"Out of all people Elvis, bakit dun sa lalaking ‘yon pa! He’s a mafia boss, and the worst part is, siya pa ang pinaka-nasa taas sa grupo nila. Ibig sabihin, he's on a higher level in that society. Elvis, bakit?” napakunot-noo si Drake habang naninermon.
“Bakit ka ba nangingialam sa buhay ko? Buhay ko 'to, wala kang pakialam, Drake,” matigas kong sagot. “I care for you. After all, may pinagsamahan tayo. Alam kong galit ka pa rin, pero Elvis, please, huwag yung lalaking ‘yun,” pagpupumilit niya. “Hindi! Wala kang karapatan pigilan ako sa taong gusto ko. At saka, wala namang masamang ginawa 'yung lalaking 'yun. Nag-usap lang kami,” sagot ko. Na tahimik siya. “May relasyon ba kayo nung lalaking ‘yun? Sabihin mo sa akin, are you in a relationship with him?” pakialamero na tanong niya, samantalang siya naman ang unang nanloko. “To be honest, wala. He was just there for me when I was broken because of you. Hindi ako papasok sa isang relasyon kung ang puso ko ay hindi pa naghihilom mula sa sakit na pinagdaanan ko—na dulot mo. Sa tingin mo ba magiging okay ako kung papasok agad ako sa ibang relasyon? Hindi! Hindi ako ganun ka-desperada na makipagrelasyon para lang makatakas sa sakit. I am not stupid to enter into a relationship when I know I’m still healing and suffering from a breakup,” galit kong sagot sabay turo sa kanya. “I AM NOT HEALED, YET,” dagdag ko pa. Na tahimik siya, habang ako naman ay tahimik na pinupunasan ang mga luha ko. Masakit pa rin, e. “I’m sorry sa mga nagawa ko, Elvis. Ang duwag ko kasi hindi ko agad inamin sa'yo. Tinago ko ang relasyon ko sa iba habang tayo pa. Napaka-duwag ko at ang tanga ko dahil sinaktan kita. Patawad kung nagawa ko ‘yun,” pag-amin niya. “Your apology won’t change anything; nangyari na ang lahat. Oo, masakit pa rin kasi mahal na mahal kita. Pero hindi ako magmamakaawa para bumalik ka sa akin. Tapos na ang lahat nung kayo na, kahit tinago niyo sa akin. Hindi ko kayo masisisi, baka iniisip niyo lang din ang nararamdaman ko. Ang mahalaga ngayon ay kalimutan na natin ang nangyari. Pero huwag kang umasa na babalik pa tayo sa dati,” mahaba kong sagot. Hindi ko na siya hinintay pang magsalita, agad akong umalis. Tinawagan niya ako matapos ang nangyari kahapon sa school. Pag-uwi ko sa apartment ko, pagod na pagod ako at gusto ko na lang humilata sa kama. Pagpasok ko, dumiretso agad ako sa banyo para maligo. Sunday bukas, ewan ko kung saan ako pupunta. Hindi ko rin alam kung magkano na lang ang natitira sa card ko. Hindi na rin ako nagpaparamdam sa pamilya ko, para saan pa? Matapos kong maligo, nag-blower muna ako ng buhok bago matulog. Isipin mo, isang mafia boss pala yung lalaking 'yun. Kaya pala nakakatakot siya, ang aura niya parang kakain ng tao. Nag-usap kami sa mansyon niya. Doon pala ako dinala nung gabing may nangyari sa amin. Hindi ko kasi maalala dahil umalis ako ng madaling araw. Sa guard lang ako nagpaalam nun, buti na lang at pinalabas niya ako at may isang lalaki na naghatid sa akin sa hotel. Kinabukasan, pinalayas ako ni Mama nung nalaman niya ang tungkol sa breakup namin ni Drake. “About what happened that night, I want to take responsibility,” gulat na gulat ako sa sinabi niya. “B-but kasalanan ko naman, di ba? Sabi mo, ako ang kumapit sa 'yo. Hindi mo kailangan mag-take ng responsibility. Ayos lang ako,” kinakabahan kong sabi. “I can’t just leave you. I should take responsibility, whether you like it or not,” seryoso niyang sabi. Napalunok na lang ako. Bakit hindi ako makapagsalita? Dapat akong magprotesta dahil ako naman ang nag-initiate. Pero lasing ako noon, wala naman akong intensyon na makipagtalik sa kahit kanino. It was just an accident. But it happened, and the worst part is, it happened with a mafia boss. “Pero hindi pa ako handa. I was just heartbroken at that time. Yung five-year relationship namin ng boyfriend ko, nawala lang ng ganun. He cheated on me. Yung mga kaibigan ko, nagsinungaling din. Hindi nila sinabi sa akin ang totoo, at ngayon parang ang tanga-tanga ko,” hindi ko alam kung bakit ko pa kinukuwento sa kanya. He looked at me seriously, as if he wasn’t interested in my story. "Hindi kita pipilitin. Bibigyan kita ng oras para magdesisyon. Nandito lang ako kung kailangan mo ng kahit ano. Hindi ko pa man alam ang lahat tungkol sa'yo, pero handa akong alamin at matutunan," seryoso niyang sabi. Mapait akong ngumiti, naalala ko tuloy kung paano ako napapayag ni Drake noong high school pa kami. “Ganyan na ganyan din ang sinabi niya noon,” sagot ko sabay takip sa aking mukha. Muli na namang nangilid ang aking mga luha. “Ang luha mo ay mahalaga. Hindi mo dapat iniiyak ang mga bagay na nagdulot sa’yo ng sakit. At hindi ako katulad niya. Magkaiba kami,” seryoso niyang sinabi at pinunasan ang aking luha gamit ang kanyang hinlalaki. Palihim na lang akong ngumiti dahil sa lakas ng kabog sa aking dibdib. Kinikilig ako. At nag-iinit ang tiyan ko at parang may nagwawala sa loob nito.Nagising ako sa tunog ng aking telepono. Alimpungatan pa ako at agad ko itong kinuha para sagutin.“Hello?” walang ganang sagot ko. “Buksan mo ang pinto, Elvis,” malamig ang boses na nagpatayo ng balahibo sa buong katawan ko.“Rowan?” usal ko.“Naghihintay ako,” tila lasing na sabi niya.Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong gumalaw. Pagbukas ko ng pinto, agad kong naamoy ang alak at dugo mula kay Rowan.“O my, anong nangyari?” gulat kong tanong sa kanya na may halong takot.“Wala, masyadong malayo ang mansyon ko kaya naalala ko na nandito malapit ang apartment mo,” sagot niya, parang wala lang.Ano bang nangyari sa kanya? Napalaban ba siya? Binuksan niya ang mga butones ng kanyang damit at itinapon iyon sa gilid. Napalunok ako sa nakita ko.“Tigilan mo na ang pagtitig at tulungan mo akong linisin ang sugat ko,” utos niya.Ang init. May tattoo ng ahas at dragon sa kanyang dibdib at half-sleeve tattoo sa braso. Ang hunk lang ng dating niya. Nakaka-gwapo ang tattoo niya
Napa-singhap ako ng ipasok nito ang kanyang kamay sa loob ng aking panty. I can feel my wetness kahit di paman niya ito nahawakan totally. “You're so f*cking hot,” sabi niya sa pagitan ng aming mga halik. Napa-igtad ako, kasabay nito ang paggalaw ng tuhod ko na naging dahilan upang matamaan ko ang kanyang pagkakalalaki. “Omy. Are you okay?” nag-aalalang tanong ko.“Okay lang, hindi naman malakas,” sagot niya.Hinila niya ako nang mas malapit at hinagkan ako nang marahas. Ang mga daliri niya ay humahagod sa aking clitoris na nagpatigas sa mga daliri ko sa paa. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok hanggang sa labasan ako. Naglakbay ang labi niya pababa sa aking dibdib habang patuloy pa rin ang paghawak niya sa aking pagka-babae."Ugh, Rowan," nanginginig kong tawag sa kanyang pangalan habang hinihila ang kanyang buhok. He sucked my breast and teased my nipples that makes me cum, again. Napa buntong hininga na lamang ako. "I guess it can fit in," bulong niya at bigla siyang pumato
Nasa school na ako at, tulad ng dati, walang pumapansin sa akin pagkatapos ng nangyari noong nakaraang linggo. Iyong mga mean girls ang nagsimula. Hindi ko sila kilala, at hindi ko rin alam kung bakit ang sama ng ugali nila sa akin—sobrang init pa ng ulo nila. Like, hello… inaway ako ng isa kasi raw nilandi ko si Kennedy. Ano naman ang mapapala ko sa lalaking 'yon? "Kay aga-aga, nakasimangot ka na agad." Muntik ko nang maluwa ang kape ko dahil sa biglang pagsulpot ng babaeng ito sa harap ko. "Sorry, pero hindi kita kilala," agad kong sabi at nagpatuloy sa paglalakad. Nasa canteen na ako kasi lunch time na. Ang bilis ng oras, sa totoo lang. Mamayang gabi, magsisimula na ang trabaho ko, 7-10 PM. Na-e-excite ako pero kinakabahan din. "Ako nga pala si Lindsay Alfonso," pakilala niya sa akin. "Elvis," matipid kong sagot. "Anong department ka?" tanong niya. "Business Management," sagot ko ulit. "Bachelor of Fine Arts (BFA) Major in Sculpture," aniya habang panay ngiti sa a
Pumasok na ako sa klase ko; isang subject na lang ito at makakauwi na ako. Kailangan ko pa ring maghanda para sa trabaho ko mamaya. "Okay, class, see you again tomorrow. Don't forget to pass your reports before this weekend," paalala ng professor namin. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko at naalala ang damit na pinahiram sa akin ng dating kaibigan ko. Kailangan ko na itong ibalik sa kanya. Nasa hallway na ako at tamang-tama, nakita ko si Shane kasama si Josh. "Ibabalik ko lang sana iyong damit na pinahiram mo. Salamat, at nilabhan ko na rin. Thank you ulit," sabi ko agad at umalis bago pa sila makapagsalita. Mabilis akong nakalabas ng campus. Umupo muna ako sa bench para maghintay ng masasakyan. Malapit nang maubos ang groceries ko sa apartment, at kailangan ko pang magbayad ng renta this week. Hindi tumawag si Mama, at mabuti na rin iyon. Hindi ko kailangan ang presensya nila. "Elvis?" Lumingon ako dahil parang may tumawag sa pangalan ko, ngunit wala naman akong nakitang luma
"Oo," sagot ko. Akala ko pakakawalan na niya ako kapag nalaman niyang nakipagtalik ako kay Rowan, pero hindi iyon ang inaasahan ko. "Malandi ka. Natutulog ka sa kung sinumang gusto mo dahil malaya ka na? Ha?" Isang malakas na sampal ang nagpawala sa aking ulirat. Sira na talaga si Drake. "Akin ka lang, wala nang iba..." Naririnig ko pa rin siya, pero wala na akong lakas para imulat ang aking mga mata. Ramdam ko ang mga kamay niyang humihimas sa aking dibdib habang nilalaro ang isa pa. How did we end up like this? Sana’y may tutulong sa akin. Pero sino naman kaya? Hindi ko inaasahan na darating ang panahon na gagawin sa akin ang mga ganitong bagay ni Drake. Hindi ko inaasahan na mangyayari ‘to! Drake, bakit?? Parang binabalot na ako ng kadiliman. Mabigat na rin ang aking pakiramdam. ……. **ROWAN'S P.O.V.** Dalawang linggo na mula nang huli akong bumisita sa kanya. Sobrang abala ako na wala na akong oras para makita siya, pero ngayon ay papunta na ako sa kanyang apartment. Mi
“Seriously, ako? As far as I remember, hindi na ako nakikipag-usap sa kahit na sino sa inyo. I don't have Drake's number at di ko rin siya kinakausap sa school, so anong sinasabi mo diyan, Shane?” Halatang di siya makapaniwala sa sinabi ko. “Drake went to your apartment that night to make up with you,” she said. “And what did he find out? You were with someone else.” "Yes. He went there, and what did he do?" I paused and exhaled. "He almost r*ped me, Shane. And do you even think that I will tolerate what your friend did? What, Drake do? If Rowan didn't come to my apartment that night, Drake would have successfully r*ped me." I said with a heavy heart. "I already cut ties with anyone of you, so what are you doing here? Para magalit dahil sa nangyari kay Drake at ako ang sinisisi niyo?" pasigaw kung salita. "But Drake told me that he was beaten by that guy, I guess." Turo nito kay Rowan na tahimik lang sa gilid ng kanyang kotse. "Ginulpi niya si Drake. Rowan saved me from your ra
ELVIS Nagising ako sa kalagitnaan ng gabi, at dahil nagugutom ako, minabuti kong lumabas ng kwarto at bumaba. Mabuti na lang at hindi nakapatay ang mga ilaw sa sala. Nagtungo ako sa kusina at naghanap ng maiinom. “Buti na lang may gatas,” sabi ko sa sarili ko, dahil mahilig ako sa gatas kaya nakaramdam ako ng ginhawa. Agad kong kinuha ang isang galon nito, nilapag sa mesa, at saka umupo ng maayos. Nagsalin ako baso ng gatas at ngumiti dahil na-miss ko itong inumin. Parang ang tagal na kasi mula nang huli akong uminom ng gatas. “Masaya akong makita kang natutuwa sa gatas na binili ko.” Muntik na akong mapalundag sa inupuan ko dahil sa gulat. “Wag kang mang-gulat, okay?” galit kong bulalas sa kanya. “Sorry, hindi ko sinasadyang gulatin ka,” aniya at umupo sa tapat ko. May inilapag siyang kahon ng cake sa mesa, bigla akong natakam. Umalis ba siya kanina? Nakatulog kasi ako, tapos nagising lang dahil nagugutom ako, at base sa suot niya, parang mahalaga ang pinuntahan niya. “Kak
ELVIS Simula nang malaman na buntis ako, palagi na akong nag ki-crave ng iba’t ibang pagkain. Hatinggabi, nagigising ako para maghanap ng prutas o kung anu-anong klase ng pagkain. Mabuti na lang at laging may nakahandang pagkain sa refrigerator, pati mga prutas. Nasa school ako ngayon at uwian na, kaya nag-aayos na ako para umuwi. Habang naglalakad sa hallway, may nakasalubong akong pamilyar na tao. Agad naman na kumakabog ang aking dibdib. Ilang buwan na ba ang lumipas mula nang huli kaming magkita? Walang pinagbago sa kanya. “Mag-usap tayo,” may awtoridad niyang sabi. Wala na akong nagawa kundi sumunod sa kanya at pumasok kami sa isang café na malapit lang sa school. Tahimik lang kaming dalawa. Wala rin akong balak na magsalita o makipag-usap sa kanya. “How are you?” Hindi ko inaasahan na ito ang magiging bungad niya sa akin. “Okay naman po,” sagot ko sa kanya. “Narinig ko ang nangyari, at hindi ko inaasahan na magagawa iyon ni Drake,” sabi niya. “At may nagsabi sa akin na m
Nang magising na lahat ng tao sa bahay ay naghanda na rin si Elvis upang lumabas. Kanina pa kasi talaga n'yang gustong lumabas kaso pinipigilan siya ni Rowan dahil medyo maginaw pa sa labas. She's also excited to see her mom to the other side of the room, dahil dalawang araw din niya itong hindi nakita at nakasama. Aside from telling her mom about her wedding, she also gets excited to know more about her Tito Romanoff, who she just met earlier. And on her way to Elvira's room ay nakasalubong niya ang isang lalaki na kamukha ng Tito Romanoff niya. And she assumed na si Romanoff ito kaya walang pag-dalawang isip na binati niya ito. Malaki ang ngiti sa kanyang mukha at sobrang saya niya talaga na nakita niya ulit ang Tito niya. Sobrang gaan talaga ng loob niya rito. Ngunit biglang nawala ang ngiti sa labi niya ng may lumabas na lalaki sa isang kwarto at kamukha ito ng lalaking nasa harapan niya. "Elvis, Iha?" sambit ni Romanoff at nilapitan si Elvis. Palipat-lipat ang tingin ni Elvis
PAGBALIK ni Elvis sa kanyang kwarto ay dahan-dahan siyang umupo sa kama habang dinadama pa rin ang sayang kanyang nadarama. Hindi niya man alam kung ano ang dahilan ng saya sa kanyang puso, marahil dahil iyon sa lalaking nakausap niya na nag-ngangalang Romanoff. Na kapatid pala ng kanyang Mommy Elvira. Kaya siguro magaan ang loob niya ay dahil kapatid pala ito ng kanyang Ina. Na unang beses pa lang niyang makilala, dahil hindi naman niya nakilala ang pamilya ng mommy Elvira niya. Simula pa noon. Gustuhin man n magtanong ni Elvis kaso hindi niya magawa dahil palaging busy sa trabaho ang mga magulang at hindi pa siya kinakausap ng mga ito. "Bakit ang saya ng puso ko? I know that it's confusing sa akin kanina ang mga sinasabi niya, pero bakit iba ang dala nito sa puso ko?" Puno ng katanungan ang isipan niya habang marahan na hinaplos ang dibdib niya, pinakiramdaman ang tibok nito. "Masaya lang talaga siguro ako kaya magaan ang loob ko kay Tito Romanoff. Kakausapin ko talaga si Mommy
PUNO ng pagtataka ang makikita sa mukha ni Elvis. Hindi niya kilala ang taong nasa harapan niya, but somehow she felt something inside her that she wants to know him. Her heart thumped so fast, like it was going to burst out of her chest. Even mentioning a name that she hasn't heard all her life. “Po? Ahm…,” she was hesitant to mention the name, so she just cleared her throat before she spoke again. "Who's Viviana? I haven't heard that name po kasi,” ani Elvis and fakely smile. “Someone's important to me. To is?” He said , feels nervous. "Sadly you haven't had the chance to see her. But, she's the most amazing and understanding person I have ever met." Walang ideya si Elvis sa kung ano at sino ang sinasabi ni Romanoff ngunit nanatili lang siya upang makinig rito. ‘Ang agang-aga, nakakarinig ako ng drama. Well, it's not a drama, but a confession to the person. This is actually confusing, at ano ba ang ibig-sabihin sa mga sinasabi niya?’ sa isipan ni Elvis na puno ng pagtataka.
NASA kalagitnaan pa ng mahambing na tulog si Elvis ng bigla na lang bumaligtad ang kanyang sikmura at napatakbo sa cr. Naduduwal ito. Napansin naman agad ni Rowan ang mabilis na pagtakbo ni Elvis patungong cr,kaya sumunod siya agad rito. Nadatnan niya si Elvis na naduduwal pa rin kaya nag-aalala siya at hinagod-hagod ang likuran nito. Iniwan na muna niya saglit si Elvis upang kumuha ng maligamgam na tubig. “Masama ba pakiramdam mo, Mi amor?" Nag-aalala na tanong ni Rowan na nakatayo sa likuran ni Elvis at patuloy na sa paghagod ng likod nito. “Bigla na lang kasing bumaliktad ang sikmura ko e. Akala ko panaginip ko lang ‘yun, totoo pala," tugon ni Elvis at nagmomog na. “Here. Water. Maligamgam na tubig yan,” ani Rowan. Tinanggap naman agad ni Elvis ang baso ng maligamgam na tubig at ininom. “Do you wanna see a doctor?" “No, Babe. I'm okay. Maayos naman na pakiramdam ko at wala naman talaga akong naisuka. Sadyang bumaliktad lang talaga simula ko." “Sigurado ka? Baka dahil
Rowan's forehead creased upon hearing it. Pero hindi na siya nagtanong pa baka mali lang siya ng iniisip. He clears his throat bago magsalita. Inubos na muna niya ang isang baso ng wine, saka nagsalita. “By the way, where's Tita Elvira? Why is she not here if magkasama naman kayo?" tanong ni Rowan. Sabay naman na nagtinginan ang kambal. Peki naman na napaubo si Romano at inubos ang isang baso ng wine. “She's with your secretary, Russ," tugon ni Romanoff, sabay inom ng wine. “And we have no idea kung nasaan na ang dalawa," he added. “Seriously?" Hindi makapaniwala na salita ni Rowan. “Kanina pa kayo dito?" “30 minutes, already…" tugon ni Romano. “What is this guy doing?" anas ni Rowan at parang Ina na concern sa anak. Kinuha ni Rowan ang kanyang selpon at tinawagan si Russ. Mabilis naman itong sumagot. Bumungad naman kay Rowan ang maingay na simoy ng hangin at ang bawat paghampas ng tubig dagat sa dalampasigan. “Where did you take, Tita? She's supposed to be resting
MATAPOS paliguan, damitan, at ayusan ni Rowan si Elvis ay iniwan na muna niya itong natutulog na sa kama. Masyado kasi silang mapusok at aktibo sa ganoon na aktibidad kaya napagod na at nakatulog. Ilang oras din kaya silang nandun sa tabing-dagat, malalim na rin ang gabi ng sila’y nakauwi. Tulog mantika na kasi si Elvis kaya hindi na ito ginising pa ni Rowan, dahil alam niyang magigising ito kapag nakaramdam na ng gutom mamayang madaling araw. Paglabas ni Rowan ay bumungad sa kanya ang dalawang matangkad na lalaki. Maputi ang mga ‘to at pamilyar din ang hitsura ngunit hindi niya maalala kung nakilala na ba niya ang mga ‘to, dahip unang beses pa lang naman niyang na-meet ang dalawa. May kaedaran na rin ang mga ito, ngunit hindi halata sa kanilang postura. Dahil napakagandang lalaki nga naman nila kahit nasa 40s na. Matangkad, matipuno, maputi, at may kulay asul ang mga mata. Gulat man ay hindi ito ipinakita ni Rowan at walang pag-dalawang isip na kinonpronta ang dalawa. ‘Sino b
Dalawang araw na silang nasa Batanes, at mukhang nakalimutan na nila ang buhay sa Manila. They're just enjoying the time, especially for Elvis na unang beses niya lang sa Batanes. Until now, hindi pa rin mag-sink in sa utak niya na nasa Batanes siya. They went to beach together, enjoying the sun, the fresh air. Elvis even tried Kayak kahit takot siya sa tubig. No specific reason why but she's afraid of water. Hindi rin siya marunong lumangoy. Rowan was with her, guiding her para hindi siya matakot. He helped her overcome her fears kahit mangiyak-ngiyak na siya kanina dahil hindi niya mabalance ang pag sagwan. Takot na baka mahulog siya at malunod. But, Rowas reassuring her safety. Kinuha siya ni Rowan mula sa Kayak at yumakap sa kanya. He teach her how to hold her breath, and paddle her foot. He even tried to teach her how to swim, and slowly get it and hindi na natakot. “You learn fast, mi amor," anas ni Rowan ng nasa may batuhan na sila. Nasa kabilang parte sila Lindsay, Kenn
"Elvissssssss...." Malakas na sigaw ni Lindsay mula sa ibaba. Gulat naman si Elvis na lumabas ng bahay at nakita ang kaibigan na kumakaway sa kanya. Napatakbo naman siya sa ibaba dahilan upang nataranta si Rowan dahil sa gulat. Tinakbo kasi ni Elvis ang mahabang hagdanan na walang katakot-takot at naka-paa pa ito. Tuwang-tuwa ito ng makita ang mga kaibigan, sinalubong niya rin si Kennedy na nakabusangot ang mukha. Kinawayan naman siya ng mga kapatid ni Russ. Nauna ng umakyat ang magkapatid at sumunod na ang dalawa na parang hindi napaghihiwalay. "Okay na ba kayo? Hindi ka na galit?" anas ni Lindsay at kinurot-kurot pa ang tagiliran ni Elvis. "Stop that, nakikilito ako," mahinang usal ni Elvis at natatawa sa ginawa ni LIndsay. "May nangyari na ba sa unang gabi?" bulong ulit nito. "Ano bang tanong 'yan? Hindi no, pero okay na kami. Kinausap ko na rin siya and he tell me about her." Paliwanag naman ni Elvis. "Hindi ba, maganda kapag nagkausap agad bago mag-bangayan."
MADALING araw ng umalis ang magkapatid sa mansyon upang tumungo sa Batanes para sa isang malaking event doon. Maingat silang umalis upang hindi sila matunugan ni Hillary na nasa kwarto ngayon ni Rowan nag-stay. Lingid sa kanilang kaalaman ay kanina pa pala ito gising at kitang-kita niya ang pag-alis ng magkapatid. Bumaba siya ng hagdan matapos tawagan ang kanyang mga tauhan upang ipaalam na uuwi na siya sa Mansyon ng kanyang mga magulang. Pagkarating niya kasi mula Italy ay dumeretso siya sa Mansyon ni Rowan. Akala niya siguro ay tanggap pa siya ng lalaki. At mahal pa siya nito. "Madame," sambit ng kanyang sekretarya na si Carem. Isang italyanong binata. "Take me home, bob," Hillary said. Tumango naman si Carem at pinag-buksan siya ng pintuan ng kotse. "Are you and Mister Walter, talked?" tanong ni Carem at habang pinapaandar ang kotse. "He got mad! He left me, and now, I am looking his whereabouts," tugon naman ni Hillary habang binubuksan ang lalagyan niya ng yosi.