Novels by Megan Jurado

Napaawang ang bibig ni Alex at hindi makapaniwalang tiningnan si Brandon.Lalalabas na sana sila ng bahay nang huminto si Alex at binawi ang kanyang kamay mula sa pagkakahawak ni Brandon.“Ganyan ka ba sa lahat ng babae?”Napalingon si Brandon kasabay ang pagkunot ng noo nito? “Hah?” nagtatakang tanong ni Brandon.“I mean… Hindi mo lang siguro napapansin, at naiintindihan ko naman na lalaki ka at nagiging maginoo ka sa lahat ng babae. Pero ganyan ka ba sa lahat ng nakakasalamuha mo na mga babae?”Tila nagugulumihanan pa rin si Brandon sa mga nangyayari. Hindi niya alam kung saan patungo ang tanong ni Alex. “Anong ibig mong sabihin?” tanong ni Brandon.“Yung ganito… Aasikasuhin ako… Papayag ka na maging nobyo ko kahit pagpapanggap lamang ang lahat ng ito. Iyong aalagaan ako. Sinisigurado mong nakakain na ko, at ngayon… H-hinahawakan ang kamay ko. Ganyan ka ba sa iba?” Tanong ni Alex na tila naguguluhan na din sa kanyang nararamdaman. Bumibilis ang tibok ng kanyang puso sa tuwing nakakas

Natapos ang kanilang usapan nang mapansin ni Alex ang orasan na nakasabit sa pader ng kaniyang bahay.“Alas siyete na pala. Kailangan ko nang mag-ayos.” Palusot ni Alex sa kanyang kausap.“Okay, miss. Ingat po sa lakad mo. Enjoy mo nalang ang party. Huwag mo na pansinin si Boss James. He-he.” Natatawang sambit ni Cynthia.Natawa na lamang din si Alex sa sinabi sa kanya ng kausap. “Sige na. Babay na.” saad nito bago pinatay ang tawag.Saktong pagpindot nito ng end button sa kaniyang selpon, ay narinig naman nito ang pagbukas ng pinto mula sa katabing pintuan.‘Kararating lang ni Brandon… Mauuna na lang siguro ako. Message ko nalang siya na magkita na lamang kami sa entrance ng hotel.’ Sabi ni Alex sa sarili.Lumabas si Alex at napansing, nakaawang ng bahagya ang pintuan ng bahay ni Brandon.‘Ano ba itong lalaking ito… Bakit di niya man lang sinarado ang bahay niya. Tapos na din kaya siya? Sinuot na kaya niya ang binili kong damit para sa kanya?’ MAraming katanungang pumapasok sa isipa

“Lalo na kapag andito si boss… Naku! Manggigil ka sa sobrang pagkalambot niya… Nasobrahan sa pagkakapakulo sa kaniya. Alam mo yun!!! Kaunting kilos… Kunwari mahihimatay… Tapos itong si Boss James naman… Todo alalay sa kanya. Para bang pinaparamdam niya sa mga tao dito na anak ni Boss James ang dinadala niya.” Dagdag ni Cynthia.“Malay natin. Baka nga.” Sagot ni Alex.“Talaga ba?!” Tila nagulat si Cynthia sa sinabi ni Alex. “Kung talagang anak nga iyon ni Boss James… Ibig sabihin.. Matagal ka na nga palang niloloko ni Boss?”Bumuntong hininga si Alex sa kabilang linya.“Pero miss… Kung talagang anak ni Boss James ang ipinagbubuntis niya… Sa ugali niya, malamang ipangangalandakan niya iyon. At hndi siya magmamalaki, dahil nilokoko ka nila. Pero hindi eh… Lagi niya sinasabi sakin na may utang na loob daw siya sayo. At malaki daw iyon.” dagdag ni Alex.Napakamot ng sintido si Alex sa narinig mula kay Cynthia.“Nasa kanya na iyon… Siguro naman alam niya kung sino ang nakabuntis sa kanya. A

Hindi nakapagsalita si Ivy na naiwang nakanganga ang bibig, habang nakatingin kay Alex na papalayo ng boutique. Hanggang sa mapagtanto niyang hindi siya nakaganti ng salita sa babae.“Grrr!!!” Nagngitngit sa galit si Ivy na ngayo’y masama na ang titig kay Alex.“Pakibilisan ng pagbalot!” Naiiritang pasigaw na utos ni Ivy sa mga staff ng boutique.‘May araw ka din sa akin, Alex.’ sabi niya sa isip.***Salamantala… Habang si Alex ay naglalakad palabas ng mall… Napansin niyang tumunog ang kanyang telepono. Nang makita niya kung sino ang tumatawag, ay agad niyang sinagot.“Hello,”“Hello… Nakalimutan ko palang itanong… Anong oras pala mamaya at saang lugar?”“Sa hotel ng mga Lopez. Alas otso ng gabi.” Sagot ni Alex kay Brandon sa kabilang linya.“May kailangan ba akong dalhin?” tanong ni Brandon.Napatingin si Alex sa dala niyang bagong binili na pangreregalo sa magdiriwang ng kaarawan.“Hindi na kailangan. Nakabili na rin ako.” Sagot ni Alex.“Sige… Susunduin na lamang kita ng alas siye

Bumalik si Alex sa mall, at napagdesisyunang pumunta sa isang luxury brand ng mga aksesoryang panlalaki. At naisipan niyang bilhan ng cufflinks si Anthony Lopez. Alam niyang mahilig itong magsuot ng mga tuxedo at iba pang suits at isa sa mga aksesorya niya ang cufflinks.Lumapit si Alex sa babasaging estante kung saan mayroong nakalatag na cufflinks na may iba’t ibang desenyo.“Magandang araw po. Ano pong maitutulong ko? Ano pong hinahanap niyo?” Tanong ng isang sales staff nang may magiliw na ngiting iginawad sa kanya.Ngumiti din si Alex bilang ganti. “May bagong designs kayo ng cufflinks?” Tanong ni Alex.“Pwede ko bang malaman para kanino ang cufflinks?”“Para sa tito ko.” sagot ni Alex.Tumango ang sales staff at umalis ito. Sa kanyang pagbalik, kasama na nito ang kanilang manager na may hawak na cufflinks na nakasilid sa nakabukas na kahon na tila ba ingat na ingat. May dala rin ang sales staff na kausap ni Alex. Ngunit ang kumuh ng kanyang atensyon ay ang cufflinks na hawak ng

‘Wala akong dapat na ikatakot. At pawang mga katotohanan ang sinabi ko bukod sa balitang magnobyo kami. Dahil lahat ng ito ay nangyari sa amin ni Brandon. At mas kapani-paniwala ang aming relasyon kung ito ang sasabihin ko.’ Sabi ni Alex sa sarili.Ang kaninang mahigpit na pagkakahawak sa braso ni Alex ay unti-unting lumuwag. Ngunit mariing tinitigan parin ng lalaki si Alex at tinatya kung ito nga ba ay nagsasabi ng totoo. Ngunit nang mapagtantong totoo nga ang mga sinabi ni Alex, tuluyan na siyang binitawan ni John. Yumuko ito upang hindi mapansin ng dalaga ang malungkot nitong mga mata. Ngunit pansin naman sa kanyang katawan ang panginginig, dahilan upang mapakunot ng noo si Alex at pilit na titigan si John sa kanyang mata.Namumula ang mga ito, at tila ba ay maiiyak na. Naglalabasan na din ang mga ugat sa kanyang noo, dala ng pagpipigil ng kanina pang gustong sumabog na emosyon.Sakit, pagkadismaya, at pagsisi… Pagkadismaya dahil kung bakit palagi na lamang siyang nahuhuli… Pagsisi

Pagkapasok nila, ay hindi inaasahan ni Xoe at Jake na maraming pupunta ng munsipyo. Ngunit lahat ng mga iyon ay nakapila sa mga magpaparehistro ng kasal. Ngunit kung gaano man kagulo at kaingay ang linya ng mga ikakasal, siya namang tahimik at tila nilalangaw na pwesto ng mga nagpapasa ng aplikasyon para sa annulment.“Mabuti at walang pila dito. Mabilis tayong matatapos.” Saad ni Xoe.Patuloy niyang hinila si Jake patungo sa pila ng mga nag-aaplay ng annulment. Umupo si Xoe sa upuan kaharap ng isang tagapagtala at inilabas ang mga papeles na kanyang inihanda sa para sa pagproseso ng kanilang annulment.“Mukhang naligaw ata kayo ng pila… Doon ang pila ng magpapakasal.” Saad ng isang aleng tagapagtala.“Ay naku hindi po kami magpapakasal. Andito po kami para ipagwalang bisa ang aming kasal.” Sagot ni Xoe na ikinaawang ng bibig ng babaeng kanyang kaharap.“Sigurado ka? At ngayong araw pa na ito?” tanong nito.“Opo. Bakit ano pong meron?” Naguguluhang tanong ni Xoe.“Hindi mo alam? Araw

Matapos niyang tawagan ng ilang beses si Xoe ay sinagot na din ito agad ng babae. Sinabi niya ang lokasyon kung saan siya naroon bago pinatay ang tawag.Huminto si Jake sa harap ng hotel na tinutuluyan ni Xoe.Nasa labas naman ng lobby si Xoe, nakatayong naghihintay kay Jake. MAy hawak itong brown na envelop na naglalaman ng kanilang mga papeles. Agad siyang umayos ng tayo nang mapansin ang paglabas ni Jake sa kotse. Nakakunot ang noo ng lalaki na tila ba pinagsakluban ng lupa ang mukha.“Bakit umalis ka kagabi? Maayos na ba ang pakiramdam mo? May bahay ka naman bakit dito ka pa natulog?” Sunod sunod na tanong ni Jake kay Xoe.Nagtaas ng isang kilay si Xoe. “Bahay? Ako? Sa pagkakaalam ko pamamahay mo iyon.” Sarkastikong ngumiti si XOe. “Isa pa… HIndi ako komportable sa higaan ko masyadong makati ang kutson na hinihigaan ko. Daming surot.” Sagot ni Xoe.“Ang bahay ko, ay bahay mo.” Sagot ni Jake ngunit umiling na lamang si Xoe.Imbes na magsalita ay dumerecho na lamang ito sa kotse. Aga

Malambot man ang unan at alam nila parehong hindi naman ito basta-basta nakakasakit sa isang tao, ay hindi pa din mapigilan ni Xoe ang bilis ng kanyang kilos upang protektahan ang sarili niyang anak. “Buntis ka nga!” Mahina man ang pagkakasabi, ngunit nanlalaki ang mata nito sa sekretong kanyang natuklasan.“Anong pinagsasabi mo?” Pagkakaila ni Xoe, na kahit na alam niya kung ano ang pinatutungkulan ni Kendra.“Huwag ka na magkaila. Kay Jake ba iyan?” Agad na napasinghap si Kendra na til may naalala.“P-paanong- Ilang buwan na iyan?” Nauutal nitong tanong.Hindi sumagot si Xoe at nag iwas na lamang ito ng tingin sa kausap. Sa halip, tumalikod ito at aakmang aalis. Ngunit mahigpit siyang hinawakan ni Kendra sa braso upang pigilan ito.“Ano ba?!” Tumaas na din ang boses ni Xoe sa inis na nasasaktan siya sa hawak ni Kendra.“Sa tingin mo, gagalawin niya ang tinuturing niyang kapatid?” Tanong ni Xoe.“Malay ko ba. Tyaka alam kong may gusto ka sa kanya. Posibleng akitin mo siya para magsip

Nagtaas ng kilay si Xoe at tila natatawa sa sitwasyon ni Kendra na tila isang tsismosang nag aabang ng chismis na mula sa kapitbahay. Mabuti na lamang at hindi nadidinig ang ingay mula sa loob.“Hinahanap ka na ng Kendra mo.” paalala ni Xoe sa nakatalikod na si Jake.“Anong pinag-usapan niyo? Bakit kayo nagsara ng pinto?” Hindi na napigilan ni Kendra ang magtanong.Nagkibit balikat si Xoe at ginawaran ng ngiting tagumpay si Kendra.“Tanong mo sa boyfriend mo. Siya ang nagsara ng pinto pag pasok niya dito.” Sagot ni Xoe.Nilingon ni Jake si Xoe bago lumabas ng pinto. “Bukas nang umaga, Jake. Huwag mo kalimutan.” Paalala ni Xoe kay Jake na papalabas sa kanyang kwarto.Hindi sumagot ang lalaki, ngunit kinuha niya si Kendra at inalalayan papuntang sala. Narinig pa ni Xoe ang pangungulit ni Kendra na malaman ang pinag usapan nila. Nang makalayo ang dalawa ay agad na sinara ni Xoe ang pinto upang di na niya marinig pa ang usapan ng dalawa. Hindi naman siya si Kendra na kailangan malaman laha

Nang makahinga ng maluwag si Xoe, ay agad itong lumabas ng banyo. Agad niyang tiningnan ang maletang nakabukas na may gusot-gusot na mga damit niya, na nahaluan nang mga bubog na nagmula sa basag na picture frame na nilagay ni Kendra sa kanyang maleta. Napahinga ng malalim si Xoe at nagsimulang tanggalin ng paunti unti ang mga basag na salamin.Bumalik muli si Jake na may dalang isang tasa ng maligamgam na tubig.“Okay ka lang ba talaga?” Hindi pa rin mawala kay Jake ang pag-aalala niya kay Xoe. Inabot niya ang maligamgam na tubig na nakalagay sa tasa. “Inumin mo ito, para guminhawa ang pakiramdam mo.” saad ni Jake.Kinuha naman iyon ni Xoe at nagpasalamat sa asawa.“Pasensya ka na kung inalis ni Kendra ang mga gamit mo sa kwarto mo noon.” HInging paumanhin ni Jake.“Babalik ka pa ba sa ospital? Magpahinga ka na muna dito sa bahay.”‘Mukhang di ako makakapgpahinga dito sa bahay.’ saad ni XOe sa kanyang isip.“Okay lang. Kung okay lang din sa inyo. Magpapahinga lang ako saglit. Babalik

“Siguradong okay ka lang ba talaga?” Nag-aalalang tanong ni Jake pagkalabas ni Xow ng banyo. Tumango naman si Xoe. “Okay lang ako. Pwede ba tayo mag-usap sa opisina mo? Yung tayong dalawa lang. May sasabihin akong importante.” Sabi ni Xoe.Mariing tinitigan muna siya ni Jake bago ito pumayag sa gusto. Hindi pa rin mawala sa isip ng lalaki kung bakit biglang namutla at nagsuka si Xoe, samantalang hindi naman ito madalas na nagkakasakit… Iyon ay sa kanyang tingin niya lang. Lingid sa kanyang kaalaman na madalas si Xoe nagkakakasakit at hindi ito pinapaalam sa lalaki. Nagdadahilan lamang si Xoe na overtime ito sa trabaho, pero ang totoo ay may nakatusok sa kanyang swero.Nang makarating sa opisina, sinara ni Xoe ang pinto pagpasok niya. Habang si Kendra ay naiwan sa labas ng pintuan. Hindi niya ito pinapasok dahil baka makialam pa ang babae sa desisyon ng mag-asawa.“Anong gusto mong pag-usapan natin?” Agad na tanong ni Jake pagkaupo niya sa kanyang upuang may sandalan.“Libre ka ba buk