Chapter Eighteen: How Awkward

At nang isara at i-lock niya ang pinto ng kanyang kwarto, nagpasya siyang magpahulog sa kanyang kama, at tumitig sa puting kisame.

"nagpapasalamat ako sa ginawa ni Jayden para sa akin, pero bakit parang lahat ng tao ginagawang malaking isyu ito? At wala kaming romantic na relasyon!" galit niyang bulong.

Simula nang maging popular si Jayden sa kanilang paaralan, pakiramdam ni Emilie ay parang lumayo na siya kay Jayden, iniwan siya. Noon, halos hindi sila magkalayo noong mga araw nila sa elementarya, at ngayon na nasa high school na sila, para na silang mga ganap na estranghero.

"Pero iba na ang lahat ngayon, at wala na tayong magagawa tungkol dito. Ibalik ko na lang ang jacket kay Jayden at magpatuloy na. Huwag na, magtatapos din kami ng pag-aaral at magka-kanyang landas na kami sa kolehiyo." matigas na sabi ni Emilie sa kanyang sarili.

Nagdesisyon siyang ibalik ang jacket ni Jayden sa paaralan bukas...

==========================

Dumating na ang weekend.

"Good morning, everyone!" masayang bati ni Emilie sa kanyang mga magulang at mga kapatid na babae na nasa hapag-kainan na. Bilang bahagi ng kanilang mga alituntunin sa pamilya, walang maaaring magsimula ng pagkain ng almusal, tanghalian, o hapunan hangga't hindi kumpleto ang pamilya.

"Good morning!" sabay-sabay na sagot ng mga miyembro ng pamilya.

Pag-upo ni Emilie sa kanyang itinakdang upuan, nagsimula silang mag-almusal.

"Mga girls, may plano ba kayo ngayong Sabado?" biglang tanong ni Emmett Albrecht sa kanyang mga anak.

"Wala naman. Dapat magsho-shopping kami ng mga kaibigan ko, pero bigla silang nag-cancel." sagot ni Emilia.

"Ikaw naman, Emma?" tanong ni Lara Albrecht, ang kanilang ina.

"Wala akong plano sa labas, gusto ko lang tapusin ang libro na binabasa ko." sagot ni Emma.

"At ikaw, Emilie?" tanong ni Lara sa panganay nilang triplets.

"Uh, mag-aaral lang ako ng sarili, 'yun lang." sagot ni Emilie.

"Sige, wala naman kayong importanteng gagawin ngayon, kaya pupunta tayo somewhere mamaya." biglang anunsyo ni Emmett.

Lumingon silang tatlo kay Emmett at nagsimula silang magtanong.

"Saan tayo pupunta?"

"Party ba 'yan?"

"May dress code ba?"

"Sige, sige! Sasagutin ko lahat ng tanong niyo. Pupunta tayo sa bahay ni Uncle John at Auntie Amanda. Magdi-dinner tayo doon at makikisalamuha kay Jayden. Hindi ito party, simpleng dinner lang kasi inanyayahan kami nila. At wala, walang dress code. Nasagot ko ba lahat ng tanong niyo?" sagot ng kanilang ama sa lahat ng tanong.

"Oo, Dad." sabay-sabay na sagot ng triplets.

"Ayos, ituloy na natin." sabi ni Lara habang ngumingiti.

Nagpatuloy sila sa pag-uusap habang nag-aalmusal, pero si Emilie ay tahimik lang, nag-iisip ng malalim.

Sa mga nakaraang araw ng linggo, sinubukan ni Emilie na makipag-usap kay Jayden nang mag-isa, ngunit tila wala siyang tamang pagkakataon. Tuwing sisikapin niyang makipag-usap sa kanya, abala si Jayden sa mga kaibigan, sa basketball practice, o may ginagawa siyang mahalagang bagay. Kaya't hanggang ngayon, hawak pa rin niya ang varsity jacket ni Jayden.

At ngayon, mayroon na siyang tamang pagkakataon na ibalik ang jacket sa dinner party sa bahay ng mga magulang ni Jayden mamaya ng gabi...

============================

Dumating na ang gabi ng intimate na party sa pamilya Doe.

"Ayos, nandito na tayo, mga girls." anunsyo ni Emmett, habang itinigil ang kanilang Mercedes Benz sa harap ng bahay ng pamilya Doe. Bumaba ang kanilang ina at ama mula sa sasakyan, at sinundan sila ni Emilia at Emma.

Lumabas na si Emilie mula sa kotse, hawak ang isang presentableng paper bag na may loob na varsity jacket ni Jayden.

Naglalakad sila papasok sa bahay ng pamilya Doe, at sinalubong sila ng walang iba kundi sina Uncle John at Auntie Amanda.

"Maligayang pagdating sa aming simpleng tahanan, Emmett at Lara! At sobrang saya at excited akong makita kayo Emilie, Emilia, at Emma!" masayang bati ni Amanda sa triplets, habang binibigyan silang lahat ng malalaking yakap.

"Sobrang saya kong makita kayong muli..." malaki ang ngiti ni John kay Emmett at Lara.

"Ganun din kami, kapatid." sagot ni Emmett, habang tinatapik ang balikat ni John.

"Sobrang saya namin na magkakaroon tayo ng get-together na ganito pagkatapos ng matagal na panahon." dagdag ni Lara.

"Pasok kayo! Magkakaroon tayo ng kaunting inumin habang inaayos ang mesa." inimbitahan silang pumasok ni Amanda.

"Hihingin ko lang sa katulong natin na magdala ng mga inumin at snacks, honey." sabi ni John sa kanyang asawa.

"Salamat, hon... Oh, tawagin ko lang si Jayden para sumama sa atin." sabi ni Amanda, at pagkatapos ay tinawag ang kanyang anak.

"Jayden, bumaba ka na at sumama sa amin! Nandito na ang mga special guests namin!"

Pagkalipas ng ilang minuto, bumaba na si Jayden mula sa hagdan, may malaking ngiti sa kanyang mukha.

"Wow, Jayden! Tumatangkad ka lalo tuwing nakikita kita!" bati ni Emmett sa kanyang inaanak.

"Kailangan kong tumangkad para magkaroon ng advantage sa laro ng basketball, Uncle Emmett." sagot ni Jayden na may ngiti.

"Ang pangarap niya ay maging isang propesyonal na manlalaro ng basketball. At anuman ang magpapasaya sa aming anak, susuportahan siya ng buong puso ng kanyang ina at ako." sumabat si John sa kanilang pag-uusap.

"Kamusta kayo, mga girls?" excited na tanong ni Aunt Amanda sa triplets.

"Okay lang po kami, Auntie Amanda. Salamat po sa pagtatanong." sagot ni Emilia.

"Nagsusumikap po kaming balansehin ang oras sa pag-aaral at sa pakikisalamuha sa iba." dagdag ni Emma.

"Maganda naman 'yan. At kamusta naman si Jayden sa school?" tanong muli ni Aunt Amanda.

Hindi sumagot sina Emilia at Emma, bagkus ay nagbigay sila ng mga alam na tingin kay Emilie.

"Oh, oo! Dapat pala ikaw ang tanungin ko, Emilie... Kayong dalawa ni Jayden ay malapit na sa isa't isa mula pa noong bata kayo, at lagi kayong magkasama sa klase mula grade school hanggang high school. Kamusta si Jayden sa school?" tinanong ni Aunt Amanda si Emilie.

Wala nang magawa si Emilie kundi sagutin ang tanong ni Aunt Amanda.

"Okay naman po siya, Auntie. Maganda ang mga grado niya at ginagawa niya ang best niya bilang captain ng basketball team." sagot niya.

Mukhang natuwa si Aunt Amanda sa kanyang sagot. Kasabay nito, nahuli ni Emilie na tinitingnan siya ni Jayden at ngumiti siya ng maliit at tumango.

Nararamdaman ni Emilie na uminit ang buong mukha niya, kaya't sinubukan niyang palamigin ang sarili sa pag-inom ng isang basong juice ng buo.

"Okay ka lang, sweetheart? Ininom mo ang buong baso ng juice ng buo..." nag-aalalang tanong ni Amanda.

"Ah, medyo mainit po ako at nauuhaw, Auntie." 'yun na lang ang nasabi niya.

"Malapit nang magtapos ang spring, at mabilis na papalapit ang summer. Ramdam na natin ang pag-init ng mga araw." sabi ni Lara.

Habang abala ang kanilang ina at si Auntie Amanda sa pag-uusap, nagsimulang magtawanan sina Emilia at Emma.

"Ano'ng nakakatawa?" mariing tanong ni Emilie sa kanila.

"Para kang namumula na parang nilutong alimango kanina, Em." sagot ni Emma.

"At lahat ng 'yon dahil kay Jayden." bulong ni Emilia.

"Shut up!" pinatahimik ni Emilie ang kanyang mga kapatid.

"Lahat, handa na ang mesa, kaya't tumuloy tayo sa dining table para kumain!" biglang anunsyo ni Auntie Amanda, na labis na nakahinga ng maluwag si Emilie. Sa wakas, makakapag-isa siya.

Nagsimula silang maglakad papuntang dining room para mag-enjoy ng isang magandang dinner...

==========================

Matapos ang ilang minuto. Ang mga pamilya Albreicht at Doe ay masayang nag-uusap at kumakain ng hapunan. Lahat ay nasiyahan sa mga masasarap na pagkain at ang lahat ay nasa masaya at relax na mood.

"Alam ko na baka labis na kaming nag-iimpose sa inyo, pero may hihilingin kami kay Emmett at Lara." biglang sinabi ni John.

"Ano yun, John at Amanda? Nais naming tumulong sa anumang paraan na maaari namin." sabi ni Emmett.

"Si John at ako ay kailangan pumunta sa United States para bisitahin ang aking mga magulang at mag-stay sa kanila ng isang buwan. Ang problema, hindi pwedeng sumama si Jayden sa amin dahil may pasok pa siya, at imposible ring mag-leave siya dahil malapit na silang mag-graduate. Kaya't naiisip namin kung maaari bang mag-stay si Jayden sa bahay niyo hanggang makabalik kami." sinabi ni Amanda ang kanilang problema.

Nagtinginan sina Emmett at Lara ng ilang segundo, at pagkatapos ay ibinaling nila ang kanilang atensyon kay John at Amanda.

"Siyempre, John at Amanda! Wala kaming problema sa pagtanggap kay Jayden sa bahay. Pamilya na tayo, kaya lagi siyang welcome sa kahit anong oras!" sagot ni Lara nang mabilis.

"Oo, lifesavers kayo, Emmett at Lara! Alam namin na kayang alagaan ng mga katulong namin si Jayden, pero pakiramdam namin ay dapat may bonding moment siya sa mga girls dahil parang magkakapatid na sila. At pwede silang magkasama sa school at pauwi!" masayang sinabi ni Amanda.

Habang masaya ang mga matatanda sa kanilang pag-uusap, sina Jayden, Emilia, at Emma ay nag-uusap, habang si Emilie ay tahimik lang at kumakain.

"Welcome aboard, Jayden!" excited na sabi ni Emilia.

"Sana mag-enjoy ka sa pag-stay mo sa amin." sabi naman ni Emma.

"Salamat, Emilia at Emma." sagot ni Jayden.

"Hindi ka ba magsasabi ng kahit anong bagay kay Jayden, Emilie?" hinikayat ni Emilia ang kanyang kapatid na magsalita, habang kumikislap ang mga mata nito sa kasiyahan, katulad din ni Emma.

"Tulad ng sinabi nina Dad at Mom, lagi kang welcome sa bahay namin, Jayden." pilit na sinabi ni Emilie.

Tumingin si Jayden sa kanya nang direkta at ngumiti.

"Salamat, Emilie. Malaking bagay ito sa akin." sagot ni Jayden.

"Yay! Magkakasama tayo tulad ng mga dati!" masayang sinabi ni Emilia.

Nagsimula nang mag-usap-usap sina Emilia, Emma, at Jayden tungkol sa mga plano nilang gawin sa buong buwan na pagtira ni Jayden. Samantala, si Emilie ay tahimik lang na nakikinig, na litong-lito pa sa biglaang pagbabalik ng mga pangyayari.

"Mag-stay si Jayden sa amin ng isang buong buwan! Magkakasama sila ng 24 oras isang araw, 7 araw isang linggo! Paano niya haharapin si Jayden araw-araw na walang awkwardness?" Ito ang mga iniisip niyang nagiging sanhi ng pagkabaliw!

========================

Sa St. Therese's Cafeteria.

Nagka-kape si Emilie at Claire sa kanilang cafeteria. Sinabi ni Emilie kay Claire ang tungkol sa intimate dinner party sa bahay ng pamilya Doe, at ang posibilidad na mag-stay si Jayden sa kanilang bahay ng isang buong buwan!

"Wow, parang soap opera sa araw o romantic-comedy na pelikula 'to! Ano'ng nararamdaman mo na baka magkasama kayong mag-stay sa isang bahay ni Jayden ng isang buong buwan? Magkikita kayo araw-araw, 24 oras isang araw, 7 araw isang linggo?" tanong ni Claire nang curiosidad.

"Hindi ko talaga alam kung anong sasabihin at mararamdaman ko tungkol dito, Claire. Pero sa totoo lang, sobrang saya at excited ng mga kapatid ko kasi sobrang gusto nila si Jayden at itinuring nila siyang parang kapatid na matagal nang nawalay." sagot ni Emilie.

"Eh ikaw, Em? Itinuturing mo ba si Jayden na parang kapatid? O may nararamdaman ka bang iba para sa kanya?" tanong pa ni Claire.

Napatigil si Emilie at nag-isip ng malalim matapos marinig ang tanong ni Claire. Laging magkasama sina Jayden at mga kapatid niya mula pagkabata. Magkakasama sila sa paaralan, sa mga birthday, summer vacations, Christmas at New Year, parang pamilya na sila.

Pero ang tanong, ano nga ba ang nararamdaman ni Emilie kay Jayden? Alam niyang lalo itong naging kaakit-akit at parang nahulog na siya dito, pero hindi pa siya sigurado.

Pati si Emilie ay nagtataka kung anong iniisip ni Jayden tungkol sa kanya. Tinuturing ba siya nito bilang childhood friend, kaaway, o may iba pang ibig sabihin?

Kinusot ni Emilie ang ulo at mabilis na inalis ang mga pag-iisip na 'yon.

"Ang alam ko lang ay kailangan kong talunin si Jayden sa pagiging first honors sa batch namin. Dapat ako ang Valedictorian, hindi siya. Kailangan kong mag-aral nang mabuti para maging number one!" matigas na sabi niya, habang binabanggang ang kamao sa mesa.

"Whoa! Talagang magpapatalo ka kay Jayden, ha?" sinabi ni Claire.