"Out of all people Elvis, bakit dun sa lalaking ‘yon pa! He’s a mafia boss, and the worst part is, siya pa ang pinaka-nasa taas sa grupo nila. Ibig sabihin, he's on a higher level in that society. Elvis, bakit?” napakunot-noo si Drake habang naninermon.
“Bakit ka ba nangingialam sa buhay ko? Buhay ko 'to, wala kang pakialam, Drake,” matigas kong sagot. “I care for you. After all, may pinagsamahan tayo. Alam kong galit ka pa rin, pero Elvis, please, huwag yung lalaking ‘yun,” pagpupumilit niya. “Hindi! Wala kang karapatan pigilan ako sa taong gusto ko. At saka, wala namang masamang ginawa 'yung lalaking 'yun. Nag-usap lang kami,” sagot ko. Na tahimik siya. “May relasyon ba kayo nung lalaking ‘yun? Sabihin mo sa akin, are you in a relationship with him?” pakialamero na tanong niya, samantalang siya naman ang unang nanloko. “To be honest, wala. He was just there for me when I was broken because of you. Hindi ako papasok sa isang relasyon kung ang puso ko ay hindi pa naghihilom mula sa sakit na pinagdaanan ko—na dulot mo. Sa tingin mo ba magiging okay ako kung papasok agad ako sa ibang relasyon? Hindi! Hindi ako ganun ka-desperada na makipagrelasyon para lang makatakas sa sakit. I am not stupid to enter into a relationship when I know I’m still healing and suffering from a breakup,” galit kong sagot sabay turo sa kanya. “I AM NOT HEALED, YET,” dagdag ko pa. Na tahimik siya, habang ako naman ay tahimik na pinupunasan ang mga luha ko. Masakit pa rin, e. “I’m sorry sa mga nagawa ko, Elvis. Ang duwag ko kasi hindi ko agad inamin sa'yo. Tinago ko ang relasyon ko sa iba habang tayo pa. Napaka-duwag ko at ang tanga ko dahil sinaktan kita. Patawad kung nagawa ko ‘yun,” pag-amin niya. “Your apology won’t change anything; nangyari na ang lahat. Oo, masakit pa rin kasi mahal na mahal kita. Pero hindi ako magmamakaawa para bumalik ka sa akin. Tapos na ang lahat nung kayo na, kahit tinago niyo sa akin. Hindi ko kayo masisisi, baka iniisip niyo lang din ang nararamdaman ko. Ang mahalaga ngayon ay kalimutan na natin ang nangyari. Pero huwag kang umasa na babalik pa tayo sa dati,” mahaba kong sagot. Hindi ko na siya hinintay pang magsalita, agad akong umalis. Tinawagan niya ako matapos ang nangyari kahapon sa school. Pag-uwi ko sa apartment ko, pagod na pagod ako at gusto ko na lang humilata sa kama. Pagpasok ko, dumiretso agad ako sa banyo para maligo. Sunday bukas, ewan ko kung saan ako pupunta. Hindi ko rin alam kung magkano na lang ang natitira sa card ko. Hindi na rin ako nagpaparamdam sa pamilya ko, para saan pa? Matapos kong maligo, nag-blower muna ako ng buhok bago matulog. Isipin mo, isang mafia boss pala yung lalaking 'yun. Kaya pala nakakatakot siya, ang aura niya parang kakain ng tao. Nag-usap kami sa mansyon niya. Doon pala ako dinala nung gabing may nangyari sa amin. Hindi ko kasi maalala dahil umalis ako ng madaling araw. Sa guard lang ako nagpaalam nun, buti na lang at pinalabas niya ako at may isang lalaki na naghatid sa akin sa hotel. Kinabukasan, pinalayas ako ni Mama nung nalaman niya ang tungkol sa breakup namin ni Drake. “About what happened that night, I want to take responsibility,” gulat na gulat ako sa sinabi niya. “B-but kasalanan ko naman, di ba? Sabi mo, ako ang kumapit sa 'yo. Hindi mo kailangan mag-take ng responsibility. Ayos lang ako,” kinakabahan kong sabi. “I can’t just leave you. I should take responsibility, whether you like it or not,” seryoso niyang sabi. Napalunok na lang ako. Bakit hindi ako makapagsalita? Dapat akong magprotesta dahil ako naman ang nag-initiate. Pero lasing ako noon, wala naman akong intensyon na makipagtalik sa kahit kanino. It was just an accident. But it happened, and the worst part is, it happened with a mafia boss. “Pero hindi pa ako handa. I was just heartbroken at that time. Yung five-year relationship namin ng boyfriend ko, nawala lang ng ganun. He cheated on me. Yung mga kaibigan ko, nagsinungaling din. Hindi nila sinabi sa akin ang totoo, at ngayon parang ang tanga-tanga ko,” hindi ko alam kung bakit ko pa kinukuwento sa kanya. He looked at me seriously, as if he wasn’t interested in my story. "Hindi kita pipilitin. Bibigyan kita ng oras para magdesisyon. Nandito lang ako kung kailangan mo ng kahit ano. Hindi ko pa man alam ang lahat tungkol sa'yo, pero handa akong alamin at matutunan," seryoso niyang sabi. Mapait akong ngumiti, naalala ko tuloy kung paano ako napapayag ni Drake noong high school pa kami. “Ganyan na ganyan din ang sinabi niya noon,” sagot ko sabay takip sa aking mukha. Muli na namang nangilid ang aking mga luha. “Ang luha mo ay mahalaga. Hindi mo dapat iniiyak ang mga bagay na nagdulot sa’yo ng sakit. At hindi ako katulad niya. Magkaiba kami,” seryoso niyang sinabi at pinunasan ang aking luha gamit ang kanyang hinlalaki. Palihim na lang akong ngumiti dahil sa lakas ng kabog sa aking dibdib. Kinikilig ako. At nag-iinit ang tiyan ko at parang may nagwawala sa loob nito.Nagising ako sa tunog ng aking telepono. Alimpungatan pa ako at agad ko itong kinuha para sagutin.“Hello?” walang ganang sagot ko. “Buksan mo ang pinto, Elvis,” malamig ang boses na nagpatayo ng balahibo sa buong katawan ko.“Rowan?” usal ko.“Naghihintay ako,” tila lasing na sabi niya.Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong gumalaw. Pagbukas ko ng pinto, agad kong naamoy ang alak at dugo mula kay Rowan.“O my, anong nangyari?” gulat kong tanong sa kanya na may halong takot.“Wala, masyadong malayo ang mansyon ko kaya naalala ko na nandito malapit ang apartment mo,” sagot niya, parang wala lang.Ano bang nangyari sa kanya? Napalaban ba siya? Binuksan niya ang mga butones ng kanyang damit at itinapon iyon sa gilid. Napalunok ako sa nakita ko.“Tigilan mo na ang pagtitig at tulungan mo akong linisin ang sugat ko,” utos niya.Ang init. May tattoo ng ahas at dragon sa kanyang dibdib at half-sleeve tattoo sa braso. Ang hunk lang ng dating niya. Nakaka-gwapo ang tattoo niya
Napa-singhap ako ng ipasok nito ang kanyang kamay sa loob ng aking panty. I can feel my wetness kahit di paman niya ito nahawakan totally. “You're so f*cking hot,” sabi niya sa pagitan ng aming mga halik. Napa-igtad ako, kasabay nito ang paggalaw ng tuhod ko na naging dahilan upang matamaan ko ang kanyang pagkakalalaki. “Omy. Are you okay?” nag-aalalang tanong ko.“Okay lang, hindi naman malakas,” sagot niya.Hinila niya ako nang mas malapit at hinagkan ako nang marahas. Ang mga daliri niya ay humahagod sa aking clitoris na nagpatigas sa mga daliri ko sa paa. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok hanggang sa labasan ako. Naglakbay ang labi niya pababa sa aking dibdib habang patuloy pa rin ang paghawak niya sa aking pagka-babae."Ugh, Rowan," nanginginig kong tawag sa kanyang pangalan habang hinihila ang kanyang buhok. He sucked my breast and teased my nipples that makes me cum, again. Napa buntong hininga na lamang ako. "I guess it can fit in," bulong niya at bigla siyang pumato
Nasa school na ako at, tulad ng dati, walang pumapansin sa akin pagkatapos ng nangyari noong nakaraang linggo. Iyong mga mean girls ang nagsimula. Hindi ko sila kilala, at hindi ko rin alam kung bakit ang sama ng ugali nila sa akin—sobrang init pa ng ulo nila. Like, hello… inaway ako ng isa kasi raw nilandi ko si Kennedy. Ano naman ang mapapala ko sa lalaking 'yon? "Kay aga-aga, nakasimangot ka na agad." Muntik ko nang maluwa ang kape ko dahil sa biglang pagsulpot ng babaeng ito sa harap ko. "Sorry, pero hindi kita kilala," agad kong sabi at nagpatuloy sa paglalakad. Nasa canteen na ako kasi lunch time na. Ang bilis ng oras, sa totoo lang. Mamayang gabi, magsisimula na ang trabaho ko, 7-10 PM. Na-e-excite ako pero kinakabahan din. "Ako nga pala si Lindsay Alfonso," pakilala niya sa akin. "Elvis," matipid kong sagot. "Anong department ka?" tanong niya. "Business Management," sagot ko ulit. "Bachelor of Fine Arts (BFA) Major in Sculpture," aniya habang panay ngiti sa a
Pumasok na ako sa klase ko; isang subject na lang ito at makakauwi na ako. Kailangan ko pa ring maghanda para sa trabaho ko mamaya. "Okay, class, see you again tomorrow. Don't forget to pass your reports before this weekend," paalala ng professor namin. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko at naalala ang damit na pinahiram sa akin ng dating kaibigan ko. Kailangan ko na itong ibalik sa kanya. Nasa hallway na ako at tamang-tama, nakita ko si Shane kasama si Josh. "Ibabalik ko lang sana iyong damit na pinahiram mo. Salamat, at nilabhan ko na rin. Thank you ulit," sabi ko agad at umalis bago pa sila makapagsalita. Mabilis akong nakalabas ng campus. Umupo muna ako sa bench para maghintay ng masasakyan. Malapit nang maubos ang groceries ko sa apartment, at kailangan ko pang magbayad ng renta this week. Hindi tumawag si Mama, at mabuti na rin iyon. Hindi ko kailangan ang presensya nila. "Elvis?" Lumingon ako dahil parang may tumawag sa pangalan ko, ngunit wala naman akong nakitang luma
"Oo," sagot ko. Akala ko pakakawalan na niya ako kapag nalaman niyang nakipagtalik ako kay Rowan, pero hindi iyon ang inaasahan ko. "Malandi ka. Natutulog ka sa kung sinumang gusto mo dahil malaya ka na? Ha?" Isang malakas na sampal ang nagpawala sa aking ulirat. Sira na talaga si Drake. "Akin ka lang, wala nang iba..." Naririnig ko pa rin siya, pero wala na akong lakas para imulat ang aking mga mata. Ramdam ko ang mga kamay niyang humihimas sa aking dibdib habang nilalaro ang isa pa. How did we end up like this? Sana’y may tutulong sa akin. Pero sino naman kaya? Hindi ko inaasahan na darating ang panahon na gagawin sa akin ang mga ganitong bagay ni Drake. Hindi ko inaasahan na mangyayari ‘to! Drake, bakit?? Parang binabalot na ako ng kadiliman. Mabigat na rin ang aking pakiramdam. ……. **ROWAN'S P.O.V.** Dalawang linggo na mula nang huli akong bumisita sa kanya. Sobrang abala ako na wala na akong oras para makita siya, pero ngayon ay papunta na ako sa kanyang apartment. Mi
“Seriously, ako? As far as I remember, hindi na ako nakikipag-usap sa kahit na sino sa inyo. I don't have Drake's number at di ko rin siya kinakausap sa school, so anong sinasabi mo diyan, Shane?” Halatang di siya makapaniwala sa sinabi ko. “Drake went to your apartment that night to make up with you,” she said. “And what did he find out? You were with someone else.” "Yes. He went there, and what did he do?" I paused and exhaled. "He almost r*ped me, Shane. And do you even think that I will tolerate what your friend did? What, Drake do? If Rowan didn't come to my apartment that night, Drake would have successfully r*ped me." I said with a heavy heart. "I already cut ties with anyone of you, so what are you doing here? Para magalit dahil sa nangyari kay Drake at ako ang sinisisi niyo?" pasigaw kung salita. "But Drake told me that he was beaten by that guy, I guess." Turo nito kay Rowan na tahimik lang sa gilid ng kanyang kotse. "Ginulpi niya si Drake. Rowan saved me from your ra
ELVIS Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi, at dahil nagugutom ako, minabuti kong lumabas ng kwarto at bumaba. Mabuti na lang at hindi nakapatay ang mga ilaw sa sala. Nagtungo ako sa kusina at naghanap ng maiinom. “Buti na lang may gatas,” sabi ko sa sarili ko, dahil mahilig ako sa gatas kaya nakaramdam ako ng ginhawa. Agad kong kinuha ang isang galon nito, nilapag sa mesa, at saka umupo ng maayos. Nagsalin ako baso ng gatas at ngumiti dahil na-miss ko itong inumin. Parang ang tagal na kasi mula nang huli akong uminom ng gatas. “Masaya akong makita kang natutuwa sa gatas na binili ko.” Muntik na akong mapalundag sa inupuan ko dahil sa gulat. “Wag kang mang-gulat, okay?” galit kong bulalas sa kanya. “Sorry, hindi ko sinasadyang gulatin ka,” aniya at umupo sa tapat ko. May inilapag siyang kahon ng cake sa mesa, bigla akong natakam. Umalis ba siya kanina? Nakatulog kasi ako, tapos nagising lang dahil nagugutom ako, at base sa suot niya, parang mahalaga ang pinuntahan niya. “Kak
ELVIS Simula nang malaman na buntis ako, palagi na akong nag ki-crave ng iba’t ibang pagkain. Hatinggabi, nagigising ako para maghanap ng prutas o kung anu-anong klase ng pagkain. Mabuti na lang at laging may nakahandang pagkain sa refrigerator, pati mga prutas. Nasa school ako ngayon at uwian na, kaya nag-aayos na ako para umuwi. Habang naglalakad sa hallway, may nakasalubong akong pamilyar na tao. Agad naman na kumakabog ang aking dibdib. Ilang buwan na ba ang lumipas mula nang huli kaming magkita? Walang pinagbago sa kanya. “Mag-usap tayo,” may awtoridad niyang sabi. Wala na akong nagawa kundi sumunod sa kanya at pumasok kami sa isang café na malapit lang sa school. Tahimik lang kaming dalawa. Wala rin akong balak na magsalita o makipag-usap sa kanya. “How are you?” Hindi ko inaasahan na ito ang magiging bungad niya sa akin. “Okay naman po,” sagot ko sa kanya. “Narinig ko ang nangyari, at hindi ko inaasahan na magagawa iyon ni Drake,” sabi niya. “At may nagsabi sa akin na m
MALAKAS akong napaungol habang nakahawak sa buhok ni Rowan ng labasan ako. My toes are shaking, and my breath is so heavy. Para akong natanggalan ng bigat sa dibdib ng makaraos rin. Mabigat rin ang hininga ni Rowan ng lumapit na siya sa akin at tinitigan ako sa mga mata. Walang salita ay agad niya akong sinunggaban ng halik kaya agad ko naman itong tinugunan. Mapusok na para bang wala ng umaga. He positioned his body in between my thighs, and felt his hardness poking my womanhood. Hinawakan ko ang kanyang pagkalalaki at inalalayan na ipasok sa loob ko. Napangisi siya at hinalikan ulit ako. “Ughhh…” malakas kong ungol ng bigla niyang sagarin ang kanyang kargada sa loob ko. "Fuck,” mura niya ng makapasok na siya ng tuluyan sa kweba ng kaligayahan. "Yes. Let's enjoy the night, Love. Don't stop yourself, okay?” bulong ko pero mukhang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko dahil sa ekspresyon ng kanyang mukha “Why? Bakit mukhang seryoso ka ata? Is there something wrong?" mahina kong tano
MAHINA akong mapaungol ng bumaba ang halik niya sa aking leeg, pababa sa aking dibdib. Nakasuot ng lang naman ako ng robe, at manipis na panty dahil naiinitan ako kanina. Hindi ko naman inakala na may ganito palang mangyayari kaya hindi ako nakapaghanda. “Oh! Did you prepare this for your Doctor? Are you planning to seduce him, earlier?” he said in his sarcastic tone. Biglang umakyat ang dugo ko sa ulo ko dahil sa inis. “No! Why are you thinking that way ha? Kanina ka pa ah. I don't like that Doctor, naiintindihan mo ba?” naiinis kong salita at umupo sa kama. “Let's not do it, kung ganyan lang naman ang iisipin mo.” Bumaba na ako sa kama upang umalis ngunit mabilis niya akong pinigilan. "Sorry. I didn't mean to say that. Nagseselos lang siguro ako,” aniya. Huminga ako ng malalim at hinarap ulit siya. “Kahit kailan hindi ko gagawin na lokohin ang asawa ko kahit na nakipag-sex na siya sa ibang babae.” Wala sa sarili kong salita. Bigla na lang rin tumulo ang luha ako at n
KUNOT-NOO ko siyang tiningnan at salubong rin ang kanyang mga kilay na parang galit. Siya nga ‘yong hindi namamansin sa akin nitong mga nakaraang araw, simula nang dumating kami dito sa bahay namin. Dito ko na naisipan na magpagaling dahil ito ang bahay namin mag-asawa, narito rin lahat ng mga gamit namin, mga litrato, our wedding photo patunay na asawa niya ako. Magdududa pa ba siya kung sino ako sa buhay niya? “Me? Flirting with that Doctor?” usal ko sabay turo sa sarili ko at sarkastikong tumawa."Why? Hindi ba totoo?” taas tono niyang salita. Para talagang galit. "Excuse me, Mr. Walter. Ako talaga ha? Hiyang-hiya naman ako sa'yo,” naiirita na salita ko at tinalikuran siya sabay halukipkip. “So, are you really mad at me?” mataas pa rin ang tono ng pananalita niya. Kahit miss na miss ko na siya, kahit gustong-gusto ko na siyang yakapin, hawakan, sunggaban ng halik ay hindi ko magagawa dahil baka masaktan na niya ako ng hindi niya sinasadya. “Galit ka talaga sa akin? Really?” sal
HILLARY MY blood ran cold, when Frank told me about Rowan. Agad akong nanghihina at nawalan ng balanse ng sabihin niyang natamaan ang ulo ni at patay na. Sunod-sunod na tumulo ang luha ko at ang sikip ng dibdib ko. Hindi ko na rin na pigilan ang humahagulgol at sumigaw at nagwawala. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, sobra akong nasaktan. I lost him. I really lost him. Habang patuloy lang ako sa pag-iyak ay tinulungan ako ni Daddy na tumayo at inalalayan naman ako ng isa naming tauhan na makalabas na kami ng tunnel. Nang makita na namin ang daan palabas ay siya rin naman ang pagsalubong ni Frank sa amin na duguan. Nanlaki ang mga mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Agad akong tumakbo sa kanya na labis ang pag-aalala, ngunit ngumiti lang siya sa akin. Mapungay na rin ang kanyang mga mata kaya natakot ako Bak pati siya ay mawala rin sa akin. No! Hindi maari! “Bilisan n’yo, baka mabuksan siya ng dugo," sigaw ko habang nakasuporta sa kanya dahil nararamdaman ko ang panghi
ELVIS woke up in a middle of the night, dahil sa masamang panaginip. Hinihingal siya at namamawis. Akala niya ay totoo ang kanyang panaginip na hinabol siya ng mga lalaki na tauhan nina Hillary at ang ama nito. Gusto siya nitong patayin, kasama na ang kanyang mga anak. Sa kanyang pagmamadali ay nadapa siya kaya mabilis siyang nakuha ng mga tauhan ni Hillary. And Hillary shot her without a second thought. Sobrang dilim ng kwarto at tahimik. Nasa hospital pa rin siya nagpapagaling. Hindi niya nga maalala na isang araw na siyang tulog, at dahil din sa anesthesia na tinurok sa kanya. Dahil nakaramdam siya ng uhaw ay dahan-dahan siyang bumangon at umupo sa kama ng maramdaman niyang may kamay na nakahawak sa kanya. Medyo madilim ang kanyang kwarto at hindi gaanong kita kung sino ang kasama niya kaya nakaramdam siya ng takot at kaba na baka hindi tao ang kasama niya. Na baka tauhan ‘to ni Hillary naghihintay lamang sa kanya ng magising.“Don’t touch me!" Natarantang sigaw ni Elvis at mabil
LABIS ang tuwa sa mukha ni Russ dahil sa sinabi ng kaibigan na si Rowan. Napakamot naman si Rowan sa kanyang batok na parang nahihiya habang ang mga mata ay nasa labas pa rin ng hospital building. Hindi naman totally nakalimutan ni Rowan ang lahat, may mga alaala pa naman siyang naalala at kusang bumabalik. Si Russ ay ang itsura lang nito ang kanyang naalala ngunit hindi niya maalala ang pangalan nito na pilit naman niyang inaalala. Ang iba naman ay hindi niya maalala ang itsura, ngunit alam naman niya ang pangalan ng mga ito. Kahit sa mga kasamahan niya ay wala siyang maalala sa kanila na pilit naman niyang inaalala. Napapagod lang ang utak niya at sumasakit ‘to kaya kailangan niyang uminom ng gamot upang mawala ang sakit nito. He is not fully recovering after what happened to him that he need to be checked. Si HIllary lang naman ang nagbibigay sa kanya ng mga gamot. Gamot na sumisira sa kanyang alaala. Pero kahit ganun pa man ay may alaala naman na kusang bumabalik, at ang palagi n
ELVIS got treated immediately before she lost lots of blood. She was still confined and hadn't woken up after the surgery. Sa kabilang kwarto naman naka-confine ang asawa na si Rowan. The doctor said that the drug injected has already worn off, but he still needs to be checked for some issue. Gulat pa ‘to ng ma-realized n’yang nasa hospital na siya. He was really confused kung anong nangyayari, na para bang pinaglalaruan lang siya dahil wala siyang maalala sa nangyari. Ang naalala lang niya ang party at ang pagkulong sa kanya ni Hillary sa kwarto, at ang pag-tali sa kanya.“Dude, kamusta pakiramdam mo?’ mahinahon na tanong ni Russ sa kaibigan na hanggang ngayon ay iniisip pa rin kung ano ang nangyayari. “Confused." Matipid namang sagot nito habang nakadungaw sa labas ng bintana. “You will be fine and remember everything, and your family who’s waiting for you. Alam kong nahihirapan ka at nagtatanong pero ito lang ang masasabi ko sa’yo. You have a family, a wife and a child," ani Russ
Nang ihahatid na sana ni Frank si Rowan sa kwarto nito ay nadatnan na lang niya ang mga kasamahan na nakatumba na sa sahig. Walang sugat ang mga ‘to, at marahil ginamitan lang ng pampatulog ang mga ‘to. Buhay pa ang mga ‘to dahil pinulsuhan niya ‘to. Malutong ‘tong napamura ng iikot na niya si Rowan upang dalhin na lang sa main house, at doon na lang ipasok sa kwarto ni Hillary ngunit bigla na lang ‘tong napabunot ng baril ng sumulpot si Samuel mula sa kung saan habang nakatutok ang baril kay Frank. “Where do you think you’re going?" tanong ni Samuel at dahan-dahan na naglalakad patungo sa lalaki. Hindi nila inaalis ang mga mata sa isa’t-isa. SI Frank naman na isang kamay lang ang gamit habang ang isang kamay ay nakahawak sa wheelchair ni Rowan. “Leave, Rowan here and you’re free to go,” sabi ni Samuel na nagpipigil ng sarili na hindi umatake ng una. Gaya ng turo sa kanya ng kapatid na si Russ. Hayaan na ang kalaban ang unang umatake. “Inuutusan mo ba ako? Hindi Ikaw ang amo
Hindi agad nakailag si Elvis at natamaan ang kabilang braso, ngunit hindi siya nagpatinag sa sakit at binaril din si Hillary. Ngunit hindi niya ‘to natamaan dahil mabilis ‘tong nakatakbo na agad naman na pinagitnaan ng mga tauhan nito. Nagpapalitan na ng putok ang magkabilang side. Lahat ay nagtatago. Nakapag-barilin pa din si Elvis at wala siyang ibang naramdaman ngayon kundi galit at gigil na masaktan niya o mabaril niya rin si Hillary. Kahit masakit na ang kanyang braso ay nakipag palitan pa rin siya ng putok. Maraming nakapasok s mansyon na ng kasamahan nila, pero marami pa rin ang mga tauhan ni Mr. Smith kaya hindi rin sila basta-basta nakakausad. Mabilis na inakay ni Romanoff si Elvis ng napansin nito na tunatamlay na ang anak. Agad naman silang nakalabas ng mansyon. May sasakyan na naghihintay sa labas kaya agad na silang sumakay. “Dad, si Rowan? Ang mga katulong? Hindi natin sila pwedeng iwan," nag-aalala na salita ni Elvis kahit nasasaktan na ‘to. “Kailangan mo mu