Nanlalaki ang mga mata ni Xoe sa sinabi ng kasama. Agad niyang tiningnan si Kendra na ngayo’y walang malay.
“Paanong..” pabulong nitong tanong.
“Dok… Araw araw tayong magkasama. Nakita ko ang mismo ang resulta ng eksaminasyon mo doon, aksidente lang naman. Hehe. Pasensya na,” Hilaw itong ngumiti sa doktora.
“Wala na sanang ibang nakakaalam.” pakiusap ni Xoe. “Kahit asawa ko hindi niya alam.” dagdag ni Xoe.
“Bakit po pala ayaw niyong ipaalam?”
‘Hindi ko pwedeng sabihin ang totoong dahilan.’ sabi ni Xoe sa isip.
“Ah-eh kasi… kulang tayo sa doktor at sa panahon ngayon, maraming nangangailangan ng serbisyo ko. At kung malaman ito ng higher ups… Baka ipagforce maternity leave nila ako.” Paliwanag ni Xoe.
“Pero dok… Sigurado ka bang kaya mo talaga?” Tumango si Xoe sa tanong ng nars.
“Alam ko ang kapasidad ng katawan ko. At bilang ObGyne alam ko kung hanggang saan lang ako dapat. Nakapagpahinga naman ako kanina kaya okay lang.” Pagsisigurado nito.
“Pero tatawagin ko pa rin po si Doktora Maggie para pag kailangan mong magpahinga, siya na hahalili sayo.” Tumango na lamang si Xoe para hindi na ito muling mangulit pa.
Nang dumating si Dok Maggie ay agad na nilang sinimulan ang operasyon.
“Magsimula na tayo. Panistisl.” Utos ni Xoe. Agad namang inabaot ng nars ang hinihinging maliit na kutsilyong ginagamit sa panghiwa ng katawan ng tao.
Natapos ang siyam na oras na operasyon at nakahinga na nang maluwag si Xoe, dahil tagumpay ang operasyon at parehong naligtas ang mag-ina. Gayunpaman, dahil sa tagal ng kanyang itinayo ay agad na nanlambot ang tuhod ni Xoe, dahilan upang mapakapit siya ng mahigpit sa isang malamig na tubo sa pader.
“DOktora!” Agad siyang inalalayan ni Yassie. “Okay ka lang po ba?” Tanong ni Yassie na sa tono nito ay nag-aalala.
Tumango si Xoe at tumayo na ng maayos. Namumutla ang mga labi nito at tila pakiramdam niya ay mawawalan siya ng malay.
“Huwag mo na akong alalayan. Ihanda niyo na ang pasyente at dalhin sa silid ng paggaling. Mauuna na akong lumabas.” Utos ni Xoe sa mga nars.
Binuksan ni Xoe ang pinto at nakaramdam siya muli ng pagkahilo. Nanghihina man ang kanyang mga tuhod at sumakit ng bahagya ang kanyang puson ay pinagsawalang bahala niya ito. Ngunit hindi niya aakalain, ay dumilim ang paligid at muntikan na siyang matumba. Mabuti na lamang ay may agad na sumaklolo sa kanya at napigilan ang kanyang pagbagsak sa sahig.
“Doktora!” Muling napahiyaw sa gulat si Yassie.
“Okay ka lang?” Pamilyar na boses ng isang lalaki ang nagpapukaw ng atensyon ni Xoe.
Idinilat niya ang kanyang mga mata at napansing mariing nakatitig sa kanya si Jake na kanyang asawa.
Bagama’t nagulat sa pangyayari, agad itong tumayo at inayos ang suot na lab gown. Bigla naman naramdaman ni Xoe ang pagdaloy ng likido sa kanyang hita. Pula ito at may kauunting lapot.
Nanlaki ang mga mata ni Yassie habang nakaturo sa hita ni Xoe na may dumadaloy na dugo. “D-dugo.” Nauutal nitong sabi. “Dok… Ang bata.”
Kumunot ang noo ni Jake nang makatingin ito sa hita ni Xoe na may dugo. At mas lalo pang nalukot ang kilay nito ng marinig ang sinambit ng nurse.
“Bata?” takhang tanong nito.
“Ah-eh… ang tinutukoy niya ay tagumpay ang operasyon. Parehong ligtas si Kendra at ang bata.”
“MAraming salamat, Xoe. Alam kong magagawa mo iyon.” Nakangiting sabi nito.
Natuwa man pero hindi parin mawala sa isip ni Jake ang dugo na dumaloy sa hita ni Xoe.
“Pero sigurado ka bang okay ka lang?” tanong nito.
Tumango agad si Xoe. “Oo. Okay lang ako. Bigla lang akong dinatnan sa loob. At hindi ko kasi maiwanan ang paseyente habang inooperahan kaya wala akong oras upang makapagpalit. Kailangan ko lang ngayon pumunta sa opisina ko para magpalit. Maiwan na muna kita.” nagmamadaling saad ni Xoe.
“Dok… samahan na po kita.” Nag-aalalang sambit ni Yassie ngunit umiling ito.
“Kaya ko ang sarili ko, Yassie. Hindi mo na kailangan pang mag-abala. Puntahan mo na ang pasyente at dalhin niyo na sa kwarto nila.” Mariing utos ni Xoe.
“Mauna na ako.” saad ni Xoe kay Jake.
Tumango naman ang kanyang asawa. “Puntahan na lang kita mamaya sa opisina mo. HIntayin ko lang si Kendra.” Ngumiting pilit si XOe saka tuluyang naglakad palayo kay Jake.
“Sabay na ko.” Agad na tumakbo si Maggie papunta kay Xoe at sinamahan nito pabalik sa kanyang opisina.
Nang makaliko sila sa may koridor, ay agad na hinatak ni Maggie ang kanyang kaibigan papunta sa kanyang opisina kung nasaan ang makina upang makita ang kalagayan ng bata sa sinapupunan ni Xoe.
“Bakit ba pumayag ka pa na ikaw mag opera sa pasyenteng iyon? Alam mo namang unang nobya at minahal ni Jake iyon. Masokista ka ba?” Tanong ni Maggie.
Si Maggie De Vera at Xoe Madrigal ay parehas na nag aral sa isang prestihiyosong ospital ng mga docotor sa kalakhang Maynila. Mas matanda nga lang si Maggie ng limang taon at nauna itong maging doctor sa City Hospital. At di kalaunan ay siya ang kauna-unahang batang doktor ang nadestino bilang mamumuno ng ObGyne. Sumunod sa linya ang kanibigang si Xoe Madrigal. At sa tagal nilang magkakilala, alam na ni Maggie ang kwento ng buhay ni Xoe.
“Hindi naman ako makahindi sa pasyente. Kailangan nila ang serbisyo ko kahit sino pa man iyan.” Saad ni Xoe habang nagpupuso ng dugo sa kanyang hita.
Pinahiga siya ni Maggie sa kama ng ospital upang suriin ang kalagayan nito.
Napaikot ng mata si Maggie sa sinabi ng kaibigan. “Tss… Alam mo naman na nagdadalang tao ka rin. Hindi mo ba iniisip ang bata sa sinapupunan mo? Bawal sa mga buntis ang masyadong pagod. Bawal ding malipasan ng gutom. Pero nag-opera ka parin ng siyam na oras. Nahihibang ka naba?” INis na sermon nito sa kaibigan.
“Sinasadya mo bang makunan? Huminga ka nang malalim, ipapasok ko na to.” Tanong ni Maggie at ipinasok na ang mahabang tubo sa pagitan ng mga hita ni Alex.
“Wala naman akong planong tanggalin ang anak ko sakin.” Hinawakan ni Xoe ang kanyang maliit pang tiyan. Bago pareho nilang tiningnan ang monitor at nakita ang mahinang pagtibok ng maliit na parang buto sa loob ng sinapupunan ni Xoe. “Hindi ka ba naawawa rito sa inaanak ko. Mabuti na lamang at iyan lamang ang inabot mo. Uminom ka ng pampakapit at magpahinga ka bukas.” Utos ni Maggie.
“Opo, Dok.” sarkastikong sagot ni Xoe.
“Salamat.” dagdag niya.
Bumuntong hininga si Maggie at tiningnang mariin ang kaibigan. “Ayaw mo bang ipaalam ito kay Jake?”
“May karapatan pa ba ako?” Umupo si Xoe sa kama, matapos siyang masuri.Namumugto ang mga matang nakatingin sa kaibigan at tila may kung anong bumara sa kanyang lalamunan dahilan upang manginig ang kanyang boses. “Ngayong andito na si Kendra… Saan ako sa buhay niya?” tanong niya.Maya-maya pa ay natawa si Xoe habang pinupunasan ang luhang tumakas sa kanyang mga mata. “Bakit pa ako nag aaksaya ng luha. Ang hirap pagbuntis, masyadong nagiging emosyonal.” Muli pa siyang tumawa na tira nasisisraan ng bait.Binuka ni Maggie ang kanyang braso upang bigyan ng mainit na yakap ang kaibigan. Sa ilang taon nilang pagkakakilanlan, alam niya kung gaano ka mahal ni Xoe si Jake.“Ano ka ba? Ikaw ang asawa… Mag-asawa kayo sa mata ng Diyos at sa mata ng batas. Sa inyong dalawa ng babaengiyon, ikaw nag mas may karapatan. Kaya huwag ka nang mag-alala. Gusto mo aminin mong may anak din kayo, at dinadala mo siya ngayon.” pag-aalo sa kaibigan.Nagkibit balikat si Xoe at mahinang itinulak si Maggie. “Maaari
Tila binagsakan ng langit ang mundong ginagalawan ni Xoe. Ang kaninang durog niyang puso ay muli pang dinurog ng pinung pino hanggang sa maging abo ito. Dahil ang kanyang natitirang karapatan ay gustong bawiin ng kanyang minamahal.“J-jake…” Nabasag ang boses niya.“Diba ilang beses ko sinasabi sayo, tawagin mo akong kuya mo.”“Pero hindi kita kuya.” Mahinang sambit nito.“Ano?” sa tono ng pananalita ni Jake ay halatang nainis ito.“S-sigurado ka ba?” Nauutal na tanong ni Xoe.“Kahit pa na maghiwalay tayo, ayaw naman ng mga magulang mo si Kendra. Tyaka paano mo maipapaliwanag ang paghihiwalay natin?” tanong ni Xoe.“Alam ko. Kaya tulungan mo akong itago muna ito sa kanila.” Napaawang ang bibig ni Xoe at di makahuma sa sinambit ni Jake.‘Sobra na ang lahat. Naiintindihan kong bilang doktor, kailangan kong gamutin ang aking pasyente kahit kabit man siya ng asawa ko. May sinumpaan ako na kahit mamamatay tao pa ang nangangailangan, kailangan ko silang tulungan. Pero ang maging personal na
‘Aking Xoe.’ Mapait na napangiti si Xoe sa narinig mula kay Jake.Hanggang ngayon nakababatang kapatid pa rin ang turing ni Jake sa asawa. ‘Manhid ba siya na di maramdaman ang pagmamahal ko sa kanya? O baka naman magaling lang talaga akong magtago ng emosyon at nararamdaman ko para sa kanya?’Sa dalawang dekada nilang magkakilala mula pa noong anim na taong gulang pa lamang si XOe hanggang sa tumuntong siya ng dalawampu’t anim, hindi man lamang napansin ni Jake ang pagmamahal na pinaparamdam ni XOe para sa kanya.‘Sana ako nalang si Kendra, na hahabul habulin niya kapag nawala sa kanya.’ sabi ni Xoe sa sarili.Tila ba may kung anong tumusok sa tiyan ni Xoe nang bigla siyang nakaramdam ng matinding pananakit sa kanyang puson. Muling may tumulong pulang likido sa pagitan ng hita ni XOe. At dahil nasa harapan niya si Jake ay kinakailangan niyang isantabi ang sakit na nararamdaman at pinilit na magkunwaring walang nangyayari sa kanyang hindi maganda. Malalaking butil na ang mga pawis na n
Walang pagsidlan ang kanyang kasiyahan ng malaman na babae ang bata na kanyang dinadala sa kanyang sinapupunan.‘Babae ang anak ko…’ agad niyang hinawakan ang kanyang tiyan na hindi pa naman halata ang paglaki nito. Mag-aapat na buwan pa lamang ang tiyan ni Xoe at masaya siya nang malaman na babae ang kanilang anak ni Jake. Lalo pa at nalaman niyang gusto ni Jake na magkaanak ng babae. Ngunit ang kanyang ngiti ay napalitan ng pangamba, nang maalala niya ang sinabi ni Jake kani-kanina lamang.“Gusto ko sana babae, pero kung lalaki man iyon, ay okay lang basta anak ko at si Kendra ang ina.”‘Matutuwa kaya siya kung malaman niyang magkakaroon siya ng anak na babae ngunit hindi nga lang si Kendra ang ina… kundi ako?’ tanong nito sa sarili.Maya-maya pa ay umiling ito upang tanggalin ang kung ano mang pangambang iniisip. ‘Masaya man siya o hindi sa kung ano man ang kanyang magiging reaksyon, ay hindi na mahalaga sa akin. Ang mahalaga ay ligtas ang anak ko at iingatan ko ito ‘Kanyang tini
“Sabihin mo, ano ang problema mo? Bakit namumugto mga mata mo? May nang away ba sayo? Sabihin mo kay kuya.” saad ni Jake.‘BUkod sayo, walang nanakit sakin. Ikaw at ikaw lamang ang taong dahilan kung bakit ako umiiyak, araw-araw, gabi-gabi.’ Gusto itong sabihin ni Xoe sa kanya, ngunit pinili na lamang niyang manahimik.“Wala. Napuwing lang ako kanina.” Sagot ni Xoe.“Isa pa… Malaki na ako. Kaya ko na ang sarili ko. Kung may mananakit man sa akin sa hinaharap, alam ko ang gagawin ko.” Dagdag ni Xoe.Tila naman di naintindihan ni Jake ang sinasabi ni Xoe.“Kahit pa. Babae ka parin at hindi kita pwedeng pabayaan. At sa ngayon, wala pang lalaking magliligtas sayo. Kaya habang wala pa an”“Alam mo… Ang mas asikasuhin mo ay si Kendra at hindi ako. Siya ang pagtuunan mo ng pansin. Siya ang mas nangangailangan ng tulong at kalinga mo.” Pilit na tinutulak ni Xoe si Jake paalis nang hindi na siya tanungin pa ng tanungin. Ngunit tila batong hindi natitinag si Jake at hindi mapagalaw ni Xoe sa ki
Apat na buwan ang nakalipas…Kakatapos lamang ng trabaho ni Xoe at naghahanda na siya upang umuwi nang makatanggap siya ng tawag mula sa numero ni Jake. Kumunot ang kanyang noo sa pagtataka. Kahit na ilang taon na silang mag-asawa ay hindi ito madalas tumawag sa kanya.‘Anong meron?’ Takang tanong sa sarili. Gayunpaman, sinagot pa rin niya ang tawag. “Hello?”“Hello… Ito po ba si Xoe?” Inilayo ni Xoe ang telepono sa kanyang tenga at tiningnan ang screen nito upang seguraduhin kung numero ba talaga ni Jake ang nakarehistro.“Sino to?” Agad niyang tanong nang mailapit muli ang cellphone sa kanyang tenga.“Mam, pasensya na po. Kayo po kasi ang nakalagay sa emergency call. Andito po sa bar si Mr. Aragon lasing po.” Napahilot si XOe sa kanyang sintido.Binanggit ng lalaking kausap ni Xoe ang lokasyon ng bar.Galing siya sa isang walong oras na operasyon, at ngayon naman ay kailangan niyang alalayan ang asawang lasing.“Sige, papunta na ako. Salamat.” Saad nito, saka kumuha ng taxi sa labas
Kinaumagahan, naabutan ni Jake si Xoe sa bahay habang ito ay nag aayos ng kanyang gamit na dadalhin sa ospital. Binabalak niyang doon na muna matutulog lalo pa at alam niyang ngayong araw ang pagtira ni Kendra sa kanilang bahay.“Xoe,” tawag ni Jake na nagpakuha ng atensyon kay XOe.“Andyan ka na pala.”“Saan ka pupunta?” tanong ni Jake nang may pagtataka ng makita ang maliit na maleta at ibang damit ni Xoe na nilalagay niya roon.“Sa ospital. Magiging night shift kasi ang duty ko sa susunod na araw.” Palusot ni Xoe.“Ahh…” tanging sagot na lamang ng lalaki.“Pwede ba akong pumasok?” Tanong ni Jake na ikinatango na lamang ni Xoe.Bagama’t mag asawa na sila ni Xoe, magkahiwalay pa rin sila ng kwartong hinihigaan. Ang kwarto ni Xoe ay katapat lamang ng kwarto ni Jake.“May sasabihin ka ba?” tanong ni Xoe nang makaupo si Jake sa kama nito.“Xoe… sa tingin mo ba masama akong tao?” tanong ni Jake na ikinakunot ng noo ni Xoe.“Bakit mo naitanong?” tanong ni Xoe.“Kasi hiniling ko noon na sa
Bago tuluyang bumalik si Xoe sa ospital, dumaan muna ito sa bahay ng mga Aragon. Pagkarating ni Xoe sa bahay, agad niyang nakita si Schenette Aragon, ina ni Jake, na nag-aayos ng kanyang halaman sa hardin.“Tita,” bati ni Xoe na ikinalingon ng Ginang.Agad na huminto ito sa kanyang ginagawa at tumayo upang salubungin ng mahigpit na yakap ang bagong dating na bisita.“Xoe! Anak… Mabuti naman at nandito ka. Namiss kita ng sobra.” Sabi nito nang nakayakap kay Xoe.“Kumain ka na ba? Teka… Ipapagpaluto kita ng paborito mong kare-kare.” Saad nito at agad na tinawag nito ang kanilang kasabahay upang ipag utos sa kanilang taga luto na magluto ng paboritong ulam ni Xoe si Xoe.“Naku po, tita. Maraming salamat po. Hindi pa nga ako kumakain.” Nakanguso nitong sabi na tila naglalambing sa kausap.“Naku ikaw na bata ka. Hindi ka dapat nagpapalipas ng gutom. Si Jake ba hindi ka dinadalhan ng pagkain sa ospital?” Tanong nito.“Nasaan na ba iyon? Teka tatawagan ko at pagsasabihan ko ang asawa mong iya
Nakabusangot ang mukha na tila pinagsakluban ng langit at lupa si Xoe habang nakaupo ito sa harapang upuan ng sasakyan ni Jake. Wala siyang magawa nang kaladkarin siya papasok ng sasakyan nito nang ayaw niya ibigay ang kaniyang telepono sa lalaki. Iniisip ni Jake na baka makikipagkita si Xoe sa kanyang boyfriend, na para kay Jake ay hindi magandang ihemplo sa babae.“Alam mo, Xoe… Concern lamang ako sayo. Ayaw kong mapunta sa wala lahat ng pinaghirapan mo nang dahil lamang sa lalaking walang kwenta.” Panimula ni Jake habang siya ay nagmamaneho ng sasakyan.“Bilang kuya mo, dapat bantayan kita.” Dagdag nito na ikinaikot ng mga mata ni Xoe.Tumingin na lamang siya sa bintana at ipinilit na ipikit ang mata.“Sa tingin mo ba hindi ko napapansin ang pag iiba ng kinikilos mo nitong mga nakaraang araw?” Sabi ni Jake na ikinakunot ng noo ni Xoe.‘Kung nag-iba man ang trato ko sa iyo… Ay dahil lang din iyo sayo! Sa inyo ni Kendra.’ Gustong sabihin iyon ni Xoe ngunit pinili niyang manahimik.“I
“Bilang kuya mo, nag-aalala lang ako. Hindi mo naman kailangan magsabi ng masasakit na salita.”Yumuko si Xoe, habang ikinuyom ang kanyang mga kamay. “Ilang beses ko ba sasabihin sayong hindi kita kuya.” Mahina ngunit bakas sa bawat mga salita nito ang pait. Nangingilid ang kanyang mga luha na hindi na niya mapigilan pang ito’y tululo ng tuluyan.Lakas loob siya tumingin pabalik kay Jake nang may poot, at sakit ang gumguhit sa kanyang mga mata.“Hindi kita kuya, okay?! HIndi tayo magkadugo. Anak ka ng amo ng mga magulang ko. Marahil, magkasama tayo lumaki, pinag aral ako ng mga magulang mo, pero hindi tayo magkamag-anak. At sa pagkakatanda ko, pinaksalan mo ako! So, legally speaking… Mag asawa tayo sa papel at hindi magkapatid!” Hingal na hingal si Xoe matapos sabihin ng may pagtaas sa kanyang tono.Napakunot ang noo ni Jake. Ito ang unang beses na pagtaasan siya ng boses ni Xoe. Ang unang beses na sumabog sa galit. At ang unang beses na makita niyang manginginig sa galit ang babaeng
“Saan mo natutunan ang mga ito?” Inis na tanong ni Jake kay Xoe.“Akin na nga iyan! Ano bang ginagawa mo dito?” Tanong ni Xoe.Nag-igting ang panga ni Jake habang mariing nakatitig kay Xoe. Nakaangat pa rin ang kanyang kamay na may hawak ng bagong biling kaha ng sigarilyo. Habang si Xoe naman ay pilit na inaabot ang kanyang binili mula kay Jake. Ngunit dahil sa liit niya, ay hindi niya man lamang magawang maabot iyon. Hanggang sa tinigil niya ang pagtalon talon lalo na nang maalala niyang buntis siya.“Sagutin mo ang tanong ko, Xoe Madrigal.” May diin na sa tono ni Jake na tila ba ito ay nagbabanta.“Siya ba?” tanong ni Jake na ikinakunoot ng noo ni Xoe.“Hah? Anong pinagsasabi mo?” Tanong ni Xoe na naguguluhan sa nangyayari.“Iyong lalaki ba na sinasabi mong mahal mo ang nagturo sayo nito?” Tanong ni Jake.“Wala siyang kinalaman dito. Ni hindi nga marunong manigarilyo yun.” Sagot ni Xoe.“Bintang ka ng bintang ng ibang tao. Hindi mo naman kilala sino tinutukoy ko. Kung alam mo lang n
“Ngayon naiitindihan mo ba ang sinasabi ko?”Imbes na muling harapin ni Xoe si Kendra, tumalikod ito sa babae at lumayo ng kaunti. Pilit din niyang tinatanggal ang usok ng sigarilyo na naiwan sa paligid gamit ang isang kamay bilang pamaypay ito, habang tinatakpan ang kanyang ilong.Ngunit sa ginawa ni Xoe tila nainsulto si Kendra kaya buong pwersa niya itong hinawakan sa braso at pilit na pinaharap sa kanya, dahilan upang mapapiksi ito sa sakit. Lalo pa at bumaon ng kaunti ang kuko nitong mahaba sa kanyang braso at nag-iwan ng sugat. Bahagyang natawa si Kendra ng mapansing naluluha si Xoe dahil sa kauubo kanina at tumango tango pa si Kendra na tila may naalala.“Sa totoo lang. Parehas lamang kayo ni Jake. Boring. Wala kayong ginawa kundi ang mag-aral at maging mabuting tao. To the point na nagiging weirdo na kayo.” Tiningnan niya si Xoe ng may pagkadisgusto. “Mga magulang niyo, pati mga guro ay giliw na giliw sa inyo. Sino ba ang hindi? Matatalino kayo sa mga mata nila eh!” Dagdag ni
“Mahal mo siya.” Hindi tanong para kay kundi kompirmasyon mula kay KendraNanigas si Xoe at tila ba nakorner siya sa sinabi ni Kendra. Itinikom ni Xoe ang kanyang bibig kasabay ang pagkuyom niya ng kamao, para lamang hindi aminin ang katotohanang mahal na mahal niya si Jake.“Hindi ka man lang nagprotesta sa sinabi ko. Ibig sabihin, totoo ngang mahal mo siya.” Napapailing na tumawa si Kendra, ngunit agad ding napalitan ng matalim na tingin ang kanyang ginawad kay Xoe.“k-kendra- “ Naputol ang sasabihin sana ni Xoe nang nagsalita muli si Kendra.“Tingin mo ba di ko mahahalata? Kung paano ka tumingin sa kanya. Mabuti na lamang at kahit anong papansin mo, hindi pa rin ikaw ang tinitingnan niya.” Pang-uuyam nito.Pinaikutan niya si Xoe at bingyan ng mapanghusgang tingin. Hinawakan pa niya ang buhok nito ng marahan saka huminto sa harapan ni Xoe. “Nakakaawa ka lang. Dahil kahit noon pa man hanggang ngayon. Ako lamang ang laman sa kanyang puso. At ikaw…” Gamit ang kanyang hintuturo, bahagya
“Basta kung talagang desisdido ka na, sabihan mo ako agad. Para mapaayos ko ang mga papeles mo sa paglipat.” Tumango si Xoe sa sinabi ni Doktora.“Bibigyan kita ng dalawang linggo bago ako magpabook ng ticket papuntang New York.” Dagdag nito.Habang tumatakbo ang araw, ginagawa pa rin ni Xoe ang kanyang trabaho sa ospital. Ngunit mas inontean ang kanyang work load. Hindi na muna siya pinapaopera ng matagal sa operating room. Upang hindi siya masyadong mapagod. Ang tanging ginagawa na lamang muna niya ay ang tumanggap ng checkups. At mag-ikot sa kanyang mga pasyente. Araw-araw iyon ang ginagawa ni Xoe bukod sa pag-aasikasong maipasa ang mga files ng kanyang mga naging pasyente para sa magiging kapalit niya sa ospital.Isang araw, pumunta si Xoe sa opisina ni Dokotra Maggie. Mabuti na lamang at naabutan niya ang kaibigan bago pa man ito umuwi.Tok… Tok… Tok…“Pasok!” Saad ni Doktora Maggie.“Dok. Pwede ka bang makausap?” Tanong ni Xoe, ngunit naabutan niyang nakatayo ng ang doktora, hab
Sa totoo lang, kung hindi lang buntis si Xoe sa anak ni Jake, hindi magdadalawang isip na pagbigyan ni Xoe si Jake na hinihiling na annulment. Agad niyang pipirmahan ang annulment papers nila, hihilingin na maging masaya siya sa buhay ng ibang babae. Dahil ganoon niya kamahal si Jake noon pa man. Handa niya itong pakawalan, makita lamang na maging masaya si Jake. Kahit na hindi siya mismo ang dahilan ng pagngiti ni Jake.At ayaw na din niyang manghimasok o manggulo sa relasyon ni Jake at Kendra.Ang tanging natutunan ni Xoe mula pa man noong bata siya hanggang tumanda na, ay ang makontento. Makontento sa lahat ng bagay.Naging drayber ng pamilyang Aragon ang ama ni Xoe, at nang maaksidente ang mag-asawa, ay sinakripisyo ng ama ni Xoe ang kanyang sarili upang mailigtas lamang si Ginoong Aragon, dahilan upang ito ay maputulan ng mga paa. At dahil sa nangyari, hindi na din nakapagtrabaho ang ina ni Xoe dahil kailangan nitong alagaan ang ama sa kanilang bahay. Hindi naman sila pinabayaan
Bago tuluyang bumalik si Xoe sa ospital, dumaan muna ito sa bahay ng mga Aragon. Pagkarating ni Xoe sa bahay, agad niyang nakita si Schenette Aragon, ina ni Jake, na nag-aayos ng kanyang halaman sa hardin.“Tita,” bati ni Xoe na ikinalingon ng Ginang.Agad na huminto ito sa kanyang ginagawa at tumayo upang salubungin ng mahigpit na yakap ang bagong dating na bisita.“Xoe! Anak… Mabuti naman at nandito ka. Namiss kita ng sobra.” Sabi nito nang nakayakap kay Xoe.“Kumain ka na ba? Teka… Ipapagpaluto kita ng paborito mong kare-kare.” Saad nito at agad na tinawag nito ang kanilang kasabahay upang ipag utos sa kanilang taga luto na magluto ng paboritong ulam ni Xoe si Xoe.“Naku po, tita. Maraming salamat po. Hindi pa nga ako kumakain.” Nakanguso nitong sabi na tila naglalambing sa kausap.“Naku ikaw na bata ka. Hindi ka dapat nagpapalipas ng gutom. Si Jake ba hindi ka dinadalhan ng pagkain sa ospital?” Tanong nito.“Nasaan na ba iyon? Teka tatawagan ko at pagsasabihan ko ang asawa mong iya
Kinaumagahan, naabutan ni Jake si Xoe sa bahay habang ito ay nag aayos ng kanyang gamit na dadalhin sa ospital. Binabalak niyang doon na muna matutulog lalo pa at alam niyang ngayong araw ang pagtira ni Kendra sa kanilang bahay.“Xoe,” tawag ni Jake na nagpakuha ng atensyon kay XOe.“Andyan ka na pala.”“Saan ka pupunta?” tanong ni Jake nang may pagtataka ng makita ang maliit na maleta at ibang damit ni Xoe na nilalagay niya roon.“Sa ospital. Magiging night shift kasi ang duty ko sa susunod na araw.” Palusot ni Xoe.“Ahh…” tanging sagot na lamang ng lalaki.“Pwede ba akong pumasok?” Tanong ni Jake na ikinatango na lamang ni Xoe.Bagama’t mag asawa na sila ni Xoe, magkahiwalay pa rin sila ng kwartong hinihigaan. Ang kwarto ni Xoe ay katapat lamang ng kwarto ni Jake.“May sasabihin ka ba?” tanong ni Xoe nang makaupo si Jake sa kama nito.“Xoe… sa tingin mo ba masama akong tao?” tanong ni Jake na ikinakunot ng noo ni Xoe.“Bakit mo naitanong?” tanong ni Xoe.“Kasi hiniling ko noon na sa