I'm annoyed and mad. Hindi ako makasulat matapos kong malaman kaninang madaling araw na may mga magnan@kaw pala ng story na naghihintay ng every update ko. Nakakatamad magsulat. Kung nababasa mo ito, pwede bang huwag na? Enough na siguro ang 178 chapters na nakuha mo. Maawa ka... Gusto ko pang isulat ang story ng ibang friends ni Kallahan but if this will continue, then better to stop at magpahinga nalang ako. Ako na nakikiusap sa'yo, huwag mo ng nak@win itong story ko.
“K-Kuya,” pinasigla ni Joy ang boses niya habang kausap niya ang mga kapatid niya. “Joy!”“Kuya, kamusta na kayo diyan?” tanong niya sabay sulyap kay Kallahan.“Maayos naman kami dito. Ikakasal na si kuya Aron next month. Kailan ka uuwi dito Joy? Dapat narito ka sa kasal niya.”Sumisikip ang dibdib ni Joy sa narinig niya. Gusto niyang umuwi at dumalo sa kasal ng kuya Aron niya. Pero paano niya magagawa yun kung sigurado na ang kamatayan niya.“Hindi ko alam kuya kailan ako makakauwi. Aalis na kasi ako kuya.”“Huh? Saan ka pupunta?”“Sa ibang bansa kuya.. Kailangan ko ng umalis bago pa malaman ni Kallahan at Mithi ang ginawa ko sa kanila.”Sumulyap siya muli kay Kallahan na walang buhay na nakatingin sa kaniya.“Kung ganoon umuwi ka na dito Joy!”“Hindi na kuya… Baka e madamay lang kayo diyan. Mas mabuti ng hindi nila malaman ang koneksyon natin.”“Nasaan ka ngayon?” matutunugan ang pag-aalala sa boses ng kapatid niya.“Nag-iimpake na ako kuya. Bukas na ang flight ko. Kailangan ko ng u
“Saan ka galing?” tanong ni Mithi kay Kallahan pagkauwi nito kasama ni Alfred. Gabi na at wala na rin ng kahit na anong bakas ng dugo ang makikita sa katawan niya.Tulog na ang lahat ng mga bata maliban kay Mithi na hinihintay si Kallahan sa labas ng bahay. Agad na lumuhod si Kallahan sa harapan niya at nagsimulang umiyak.“W-Wife… p-patawad…”Tumingin si Mithi kay Alfred na naaawang nakatingin kay Kallahan.Nakagat ni Mithi ang labi niya habang ang mata ay lumuluha sa labis na sakit na nararamdaman niya. Naiintindihan niya si Kallahan kung bakit ganoon ang trato nito kay Mayumi pero hindi niya kayang balewalain ang paghihirap ng anak niya.Takot na takot si Mayumi… Iniisip nito na hindi siya kamahal-mahal.At nasasaktan siya ng husto dahil doon. Hind niya kayang ipagsawalang bahala ang lahat ng pasakit na naranasan ng anak niya.“Patawarin mo ko… Nagkamali ako..”Gayunpaman, hindi rin niya kayang balewalain si Kallahan. Alam niya kung gaano katindi ang sakit na dinaramdam nito.Na an
"Mayumi, anak..." mahinang tinapik ni Mithi si Mayumi para magising lalo pa't umiiyak na ito habang nakapikit. Unti-unting binuksan ni Mayumi ang mga mata niya. Nang makita niya si Mithi ay agad itong tumigil sa pag-iyak. “Mama,” mahinang sambit nito. “You’re having a bad dream anak,” she whispered. Napatingin si Mayumi sa harapan nang mapansin niya si Kallahan. Bigla siyang natakot dito at humarap uli sa mama niya. Nakita ni Mithi kung paano umiling si Mayumi kasabay ng pagtulo muli ng luha sa mga mata niya. “Mama, papa will send me to America.” Natatakot na sambit niya at humawak ng mahigpit sa kamay ni Mithi. “Mama, ayoko…” takot na takot na sabi niya… “Please tell him na ayoko po..”Tumingin si Mithi kay Kallahan bago niya balingan muli si Mayumi. “Mayumi, no… hindi yun gagawin ni papa.” Nag-aalalang sabi niya. Tumulo na rin ang luha niya at hinawakan pa niya sa pisngi si Mayumi. “Listen.. Hindi yun gagawin ni papa. Dito ka lang sa amin.” AniyaPero umiling lang muli si M
Kinabukasan, agad na pinuntahan ni Mithi si Bagwis at Mayumi sa kwarto. Naabutan niya itong gising na at kasama pa nila ngayon si Alab.Naglalaro ang tatlo ng puzzle at kita niya kung gaano ka seryoso ang mga anak niya sa paglalaro.Hindi na ito umiiyak pero halata sa mata na galing ito sa pag-iyak. Sa likod ni Mithi ay naroon si Kallahan na malungkot ang matang nakatingin sa mga anak niya. May suot itong apron, kagagaling lang niya sa kusina. Gumawa siya ng breakfast at nagbake rin ng cake.Tumikhim si Mithi kaya napatingin sa kaniya ang mga anak nila. Si Alab lang ang lumapit sa kanila pero si Mayumi at Bagwis ay hindi.“Papa has something to say,” sabi ni Mithi.Tumingin siya kay Kallahan na nakatingin lang kay Mayumi.“I made a cake..” Sabi ni Kallahan na kinakabahan.. “I w-wanted to say sorry..” Sabi niya at tumingin kay Mithi para humugot ng lakas ng loob.“I wanted to say sorry to the princess of this house.”Tumingin si Alab at Bagwis kay Mayumi. Masaya silang marinig iyon sa
After a week, Kallahan and Mayumi are now heading to plaza na silang dalawa lang. Ilang pa rin si Mayumi sa kaniya, pero nang ayain na niya ito kung sasama ba ito sa kaniya, Mayumi agreed.Kinakabahan nga si Kallahan dahil first date niya ito sa prinsesa niya na silang dalawa lang. “Are you ready my love?” tanong niya matapos niya itong suotan ng seatbelt. He chuckled upon seeing his princess looking cute while staring at him. “Why?” he asked, softly. Nakita niya kung paano namula si Mayumi. Tama nga si Mithi na bata pa si Mayumi, madali pang suyuin. For how many years that Kallahan pushing her away, araw lang ang binilang niya para unti-unting mawala ang galit at tampo ng anak niya sa kaniya.And he’s been preparing for this day, ang date na pinaghandaan niya para sa anak niya. Narealize niya na hindi lang si Mithi ang dapat niyang suyuin sa buhay niya… Pati na rin pala doon si Mayumi. “Papa, hindi ka na po ba galit sa akin?” Ganoon pa man, kahit na lumalapit na si Mayumi sa kan
“Papa, look!!” tuwang tuwa na sabi ni Mayumi habang nakatingin sa mga butterfly na dumaan sa harapan nila. Busy naman si Kallahan sa pagliligpit ng mga pinagkainan nila. “You want me to put some butterflies sa botanical garden ni mama?” tanong ni Kallahan kay Mayumi pero umiling si Mayumi sabay sabing, “huwag na po papa.. Nakakaawa po ang mga butterfly kung ikukulong po natin sila. Baka po may family din sila tapos hindi sila makauwi sa family nila dahil ikinulong po natin sila.” Mahabang litanya ni Mayumi. Si Kallahan na nakikinig ay napangiti nalang. Wala na siyang sinabi pa at tinapos nalang ang pagliligpit niya. Maya-maya pa ay dumating si Luis kasama ang anak niyang si Louise Amelie. Agad na napatayo si Kallahan. Wala siyang sinabi pero ang mata niya ay nakatitig na ngayon kay Luis na palapit sa kanila. “Hi Louise Amelie,” pagbati ni Mayumi kay Louise na ngayon ay kumaway pabalik kay Mayumi. "Hello Mayumi. It's nice seeing you today.""It's nice seeing you too." Lumapit si
“Goodnight,” sabay na sabi ni Kallahan at Mithi kay Mayumi bago nila isara ang pinto. Nagdoor to door sila sa kwarto ng mga triplets just to send their ‘goodnights and goodnight kisses’.Pagkababa nila, nakita nila si Angel na kakarating lang. Hinahayaan ni Mithi ang mama niya na mag-explore, umalis at mag-enjoy.Hindi na rin naman siya nangarap na magkakabalikan ang mga magulang niya. What matters ay masaya ang mga ito.At nang magharap sila ni Angel, tumigil sila ni Kallahan sa paglalakad. Nagulat siya ng biglang hawakan ni Angel ang kamay niya. “Mithi, anak… pwede ba kitang makausap?”“Tungkol saan po ma?”Nagbaba ng tingin si Angel. “I’m sorry..” Sabi nito. “I’m sorry dahil isa ako sa nagduda sa katauhan ni Mayumi.”Tumingin si Mithi kay Kallahan bago siya ngumiti sa mama niya. “Tapos na po yun ma.. Bumawi nalang po kayo kay Mayumi ngayon. Mabait po ang ating Mayumi, I’m sure lalapit siya sa inyo agad at makakalimutan niya lahat ng mga nangyari.”Ngumiti si Angel dahil narealize ni
Matapos ang anim na buwan….“Kal, gising,” sabi ni Mithi kay Kallahan lalo’t dumating si Shamcey kasama ang mommy nito, si Luwi at Shaira.Si Kallahan na pagod sa trabaho, nagmulat ng mata. “Yes, wife?”“May bisita tayo.” Sabi ni Mithi at ngumiti sa asawa niya.Wala ang triplets dahil nasa swelahan at si Kelly naman na anak ni Shamcey ay wala rin.“Magbihis ka muna,” sabi ni Mithi. “Dapat magpagwapo ka ah?”Nagbihis si Kallahan ng damit at nagtaka pa bakit kailangan niyang magpagwapo. Pagkatapos, agad silang bumaba dalawa. Pagdating nila sa sala, naabutan nila sina Shamcey na nakatingin sa kanila.Tumingin si Kaitlyn sa asawa niya na si Luwi na nakatingin ngayon kay Kallahan.“Hi Shams, what brings you here?” tanong ni Kallahan.Tumikhim si Shamcey at sinabing, “wala naman.. Gusto lang namin bumisita dito sa inyo ni Mithi.” Sagot ni Shamcey sabay tingin kay Mithi na siya ring nakatingin sa kaniya pabalik.“Ganoon ba?” sabi ni Kallahan at tumingin kay Luwi.Si Shaira na teenager noon a
(Few years after) Bagsak ang katawan ni Connor sa tabi ni Shy matapos nilang magsalpukan ng laman. Kahit na ilang taon na ang nakalipas, hindi pa rin siya nagsasawa si Connor kay Shy. Papikit na siya nang biglang umiyak si Coby, ang anak nila na naroon pa sa crib. Babangon na sana si Shy nang pigilan siya ni Connor. "Ako na." Sabi niya at nagsuot ng bathrobe na nasa sofa, hinagis niya kanina. Bumukas ang isang mata ni Shy at pinanood niya kung paano buhatin ni Connor ang 11 months old nila na anak. Napatingin siya sa orasan at nakitang umaga na pala. "Hindi ba may pasok ka mamaya?" "Yeah but it's okay, pwede naman akong ma late. Or I'll message my secretary na hindi muna ako papasok." Ngumuso si Shy dahil sobrang cool si Connor sa paningin niya habang sinasabi iyon. "You looked so cool, mister." "Of course naman. Hindi mo pa ba alam misis ko?" Mahinang natawa si Shy at pumikit. Pagod na pagod ang katawan niya. Gusto niya ng matulog nang biglang may kumatok sa kwarto nila. Nap
Their 3 days and 2 night trip went well. Mas nasulit at nakilala nilang tatlo ang isa’t-isa kasama ng papa nila. Pag-uwi nila sa bahay nila, hindi naabutan ni Kallahan si Mithi dahil nasa school ito ng mga bata. Kaya umalis rin siya agad para puntahan ito.Si Connor naman ay agad na yumakap kay Shy nang magkita sila. “I missed you baby…” Nakangiting sabi ni Connor.“Hello. You missed me that much?” nakangiting tanong ni Shy. Gumagawa siya ng sushi, nang bigla siyang yakapin sa bewang.“Yeah. I super missed you.”“Gutom ka na ba? Hindi ko pa kasi tapos gawin itong sushi e.”“Mamaya na ako kakain kapag tapos na. I’m still full, misis ko.”Ngumiti si Shy at hinaIikan ang pisngi ni Connor. Nasasanay na siya sa misis ko kahit na naki-cringyhan siya noong una. Dumating naman si Rizallie dala-dala ang ilang libro niya. Sa likod niya ay naroon ang bodyguards.“Hi kuya.. Welcome back!” Sabi ni Rizallie na kakagaling lang rin sa skwelahan. Naka complete uniform pa ito.“Kamusta ang klase? May na
“Guys, pictureeee!” Sabi ni Shaira at agad na pumunta sa unahan para makapicture sila lahat. Agad naman na ngumiti si Kallahan at Connor kasama ng ama nila.“One more time,” sabi ni Kallahan at agad na nagpose silang dalawa ni Connor.‘Ay ang mga gwapo,’ sabi ni Shaira habang nakatingin sa mga kapatid niya. Hindi maikakaila na magkakapatid sila. Kahit na maputi si Shaira dahil sa mama niya, ang mata at hugis ng mukha niya ay kagaya ng sa kuya Kallahan at kuya Connor niya.Tumingin siya sa dalawa na humiga na sa beach lounge chair, napapagitnaan ang kanilang ama. Hindi man lang nagsi-cellphone ang dalawa niyang kuya.Napangiti siya nang maisip na sobrang maunawain ang ate Mithi at ate Shy niya. Kung iba siguro yun, baka maya-maya ay tinatawagan na ang mga kuya niya.“Come here… Naka bikini ka pa naman.” Sabi ni Connor sa kaniya. Ngumuso si Shaira at agad na tumakbo palapit sa kanilang dalawa.Humiga si Shy sa beach lounge chair niya habang nagpo-post ng pictures nila. Namula siya nang
Pagpasok nila sa loob ng bahay, nakita agad ni Connor si Ludwig.Hindi siya gumalaw, at pinanood lang niya si Kallahan na magtungo dito para yumakap.Hindi niya alam ano ang nararamdaman niya. Hindi niya maipaliwanag kung masaya ba siya o hindi."Connor," napatitig siya kay Ludwig ng tawagin siya nito. Nabuhay siyang walang ama na kinikilala kaya nahihiya siyang banggitin ang salitang papa.Lumapit si Ludwig sa harapan niya. Para siyang nanigas sa kinatatayuan niya. Hindi niya alam anong gagawin niya. Kung magmamano ba siya o hindi.Tumingin siya kay Kallahan para humingi sana ng tulong.Ngunit nagulat siya sa sunod na ginawa ni Ludwig. Bigla itong lumuhod sa harapan niya habang nakayuko ang ulo.Nanlaki ang mga mata niya. Biglang uminit ang pakiramdam niya sa hindi maipaliwanag na dahilan."Patawad anak.." Iyon pa lang ang sinabi ni Ludwig, parang nabingi na siya."Patawad at hindi ko man lang nalaman kaagad." Humagolgol si Ludwig. "Patawad kung kahit isang beses, hindi ako nagpakaama
“Magkapatid sila,” sabi ni Mithi kay Shy nang magkita sila sa kusina. Napasinghap si Shy dahil hindi niya yun inaasahan. Ilang taon na siyang naninilbihan kay Kallahan pero hindi niya kailanman nalaman na magkapatid ang dalawa. Bigla siyang naawa kay Connor. Kinakabahan siya na baka e malungkot ito. “B-Balikan ko si Connor,” sabi niya pero hinawakan siya ni Mithi sa kamay at itinuro ang pinto. Pumasok doon ang dalawa na nagtatawanan na para bang wala lang. “Bakit ayaw mong tawagin kitang kuya?” Connor “Try me and I’ll fvcking kill you.” Kallahan “What kind of brother are you? Ilang taon mo na nga akong inabandona.” Connor “Argh! You’re so annoying!!” Kallahan Nawala ang kaba na nararamdaman ni Shy nang makita ang dalawa na nag-aasaran. Akala niya ay magiging malungkot si Connor. "See? Wala kang dapat na ipag-alala. They are fine." Bulong ni Mithi sa kaniya. Lumapit naman si Don Anton kay Donya Merita. "He knew, hon. But he pretended na walang alam." Napatingin silang dalawa n
Binilad ni Don Anton si Connor sa labas ng bahay kahit na sobrang init. Pinagpush-up niya doon ng limangdaan kaya tagaktak ang pawis nito ng matapos.Lumapit si Connor sa pinsan niya at kinuha ang tubig na hawak ni Kallahan.“Tapos na lo.”Tumango ang Don. Ngayon niya sasabihin kay Connor ang tungkol sa ama niya. Naghahanap lang siya ng tamang pagkakataon."May problema ba lo?" tanong ni Kallahan nang mapansin na parang hindi ito mapakali."May tanong ako kay Connor. Gusto mo bang makilala ang ama mo, hijo?"Natigilan si Connor sa pag-inom ng tubig at tumingin sa lolo niya."Kilala niyo sino ang ama niya, lo?" tanong ni Kallahan.Uminom si Connor ulit ng tubig bago siya umapo sa sahig at humiga. “Hindi na po kailangan lo. Ayos naman na ako na wala siya.”“Pero hinanap ka niya. Pumunta siya dito at hinanap ka niya.”Walang expression ang mukha ni Connor. Nakatingin lang siya sa kisame.Kumunot ang noo ni Don Anton sa nakikita niyang expression. “Bakit hindi ka man lang nagulat? Alam mo
Pagpasok nila sa loob, nakaupo na ang Donya Merita sa kanilang living area. Ang unang napansin ni Mithi ay ang kaniyang tea na nagmula pa sa ibang bansa.Napangiti siya dahil alam niyang magiging maayos na talaga ang lahat.“Rizallie,” pagtawag niya sa kapatid ni Shy. “Sumama ka muna sa akin. Sa kusina tayong tatlo ni Alab.”Tumingin si Rizallie sa ate niya. Medyo kinakabahan siya na iwan niya ito pero nang makitang tumango si Shy at ngumiti, saka pa siya humawak sa kamay ni Mithi.“Ano pong gagawin nila kay ate, ate Mithi?” tanong niya nang maglakad na sila paalis.“Huwag kang mag-alala. Papainumin lang siya ni Donya Merita ng tea.”“May lason po ba ang tea?”Natawa si Mithi at umiling. “Wala. Pero maniwala ka, good sign ang tea na iyon.”Nang makaalis si Mithi, Rizallie at Alab, agad na hinarap ni Shy ang mag-asawang Siao. Hawak ni Connor ang kamay niya, tila gusto nitong iparating sa kaniya na hindi niya kailangan matakot dahil narito lang siya.Nang sumulyap siya kay Kallahan, naka
“Good morning,” sabi ni Connor matapos buksan ni Shy ang kaniyang mga mata..“Anong oras na?” tanong niya.“8:00 a.m na misis ko.. Nagpahanda na si Kallahan ng breakfast natin.”“Hala. Bakit hindi mo naman ako ginising?”“I’m sorry. I don’t have the heart to wake you up. Besides, pwede naman tayong humabol.” Nang-aakit na sabi niya at hinaIikan si Shy sa labi. “I can’t believe na nagagawa ko na ito sayo.”Biglang nilayo ni Shy ang mukha ni Connor sa kaniya. “Maliligo na ako Connor. Tigilan mo ako sa kaharutan mo.”Natawa si Connor at hinayaan siyang pumunta ng banyo.Tumayo siya at lumapit sa bintana ng kwarto nila. Hindi niya alam anong naghihintay sa kanila pagbalik nila pero hindi naman siya kinakabahan. Basta kampante siya na kasama niya si Shy sa buhay niya. At may Kallahan siyang matatakbuhan.Matapos ni Shy maligo, lumabas na silang dalawa ni Connor na magkahawak ang kamay. Nakita nila si Kallahan at Rizallie kasama ni Alab na nasa table na at hinihintay sila.“Ate!” Sigaw ni Ri
“Ahh….” Mahabang ungol ni Shy at napanganga nang maramdaman ang dila ni Connor sa pagkakababae niya.Hindi niya alam na ganto pala ang pakiramdam. She watched some dirty videos, she thought that it was just an exaggeration that women went mad after they’ve been eaten by men.Halos tumirik na ang mata niya sa sarap na pinapalasap ni Connor.“C-Connor..”She wanted to call his name to make him stop, pero iba ang pagkakabigkas no’n. Boses ng isang babaeng nasarapan ng todo.Hindi siya pinansin ni Connor lalo’t ang attention nito at nasa pagkababae niya. Hinawakan ni Connor ang balakang niya para bahagyang iangat ang mababang parte ng katawan niya. Gusto niyang idiin ang pagkababae ni Shy sa bibig niya.He loves licking her good. Shy took good care of her feminine area. It’s not smelly like how others using the smell of vag*na to describe something unpleasant.‘Shit. What is this feeling?’ Shy wondered. ‘I can’t see him but I can feel his tongue playing inside me. I feel like I’ve been con