“MOMMY, STOP CRYING na po…” pakiusap ni Cora sa mommy niyang wala pa ring humpay sa pag-iyak.Ngumiti si Cathy at kinalma ang sarili bago tinuyo ang magkabila niyang pisngi gamit ang mga palad niya. Sinigurado niyang walang natirang luha sa mukha niya bago umupo sa harap ng mga anak niya.“I'm sorry. I'm sorry kung nagawa ko kayong ipaglayo. I made a mistake. I'm really sorry. Please forgive me.”“Mommy, you don't need to apologize,” sambit ni Chase bago sinapo ang pisngi niya. “You didn't even make a mistake—you just did the thing you thought was right,” dagdag pa nito.“Chase is right, Mommy. Apologizing isn't really necessary. Instead, we can show our love for each other, or better yet, we can fix the things that were broken,” wika naman ni Parker.“They're so young, but look at how they think,” nakangiting usal ni Phoenix.“I still made a mistake. Hindi ko agad kayo ipinakilala sa isa't-isa,” anang Cathy.“But we're complete now, mommy,” usal naman ni Cora.Napailing na lang si Ca
KINABUKASAN, NANG MAGISING si Cathy ay wala na si Phoenix sa kaniyang tabi. Tinanggal niya ang kumot na nakatabing sa kaniyang katawan at napangiti siya nang makitang bihis na siya. Hindi na siya nagulat, alam niyang binihisan siya ni Phoenix.Nangingiting bumaba si Cathy sa kama at dumiretso sa banyo saka naglinis. Nang matapos ay bumaba na rin siya. Malayo pa siya sa kusina pero narinig na niya agad ang ingay sa kusina. Ano kayang nangyayari roon?May kunot-noong pumasok si Cathy sa kusina at napa-amang siya nang makita ang triplets, ang ama ng mga ito, at si Manang Sally na abala sa island counter habang may kung ano-anong ginagawa.Umiling si Cathy bago lumapit sa mga ito.“You're awake. How was your sleep?” nakangiting tanong ni Phoenix sa kaniya.“Ayos naman. Mabuti nga at hindi ko dinamdam iyong nangyari kagabi,” tugon niya.Abala pala ang mga ito sa pagdedekorasyon ng mga pagkain. Si Parker, gumagawa ng paborito nitong sushi habang katuwang si Manang Sally. Si Cora naman ay di
“YOU HAVE TWO options, Alfredo: aalis ka o ipapakulong kita!”“Please, Beatrice. H-Hindi ito kailangang humantong sa ganito. Nagkakamali ka nang iniisip. I love you, okay? So… so how can I cheat on yo—”“Nandito na si Carlos, and he told me what he saw that night! Napakababoy mo, Alfredo. Matanda ka na pero pumatol ka pa sa halos kalahati lang ng edad mo. Hayok ka! You're disgusting! Kinamumuhian kita, Alfredo!” madiin at gigil na gigil na asik ni Beatrice sa asawa niya habang nanlilisik ang tingin dito.Habang patuloy ang argumento ng dalawa, napabaling si Cathy sa Kuya Carlos niya. Masaya siya dahil sa wakas ay bumalik na rin ang alaala nito. Iyon pala ang matagal na nitong gustong sabihin sa kaniya—na may relasyon si Laura at ang asawa ni Beatrice na si Alfredo.Pero magpahanggang ngayon ay hindi pa rin sila makapaniwala na buhay si Beatrice. Peke lang pala ang pagkamatay nito at pansamantala itong nawala upang magpagaling at iwasan ang magulong sitwasyon. Pero kung kailan bumalik
ILANG LINGGO NA ang nakalipas nang maging maayos ang lahat. Gumaan na ang puso ni Cathy ngayon dahil bumalik na sa normal ang buhay nila. Kung hindi pa mawawala ang mga taong nagpapalala pa lalo sa sitwasyon, hindi pa matitigil ang matinding gulo at galit sa isa't-isa.Sa loob ng ilang linggong lumipas, walang nangyaring kakaiba sa buhay nila. Si Miriam ay tuluyan nang nawala at hindi na nagparamdam pa kaya naibalik na ang kapayapaan sa pamilya nila. Ito na lang naman ang hadlang sa kanila at mabuti na lang ay mas pinili nitong lumayo. Tahimik na at wala nang mahihiling pa si Cathy.Si Sigmud naman, wala na siyang balita sa lalaking iyon. Maigi na rin iyon na nagpakalayo ito para mapagtanto nito ang pagkakamaling nagawa nito. Isa lang ang mahihiling ni Cathy para rito—iyon ay sana'y mahanap ni Sigmud ang tunay na pag-ibig na hinahanap nito. Hindi man sa kaniya, pero sa ibang babae na magmamahal dito nang walang hangganan. “Dr. Catherine, maraming-maraming salamat po at naging maayos
“NAKUHA MO NA ba ang puso ni Molly?” nangingising tanong ni Phoenix kay Ambrose habang kausap niya ito sa kabilang linya.“Her heart is as hard as stone, Phoenix. Hanggang kailan ba ako magpapapansin sa kaniya makuha ko lang ang loob niya?”“Bro, if you really love Molly, then you should wait. Baka naman kinikilatis ka pa niya bago ka niya pagkatiwalaan. Don't worry, bro, I'm pretty sure makukuha mo rin si Molly. I have to go, bro. Nandito na ako sa ospital.”“Of course, bro. Bakit ko naman sasayanging ang mga araw kong pagpapapansin sa kaniya? Even if it takes years for her to accept me into her life, I don't care. Okay, bro, I’ll see you soon…”Pinatay ni Phoenix ang kaniyang cellphone bago ipinarada ang sasakyan sa harap ng Montgomery Medical Center. Bumaba siya habang hawak ang isang bouquet ng tulips. Cathy loves this flower, for sure she'll like it.Nang makapasok siya sa ospital, binati pa siya ng mga taong nakakasalubong niya. Nakangiting tumango si Phoenix sa mga ito subalit
CATHY HAD A miscarriage, which led to her developing PTSD (Post-Traumatic Stress Disorder). However, with the help of therapy, she recovered. Though it’s unforgettable, Cathy always manages to calm herself down whenever she thinks about losing their potential child.“Pangako po, gagawin namin ang lahat nang makakaya namin maging espesyal lang ang birthday party ng triplets,” nakangiting sambit ni Abby, ang event planner na kinuha nila upang mag-organize ng 6th birthday party ng mga anak nila.Nakipagkamay si Abby sa kanila bago umalis ang team nito.“Are you excited, Cathy?” nakangiting tanong ni Phoenix habang nakaakbay kay Cathy.Kasalukuyan silang naglalakad palabas ng mansyon para puntahan sa garden ang triplets na abala sa paglalaro. At malayo pa lang, natanaw na nilang dalawa ang mga ito na nagtatakbuhan. “They're turning six in a few months, I don't think ma-e-excite ako.”“Bakit naman?” nakangusong tanong ni Phoenix.“Taon-taon, madadagdagan ang edad nila hanggang sa tumunton
“GRANDMA, COME WITH us na po para hindi ka na po mag-cry,” nakangusong sabi ni Cora habang hawak-hawak ang kamay ng lola nito.“No, apo. Family bonding niyo iyon kaya ayokong sumama,” umiiyak na sagot ni Beatrice sa kaniyang apo.“But grandma, iiyak ka po kapag umalis kami. We want you to be with us, pero ayaw mo naman po,” sambit naman ni Chase.“Apo, naiiyak ako kasi malalayo kayo sa akin ng ilang linggo. Hindi ako naiiyak kasi hindi ako makakasama sa inyo. Mami-miss kasi kayo ni grandma.”“Then come with us,” wika naman ni Parker.Ngumiti si Beatrice at tumigil sa pag-iyak. “Maging masaya kayo sa America, ha? Huwag kayong makulit dahil baka mawala kayo. Ayokong tatawagan ako ng mommy at daddy niyo na nawawala kayo. If that happens, baka mamatay na talaga ako!”“Come with us na lang po, grandma, para hindi ka na po maging sad,” nakanguso pa ring saad ni Cora.Kakatapos lang ng 6th birthday party ng triplets kahapon kaya napagdesisyunan agad ni Phoenix na pumunta agad sila sa Disneyl
18 YEARS LATER… “Ano ba, Phoenix? Baka mahulog ako! Ibaba mo na ako!” pakiusap ni Cathy sa asawa niya habang buhat-buhat siya nito na parang isang sako ng bigas. Pero imbes na makinig, nag-squat pa ang lokong si Phoenix. Napahiyaw na si Cathy ng sandaling iyon habang walang humpay sa pagsuway sa asawa niyang daig pa ang bata kung umakto. “10… 11… 12…” pagbibilang ni Phoenix. “Ibaba mo na ako, Phoenix. Kapag ako nahulog, sa sala ka matutulog!” pagbabanta niya sa asawa pero hindi man lang ito nag-atubiling makinig sa kaniya. Kahit hinihingal ay hindi pa rin huminto si Phoenix. Patuloy lang ito sa pag-squat at hindi alintana ang asawa nitong kanina pang sinisuway siya. “18… 19… 20! Fúck!” At doon ay tuluyan nang ibinaba ni Phoenix si Cathy. Isang kurot sa tagiliran ang ibinigay ni Cathy sa asawa bago bumalik sa niluluto niya. “Awww, honey. Why? Did I do something wrong?” “Wow, talagang tinanong mo pa ako niyan, ‘no? Kung hindi mo ako basta-basta na lang binuhat, hindi ako aakto