CHAPTER 4

Chapter 4

Nang pumasok na ako sa bahay ay hindi ako mapakali. Kailangan kong alamin kung ano nga ba ang totoo? Ano nga ba niya ang matronang ‘yon? Tropa ang sinabi niyang kasama niyang susundo sa kanya pero bakit hindi ganoon ang tingin ko.

“Nakita kita. Sinundo ko ng isang parang matrona. Anong meron?” text ko sa kanya.

Biglang tumunog ang cellphone ko. Tumatawag si Mark. Hindi ko alam kung sasagutin ko ba ang tawag niya o ika-cancel ko. Ngunit nagtanong na ako, nangialam na kaya kailangan ko nang pangatawanan. Kailangan ko siyang sagutin para malaman kung anong totoo.

“Hello beyb.”

“Hello,” sagot ko sa kanya kasi mas nauna pa siyang nag-hello kaysa sa akin.

“Ano yung text mo?”

“Nabasa mo naman hindi ba? Tinatanong kita kung anong meron kayo niyag sumundo sa’yo?”

“Sandali ha, ipakikiusap ko siya sa’yo.”

“Sino ‘yan?” dinig kong tanong ng matronang kasama niya.

“Girlfriend ko. Sabihin mo ngang tropa lang tayo. Mukhang nagseselos nang makita ka eh.”

“Hello, kung sino ka man, huwag kang mag-alala, Tropa ko lang ang boyfriend mo, okey?”

Minabuti kong huwag na lang din sagutin ang akala ko matron pero boses lalaki. Ibig sabihin. Bakla.

“Ano, naniniwala ka na?”

“Akala ko babae, Bakla ba siya?”

“Oo, teacher ko ‘to noon. Pupunta lang kami sa iba ko pang mga kaklase kasi nga late na maglabasan sila. Kaya gabi na itong lakad namin.”

“Sorry.” paghingi ko ng tawad kahit ramdam kong may mali.

“Beyb, sana kung gusto mo magtagal tayo, tanggalin mo ang pagkapraning. Walang magandang maidudulot ‘yan sa atin.”

“Okey. Sorry po.”

“Okey na ‘yon basta huwag mo na akong pag-isipan ng masama. Hindi naman dapat talaga ako sasama kay sir kung maaga ka lang kanina nag-message. Ayaw ko sana sumama sa out of town namin kasama ng iba pang asungot kong college friends kaso sabi mo kasi kanina busy ka kaya nakapag-commmit na ako.”

“Sige, ingat ka po. Sorry uli.”

“Tulog ka na at may pasok ka pa bukas. Bye.”

Dahil sa kagustuhan kong makaramdam ng pagmamahal at maranasan ang pagkakaroon ng karelasyon, tinanggap ko ang katotohanang kabit lang ako. Araw ng Linggo ay pumunta siya sa akin. Tinupad niya ang pangako niyang pupuntahan niya ako. Niyakap niya ako at hinalikan ako sa labi. Naamoy ko ang amoy alak niyang hininga.

“Lasing ka?”

“Kagabi, nagkayayaan e.”

“Kaya pala wala kang text sa akin magdamag kahit nag-goodnight ako.”

“Huwag mong ugaliin ang mag-text ng mga gano’n. Mabubuking tayo niyan ng girlfriend ko e.”

“Girlfriend? Akala ko ba fling mo lang iyon at ako ang girlfriend mo?”

“Fling nga. Ganoon na rin ‘yon.”

“Ano ba ‘to? Magiging ganito ba tayo?”

“Di ba okey naman sa’yo? Basta itago na muna natin. Ngayon kung kaya mo na akong panindigan sa lahat, kahit sa school, hiwalayan ko ang fling ko.”

“Hindi lang naman iyon tungkol sa fling mo. Tungkol ito sa sinasabi mo kanina sa akin na huwag kita i-text kung kasama moa ng fling mo, paano kung gusto kitang kausapin? Maghihintay lang ako?”

“Pupuntahan naman kita e. nagkikita naman tayo araw-araw sa school. Kasabay sa pagmimiryenda sa school canteen. Hindi na kailangan pang mag-texsan o kaya magtawagan lagi. Yung sinasabi kong fling ko, sa kanya ako ngayon nakatira. Siya ang bumubuhay sa akin.”

“Ano? Hindi ‘yon fling kung ganoon. Live-in partner kasi ho ang tawag doon.”

“Ah basta, fling pa rin ang turing ko sa kanya. Unless gusto mo, dito na lang ako? Kapag malaman ng school na dito rin ako umuuwi sa’yo bahala ka na lang magpaliwanag.”

“Teka. Huwag muna.”

“See? Ikaw itong mahamon pero ikaw itong maraming kinatatakutan. Kaya hayaan mo na lang ako. Ayaw mo bang ganito na lang muna tayo?”

Huminga ako ng malalim. “Wala naman palang silbi na may number ako sa’yo kung ganoon. Kayo ang magkasama sa bahay. Hindi ko alam kung paano kita kokontakin. Walang silbi ang cellphone.”

“Bakit naman wala? Ako ang tatawag sa’yo. Ako ang unang mag-tetext. Kapag may tawag o may text ako, ibig sabihin, safe. Di ba ikaw din naman nag-iingat sa school? Gano’n din ako sa fling ko na tinutuluyan ko ngayon. Tiga Pampanga pa ako. Dito lang nag-aaral. Medyo kailangan kong magtipid. Sana give and take lang tayo lalo’t siya ang nauna. Kailangan ko munang diskartehan kung paano ko siya mahihiwalayan. Mas mahal kasi kita. Nauna ko lang siyang nakilala. Pangako, ikaw pa rin sa huli.”

“Pambobola ba ‘yan?”

“Hindi ah? Nagsasabi akong totoo.”

“Sige, wala naman akong magagawa hindi ba?”

“Good.” Hinila niya ako at niyakap. Humalik siya sa aking leeg. “Marunong ka bang magluto?”

“Marunong naman, bakit?”

“Gusto kong sabaw. Ipagluto mo naman akong tinola na maraming luya.” Lambing niya sa akin. “Medyo masama yata ang pasok ng alak sa akin.”

“Sige. Ipagluluto kita.”

“Yown. Paano, do’n muna ako sa kwarto mo ha? Itulog ko lang ‘tong hang-over ko kasi masakit pa talaga ang ulo ko.”

“Sige, gigisingin na lang kita mamaya o gusto mo dadalhin ko na lang sa kwarto ang pagkain mo?”

“Sige, do’n na lang sa kwarto mo.”

“Okey. Pahinga ka na muna.”

“Salamat beyb ko.” muli niya akong niyakap at hinalikan sa labi.

Habang nagluluto ako ay ramdam ko yung saya. Ganito pala ang pakiramdam na may ipinagluluto, may pinagsisilbihan at may nasasabing mahal sa buhay. Dahil sa pagdating ni Mark, may nakakausap ako, may kasamang kumain at may kayakap sa pagtulog. Dahil matagal akong nag-isa, parang naging sabik ako na may nakakausap ako sa bahay. May nagpaparamdam ng pagmamahal sa akin.

Nang ipinasok ko ang tray ng kakainin niya ay pinagmasdan ko siyang himbing na himbing sa pagtulog. Nakasuot lang ito ng hapit na bozer brief. Litaw ang halos nakalabas na ulo ng kanyang alaga. Napalunok ako. Para siyang anghel na bumagsak sa langit. Napakaamo ng kanyang guwapong mukha. Napakakinis ng maputi niyang katawan. Naramdaman kong bahagyang nakaramdam ako ng pag-iinit ng katawan.

“Beyb, gising na. Luto nang pagkain mo.” Tinapik ko ang kanyang malambot ang mamula-mulang pisngi.

                Dumilat siya. Ngumiti. “Wow, naamoy ko agad ah! Bango ng tinola mo, babe.” Uminat siya saka humikab.

                “Kain ka na.” inilapag ko sa maliit na mesa sa kwarto ang dala kong pagkain.

                Uminat siyang nuli. Nakita ko ang may kalaguan niyang pubic hair. Nakaragdag iyon ng init sa aking katawan lalo na nang makita ko ang may kalakihang bumabakat na iyon sa kanyang boxer brief. Tumayo siya at umupo sa maliit na mesa. Kumuha ng kanin at humigop muna ng sabaw ng tinola.

                “Panalo ah. Sarap.” Muli siyang humigop. “Kain na tayo beyb, sabayan mo ako.”

                “Ikaw na lang muna. Busog pa ako e.”

“Ah kumain ka na?”

“Oo eh. Sandali ha, kuha lang akong tubig.”

                “Gusto kong softdrinks, yung malamig na malamig ha. Yung nagye-yelo”

                “Naku, wala akong stock ng softdrink sa ref. Juice lang.”

                “Tsk! Ano ba ‘yan. Gusto ko ngang softdrinks na malamig na malamig.”

                “Sige, labas na lang ako diyan sa store sa labas. Bibili na lang ako.”

                “Yown! Mahal na mahal mo talaga ako beyb. Bilisan mo ha? Hintayin ko.”

                “Okey po.”

                Dahil first time kong magka-boyfriend gusto ko perfect ang lahat. Okey lang kung nagmumukha akong alila. Okey lang din na gawin ko ang lahat para sa kanya. Masaya kasi ako sa ginagawa ko. Hindi ako mapapagod na pagsilbihan ang taong mahal ko. Ibubuhos ko ang lahat ng pagmamahal, mag-work lang ito. Umaasa kasi ako na kung makita ni Mark na mahal na mahal ko siya at handa kong gawin ang lahat sa kanya, baka iiwan niya ang kinakasama niya at ako ang pipiliin niya. Maling umasa ngunit kung nagmamahal ka, gagawin mo ang lahat maagaw at masolo mo lang ang pinakamamahal mo.

                “Sa wakas nakakain din ng lutong bahay. Grabe yung busog ko eh.”

“Yung fling mo ba hindi nagluluto?”

“Wala. Prito-prito lang alam no’n kaya ikaw pa rin ang the best. Kaya nga mas matagal man kami no’n. Sa kanya man ako nakatira, mas love na love naman kita.” Narinig ko ang pag-burp niya. “Busog talaga ako. Sarap talaga kasi ng luto mo beyb. Ngayon may isa na namang dahilan kung bakit ako mapapadalas dito sa bahay mo.”

                “Talaga? Gusto ko ‘yan.”

                “Pahiram akong tuwalya, Liligo lang ako.”

                “Sige pumasok ka na sa banyo, dadalhin ko na lang doon.”

                “Okey. Masyado mo akong binebeybi ah. Ano? Gusto mo ba dito na lang ako sa’yo?”

                “Pag-iisipan ko. May mga kapitbahay kasi tayo na sa school nagta-trabaho. Baka pwede kapag tapos ka na sa school.”

                “Sige. Ikaw ang bahala.”

                Kinatok ko siya nang dinala ko ang tuwalya sa kanya.

                Binuksan niya ang banyo at nakita ko ang buong katawan niyang basa. Kumikislap ang maputi at makinis niyang katawan sa tama ng ilaw. Napalunok ako nang bumaba ang tingin ko sa nakatayo niyang ari. Iba ang dating no’n. Parang gusto ko na magpapasok kung ganoon kakinis at ka-pinkish ang naghahamon.

                Hinaplos haplos niya ang kanyang kaselanan at nakita ko ang lalong paggalit ng pinkish na ulo at ang walang kauga-ugat nitong alaga. Sobrang init na ng pakiramdam ko. Kung pwede ko lang siyang pasukin sa banyo at papsukin siya sa akin ay ginawa ko na ngunit dahil may katiting pa rin akong respeto sa aking sarili kaya nagpigil pa rin ako.

Lumabas siyang walang kahit anong suot. Ang tuwalya ay nakasampay lang sa balikat niya kaya kitang-kita ko ang kanyang kahubdan at ang tigas na tigas pa din niyang pagkalalaki na halos hindi na gumagalaw sa katigasan. Dahan-dahan siyang tumihaya sa aking kama. Nakapikit niyang hinahaplos ang kanyang dibdib. Nilalapirot niya ang kanyang mamula-mulang u***g. Kinakagat niya ang kanyang labi. Alam kong hinihintay lang niyang ako na mismo ang susuko. Ako na ang bubukaka sa kanyang kandungan. Iyon na ba ang hudyat na may mangyari sa amin?