Pustaka
Cari
Beranda / Romance / The Billionaire's Secret Obsession / 0021: Simple Gesture

Share

0021: Simple Gesture

Penulis: Anne_belle
last update Terakhir Diperbarui: 2024-09-07 18:24:48

Serenity's Point of View

Tambak na naman ako ng trabaho. Mula kaninang umaga, halos walang patid ang paglipat-lipat ng mga dokumento sa harap ko. Si Ricky Dave, tulad ng nakasanayan, ay walang kapatawaran sa pagbibigay ng mga tasks. Wala pa nga akong oras na mag-stretch o kahit lumingon man lang sa oras.

"Makakahabol pa ba ako sa lunch break?" bulong ko sa sarili ko, habang patuloy ang pagtipa ko sa keyboard. Halos lahat ng tao sa opisina ay nag-lunch break na, pero naririnig ko pa rin ang tunog ng bawat keystroke ko sa buong kwarto.

Walang pasabi, biglang may bumagsak na paper bag sa mga papel na hawak ko. Napatigil ako at napalingon nang bahagya. Inis na inis na akong nagtaas ng ulo, handa nang sumigaw sa kung sino mang mapang-asar na may gawa niyon. "Ano ba nang-aasar ka-...ba?" galit na tanong ko, pero natigilan din ako agad.

Si Ricky Dave pala. Walang emosyon sa mukha niya, parang normal lang ang lahat. "You can take your lunch break there! Enjoy," malamig niyang sabi, sabay laka
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terkait

  • The Billionaire's Secret Obsession    0022: Ricky Dave's Gesture

    Serenity's Point of View Pagkatapos ng mahabang araw sa opisina, masaya kong natapos lahat ng papeles na iniwan ni Ricky Dave. Sa totoo lang, mas gumaan ang pakiramdam ko ngayong hindi siya pumasok. Walang utos, walang pressure—parang mas mabilis kong nagawa ang trabaho. Paglabas ko ng opisina, napansin kong mas maliwanag ang paligid. Pati si Maya, ang dati kong kakilala at tumulong sa akin noong unang araw ko sa trabaho, ay napansin din ang kasiyahan sa mukha ko."Serenity!" Tawag niya habang nag-aayos ng kanyang bag. "Night out tayo mamaya? Sunday naman bukas, walang trabaho."Sandali akong natahimik. Hindi ako sanay sa mga ganitong imbitasyon. Mula pa noong bata ako, hindi ako pinapayagan ng mga magulang ko na lumabas. Palaging bahay, eskwela, at negosyo lang ang takbo ng buhay ko. At nang mag-asawa ako, lalo pang naging limitado ang mundo ko—bahay lang ang naging sentro ng buhay ko. Pero ngayon, ibang-iba na ang sitwasyon. Siguro, oras na rin para gawin ko ang mga bagay na hindi

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-07

  • The Billionaire's Secret Obsession    0023: Responsible

    Nang pumasok ako sa opisina ni Ricky, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Parang ang bigat ng bawat hakbang ko, lalo na’t alam kong may mga bagay akong gustong sabihin na hindi ko tiyak kung paano tatanggapin. Nakasarado ang pinto, kaya’t bahagya kong kinatok ito bago pumasok. Nang marinig ko ang pag-anyaya ni Ricky, dahan-dahan akong pumasok. “S-sir…” nauutal kong panimula habang pilit kong iniipon ang lakas ng loob ko. “Sir... Salamat po pala sa pag-aalaga kay Miguel kahapon. Pasensya na po kung naabala po kayo at napagod.” Sa totoo lang, iniisip ko pa lang kung paano niya sasagutin ang pasasalamat ko, nahihiya na ako. Hindi naman kasi biro ang pag-aalaga sa anak ko, lalo pa’t alam kong abala rin siya sa trabaho at sa buhay niya. Pero sa halip na magbigay ng detalyadong sagot, isang simpleng “Alright” lang ang sinabi ni Ricky. Naguluhan ako. Parang may parte sa akin na naghintay ng mas mahaba at mas personal na sagot mula sa kanya. Pero marahil, iyon na ang paraan niya ng pa

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-07

  • The Billionaire's Secret Obsession    0024: Surprise

    Serenity's Point of ViewSunday morning. Isang araw na dapat ay para sa amin ng anak ko. Napagplanuhan namin na mag-spend ng oras nang magkasama sa bahay, maglalaro, at maghahapunan ng paborito niyang pagkain. Pero hindi, tinawagan ako ni Ricky Dave. Sabi niya, kailangan niyang magpasok ng trabaho kahit na linggo, at kailangan niyang iayos ang isang bagay. Napagpasya niyang ako ang pupunta para asikasuhin ito.Kaya naman, pagdating ko sa condo, padabog kong ibinababa ang bag ko sa sahig. Para bang ang buong araw ko ay nasira dahil dito. Hindi ko na napigilan ang pag-aalboroto ko. Hindi lang dahil sa pagkakabuhos ng oras, kundi dahil sa pakiramdam kong hindi naman ito kinakailangan.Pagpasok ko sa loob ng opisina ni Ricky Dave, narinig ko ang sigaw niya mula sa likod. "I want you to clean all of this!"Ang boses niya ay parang naglagay ng dagok sa akin. Para bang ang isang pangkaraniwang tao ay hindi makapagbigay ng simpleng utos ng maayos. Parang wala siyang pakialam sa oras ko, sa pl

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-07

  • The Billionaire's Secret Obsession    0025: Pahinga

    **Serenity's Point of View**Habang nakaupo kami ni Vivian, hindi ko maiwasang kumunot ang noo ko sa narinig. “Ang sweet noh? Nalaman niya kasing birthday ko ngayon kaya ililibre niya daw ako,” sabi ni Vivian, may konting kilig sa boses niya.Medyo nagulat ako. "Ow! Happy birthday! Sorry, sobrang daming trabaho, nakalimutan kong birthday mo pala," sabi ko sa kanya, sabay hinging paumanhin. Hindi na ako nagkunwari pa na naalala ko; mas okay na ang maging tapat sa kaibigan kaysa magkunwari.Naputol ang usapan namin ni Vivian nang biglang magtanong si Ricky Dave, "Sinasabi mo bang masama akong boss?" Tiningnan ko siya, at gustong-gusto ko sanang barahin siya at sabihing, "Bakit? Hindi ba?" Pero naisip ko na huwag na lang, lalo na't special day ito ng kaibigan ko."Nakapag-restday at beauty rest naman na ako kahapon kaya libre na lang niya ngayon. Wag na kayong magtitigan dyan! Sa akin na muna ang atensyon niyong dalawa," hatak ni Vivian sa akin paupo sa tabi niya.Sumunod ako kahit alam

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-08

  • The Billionaire's Secret Obsession    0026: The intentional Kiss

    **Serenity's Point of View**Nagising ako nang maramdaman kong walang tao sa tabi ko. Agad akong nataranta. Wala si Ricky sa kabilang side ng kama, at pati si Miguel, na kanina lang ay katabi ko, ay wala na rin. Hindi ko na ininda ang itsura ko—mukha ko’y magulo, buhok ko’y gusot—nagmadali akong lumabas ng kwarto, ang puso ko’y kumakabog sa kaba."Na-" Napahinto ako sa kalagitnaan ng aking pagsasalita.Sa kusina, nakita kong nakaupo si Miguel sa isang high chair na hindi ko maalala kung saan galing. Ang anak ko, nakangiti habang tumatawa pa paminsan-minsan, lalo na kapag nagpo-poker face si Ricky Dave habang abala sa pagluluto. Mabilisang haharap si Ricky kay Miguel, tila naglalaro sila ng isang tahimik na laro, at tuwing gagawin niya iyon, tatawa si Miguel nang malakas, na para bang ang saya-saya niya.Nakahinga ako ng maluwag. Nasa maayos na kalagayan ang anak ko. Wala nang makakapantay sa kapayapaang naramdaman ko nang makita silang ganoon—parang isang pamilya. Nakita ko rin si Ric

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-08

  • The Billionaire's Secret Obsession    0027: I don't fall inlove

    Serenity's Point of View Pagkauwi ni Vivian, agad kong napansin ang saya sa kanyang mukha. Nagmamadali siyang pumunta sa ref, binuksan ito, at kumuha ng malamig na tubig. Parang nauuhaw na nauuhaw siya, at hindi ko maiwasang mapangiti habang pinagmamasdan ko siya.“Grabe ang init sa labas,” sabi niya habang umiinom, at bigla siyang napatingin sa paligid. “Kamusta kayo dito? Si Dave?”“Umuwi na siya,” sagot ko, medyo nagtataka sa tanong niya. Hindi ko alam kung bakit, pero may kung anong kakaiba sa tono ng boses niya. "Kamusta? Nag-enjoy ka naman ba sa gala mo?" tanong ko, sinusubukan kong basahin ang kanyang ekspresyon.Isang malalim na hinga ang kanyang binitiwan bago siya sumagot, "Dinate lang ako ng dati kong ka-date sa sinehan." Tumawa siya, tila may kinikimkim na kwento. "Gusto pa nga dumaan kami sa Sogo kaso sabi ko may red tide ako. Hahahahaha!"Natawa rin ako sa kanyang kwento. “Oh? Mabuti naniwala?” tanong ko, kahit na sa loob ko ay alam ko na medyo maloko itong si Vivian. S

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-09

  • The Billionaire's Secret Obsession    0028: Limitasyon

    Serenity's Point of ViewHapon na nang bumalik si Ricky Dave sa opisina, tahimik ngunit may halatang pag-aalala sa kanyang mukha. Nakaupo ako sa aking desk, inaayos ang mga dokumento mula sa aming huling meeting, nang maramdaman ko ang presensya niya sa pintuan. Tumingin ako sa kanya at ngumiti nang bahagya, ngunit alam kong may ibang bagay na gustong pag-usapan si Ricky bukod sa trabaho."Serenity," panimula niya, lumapit siya at umupo sa upuang nasa tapat ng desk ko. "May kailangan tayong pag-usapan."Tiningnan ko siya nang diretso sa mata, handa para sa kung anuman ang susunod niyang sasabihin. "Ano po iyon, Sir?"Huminga siya nang malalim, tila pinipilit timbangin ang mga salita niya. "Tungkol ito kay Miguel... Alam kong matagal na kitang kilala at nagtitiwala ako sa iyo sa lahat ng aspeto ng trabaho. Pero pakiramdam ko, parang may distansya ka sa akin pagdating sa anak mo."Hindi ko naiwasang mag-alinlangan, pero kailangan kong maging malinaw. "Sir, alam ko pong nagmamalasakit ka

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-09

  • The Billionaire's Secret Obsession    0029: Workhard

    Serenity's Point of View Dalawang linggo na ang lumipas mula noong huli naming pag-uusap ni Ricky Dave. Sinunod naman niya ang gusto kong limitasyon, ngunit ramdam kong may nagbago sa pagitan namin. Sa oras ng trabaho, tila naging mas mahigpit siya sa akin. Bawat araw ay tila sinusukat niya ang kakayahan ko, tinatambakan ako ng mga gawain na tila sinasadya niyang gawin upang subukin ako. Pagdating naman sa gabi, ang dating pagiging malapit namin ay tila nawawala. Kung dati'y puno ng init at pagnanasa ang bawat sandaling magkasama kami, ngayon ay parang may pader na naghihiwalay sa amin. Ni hindi niya ako hinahawakan o binibigyan ng kahit anong pahiwatig ng nais niyang yakapin ako.Ngayong gabi, nakahiga kami sa kama, parehong tahimik. Ramdam ko ang malamig na simoy ng hangin mula sa aircon na hindi man lang nagagawa ang lamig na nararamdaman ko mula sa kanya. Nakatingin lang ako sa kisame, naglalaro sa isip ang mga bagay na nagbago. Minsan, hindi ko maiwasang isipin kung tama ba an

    Terakhir Diperbarui : 2024-09-10

Bab terbaru

  • The Billionaire's Secret Obsession    84

    Serenity's Point of View Maaga pa lang, nagising na ako. Hindi na bago sa akin ang ganitong klaseng umaga—laging puno ng responsibilidad, laging may nakabinbing gawain. Pero sa bawat paggising ko, laging may kasamang pasasalamat. Pasalamat dahil hindi inaatake ng sakit ang anak ko, pasalamat na may isang araw pa akong pwedeng ibigay ang buong oras ko sa kanya. Dalawang oras ang kailangan ko para masiguradong naalagaan ko siya bago ko siya iwanan para sa trabaho. Habang nag-aasikaso ako ng almusal, hindi ko maiwasang mag-alala. Nakasanayan ko na ito—ang pagiisip ng lahat ng posibleng mangyari, lalo na’t alam kong hindi laging maaasahan ang kalusugan ng anak ko. Pero kailangan kong maging matatag. Kailangan kong magpakatibay para sa kanya. Naputol ang aking pag-iisip nang bigla kong marinig ang sunod-sunod na doorbell. Napaigtad ako, ang daming tumatakbo sa isip ko. "Ako na!" sabi ni Vivian, na kagigising lang. Tumango na lang ako, pilit na nagpapasalamat na may kasama ako sa bahay

  • The Billionaire's Secret Obsession    83

    **Serenity's Point of View** Habang nakaupo kami ni Vivian, hindi ko maiwasang kumunot ang noo ko sa narinig. “Ang sweet noh? Nalaman niya kasing birthday ko ngayon kaya ililibre niya daw ako,” sabi ni Vivian, may konting kilig sa boses niya. Medyo nagulat ako. "Ow! Happy birthday! Sorry, sobrang daming trabaho, nakalimutan kong birthday mo pala," sabi ko sa kanya, sabay hinging paumanhin. Hindi na ako nagkunwari pa na naalala ko; mas okay na ang maging tapat sa kaibigan kaysa magkunwari. Naputol ang usapan namin ni Vivian nang biglang magtanong si Ricky Dave, "Sinasabi mo bang masama akong boss?" Tiningnan ko siya, at gustong-gusto ko sanang barahin siya at sabihing, "Bakit? Hindi ba?" Pero naisip ko na huwag na lang, lalo na't special day ito ng kaibigan ko. "Nakapag-restday at beauty rest naman na ako kahapon kaya libre na lang niya ngayon. Wag na kayong magtitigan dyan! Sa akin na muna ang atensyon niyong dalawa," hatak ni Vivian sa akin paupo sa tabi niya. Sumunod ako kahi

  • The Billionaire's Secret Obsession    82

    Serenity’s Point of View Pagkatapos ng mahabang gabi na iyon, halos magkulang ang tulog ko sa lahat ng nangyari. Si Ricky Dave, sa kabila ng lahat ng hirap at tensyon ng event, ay nagbigay sa akin ng tatlong araw na pahinga. Ramdam ko ang pag-aalala niya sa akin, lalo na't alam niyang kailangan ko rin ng oras para makapagpahinga at makasama ang anak ko. Ginamit ko ang oras na iyon para mag-spend ng time kasama ang anak ko. Sa bawat minuto na magkasama kami, naramdaman ko ang lumalalim na ugnayan namin bilang mag-ina. Alam kong sa mga panahong ito, kailangan niya ang bawat suporta at pagmamahal na maibibigay ko. Bago kami lumabas upang pumunta sa mall, dumaan muna kami sa ospital. Alam ko na kailangan kong alamin ang kalagayan ng anak ko, lalo na't may sakit siya sa puso. Habang papalapit kami sa pinto ng ospital, hindi ko maiwasang maramdaman ang mabigat na kaba sa aking dibdib. Nang pumasok kami sa loob, ang amoy ng ospital ay parang nagpapalala ng aking takot. Gusto kong maging

  • The Billionaire's Secret Obsession    81

    Serenity's Point of View Serenity’s Point of View Habang tahimik akong naglalakad sa hardin ng event venue, huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili. Isang saglit na katahimikan lang ang hinihingi ko matapos ang lahat ng nangyari ngayong gabi. Pero sa kabila ng pag-iwas ko, alam kong hindi basta-basta matatapos ang gabing ito nang walang gulo. Nang bigla akong marinig ang malalim na boses sa likod ko, para akong binuhusan ng malamig na tubig. "Serenity," malamig at matalim ang boses ni Richard. "Kailangan nating mag-usap." Napakabigat ng hakbang ko habang humaharap ako sa kanya. Hindi ko pa rin makalimutan ang lahat ng sakit na dinulot niya sa akin noon. Pero sa kabila ng lahat, wala na akong ibang magawa kundi harapin siya. "Anong kailangan mo, Richard?" tanong ko, sinusubukang panatilihing kalmado ang aking tinig. Tinitigan niya ako nang matagal, para bang sinusuri ang bawat galaw ko. "Alam ko kung ano ang ginagawa mo, Serenity. Ginagantihan mo ako dahil sa nangyari

  • The Billionaire's Secret Obsession    80

    Serenity's Point of View Tambak na naman ako ng trabaho. Mula kaninang umaga, halos walang patid ang paglipat-lipat ng mga dokumento sa harap ko. Si Ricky Dave, tulad ng nakasanayan, ay walang kapatawaran sa pagbibigay ng mga tasks. Wala pa nga akong oras na mag-stretch o kahit lumingon man lang sa oras. "Makakahabol pa ba ako sa lunch break?" bulong ko sa sarili ko, habang patuloy ang pagtipa ko sa keyboard. Halos lahat ng tao sa opisina ay nag-lunch break na, pero naririnig ko pa rin ang tunog ng bawat keystroke ko sa buong kwarto. Walang pasabi, biglang may bumagsak na paper bag sa mga papel na hawak ko. Napatigil ako at napalingon nang bahagya. Inis na inis na akong nagtaas ng ulo, handa nang sumigaw sa kung sino mang mapang-asar na may gawa niyon. "Ano ba nang-aasar ka-...ba?" galit na tanong ko, pero natigilan din ako agad. Si Ricky Dave pala. Walang emosyon sa mukha niya, parang normal lang ang lahat. "You can take your lunch break there! Enjoy," malamig niyang sabi, sabay

  • The Billionaire's Secret Obsession    79

    Serenity's Point of View Nakangising umalis sa harapan namin si Richard kasama ang babaeng nakadikit sa kaniyang parang higad. Lahat ng taong madadaanan namin ay kilala si Ricky Dave. Pumunta kami sa designated table namin at tanging ngiti ang isinasagot ko sa mga taong ngumingiti din sa akin. Nang umakyat si Ricky Dave sa entablado para sa kanyang speech, ang buong venue ay tila nawala sa oras. Ang mga ilaw ay tumutok sa kanya, ang mga camera ay nag-click, at ang mga bisita ay naghintay sa bawat salitang binitiwan niya. Hindi ko maitatanggi ang kabang nararamdaman ko, lalo na't sa bawat sandali ay naaalala ko ang mga sinabi ni Richard kanina. "Magandang gabi sa inyong lahat," nagsimula si Ricky Dave, ang boses niya ay puno ng kumpiyansa at paggalang. Ang mga tao sa paligid ay tumahimik, naghintay sa susunod na bahagi ng kanyang pagsasalita. "Una sa lahat, nais kong magpasalamat sa inyong lahat sa pagdalo sa gabing ito. Ang event na ito ay napakahalaga sa akin, hindi lamang dah

  • The Billionaire's Secret Obsession    78

    Serenity's Point of View Nararamdaman ko na ang tensyon mula nang pumasok ako sa opisina. Hindi ko alam kung bakit, pero parang may mabigat na presensyang dumating. Nasa gitna ako ng pag-organisa ng ilang papeles nang biglang bumukas ang pinto. Napatigil ako sa aking ginagawa, hindi pa man ako tumitingin, alam kong si Richard iyon. Hindi ko pa rin maiwasang sumikip ang dibdib ko tuwing nakikita ko siya, isang paalala ng lahat ng sakit at pagkakamali ng nakaraan.“Serenity,” malamig ang boses ni Richard nang tawagin niya ang pangalan ko. Nilingon ko siya, pilit na nagpapanatili ng kalmado. Kita ko ang kaseryosohan sa kanyang mukha. Mabilis ang tibok ng puso ko, pero hindi ako nagpapakita ng takot.“Ano’ng ginagawa mo rito?” tanong ko, sinusubukan kong itago ang pagkabalisa. Kahit alam kong magkakaroon kami ng ganitong pagkakataon, hindi ko pa rin alam kung handa na ba akong harapin siya.Ngumisi si Richard, pero may halong pandidiri ang kanyang mga mata. “So, ito na pala ang buhay mo

  • The Billionaire's Secret Obsession    77

    Serenity's Point of View Sumapit ang alas-singko ng gabi, at dumating na ang butler ni Ricky Dave upang sunduin ako. "Dadaan po muna tayo sa condo niya bago dumiretso sa hotel kung saan gaganapin ang event," sabi ng butler nang magalang habang binubuksan ang pinto ng kotse para sa akin. Tumango ako bilang tugon, pilit na hinahanap ang aking composure sa kabila ng kabang bumabalot sa akin. Nang makapasok na ako sa loob ng kotse, hindi ko maiwasang mapabuntong-hininga. Ramdam ko ang bigat ng bawat hakbang na ginagawa ko ngayong gabi. Naka-red long gown ako, na fitted sa hulma ng katawan ko. Ang gown ay backless, na nag-iwan ng piraso ng balat na nakalantad sa paraang parehong empowering at vulnerable. Napatingin ako sa aking reflection sa salamin ng sasakyan. Alam kong maganda ako, na bawat detalye ng aking itsura ay pinag-isipan ni Ricky Dave. Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, parang may bahagi ng sarili ko na hindi pa rin mapakali. Habang umaandar ang kotse, pilit kong binabalik-

  • The Billionaire's Secret Obsession    76

    Serenity's Point of View "Lilinawin ko lang sa'yo, Ricky, na hindi mo tunay na anak si Miguel. At wala naman tayong malinaw na relasyon, di ba? Para angkinin mo siya ng ganun-ganun lang. Hindi sapat yang 'I cared, I cared' mo," singhal ko sa kanya, pilit na pinipigilan ang galit na bumabalot sa akin. Kahit pa siya ang boss ko, wala ako sa trabaho ngayon kaya magsasalita ako nang hindi alintana ang posisyon niya. Tila hindi siya nagulat sa sinabi ko. Tumayo siya mula sa kinauupuan niya at tumitig sa akin nang diretso, seryoso ang mga mata. "Anong gusto mong gawin ko, Serenity? Do I need to court you?" Natigilan ako sa sinabi niya. Bahagyang umurong ang dila ko, at parang nanuyo ang lalamunan ko. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa tanong na iyon. Hindi ako makapagsalita agad. Parang tumigil ang oras sa mga sinabi ni Ricky Dave. "Do I need to court you?" Nakapako ang mga mata ko sa kanya, hindi alam kung paano isasaayos ang nararamdaman ko. Huminga ako nang malalim, pilit na b

Anda juga akan menyukai

DMCA.com Protection Status