Chapter Nineteen: High School Life

"Makakaramdam ako ng sobrang kasiyahan kapag tinalo ko siya sa huling taon namin sa high school..." sagot ni Emilie, habang nakangiti ng malapad.

"Sige, anuman ang sabihin mo, bestie..." sabi ni Claire, habang nililingon ang ulo sa isang walang magawa na paraan.

Biglang tumunog ang bell ng paaralan, tanda na tapos na ang kanilang lunch break. Agad nilang inilagay ang kanilang lunchboxes sa loob ng kanilang mga mini bags, at nagsimula nang bumalik sa kanilang klase upang maghanda para sa kanilang unang klase sa hapon...

===================================

Sa Albreicht Residence.

Pagka-park ng driver ng kanilang pamilya sa harap ng bahay, agad na lumabas si Emilie, Emilia, at Emma mula sa sasakyan upang pumasok at magpahinga pagkatapos ng mahabang araw sa paaralan. Ang tatlo ay umaakyat na patungo sa kanilang mga kwarto upang magpalit ng uniporme at magsuot ng kanilang mga pangkaraniwang damit, nang bigla silang huminto nang makita ang kanilang ina na gumagawa ng isang bagay sa kanilang guest room. Nakita ng triplets na ang kanilang ina ay nagpapalit ng mga pillowcases sa kama, habang tinutulungan siya ng isa sa kanilang mga katulong.

"Anong ginagawa mo, Mom?" tanong ni Emilie na puno ng curiosidad sa kanilang ina.

Ngumiti si Lara sa kanyang mga anak at itinuloy ang kanyang ginagawa.

"Well, nagpapalit lang ako ng pillowcases at mga bedsheets at lahat ng kailangan dito sa kuwartong ito upang maging handa pagdating ni Jayden." sagot niya.

"Ah, tama! Halos makalimutan ko na si Jayden pala ay mananatili sa atin ng isang buwan dahil pupunta sila Uncle John at Auntie Amanda sa New York upang bisitahin ang kanyang mga magulang." sabi ni Emilia, habang binibigyan si Emilie ng isang makulay na tingin.

"Oo, tama iyon, sweetheart." tumango si Lara bilang sagot.

"So, kailan darating si Jayden?" dagdag na tanong ni Emma.

"Oh, darating siya ngayong weekend, pagkatapos niyang ihatid ang kanyang mga magulang sa airport... At alam na ninyo na ang gagawin, mga anak. I-welcome natin si Jayden nang may mainit na pagtanggap at bukas na mga bisig, okay?" paalala ni Lara sa tatlong anak.

"Oo naman, Mom!" sabay na sagot nina Emilia at Emma.

"At ikaw, Emilie?" tanong ni Lara sa kanyang panganay.

"Oo, Mom..." pilit na sagot ni Emilie.

"Salamat, mga anak. By the way, magbihis na kayo. Susunod ako sa dining table. Nag-prepare ako ng homemade pizza para sa inyo." anunsyo ng kanilang ina.

"Yay, may pizza!" masayang sabi ni Emma.

"Ikaw na ang pinakamaganda, Mom!" dagdag ni Emilia habang nakangiti.

Pagkatapos nito, pumunta na si Emma at Emilia sa kanilang mga kwarto upang magbihis. Samantalang si Emilie ay tahimik na pumasok sa kanyang kwarto, na naguguluhan.

Pagkakataas ng pinto ng kanyang kwarto, umupo siya sa kama at tumitig sa espasyo.

Hindi niya talaga maintindihan kung ano ang nararamdaman niya patungkol sa pananatili ni Jayden. Masaya siya na nakikita ang kanyang pamilya na masaya sa idea na iyon, pero sa loob-loob niya, medyo awkward at conscious siya sa ideya ng makasama si Jayden 24 oras isang araw, 7 araw sa isang linggo...

"Hindi mo alam kung anong mangyayari sa hinaharap, kaya huwag mong masyadong pag-isipan ito. Baka hindi masama ang idea na mag-stay si Jayden dito, at sino ang nakakaalam, baka mag-enjoy kami ng spending time kasama siya at ng mga kapatid ko." pinipilit ni Emilie na kumbinsihin ang sarili.

Matapos kumbinsihin ang sarili, nagdesisyon siyang magbihis at sumama sa kanyang mga kapatid at ina para kumain ng snacks.

==============================

Dumating ang Sabado.

Pagkatapos ihatid ang mga magulang sa airport, agad na nagmaneho si Jayden patungo sa Albreicht residence.

At pagkatapos ng ilang sandali, si Jayden ay masayang kumakain ng hapunan kasama ang buong pamilya ng Albreicht.

"Pakiramdam mo'y nasa bahay ka, Jayden. At sana mag-enjoy ka sa pananatili mo dito." masayang sinabi ni Emmett Albreicht kay Jayden.

"Salamat po, Uncle Emmett. Nangako po ako na hindi ko kayo istorbohin habang nandito ako." magalang na sagot ni Jayden.

"By the way, kamusta ang pagkain, Jayden? Lahat ng paborito mong pagkain ay niluto ko." tanong ni Lara sa batang lalaki.

"Masarap po lahat, Auntie Lara! Siguro nakain ko na ang sobrang dami! Salamat po sa pagluto." masayang sagot ni Jayden.

"Hintayin mong matikman ang chocolate lava cake ni Mommy. Napakasarap!" sumali sa pag-uusap si Emilia.

"At dito sa bahay namin, walang diet-diet! Ang hilig namin dito ay kumain, kumain, at kumain!" nagbibiro si Emma.

"Sigurado ka bang okay lang sa'yo kasi kailangan mong mag-maintain ng katawan bilang captain ng basketball team ng school natin?" tanong ni Emilie, at nang napagtanto niyang mali ang sinabi niya, huli na para pigilan ang sarili.

"Emilie? Bakit mo naman natanong 'yan?" malumanay na paalala ni Lara sa panganay.

"S-Sorry..." sagot ni Emilie. Hindi niya intensyon na magmukhang negatibo, ngunit ang gusto niyang iparating ay baka may diet si Jayden at kailangan niyang maging mabuting halimbawa sa kanyang mga kasama sa basketball team. Pero sa loob-loob niya, pakiramdam niya'y tanga siya dahil hindi siya nag-isip nang mabuti bago magsalita.

"Tama si Emilie, Auntie. Kailangan ko talagang panatilihin ang tamang timbang para hindi mahirapan sa paglalaro ng basketball. Pero syempre, pwede pa rin akong kumain kung kailan ko gusto, basta't ginagawa ko ang regular na exercise ko." sinubukan ni Jayden na magbigay-linaw.

"Ay, okay lang pala." sabi ni Emmett habang tumatango nang aprubado.

"Buti na lang, sinagip ni Jayden ang iyong likod, kung hindi, seryosong makikipag-usap si Mommy sa'yo." tahimik na bumulong si Emilia kay Emilie.

"Huwag mo akong istorbohin, Emilia." bumulong na balik ni Emilie.

Nagpatuloy sila sa pagkain ng hapunan pagkatapos noon. Tahimik na pinagmamasdan ni Emilie si Jayden, at hindi niya maitatanggi na magalang siya at may magandang asal. Mahusay din siyang mag-charm sa kanyang mga magulang at kapatid, at kitang-kita na mahal siya ng buong pamilya.

Pero kailangan niyang maging maingat sa lahat ng sinasabi at ginagawa niya sa harap ni Jayden.

Kailangan niyang mag-ingat, para protektahan ang sarili, lalo na pagdating sa puso niya.

Kinabukasan ng umaga.

Ang pagsikat ng araw ay tumatanglaw na sa kanyang kwarto, pero gising na gising pa si Emilie. Hindi siya nakatulog ng isang saglit kagabi, at hindi niya alam kung bakit. Halos lahat ng paraan na sinubukan niya kagabi—uminom ng mainit na gatas, gumawa ng konting ehersisyo, manood ng mga pelikula, at magbasa ng pinakabored na libro sa kanyang bookshelf—ay hindi nakatulong.

Wala nang silbi para manatili siya sa kama. Kahit na siya'y medyo groggy dahil sa kakulangan ng tulog, pinilit niyang bumangon mula sa kama. Nagdesisyon siyang lumabas sa balcony upang huminga ng sariwang hangin sa umaga at baka makatulong itong magising siya.

At tulad ng inaasahan, ang malamig at sariwang hangin ng umaga ay agad siyang binati pagkakalabas na niya sa balcony. Pinagmamasdan niya ang magandang tanawin ng umaga ng Linggo. Huminga siya ng malalim na hangin at medyo nakaramdam ng ginhawa.

Ang kanyang mga mata ay naglakbay sa paligid, at agad niyang napansin si Jayden.

Nakita niyang nagja-jogging si Jayden sa malawak na hardin. Hindi niya maiwasang obserbahan ang bawat galaw niya. Mukhang seryoso si Jayden sa kanyang ehersisyo, at kitang-kita ang pawis sa kanyang mukha.

Medyo na-impress siya sa dedikasyon ni Jayden para manatiling fit, dahil isang bagay lang ang ibig sabihin nun. Talaga siyang dedicated sa pagiging captain ng basketball team, at motivated siya na mag-improve pa para sa sarili...

Bigla siyang tumigil sa pagmamasid kay Jayden nang makita niyang papalapit si Emilia na may dala-dalang tray ng pagkain.

"Good morning, Jayden! Bakit hindi ka magpahinga muna at magmeryenda?" tawag ni Emilia kay Jayden.

Agad tumigil si Jayden sa pagja-jogging, at ngumiti kay Emilia habang papalapit siya.

"Salamat, Emilia."

Pinagmamasdan ni Emilie ang dalawa habang nag-uusap at nagtatawanan sa ilalim ng puno. Nakaramdam siya ng konting inis habang pinapanood silang dalawa.

Bigla niyang naisip...

"Bakit ba ako naiirita sa panonood ng magkasama si Jayden at si Emilia?" tanong ng kanyang isip.

Nakita niyang pinupunasan ni Emilia ang pawis sa noo ni Jayden gamit ang isang towel.

"Hmm... Baka oras na para aminin mo na naiinggit ka kay Emilia dahil sa pagiging malapit niya kay Jayden?" tanong ng kanyang puso.

Pinanlabanan ni Emilie ang mga thought na iyon at kumilos ng mabilis.

"Wala akong ganung nararamdaman kay Jayden at kay Emilia! Oo, cute si Jayden, pero wala akong crush sa kanya! Sa ibabaw ng aking bangkay!" bulong niyang depensibo sa sarili.

Nagdesisyon siyang bumalik sa kwarto upang kalmahin ang sarili. Sobrang aga pa para mag-isip ng mga ganitong bagay, at kailangan niyang pigilan ang sarili na mag-isip ng masama at madisturbo ng presensya ni Jayden...

==============================

Nasa living room sina Emilie, Jayden, Emilia, at Emma, habang nanonood ng mga pelikula at kumakain ng snacks. Nanunood sila ng isang teenage series kung saan ang isang grupo ng mga high school students ay nagkakaroon ng Pep Rally Bonfire sa kanilang paaralan...

"Naisip ko lang na may upcoming Bonfire Night High tayo sa susunod na linggo, at isa ito sa pinakamalaking event sa St. Therese's High. Pupunta ba kayo guys?" tanong ni Emilia sa lahat.

"Ang lahat ng varsity players sa school ay required na dumalo, kaya oo, pupunta ako." agad na sagot ni Jayden.

"Tama si Jayden. Bilang parte ng volleyball team ng school, required din akong dumalo sa Bonfire Night." pagtango ni Emma.

"Paano naman kayo, Emilie at Emilia?" tanong ni Jayden sa dalawang kapatid.

"Pupunta ako! Bilang President ng School Organization, kailangan ko nandun!" proud na sagot ni Emilia.

Tumingin sina Jayden, Emilia, at Emma kay Emilie at hinihintay ang sagot niya.

"Sabi ni Claire na pupunta siya at tinanong ako kung sasama ako... kaya pupunta ako." casual na sagot ni Emilie.

"Ayos! Lahat tayo pupunta! Ito na ang huling Bonfire Night natin, kaya kailangan nating mag-enjoy sa gabing iyon..." sabi ni Emma, habang mukhang excited.

Ang totoo, hindi gusto ni Emilie pumunta sa event na iyon. Pero nangako siya kay Claire na sasama siya, at tipo siyang tao na hindi nagpapakita ng pagka-bigo sa isang pangako.

"----Hindi ko akalain na maggraduating na tayo guys. Ang bilis ng panahon, at ngayon, papunta na tayo sa college." sabi ni Emma.

"Tama ka, sis. Kaya't sigurado akong magsisigurado akong magiging masaya ako at responsable rin para wala akong pagsisihan kapag umalis na ako sa St. Therese's High." pagtango ni Emilia.

Nagulat si Emilie nang makita niyang tinitingnan siya ni Jayden. Nang magtama ang kanilang mga mata, mabilis na nilingon ni Jayden ang kanyang tingin.

At iniwan siyang nagtataka...

Bakit kaya tinitingnan siya ni Jayden? May sasabihin ba siya sa kanya? At kung oo, ano kaya iyon?

==========================

Tinawag ng Principal ng kanilang paaralan ang lahat para sa isang assembly meeting sa malawak na field ng paaralan. Ang principal ay nakatayo sa entablado, hawak ang mikropono, habang nagsasalita tungkol sa darating na Bonfire Night High.

"Alam naman ng lahat, ang Bonfire Night ay gaganapin sa darating na Biyernes. Magsisimula ito ng 7pm, at magtatapos ng 11pm. Siguraduhin niyo na makakuha ng pirma ng inyong mga magulang sa authorization form. At siguraduhin na ihahatid kayo ng inyong mga magulang o guardian para sa inyong kaligtasan, okay?" mahigpit na paalala ng paaralan sa lahat ng mga estudyante.