"Oo," sagot ko. Akala ko pakakawalan na niya ako kapag nalaman niyang nakipagtalik ako kay Rowan, pero hindi iyon ang inaasahan ko. "Malandi ka. Natutulog ka sa kung sinumang gusto mo dahil malaya ka na? Ha?" Isang malakas na sampal ang nagpawala sa aking ulirat. Sira na talaga si Drake. "Akin ka lang, wala nang iba..." Naririnig ko pa rin siya, pero wala na akong lakas para imulat ang aking mga mata. Ramdam ko ang mga kamay niyang humihimas sa aking dibdib habang nilalaro ang isa pa. How did we end up like this? Sana’y may tutulong sa akin. Pero sino naman kaya? Hindi ko inaasahan na darating ang panahon na gagawin sa akin ang mga ganitong bagay ni Drake. Hindi ko inaasahan na mangyayari ‘to! Drake, bakit?? Parang binabalot na ako ng kadiliman. Mabigat na rin ang aking pakiramdam. ……. **ROWAN'S P.O.V.** Dalawang linggo na mula nang huli akong bumisita sa kanya. Sobrang abala ako na wala na akong oras para makita siya, pero ngayon ay papunta na ako sa kanyang apartment. Mi
“Seriously, ako? As far as I remember, hindi na ako nakikipag-usap sa kahit na sino sa inyo. I don't have Drake's number at di ko rin siya kinakausap sa school, so anong sinasabi mo diyan, Shane?” Halatang di siya makapaniwala sa sinabi ko. “Drake went to your apartment that night to make up with you,” she said. “And what did he find out? You were with someone else.” "Yes. He went there, and what did he do?" I paused and exhaled. "He almost r*ped me, Shane. And do you even think that I will tolerate what your friend did? What, Drake do? If Rowan didn't come to my apartment that night, Drake would have successfully r*ped me." I said with a heavy heart. "I already cut ties with anyone of you, so what are you doing here? Para magalit dahil sa nangyari kay Drake at ako ang sinisisi niyo?" pasigaw kung salita. "But Drake told me that he was beaten by that guy, I guess." Turo nito kay Rowan na tahimik lang sa gilid ng kanyang kotse. "Ginulpi niya si Drake. Rowan saved me from your ra
ELVIS Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi, at dahil nagugutom ako, minabuti kong lumabas ng kwarto at bumaba. Mabuti na lang at hindi nakapatay ang mga ilaw sa sala. Nagtungo ako sa kusina at naghanap ng maiinom. “Buti na lang may gatas,” sabi ko sa sarili ko, dahil mahilig ako sa gatas kaya nakaramdam ako ng ginhawa. Agad kong kinuha ang isang galon nito, nilapag sa mesa, at saka umupo ng maayos. Nagsalin ako baso ng gatas at ngumiti dahil na-miss ko itong inumin. Parang ang tagal na kasi mula nang huli akong uminom ng gatas. “Masaya akong makita kang natutuwa sa gatas na binili ko.” Muntik na akong mapalundag sa inupuan ko dahil sa gulat. “Wag kang mang-gulat, okay?” galit kong bulalas sa kanya. “Sorry, hindi ko sinasadyang gulatin ka,” aniya at umupo sa tapat ko. May inilapag siyang kahon ng cake sa mesa, bigla akong natakam. Umalis ba siya kanina? Nakatulog kasi ako, tapos nagising lang dahil nagugutom ako, at base sa suot niya, parang mahalaga ang pinuntahan niya. “Kak
ELVIS Simula nang malaman na buntis ako, palagi na akong nag ki-crave ng iba’t ibang pagkain. Hatinggabi, nagigising ako para maghanap ng prutas o kung anu-anong klase ng pagkain. Mabuti na lang at laging may nakahandang pagkain sa refrigerator, pati mga prutas. Nasa school ako ngayon at uwian na, kaya nag-aayos na ako para umuwi. Habang naglalakad sa hallway, may nakasalubong akong pamilyar na tao. Agad naman na kumakabog ang aking dibdib. Ilang buwan na ba ang lumipas mula nang huli kaming magkita? Walang pinagbago sa kanya. “Mag-usap tayo,” may awtoridad niyang sabi. Wala na akong nagawa kundi sumunod sa kanya at pumasok kami sa isang café na malapit lang sa school. Tahimik lang kaming dalawa. Wala rin akong balak na magsalita o makipag-usap sa kanya. “How are you?” Hindi ko inaasahan na ito ang magiging bungad niya sa akin. “Okay naman po,” sagot ko sa kanya. “Narinig ko ang nangyari, at hindi ko inaasahan na magagawa iyon ni Drake,” sabi niya. “At may nagsabi sa akin na m
Napangiti ako sa pag-alala na inaalagaan niya ako, at ang sarap sa pakiramdam. Hinawakan niya ang kamay ko at hinalikan ang likod ng aking palad. "Thank you for being nice to me kahit ilang buwan pa lang tayong magkakilala," sabi ko. "I fell in love with you, kaya hindi mo ako masisisi kung ganito ako sa'yo," tugon niya sabay ngiti. Pagdating namin sa bahay, nakita namin ang ibang tauhan ni Rowan na nasa labas. Mukhang may nangyayari, base sa kanilang mga ekspresyon. Parang galit na hindi ko maintindihan, seryosong-seryoso din. "What's happening? May nangyari ba?" nagtatakang tanong ko habang tumingin kay Rowan na seryoso ang mukha at nakakunot ang noo. Nakakatakot siyang tingnan. "Go inside and don't come out. Stay in your room. I have something to deal with, okay?" seryosong sabi niya, sabay halik sa aking noo bago tuluyang tumalikod. "O-okay," sagot ko, medyo kinakabahan. Dali-dali akong bumaba ng kotse, at apat sa mga tauhan niya ang sumabay sa akin papasok sa loob ng baha
ROWAN Mabilis kaming nakarating sa ospital at agad na inasikaso ng doktor si Elvis pagdating namin. Nasa ER na siya ngayon. “Sana ay maayos ang lagay ng anak ko at ni Elvis,” tahimik kong dasal. Kanina pa ako pabalik-balik ng lakad, hindi ko mapakalma ang aking sarili. Natatakot ako para sa mag-ina ko. I don't believe in HIM, but why can't I stop myself from praying? “Boss, kalma ka lang, walang masamang mangyayari sa kanila,” sabi ni Clark, na pilit akong pinapakalma. Pero hindi iyon uubra sa akin. Napaupo na lang ako. “Mr. Rowan?” Agad akong tumayo ng tawagin ang aking pangalan. “Yes, Doc. Kumusta siya?” tanong ko. “She is stable. As for the child… I’m sorry to say, wala na. The baby is gone. Mahina ang kapit ni baby. Sorry for your loss.” Parang nabibingi ako sa sinabi ng doktor. At tanging lakas ng kabog sa aking dibdib lang ang maririnig. "Wala na? Wala na ang baby ko? Wala na, Doc?” sambit ko sa mahinang boses at sunod-sunod ng tumulo ang kanina ko pa pinipigilan luha.
Tahimik lang na nakaupo si Rowan sa harap ng dalawa, na medyo napailang sa kanya. Iba rin kasi ang aura ni Rowan kapag ibang tao ang kaharap niya.“Ilang taon niyo nang kilala si Elvis?” biglang tanong ni Rowan na parang nag-imbestiga.Nanlaki naman ang mga mata ni Shane dahil sa kaba. Matagal na niyang kilala si Elvis mula pagkabata pa lang. Childhood friend niya ito at kabisado niya ang buhay ni Elvis noong nasa poder pa lang ng ina.“She was my childhood friend,” sagot ni Shane na hindi magawang tingnan si Rowan sa mata.“Childhood friend? Kilala mo na siya simula pagkabata, pero sa huli, tinalikuran mo rin siya. Itinago mo sa kanya ang katotohanan, ang mas malala pa’y best friend ka n’ya. Ikaw dapat ang maging sandalan niya sa panahon na durog na durog siya,” sabi ni Rowan habang nakahalukipkip ang mga braso at binti niya. At seryosong nakatingin kay Shane.“At pinagsisihan ko naman ang ginawa ko. Nagsisisi ako dahil sinaktan ko siya, at wala ako sa tabi niya sa panahon na lugmok
Nakapagdesisyon si Elvis na pumasok na lang sa school, kaya agad-agad itong nagbihis at hindi na nagawang magpaalam kay Rowan, na mahimbing pa na natutulog dahil madaling araw na itong nakauwi galing trabaho. Nasa school campus na siya nang may nagkukumpulang mga estudyante sa entrance ng building. Hindi niya ito pinansin, ngunit isang pamilyar na boses ang tumawag sa kanyang pangalan kaya agad siyang tumingin. "Elvis, are you free tonight?" tanong ni Kennedy, na hinihingal pa. Agad namang nag-ingay ang mga estudyante na nasa paligid nila. And the gossiping began. "Omg. Magkakilala sila?" "'Di ba ex 'yan ni Drake?" "Break na sila nun kasi daw nabuntis ng ibang lalaki." "Seriously? I can't believe it, she looks innocent." "It just proves that someone who appears innocent isn't always innocent—nasa loob ang kulo." Napairap na lang si Elvis sa mga naririnig. Hindi niya iniimikan si Kennedy gusto lang niya ng peace of mind. Nakalimutan na niya na may kaklase pala siyang K
Bumuntong-hininga si Rowan bago muling nilingon si Elvis, na ngayon ay mulat na mulat ang mga mata at nakatingin sa kanya. Hindi mabasa ni Rowan ang mga titig nito, tila may malalim na kahulugan. Bigla na lang hinawakan ni Elvis ang kanyang dibdib at nilaro-laro ito, dahilan para mapaungol siya sa sariling ginagawa. Agad namang lumapit si Rowan upang pigilan ito. “Mi amor, what are you doing? May sakit ka. Kailangan mo ng pahinga," mahina ngunit madiin na sabi ni Rowan, pilit na pinapakalma ang sarili. "I am horny..." usal ni Elvis at mapang-akit na tinitigan siya nito. Pabulong naman na napamura si Rowan. “No! Stop it, okay? Pupunasan na kita, okay? Just stay still.” Humiga na lang si Elvis at hinayaan si Rowan. Matapos punasan ang itaas na bahagi, nagdalawang isip si Rowan kung pupunasan din ang ibang bahagi nito. “Wipe me there, too. It's so hot na kasi,” ani Elvis, at siya na mismo ang naghubad ng suot nitong pajama. “Babe, touch me there, too. Okay?” “I will, mi a
"So, Mr. Costello. Your daughter and wife left you—ano na ang mangyayari sa'yo ngayon? Ang 50 million na binayad sa amin ng asawa mo ay kulang pa. Hindi ba niya alam na may utang ka pang 30 million?""Hindi ko sinabi sa kanya. She has nothing now. Kinuha ko na ang lahat sa kanya. And I regret it. Dahil sa kasakiman ko, nawala na sa akin ang lahat," umiiyak na sabi ni Mr. Costello."Your tears won’t change anything. Gusto ko lang ang anak mo na si Elvis. Kung gusto mo na maging ligtas ka araw-araw, at bumalik sa’yo ang kumpanya mo at ang asawa mo, ibigay mo sa akin si Elvis. Naintindihan mo?""Franco, pwede bang huwag na lang ang anak ko? Please, hindi ko kaya."“So, ano na lang ba ang ibabayad mo sa utang mo? Ang ulo ng asawa mo o ang anak mo?""Franco, huwag naman ganyan. Malaki ang kasalanan ko sa asawa ko, pero please, huwag mong idamay ang anak ko. Naghahanap naman na ako ng paraan para makabayad ng utang."“Hmm… Mr. Costello, maliit na ang 30 million. Sa tingin ko, mababayaran mo
Nag-check-in sa hotel ang mag-inang Elvis at Elvira. Dahil gabi na nang umalis sila sa mansyon, napilitan ang dalawa na sa hotel na lang pansamantalang tumuloy. Dahil mahaba-habang biyahe pa kapag pupunta sila sa bahay bakasyonan ni Elvira. Mabuti na lang at Sabado ngayon, at mamayang hapon pa ang isang klase ni Elvis. Back subject niya ito kaya kailangan niyang pumasok upang makapagtapos siya. Ilang buwan na lang at magtatapos na rin siya ng kolehiyo, sa kursong Business Management. Gusto rin kasi niyang pasukin ang mundo ng negosyo.Nahihirapan namang huminga si Elvis dahil sa sipon. Masakit din ang ulo at katawan niya—mukhang nagkasakit siya matapos maulanan kagabi kasama ang kanyang mommy. Bukod pa rito, umiyak pa siya dahil sa sama ng loob kay Rowan. Wala kasi itong mensahe sa kanya, kahit pa gusto niyang magsumbong tungkol sa ginawa ng daddy niya at sabihing umalis na sila ng bahay.Sobrang miss na rin niya si Rowan, kahit isang araw pa lang silang hindi nagkikita o magkasama.I
ROXAS, PALAWANNakahanda na ang grupo sa kani-kanilang posisyon—mga armas, mask, at iba pang gamit para sa laban. Si Rowan ang namuno dahil siya ang lider ng grupo. Tinatawag silang TEAM ALPHA, isang grupong kilala sa husay at tapang sa pakikipaglaban at sa paghuli ng mga kriminal. At ngayon, nandito na naman sila sa kanilang misyon: mahuli ang ulo ng sindikato at dr*g dealer na si Mr. Velasquez, na matagal na nilang minamanmanan. Siya’y taong mailap at mahirap mahuli, ngunit ngayon ay sigurado ang grupo na matatapos na nila ang misyon.Ang Municipality of Palawan, o partikular na Roxas, Palawan, ang lugar na napili ng mga sindikato upang isagawa ang kanilang masasamang gawain. Maraming isla sa lugar at hindi gaanong matao, kaya madali nilang naisagawa ang kanilang mga ilegal na aktibidad ngunit hindi na hahayaan ng Team Alpha na magtagumpay ang kasamaan at masira ang lugar.“Team Alpha, maging alisto kayo sa paligid niyo. Gawin ang dapat gawin, huwag mag-dalawang isip na sugurin at
Habang nagyayakapan ang mag-ina, bigla na lang bumukas ang pintuan at galit na pumasok si Simon sa loob. Agad niyang hinawakan ang mga braso ni Elvis at kinaladkad ito palabas ng kwarto."Simon, ano ba ang ginagawa mo?" galit na sigaw ni Elvira habang nakasunod sa asawa."Tumahimik ka, Elvira. Kung ayaw mo, ihulog kita sa hagdan," galit na pananakot ni Simon sabay duro sa kanya."Bitawan mo si Elvis kung ayaw mong magkagulo tayong dalawa!" seryosong wika ni Elvira. Napahinto naman si Simon at lumingon sa kanya."Bakit? Ano ba ang kaya mong gawin?" panunuksong sabi ni Simon, sabay ngisi sa kanya."Bibitawan mo o ako mismo ang maghuhulog sa'yo sa hagdan," matapang na hamon ni Elvira kay Simon.Biglang nawala ang ngiti sa mukha ni Simon nang makita ang nakakatakot na aura ni Elvira. Dahan-dahang lumapit si Elvira patungo kay Simon, hindi inaalis ang titig sa lalaki. Unang beses na nakita ni Simon ang ganitong galit na ekspresyon ng kanyang asawa, kaya’t nakaramdam siya ng kaba. Palagi ka
Bumalik sa kanyang kwarto si Elvis na luhaan. Nanlambot ang kanyang mga tuhod at napaluhod siya. Tahimik siyang umiiyak habang tikom ang kanyang bibig. Gusto niyang sumigaw at magwala, pero wala siyang lakas na gawin ang mga iyon. Umiiyak siya nang umiiyak. Hanggang sa maramdaman na lang niya ang pamamanhid sa kanyang puso. Ngunit sa isang segundo lang ay bumalik ang sakit at muling naramdaman ang sakit sa kanyang puso. Hindi alam ni Elvis kung ano ang dapat niyang maramdaman matapos malaman ang katotohanang nagmula mismo sa bibig ng taong itinuring niyang ama. Kaya pala hindi maganda ang trato ng ama sa kanya noon pa man ay dahil hindi naman pala siya tunay na anak nito. Ganun din ang trato ng kanyang mga kapatid. Ibang-iba sila sa kanya, ngunit hindi niya iyon napansin dahil kay Elvira, na tumatayong ina niya. Kahit na madalas masama ang pakikitungo nito sa kanya, naging mabuti rin naman si Elvira sa kanya. At ngayon na maayos na sila ng kanyang ina, saka niya natuklasan ang kat
Dumaan ang ilang oras na paghihintay ni Elvis, at wala pa ring tawag mula kay Rowan. Nakauwi na rin siya sa kanilang bahay matapos siyang ihatid ni Lindsay. She’s flooding him with texts, but no reply. She tried to call him, pero walang signal ang phone nito. “Did he turn off his cellphone?” wika niya sa sarili. “Maybe I will just wait for him to call. Baka dumeretso na siya sa mission niya. I just hope he is safe.” Habang inaayos ang sarili at nagha-handa upang bumaba, narinig niya ang malakas na boses ng kanyang Daddy. It’s been a while since she last saw her Daddy. Dahil sa tuwa, agad na tumakbo si Elvis pababa. Gusto na niyang makayakap ang kanyang Ama na matagal na niyang hindi nakasama. Hindi naman talaga sila close ng Ama, pero dahil ama niya ito ay nami-miss niya pa rin ang presensya nito. "What do you think you're doing, huh? It was Elvis that they needed, not the 50 million," bulyaw ni Simon Costello sa daddy ni Elvis. "No! Babayaran natin ang utang natin, okay? Maghint
Habang naghihintay ng tawag ni Rowan, sumulpot ang dalawang kaibigan ni Elvis na sina Lindsay at Kennedy na magkahawak-kamay. Kunot-noo namang tiningnan sila ni Elvis. Nakangiti si Lindsay, habang nakabusangot naman ang mukha ni Kennedy, na mukhang napipilitan lang. “Anong meron sa inyo? Hindi ko alam na kayo na pala, ah. Pa-sekreto pa kayo,” ani Elvis, sabay irap sa dalawa. “Wala kaming relasyon! Itong babaeng ito lang ang asungot sa buhay mo, eh. Naku!” naiiritang sabi ni Kennedy. “Asus, kunwari ka pa. Alam kong gusto mo rin ako, no. Ang ganda ko kaya at ang sexy pa,” sabi ni Lindsay, sabay sexy pose. “Kahit na ikaw na lang matitirang tao sa mundo, hindi pa rin kita papatulan. Sexy my ass, you’re not pretty,” sabi ni Kennedy. “Sakit naman magsalita. Ikaw nga diyan, hindi ka rin naman gwapo, no. Pero nagustuhan kita agad, mapili ka kasi. Arte mo!” bulyaw ni Lindsay. "Umalis ka nga,” sabi ni Kennedy, sabay tulak kay Lindsay at umupo sa tabi ni Elvis. "Lagi mo na lang sinis
Pagsikat ng araw, naghanda na si Rowan upang umalis. Hinintay na lang niya ang paggising ni Elvis. Simula nang bumalik siya sa kwarto ni Elvis, hindi na siya natulog at nagbantay na lang kung kailan magigising si Elvis. Tinawagan na rin niya si Russ upang ihanda ang 50 milyon na ibabayad sa pamilya Smith. Babayaran na muna niya ang utang ng mga Costello bago niya isipin ang ibang bagay. Sa ngayon, trabaho muna ang iisipin niya para mahuli na si Mr. Vasquez, ang ulo ng ilegal na droga na naiulat na nagpapalaganap sa Palawan. “Hmm… B-babe?” unang bungad ni Elvis pagkadilat ng kanyang mga mata, kasabay ng matamis na ngiti. “Good morning, mi amor,” wika naman ni Rowan, sabay halik sa pisngi ng kanyang iniibig at niyakap ito nang mahigpit. “Aalis ka na ba?” bulong ni Elvis habang nakasubsob sa leeg nito. “Oo. Hinintay talaga kitang magising bago ako umalis.” “Sweet naman. Pero nami-miss na agad kita, babe. Mag-iingat ka doon, ha.” “Para sa'yo, mi amor. I love you,” bulong niya at hin