Chapter 1

“Hey, curly haired lady. I need your service.”

“What would you like to have for a drink, sir?”

“No. I don't mean a bottle service. I need you to play as my date for just one night.”

“Pero sir, hindi ganoon ang trabaho ko. I can only serve your drinks-”

“Money serves as a reward for services rendered. Does this job pay you more than I can?”

_______________________

[Cattleya]

Pinasadahan ko ng daliri ang buhok ko para muling ayusin ito matapos ang nangyaring insidente kanina.

“Pasensya na Cattleya, hindi talaga maiiwasan ang ganoong customer dito sa club. Ikaw kasi ang naging top service last week kaya pinabalik ka ng manager.”

Tinapunan ko lamang ng tingin ang kaibigan kong si Loren. Siya ang nagpasok sa akin dito sa nightclub bilang isang bottle service girl.

Noong una ay naging maayos naman ang takbo ng trabaho na ito. Pero kanina, yung isang matandang lalaki na hindi ata nagustuhan ang drink niya ay ibinato sa akin ang bote ng alak. Mabuti na lang at nakailag ako. Pero hindi naiwasan na mabasa ng alak ang buhok ko kaya naman kinailangan ko itong banlawan.

Pangalawang linggo ko na ito bilang isang bottle service girl. At masasabi ko na hindi madali ang trabahong ito.

Some people categorize this job as pretty imbeciles na nagtatrabaho lang sa ganitong klaseng lugar. When in fact, this job pays for a lot of expenses na napupunta sa groceries, rent, hospital bills, school, at personal na mga bagay.

Oo, nag-eenjoy ako sa trabaho na ito. Pero ang gusto kong malaman ng ibang tao ay hindi ko ginagawa ito para sa pansariling kasiyahan. Kung may pagpipilian lang ako, nasa bahay na ako ngayon at natutulog pagkatapos ng nakakapagod na araw sa university, o kaya ay lumalabas tuwing Biyernes ng gabi kasama ang mga kaibigan.

Pero, ito ay isang trabaho. Trabaho na akma sa schedule ko at nagsisilbing magandang income bilang isang college student na may sinusuportahang pamilya.

“Ngayon ko lang nakita ang natural na pagka-kulot ng buhok mo. Mas bagay sayo 'yan kaysa ang straight mong buhok.”

Nang marinig ko iyon kay Loren ay ibinalik ko ang aking atensyon sa salamin at muling pinagmasdan ang sarili ko. Pagkatapos patuyuin ng buhok kong nabasa ng alak ay bumalik ito sa pagka-kulot. Hindi rin kasi pwedeng hindi ko ito huhugasan dahil maaamoy ako ng ibang customers.

Bumaba ang aking mga mata patungo sa red lingerie dress na suot ko ngayon. Kahit kailan ay hindi ko naisip na makapagsusuot ako ng ganitong klase ng damit. May kakabit itong silky satin straps sa hita bago ang isang mahabang boots na kapareho lang ng kulay. Sa sobrang iksi nito ay makikita na ang kaluluwa ko kung dadampot ako ng barya sa sahig. Kung makikita lang ako ng inay ngayon, siguradong hihimatayin iyon.

“Tara na, Loren. Bumalik na tayo sa labas.” tipid kong utas.

Nang tuluyan akong makalabas ng silid ay sinalubong ako ng isang maingay na tunog at nakakasilaw na mga ilaw.

Saglit akong huminto upang isuot ang invisible kong maskara, ang aking mga pekeng ngiti, bago muling naglakad papunta sa customers.

Kapansin-pansin na hindi gaano karami ang customers dito kung ikukumpara noong nakaraang linggo. Kaya naman, hindi rin marami ang bibigyan namin ng serbisyo.

Lumakad na lang muna ako sa bar counter upang doon ay maghintay ng customer na tatawag sa akin. Mas madali kasing makita sa pwesto na ito.

“Jax, pare, ano nang plano mo?”

Naagaw ang atensyon ko ng dalawang lalaki na hindi kalayuan ang pwesto sa akin. Sapat lang ito para marinig ko ang mga boses nila.

“—Kung maglalasing ka lang dito hanggang sa makalimot, magmumukha ka lang talunan sa pamilya ninyo.”

Nang umangat ang tingin ng lalaking kaharap niya ay doon ko lang nasilayan ang kabuuang mukha nito.

“What do you mean?” mataim niyang sambit. Napansin ko ang pagkalugmok sa kanyang mga mata at ang garalgal niyang boses. Sa unang tingin palang, walang duda na malalim ang kinakaharap niya ngayon.

“Ano ba, Jax? Hindi mo ba naisip na gustong patunayan ng step-brother mong si Lance na mas angat siya sayo? Palibhasa kasi, masiyado kang nagpaloko at nagtiwala sa kanila!” galit na bulalas ng isang lalaki. Mababakas ang pagkayamot sa nagngangalit nitong ngipin at tono ng pananalita. “Now, look at you! They fooled you that the child inside Daniella's womb is yours. When in fact, it's Lance's. Ang isang taong pinagkatiwalaan mo. He knocked your fiance to be the first one to have a child— and guess what will happen next? He's the one getting the entire Armani Corporation. Leaving you with no piece.”

Natamaan ng aking tingin ang bahagyang paggalaw ng panga nito at ang mariin na pagkuyom ng kanyang kamao. “What do you want me to do then?”

Nagsalubong ang aking kilay ng tugunan lamang ito ng tipid na kibit-balikat ng lalaki.

Hindi naman sa nanghihimasok ako sa problema nila, pero tila gusto kong marinig pa ang tungkol sa nangyayari.

“I don't know. He already took a slice of your life by getting your fiance pregnant. Now, if you want to continue drowning yourself in alcohol here, it's up to you, Jax. Pero ang gusto ko lang malaman mo, sa ganitong paraan ay mas pinapadali mo ang mga balak ni Lance na tuluyan kang pabagsakin. You are slowly being a shame to the family, at sigurado akong pinagtatawanan ka na nila.”

Matapos iwanan ang mga salitang iyon ay tumayo na ang lalaking kasama niya at iniwan siyang mag-isa at tulala.

Grabe naman, yung fiance niya ay nabuntis ng ibang lalaki? Hindi ba parang ang sakit naman na pangloloko yun? Kahit nga ang magkaroon lang ng ibang kinakasama ang mahal mo, ay masakit na.

Nang matauhan ako sa aking sinabi ay parang gusto ko na lang matawa. Akala mo kung sinong makapag-salita, kahit kailan naman ay hindi ako nagkaroon ng boyfriend.

Iginala ko na lang muli ang mga mata ko upang maghanap ng customers. Mukhang hindi malaki ang maiuuwi ko dahil wala masyadong customers ngayon.

Napabuntong hininga na lamang ako bago muling sulyapan ang lalaki kanina.

Nanlaki ang aking mga mata at mabilis na umiwas nang magtama ang aming mga tingin.

Tila nailigtas ako sa bingit ng panganib ng tumunog ang phone niya na nakalapag sa table, kaya naman ay naagaw nito ang kanyang atensyon.

“Geo?”

Hindi ko maiwasan ang mapa sulyap sa tuwing naririnig ko ang malalim at malamig niyang boses.

“A dinner? Why so sudden?”

Gusto kong sampalin ang sarili ko ng kumunot ang aking noo kasabay ng pagkunot niya.

Masiyado kang napaghahalataan Cattleya!

“They suddenly call for a family dinner on Friday, for what? To make everyone see how devastated I am- A WHAT?! Wedding?”

Umawang ang aking mga labi dahil kahit na hindi ko naririnig ang kausap niya sa kabilang linya ay alam kong malaking tiyansa na kasal ng fiance niya at ng lalaking nakabuntis rito ang pinag uusapan nila.

That's so cruel...

“No. Why would you cancel my invitation? I am going.”

Bahagyang umangat ang ibabang labi ko sa sinabi niya.

Bakit siya pupunta doon kahit na alam naman niyang masasaktan lang siya? Grabe, iba na talaga ang mga tao ngayon. Medyo may pagka-martyr pagdating sa taong mahal nila.

Muli akong nag-iwas ng tingin ng ibaba niya na ang phone at ibinalik sa akin ang matatalim niyang titig.

Baka napansin niya na kanina pa ako nakikinig sa kanila. Huwag naman sana siyang magalit at magreklamo sa manager namin.

Gusto kong tumakbo at magtago nang makita ko sa gilid ng aking mga mata na tumayo ito sa kanyang upuan at nag umpisang lumakad papunta sa direksyon ko.

Pabalik-balik ang sulyap ko sa kanya upang masigurado kung dito nga siya pupunta.

“Hey, curly haired lady.”

Kaunti kong iginilid ang aking katawan upang magpanggap na sa ibang direksyon nakatutok ang aking atensyon.

“I need your service.”

Nang bitawan na niya ang salitang iyon ay wala na akong ibang nagawa kung hindi ang lingunin siya. Labag sa aming trabaho ang pagtanggi sa customers at maaaring masira ang pangalan ko sa manager kung magkataon.

Marahan akong lumingon at pilit na tinakpan ng ngiti ang aking kaba. “Sure, what do you want to have for a drink, sir?”

“No. I don't mean a bottle service.” lita niya.

“Pero sir, 'yun lang ang trabaho ko dito sa nightclub. To serve the customers with their drinks.”

Iyon lamang ang tanging trabaho namin bilang bottle service girls at wala nang iba pa. It's our mission to make the customers buy more drinks than they plan, and then we get the commission on their bills. Hindi pa kasama doon ang tips na binibigay nila sa amin.

“I just need you to play as my date for one night.”

Pinagmasdan ko ang kabuuang mukha niya upang malaman kung nagbibiro lamang siya o hindi kaya naman ay lasing na. Madalas kasi na nagiging ganito na ang customers sa tuwing tinatamaan na sila ng alak.

Hindi niya inalis sa akin ang mga mata niyang puno ng desperasyon. Gumalaw pa ito pababa sa aking mga paa bago muling bumalik sa akin. Halos hindi na makita ang tunay na kulay ng kanyang mga mata dahil sa madilim na awra na nakapalibot dito. Tila ba matamlay at walang mababakas na emosyon.

Natagalan bago ako nagkaroon ng lakas ng loob na magsalita.

“Naiintindihan ko ang ibig mong sabihin, sir. Pero hindi ganoon ang trabaho ko dito sa club. Ibang serbisyo ang ibinibigay ko sa customers. Malinis akong babae at kahit kailan ay hindi ako sumama sa kahit sinong hindi ko kilala. Kung wala na kayong ibang kailangan, please excuse me.” mariin kong sambit bago nagsimulang humakbang paalis.

“Does this job pay you more than I can?”

Natigilan ang mga paa ko dahil sa sinambit niya.

“How much do they pay you for a night here? I can triple it up.”

Hindi ko siya hinarap ngunit nanatili lang na nakahinto ang aking mga paa at nakatitig sa sahig. Naramdaman ko ang marahang pagkuyom ng kamao ko.

“Alright. Since you seem too tough and tight with your red clothes, I'll let you name your price.”

Doon ko lamang siya marahas na tinapunan ng tingin. Pakiramdam ko ay umakyat ang lahat ng dugo ko sa katawan papunta sa tuktok ng ulo dahil sa inis. Bumilis rin ang aking paghinga.

“Excuse me lang, sir. Alam kong bottle girl ang trabaho ko dito sa club at dapat na pagsilbihan ko kayo. Pero, sobra naman ata ang pangbabastos na ginagawa ninyo?” nagngangalit ang mga ngipin kong bulalas sa kanya at hindi ko na napigilan ang pagtaasan siya ng boses. “Hindi ibig sabihin na ganito ang kasuotan ko ay may karapatan na kayong bastusin at sabihan ako ng kung ano ano-”

“Cattleya!”

Natigilan ako ng marinig ko ang malakas na sigaw ng manager sa club.

Kasabay nito ang paghawak ni Loren sa mga braso ko. “Catt, kumalma ka lang.” bulong niya sa akin. “Alam mo naman na marami talagang customers na katulad niyan. Kaya dapat ay habaan mo ang pasensya mo.”

Hindi ko siya tinapunan ng tingin dahil nakapako pa rin ang aking mga mata sa lalaking nasa harapan ko ngayon.

Alam kong may pinagdadaanan siya sa fiance niya, pero hindi ibig sabihin nun ay may karapatan na siyang mambatos ng ibang babae.

“Mr. Madrigal, we apologize for her behavior. Hindi kasi maganda ang gabi niya ngayon dahil we also handled an incident earlier. Cattleya may just be stressed out. I hope you can understand, sir.”

Pilit kong kinakalma ang sarili ko sa mga ngisi at makabuluhang titig niya sa akin.

“Alright, accept this.”

Sinundan ko ng tingin ang kamay niya ng gumalaw ito papunta sa bulsa upang kunin ang kanyang wallet. Inilabas niya dito ang isang calling card at inilapag sa side bar counter.

“—Call me once you have decided. I'll wait until Friday night.”

Matapos akong bigyan muli ng makahulugang ngiti ay tumalikod na ito sa amin at dirediretsong umalis. Iniwan akong pinagmamasdan ang kanyang likuran.

Nababaliw na siya. Ano bang akala niya sa akin?