CHAPTER 4

Tila binagsakan ng langit ang mundong ginagalawan ni Xoe. Ang kaninang durog niyang puso ay muli pang dinurog ng pinung pino hanggang sa maging abo ito. Dahil ang kanyang natitirang karapatan ay gustong bawiin ng kanyang minamahal.

“J-jake…” Nabasag ang boses niya.

“Diba ilang beses ko sinasabi sayo, tawagin mo akong kuya mo.”

“Pero hindi kita kuya.” Mahinang sambit nito.

“Ano?” sa tono ng pananalita ni Jake ay halatang nainis ito.

“S-sigurado ka ba?” Nauutal na tanong ni Xoe.

“Kahit pa na maghiwalay tayo, ayaw naman ng mga magulang mo si Kendra. Tyaka paano mo maipapaliwanag ang paghihiwalay natin?” tanong ni Xoe.

“Alam ko. Kaya tulungan mo akong itago muna ito sa kanila.” Napaawang ang bibig ni Xoe at di makahuma sa sinambit ni Jake.

‘Sobra na ang lahat. Naiintindihan kong bilang doktor, kailangan kong gamutin ang aking pasyente kahit kabit man siya ng asawa ko. May sinumpaan ako na kahit mamamatay tao pa ang nangangailangan, kailangan ko silang tulungan. Pero ang maging personal na doktor nang kanyang kabit sa loob mismo ng aming pamamahay ay hindi ko kaya. Tapos ngayon hihingi pa siya ng pabor na tulungan ko siyang ilihim ang relasyon nila ng kanyang kabit sa kanyang pamilya… Manhid ba siya upang di maramdaman na may nararamdaman ako sa kanya… na iniibig ko siya? O kahit makonsensya man lang dahil kahit papaano, ay mag-asawa kami sa mata ng Diyos at ng batas. May sinumpaan kaming dalawa.’ Gustong sabihin lahat ng kanayang pag-aalangan sa lalaki, ngunit natatakot rin siyang iwasan siya nito at tuluyang lumayo.

“Kung gusto mo siyang itira sa bahay, okay lang. Bihira lang din naman akong umuuwi sa bahay dahil busy kami sa ospital. Pero ang alagaan siya roon, pasensya na hindi ko magagawa. Humanap ka nalang ng iba na mag-aasikaso sa kanya. O kaya ay pwede siyang pumunta dito sa ospital para masuri kung may nararamdaman man siya. Walang problema sa akin iyon. Pero ang itago ang relasyon niyo sa magulang mo, hindi ko maipapangako. Paano kung bumisita sila bigla sa bahay? Makikita nila roon si Kendra, sa tingin mo hindi sila magtatanong? Kaya mas mabuti sigurong ipaalam mo sa magulang mo.” Paliwanag ni Xoe.

“Hihintayin muna naming lumabas ang bata saka ko sasabihin sa kanila. Sigurado naman ako na kapag makita nila ang kanilang apo ay matutuwa ito.” Sagot ni James.

“Ikaw ang bahala. Kung iyan ang gusto mo. Basta pigilan mo nalang sila mama at papa mo na pumunta ng bahay para hindi ka mahuli.” Nagliwanag ang mukha ni Jake sa pagpayag ni Xoe na tumira si Kendra sa kanilang pamamahay. Tumayo ito, lumapit sa asawa at masaya itong niyakap.

“Maraming salamat talaga Xoe. Maswerte ako at may kapatid akong katulad mo.”

Tinanggal ni Xoe ang brasong nakayakap sa kanya. “Kung kapatid na babae lamang ang turing mo sakin, bakit mo pa ako pinakasalan?”

Ang kaninang nagliliwanag na mga mata at matamis na ngiti ay biglang napawi sa tanong ni Xoe.

“Ahh… Kasi…” Tila umurong ang dila ni Jake sa tanong ni Xoe at naiwang nakabuka ang bibig.

Apat na taon ang nakalipas, umalis si Kendra upang tuparin ang kanyang pangarap na maging sikat na hollywood actress. Hanggang sa mabalitaan nilang nakapangasawa ito ng isang direktor na banyaga sa ibang bansa. Nang malaman ni Jake ang balitang iyon, ay naaksidente ang kanyang minamanehong kotse. Yupi ang harapan ng kotse na nabangga sa isang poste sa kalsada. Marami rin itong natamong sugat at gaya ng nakita ni Xoe kanina sa ER, naliligo sa sariling dugo noon si Jake, habang walang malay na nakahiga ang asawa sa istretser. Kaya naman nang makita niya ang asawa na duguan ay sobra siyang nag-alala.

Nasa ikattlong taon ng pagiging doktor noon si Xoe, bilang isang doctor sa CIty Hospital. Kaya naman nang maaksidente si Jake, ay siya na ang nagprisintang mag-aalaga rito.

Araw-araw niya itong pinupuntahan, pinapakain at pinupunasan ng basang bimpo dahil hindi ito makaligo.

Hanggang isang araw, habang pinupunasan niya si Jake, ay hindi maiwasan ni Jake ang mailang sa kanya.

“Xoe, kumuha ka nalang kaya ng lalaking nars para gumawa ng mga bagay na ito sakin.”

Kumunot ang noo ni Xoe at natawa sa suhestiyon ni Jake.

“Bakit naman?” Natatawa nitong tanong. “Doktor ako at bilang doktor wala kaming pakialam kung lalaki man o babae ang pasyente namin. Bukod pa roon, alam ko ang mga tampok sa pisyolohika ng bawat tao. Kaya wala kang dapat ikailang sakin.” Nakangiti nitong sagot.

Mariing tinitigan ni Jake si Xoe at ilang minuto itong natahimik bago muling magsalita.

“Xoe… Pakasalan mo ako.”

Napatigil si Xoe sa pagpupunas kay Jake at napatingin sa mga mata ng lalaki.

“Anong sinabi mo?” tanong niya.

“Ilang araw ko nang napag-isipan ito. Iniisip kong kung hindi si Kendra ang makakatuluyan ko, ikaw na lang?” Paliwanag ni Jake.

‘Ano ako pamalit lang? Dahil walang ibang mapili? Ganun?’ Gusto niyang suntukin si Jake sa sinabi pero hindi niya magawa.

“Gusto ka din nila mama at papa. Kaya mas mabuti kung ikaw ang mapapangasawa ko. Kasi noon, di ako pinapansin ng mga magulang ko ng malamang nobya ko si Kendra. Tapos nang malaman nilang ikinasal na si Kendra sa iba, hinahanapan naman nila ako ng mapapangasawa. Kaya kung papayag ka, tayo nalang ang magpakasal. Nang sa gayun ay hindi na nila ako kulitin pa sa paghahanap ng bagong nobya.”

“Paniguardong matutuwa pa mga magulang ko kung tayo ang magkakatuluyan.” dagdag ni Jake.

Tila umurong ang dila ni Xoe sa sinabi ni Jake. Hindi niya alam kung matutuwa ba siya sa narinig mula kay Jake, o hindi dahil sa mata ng binata, isa lamang siyang kapalit. 

“Ano? Payag ka ba?” nagningning ang mga mata ni JAke na nakatingin kay Xoe na tila nasasabik sa bagong laruan na matatanggap.

“Huh?” Blangko ang utak ni XOe at di makapag-isip ng maayos. 

Mula nang mabalitaan ni Jake ang tungkol kay Kendra ay hindi na ito muling ngumiti pa. Hanggang dumating ang araw na iyon na tila nakahanap si Xoe ng pag-asang baka sakaling matutunan rin siyang mahalin ng lalaki.

“Xoe… Huwag ka mag-alala… Kapag may magustuhan kang iba, pwede naman tayong maghiwalay agad.” Sabi ni Jake nang makita ang pag-aalinlangan ng dalaga.

“Paano kung wala akong magustuhang iba?” Tanong ni Xoe.

“Edi… Habang buhay tayong magsasama ng ganito. Ayaw mo nun? May kuya ka na may asawa ka pa.” Sambit ni Jake na tila ba nag-aalok ng produktong binagsak presyo.

***

Tatlong taon nang lumipas ngunit para kay Xoe, ay matagal na silang magkasama.

At sa loob ng tatlong taon na iyon, naging maayos ang buhay mag-asawa nila Xoe at Jake. Inaalagaan siya nito ng maayos na gaya noong panahong hindi pa man sila kinakasal. Ang tanging pinagtatalunan lamang nila ay ang hindi pagtawag ni Xoe kay Jake na kuya.

“Xoe, hindi ka na bumabata. Kaya pagmatapos ang proseso at maaprobahan ang papeles natin sa paghihiwalay, humanap ka din ng taong mamahalin mo. Hindi iyong puro trabaho ka na lamang. May mundo sa labas ng hospital na ito. Tandaan mo.” Payo ni Jake.

“Meron…” tila ba may kung anong bumara sa lalamunan ni Xoe na di niya masabi ang gusto niyang sabihin.

Naningkit naman ang mga mata ni Jake at tiningnang maigi si XOe sa mata. “Huwag mong sabihing…may nagugustuhan ka na?!”

Napahinto si Xoe at tumango. “Oo,” sagot nito na ikinaliwanag ng mata ni Jake na tila nakahanap ng pag-asa sa madilim na mundo.

“Talaga?! Sino? Doktor din ba? Dito ba nagtatrabaho? Anong pangalan niya?” sunod-sunod na tanong ni Jake.

“Sa larangan accounting siya.”

“Ah… Talaga? Parehas pala kami. Kailan mo ipapakilala samin? Para makaliskisan ko at matanggalan ng hasang, kung sino man iyang bumihag sa puso ng aking Xoe.”