[Kristian Knives Yuchengco Tuazon POV]
PUMIPITIK ang magkabilaan kong sintido. This, by far, is the worst hangover of my entire life. Hindi ko alam kung gaano karami ang nainom ko kagabi. Hinila ko lang ang sarili ko paupo sa kama nang ma-realize kong wala na sa tabi ko ang magandang babaeng kayakap ko kagabi bago ako nakatulog. Nakita ko sa ibabaw ng round table ang note na sinulat nya: ‘Hey K, I need to go. Sorry, hindi na kita ginising. Thanks a lot! xoxo K PS: I got you something for the hangover.’ She left me this one short note and an ibuprofen. Wow! Good guess, K. It was one hell of a night. I remember her. I remember her smell and what she tastes like. I remember her long brown hair and her soft tan skin. I remember how she looked when I first slid my cöck into her. I can still hear her soft moans inside my head. Naaalala ko kung paano ko sya paulit-ulit na inangkin kagabi. We first did it inside my car. Then in the bathroom, on the bed, and at the round table where she left her note. Kinain nya ako nang buong-buo habang nakatitig sya sa akin at nakangiti ang namumungay nyang mga mata. Parang hindi sya napapagod. Hindi sya nangangawit. Hindi sya nagrereklamo kahit anong pagbali-baliktad ko sa kanya. Walang binatbat si Divine sa stamina na meron sya. Sa loob ng tatlong taong pagsasama namin ng aking asawa ay bibihira lang ang oras namin sa sex. Lagi kaming abala sa kanya-kanya naming gawain. Bihira rin lang kaming magkita o maski magkausap. Pagdating ko sa condo, tulog na si Divine. Paggising ko naman sa umaga, nakaalis na sya. I’m only here for a few weeks to attend my father’s wedding. I am his best man. Until now I still don’t get why sa dami ng kilala nyang mayayamang biyuda ay napili nyang pakasalan ang hamak nyang sekretarya. Kung hindi lang ako napilit ni Mom ay hinding-hindi ako pupunta dito. I have a business to run back in the States, hindi rin ako umuubra sa ka-corny-han ng wedding ceremonies. Noong ikinasal ako, it was only out of convenience. Not because of love or anything that involves any hint of feelings. Hindi ako um-attend ng welcome dinner ni Dad para sa akin kagabi kasi ayokong makipag-plastikan. Ayaw ni Dad ng prenup agreement. Ayaw makialam ni Atsi Olivia sa mga negosyo ni Dad. ‘Just not my forte’, sabi nga nya. Masaya na sya sa kung ano’ng binibigay sa kanya ng siraulo nyang asawa. Walang kasalanan sa akin ang fiancée ni Dad na si Tita Marisa. Mabait naman sya. Pero sana mauntog na sya bago pa man mahuli ang lahat dahil hindi ako papayag na mapunta lang sa kanya at sa anak nyang babae ang mga pinaghirapan ng Dad ko. I don’t know the old man that much pero galit na galit ako sa kanya. Kinapootan ko sya sa ginawa nya kay Mom at sa akin. Nakipag-divorce sya kay Mom noong sampung taong gulang palang ako, dinala nya si Atsi Olivia pauwi ng Pilipinas at iniwan na lang kami sa States to live on our own. I had a rough childhood. I was bullied at school because of my frail body. Oo, may buwan-buwang sustento. I give him that. Hindi nya kami pinabayaan financially. Namuhay kami nang maayos ni Mom kahit hindi si Mom nagtatrabaho. Nakatira kami sa magandang bahay. Nakapag-aral ako nang hindi humihinto. But as a child, I needed more than that. Kahit gaano kalaki ang pinapadala nya sa amin noon ay hindi sya kahit kailan magiging Father of the Year para sa akin. Binasa ko ulit ang napakaiksing note na iniwan nya. Babaeng-babae ang penmanship. Cursive. Ang lambot ng pagkakasulat nya. Masarap ulit-uliting basahin. Just like her. Itatago ko ito. Babalik ako bukas sa cheap na local bar na iyon. Kahit araw-araw, okay lang. Wala naman akong gagawin dito sa Pilipinas habang hinihintay ko ang kasal ng ‘uliran’ kong ama. I really wish to see her again. To touch and feel her once again. And I’ll be damned for life kung babalik na lang ako ng Amerika nang hindi ko man lang nalalaman ang tunay nyang pangalan.[KATALEIA BRIONES POV] “WELL, I guess hindi na darating si Knives, isa’t kalahating oras na tayong naghihintay dito eh.” Napalingon ako kay Tito Miguel, sa wakas nainip na rin sya sa kahihintay nya sa anak nya. Nakahinga ako nang maluwag. Kanina pa ako fina-flood ni Orlie ng text, baka inuugat na lalo ‘yung baklang ‘yon sa kahihintay sa akin. At isa pa, kanina pa ako nagugutom. Nagugutom na rin siguro si Kuya Mike, ang asawa ni Ate Olivia na nakaupo sa harap ko. Pero parang ako yata ang gusto nyang kainin, kasi kanina ko pa napapansin ang mga pang-manyakis na mga sulyap nya sa akin. Welcome dinner sana ito para do’n sa Knives na kararating lang galing States, kaso, hindi nya sinipot. Plano sana ni Tito Miguel na magkakila-kilala kaming mga anak nila at pag-usapan ang nalalapit nilang kasal ni Mama. “Love, the night’s still young, baka mahintay pa natin sya nang konti pa?” Napaismid ako sa hirit ni Mama pero hindi ako nagpahalata. Napa-cross fingers na lang ako sa ilalim ng l
“Sorry talaga beks, natagalan ako,” naupo ako agad at umorder ng beer. Nauhaw ako sa kamamadaling makarating dito sa disco bar. “Enjoy naman ako kahit lagi kang late,” patutsada ni Orlie sa akin, pero ngiting-ngiti pa rin. Paano’y nakahanap na sya ng boylet kasi may kasama na sya agad sa lamesa. Kahit papa’no good mood si bakla.“Hinintay pa kasi namin ‘yung anak ni Tito Miguel, hindi rin naman pala dadating.”“Baka natakot sa ‘yo sa suot mo.”Napanguso ako kay bakla. “Ano namang nakakatakot kung naka-white long dress ako?”“Gabi na kasi, bakla! Mukha kang white lady! Ang haba-haba pa ng buhok mo para kang lumulutang sa ere,” napakasarap ng tawa nya. “De pota ka!” pakli ko naman sa komento nya. Nakukumpleto talaga ang araw ni Orlie kapag inaalipusta nya ako. “Si Winston nga pala, beks,” pinakilala nya na sa akin ang boylet nya. “Winston, si Chimini.”“Chimini? Anong Chimini?” natawa ako kay bakla. Hindi nya sasabihin sa boylet nya ang pangalan ko. Feeling naman ni bakla aagawin ko
“Are you okay, beks?” tanong sa akin ni Orlie nang makabalik kami sa lamesa namin. Concerned na concerned sa pagkatulala ko ang bestie ko. “Never been better!” sabi ko naman sa kanya sabay lagok ko sa iniinom kong beer. Ibinalik ko ang ngiti ko sa mukha ko. Imbyerna ako, oo. Kami pa pero may dinadale nang iba. Syempre, nasaktan ang ego ko. Pero ‘yong pakiramdam na nasaktan ang puso at iiyak, parang hindi naman. Hindi pa kami ganoon kalalim ni Marc. Nanghihinayang lang ako kasi si Marc na ang pinakamatagal kong boyfriend. Kahit medyo juts sya ay gwapo naman si Marc at may stable rin na trabaho. Ipi-period ko na nga sana sa kanya. Magpapakatino na ako, kumbaga. Buti na lang din nalaman ko na nang maaga. Dito kami sa disco bar na ito nagkakilala ni Marc, dito rin nagtapos ang relasyon naming dalawa. “Uy si Pogi, bumababa na!” turo ni Orlie sa lalakeng naka-eye to eye ko kanina habang gumigiling ako sa dance floor. “Uuwi na ‘ata, maaga pa ah! May nyosawa (asawa) na siguro,” sabi n
Binuksan nya ang passenger’s seat ng SUV nya tapos humakbang ako sa loob. Tinitingnan ko sya habang nilalakad-patakbo nya ang pinto ng driver’s seat. Para akong natutuyuan ng lalamunan sa pagtitig ko palang sa pogi nyang mukha. Dalang-dala nya ako talaga. Pakiramdam ko first time kong makipaghalikan kanina. “My hotel suite is just 10, 15 minutes away from here, I guess? Ah, you wanna get something to eat first?” Pinakiramdaman ko ang sarili ko, parang may gumagalaw sa tiyan ko pero hindi hangin. Hindi naman ako nagugutom. ‘Yun na yata ‘yung sinasabing mga paru-paro. Umaalsa ang dibdib ko sa lakas ng kalabog nito. “I don’t think I can wait till we get to your hotel,” nasabi ko na lang bigla sabay hinatak ko ang kuwelyo nya palapit sa akin. Tumukod ang isa nyang kamay sa bintana ng passenger’s seat sa likuran ko at nasa leeg ko naman ang isa. Para akong bitin na bitin sa banayad nyang halik kanina. Pero ngayon, hindi banayad ang ibinibigay nya. Mapusok. Uhaw na uhaw. Nakakapag-init
“K.” “K?” tumagilid naman sya sa tabi ko habang inaabot ang nabasa ko na namang keps. “A-as in... letter… K,” nagkakaputol-putol ang boses ko. “Oohh... Ohhhhhh..." “Dang, you’re so beautiful.” Napapaliyad na naman ako sa sarap ng pagkalabit nya sa t*nggel ko. Bwisit! Mukhang malapit na naman akong labasan. Napapikit ako nang mariin habang kagat-kagat ko ang labi ko. “That should be the first letter of your name, funny. Letter K din ang sa ‘kin,” bulong nya habang binabaybay ng maiinit nyang halik ang papunta sa pagitan ng mga hita ko. +++++ Napabalikwas ako sa higaan nang mag-ring ang cellphone ko, tirik na pala ang araw sa labas. Tinanghali ako ng gising. “‘Ma!” “Nasa’n ka na? Andito na kami nina Ate Olivia at Kuya Knives mo sa bridal shop. Kagigising mo lang ba? Nakatulog na lang ako sa kahihintay ng tawag mo, ano’ng oras ka ba umuwi?!” wala ni hi or hello, galit na agad si Mama. “Huh?!” Napatalon ako bigla sa kama, nawala bigla ang bigat ng ulo ko. May fitti
[KNIVES' POV] “Why can’t you just move on, Knives? Act just like a civilized person, ano pa ba’ng pinaglalaban mo?” I clutched my hair. I was talking about something else, but inentrahan naman nya ako ng iba. Napakawala rin kwentang kausap ng aking asawa. “I’m still having jet lag, Divine, kaya hindi ako nakapunta. Let’s not talk about this, okay?” “What do you wanna talk about, huh? You want us to talk about how much we adore each other? Hahaha!” she laughs sarcastically. “I wanna hear how you're gonna kill me,” ibinalik ko sa kanya ang pagka-sarcastic nya. “All is good, Knives. Wala namang nabago. You just left the other day; nagtatanong ka na agad ng update? Call your sec—” I saw Dad coming, kaya pinatayan ko na si Divine ng cellphone. Puro ka-badtrip-an rin lang naman ang sinasabi nya. “Son,” he greets his loving son as he sits beside me in the long table. “Ano’ng nangyari bakit hindi ka nakarating kagabi?” he says, sounding civil. Snappy pa rin si Dad, hindi s
[KATALEIA’S POV] “Kumusta naman ang rampa?” bati sa akin ni Orlie na ngiting-ngiti pagpasok ko palang ng pinto. Pagod na pagod talaga ako ngayon, pagkatapos ko sa bridal shop dumiretso pa ako sa school para sa remedial ng ilang estudyante kong mabagal pang magbasa. Inuwi ko na lang ang mga che-checkan kong folders para mabawasan ang mga gagawin ko sa Lunes. “Dyusko! Painumin mo muna ako ng tubig!” Inilugay ko ang hanggang bewang kong buhok at sumalampak ako ng upo sa tabi nya. Medyo hinihingal pa ako sa layo ng nilakad ko ng dahil sa pesteng trapik pati sa bigat ng bag na dala ko. Pinunasan ko ang salamin ko sa mata na nabasa ng pawis. Nagulat ako nang may nag-aabot sa akin ng baso, kasi hindi naman kumilos si Orlie sa tabi ko. Sinuot ko ulit ang aking salamin. Pagtingala ko, si Winston pala, ‘yong jowa nya kagabi. “Kat, tubig? Nagluto na rin ako ng sinigang. Kain na kayo,” napaka-sincere ng ngiti nya. Sinuri ko ang suot nyang damit, nakapambahay lang sya. “Nagluto ka?
“Beks, hindi mo pa nakukwento si Chinito! Anyare? Juts o daks?” tanong sa akin ni Orlie pagkaupo namin sa terrace para mag-’two bottles’. “Daks kung daks!” sagot ko naman agad sa kanya, nagtawanan kami sabay apir. Wala akong nililihim kay bakla, ganoon din sya sa akin. “Oh sige nga, pa’no mo nasabing daks…” “Aba, teka nga!” Parang hindi pa naniniwala sa akin si Orlie sa sinabi ko kaya nag-effort akong humanap ng bagay na maipangkukumpara para ma-picture nya ang eksaktong sukat ng binibida ko. Kinuha ko ang bote ng pabango ko at ipinakita ko iyon sa kanya. “Ganyan, bakla??!” nanlalaki ang mata ni bakla. Mamamatay ako sa katatawa sa reaksyon ng mukha nya. “Gaga, hindi! Niloloko lang kita! Sobrang taba naman nito, edi nakaburol na ‘ko sana ngayon!” tawa ako nang tawa. “Medyo parang ganito kataba o ganito, pero ‘yung haba ganito talaga,” mustra ko sa kanya. ‘Ay! Nakakaloka ka bakla! Maluwag ka na!” “Sira! Para ka namang hindi nag-aral ng Science,” pakli ko. Pero napais
“Hey, where are you going?! You can’t just leave,” I hold onto her arm firmly to stop her. “Kung wala kang tiwala sa ‘kin, wala na ‘ko magagawa roon. Kung lahat na lang ng ikikilos ko pag-aawayan natin at sasabihin mong malandi ako, mas mabuti pang umuwi na lang ako. Marunong ako mag-commute. Nagko-commute naman talaga ako dati pa.” I quickly realize I’ve no way of winning this argument anytime soon. Napagtanto ko ang punto nya na hindi ko naisip kanina. Pero wala naman ako talagang ibang intensyon, I just couldn’t shake the feeling that something might happen today if I don’t come along with them—or maybe praning lang ako o hindi ko makuhang magtiwala sa kanya at sa mga tao sa paligid nya. Wala akong choice kundi magpakumbaba na lang kundi lalo lang hahaba lang ang pag-aaway namin. “Hindi naman sa walang tiwala, babe. I’m just trying to protect you,” I say softly, not letting go of her. “Please, take your seat. I’m sorry. I didn’t mean to make you uncomfortable or upset or wh
[Knives' POV] “Sorry, baka nagkakamali lang ako,” tucking her loose hair at the back of one of her ears. “Marami po siguro akong kamukha,” ngisi ng waiter. “Sabi nga nila meron daw akong kilalang artista.” I’m frowning as I watch her keep on keeping on the conversation with the waiter. Her head slightly tilted on one side, eyes wide, leaning in with both elbows on the table---clearly, she’s flirting. While the waiter, judging by the way she looks at her with that fascinated grin, seems to be enjoying it. I clear my throat and set the menu down with just enough weight to grab their attention. “Are you going to take our order or her number?” I smirk at the guy; luckily, hindi sya manhid sa pagkairita ko. He straightens his back and returns to his waiter composure. Kataleia snaps her head towards me, giving me a side-eye. “Her number, perhaps,” nangingiting susog ni Divine. “I-I’m sorry, Sir. Nakapili na po ba kayo?” holding out his little notepad upright. “Ito, it
“Hindi ko po alam eh, kayo na lang po ang bahala,” pinakat ko ang magandang ngiti sa aking mga labi. Tinitingnan ko ang pabalik-balik at paulit-ulit na pagba-browse nya nito na tila wala syang mapiling kanta na magandang i-play. Akin pa naman ang playlist na iyon, ako ang gumawa at pumili ng mga kantang nakalagay roon na madalas patugtugin ni Knives kapag magkasama kami. Alam kong kanina pa nya ako sinusulyap-sulyapan sa rearview mirror pero iniiwas ko ang aking tingin. Ayoko syang tingnan kasi naiinis ako sa pagkaka-corner nila sa akin. Naiisip kong i-text si Atsi baka pwedeng i-excuse si Orlie ngayong araw na ito at pasunurin sa amin para may maka-partner ako sa ganoon ay hindi naman ka-awkward-awkward ang sitwasyon ko rito. Ewan ko ba a mga daliri kong ito kung bakit si Orlie ang iniisip ko pero ang message thread namin ni Seiji sa cellphone ko ang pinagmamasdan ko. Hindi naman kalaunan ay ipinarada ni Knives ang SUV sa parking lot ng isang restaurant sa Banawe na dati na
“Hi, babe! How are you?” nakangiting bati nya. “Ah, okay lang po, kakatapos lang ng klase ko,” inayos ko ang nawangi kong salamin sa mata sa pagyakap nya. “You ready? Let’s go, tinawagan ko si Atsi pero sabi nya may konting problema raw sa office so hindi sya makakasama, pero ita-try daw nyang humabol when she can. Okay lang, kasi kasama naman kita. You know the way around, right?” tuluy-tuloy nyang saad habang naglalakad kami nang magka-abresiete pa. “Depende po,” nahihiya kong tugon. “Hindi naman po kasi ako gaanong gumagala.” “Let’s go watch a Tagalog movie, I heard of a movie na showing ngayon. Maganda raw. Let’s go watch it! Mahilig ka ba manood ng cinema? Sa’n kaya maganda manood?” “Uhm, hindi ko po alam. Sa cellphone lang po ako madalas manood ng mga palabas. Marami po kasing ginagawa sa school, hindi na po nakakapaglibot-libot.” Nahihiwagaang minasdan nya ako sa paglalakad namin, “Wow, I gotta say, your life’s kinda boring! I thought my life’s boring enough, may mas
Hindi na sya umimik nang kahit konti mula noon. Mukhang napikon pa yata sa biro ko. Seryosong-seryosong diretso na lang ang kanyang tingin sa kalsada at naka-concentrate sa pagda-drive. Sabi nya kakain daw kami, ilang fastfood restaurants na ang nadaanan namin pero hindi naman sya humihinto. “Galit ka ba?” untag ko nang hindi ako makatagal sa pananahimik nya. Tiningnan ko sya at naghintay ng sagot pero hindi pa rin sya nagsalita, sinulyapan lang nya ako saglit tapos bumuntung-hininga nang malalim. “Galit nga,” bulong ko. Inis na tumaas ang kilay ko sa napagtanto. Na-offend ko nga sya sa sinabi kong iyon. Well, kung hindi na sya iimik, hindi na rin ako iimik. Ibinaling ko ang tingin sa dinaraanan namin. Maganda nga iyang hindi na nya ako imikin habambuhay para tumigil na sya nang kusa sa panliligaw nya para hindi na ako mahirapang bastedin sya sa pangalawang pagkakataon. “Hindi naman ako galit, parang ikaw yata ‘yung nagagalit eh. Sorry na, may iniisip lang ako,” ngumiti sya tap
“Good morning, Kat,” nakangiting bati ni Divine nang madatnan kon syang nag-a-almusal sa comedor nang mag-isa. “Tulog pa si Knives, ewan ko kung saan ‘yun nagsuot kagabi. Umaga na dumating," tuluy-tuloy nyang banggit kahit hindi ko naman sya tinatanong. Although frustrated sya sa kanyang asawa ay ngiting-ngiti pa rin. Kung malalaman lang nyang kasama ko lang naman ang mahal nyang asawa magdamag ay siguradong mabubura ang matamis na ngiti nyang iyon sa kanyang mga labi. Wala na akong balak na mag-almusal pa rito dahil gusto ko nang makaalis agad-agad. Sinabi ko na iyon kay Nanay Myrna kanina paglabas ko nang maka-receive ako ng text mula kay Seiji na susunduin nya ako at ihahatid sa klase. Nakikita ko nga ngayon ang kotse nya na nakaparada sa labas ng gate. Loko talaga ‘tong tao na ‘to, wala naman akong sinabing sunduin nya ako; hindi ko nga sya nire-reply-an eh, pero naroroon sya, kausap ang gwardya at kanina pa naghihintay sa akin. “Magandang umaga rin po, Ate Divine. Aalis na
“At saan ka galing, enday?” pupungas-pungas na tanong ni Orlie nang pagbuksan nya ako ng pinto sa likuran sa may bandang kitchen. Naka-pink na silk robe si bakla. Hula ko kay Atsi Olivia ‘yun kasi nakita ko na ‘yun kay Atsi dati. “Napag-lock-an ako, kinausap ko si Mama sa may pool tapos pagbalik ko locked na ang mga pinto... May damit ka ba sa loob n’yan?” Napabungisngis ako sa mabilis nyang pag-ilag nang nag-akma akong dadakmain ang harapan nya. “Alisto si bakla!” tudyo ko sa kanya. “Gaga! Wala akong shorts.” “Edi naka-panty ka?” tinaasan ko sya ng kilay tapos pumasok na ako sa loob. Instead na brief o boxer brief na tulad ng sinusuot ni Knives ay brief panty ang madalas nyang gamit. Minsan kapag trip nyang magpaka-girl ay mayroon syang mga laced pero madalang lang nyang gamitin. Kahit siguro sya nasasagwaan sa itsura nya kapag naka-laced panty lang sya. “Hindi rin,” sabay tawa nya nang marahan. “Ibig sabihin wala? Kadiri ka!” mahina kong sambit na nakakunot ang noo nang maisip
“You can’t keep on running away from arguments, babe. I find this really frustrating,” anas nya habang binabalanse nya ako sa kanyang balikat. “Ibaba mo mo ‘ko! Sige, sisigaw ako nang malakas,” banta ko kahit na wala naman talaga akong balak magsisigaw. Syempre ayoko rin namang may makakita sa amin sa pag-e-eksena namin dito sa labas at maghinala sa aming dalawa. “I’m telling you, kapag sumigaw ka at may makarinig sa ‘yo, hindi na magiging secret ang secret natin. Babalik tayo sa kubo kasi doon lang tayo pwedeng mag-stay, naiwan ko ang susi ko sa taas kaya we have no choice, kesa manggising tayo ng kasambahay at makita tayong magkasama nang ganitong oras,” hingal na hingal sya sa pagsasalita nya habang naglalakad. Kinukuru-kurot ko sya sa likod bilang sign of protest pero hindi ganoon kalakas, iniisip ko pa rin ang mala-porselanang kutis nyang ito na hindi mabahiran ng sugat dulot ng mga kuko ko kahit galit ako sa kanya. “Hahanapin ka ni Ate Divine kapag nagising ‘yun, hindi ka
[Kataleia's POV] “Bakit dito? Ayoko rito! Matutulog na ‘ko, gabing-gabi na. May pasok pa ‘ko bukas!” inis na inis talaga ako. Tama bang isumbong ako sa Mama ko, kahit pahaging lang ‘yung mga sinabi nya binigyan na rin nya ‘yun ng clue. Hinihintay ko na lang na tumawag ‘yun sa ‘kin para sermunan na naman ako nang pagkahaba-haba. Akala ko naman magkakasundo kami dahil pinagtakpan nya ako sa kinuha kong Masteral course, hindi pala. Napakakitid talaga ng utak nitong ugok na ‘to minsan. “Bakit ka ba nagagalit? Totoo naman ‘yun eh, ‘sweet’ ka sa lahat! Hindi ba kabilin-bilinan ko sa ‘yo na h’wag kang makalapit-lapit sa Mike na ‘yun? Ano’ng ginawa mo kanina? Naghihilot ka ng nakaharap ‘yang mga dibdib mo sa pagmumukha nya, binibigyan mo sya ng motibo!” sinisigawan pa nya ako kaya lalong nag-iinit ang tumbong ko. “Ano’ng motibo?! Napakadumi naman ng isip mo!” “If that’s how you get back at me for Divine, I have nothing to do with it. Wala akong sinabing makipag-inuman ka at ihatid mo