NAKAUPO SI CATHY sa dulong pasilyo habang nakayuko ang ulo at magkasalikop ang mga kamay. Malalim ang iniisip niya. Matapos ang pag-uusap nila ni Phoenix, hindi na nawala sa utak niya ang mga sinabi nito.
Hindi puwedeng gawin iyon ni Phoenix sa kaniya dahil anak niya si Parker—siya ang ina nito at siya mismo ang nagluwal dito. Hindi siya nito puwedeng tanggalan ng kaparatan dahil kahit anong mangyari—umikot man ang mundo—anak niya pa rin si Parker. “Kanina pa kitang hinahanap, Dr. Cathy. What are you doing here?” Nang mag-angat ng ulo si Cathy, bumungad sa kaniya si Dr. Sigmud. Umupo ito sa tabi niya at matamang tiningnan ang mga mata niya. Bumuntong-hininga si Cathy bago ibinalik sa pagkakayuko ang ulo. “I want to be alone, Dr. Sigmud. Please, leave me alone,” pagtataboy ni Cathy sa lalaki. “Can you not call me Dr. Sigmud? Tayo-tayo lang naman ang nandito, Dr. Cathy.” “Then don't call me Dr. Cathy, too, Sigmud.” “I'm just concerned about you, Cathy. Ganiyan ka na simula nang pumasok ka ngayong araw. Ano bang nangyayari? We're friends, Cathy. You can tell me your problem. I would help you if necessary…” puno nang pag-aalalang lintaya ni Sigmud bago sinapo ang balikat ni Cathy. “Hindi ko na alam ang iisipin ko, Sigmud. I'm so tired. Hindi ko inakala na papasok ako sa ganitong sitwasyon.” Nag-aalalang kinuha ni Sigmud ang isang kamay ni Cathy at marahan iyong pinisil upang pakalmahin ito. “You can tell me, Cathy. You can trust me…” Nagpakawala ng hangin sa bibig si Cathy bago nag-angat ng tingin kay Sigmud na hindi pa rin nawawala ang pag-aalala nito sa mukha. “Anong gagawin mo kapag nalaman mo na may anak ka pa pala? What would you do, Sigmud? Kukunin mo ba siya? O… o hahayaan mo siya sa mga taong hindi mo naman pinagkakatiwalaan? I want your answer, Sigmud. Your answer would be your opinion, too. So please, help me overcome my problem.” Kumunot ang noo ni Sigmud. “Hindi kita maintindihan, Cathy.” “Just answer me, Sigmud. Please…” pagmamakaawa ni Cathy sa lalaki. “Yes, of course, kukunin ko siya. Anak ko siya so, so I have the right to take my child whether they like it or not.” “Are you willing to fight for your child?” seryosong tanong ni Cathy. “Hell, yeah! For my child, I'm willing to get my hands stained by blood. Bakit mo ba natanong iyan, Cathy?” Muling nagpakawala ng hangin sa bibig si Cathy bago tumayo sa kinauupuan. Inaya niya si Sigmud papasok sa isang bakanteng kuwarto. Nagtataka man, wala nang nagawa si Sigmud kundi ang sumunod kay Cathy. “You're scaring me, Cathy.” “I have to tell you something important, Sigmud. Gusto kong mangako ka sa akin na hindi mo ipagsasabi ang sasabihin ko sa iyo.” Mariing lumunok si Sigmud. “I promise, Cathy.” Sandaling tinitigan ni Cathy ang mga nagtatakang mata ni Sigmud bago nagsalita. “Parker is my son,” pag-amin niya. Bumakas agad ang gulat sa mukha ni Sigmud nang marinig iyon kay Cathy. “What did you say? Anak mo si Parker?” “It's a long story, Sigmud. But to cut the story short, I've given birth to triplets. Pero dalawa lang ang nasa akin ngayon dahil kinuha nila si Parker sa akin noon. Gusto kong makuha si Parker mula kay Phoenix, but this time, wala akong karapatan. Si Miriam ang tumatayong ina ni Parker, at hindi ako. What should I do, Sigmud?” Gulong-gulong na si Cathy dahil magdamag siyang binabagabag niyan. Wala siyang magawa upang iwaksi iyon sa utak niya dahil anak niya ang pinag-uusapan dito. “You can have Parker, Cathy. Puwede kang makipaglaban sa korte para makuha mo ang right ni Parker at para ma-consider ka as his mother. But you need evidence. Matatalo ka kung wala kang ebidensya na ikaw nga talaga ang ina ni Parker.” “Through DNA test, Sigmud. I have a plan, and if you're willing to help me, it would likely work. But for now, gusto ko munang makita at mayakap si Parker. Pero hindi ako puwedeng pumasok sa kuwarto ni Parker. Phoenix banned me from getting there.” “I'll help you, Cathy. Isasama kita sa kuwarto ni Parker.” “How? Baka makita nila ako,” kunot-noong anas ni Cathy. Ngumisi si Sigmud. “Kung ano man ang plano ko, gagana iyon. Trust me, Cathy.” Ngumiti si Cathy. “I trust you, Sigmud.” At niyakap niya ito nang mahigpit. “Let's go, I've heard umalis si Phoenix, mas madali natin magagawa ang plano,” aya ni Sigmud. Tumango si Cathy bago sila lumabas ng kuwarto. In just a few minutes, everything is already settled. Naglakad na sila patungo sa kuwarto ni Parker kung saan naka-abang ang mga nasa limang kalalakihan. “I need to see Parker Montgomery. Kailangan kong makita ang lagay niya,” sambit ni Sigmud sa isa sa mga lalaking nakaharang sa pinto. “Kakapunta mo lang kanina, ‘di ba? Bakit kailangan mong bumalik? At sino ito?” At turo nito kay Cathy na nakasuot ng PPE. “It's an emergency, and we need to get our way inside. And about her… she's a doctor. She needs to run some tests with Parker as soon as possible. Isa lang naman ang goal natin dito, ‘di ba? Iyon ay mailabas nang buhay at nasa maayos na kundisyon ang bata.” Nagtinginan ang mga kalalakihan at laking tuwa nilang dalawa nang makumbinsi nila ang mga ito. Tumabi ang lalaking nakaharang sa pinto kaya nagkaroon sila ng daan papasok sa loob ng kuwarto. “It worked,” bulong ni Sigmud nang makapasok sila sa loob. Pero imbes na matuwa, pakiramdam ni Cathy ay nagsisimula nang kumulo ang dugo niya nang makita ang babaeng kinaiinisan niya. “Anong ginagawa ng babaeng iyan dito?” “Kilala mo siya?” tanong ni Sigmud. “Siya lang naman iyong sumugod sa opisina ko. She's Laura, she's the one who took Parker away from me.” Nang handa nang sugurin ni Cathy ang babae, bigla na lang siya pinigilan ni Sigmud. “Remember, Cathy. Nagpunta tayo rito para makapiling mo ang anak mo kahit sandali lang, hindi ang makipag-away. Kapag nalaman nila na ikaw si Cathy, baka hindi ka na talaga makalapit kay Parker kahit anong gawin mong pagtatago.” Bumuga ng hangin sa bibig si Cathy. “Palabasin mo siya, Sigmud. She doesn't belong here. Salot ang babaeng iyan…” nakatiim na turan ni Cathy habang unti-unti nang binabalot ng galit ang kaniyang pagkatao.“WHAT? HINDI AKO lalabas dito! You can't do this to me, pamangkin ko si Parker, and I'm here to protect him from bad people!” may kalakasang tanggi ni Laura nang pakiusapan ito ni Sigmud na lumabas muna pansamantala.“Ma'am, you can't be here while we're running some tests with Parker. It's too dangerous if you stay here. It will only takes a few minutes,” muling pakiusap ni Sigmud kay Laura na parang wala talagang planong lumabas ng silid.Ngumisi si Laura bago umupo sa upuang nasa gilid lamang ni Parker. “Gawin niyo na kung ano ang gagawin niyo, dito lang ako, hindi ko iiwan ang mahal kong pamangkin,” wika nito.Punong-puno na si Cathy ng sandaling iyon at gusto na niyang lapitan at bigwasan si Laura subalit pinipigilan lang niya ang sarili dahil baka tuluyang mangyari iyong sinabi ni Sigmud na hindi na niya talaga makita si Parker kahit anong gawin niyang pagtatago.“Ma'am, you shouldn't be here. Gusto mo pa po bang tumawag ako ng guard para lang mapalabas kayo rito? Ilang minuto l
“CAN YOU LEAVE?” Baling ni Phoenix kay Sigmud na kasalukuyang nakatayo sa tabi ni Cathy.Tumango si Sigmud. “Let's go, Cathy.”“Not her, just you and Laura,” walang emosyong wika ni Phoenix.“What? Hindi ako aalis, Phoenix. Hindi ka man lang ba concern sa aming dalawa ni Parker?” anas ni Laura.“Just shut up, Laura. Leave or I'll tell my men to drag you out of this room!” madiing wika ni Phoenix.Wala nang nagawa si Laura kundi sundin ang utos ni Phoenix samantalang si Sigmud ay pinaalalahan muna si Cathy na mag-ingat kay Phoenix bago sumunod kay Laura. Nang silang dalawa na lang ang nasa loob kasama si Parker na walang kamalay-malay sa mga nangyayari, naglakad si Phoenix palapit kay Cathy at huminto ito ng tatlong dangkal na lang ang layo nito sa babae.“What the hell are you doing here, Cathy? I told you to stay away from my son. Ignorante ka ba para hindi maintindihan ang sinabi ko sa iyo?” nakapamulsang lintaya ni Phoenix habang matalim na nakatingin kay Cathy.Ngumisi si Cathy—ti
“DADDY, WHY DID she hurt you?” nakangusong tanong ni Parker kay Phoenix nang makabalik siya sa loob.Phoenix smiled. “Don't mind it, baby. How's your feeling now? May masakit ba sa katawan mo? Tell me, baby.”Malapad na ngumiti si Parker. “I'm good, daddy. Dr. Sigmud took care of me. Daddy, when will I see mommy again? I missed her so much.”Phoenix knew his son was talking about Miriam.Bumuntong-hininga si Phoenix bago sinagot ang anak. “When she wakes up, dadalhin agad kita sa kaniya.”Ilang buwan na rin ang nakalipas nang maaksidente si Miriam. Pauwi na ito galing sa birthday party ng mommy ni Phoenix at habang binabaybay ang kahabaan ng kalsada ay bigla na lang nagkaroon ng malfunction ang sasakyan nito. Hindi gumana ang break ng sasakyan ni Miriam kaya nahulog ito sa bangin. Miriam miraculously survives the crash, but falls into a deep coma. At base sa imbestigasyon, ang naging dahilan nang pagka-aksidente ni Miriam ay dahil putol ang brake hose ng sasakyan nito. Hinihinala nila
“PASENSYA NA PO, Tita Beatrice. Aminado po ako sa sarili ko na napabayaan ko si Parker pero sobra ko po iyong pinagsisisihan…” humahagulgol na lintaya ni Laura sa matanda.“Aba dapat lang na pagsisihan mo iyang kapabayaan niyo sa apo ko. Ipinagkatiwala ko siya sa inyo para mas makilala niya kayo tapos ganito pa ang mangyayari? Mga wala kayong silbi!” hiyaw ng mommy ni Phoenix bago ito bumalik sa apo nitong walang kamuwang-muwang sa mga nangyayari.“I'm really sorry, Tita Beatrice. Please, give me a second chance. Hayaan mong patunayan ko sa iyo na karapat-dapat akong maging taga-alaga ni Parker habang wala pa ang ina niya. Tita Beatrice, Parker is my nephew, kaya karapatan ko po siyang alagaan. Kung saan siya pupunta, dapat kasama rin po ako. Parker can't live without me, right, Parker?” At baling ni Laura sa bata.At dahil sandaling nalingat ang mga mata nina Phoenix at ng mommy nito, pinanlakihan niya ng mga mata si Parker na nagpatango agad dito.“Y-Yes, T-Tita Laura…” takot na sag
“...AND THAT'S HOW the story ends,” pagtatapos ni Lando sa binabasang kuwento.“I enjoyed it very much, Kuya Lando,” tuwang-tuwa wika ni Parker. “Ako rin, Young Master Parker. I hope you learned a lot from this story.”"I learned that giving a person a second chance isn't bad, just like how the story ends: the frog forgave the fox. So, when bad people do something to you, it's never too late to give them a second chance. Forgive and forget: forgive them for what they did to you, then forget the harm they caused you.”Nakangiting tumango si Lando. “You're smart, Young Master Parker. By the way, kumusta ang kalagayan mo? Balita ko, makakalabas ka na rito sa isang araw.”“I'm good, Kuya Lando. I can't wait to live with my grandma. Excited na po akong makasama siya kasama si grandpa,” may kasabikang tugon ni Parker kay Lando.Mag-iisang linggo na ring nandito si Parker sa ospital at unti-unti na itong nakaka-recover at sa isang araw ay makakalabas na rin ito. “Good to know. Your father
KASALUKUYANG NASA LOBBY si Cathy—nakaupo sa upuan habang malayo ang tingin. Kanina pa siyang kumukuyakoy dahil wala siyang ibang maisip kundi ang anak niyang si Parker. Ngayong araw na kasi ito lalabas ng ospital.“Are you okay, Dr. Cathy? Nasabi sa akin ni Dax na hindi mo raw naoperahan iyong pasyente mo kanina dahil nanginginig ka. Muntikan mo na rin daw mahiwa ang sarili mo ng scalpel,” may pag-aalalang saad ni Sigmud nang makalapit ito kay Cathy.Lumunok si Cathy bago nagtaas ng tingin kay Sigmud. “Ngayong araw na lalabas si Parker, Sigmud. Hindi ako mapakali. Hindi rin ako nakatulog kagabi kakaisip sa kaniya. Hindi ko na makikita si Parker, Sigmud…” emosyonal na tugon ni Cathy kay Sigmud.Naiiling na umupo si Sigmud sa harap ni Cathy. “Huwag kang mag-isip ng ganiyan, Cathy. No matter what happens, may karapatan ka pa rin kay Parker. He's your son—you’re his biological mother, so don't think like that. Makikita mo pa rin si Parker, maybe this isn't the right time, but I know, dara
HINDI MAKATINGIN NANG diretso si Phoenix sa kaniyang ina habang binabaybay nila ang daan patungo sa kanilang mansyon. Kakapasok lang nila sa Hacienda Montgomery at kitang-kita ni Phoenix ang kasiyahan sa mukha ng kaniyang anak.“This place is so beautiful, grandma,” manghang-manghang wika ni Parker habang pinagmamasdan ang kagandahan ng kapaligiran.Lagpas isang daang ektarya ang laki ng Hacienda Montgomery at lagpas isang daan din ang mga tauhan dito—hindi pa kasama ang mga farmer na nangangalaga ng mango farm. Sa sobrang laki ng hacienda, hindi imposibleng hindi ka mawala. “Really, apo? Thank God you liked it.”“Yes, grandma. Ang ganda-ganda po rito. Parang ayaw ko na nga pong umalis dito, e. Ang dami pong puno ng mango, can I eat them po ba?”“Sure, apo. Kahit anong hilingin mo, ibibigay ko. Maraming activity ang puwedeng gawin dito sa hacienda, magsabi ka lang. Gusto mo bang mag-golf? Mag-polo? Mag-basketball? Anything, apo, puwede mong gawin dito.”Tuwang-tuwa nagtatalon si Park
KANINA PANG PAIKOT-IKOT si Cathy subalit hindi pa rin niya mahanap si Sigmud. Pagkatapos nang pag-uusap nila kaninang umaga ay bigla na lang itong naglaho na parang bula.“Tinatawagan ko siya pero hindi siya sumasagot. Nagri-ring naman iyong cellphone niya. Bakit kaya, Cathy?” Maski si Johanna ay naguguluhan din sa biglang inakto ni Sigmud. Umiling si Cathy. “Hindi ko rin alam, Johanna. Sa dalawang buwan ko rito sa ospital, ngayon lang yata siya umalis na hindi man lang nagsasabi sa akin. Nasanay kasi ako na sa tuwing aalis siya, nagpapaalam siya sa akin.”“Baka naman nagseselos,” turan ni Johanna na mabilis na ikinabaling ni Cathy rito.“Selos? Saan siya magseselos?” natatawang tanong ni Cathy sa kaibigan kapagkuwan ay muling tinawagan ang numero ni Sigmud at sa pagkakataong iyon ay unattended na ang linya nito. “He turned off his phone.” Bumuga nang marahas na hangin sa bibig si Cathy bago dismayadong umiling.“Kay Phoenix, I think,” usal ni Johanna.Mahinang tumawa si Cathy. “I do