0023: Responsible

Nang pumasok ako sa opisina ni Ricky, hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba. Parang ang bigat ng bawat hakbang ko, lalo na’t alam kong may mga bagay akong gustong sabihin na hindi ko tiyak kung paano tatanggapin. Nakasarado ang pinto, kaya’t bahagya kong kinatok ito bago pumasok. Nang marinig ko ang pag-anyaya ni Ricky, dahan-dahan akong pumasok.

“S-sir…” nauutal kong panimula habang pilit kong iniipon ang lakas ng loob ko. “Sir... Salamat po pala sa pag-aalaga kay Miguel kahapon. Pasensya na po kung naabala po kayo at napagod.”

Sa totoo lang, iniisip ko pa lang kung paano niya sasagutin ang pasasalamat ko, nahihiya na ako. Hindi naman kasi biro ang pag-aalaga sa anak ko, lalo pa’t alam kong abala rin siya sa trabaho at sa buhay niya. Pero sa halip na magbigay ng detalyadong sagot, isang simpleng “Alright” lang ang sinabi ni Ricky.

Naguluhan ako. Parang may parte sa akin na naghintay ng mas mahaba at mas personal na sagot mula sa kanya. Pero marahil, iyon na ang paraan niya ng pa