Chapter 4: P.1

Makalipas ang dalawang taon, naisip ni Thessa na hindi na kailanman sasakit pa ang kanyang puso.

Ngunit sa di inaasahang pagkakataon ay ganun parin, bawat salita na lumalabas mula sa kanyang labi ay kasing sakit parin nang isang karayom na nakatusok at tagos kanyang dibdib.

“Wala na tayo, at ikinasal na akong muli.” Pakiusap respetuhin mo naman ang iyong sarili. Walang pagsubaling boses ni Thessa mula sa Ex nitong si Carlo at itinulak ito habang papa akyat na ito ng hagdanan.

Muling hinawakan ni Carlo ang pulso ni Thessa at hinila ito pabalik sa kanya: 

“Sino ang lalaking iyon, upang maisip mong e abandona na lamang ang iyong Asawa at Anak?” Galit na tanong ito ni mula kay Thessa.

Agad namang itinanggal ni Thessa ang mga kamay ni Carlo na nakapulupot sa kanya, at sinabi ang bawat salita. 

“Gusto mong malaman? Siya lamang ay isang Tao na isang daang beses, isang libong beses at sampung libong beses ang mas mahusay pa kaysa sayo!” 

Galit at agad na umalis  si Thessa paakyat ng hagdan, ngunit ng may narinig itong isang bagsak mula sa lupa na nagmula sa likod ng lagnat ni Carlo na kakatapos lang humupa kagabi, ay muli na naman itong inatake ng mataas na lagnat.

Sa kabila ng pagsasama nila na puno ng yabangan, at nakisama pa dito ang walang tigil na lakas ng ulan, at mensahe na galing sa sekretarya nito ay sa wakas muling nagkaroon ng kasunduan ang dalawa. 

Aalis sila sa Baranggay Payapa kapag humupa na ang napakalakas na ulan, at habang nanatili ito sa kanyang bahay, magbabayad sila ng isang milyong yuan para sa pagtira nila at maging sa mga gastusin sa araw-araw kasama ang mga gamot.

Ang pamamalagi na ito ay tatagal lamang ng isang linggo.

Ang batang si Bella ay nasiyahan naman sa pagpapanatili nito,  para sa kanya isang napakalaking bagay ang makasama niya sa paglalaro sina Kerby at Kenzo.

Si Kenzo ay isang pusong bata, dahil nga rin sa gabay nito ng nakakatandang kapatid na si Kerby, gusto rin niya ang nakangiting si Bella, at araw-araw sa tuwing gigising ito ay tinutulak niya si Kerby papunta sa silid ni Thessa upang hintayin nila itong magising si Bella.

Si Carlo naman ay nakapag pahinga na sa kabilang kwarto at abala sa meeting nito sa trabaho.

Nang matapos ito sa internasyonal meeting na isinagawa, nakita niya ang Batang si Bella, na dapat ay umiidlip na ito sa itaas, ngunit sa halip ay nakahiga ito sa hagdanan, kinusot niya ang kanyang mga mata at at hinanap si Thessa, ang kanyang mga mata ay namumula pa at iniunat ang kanyang mga kamay upang buhatin nga ito. 

Gayon pa man, ang puso ni Carlo ay biglang lumambot at binuhat na nga itong Batang si Bella.

Agad namang binuksan ng tiyahin nila ang pinto at pumasok, Doon niya lamang ito nalaman na si Thessa ay lumabas upang gamutin ang mga matatanda sa nayon. 

“May kakayahan paba siya?” Napatanong pa nga ito sa  tiyahin.

Bago nga ito umalis, si Thessa ay nakiusap sa Tiyahin na si Aurora, na puntahan at bantayan muna si Bella, ngunit sa hindi inaasahang pangyayari na bumalik pala ito sa kanila upang kumuha ng mga damit, kaya naman ang batang si Bella ay umakyat sa hagdanan ng mag isa. 

Napa pikit nalamang si Carlo sa kanyang mga mata, ang kanyang masusing tingin na sinamahan pa ng isang malakas  na pag aura:

“ Alam mo ba kung gaano ka mapanganib kung ang isang bata na higit pa sa isang taong gulang ay naiwan sa bahay, ano mang panganib ay pwedeng mangyari?” ang medyo kalmadong usal nito sa tiyahin.

Gusto na lamang tumawa ng tiyahin sa tila’y reaksyon nito at hayaan na lamang ang bagay na iyon, ngunit hindi niya inaasahang na ganoon na lamang ang galit nito at nagmamadaling ipinagtanggol ang sarili.

“Naalala ko lang ang aking mga sinampay na damit, takot ako sa ulan. Diyan lang sa tapat ang aming bahay, gusto kong bumalik agad, ngunit hindi ko inaasahan na magigising si Bella nang ganoon kaaga.” mahinahong sagot nito kay Carlo.

At nang mapansin ang galit nito, si Bella ay humalik sa kanyang pisngi at tila ginagaya pa nito ang boses ni Kerby para tawagin siya.

Bella: “ Tay, wag kanang magalit.”

Hinigpitan niya ang pagkakayakap sa batang si Bella, at doon na nagsimula ang maraming impormasyon ang sumagi sa kanyang isipan, gaano man kahalaga ang proyekto, hindi ito nakaramdam ng kaba tulad noon sa pagkakataong iyon.

Possible kayang anak ko itong bata na si Bella???

Kalimutan mo na, ang tugon sa sarili, malabong gumamit ako ng pang depensa nang mga oras na iyon, at  marahil sa mga oras na iyon ay hindi lamang nag tugma.

Makalipas ang dalawang oras.

Si Thessa ay bumalik na mula sa pagbisita sa mga matatandang may sakit doon sa nayon, at nag disimpekta ng alkohol sa pintuan dahil nga sa napakatagal na pagbuhos ng malakas na ulan, ang mga matatanda sa nayon ay halos nagsisimula ng magdusa sa kanilang dating problema, at matagal pa nga bago ito mabigyan sila ng akupungtura.

Pagbukas ko ng pinto at pagpasok sa bahay, nakita ko ang aking Anak na Babae na nakahawak sa mga bisig ni Carlo, biglang tumabi ang tiyahin ng makita ako at agad na umamin ito sa nagawang pagkakamali. 

Matapos marinig ang sinabi ng kanyang tiyahin, kumunot ang mga nuo ni Thessa at sinabing, “Auntie, gusto kung manatili ka sa tabi ni Bella bago ako umalis.” Nagka intindihan naman ang dalawa sa mahinahon na boses nito.

Gayon paman dahil dito, binigyan din siya ni Thessa ng maraming pera.

Hindi pa nga ito nakita ni Aurora si Thessa na walang pakialam sa nakaraan, sa kabila ng pagitan nang dalawa ay hindi parin ito naging iba sa kanya at patuloy ginagamot ang sarili  sa nakaraan.