Chapter Thirteen: In Amanda's Shoes

Agad na nagising si Lara mula sa kanyang mga iniisip nang bigla niyang marinig ang kumakatok sa pinto.

"Pumasok ka." tawag niya habang tumatayo at nagsusuot ng bathrobe.

Isang batang kasambahay ang pumasok sa kwarto. Yumuko ito at nagbigay ng magalang na ngiti.

"Magandang umaga, Miss Amanda. Naghihintay po ang Master at Madame na sumanib kayo sa kanila para sa agahan." ulat ni Shirley, isa sa kanilang mga kasambahay.

"O, tama... Paki-sabi sa kanila na makakasama ko sila sa loob ng 15 minuto. Maghahanda na ako." tugon ni Lara/Amanda.

Isang buwan ng pamumuhay bilang Amanda Montserrat at pananatili sa mansyon ng Montserrat, nakasanayan na niya ang buhay ng mayayaman. Bawat umaga, palaging inaanyayahan siya ni Ginoo at Ginang Montserrat na sumama sa kanila sa agahan at hapunan. Pagkatapos ng agahan, pupunta si Ginoo Montserrat sa kanyang sariling opisina para magtrabaho buong araw, habang si Ginang Montserrat ay may lunch meeting sa kanyang mga kaibigan, o minsan ay umaattend ng aerobics class, o kaya'y lumalabas kasama ang kanyang mga kaibigan na mayayaman para sa mga charity events...

"Naiintindihan po, Miss Amanda." tumango si Shirley bilang tugon. Pagkatapos ay lumabas na ang kasambahay mula sa kwarto.

Nang mawala na si Shirley sa kanyang paningin, isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Lara, at nagsimula na siyang maghanda upang makasama ang kanyang "tinaguriang mga magulang" mamaya.

==================================

Ilang sandali ang lumipas.

Si Lara/Amanda ay bumaba na papuntang dining room upang makasama si Ginoo at Ginang Montserrat sa agahan.

At nang makarating siya sa magarang dining room sa loob ng mansyon, binati siya ng kanyang "mga magulang" ng ngiti.

"Magandang umaga, mahal! Nakapagpahinga ka ba ng maayos kagabi?" masayang bati ni Ginang Montserrat.

"Opo, nakatulog po akong mabuti." nginitian ni Lara/Amanda bilang tugon.

"Nakita ko na nagbabago ka, Ananda. Masaya kami ng iyong ina dahil matapos ang nangyari sa iyong company retreat at ang pagka-coma mo, buhay ka at malusog. Talaga kaming nagpapasalamat na nandito ka sa amin." sinabi ni Ginoo Montserrat habang nakatingin sa kanyang anak.

"At dahil dyan, magdaraos kami ng isang party para sa iyo, Mandie. Marami sa iyong mga kaibigan at mga kaibigan namin sa pamilya ang gustong makita ka pagkatapos ng aksidente." dagdag ni Ginang Montserrat.

"Talaga bang kailangan natin ng party?" tanong ni Lara/Amanda, na medyo nag-aalangan.

"Siyempre, mahal! Marami sa aming pinakamalalapit na kaibigan ang gustong makita ka, at kailangan natin magdaos ng thanksgiving party upang ipakita kung gaano kami nagpapasalamat na binigyan ka ng Diyos ng pangalawang pagkakataon sa buhay." ipinaliwanag ng kanyang "ina."

Wala nang magawa si Lara/Amanda kundi sumang-ayon sa plano ng party. Kung magpapatuloy siya sa hindi pagpayag sa mga ideya ng matanda, maaari itong magdulot ng mga hinala.

"O sige, Mom. I-iiwan ko na po sa inyo lahat." sumang-ayon na siya.

"Kaya... ano ang plano mo ngayong araw? Dahil nasa recovery leave ka pa, gusto mo bang maglibang o magpunta sa ibang lugar?" biglang tanong ni Ginoo Montserrat.

"Well, plano kong pumunta sa ospital at bisitahin si Miss Lara Smith." sinabi niya ang kanyang plano para sa araw na iyon.

"Pero halos araw-araw mo naman binibisita si Miss Smith, Mandie. Okay lang ba 'yan sa iyo? Baka mag-trigger ang trauma mo dahil pareho kayong nasangkot sa parehong aksidente." wika ni Ginang Montserrat, na nag-aalala.

"Huwag kayong mag-alala sa akin. Ayos na ako. Gusto ko lang bisitahin siya araw-araw para ipakita na hindi siya nag-iisa at nauunawaan ko siya dahil pareho kaming dumaan sa parehong sitwasyon. Swerte lang ako at gumising ako mula sa coma bago ang inaasahan." ipinaliwanag ni Lara/Amanda.

"Hayaan mo siya, mahal. Nag-aalala siya kay Miss Lara Smith dahil isa siya sa kanyang mga empleyado at bahagi pa rin siya ng Etoile Cosmetics company kaya may pananagutan siya." sang-ayon si Ginoo Montserrat sa kanyang anak.

"Well, wala na akong ibang sasabihin. Mag-ingat lang palagi kapag nagmamaneho, at kung hindi mo nararamdaman na mabuti o kung kailangan mo ng tulong, tawagan mo kami agad... Maliwanag ba?" paalala ni Ginang Montserrat sa kanyang anak.

"Huwag po kayong mag-alala, Mom. Nangako po akong tatawagan ko kayo kung kailangan ko ng kahit anong bagay." tugon ni Lara/Amanda bilang kasiguraduhan.

Nagpatuloy ang tatlo sa pag-uusap habang nagsasalu-salo sa isang masarap na agahan...

================================

Si Lara/Amanda ay nasa isa sa mga VIP rooms ng Brentwood hospital. Nakatitig siya sa kanyang orihinal na katawan na nasa comatose state. Hindi pa rin niya kayang unawain kung ano ang nangyari sa kanya at kay Amanda Montserrat.

Ang tanging alaala niya tungkol sa aksidente ay siya, si Amanda Montserrat, at ang iba pang mga empleyado ng Etoile Cosmetics ay nasa company retreat. Siya ay nakakaranas ng matinding migraine, kaya't nagdesisyon siyang lumabas upang maghanap ng botika at bumili ng gamot pang-paginhawa ng sakit. Naglalakad siya sa kalsada at hindi niya napansin na nasa gitna siya ng isang gusali na may konstruksyon, at ang susunod na naalala niya ay ang matinding sakit sa likod ng kanyang ulo, dahil tinamaan siya ng isang debris na nahulog.

At nang magising siya mula sa coma, nalaman din niyang nasangkot din si Amanda Montserrat sa aksidenteng iyon. Pero ang talagang nagpapagulo sa kanya ay kung paano siya napunta sa katawan ni Amanda Montserrat, at bakit ang katawan ni Amanda ay nasa comatose state? At ang isa pang tanong niya, nasaan na ang tunay na Amanda?

"Ano ang dapat kong gawin para bumalik sa aking katawan at saan ko matatagpuan si Amanda?" tanong niya nang malakas, habang patuloy na nag-iisip.

Kailangan niyang maghanap ng paraan para makabalik sa kanyang orihinal na katawan at magpatuloy sa kanyang normal na buhay...

=============================

Kinagabihan.

Si Lara/Amanda ay nakabalik na sa mansyon, matapos manatili sa ospital buong hapon. Nais niyang magbabad sa mainit na paliguan, magpalit ng pajamas, at tapusin na ang araw. Siya ay mentally at physically exhausted matapos mag-isip ng malalim kung ano ang dapat niyang gawin sa kanyang kasalukuyang sitwasyon.

"Magandang gabi, Miss Amanda. Si Mr. Emmett Albreicht po ay naghihintay sa inyo sa living room." anunsyo ng isa sa mga kasambahay ng pamilya, pagkapasok na pagkapasok niya sa mansyon.

Si Lara/Amanda ay napabuntung-hininga nang marinig na naghihintay si Emmett para sa kanya. Siya'y pagod na at wala sa mood makipag-usap, pero ang fiancé ni Amanda ay naghihintay sa kanya.

Wala siyang magawa kundi makipagkita sa kanya.

"Salamat." pasasalamat niya sa kasambahay, at pinilit niyang maglakad patungo sa malaking living room.

Nakita niya si Emmett na nakaupo sa isa sa mga sofa. Nagkatinginan sila, agad siyang tumayo at ngumiti sa kanya.

May isang bagay sa ngiti ni Emmett na kayang magbigay liwanag sa isang madilim na kwarto. Ang kanyang ngiti ay nararamdaman na mainit at totoo, at mukhang tapat.

"Hello, honey!" bati ni Emmett sa kanya.

At gaya ng dati, binigyan siya nito ng mabilis na halik sa pisngi, at ang puso ni Lara/Amanda ay nagsimulang tumibok nang mabilis.

"Ah, kalma lang, Lara!" mahirap na sinabi niya sa sarili.

"Uh, hi. Anong nangyari? Huwag mong sabihin na dumiretso ka dito matapos mag-landing ang flight mo?" tanong ni Lara/Amanda, nang makuha ang kanyang composure.

Sinabi ni Emmett ilang linggo na ang nakalipas na siya ay magkakaroon ng business trip sa Dubai, at mawawala siya ng labing-apat na araw. Marami siyang iniisip ngayon kaya hindi niya namalayan na labing-apat na araw na pala ang lumipas at bumalik na si Emmett...

"Oo, dumiretso ako dito para tignan ka. Kumusta ka na? May sakit ka pa ba? Tinutuloy mo pa ba ang gamot mo?" sunud-sunod na tanong ni Emmett sa kanya.

Halos mag-roll eyes na lang si Lara/Amanda sa mga tanong ni Emmett.

"Simula kailan ka naging doktor? Sorry, biro lang. Anyway, ayos lang ako, at oo, tinetake ko pa lahat ng gamot ko." sagot niya.

"Okay, mabuti. By the way, may espesyal na regalo ako para sa iyo. Gusto ko sanang ipagclose mo ang mga mata mo." biglang sabi ni Emmett, habang ngumngiti ng misteryoso.

"Talaga bang kailangan kong ipagclose ang mata ko? Bakit hindi mo na lang ibigay agad?" tanong ni Lara/Amanda.

"Kaya ito isang sorpresa! Gawin mo lang para sa akin, hmmm?" pilit ni Emmett.

Naisip ni Lara/Amanda na magbuntung-hininga ngunit inisip niyang magpatuloy din siya at ipagclose ang mata niya.

Pagkalipas ng isang minuto ng pagkaka-close ng mata, medyo nag-alala si Lara/Amanda nang maramdaman niyang may malamig at mabigat sa kanyang leeg. Alam na niya kung ano iyon, pero wala siyang ideya kung anong klase ng disenyo at alahas ito...

"O, pwede mo nang buksan ang mata mo." bulong sa kanya ni Emmett.

Dahan-dahang binuksan ni Lara/Amanda ang kanyang mata, at namangha siya nang makita ang kuwintas.

"Napakaganda at napakaganda nito!" wika ni Lara/Amanda.

"Nang makita ko ito sa isang jewelry shop sa Dubai, agad kong naisip na ikaw ang para dito, kaya sinabi ko sa sarili ko na kailangan ko itong bilhin para sa iyo... Ito ay isang blue sapphire na kuwintas na may mga maliliit na diamante. Gusto ko itong isuot mo sa thanksgiving party mo sa susunod na linggo." sabi ni Emmett.

"Totoo bang deserve ko ito?" biglang naging seryoso si Lara/Amanda.

Medyo nagfrown si Emmett, at medyo naguluhan sa expression ni Amanda.

"Siyempre, walang duda! Deserve mo lahat ng magagandang bagay sa mundo, Amanda."

"Pero hindi ako---!"