"Elvis, please listen! I am sorry if we kept it to you. Ayaw ka lang namin na masaktan," Napa-ismid ako sa sinabi ni Shane.Isa sa pinaka-matalik kong kaibigan.
"Shane is right, Elvis. Wag ka ng magalit, let's just enjoy the party!" Josh agreed with Shane. He was Shane's boyfriend. I bitterly smiled. "Really?Ayaw n’yo akong masaktan pero tinago niyo sa ‘kin ang katotohanan. Honestly, are you that dumb to tolerate your girlfriend's behavior?” I grin. “Josh, you're her boyfriend and yet you're tolerating her actions, which you know is wrong. If you were in my shoes and you found out that your girlfriend CHEATED on you, what would you do?" I've never been this serious sa tanang buhay ko. Tumahimik na lang ito at umiwas ng tingin. Shane also did the same thing, I wasn't expecting her to be like this. Kaibigan ko silang lahat. Shane was my closest friend since high school. Yung iba dito ay kaibigan ng boyfriend ko. They all know me as a jolly, talkative, pala-tawa, mabiro na tao, pero ngayon nasasaktan ako. My friends kept everything to me, tinago nila sa ‘kin na may namamagitan na pala sa boyfriend ko at sa isa pang kaibigan namin. Ang sakit, yung sakit na di mo ma explain kasi parang andun na lahat lahat ng klase ng sakit. I am supportive, hindi naman ako mahigpit sa kanya,pero bakit? My chest felt so numb and heavy. My hands are trembling in anger. My jaws are clenching, shaking in pain,trying to avoid myself from crying. "Elvis?" Huminga ako ng malalim at kinuha ang aking bag ng marinig ang boses niya. Ayaw ko siyang makita. "I have to go, sorry for ruining the party!" I said. I don't know but I want to avoid him and I can't even look at him. "Elvis! Elvis!Listen!" Agad niya akong hinawakan sa braso. "Elvis,I'm sorry," He just said but he seems like he is expecting this to happen. "There's nothing to apologize about, Drake. We are over. We are done already!" I said. Walang buhay at emosyon akong nakatingin sa kanyang mga mata na gulat naman ang kanyang isinukli. "W-wait, what?" Naguguluhan nitong tanong. "Since the day you cheated on me, ibig sabihin lang nun, wala nang TAYO!" Durog na durog na ako, kagabi pako umiiyak dahil sa nalaman ko kaya parang wala ng luhang lumalabas sa mga mata ko. Tanging sakit na lang ang natira sa puso ko. Ang sakit ng dibdib ko. "Elvis? N-no! I am sorry. Please, don't be like this. I already broke up with Hanna," he said. And he expected me to believe his scheme? "Hmm..I am so sorry Drake but having you in my life is my biggest mistake!" Halatang gulat ito sa aking sinabi. I have to stop this. I have to end this. I have to break everyone and cut ties with them. Hindi ako pwedeng magpadala sa mga sinasabi niya. When I found out about them, mas lalo akong na durog. They celebrated their 1st anniversary sa araw ng 5th anniversary sana namin,but he wasn't there. Hindi namin natuloy ang anniversary namin kasi sabi niya na may pupuntahan siyang mahalaga, yun pala pumunta siya sa girlfriend niya while me still waiting for him na sana dumating siya sa place kung saan namin lagi sine-celebrate ang anniversary namin. "Elvis, I understand what you are feeling right now, but can you give him another chance?" His friends are indeed desperate about chances. The heck! I bitterly laughed at them. "Really? Does he deserve it? Do any of you deserve to be forgiven? A chance? No wonder, kaibigan kayo ni Drake. Lahat kayo magkakampi, lahat kayo sinungaling. Drake don't need it!" Lahat sila na na tahimik sa sinabi ko. "Lahat kayo ay iiyak.Lahat kayo masasaktan, lahat kayo mawawasak dahil sa PAG-IBIG na akala niyo ay kayo lang ang may alam. Na akala niyo ay laro laro ito. Tolerating a friend's mistake is your signature, kaya kayong magkakaibigan nag tagal dahil pareho kayong mga taksil!" Galit na sigaw ko. I know their secrets. They're a bunch of cheaters. "Elvis, wag mong idamay mga kaibigan ko rito. Tayo lang ang may problema.Pease!" He pleaded. Bigla akong natawa sa kanya. "Drake, we are already settled. I don't want to see your face, everything about you and also your friends kaya simula ngayon mag-kalimutan na tayong lahat. Five years, Drake. Five years tayong nag-sama pero ikaw lang din sumira nun. All I can say is goodluck about your life and love life!" After that I left. Dali dali akong sumakay sa kotse ko at pinaharurot ito. I want to get away from this place. It's suffocating. Ang lakas ng kabog ng dibdib ko. Nakakabingi! They betrayed me. Lahat sila alam pero di nila sinabi sakin yung katotohanan. They ruined my trust. Sobrang mahal ko si Drake pero di ko na kaya ang sakit. Kaya pala naging cold na siya sa ‘kin. Hindi na siya sweet. He never took me home and sometimes if I invited him for dinner date ayaw niya na akong samahan. Why does he have to lie? Kung pwede n’ya naman akong deretsahin na hiwalayan. Umuwi ako ng luhaan. Wala na akong kakampi, mag-isa na naman ako. "What time is it and you're still wandering around? Huh? Elvis?" Galit na bungad sakin ni mama pagka-pasok ko palang. "I'm sorry ma," medyo paos kung sagot. "Hmm…Kahit kailan talaga hindi ka na talaga maging matino. Useless!" sigaw niya kasabay nun ang malakas na pag sampal niya sa akin. Napahawak ako sa aking pisngi. Agad na na manhid ang pisngi ko at nag-iinit ito dahil sa lakas ng impact sa pagsampal ni mama. Tumulo ang luha ko sa sakit ng aking puso, hindi dahil sa sakit ng pisngi ko. I was cheated, betrayed and then pag-uwi ng bahay wala kang kakampi. Wala kang makakausap.Para akong pinatusahan. Bakit pa ako na buhay sa mundo kung ganito lang din naman mararamdaman ko? It's 12 midnight and I don't know kung ano nakain ko. I sneak out, dumaan ako sa window ng kwarto ko at bumaba gamit ang ladder na nakasandal sa malaking puno sa likod bahay. Everyone is sleeping kaya di nila namamalayan na umalis ako. I can't sleep and the pain is killing me. Ayaw kung mag-kulong sa kwarto at umiyak lang mag-damag. Gusto kung ilabas ang hinanakit ko at mag-pakalasing.Nasa harap ako ng isang famous bar dito sa syudad. Naka hoodie ako kaya agad na akong pumasok sa loob. Nasa edad na ako para gumala at magsaya. Bente singko na ako, medyo matanda na ako kaya I can hook up to anyone I want. Wala na akong pakialam basta gusto kong makalimot sa sakit na aking nararamdaman ngayon. Nasa counter na ako.Hindi ako umiinom kaya naninibago ako sa mga name ng drinks. But this bartender give me light alcohol since new drinkers daw ako. But I don't know kung naka- ilang baso na ang na inom ko. Nakaramdam ako ng antok at hilo. And I want to lay down. Tumayo ako at gusto ng umalis sa lugar kaya lumabas ako. Pagdating ko sa labas maraming mga lalaki na naka black ang suot."May burol ba?" Pabiro na tanong ko sa aking sarili at nag-patuloy na sa paglalakad. Para na akong matutumba sa hilo. "Easy, Miss!" rinig kung salita ng isang lalaki."Salamat!" saad ko. Gusto ko na talagang humiga. " Mr. Can I sleep with you tonight? " Hindi ko kilala itong lalaki pero ang kap
Nasa labas pa rin ako ng school pero hindi ko feel umuwi doon sa apartment na inu-uwian ko. Gusto ko na lang mag lakad lakad dito sa labas ng University magliwaliw. Pero habang naglalakad-lakad ako ay naaalala ko siya, at kahit saang anggulo dito sa labas ng school kung saan kami dati tumatambay kasama ang mga tropa. Yung masayang pag-sasama namin, diko naman inakala na sa likod ng mga ngiti nila ay may tinatago na pala. Mahigpit kung hinawakan ang aking libro ng makita ko ang ice cream vendor sa harap ng main gate. Dun kami tumatambay ni Drake, naalala ko pa nung nilagyan niya ng ice cream ang mukha ko. “Ang saya sana natin noon, sayang lang isang taon mo na pala akong niloko,” nanghihinayang ako.Totoong nanghihinayang ako sa relasyon naming dalawa. Mahal na mahal ko si Drake. Pero hanggang dun na lang yun.Wala na ang Drake na papakasalan ko.Wala na ang Drake na kasama ko. Wala na lahat. Wala na s’ya. “Kung ano man ang problema mo, sana'y darating ang araw na maging masaya ka muli
"Out of all people Elvis, bakit dun sa lalaking ‘yon pa! He’s a mafia boss, and the worst part is, siya pa ang pinaka-nasa taas sa grupo nila. Ibig sabihin, he's on a higher level in that society. Elvis, bakit?” napakunot-noo si Drake habang naninermon.“Bakit ka ba nangingialam sa buhay ko? Buhay ko 'to, wala kang pakialam, Drake,” matigas kong sagot.“I care for you. After all, may pinagsamahan tayo. Alam kong galit ka pa rin, pero Elvis, please, huwag yung lalaking ‘yun,” pagpupumilit niya.“Hindi! Wala kang karapatan pigilan ako sa taong gusto ko. At saka, wala namang masamang ginawa 'yung lalaking 'yun. Nag-usap lang kami,” sagot ko. Na tahimik siya.“May relasyon ba kayo nung lalaking ‘yun? Sabihin mo sa akin, are you in a relationship with him?” pakialamero na tanong niya, samantalang siya naman ang unang nanloko.“To be honest, wala. He was just there for me when I was broken because of you. Hindi ako papasok sa isang relasyon kung ang puso ko ay hindi pa naghihilom mula sa sa
Nagising ako sa tunog ng aking telepono. Alimpungatan pa ako at agad ko itong kinuha para sagutin.“Hello?” walang ganang sagot ko. “Buksan mo ang pinto, Elvis,” malamig ang boses na nagpatayo ng balahibo sa buong katawan ko.“Rowan?” usal ko.“Naghihintay ako,” tila lasing na sabi niya.Parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong gumalaw. Pagbukas ko ng pinto, agad kong naamoy ang alak at dugo mula kay Rowan.“O my, anong nangyari?” gulat kong tanong sa kanya na may halong takot.“Wala, masyadong malayo ang mansyon ko kaya naalala ko na nandito malapit ang apartment mo,” sagot niya, parang wala lang.Ano bang nangyari sa kanya? Napalaban ba siya? Binuksan niya ang mga butones ng kanyang damit at itinapon iyon sa gilid. Napalunok ako sa nakita ko.“Tigilan mo na ang pagtitig at tulungan mo akong linisin ang sugat ko,” utos niya.Ang init. May tattoo ng ahas at dragon sa kanyang dibdib at half-sleeve tattoo sa braso. Ang hunk lang ng dating niya. Nakaka-gwapo ang tattoo niya
Napa-singhap ako ng ipasok nito ang kanyang kamay sa loob ng aking panty. I can feel my wetness kahit di paman niya ito nahawakan totally. “You're so f*cking hot,” sabi niya sa pagitan ng aming mga halik. Napa-igtad ako, kasabay nito ang paggalaw ng tuhod ko na naging dahilan upang matamaan ko ang kanyang pagkakalalaki. “Omy. Are you okay?” nag-aalalang tanong ko.“Okay lang, hindi naman malakas,” sagot niya.Hinila niya ako nang mas malapit at hinagkan ako nang marahas. Ang mga daliri niya ay humahagod sa aking clitoris na nagpatigas sa mga daliri ko sa paa. Hindi siya tumigil sa paglabas-masok hanggang sa labasan ako. Naglakbay ang labi niya pababa sa aking dibdib habang patuloy pa rin ang paghawak niya sa aking pagka-babae."Ugh, Rowan," nanginginig kong tawag sa kanyang pangalan habang hinihila ang kanyang buhok. He sucked my breast and teased my nipples that makes me cum, again. Napa buntong hininga na lamang ako. "I guess it can fit in," bulong niya at bigla siyang pumato
Nasa school na ako at, tulad ng dati, walang pumapansin sa akin pagkatapos ng nangyari noong nakaraang linggo. Iyong mga mean girls ang nagsimula. Hindi ko sila kilala, at hindi ko rin alam kung bakit ang sama ng ugali nila sa akin—sobrang init pa ng ulo nila. Like, hello… inaway ako ng isa kasi raw nilandi ko si Kennedy. Ano naman ang mapapala ko sa lalaking 'yon? "Kay aga-aga, nakasimangot ka na agad." Muntik ko nang maluwa ang kape ko dahil sa biglang pagsulpot ng babaeng ito sa harap ko. "Sorry, pero hindi kita kilala," agad kong sabi at nagpatuloy sa paglalakad. Nasa canteen na ako kasi lunch time na. Ang bilis ng oras, sa totoo lang. Mamayang gabi, magsisimula na ang trabaho ko, 7-10 PM. Na-e-excite ako pero kinakabahan din. "Ako nga pala si Lindsay Alfonso," pakilala niya sa akin. "Elvis," matipid kong sagot. "Anong department ka?" tanong niya. "Business Management," sagot ko ulit. "Bachelor of Fine Arts (BFA) Major in Sculpture," aniya habang panay ngiti sa a
Pumasok na ako sa klase ko; isang subject na lang ito at makakauwi na ako. Kailangan ko pa ring maghanda para sa trabaho ko mamaya. "Okay, class, see you again tomorrow. Don't forget to pass your reports before this weekend," paalala ng professor namin. Mabilis kong inayos ang mga gamit ko at naalala ang damit na pinahiram sa akin ng dating kaibigan ko. Kailangan ko na itong ibalik sa kanya. Nasa hallway na ako at tamang-tama, nakita ko si Shane kasama si Josh. "Ibabalik ko lang sana iyong damit na pinahiram mo. Salamat, at nilabhan ko na rin. Thank you ulit," sabi ko agad at umalis bago pa sila makapagsalita. Mabilis akong nakalabas ng campus. Umupo muna ako sa bench para maghintay ng masasakyan. Malapit nang maubos ang groceries ko sa apartment, at kailangan ko pang magbayad ng renta this week. Hindi tumawag si Mama, at mabuti na rin iyon. Hindi ko kailangan ang presensya nila. "Elvis?" Lumingon ako dahil parang may tumawag sa pangalan ko, ngunit wala naman akong nakitang luma
"Oo," sagot ko. Akala ko pakakawalan na niya ako kapag nalaman niyang nakipagtalik ako kay Rowan, pero hindi iyon ang inaasahan ko. "Malandi ka. Natutulog ka sa kung sinumang gusto mo dahil malaya ka na? Ha?" Isang malakas na sampal ang nagpawala sa aking ulirat. Sira na talaga si Drake. "Akin ka lang, wala nang iba..." Naririnig ko pa rin siya, pero wala na akong lakas para imulat ang aking mga mata. Ramdam ko ang mga kamay niyang humihimas sa aking dibdib habang nilalaro ang isa pa. How did we end up like this? Sana’y may tutulong sa akin. Pero sino naman kaya? Hindi ko inaasahan na darating ang panahon na gagawin sa akin ang mga ganitong bagay ni Drake. Hindi ko inaasahan na mangyayari ‘to! Drake, bakit?? Parang binabalot na ako ng kadiliman. Mabigat na rin ang aking pakiramdam. ……. **ROWAN'S P.O.V.** Dalawang linggo na mula nang huli akong bumisita sa kanya. Sobrang abala ako na wala na akong oras para makita siya, pero ngayon ay papunta na ako sa kanyang apartment. Mi
Nang magising na lahat ng tao sa bahay ay naghanda na rin si Elvis upang lumabas. Kanina pa kasi talaga n'yang gustong lumabas kaso pinipigilan siya ni Rowan dahil medyo maginaw pa sa labas. She's also excited to see her mom to the other side of the room, dahil dalawang araw din niya itong hindi nakita at nakasama. Aside from telling her mom about her wedding, she also gets excited to know more about her Tito Romanoff, who she just met earlier. And on her way to Elvira's room ay nakasalubong niya ang isang lalaki na kamukha ng Tito Romanoff niya. And she assumed na si Romanoff ito kaya walang pag-dalawang isip na binati niya ito. Malaki ang ngiti sa kanyang mukha at sobrang saya niya talaga na nakita niya ulit ang Tito niya. Sobrang gaan talaga ng loob niya rito. Ngunit biglang nawala ang ngiti sa labi niya ng may lumabas na lalaki sa isang kwarto at kamukha ito ng lalaking nasa harapan niya. "Elvis, Iha?" sambit ni Romanoff at nilapitan si Elvis. Palipat-lipat ang tingin ni Elvis
PAGBALIK ni Elvis sa kanyang kwarto ay dahan-dahan siyang umupo sa kama habang dinadama pa rin ang sayang kanyang nadarama. Hindi niya man alam kung ano ang dahilan ng saya sa kanyang puso, marahil dahil iyon sa lalaking nakausap niya na nag-ngangalang Romanoff. Na kapatid pala ng kanyang Mommy Elvira. Kaya siguro magaan ang loob niya ay dahil kapatid pala ito ng kanyang Ina. Na unang beses pa lang niyang makilala, dahil hindi naman niya nakilala ang pamilya ng mommy Elvira niya. Simula pa noon. Gustuhin man n magtanong ni Elvis kaso hindi niya magawa dahil palaging busy sa trabaho ang mga magulang at hindi pa siya kinakausap ng mga ito. "Bakit ang saya ng puso ko? I know that it's confusing sa akin kanina ang mga sinasabi niya, pero bakit iba ang dala nito sa puso ko?" Puno ng katanungan ang isipan niya habang marahan na hinaplos ang dibdib niya, pinakiramdaman ang tibok nito. "Masaya lang talaga siguro ako kaya magaan ang loob ko kay Tito Romanoff. Kakausapin ko talaga si Mommy
PUNO ng pagtataka ang makikita sa mukha ni Elvis. Hindi niya kilala ang taong nasa harapan niya, but somehow she felt something inside her that she wants to know him. Her heart thumped so fast, like it was going to burst out of her chest. Even mentioning a name that she hasn't heard all her life. “Po? Ahm…,” she was hesitant to mention the name, so she just cleared her throat before she spoke again. "Who's Viviana? I haven't heard that name po kasi,” ani Elvis and fakely smile. “Someone's important to me. To is?” He said , feels nervous. "Sadly you haven't had the chance to see her. But, she's the most amazing and understanding person I have ever met." Walang ideya si Elvis sa kung ano at sino ang sinasabi ni Romanoff ngunit nanatili lang siya upang makinig rito. ‘Ang agang-aga, nakakarinig ako ng drama. Well, it's not a drama, but a confession to the person. This is actually confusing, at ano ba ang ibig-sabihin sa mga sinasabi niya?’ sa isipan ni Elvis na puno ng pagtataka.
NASA kalagitnaan pa ng mahambing na tulog si Elvis ng bigla na lang bumaligtad ang kanyang sikmura at napatakbo sa cr. Naduduwal ito. Napansin naman agad ni Rowan ang mabilis na pagtakbo ni Elvis patungong cr,kaya sumunod siya agad rito. Nadatnan niya si Elvis na naduduwal pa rin kaya nag-aalala siya at hinagod-hagod ang likuran nito. Iniwan na muna niya saglit si Elvis upang kumuha ng maligamgam na tubig. “Masama ba pakiramdam mo, Mi amor?" Nag-aalala na tanong ni Rowan na nakatayo sa likuran ni Elvis at patuloy na sa paghagod ng likod nito. “Bigla na lang kasing bumaliktad ang sikmura ko e. Akala ko panaginip ko lang ‘yun, totoo pala," tugon ni Elvis at nagmomog na. “Here. Water. Maligamgam na tubig yan,” ani Rowan. Tinanggap naman agad ni Elvis ang baso ng maligamgam na tubig at ininom. “Do you wanna see a doctor?" “No, Babe. I'm okay. Maayos naman na pakiramdam ko at wala naman talaga akong naisuka. Sadyang bumaliktad lang talaga simula ko." “Sigurado ka? Baka dahil
Rowan's forehead creased upon hearing it. Pero hindi na siya nagtanong pa baka mali lang siya ng iniisip. He clears his throat bago magsalita. Inubos na muna niya ang isang baso ng wine, saka nagsalita. “By the way, where's Tita Elvira? Why is she not here if magkasama naman kayo?" tanong ni Rowan. Sabay naman na nagtinginan ang kambal. Peki naman na napaubo si Romano at inubos ang isang baso ng wine. “She's with your secretary, Russ," tugon ni Romanoff, sabay inom ng wine. “And we have no idea kung nasaan na ang dalawa," he added. “Seriously?" Hindi makapaniwala na salita ni Rowan. “Kanina pa kayo dito?" “30 minutes, already…" tugon ni Romano. “What is this guy doing?" anas ni Rowan at parang Ina na concern sa anak. Kinuha ni Rowan ang kanyang selpon at tinawagan si Russ. Mabilis naman itong sumagot. Bumungad naman kay Rowan ang maingay na simoy ng hangin at ang bawat paghampas ng tubig dagat sa dalampasigan. “Where did you take, Tita? She's supposed to be resting
MATAPOS paliguan, damitan, at ayusan ni Rowan si Elvis ay iniwan na muna niya itong natutulog na sa kama. Masyado kasi silang mapusok at aktibo sa ganoon na aktibidad kaya napagod na at nakatulog. Ilang oras din kaya silang nandun sa tabing-dagat, malalim na rin ang gabi ng sila’y nakauwi. Tulog mantika na kasi si Elvis kaya hindi na ito ginising pa ni Rowan, dahil alam niyang magigising ito kapag nakaramdam na ng gutom mamayang madaling araw. Paglabas ni Rowan ay bumungad sa kanya ang dalawang matangkad na lalaki. Maputi ang mga ‘to at pamilyar din ang hitsura ngunit hindi niya maalala kung nakilala na ba niya ang mga ‘to, dahip unang beses pa lang naman niyang na-meet ang dalawa. May kaedaran na rin ang mga ito, ngunit hindi halata sa kanilang postura. Dahil napakagandang lalaki nga naman nila kahit nasa 40s na. Matangkad, matipuno, maputi, at may kulay asul ang mga mata. Gulat man ay hindi ito ipinakita ni Rowan at walang pag-dalawang isip na kinonpronta ang dalawa. ‘Sino b
Dalawang araw na silang nasa Batanes, at mukhang nakalimutan na nila ang buhay sa Manila. They're just enjoying the time, especially for Elvis na unang beses niya lang sa Batanes. Until now, hindi pa rin mag-sink in sa utak niya na nasa Batanes siya. They went to beach together, enjoying the sun, the fresh air. Elvis even tried Kayak kahit takot siya sa tubig. No specific reason why but she's afraid of water. Hindi rin siya marunong lumangoy. Rowan was with her, guiding her para hindi siya matakot. He helped her overcome her fears kahit mangiyak-ngiyak na siya kanina dahil hindi niya mabalance ang pag sagwan. Takot na baka mahulog siya at malunod. But, Rowas reassuring her safety. Kinuha siya ni Rowan mula sa Kayak at yumakap sa kanya. He teach her how to hold her breath, and paddle her foot. He even tried to teach her how to swim, and slowly get it and hindi na natakot. “You learn fast, mi amor," anas ni Rowan ng nasa may batuhan na sila. Nasa kabilang parte sila Lindsay, Kenn
"Elvissssssss...." Malakas na sigaw ni Lindsay mula sa ibaba. Gulat naman si Elvis na lumabas ng bahay at nakita ang kaibigan na kumakaway sa kanya. Napatakbo naman siya sa ibaba dahilan upang nataranta si Rowan dahil sa gulat. Tinakbo kasi ni Elvis ang mahabang hagdanan na walang katakot-takot at naka-paa pa ito. Tuwang-tuwa ito ng makita ang mga kaibigan, sinalubong niya rin si Kennedy na nakabusangot ang mukha. Kinawayan naman siya ng mga kapatid ni Russ. Nauna ng umakyat ang magkapatid at sumunod na ang dalawa na parang hindi napaghihiwalay. "Okay na ba kayo? Hindi ka na galit?" anas ni Lindsay at kinurot-kurot pa ang tagiliran ni Elvis. "Stop that, nakikilito ako," mahinang usal ni Elvis at natatawa sa ginawa ni LIndsay. "May nangyari na ba sa unang gabi?" bulong ulit nito. "Ano bang tanong 'yan? Hindi no, pero okay na kami. Kinausap ko na rin siya and he tell me about her." Paliwanag naman ni Elvis. "Hindi ba, maganda kapag nagkausap agad bago mag-bangayan."
MADALING araw ng umalis ang magkapatid sa mansyon upang tumungo sa Batanes para sa isang malaking event doon. Maingat silang umalis upang hindi sila matunugan ni Hillary na nasa kwarto ngayon ni Rowan nag-stay. Lingid sa kanilang kaalaman ay kanina pa pala ito gising at kitang-kita niya ang pag-alis ng magkapatid. Bumaba siya ng hagdan matapos tawagan ang kanyang mga tauhan upang ipaalam na uuwi na siya sa Mansyon ng kanyang mga magulang. Pagkarating niya kasi mula Italy ay dumeretso siya sa Mansyon ni Rowan. Akala niya siguro ay tanggap pa siya ng lalaki. At mahal pa siya nito. "Madame," sambit ng kanyang sekretarya na si Carem. Isang italyanong binata. "Take me home, bob," Hillary said. Tumango naman si Carem at pinag-buksan siya ng pintuan ng kotse. "Are you and Mister Walter, talked?" tanong ni Carem at habang pinapaandar ang kotse. "He got mad! He left me, and now, I am looking his whereabouts," tugon naman ni Hillary habang binubuksan ang lalagyan niya ng yosi.