"Elvis, please listen! I am sorry if we kept it to you. Ayaw ka lang namin na masaktan," Napa-ismid ako sa sinabi ni Shane.Isa sa pinaka-matalik kong kaibigan.
"Shane is right, Elvis. Wag ka ng magalit, let's just enjoy the party!" Josh agreed with Shane. He was Shane's boyfriend. I bitterly smiled. "Really?Ayaw n’yo akong masaktan pero tinago niyo sa ‘kin ang katotohanan. Honestly, are you that dumb to tolerate your girlfriend's behavior?” I grin. “Josh, you're her boyfriend and yet you're tolerating her actions, which you know is wrong. If you were in my shoes and you found out that your girlfriend CHEATED on you, what would you do?" I've never been this serious sa tanang buhay ko. Tumahimik na lang ito at umiwas ng tingin. Shane also did the same thing, I wasn't expecting her to be like this. Kaibigan ko silang lahat. Shane was my closest friend since high school. Yung iba dito ay kaibigan ng boyfriend ko. They all know me as a jolly, talkative, pala-tawa, mabiro na tao, pero ngayon nasasaktan ako. My friends kept everything to me, tinago nila sa ‘kin na may namamagitan na pala sa boyfriend ko at sa isa pang kaibigan namin. Ang sakit, yung sakit na di mo ma explain kasi parang andun na lahat lahat ng klase ng sakit. I am supportive, hindi naman ako mahigpit sa kanya,pero bakit? My chest felt so numb and heavy. My hands are trembling in anger. My jaws are clenching, shaking in pain,trying to avoid myself from crying. "Elvis?" Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking bag ng marinig ang boses niya. Ayaw ko siyang makita. "I have to go, sorry for ruining the party!" I said. I don't know but I want to avoid him and I can't even look at him. "Elvis! Elvis!Listen!" Agad niya akong hinawakan sa braso. "Elvis,I'm sorry," He just said but he seems like he is expecting this to happen. "There's nothing to apologize about, Drake. We are over. We are done already!" I said. Walang buhay at emosyon akong nakatingin sa kanyang mga mata na gulat naman ang kanyang isinukli. "W-wait, what?" Naguguluhan nitong tanong. "Since the day you cheated on me, ibig sabihin lang nun, wala nang TAYO!" Durog na durog na ako, kagabi pako umiiyak dahil sa nalaman ko kaya parang wala ng luhang lumalabas sa mga mata ko. Tanging sakit na lang ang natira sa puso ko. Ang sakit ng dibdib ko. "Elvis? N-no! I am sorry. Please, don't be like this. I already broke up with Hanna," he said. And he expected me to believe his scheme? "Hmm..I am so sorry Drake but having you in my life is my biggest mistake!" Halatang gulat ito sa aking sinabi. I have to stop this. I have to end this. I have to break everyone and cut ties with them. Hindi ako pwedeng magpadala sa mga sinasabi niya. When I found out about them, mas lalo akong na durog. They celebrated their 1st anniversary sa araw ng 5th anniversary sana namin,but he wasn't there. Hindi namin natuloy ang anniversary namin kasi sabi niya na may pupuntahan siyang mahalaga, yun pala pumunta siya sa girlfriend niya while me still waiting for him na sana dumating siya sa place kung saan namin lagi sine-celebrate ang anniversary namin. "Elvis, I understand what you are feeling right now, but can you give him another chance?" His friends are indeed desperate about chances. The heck! I bitterly laughed at them. "Really? Does he deserve it? Do any of you deserve to be forgiven? A chance? No wonder, kaibigan kayo ni Drake. Lahat kayo magkakampi, lahat kayo sinungaling. Drake don't need it!" Lahat sila na na tahimik sa sinabi ko. "Lahat kayo ay iiyak.Lahat kayo masasaktan, lahat kayo mawawasak dahil sa PAG-IBIG na akala niyo ay kayo lang ang may alam. Na akala niyo ay laro laro ito. Tolerating a friend's mistake is your signature, kaya kayong magkakaibigan nag tagal dahil pareho kayong mga taksil!" Galit na sigaw ko. I know their secrets. They're a bunch of cheaters. "Elvis, wag mong idamay mga kaibigan ko rito. Tayo lang ang may problema.Pease!" He pleaded. Bigla akong natawa sa kanya. "Drake, we are already settled. I don't want to see your face, everything about you and also your friends kaya simula ngayon mag-kalimutan na tayong lahat. Five years, Drake. Five years tayong nag-sama pero ikaw lang din sumira nun. All I can say is goodluck about your life and love life!" After that I left. Dali dali akong sumakay sa kotse ko at pinaharurot ito. I want to get away from this place. It's suffocating. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Nakakabingi! They betrayed me. Lahat sila alam pero di nila sinabi sakin yung katotohanan. They ruined my trust. Sobrang mahal ko si Drake pero di ko na kaya ang sakit. Kaya pala naging cold na siya sa ‘kin. Hindi na siya sweet. He never took me home and sometimes if I invited him for dinner date ayaw niya na akong samahan. Why does he have to lie? Kung pwede n’ya naman akong deretsahin na hiwalayan. Umuwi ako ng luhaan. Wala na akong kakampi, mag-isa na naman ako. "What time is it and you're still wandering around? Huh? Elvis?" Galit na bungad sakin ni mama pagka-pasok ko palang. "I'm sorry ma," medyo paos kung sagot. "Hmm…Kahit kailan talaga hindi ka na talaga maging matino. Useless!" sigaw niya kasabay nun ang malakas na pag sampal niya sa akin. Napahawak ako sa aking pisngi. Agad na na manhid ang pisngi ko at nag-iinit ito dahil sa lakas ng impact sa pagsampal ni mama. Tumulo ang luha ko sa sakit ng aking puso, hindi dahil sa sakit ng pisngi ko. I was cheated, betrayed and then pag-uwi ng bahay wala kang kakampi. Wala kang makakausap.Para akong pinatusahan. Bakit pa ako na buhay sa mundo kung ganito lang din naman mararamdaman ko? It's 12 midnight and I don't know kung ano nakain ko. I sneak out, dumaan ako sa window ng kwarto ko at bumaba gamit ang ladder na nakasandal sa malaking puno sa likod bahay. Everyone is sleeping kaya di nila namamalayan na umalis ako. I can't sleep and the pain is killing me. Ayaw kung mag-kulong sa kwarto at umiyak lang mag-damag. Gusto kung ilabas ang hinanakit ko at mag-pakalasing.Nasa harap ako ng isang famous bar dito sa syudad. Naka hoodie ako kaya agad na akong pumasok sa loob. Nasa edad na ako para gumala at magsaya. Bente singko na ako, medyo matanda na ako kaya I can hook up to anyone I want. Wala na akong pakialam basta gusto kong makalimot sa sakit na aking nararamdaman ngayon. Nasa counter na ako.Hindi ako umiinom kaya naninibago ako sa mga name ng drinks. But this bartender give me light alcohol since new drinkers daw ako. But I don't know kung naka- ilang baso na ang na inom ko. Nakaramdam ako ng antok at hilo. And I want to lay down. Tumayo ako at gusto ng umalis sa lugar kaya lumabas ako. Pagdating ko sa labas maraming mga lalaki na naka black ang suot."May burol ba?" Pabiro na tanong ko sa aking sarili at nag-patuloy na sa paglalakad. Para na akong matutumba sa hilo. "Easy, Miss!" rinig kung salita ng isang lalaki."Salamat!" saad ko. Gusto ko na talagang humiga. " Mr. Can I sleep with you tonight? " Hindi ko kilala itong lalaki pero ang kap
Nasa labas pa rin ako ng school pero hindi ko feel umuwi doon sa apartment na inu-uwian ko. Gusto ko na lang mag lakad lakad dito sa labas ng University magliwaliw. Pero habang naglalakad-lakad ako ay naaalala ko siya, at kahit saang anggulo dito sa labas ng school kung saan kami dati tumatambay kasama ang mga tropa. Yung masayang pag-sasama namin, diko naman inakala na sa likod ng mga ngiti nila ay may tinatago na pala. Mahigpit kung hinawakan ang aking libro ng makita ko ang ice cream vendor sa harap ng main gate. Dun kami tumatambay ni Drake, naalala ko pa nung nilagyan niya ng ice cream ang mukha ko. “Ang saya sana natin noon, sayang lang isang taon mo na pala akong niloko,” nanghihinayang ako.Totoong nanghihinayang ako sa relasyon naming dalawa. Mahal na mahal ko si Drake. Pero hanggang dun na lang yun.Wala na ang Drake na papakasalan ko.Wala na ang Drake na kasama ko. Wala na lahat. Wala na s’ya. “Kung ano man ang problema mo, sana'y darating ang araw na maging masaya ka muli
"Out of all people Elvis, bakit dun sa lalaking ‘yon pa! He’s a mafia boss, and the worst part is, siya pa ang pinaka-nasa taas sa grupo nila. Ibig sabihin, he's on a higher level in that society. Elvis, bakit?” napakunot-noo si Drake habang naninermon.“Bakit ka ba nangingialam sa buhay ko? Buhay ko 'to, wala kang pakialam, Drake,” matigas kong sagot.“I care for you. After all, may pinagsamahan tayo. Alam kong galit ka pa rin, pero Elvis, please, huwag yung lalaking ‘yun,” pagpupumilit niya.“Hindi! Wala kang karapatan pigilan ako sa taong gusto ko. At saka, wala namang masamang ginawa 'yung lalaking 'yun. Nag-usap lang kami,” sagot ko. Na tahimik siya.“May relasyon ba kayo nung lalaking ‘yun? Sabihin mo sa akin, are you in a relationship with him?” pakialamero na tanong niya, samantalang siya naman ang unang nanloko.“To be honest, wala. He was just there for me when I was broken because of you. Hindi ako papasok sa isang relasyon kung ang puso ko ay hindi pa naghihilom mula sa sa
Nagising ako sa tunog ng aking telepono. Alimpungatan pa ako at agad ko itong kinuha para sagutin.“Hello?” walang ganang sagot ko. “Buksan mo ang pinto, Elvis,” malamig ang boses na nagpatayo ng balahibo sa buong katawan ko.“Rowan?” usal ko.“Naghihintay ako,” tila lasing na sabi niya.Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong gumalaw. Pagbukas ko ng pinto, agad kong naamoy ang alak at dugo mula kay Rowan.“O my, anong nangyari?” gulat kong tanong sa kanya na may halong takot.“Wala, masyadong malayo ang mansyon ko kaya naalala ko na nandito malapit ang apartment mo,” sagot niya, parang wala lang.Ano bang nangyari sa kanya? Napalaban ba siya? Binuksan niya ang mga butones ng kanyang damit at itinapon iyon sa gilid. Napalunok ako sa nakita ko.“Tigilan mo na ang pagtitig at tulungan mo akong linisin ang sugat ko,” utos niya.Ang init. May tattoo ng ahas at dragon sa kanyang dibdib at half-sleeve tattoo sa braso. Ang hunk lang ng dating niya. Nakaka-gwapo ang tattoo niya
Napa-singhap ako ng ipasok nito ang kanyang kamay sa loob ng aking panty. I can feel my wetness kahit di paman niya ito nahawakan totally. “You're so f*cking hot,” sabi niya sa pagitan ng aming mga halik. Napa-igtad ako, kasabay nito ang paggalaw ng tuhod ko na naging dahilan upang matamaan ko ang kanyang pagkakalalaki. “Omy. Are you okay?” nag-aalalang tanong ko.“Okay lang, hindi naman malakas,” sagot niya.Hinila niya ako nang mas malapit at hinagkan ako nang marahas. Ang mga daliri niya ay humahagod sa aking clitoris na nagpatigas sa mga daliri ko sa paa. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok hanggang sa labasan ako. Naglakbay ang labi niya pababa sa aking dibdib habang patuloy pa rin ang paghawak niya sa aking pagka-babae."Ugh, Rowan," nanginginig kong tawag sa kanyang pangalan habang hinihila ang kanyang buhok. He sucked my breast and teased my nipples that makes me cum, again. Napa buntong hininga na lamang ako. "I guess it can fit in," bulong niya at bigla siyang pumato
Nasa school na ako at, tulad ng dati, walang pumapansin sa akin pagkatapos ng nangyari noong nakaraang linggo. Iyong mga mean girls ang nagsimula. Hindi ko sila kilala, at hindi ko rin alam kung bakit ang sama ng ugali nila sa akin—sobrang init pa ng ulo nila. Like, hello… inaway ako ng isa kasi raw nilandi ko si Kennedy. Ano naman ang mapapala ko sa lalaking 'yon? "Kay aga-aga, nakasimangot ka na agad." Muntik ko nang maluwa ang kape ko dahil sa biglang pagsulpot ng babaeng ito sa harap ko. "Sorry, pero hindi kita kilala," agad kong sabi at nagpatuloy sa paglalakad. Nasa canteen na ako kasi lunch time na. Ang bilis ng oras, sa totoo lang. Mamayang gabi, magsisimula na ang trabaho ko, 7-10 PM. Na-e-excite ako pero kinakabahan din. "Ako nga pala si Lindsay Alfonso," pakilala niya sa akin. "Elvis," matipid kong sagot. "Anong department ka?" tanong niya. "Business Management," sagot ko ulit. "Bachelor of Fine Arts (BFA) Major in Sculpture," aniya habang panay ngiti sa a
Pumasok na ako sa klase ko; isang subject na lang ito at makakauwi na ako. Kailangan ko pa ring maghanda para sa trabaho ko mamaya. "Okay, class, see you again tomorrow. Don't forget to pass your reports before this weekend," paalala ng professor namin. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko at naalala ang damit na pinahiram sa akin ng dating kaibigan ko. Kailangan ko na itong ibalik sa kanya. Nasa hallway na ako at tamang-tama, nakita ko si Shane kasama si Josh. "Ibabalik ko lang sana iyong damit na pinahiram mo. Salamat, at nilabhan ko na rin. Thank you ulit," sabi ko agad at umalis bago pa sila makapagsalita. Mabilis akong nakalabas ng campus. Umupo muna ako sa bench para maghintay ng masasakyan. Malapit nang maubos ang groceries ko sa apartment, at kailangan ko pang magbayad ng renta this week. Hindi tumawag si Mama, at mabuti na rin iyon. Hindi ko kailangan ang presensya nila. "Elvis?" Lumingon ako dahil parang may tumawag sa pangalan ko, ngunit wala naman akong nakitang luma
"Oo," sagot ko. Akala ko pakakawalan na niya ako kapag nalaman niyang nakipagtalik ako kay Rowan, pero hindi iyon ang inaasahan ko. "Malandi ka. Natutulog ka sa kung sinumang gusto mo dahil malaya ka na? Ha?" Isang malakas na sampal ang nagpawala sa aking ulirat. Sira na talaga si Drake. "Akin ka lang, wala nang iba..." Naririnig ko pa rin siya, pero wala na akong lakas para imulat ang aking mga mata. Ramdam ko ang mga kamay niyang humihimas sa aking dibdib habang nilalaro ang isa pa. How did we end up like this? Sana’y may tutulong sa akin. Pero sino naman kaya? Hindi ko inaasahan na darating ang panahon na gagawin sa akin ang mga ganitong bagay ni Drake. Hindi ko inaasahan na mangyayari ‘to! Drake, bakit?? Parang binabalot na ako ng kadiliman. Mabigat na rin ang aking pakiramdam. ……. **ROWAN'S P.O.V.** Dalawang linggo na mula nang huli akong bumisita sa kanya. Sobrang abala ako na wala na akong oras para makita siya, pero ngayon ay papunta na ako sa kanyang apartment. Mi
MALAKAS akong napaungol habang nakahawak sa buhok ni Rowan ng labasan ako. My toes are shaking, and my breath is so heavy. Para akong natanggalan ng bigat sa dibdib ng makaraos rin. Mabigat rin ang hininga ni Rowan ng lumapit na siya sa akin at tinitigan ako sa mga mata. Walang salita ay agad niya akong sinunggaban ng halik kaya agad ko naman itong tinugunan. Mapusok na para bang wala ng umaga. He positioned his body in between my thighs, and felt his hardness poking my womanhood. Hinawakan ko ang kanyang pagkalalaki at inalalayan na ipasok sa loob ko. Napangisi siya at hinalikan ulit ako. “Ughhh…” malakas kong ungol ng bigla niyang sagarin ang kanyang kargada sa loob ko. "Fuck,” mura niya ng makapasok na siya ng tuluyan sa kweba ng kaligayahan. "Yes. Let's enjoy the night, Love. Don't stop yourself, okay?” bulong ko pero mukhang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko dahil sa ekspresyon ng kanyang mukha “Why? Bakit mukhang seryoso ka ata? Is there something wrong?" mahina kong tano
MAHINA akong mapaungol ng bumaba ang halik niya sa aking leeg, pababa sa aking dibdib. Nakasuot ng lang naman ako ng robe, at manipis na panty dahil naiinitan ako kanina. Hindi ko naman inakala na may ganito palang mangyayari kaya hindi ako nakapaghanda. “Oh! Did you prepare this for your Doctor? Are you planning to seduce him, earlier?” he said in his sarcastic tone. Biglang umakyat ang dugo ko sa ulo ko dahil sa inis. “No! Why are you thinking that way ha? Kanina ka pa ah. I don't like that Doctor, naiintindihan mo ba?” naiinis kong salita at umupo sa kama. “Let's not do it, kung ganyan lang naman ang iisipin mo.” Bumaba na ako sa kama upang umalis ngunit mabilis niya akong pinigilan. "Sorry. I didn't mean to say that. Nagseselos lang siguro ako,” aniya. Huminga ako ng malalim at hinarap ulit siya. “Kahit kailan hindi ko gagawin na lokohin ang asawa ko kahit na nakipag-sex na siya sa ibang babae.” Wala sa sarili kong salita. Bigla na lang rin tumulo ang luha ako at n
KUNOT-NOO ko siyang tiningnan at salubong rin ang kanyang mga kilay na parang galit. Siya nga ‘yong hindi namamansin sa akin nitong mga nakaraang araw, simula nang dumating kami dito sa bahay namin. Dito ko na naisipan na magpagaling dahil ito ang bahay namin mag-asawa, narito rin lahat ng mga gamit namin, mga litrato, our wedding photo patunay na asawa niya ako. Magdududa pa ba siya kung sino ako sa buhay niya? “Me? Flirting with that Doctor?” usal ko sabay turo sa sarili ko at sarkastikong tumawa."Why? Hindi ba totoo?” taas tono niyang salita. Para talagang galit. "Excuse me, Mr. Walter. Ako talaga ha? Hiyang-hiya naman ako sa'yo,” naiirita na salita ko at tinalikuran siya sabay halukipkip. “So, are you really mad at me?” mataas pa rin ang tono ng pananalita niya. Kahit miss na miss ko na siya, kahit gustong-gusto ko na siyang yakapin, hawakan, sunggaban ng halik ay hindi ko magagawa dahil baka masaktan na niya ako ng hindi niya sinasadya. “Galit ka talaga sa akin? Really?” sal
HILLARY MY blood ran cold, when Frank told me about Rowan. Agad akong nanghihina at nawalan ng balanse ng sabihin niyang natamaan ang ulo ni at patay na. Sunod-sunod na tumulo ang luha ko at ang sikip ng dibdib ko. Hindi ko na rin na pigilan ang humahagulgol at sumigaw at nagwawala. Hindi ko maintindihan ang sarili ko, sobra akong nasaktan. I lost him. I really lost him. Habang patuloy lang ako sa pag-iyak ay tinulungan ako ni Daddy na tumayo at inalalayan naman ako ng isa naming tauhan na makalabas na kami ng tunnel. Nang makita na namin ang daan palabas ay siya rin naman ang pagsalubong ni Frank sa amin na duguan. Nanlaki ang mga mata ko at bumilis ang tibok ng puso ko. Agad akong tumakbo sa kanya na labis ang pag-aalala, ngunit ngumiti lang siya sa akin. Mapungay na rin ang kanyang mga mata kaya natakot ako Bak pati siya ay mawala rin sa akin. No! Hindi maari! “Bilisan n’yo, baka mabuksan siya ng dugo," sigaw ko habang nakasuporta sa kanya dahil nararamdaman ko ang panghi
ELVIS woke up in a middle of the night, dahil sa masamang panaginip. Hinihingal siya at namamawis. Akala niya ay totoo ang kanyang panaginip na hinabol siya ng mga lalaki na tauhan nina Hillary at ang ama nito. Gusto siya nitong patayin, kasama na ang kanyang mga anak. Sa kanyang pagmamadali ay nadapa siya kaya mabilis siyang nakuha ng mga tauhan ni Hillary. And Hillary shot her without a second thought. Sobrang dilim ng kwarto at tahimik. Nasa hospital pa rin siya nagpapagaling. Hindi niya nga maalala na isang araw na siyang tulog, at dahil din sa anesthesia na tinurok sa kanya. Dahil nakaramdam siya ng uhaw ay dahan-dahan siyang bumangon at umupo sa kama ng maramdaman niyang may kamay na nakahawak sa kanya. Medyo madilim ang kanyang kwarto at hindi gaanong kita kung sino ang kasama niya kaya nakaramdam siya ng takot at kaba na baka hindi tao ang kasama niya. Na baka tauhan ‘to ni Hillary naghihintay lamang sa kanya ng magising.“Don’t touch me!" Natarantang sigaw ni Elvis at mabil
LABIS ang tuwa sa mukha ni Russ dahil sa sinabi ng kaibigan na si Rowan. Napakamot naman si Rowan sa kanyang batok na parang nahihiya habang ang mga mata ay nasa labas pa rin ng hospital building. Hindi naman totally nakalimutan ni Rowan ang lahat, may mga alaala pa naman siyang naalala at kusang bumabalik. Si Russ ay ang itsura lang nito ang kanyang naalala ngunit hindi niya maalala ang pangalan nito na pilit naman niyang inaalala. Ang iba naman ay hindi niya maalala ang itsura, ngunit alam naman niya ang pangalan ng mga ito. Kahit sa mga kasamahan niya ay wala siyang maalala sa kanila na pilit naman niyang inaalala. Napapagod lang ang utak niya at sumasakit ‘to kaya kailangan niyang uminom ng gamot upang mawala ang sakit nito. He is not fully recovering after what happened to him that he need to be checked. Si HIllary lang naman ang nagbibigay sa kanya ng mga gamot. Gamot na sumisira sa kanyang alaala. Pero kahit ganun pa man ay may alaala naman na kusang bumabalik, at ang palagi n
ELVIS got treated immediately before she lost lots of blood. She was still confined and hadn't woken up after the surgery. Sa kabilang kwarto naman naka-confine ang asawa na si Rowan. The doctor said that the drug injected has already worn off, but he still needs to be checked for some issue. Gulat pa ‘to ng ma-realized n’yang nasa hospital na siya. He was really confused kung anong nangyayari, na para bang pinaglalaruan lang siya dahil wala siyang maalala sa nangyari. Ang naalala lang niya ang party at ang pagkulong sa kanya ni Hillary sa kwarto, at ang pag-tali sa kanya.“Dude, kamusta pakiramdam mo?’ mahinahon na tanong ni Russ sa kaibigan na hanggang ngayon ay iniisip pa rin kung ano ang nangyayari. “Confused." Matipid namang sagot nito habang nakadungaw sa labas ng bintana. “You will be fine and remember everything, and your family who’s waiting for you. Alam kong nahihirapan ka at nagtatanong pero ito lang ang masasabi ko sa’yo. You have a family, a wife and a child," ani Russ
Nang ihahatid na sana ni Frank si Rowan sa kwarto nito ay nadatnan na lang niya ang mga kasamahan na nakatumba na sa sahig. Walang sugat ang mga ‘to, at marahil ginamitan lang ng pampatulog ang mga ‘to. Buhay pa ang mga ‘to dahil pinulsuhan niya ‘to. Malutong ‘tong napamura ng iikot na niya si Rowan upang dalhin na lang sa main house, at doon na lang ipasok sa kwarto ni Hillary ngunit bigla na lang ‘tong napabunot ng baril ng sumulpot si Samuel mula sa kung saan habang nakatutok ang baril kay Frank. “Where do you think you’re going?" tanong ni Samuel at dahan-dahan na naglalakad patungo sa lalaki. Hindi nila inaalis ang mga mata sa isa’t-isa. SI Frank naman na isang kamay lang ang gamit habang ang isang kamay ay nakahawak sa wheelchair ni Rowan. “Leave, Rowan here and you’re free to go,” sabi ni Samuel na nagpipigil ng sarili na hindi umatake ng una. Gaya ng turo sa kanya ng kapatid na si Russ. Hayaan na ang kalaban ang unang umatake. “Inuutusan mo ba ako? Hindi Ikaw ang amo
Hindi agad nakailag si Elvis at natamaan ang kabilang braso, ngunit hindi siya nagpatinag sa sakit at binaril din si Hillary. Ngunit hindi niya ‘to natamaan dahil mabilis ‘tong nakatakbo na agad naman na pinagitnaan ng mga tauhan nito. Nagpapalitan na ng putok ang magkabilang side. Lahat ay nagtatago. Nakapag-barilin pa din si Elvis at wala siyang ibang naramdaman ngayon kundi galit at gigil na masaktan niya o mabaril niya rin si Hillary. Kahit masakit na ang kanyang braso ay nakipag palitan pa rin siya ng putok. Maraming nakapasok s mansyon na ng kasamahan nila, pero marami pa rin ang mga tauhan ni Mr. Smith kaya hindi rin sila basta-basta nakakausad. Mabilis na inakay ni Romanoff si Elvis ng napansin nito na tunatamlay na ang anak. Agad naman silang nakalabas ng mansyon. May sasakyan na naghihintay sa labas kaya agad na silang sumakay. “Dad, si Rowan? Ang mga katulong? Hindi natin sila pwedeng iwan," nag-aalala na salita ni Elvis kahit nasasaktan na ‘to. “Kailangan mo mu