Kinaumagahan…Naramdaman ni Kerby ang pangangati ng kanyang pisngi. Suminghot siya. Narinig ang mahinang boses ni Thessa “Bella, wag mong istorbohin ang kapatid mong natutulog. Halika, magtitimpla tayo ng gatas.”Nanumbalik sa memorya niyang sumama nga pala siya sa ina kahapon. Nang iminulat ni Kerby ang kanyang mga mata, ang nakangiting mukha ni Bella ang nabungaran niya. Pumapalpak si Bella nang makitang gising na ang kapatid. “Kuya!” Lumingon si Thessa nang mapansing gising na si Kerby, “anak, kung inaantok ka pa, pwede kang matulog ulit.” aniya nang mapansing humihikab pa ito. Iling lang ang tugon ni Kerby.Ang paggising na katabi ang ina ay tila ba nakatulong upang mas mapabilis ang pagkawala ng lagnat niya. Hinawakan ni Thessa ang noo ng anak at nakitang wala na nga ang lagnat. Napahinga siya ng maluwag. Pagkatapos ng almusal kasama ng mga anak, dinala sila ni Thessa sa bakuran at naglaro.Doon ay may malaking duyan na gawa sa rattan. Si Thessa naman ay nakatayo sa likur
Nasulyapan niya ang anak na masayang kausap ang Ina, at hindi na ito naistorbo pa. Tumalikod siya at bumalik sa ginagawa.Natanggap na ni Kerby ang litrato na ipinadala ng kanyang Ina.Laking tuwa nito matapos na makumpirmang nai-save ang larawan.Gayon paman, nang matapos ni Carlo ang gawain, agad na bumalik ito sa silid, at doon napansin ang mobile phone na palihim na kinuha ni Kerby ay muling ibinalik sa gilid ng mesa.Sa sandaling namamahinga, biglang nag vibrato ang kanyang mobile phone, binuksan ito at nakita ang isang huwarang litrato na hindi pamilyar sa kanya.Sa kabilang partido ay may nagpadala ng mensahe na boses.Pinindot ni Carlo ang mensahe, nakita nito ang mga larawan habang binabasa ang iba pang mensahe.Karamihan sa mga larawan ay si Kerby at Bella. mayroon ding larawan nila ni Thessa, Ang Babae sa larawan ay maamo ang mga mata, habang si Bella ay masiglang nakangiti sa Kapatid, ganun din si Kerby ang may pagka hiya.Binuksan ang mensahe, at boses ni Thessa ang nagsa
Sa hapag kainan sa mansyon ng Davilla.Habang kumakain ay napansin ni Carlo ang kanyang panganay na anak, na panay tingin sa kanya, tila may gustong sasabihin, ibinaba ang hawak-hawak na chopstick at agad nagtanong: “May problema ka ba?” “Tay, pwede ba akong dumalaw kay Bella at maglaro sa araw ng linggo?” nahihiyang tanong nito sa ama.“Nais ko lang sanang ibigay ang mga bago kung binili na laruan para sa kanya.” Matigas itong tinanggihan ni Carlo, ngunit ng makita niyang puno ng pag-asa ang nasa mga mata napalunok ito at sinabing: “Hayaan mo ang taga pag maneho natin na dalhin ka doon.”Ang batang si Kenzo naman ay biglang itinaas ang ulo habang hawak ang kanyang plato, “Tay, ako rin, gusto ko dalhin mo kami doon.” pakiusap naman nito sa ama.Sa araw ng linggo, inihatid ni Carlo ang dalawang bata sa kanilang Ina kasama si Trixie.Ang huli ay nagmukhang pang hostess.Hinawakan ni Trixie ang kamay ni Kenzo gamit ang isang kamay, habang sinubukan namang hawakan sa kabilang kamay si K
Matapos nilang mag almusal, ay nagising narin si Kenzo.Katulad ng ginawa ni Thessa sa dalawang anak, inulit niya ang pagpunas sa mukha sa ikatlong pagkakataon, si thessa ay mahusay, ngunit si kenzo ay mahiyain.Sinulyapan niya ang kanyang ina, at naakit sa maamong mukha nito, pagkukunwaring nakatingin sa malayo.Natuwa ng palihim si kenzo habang tinataas ang pajama nito, magmukhang kaaya-aya.Pagkatapos ay nilabas ni thessa ang mainit-init pang almusal para sa kanya, binangit niya ang pagdating ng kanilang ama kagabi.“Ang tatay niyo ay pumunta kagabi upang sunduin kayo, kaso nakatulog na kayo, kaya hinayaan muna niya kayong matulog rito.”Pagkatapos ipinaliwanag kung bakit nagising silang dalawa sa bahay niya.Tumunog ang timbre ng pinto.Si carlo ay dumating upang sunduin na ang mga bata.Pagkakita ni carlo kay kenzo, alam agad niyang natagalan sa pagtulog at tanghali na namang gumising.“Mag almusal ka muna.” Habang kumakain ay biglang napatanong si kenzo sa ama: “Tay, bakit ang a
Sa wakas ay nagsalita si bella: “kuya, magpaka bait ka, hintayin mo ako.” Ilang beses nang nakinig si kerby sa cellphone ni carlo, nabigo ito ng malaman na si bella at ang ina ay umalis sa bahay nila.Ngunit nangako sa kanya si thessa na agad itong tatawag kapag sila ay nakabalik na.Si thessa at bella ay nanatili sa loob ng tatlong araw sa Sorsogon City kung saan na ospital ang kapatid na si sofia, pagkatapos niyang ma discharge mula sa ospital ay agad na lumipad ang tatlo pauwi ng valencia.Nang gabing iyon, ay kakabukas palang ng mga ilaw.Habang papasok pa lamang si carlo sa isang kainan, nakita niya ang isang pamilyar na larawan.Ang babae ay nakasuot ng maliwanag na kulay lila, at ang itim na kanyang buhok ay nakatali sa likod ng kanyang ulo, na nagpapakita ng kanyang payat at maputing leeg.Sinundan siya ng tingin ng sekretarya at nagtatakang sinabi: “Si madam ba yan?”Malamig itong sinulyapan ni carlo, “kapag muli kapang tumawag sa maling numero, ang iyong bonus ay mababawasa
Sa tuwing nakikita niya ang maliwanag na mga mata ni bella, si carlo ay nakakaramdam ng hindi maipaliwanag na pagitan sa pagiging malapit nito sa kanyang puso.Naalala ni bella na sa tuwing siya ay may dinaramdam na sakit binibigyan siya ng kendi ng ina. Bumaba siya sa kama ng maayos at hinanap ang kanyang bag na may kendi, kinuha niya ang kanyang paboritong kendi at nais na ibigay kay Carlo.“Pagkatapos mong uminom ng gamot, kumain ka ng kendi.” Wika ni bella sa kanya.Ngunit si bella ay wala pang alam kung ano ang kahulugan ng video call, nais niyang iabot ang kendi na hawak nito, ngunit hindi niya mabigay.Ang madilim na kalooban ni carlo ay lumiwanag dahil sa pagka aliw sa hitsura ni bella.Nang pumasok si thessa sa loob ng kwarto, nakita niya ang anak na nakahiga sa kama, nanginginig ang kendi na nasa kanyang kamay at itinapat sa telepono, bumulong-bulong tungkol sa pagkain ng kendi.Lumapit si thessa at sinabing: “Bella, kakakain mo lang ng kendi kanina, kapag ikaw ay kakain uli
Napahinto si thessa sa sandaling nakita ang kanyang mga anak.Unang bumaba ng sasakyan ang bunsong kapatid nito, at agad sumunod si kerby na may mukhang hindi masaya. NaSi bella naman na nakahawak sa bisig ng kanyang ina ay nakita ang kanyang pinakamamahal na kapatid, sinulyapan niya ito at iwinagayway ang kanyang maliliit na kamay para tawagin.“Kuyaaaa.”Nang makita ito ni Kerby, naisip niyang baka nanaginip lang siya. Hanggang sa pangalawang beses ay tinawag muli siya ni bella, nakita niya ito at lumiwanag ang kanyang mga mata.Ngumiti at kumaway si kerby sa kanila: “Bella, Nay.” Nakita rin ni carlo si thessa, at nang mag tinginan ang dalawa ay pareho itong umiwas na may malamig na mukha.Si bella ay umalis sa mga bisig ni thessa at agad na tumakbo patungo sa kanyang kapatid.At nang tatakbo na sana si Kerby, pinigilan ito ng kanyang tita trixie.Nagkunwari malungkot at sinabing: “Kerby, espesyal na naglaan ng oras para sainyo at samahan kayo ni Kerby, iiwan mo ba si tita trixie
Nanginig sa kanyang bisig habang hawak-hawak ni thessa ang anak na si Kerby.“Carlo, wag mong idamay ang mga bata sa away pang matatanda.” Galit na tono ng boses ni thessa at walang pakialam.Matalim ang mga tinginan ni carlo sa kanya, at ang malamig na mga mata nito ay nabahiran din ng galit.“Thessa, hindi pa ba sapat na pinayagan kitang tawagan ang mga bata araw-araw?” “Sino ba ang nagbigay lakas loob sayo upang udyukan ang mga bata na malayo sakin?” “huwag mong kalimutan na ikaw ang unang gustong makipag diborsyo, una mong ibinigay sa akin ang mga bata. pano mo ngayon nakuhang humarap upang lumapit at hingin sakin ang mga bata?”Sa ilalim ng nakakapasong araw.Isang lalaking nakaitim at naka pants na matangkad ang tuwid ang pigura, ang lalong nagpahalata sa kanyang dating malayo at walang pakialam na ugali. Ang malamig at malalim na mga mata ang siyang nag timpla ng kamahalan ng isang ama.Sa ilang taong nakalipas, inalagaan niya ang kanyang dalawang anak ng maayos, upang hindi i
Hindi niya maintindihan kung bakit sila magkasama ni Riverra, tulad ng hindi niya maintindihan kung bakit iniwan ni Thessa ang asawa’t anak niya at nag pupumilit na makipaghiwalay.Ang pagdududa ni Carlo ay parang matalim na kutsilyo, na tumutusok sa kanyang puso.Habang nakatitig si Thessa sa kanyang perpekto at gwapong mukha, ang mapait na ngiti nito ay hindi umabot sa kalaliman ng kanyang mga mata.Tinatanong niya ang kanyang sarili, bakit nga ba niya inihagis ang sarili sa lalaking ito? Dahil ba sa mukha nitong napakaganda na kaya nitong mapamahal sa isang tingin lang?Paulit-ulit niyang pinag-isipan sa kanyang puso, ngunit sa huli ay wala siyang maisagot.Tatlong minutong natahimik ang dalawa.Tumingala si Thessa sa kanya at ngumisi, “Ano naman ngayon? Trabaho ko ito, may kinalaman ba ito kay Mr. Carlo?” Sagot niya sa lalaki.Hindi makapaniwala si Carlo sa kanyang narinig.Tinitigan niya ang magandang babae sa harap niya at taimtim na tinanong, “Trixie, alam mo ba ang sinasabi mo
Hindi na nga ikinagulat pa ni Thessa ang isasagot ng lalaki sa kanya, dahil ganoon din ito nung una.“Paano nga kung siya?” mapang-asar niyang sinabi.Si Carlo ay natahimik ng matagal bago ito nakapagsalita, “Ngunit wala siyang dahilan para gawin ito.” sagot niya pa kay Thessa.Ang mga salita ng lalaki ay parang isang baldeng tubig na malamig at puno ng yelo, na siyang pumapatay sa apoy na puso ni Thessa, mabuti nalang at ito'y nakapaghanda.Tumango siya sa lalaki at marahan niyang sinabi, “Naniniwala ka nga sa kanya.”Akmang magsasalita na sana siya, ngunit hindi ito binigyan ng pagkakataon na magsalita ni Thessa, at tinalikuran siya papasok ng bahay.“Isasama ko ang mga bata sa White house ngayong linggo, at hindi muna Kailangan pumunta pa.” tugon ni Thessa sa kanya.Sa bakuran, nanatili si Carlo, ang mga mata'y nakatuon kay Thessa sa loob ng bahay, kitang-kita niya ito sa malinaw na salamin ng sala, masayang naglalaro sa kanyang tatlong anak, ang lambing sa mukha ni Thessa ay talag
Isinalaysay ng kasambahay kay Thessa ang tungkol sa dalawang anak na naninirahan sa kanyang silid-tulugan. Hindi lang iyon, binanggit din nito si Carlo na palaging sumasama sa kanilang hapunan, at bago umalis ay sinisigurado ang maayos na pagtulog ng mga anak, parang isang karaniwang pangyayari na lamang sa kanila ang ganoong set-up.Pagsapit ng gabi, ng makauwi si Thessa ay oras na ng hapunan, ang buong bahay ay tila nag hihintay sa kanyang pagdating.Nang marinig ang ingay ng pinto, agad na lumingon sina Kenzo at Kerby na abala sa paglalaro ng blocks sa sala. Madalas na mangyari iyon sa mga nakaraang araw, ngunit isang pangkaraniwang eksena na.Sa pagkakataong iyon, nakita na nga ng dalawang bata ang matagal na nilang inaasam-asam.Sabay na tinawag nina Kenzo at Kerby ang kanilang Ina, “Nanay!” Napahinto ng ilang sandali si Thessa habang nagpapalit ng sapatos, tumingin ito sa dalawang bata na may mga matang nanlalabo, ginalaw niya ang kanyang mukha palayo para punasan ang mga luha,
Habang naiisip ni Thessa ang pulang marka sa leeg ng lalaki, biglang sumama ang kanyang mukha na dati’y banayad. Ang pagka suklam na namuo sa pagitan ng kanyang mga kilay, ay kumalat sa kanyang buong katawan at parang nadumihan na sa kanyang tingin ang suot nitong damit.Inalagaan ni Thessa ang kanyang anak na babae buong magdamag, at kinalangan pa ang ibat-ibang gamutan para bumaba ang lagnat nito.Sa sobra nga nitong pag-aalala sa anak, halos hindi na namalayan ni Thessa na lowbat na pala ang cellphone niya, nang muli nga niyang mabuksan ito ay saka lang niya nakita ang mga litratong ipinadala ng kasambahay.Nakita rin niya ang mensahe na ipinadala ng kanyang anak na lalaki na si Kerby, akmang sasagot na sana siya ng biglang boses ng lalaking sekretarya ang nagmamadaling sabi, “Propesor Thessa, gising na po si Bella “ At nagmamadaling bumalik si Thessa sa silid ng laboratoryo.Habang naglalakad ay nagpapadala ito ng isang mensahe, “Ang bata ay nasa pamilyang santiago na, at dahil
Pagkatapos putulin ni Thessa ang tawag, hindi na ito nagpakita pa sa pamilyang Davilla.Ipinagkatiwala niya sa kanyang abogado ang tungkol sa diborsyo, lalo na ang usapin ng kustodiya ng mga anak. Nagkaroon sila ng matagalang pagtatalo, hindi gusto nito na makuha ang kalahati sa yaman na ibibigay ng pamilyang Davilla, at dalhin ang dalawang anak, ngunit hindi siya pinayagan ni Carlo.Sa huli ay sumuko rin siya.Kinuha niya ang pera na ibigay sa kanya ng pamilyang Davilla.Ngunit nalaman ng sekretaryang si Dylan na iniwan niya lahat iyon para sa dalawang anak. Kapag ito ay nagbibinata na, maaari nilang kunin lahat ng pera at mga ari-arian.Sa limang taon kasal nilang pagsasama, walang siyang ibang dinala para sa kanyang sarili.Huling beses na nagkita sina Carlo at Thessa, ay nang kunin nila ang papeles ng diborsyo sa Civil Registry Office. Nang makita niya ito ay sobrang payat na at namumutla, parang kakagaling lang sa malubhang sakit.Gayunpaman, pagkatapos makuha ang papeles ng dibo
Sa sandaling narinig niya na walang laman ang sasakyan, at walang kahit na sinong tao ang nasa loob ng sasakyan.Ang mga nerbyos ni Carlo ay biglang lumuwag at muli itong nawalan ng malay.Dylan: “Boss, Carlo!!!” sigaw ng sekretarya.Bandang hatinggabi na naman nang magising muli si Carlo.Ang mga damit nito ay basang-basa ng pawis, itinapon niya ang kumot at tumayo, agad na pumasok ang bodyguard matapos marinig ang ingay galing sa loob, ngunit pinakawala niya ito, pagkatapos maligo ay maayos itong nagpalit ng damit.Naka upo si Carlo sa isang sofa sa kwarto ng ospital na para bang walang malay.Madilim ang kanyang silid, tanging ang liwanag ng buwan lamang sa may bintana ang siyang nagbibigay ilaw, isinandal niya ang ulo sa may sofa, habang nanlalabo ang mga mata, at tahimik na nakatingala.Pagsapit ng umaga, agad siyang pinuntahan ng kanyang sekretarya na si Dylan, nadatnan siya nitong nakatulog sa may sofa, at walang kumot na dala.Ginising niya ito at sinabi, “Boss Carlo, tinignan
Biglang naningkit ang maitim na mga mata ni Carlo,”Hinto!” mariin niyang utos sa driver. Nais rin sana ng dalawang bata na bumaba ng sasakyan pero pinigilan sila ng kanilang Ama, “Dito lang kayo sa sasakyan, si Tatay na ang pupunta.” kalmado niyang sinabi habang hinahaplos ag ulo ng mga bata. “Magpakabait kayo.” Bilin pa nito sa dalawang bata.Ilang saglit ay mabilis na naglakad si Carlo papunta sa lugar ng aksidente. Maraming tao ang nagkukumpulan at nag bubulungan.“Grabi naman ito!” “Nabangga ng truck yung kotse! Imposible na may nakaligtas doon, kawawa naman! Ang ganda-ganda pa naman ng sasakyan, tapos ma mababangga na lamang bigla.” Ilang boses ang maririnig sa mga taong naroon.“Kawawa naman ang pamilya ng may-ari ng kotse na iyan.” Naisip ni Carlo ang mukha ni Thessa kanina, at ang maliit na batang si Bella na nakayakap sa mga bisig niya, biglang nanikip ang dibdib niya.Napangiwi si Carlo, napaatras ito ng dalawang hakbang at mabilis siyang inalalayan ng mga bodyguard sa li
Ang mga salita ni Trixie ay puno ng pagiging malapit ng kanilang relasyon ng lalaki.Ipinakita nga nito ang kanyang pagiging mayabang sa pamamagitan ng pagtaas ng kanyang mga kilay at pagtingin kay Thessa. Para bang ang mga tono ng salita niya ay isang ganap na kasal na kay Carlo at tunay na stepmother na ito ng dalawang bata.Si Thessa ay kalmado lamang ito at walang pakialam sa babae.Nang napunta ang usapan tungkol sa mga bata, inakala ni Trixie na magagalit si Thessa at mumurahin ito sa galit, handa pa naman itong umiyak ng malakas sa mga bisig ni Carlo kapag ito ay nasigawan, ngunit bigo ito dahil sa hindi pag pansin sa kanya ni Thessa.Si Thessa ay naglakad at maayos na inihatid ang mga bata sa sasakyan.Ang tatlong bata ay nagyayakapan at maayos na nagpaalam sa isa't-isa maging sa kanilang Ina, halatang-halata pa nga sa mga katawan nito ang ayaw pag-alis.“Bella, pupuntahan kita dito sa susunod na araw ng linggo at maglaro.” Mahinahong boses ni Kerby ang habilin sa munting kapa
“May mga kasama ka ba?” tanong ni Carlo sa lalaki habang matalas ang kanyang tingin.“Wala po, wala talaga!” nanginginig na sagot ng lalaki.“Umalis kana!” Sigaw pa nito sa galit ni Carlo.Agad na umalis ang lalaki sa lugar na iyon ng nagmamadali.Nasapo ni Trixie ang kanyang mga ngipin sa kanyang puso, ngunit ang mukha nito ay nanatili paring mapagmahal at malambing, at ang mga salita nito ay nag-aalinlangan parin.“Carlo, kayo ba ay nagkabati na ni Thessa?” malihis na tanong sa kanya ng babae.Ang salitang nagkabati ay umiikot sa dila ni Carlo, at sa huli ay binaon niya na lamang ito sa kanyang puso.“Hindi, hindi na kami ulit magkakabalikan pa.” Panatag na sagot sa kanya ng lalaki.Napuno ng tuwa ang mga mata ni Trixie, at nagkunwari itong nagulat, “Eh kung ganon…”Agad siyang sinagot ni Carlo, “Siya ang Ina ng mga anak ko.” Kaya pala, iyon pala ay para kina Kenzo at Kerby. Siya nga pala, noong nakaraang araw ay sinabi sakin ni Kenzo na gusto niya raw akong maging Ina. Lihim na p