan mo pa ang sarili mo?”Pagkatapos sabihin iyon, ipinuwesto ng maayos ni Julius si MJ sa passenger seat. Binuksan niya ang bintana ng kotse para mawala ang masangsang na amoy. Sa wakas ay umupo na ito sa driver’s seat at pinaandar ang kotse.Habang pauwi, masyadong malikot si MJ. Kung walang seatbelt ay pihadong mauntog ito ng ilang beses. Kumanta ulit ito ng APT ng pasigaw. “APT! APT! Uh…uh huh uh huh!”Dahil sa sintunadong boses nito, napalingon
"Sir Julius…!"Napatunganga si Direktor Dale nang makita si Julius. Bigla siyang nanlamig at nawalan ng lakas. Nabitawan niya si MJ kaya direktang bumagsak ang huli sa sahig.Julius is not a fool. Alam niya na kaagad kung ano ang nangyari.“Direktor Dale, what the hell did you just do?”“Nalasing po si Miss Cuenco kaya I was about to…”“Shut up, Direktor Dale. You just made a very big mistake.”Nais pa sanang depensahan ni Dale ang sarili pero hindi na siya pinakinggan ni Julius. Dinampot ni Julius si MJ na nakahandusay sa sahig. Inilagay ang natutulog na babae sa kanyang balikat.“Sir Julius, saan mo dadalhin si…”Tumingin ng malalim si Julius kay Dale and gave him the middle finger. Napalunok si Dale habang papalayo naman si Julius na karga-karga si MJ.Dahil sa kalasingan, masyadong malikot si MJ at ikiniskis ang katawan kay Julius. Nagimbal si Julius dahil sa kanyang mga pinaggagawa. Napahinto si Julius sa paglakad. “Don’t move!”Binuksan ni MJ ang kanyang mga mata. Dahil sa kalas
Biglang naisip ni MJ ang kanyang alcohol tolerance. Hindi sila ‘friends’ kumbaga. Isang baso lang at mapatumba na siya nito, e ano nalang kaya kung tatlong baso ang uubusin niya. Ibang klase rin siya pag nakainom. Walang makakapigil sa kanya sa pagkanta at pagsalita sa Ingles. Minsan tama ang kanyang English, minsan naman ay hindi. Pero halos lahat ay mali.“I’m sorry, but I’m allergic to alcohol. Okay lang ba if juice na lang ang iinumin ko to toast for tonight’s event?Nanlaki ang mga mata ng mga nandoon sa loob ng private room.“Miss Cuenco! You must be joking!”“We are here to toast a joint venture between two companies! Bakit juice? We are not kids anymore, right gentlemen?”“Don’t spoil the mood, Miss Cuenco. Ikaw pa naman ang party hostess ngayon.”Lumapit si Direktor Dale kay MJ. “Don’t waste everyone’s time, Miss Cuenco. “Come on, don’t just stand there. Drink! Huwag mo akong ipahiya kay Mr. Adolfo at Mr. Rama.”“Ah pasensya, Mr. Adolfo and Mr. Rama. Medyo mahiyain lang itong
Paulit-ulit na nagpapasalamat si MJ kay Julius. “Salamat po sir sa iyong concern. Ngunit sa ngayon ay lulutasin ko pong mag-isa ang aking maliit na problema.”Nang makitang determinado si MJ na hanapan ng solusyon ang kanyang problema na mag-isa, hindi na nagtanong pa si Julius at umalis na ito kasama ang kanyang assistant.Nakahinga ng maluwag si MJ nang makaalis na si Julius at pumunta sa monitoring room. Doon ay nalaman ni MJ na ang lahat ng mga video ng Department of Design ay nabura raw kaninang umaga lang. Kakutsaba pala ng mga tauhan doon si Direktor Dale at Jackie.Mabilis pa sa alas kuwatro kung gumalaw sina Direktor Dale at Jackie!Dapat pala iyon ang unang inatupag niya first thing in the morning. Talamak sina Jackie at ang direktor, kaya tiyak na sinira nila ang ebidensya sa lalong madaling panahon para wala na siyang mahagilap na katibayan.Tumunog ang message alert sa kanyang mobile phone. Galing iyon sa HR Department at nalaman niyang tungkol iyon sa mga design drawing