Pasensya na po Ang tagal ng update tas 2 chaps lang hehehe Support my new story po. Maraming salamat po sa suporta ninyo. Sana'y matapos ko ang story na 'to... 🍀 Leave, comment and likes po!
"Elvis, please listen! I am sorry if we kept it to you. Ayaw ka lang namin na masaktan," Napa-ismid ako sa sinabi ni Shane.Isa sa pinaka-matalik kong kaibigan. "Shane is right, Elvis. Wag ka ng magalit, let's just enjoy the party!" Josh agreed with Shane. He was Shane's boyfriend. I bitterly smiled. "Really?Ayaw n’yo akong masaktan pero tinago niyo sa ‘kin ang katotohanan. Honestly, are you that dumb to tolerate your girlfriend's behavior?” I grin. “Josh, you're her boyfriend and yet you're tolerating her actions, which you know is wrong. If you were in my shoes and you found out that your girlfriend CHEATED on you, what would you do?" I've never been this serious sa tanang buhay ko. Tumahimik na lang ito at umiwas ng tingin. Shane also did the same thing, I wasn't expecting her to be like this. Kaibigan ko silang lahat. Shane was my closest friend since high school. Yung iba dito ay kaibigan ng boyfriend ko. They all know me as a jolly, talkative, pala-tawa, mabiro na tao, pero
Nasa harap ako ng isang famous bar dito sa syudad. Naka hoodie ako kaya agad na akong pumasok sa loob. Nasa edad na ako para gumala at magsaya. Bente singko na ako, medyo matanda na ako kaya I can hook up to anyone I want. Wala na akong pakialam basta gusto kong makalimot sa sakit na aking nararamdaman ngayon. Nasa counter na ako.Hindi ako umiinom kaya naninibago ako sa mga name ng drinks. But this bartender give me light alcohol since new drinkers daw ako. But I don't know kung naka- ilang baso na ang na inom ko. Nakaramdam ako ng antok at hilo. And I want to lay down. Tumayo ako at gusto ng umalis sa lugar kaya lumabas ako. Pagdating ko sa labas maraming mga lalaki na naka black ang suot."May burol ba?" Pabiro na tanong ko sa aking sarili at nag-patuloy na sa paglalakad. Para na akong matutumba sa hilo. "Easy, Miss!" rinig kung salita ng isang lalaki."Salamat!" saad ko. Gusto ko na talagang humiga. " Mr. Can I sleep with you tonight? " Hindi ko kilala itong lalaki pero ang kap
Nasa labas pa rin ako ng school pero hindi ko feel umuwi doon sa apartment na inu-uwian ko. Gusto ko na lang mag lakad lakad dito sa labas ng University magliwaliw. Pero habang naglalakad-lakad ako ay naaalala ko siya, at kahit saang anggulo dito sa labas ng school kung saan kami dati tumatambay kasama ang mga tropa. Yung masayang pag-sasama namin, diko naman inakala na sa likod ng mga ngiti nila ay may tinatago na pala. Mahigpit kung hinawakan ang aking libro ng makita ko ang ice cream vendor sa harap ng main gate. Dun kami tumatambay ni Drake, naalala ko pa nung nilagyan niya ng ice cream ang mukha ko. “Ang saya sana natin noon, sayang lang isang taon mo na pala akong niloko,” nanghihinayang ako.Totoong nanghihinayang ako sa relasyon naming dalawa. Mahal na mahal ko si Drake. Pero hanggang dun na lang yun.Wala na ang Drake na papakasalan ko.Wala na ang Drake na kasama ko. Wala na lahat. Wala na s’ya. “Kung ano man ang problema mo, sana'y darating ang araw na maging masaya ka muli
"Out of all people Elvis, bakit dun sa lalaking ‘yon pa! He’s a mafia boss, and the worst part is, siya pa ang pinaka-nasa taas sa grupo nila. Ibig sabihin, he's on a higher level in that society. Elvis, bakit?” napakunot-noo si Drake habang naninermon.“Bakit ka ba nangingialam sa buhay ko? Buhay ko 'to, wala kang pakialam, Drake,” matigas kong sagot.“I care for you. After all, may pinagsamahan tayo. Alam kong galit ka pa rin, pero Elvis, please, huwag yung lalaking ‘yun,” pagpupumilit niya.“Hindi! Wala kang karapatan pigilan ako sa taong gusto ko. At saka, wala namang masamang ginawa 'yung lalaking 'yun. Nag-usap lang kami,” sagot ko. Na tahimik siya.“May relasyon ba kayo nung lalaking ‘yun? Sabihin mo sa akin, are you in a relationship with him?” pakialamero na tanong niya, samantalang siya naman ang unang nanloko.“To be honest, wala. He was just there for me when I was broken because of you. Hindi ako papasok sa isang relasyon kung ang puso ko ay hindi pa naghihilom mula sa sa
Nagising ako sa tunog ng aking telepono. Alimpungatan pa ako at agad ko itong kinuha para sagutin.“Hello?” walang ganang sagot ko. “Buksan mo ang pinto, Elvis,” malamig ang boses na nagpatayo ng balahibo sa buong katawan ko.“Rowan?” usal ko.“Naghihintay ako,” tila lasing na sabi niya.Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong gumalaw. Pagbukas ko ng pinto, agad kong naamoy ang alak at dugo mula kay Rowan.“O my, anong nangyari?” gulat kong tanong sa kanya na may halong takot.“Wala, masyadong malayo ang mansyon ko kaya naalala ko na nandito malapit ang apartment mo,” sagot niya, parang wala lang.Ano bang nangyari sa kanya? Napalaban ba siya? Binuksan niya ang mga butones ng kanyang damit at itinapon iyon sa gilid. Napalunok ako sa nakita ko.“Tigilan mo na ang pagtitig at tulungan mo akong linisin ang sugat ko,” utos niya.Ang init. May tattoo ng ahas at dragon sa kanyang dibdib at half-sleeve tattoo sa braso. Ang hunk lang ng dating niya. Nakaka-gwapo ang tattoo niya
Napa-singhap ako ng ipasok nito ang kanyang kamay sa loob ng aking panty. I can feel my wetness kahit di paman niya ito nahawakan totally. “You're so f*cking hot,” sabi niya sa pagitan ng aming mga halik. Napa-igtad ako, kasabay nito ang paggalaw ng tuhod ko na naging dahilan upang matamaan ko ang kanyang pagkakalalaki. “Omy. Are you okay?” nag-aalalang tanong ko.“Okay lang, hindi naman malakas,” sagot niya.Hinila niya ako nang mas malapit at hinagkan ako nang marahas. Ang mga daliri niya ay humahagod sa aking clitoris na nagpatigas sa mga daliri ko sa paa. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok hanggang sa labasan ako. Naglakbay ang labi niya pababa sa aking dibdib habang patuloy pa rin ang paghawak niya sa aking pagka-babae."Ugh, Rowan," nanginginig kong tawag sa kanyang pangalan habang hinihila ang kanyang buhok. He sucked my breast and teased my nipples that makes me cum, again. Napa buntong hininga na lamang ako. "I guess it can fit in," bulong niya at bigla siyang pumato
Nasa school na ako at, tulad ng dati, walang pumapansin sa akin pagkatapos ng nangyari noong nakaraang linggo. Iyong mga mean girls ang nagsimula. Hindi ko sila kilala, at hindi ko rin alam kung bakit ang sama ng ugali nila sa akin—sobrang init pa ng ulo nila. Like, hello… inaway ako ng isa kasi raw nilandi ko si Kennedy. Ano naman ang mapapala ko sa lalaking 'yon? "Kay aga-aga, nakasimangot ka na agad." Muntik ko nang maluwa ang kape ko dahil sa biglang pagsulpot ng babaeng ito sa harap ko. "Sorry, pero hindi kita kilala," agad kong sabi at nagpatuloy sa paglalakad. Nasa canteen na ako kasi lunch time na. Ang bilis ng oras, sa totoo lang. Mamayang gabi, magsisimula na ang trabaho ko, 7-10 PM. Na-e-excite ako pero kinakabahan din. "Ako nga pala si Lindsay Alfonso," pakilala niya sa akin. "Elvis," matipid kong sagot. "Anong department ka?" tanong niya. "Business Management," sagot ko ulit. "Bachelor of Fine Arts (BFA) Major in Sculpture," aniya habang panay ngiti sa a
Pumasok na ako sa klase ko; isang subject na lang ito at makakauwi na ako. Kailangan ko pa ring maghanda para sa trabaho ko mamaya. "Okay, class, see you again tomorrow. Don't forget to pass your reports before this weekend," paalala ng professor namin. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko at naalala ang damit na pinahiram sa akin ng dating kaibigan ko. Kailangan ko na itong ibalik sa kanya. Nasa hallway na ako at tamang-tama, nakita ko si Shane kasama si Josh. "Ibabalik ko lang sana iyong damit na pinahiram mo. Salamat, at nilabhan ko na rin. Thank you ulit," sabi ko agad at umalis bago pa sila makapagsalita. Mabilis akong nakalabas ng campus. Umupo muna ako sa bench para maghintay ng masasakyan. Malapit nang maubos ang groceries ko sa apartment, at kailangan ko pang magbayad ng renta this week. Hindi tumawag si Mama, at mabuti na rin iyon. Hindi ko kailangan ang presensya nila. "Elvis?" Lumingon ako dahil parang may tumawag sa pangalan ko, ngunit wala naman akong nakitang luma
Maya-maya pa ay dumating na rin ang bombero at agad na maapula ang sunog. Iniisip ko pa rin kung bakit hindi seneryoso ni Frank ang sinabi ko. Edi, sana ligtas silang dalawa ni Hillary. Umupo na muna ako upang linisin ang tama ng baril sa balikat ko. Pinaikutin na rin ng benda upang tumigil na sa pagdurugo. Ramdam na ramdam ko na ang sakit, pero sanay na ang katawan ko sa ganitong pangyayari. “Mr. Walter, we found two people inside the car." Agent Wills said. Agad akong tumayo upang tingnan kung sino ang mga ‘to. Nakalabas na ang mga ‘to sa kotse at maigi ko naman tiningnan kung sino ang mga ‘to. Dahil sunog na sunog talaga at hindi na makikala. “Babae at Lalaki sir," saad naman ng police. “Tiningnan namin ang gamit sa loob and we found this. Good thing ayb Hindi na sunog ang bag." Binuksan nila ang bag at bumungad sa akin ang ibang alahas at may mga ID pa sa loob. Kinuha ng isa sa mga kasamahan ko ang ID at bumungad ang litrato ni Hillary. “Hillary Smith po, sir."
MY shoulder got shot pero patuloy pa rin ang laban. Hindi ako tumitigil sa laban kapag nasimulan ko na. Masyadong matinik ang matandang ‘yon at tinatakbuhan lang ako, akala niya siguro ay hindi ko masusundan. May edad na pero matinik talaga siya at mabilis rin makakatakas, but not this time. Guguluhin niya ang pamilya ko kapag hindi ko siya napapatahimik. “Mr. Smith. Wala ka ng kawala sa akin ngayon. Ubos na ang mga tauhan mo at wala ka ng matatakbuhan pa,” sigaw ko habang nakatuon na ang brain sa kanya. Tumigil siya sa pagtakbo ng paputukan ko siya ng warning shoot. Killing or arresting him is our mission, pero dahil nga mailap ang taong ‘to ay hindi ko siya madaling makuha. Hindi mo siya basta-basta malalapitan, o kahit ilang beses mo pa siyang pagtangkaan na patayin o dukutin ay hindi ka magtatagumpay. Kaya ngayon mamatay siya o susuko siya dahil hindi ko siya titigilan hanggat nabubuhay pa ako. “Rowan. Rowan. Rowan." Mapang-insultong sambit niya sa pangalan ko. “Babarilin m
CHAPTER 152 SINCE Mr. Smith won’t stop pestering my family, ako na mismo ang pumunta sa kanya. I have to end this shit this man started. Ayaw ko na sana na makipaglaro sa kanya pero mukhang hindi siya titigil kung hindi niya ako mapapatay. Kailangan may mawala sa amin para matigil na ‘to. Tumakas lang ako sa bahay, hindi ako nagpaalam kay Elvis na aalis ako at pupuntahan ang matandang pumatay sa mga magulang ko at kapatid ko. Hindi na pwedeng habang buhay na lang akong ganito. Kung saan man ako dalhin nito, I will make sure na mauunang mamatay ang matandang ‘yon. Papasok na kami sa kampo ng kalaban. Ako na mismo ang sumugod para matigil na. Kasama ko ngayon ang mga tauhan ko, hindi ko na pinasama SI Russ para hindi mahalata ni Elvis na umalis ako para puntahan lang ang matandang ‘to. Pagdating namin sa lugar ay nakahanda na ang kalaban namin. Nawala man alaala ko sa mag-ina ko, hindi naman nawala kung ano ako. Lalabanan ko ang taong pumatay sa pamilya ko. “Good to finally s
CHAPTER 151PAGPASOK ko sa bahay ay bumungad agad sa akin ang anim na mga lalaki na nakahandusay sa sahig na walang mga malay. May tama ng baril ang apat sa kanila at ang iba naman ay walang mga malay. Buhay pa naman ang mga ‘to dahil gumagalaw pa, pero sino ang gumawa nito sa kanila? Is it Elvis???!“Wife?” agad akong umakyat sa taas at tinungo ang kwarto ng mag-ina ko. “Elvis? Elvis?” tawag ko sa kanya. Naabutan kong bukas ang pintuan ng kwarto naminal kaya dahan-dahan naman akong pumasok. “God. Okay ka lang ba?” agad kong nilapitan ang asawa ko na nakaupo sa sofa buhat ang isang kambal. Nakahinga naman ako ng maluwag ng makita ang mag-ina ko na okay. “I put a silencer sa baril na binigay ni Dad para hindi maingay kung sakali man na may pumasok sa bahay,” salita niya habang nakatutok lang sa anak namin.“How did you know na may kalaban?” tanong ko at sinilip ang labas ng bintana. Mula sa kinatatayuan ko ay makikita na lang ang kagubatan. Puro kakahuyan na ang likuran na bahagi
CHAPTER 150She grabbed my hair while moaning and arching her back like crazy. I can’t stop myself from sucking, licking her womanhood while putting my finger in her tight hole. I know that we make love every time we have time, however her hole turn to it’s true form and it gets tight back again. I love the smell and taste of her juices, hindi nakakasama. Mas diniinan ko pa ang pagdila ko sa kanya kaya napahiyaw siya at kasunod nun ang panginginig ng katawan tuhod niya. Hudyat na nilabasan na siya.Mabigat ang kanyang pahinga at ganun rin ako, dahil gustong-gusto ng pumasok ng alaga ko sa kweba ng kaligayahan. Habang nakatitig sa asawa ko ay hindi ko mapigilan na purihin siya. Ang ganda ni Elvis, ibang-iba ang ganda niya sa mga babaeng nakilala ko at nakikita, marahil dahil mahal ko siya kaya napakaganda niya sa mga mata ko. Pero kakaiba talaga ang Ganda ni Elvis Hindi nakakasawa titigan. “Ipasok ko na wife ah…” sabi ko at agad naman siyang tumango sabay kagat sa kanyang ibabang labi
CHAPTER 149 I gently held her hand and placed my hand to her waist. Inilagay ko ang kamay niya sa balikat ko para isayaw siya. Kanina po pa pinatugtug ang romantic music, tamang sounds lang para hindi malakas at magising ang kambal. Ngumiti ang asawa ko sa akin at kitang-kita sa mga mata niya ang kasiyahan. Nagsimula na kaming gumalaw, sinabayan ang tugtugin. Hindi ako marunong sa ganito kahit noon pa na bata ako, kapag may activity sa school tungkol sa sayaw ay umiiwas ako dahil hindi ko forte ang pagsasayaw, pero ngayon gusto kong sumayaw kasama ang asawa ko. Gusto kong ma-experience na siya ang kasayaw ko at hindi ang ibang tao. “I didn’t know na marunong ka palang sumayaw, Love. Not bad for a first timer,” she said in a sweet tone. “Thank you, wife for appreciating,” I said and kissed her forehead. “Hindi mo alam kung gaano mo ako napasay ngayon. Napawi lahat ng pagod at nga iniisip ko dahil dito. Salamat talaga, Love. Sobra akong natutuwa sa’yo, ang sweet mo.” “At
It took me time to adjust. Kinilala ko ng lubos ang kambal para hindi ako malito sa kanila. Nung unang beses ko silang makita ay nalito talaga ako dahil magkapareho talaga ang dalawa. Ngayon ay kilalang-kilala ko na ang mga anak ko. Si Laxxarus at Elvistrus. Si Laxxarus ay may mole sa kaliwang mata, while Elvistrus has a mole on his upper lip. Ang gwa-gwapo ng mga anak ko. Manang-mana sa akin. Marunong na din akong maglinis ng mga dumi nila, pati pagtimpla ng gatas every four to five hours. Tinuruan din ako ni Mommy El paano paliguan ang mga bata. Hindi ko nga inakala na mahirap pala ang maging taong bahay. Now, I understand my mother sacrifices and Mommy El sacrifices for raising me and Elvis. Mother’s are the best, and a superwoman. At sobrang proud ako sa asawa ko sa pag-aalaga sa kanila. Walang tulog magdamag na gising kaya ramdam na ramdam ko ang frustration niya. Dalawang buwan pa lang naman ang lumipas pero kitang-kita ko na hirap at pagod sa pag-aalaga pa lang ng mga bata.
Ang bilis ng pangyayari, bagay na hindi ko inaasahan na mangyari. May takot, galit at sakit akong nararamdaman habang nasa loob ako ng mansyon na iyon kung saan narinig ko ang palitan ng putukan. Tinulungan ako ng isang lalaki at kilala ko siya, ang kaibigan kong si Russ at si Kennedy at LIndsay. Kilala ko sila pero bakit ang babae ay hindi. Nang makalabas kami ng mansyon ay agad akong dinala ni Russ sa hospital. Nakatulog ako kaya paggising ko ay medyo magaan na ang pakiramdam ko at para na akong naalaya sa kulungan ng kalaban. At nalaman ko kung sino ako. PInakilala nila sa akin si Elvis na sabi ay asawa ko raw, tapos bigla kong naalala si Hillary. Hindi ako naniniwala dahil rin sa trauma na dulot sa akin ng babae na ‘yon. Pero kahit ganun pa man ay inu-obserbahan ko rin naman siya. Magkasama kami sa iisang bubong pero hindi ko naman magawang kausapin siya kaya umiiwas na lang ako sa kanya. Hanggang sa maglakad loob akong harapin siya dahil sa Doctor niya. Parang may apply na buma
I got into an accident, when I woke up it's so cloudy that I don't remember anything. My heart aches for that moment and I feel something is missing, but my mouth uttered her name. Hillary. She was the woman whom I was looking for. But, a woman who I am not familiar with appeared in front of me. A pregnant woman crying and hugging me tightly, saying sorry. Russ told me that she is my wife, pero hindi ako naniniwala ngunit kakaiba sa damdamin na para bang may nawala na kailangan ibalik agad. Naniniwala ako kay Russ na siya nga ang asawa ko, nang maging okay na ako at pwede ng lumabas ng hospital ay dinala ako sa bahay namin mag-asawa. May iba pa kaming kasama which is si Kennedy at Lindsay na naalala ko pa naman. At sa tuwing walang tao sa bahay ay sikreto akong tinawagan si Hillary na pumunta sa bahay. Binigay niya kasi sa akin ang number niya at tawagan ko siya kapag wala akong kasama sa bahay. Pakiramdam ko tuloy ang sama kong tao, at para akong nagtaksil sa asawa ko. May mga