Nobela ni Megan Jurado

“Alex,” tawag ni Brandon sa kanya kasabay ang mahigpit na pagyakap sa nanginginig na katawan ng dalaga.“Ligtas ka na,” Saad nito nang maramdaman niya ang pagtulo ng luha ni Laex sa kanyang balikat na ikinabasa ng kanyang suot na damit.“Kaya mo bang tumayo?” Sa panglalambot ng katawan, umiling si Alex bilang sagot.“Akin na ang susi.” inilahad ni Brandon ang kanyang kamay upang hingiin ang susi sa bahay ng dalaga, na agad naman binigay ni Alex.Matapos mabuksan ang pinto ay binalikan siya ni Brandon at walang pag alinlangang binuhat ito na tila ba bagong kasal sila. Hindi naman nagprotesta pa si Alex dahil wala na din siyang lakas na makipagpalitan ng salita rito. Nang makapasok sa bahay ay pinaupo siya agad ni Brandon sa upuan sa kanyang sala at binuksan ang ilaw ng bahay. Kinuhaan din siya ng malamig na tubig na inilagay ni Brandon sa baso at pinainom kay Alex.“Salamat.” saad ni Alex matapos nitong makainom ng tubi at kumalma sa nangyari.Ito ang pangalawang beses na may taong gust

‘Pupunta ba ako o hindi?’ Yan ang tanong na sumasagi sa isipan ni Alex matapos nilang mag usap ni Mary Anne, ina ni James.Nagliwanag ang kanyang mga mata nang makitang tumunog ang kanyang telepono at si Grace ang tumatawag dito.“Hello… Salamat at tumawag ka.” Tila nabunutan ng tinik si Alex sa pagtawag ng kaibigan.Habang nasa loob ng taxi, napansin niya ang isang bazaar malapit sa kanyang lugar.“Teka lang ah,” paalam niya kay Grace bago kinalabit ang drayber ng taxi.“Manong, dito na lamang po ako.” Saad nito at saka huminto ang sinasakyang taxi. Nagbayad siya, bumaba, at muling kinausap ang kaibigan sa telepono.“Hello,”“Oh, saan kaba? Hindi ka pa ba nakarating sa bahay mo?” Tanong ni Grace.“Traffic sa Cavitex,” saad ni Alex.“Dito na ko malapit saamin, may dinaanan lamang akong bazaar. Bagong bukas.” Dagdag nito.“Ahh..”“Ay, Grace… Tumawag si Tita Mary Anne.”“Mama ni James? Oh… Ano sabi?” Tanong ng kaibigan.“Kaarawan na kasi ni Tito Anthony sa susunod na linggo… At gusto niy

Kulay dilaw ang kanyang buhok at asul ang kanyang mga mata, ngunit sa pakiwari ni Alex ay hindi ito banyaga. Kaya naningkit ang kanyang mga matang nakatingin sa lalaking ngayon ay kanyang kahrap.“May problema ba?” tanong ng lalaki nang mapansin ang pgtitig ni Alex sa kanya.“Pinoy ka naman hindi ba? Totoo bang asul ang mga mata mo?” Walang prenong tanong ni Alex na nagpatawa sa lalaki.“Oo. Mestiso lang ako pero contact lens ko lang yan. Sabi kasi nila bagay daw sakin ang asul na mga mata. Kaya madalas na napagkakamalan akong banyaga. Bakit? Akala mo ba may lahi akong amerikano?” tanong nito na agad ikinaiking ni Alex.“Hindi. Hindi kasi matangos ang ilong mo- I mean… Matangos ang ilong mo. Don’t get me wrong. Pero di gaya ng mga banyaga na pointed… kumbaga matulis ang ilong nila.” Paliwanag ni Alex na nagpatango sa lalaki.“That make sense.” ngumiti ito sabay higop ng kape sa kanyang tasa.Tumikhim naman si Alex. “Hindi na ako magpaligoy-ligoy pa.” Umpisa ng dalaga na nakakuha ng ate

Bumuntong hininga si Alex “At…” ‘Sa totoo lang gusto kita. Gusto na kita. Kaso natatakot ako. Natatakot akong masaktan muli. O baka masaktan kita. Naguguluhan ako sa sarili ko ngayon.’ Gustong sabihin ni Alex ang lahat ng iyon. Ngunit alam niya rin sa sariling hindi pa siya handang pumasok sa isang relasyon. “At ano?” tanong ni Brandon. Umiiling si Alex at napangiti “Wala.” tanging sambit niya. “At gusto din kita.” Nanlaki ang mata ni Alex sa sinabi ni Brandon na tila ba nababasa nito ang sinabi niya sa kanyang isip. Tila nang init ang kanyang pisngi at bumilis ang pagtibok ng kanyang puso. “A-anong sinasabi mo diyan?” Nauutal nitong tanong at agad na nanag alis ng tingin. Pakiramdam ni Alex ay nag-iinit ang kanyang pisngi sa hiya. Tumikhim si Alex bago muling magsalita matapos ang ilang minutong katahimikan sa pagitan nilang dalawa. “So, ano? Pumapayag ka na bang maging pekeng boyfriend ko?” tanong ni Alex kay Brandon. “Hindi.” Napaguso si Alex kasabay ang pag-irap nito sa

“Hindi na ako nakainom ngayon. Pwede ka bang makausap na?” Palakad lakad si Alex sa kanyang sala, habang mahigpit na hinahawakan ang kanyang telepono at naghihintay ng reply mula kay Brandon. Ngunit kalahating oras na ang lumipas at wala pa ring mensahe mula sa lalaki.‘Marahil ay nasa trabaho pa siya.’Kinansela na rin ni Alex ang kanyang pakikipagkita sa kanyang kablind date ng tanghali at pinakiusapang alas sais na lamang ng gabi sila magkita. Mabut at pumayag ang lalaking kanyang kausap. Maya-maya pa ay nakatanggap siya ng mensahe mula kay Brandon, na agad niyang ikinaalerto.Bumilis ang tibok ng kanyang puso nang mabasa ang nakarehistrong pangalan na nagpadala ng mensahe sa kanya.“Marami pa akong ginagawa. Gusto mo pumunta ka dito sa site. Nasa open field ako.”Ang open field na area ay kung saan nila nilagyan ng espesyal na lugar ang mga magkasintahan na balak isiwalat ang kanilang nararamdaman. Mas tinatawag nila itong Confession Park. Napapaligiran iyon ng iba’t-ibang uri ng

Nanginginig ang buong kalamnan ni Alex sa galit niya kay James. Gayunpaman, palingon-lingon siya sa paligid upang masiguradong hindi na nga siya sinundan pa ni James. Nakahinga ng maluwag si Alex nang mapansing wala na nga si James. Pumasok siya sa kanyang bahay at siniguradong naka doble ang siradura ng kanyang pinto.Nang makapagbihis ay umupo si Alex sa kahoy na upuan sa kaniyang sala, ipinatong ang kanyang mga paa rito at niyakap ng mahigpit. Ikinulong ang mukha sa pagitan ng kanyang mga tuhod at tahimik na tumutulo ang kanyang mga luha. “Kailan pa ba ako lulubayan ng lalaking iyon?” tanong niya sa sarili.Nag angat siya ng ulo nang marinig na tumunog ang kanyang telepono. Agad niya itong kinuha mula sa lamesa at tiningnan ang mensahe. ‘Pwede ba tayong magkita bukas?’ tanong ng lalaking kanyang nakapalitan ng mensahe sa isang dating app.“Okay.” tanging sagot niya.‘Huling iyak ko na sana ito para sa lalaking iyon.’ Pangako ni Alex sa sarili.Napagpasyahan niyang matulog na upang

Apat na buwan ang nakalipas…Kakatapos lamang ng trabaho ni Xoe at naghahanda na siya upang umuwi nang makatanggap siya ng tawag mula sa numero ni Jake. Kumunot ang kanyang noo sa pagtataka. Kahit na ilang taon na silang mag-asawa ay hindi ito madalas tumawag sa kanya.‘Anong meron?’ Takang tanong sa sarili. Gayunpaman, sinagot pa rin niya ang tawag. “Hello?”“Hello… Ito po ba si Xoe?” Inilayo ni Xoe ang telepono sa kanyang tenga at tiningnan ang screen nito upang seguraduhin kung numero ba talaga ni Jake ang nakarehistro.“Sino to?” Agad niyang tanong nang mailapit muli ang cellphone sa kanyang tenga.“Mam, pasensya na po. Kayo po kasi ang nakalagay sa emergency call. Andito po sa bar si Mr. Aragon lasing po.” Napahilot si XOe sa kanyang sintido.Binanggit ng lalaking kausap ni Xoe ang lokasyon ng bar.Galing siya sa isang walong oras na operasyon, at ngayon naman ay kailangan niyang alalayan ang asawang lasing.“Sige, papunta na ako. Salamat.” Saad nito, saka kumuha ng taxi sa laba

“Sabihin mo, ano ang problema mo? Bakit namumugto mga mata mo? May nang away ba sayo? Sabihin mo kay kuya.” saad ni Jake.‘BUkod sayo, walang nanakit sakin. Ikaw at ikaw lamang ang taong dahilan kung bakit ako umiiyak, araw-araw, gabi-gabi.’ Gusto itong sabihin ni Xoe sa kanya, ngunit pinili na lamang niyang manahimik.“Wala. Napuwing lang ako kanina.” Sagot ni Xoe.“Isa pa… Malaki na ako. Kaya ko na ang sarili ko. Kung may mananakit man sa akin sa hinaharap, alam ko ang gagawin ko.” Dagdag ni Xoe.Tila naman di naintindihan ni Jake ang sinasabi ni Xoe.“Kahit pa. Babae ka parin at hindi kita pwedeng pabayaan. At sa ngayon, wala pang lalaking magliligtas sayo. Kaya habang wala pa an”“Alam mo… Ang mas asikasuhin mo ay si Kendra at hindi ako. Siya ang pagtuunan mo ng pansin. Siya ang mas nangangailangan ng tulong at kalinga mo.” Pilit na tinutulak ni Xoe si Jake paalis nang hindi na siya tanungin pa ng tanungin. Ngunit tila batong hindi natitinag si Jake at hindi mapagalaw ni Xoe sa ki

Walang pagsidlan ang kanyang kasiyahan ng malaman na babae ang bata na kanyang dinadala sa kanyang sinapupunan.‘Babae ang anak ko…’ agad niyang hinawakan ang kanyang tiyan na hindi pa naman halata ang paglaki nito. Mag-aapat na buwan pa lamang ang tiyan ni Xoe at masaya siya nang malaman na babae ang kanilang anak ni Jake. Lalo pa at nalaman niyang gusto ni Jake na magkaanak ng babae. Ngunit ang kanyang ngiti ay napalitan ng pangamba, nang maalala niya ang sinabi ni Jake kani-kanina lamang.“Gusto ko sana babae, pero kung lalaki man iyon, ay okay lang basta anak ko at si Kendra ang ina.”‘Matutuwa kaya siya kung malaman niyang magkakaroon siya ng anak na babae ngunit hindi nga lang si Kendra ang ina… kundi ako?’ tanong nito sa sarili.Maya-maya pa ay umiling ito upang tanggalin ang kung ano mang pangambang iniisip. ‘Masaya man siya o hindi sa kung ano man ang kanyang magiging reaksyon, ay hindi na mahalaga sa akin. Ang mahalaga ay ligtas ang anak ko at iingatan ko ito ‘Kanyang tini

‘Aking Xoe.’ Mapait na napangiti si Xoe sa narinig mula kay Jake.Hanggang ngayon nakababatang kapatid pa rin ang turing ni Jake sa asawa. ‘Manhid ba siya na di maramdaman ang pagmamahal ko sa kanya? O baka naman magaling lang talaga akong magtago ng emosyon at nararamdaman ko para sa kanya?’Sa dalawang dekada nilang magkakilala mula pa noong anim na taong gulang pa lamang si XOe hanggang sa tumuntong siya ng dalawampu’t anim, hindi man lamang napansin ni Jake ang pagmamahal na pinaparamdam ni XOe para sa kanya.‘Sana ako nalang si Kendra, na hahabul habulin niya kapag nawala sa kanya.’ sabi ni Xoe sa sarili.Tila ba may kung anong tumusok sa tiyan ni Xoe nang bigla siyang nakaramdam ng matinding pananakit sa kanyang puson. Muling may tumulong pulang likido sa pagitan ng hita ni XOe. At dahil nasa harapan niya si Jake ay kinakailangan niyang isantabi ang sakit na nararamdaman at pinilit na magkunwaring walang nangyayari sa kanyang hindi maganda. Malalaking butil na ang mga pawis na n

Tila binagsakan ng langit ang mundong ginagalawan ni Xoe. Ang kaninang durog niyang puso ay muli pang dinurog ng pinung pino hanggang sa maging abo ito. Dahil ang kanyang natitirang karapatan ay gustong bawiin ng kanyang minamahal.“J-jake…” Nabasag ang boses niya.“Diba ilang beses ko sinasabi sayo, tawagin mo akong kuya mo.”“Pero hindi kita kuya.” Mahinang sambit nito.“Ano?” sa tono ng pananalita ni Jake ay halatang nainis ito.“S-sigurado ka ba?” Nauutal na tanong ni Xoe.“Kahit pa na maghiwalay tayo, ayaw naman ng mga magulang mo si Kendra. Tyaka paano mo maipapaliwanag ang paghihiwalay natin?” tanong ni Xoe.“Alam ko. Kaya tulungan mo akong itago muna ito sa kanila.” Napaawang ang bibig ni Xoe at di makahuma sa sinambit ni Jake.‘Sobra na ang lahat. Naiintindihan kong bilang doktor, kailangan kong gamutin ang aking pasyente kahit kabit man siya ng asawa ko. May sinumpaan ako na kahit mamamatay tao pa ang nangangailangan, kailangan ko silang tulungan. Pero ang maging personal na

“May karapatan pa ba ako?” Umupo si Xoe sa kama, matapos siyang masuri.Namumugto ang mga matang nakatingin sa kaibigan at tila may kung anong bumara sa kanyang lalamunan dahilan upang manginig ang kanyang boses. “Ngayong andito na si Kendra… Saan ako sa buhay niya?” tanong niya.Maya-maya pa ay natawa si Xoe habang pinupunasan ang luhang tumakas sa kanyang mga mata. “Bakit pa ako nag aaksaya ng luha. Ang hirap pagbuntis, masyadong nagiging emosyonal.” Muli pa siyang tumawa na tira nasisisraan ng bait.Binuka ni Maggie ang kanyang braso upang bigyan ng mainit na yakap ang kaibigan. Sa ilang taon nilang pagkakakilanlan, alam niya kung gaano ka mahal ni Xoe si Jake.“Ano ka ba? Ikaw ang asawa… Mag-asawa kayo sa mata ng Diyos at sa mata ng batas. Sa inyong dalawa ng babaengiyon, ikaw nag mas may karapatan. Kaya huwag ka nang mag-alala. Gusto mo aminin mong may anak din kayo, at dinadala mo siya ngayon.” pag-aalo sa kaibigan.Nagkibit balikat si Xoe at mahinang itinulak si Maggie. “Maaari