Tuwid na napatayo si Rhea habang ang kanyang mga mata ay nakatutok pa rin kay Sergio. Ni hindi niya nasagot ang mga sinabi nito. Parang tumigil ang lahat sa kanya nang makita niya ang binatang nakatayo roon at matamang nakamasid sa kanya.Seconds later, Sergio started walking towards her. Katulad niya ay hindi rin mapuknat ang paninitig nito sa kanya."It's nice to see you again," ulit nito sa mga sinabi kanina."Kauuwi mo lang ba? Dito ka dumiretso?" magkasunod niyang tanong dito.Sergio smiled at her. "Yes for your first question," saad nito. "Kauuwi ko lang mula sa Manila. From Davao, I stayed there for a while to visit my condo. Saka na ako bumiyahe pauwi rito. Malapit na ako sa bahay nang makita kitang naglalakad. I was about to call you but held myself.""W-Why?" magkadikit ang mga kilay na tanong niya."I decided to follow you instead," tuwirang tugon nito."S-Sinundan mo ako papunta rito?" aniya sa nagtatakang tinig. "Bakit hindi mo na lang ako tinawag?""I enjoyed watching yo
Dali-daling inayos ni Rhea ang mga strap ng suot niyang damit. Dala ng pagkadarang sa mga ginawa ni Sergio kanina ay hindi na niya namalayang halos mahubad na ng binata ang saplot niya sa katawan. Halos malantad na nga sa paningin nito ang kanyang mga dibdib.Sergio waited until she finished fixing herself. Nang masigurong nakaayos na ulit ang damit niya ay saka siya nito binitiwan at hinarap sina Fabian at Rebecca."M-Mama..." sambit niya sa nahihiyang tinig. Parang gusto niya na lang hilinging lamunin siya ng lupa dahil sa kaisipang nahuli sila ni Sergio sa isang alanganing sitwasyon."W-What is this, Gio? What is the meaning of this?" Rebecca blurted out. Mas si Sergio ang binalingan nito kaysa sa kanya. Mula sa may entrada ng kuwadra ay tuluyan pa itong pumasok kasunod si Fabian at nilapitan sila ni Sergio."I can explain, Auntie," seryosong sabi ni Sergio. Buo pa rin ang tinig nito at ni hindi man lang kinabakasan ng pagkabahala. Hindi niya alam kung magaling lang magdala ang bin
Ilang mahihinang katok ang narinig ni Rhea mula sa labas ng silid na kanyang inookupa. Lumingon siya sa direksyon ng pintuan ngunit hindi na nag-abala pang lumapit upang buksan iyon. Iisang tao lang naman ang alam niyang maglalakas-loob na kumatok sa ganoong oras na ng gabi--- ang kanyang ina.She was not mistaken. Ilang saglit lang nga ang lumipas ay bumukas ang pinto at sumilip si Rebecca. Nang makita siya nitong nakatayo sa may teresa ay tuluyan na itong pumasok saka muling isinara ang pinto. Then, she walked towards her.Hinintay lang ni Rhea na makalapit sa kanya ang ina. Muli na niyang itinutok ang kanyang mga mata sa malawak na bakuran ng mga Arganza na kanina niya pa pinagmamasdan. Katunayan, pagkaakyat niya kanina matapos ng hapunan ay sa may teresa na siya dumiretso. Hanggang sa mga sandaling iyon kasi ay parang hindi pa rin siya makapaniwala sa mga nangyari.Matapos nilang mag-usap-usap sa study room kanina ay siya na ang nagpatiuna sa paglabas. Dumiretso siya sa kanyang si
"You are getting... what?!" malakas na bulalas ni Richard kasabay ng marahas nitong pagtayo mula sa kinauupuan. Labis na pagkagulat ang nasa mukha nito habang nakatunghay sa kanya.Sergio smirked inwardly as he stared at his uncle's face. Kasalukuyan niyang kasama sina Fabian, Richard at Sofia. Nasa may patio sila at sadyang hinarap niya ang mag-asawa upang ipaalam sa mga ito ang kanyang napipintong pagpapakasal kay Rhea. Bagay iyon na sadyang nagpagimbal kay Richard."You heard me, Uncle. I am getting married," mariin niyang saad. "I just want to inform you about it. By next week, we will start preparing for our wedding.""At kanino ka magpapakasal?" halos paasik nitong tanong sa kanya."Kay Rhea." Si Fabian ang sumagot sa tanong nito. "Sergio is getting married to Rebecca's daughter, Richard."Hindi nakaligtas kay Sergio ang pagtiim ng mukha ni Richard. Alam niyang hindi nito inaasahan ang bagay na iyon."Kailan mo pa naging kasintahan ang anak ni Rebecca?""Hindi pa natatagalan," t
Agad na napatuon ang mga mata ni Richard kay Sofia nang makapasok na siya sa silid nilang mag-asawa. Nakatayo ito sa may bintana at nakadungaw roon. Ni hindi man lang ito tuminag kahit pa alam niyang naramdaman nito ang pagdating niya."Bakit hindi ka pa natutulog?" maawtoridad na tanong niya rito habang inila-lock ang pinto.Saka lang lumingon sa kanya si Sofia nang magsalita siya. Nabanaag niya pa sa mukha nito ang kalungkutan na kahit hindi nito sabihin kung ano ang dahilan ay nahuhulaan na niya kung ano. And because of that thought, Richard's face instantly hardened. Marahas niyang iniitsa ang susi ng kanyang sasakyan sa ibabaw ng bedside table na sadyang naglikha pa ng malakas na ingay. Nasagi kasi niyon ang isang figurine. And what he did made Sofia flinched."What's with that sad look on your face, Sofia?" he said angrily while he was walking towards her."N-Nothing, I---"Hindi na natapos pa ni Sofia ang pagsasalita nang bigla ay haltakin niya ang kanang braso nito. Pain insta
"Magandang umaga, Ma'am Rhea," nakangiting bati ni Janjan sa kanya nang maabutan niya ito sa may kuwadra nang sumunod na araw. Abala ang binata sa paglilinis roon at pag-aayos ng ilang sinako na hindi niya alam kung ano ang laman."Magandang umaga rin," ganting bati niya rito sabay gala ng kanyang mga mata sa paligid. "S-Si... Si Sergio?""Naku, Ma'am, kaaalis-alis lang ho. May kailangan lang kausapin sa may bukana ng rancho. May bagong parokyanong nais kumuha ng ilang produkto rito. Nasa may bukana ho kasi ang dalang truck kaya sinadya na lang ni Sir doon.""I-I see..." biglang nanlumo niyang saad rito.Hindi niya na naman naabutan ang binata. Kahapon, ang balak niyang humiling dito na mangabayo sila ay hindi natuloy. Hindi na kasi siya lumabas ng bahay matapos niyang makausap si Sofia. Hindi niya maintindihan sa kanyang sarili pero hindi nawala sa kanyang isipan ang naging takbo ng usapan nila. Pakiramdam niya ay may kaakibat na pagbabanta ang mga huling sinabi nito.Ngayong umaga n
Maang na napatitig si Rhea kay Sergio matapos niyang marinig ang mga sinabi nito. Ni walang lumabas na ano mang salita mula sa kanyang bibig at matamang napatitig na lamang sa binata. His eyes mirrored something that almost made her held her breath.Agad siyang nag-iwas ng paningin at biglang kumilos upang lumayo rito. Dahil sa biglaan niyang pagkilos ay agad na napangiwi si Rhea. Nawaglit sa isipan niya ang tungkol sa natamong sakit ng katawan at mga galos mula sa pagkakahulog niya sa kabayo.Sergio noticed her reaction. Mabilis itong napaupo sa kanyang tabi sabay tanong sa nag-aalalang tinig. "Are you okay? Alin ang masakit?""I-It is your fault," napapangiwing sabi niya."Paanong naging kasalanan ko?" takang tanong nito. "Ako ba ang naghulog sa iyo sa kabayo?""That's not what I meant," paasik niyang sabi sabay ayos ng pagkakaupo. "Bakit ba kasi ang lapit-lapit mo? And why are you asking me to kiss you just because I asked you not to blame Janjan on what happened?"Bigla ay namutaw
Rhea roamed her eyes around the place while she was walking towards one direction. May pagmamadali pa sa bawat paghakbang na ginagawa niya. Tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad hanggang sa marating na niya ang isang bahagi ng Rancho Arganza--- ang bahagi kung saan siya nahulog mula sa kabayo.Huminto si Rhea kung saan siya mismo bumagsak. Muli niyang iginala muna ang kanyang paningin sa paligid bago tuluyang nilapitan ang damuhang pinagtaguan niya ng dart na nakita niyang nakabaon sa binti ng kabayo. Hindi niya alam kung naroon pa iyon. Ilang araw na ang lumipas mula nang mahulog siya at hindi niya sigurado kung wala pa bang nakakita sa dart na tinago niya.When Rhea saw that no one's around, she instantly squatted on the ground. Marahan niyang hinawi ang ilang mataas na damo upang hanapin ang dart na nilagay niya roon. Hindi siya nabigo. Kahit ilang araw na ang dumaan ay hindi man lang nawala ang naturang bagay.Rhea picked it up immediately. Tumayo na siya saka matamang pinagmasdan a
Agad na nahinto sa pagsusuklay ng kanyang buhok si Rhea nang makita niyang papasok na ng kanyang silid si Sergio. Hawak nito ang sariling cell phone at doon pa nga nakatitig habang isinasara na ang pinto.Naibaba niya ang suklay sa ibabaw ng mesa saka humarap sa kanyang asawa. Patuloy pa ito sa pagtipa sa pag-aaring cell phone habang nakatayo lang sa may paanan ng kama. Kung ano man ang pinagkakaabalahan nito ay hindi niya alam."Sino ang kausap mo kanina?" usisa niya rito. Nakaupo pa rin siya sa harap ng vanity mirror at naghihintay na magkuwento ito. Kanina kasi ay nagpaalam ito na may tatawagan muna. Hinayaan niya lang ang kanyang asawa nang mas piliin nitong sa sala kausapin ang kung sino mang tatawagan nito."Si Lorenzo ang kinausap ko. I called him," tugon nito kasabay ng basta na lamang pag-itsa ng cell phone sa ibabaw ng kama. "Nakikibalita ako kung kumusta na si Vladimir. Ang alam ko kasi ay pinilit niyang sumama sa kanya si Vlad upang mailayo muna kay Hendrick.""And?" pag-u
Hi, guysss... Gusto ko lang sabihin na ang timeline ng Chapter 55 ay 2 years ago na. Kung nabasa niyo na po ang ibang stories ko, iyon din ang timeline kung kailan nakauwi na mula sa ibang bansa si Romano at nagkaayos na sila ng asawa niyang si Analyn. Iyon din ang timeline ng last chapter ng story nina Lorenzo at Tamara. Sa Chapter 55, since two years ago na ay may asawa na rin si Hendrick sa timeline na iyon (pero hindi ko pa nasusulat ang story niya. Hehehe!) So, bakit sinuntok ni Hendrick si Vladimir? Si Vladimir na sa timeline na iyan ay single pa rin (hehe!)...Abangan niyo po sa mismong story ni Vladimir. Doon maipapaliwanag ang scene na nasa Chapter 55. PS. I'll update the Final Chapter of Sergio and Rhea's story tomorrow. Thank you for supporting their story. —Yvette Stephanie
TWO YEARS LATER...Dahan-dahang bumaba ng hagdan si Rhea habang ang kanyang mga mata ay nakatuon sa asawa niyang si Sergio. Kanina pa ito nasa sala at naghihintay na lamang sa kanya. Mabilis pa nga itong napalingon nang maramdaman ang presensiya niya at agad na rumihestro sa mga mata nito ang labis na paghanga nang makita ang kanyang ayos.She smiled at him lovingly. Bago pa man siya tuluyang makababa ay naroon na ito at sinalubong siya sa pinakahuling baitang ng hagdan."Did I keep you waiting?" nakangiti niyang tanong dito."I didn't mind," anito bago sabay silang napabulalas ng tawa sapagkat pareho nilang napagtantong mga linya ng isang kanta ang mga binitiwan nilang kataga. "Kidding aside, you look so gorgeous, Mrs. Arganza."Mataman siyang pinagmasdan ni Sergio. Bumaba-taas pa ang paningin nito sa kanyang kabuuan habang nasa mga mata pa rin nito ang labis na paghanga para sa kanya.Rhea was wearing a pink dress. Hapit iyon sa kanyang katawan dahilan para mas makita ang maganda ni
Last two chapters na lang po ang Savage Billionaire Series 5:Sergio Arganza. Gusto ko pong magpasalamat sa lahat ng nagbasa at sumubaybay sa kuwento nina Sergio at Rhea. I highly appreciate all the comments that I received, as well as the gems. Abangan niyo rin po ang kuwento nina Hendrick (series 7) at ni Alter Vladimir (series 9) katulad ng kung paano niyo sinuportahan sina Lorenzo, Romano at Sergio. Ako po ang author nila. Of course, support niyo rin po ang stories ni Author Magzz23 na kasama sa Savage Billionaire. Siya naman po ang writer ng kuwento nina Ethan, Alonzo, Winston, Von and Sebastian. (But before ko po simulan ang kuwento ni Hendrick, I'll be writing first my other story. Kung nabasa niyo na po ang HIS SCARRED HEART, kilala niyo na po si Trace De la Serna. I'll write his story first.) Thank you so much....
Marahang napalingon si Rhea sa kanyang likuran nang marinig niya ang pagbukas ng pinto. Nakita niyang sumilip muna si Sergio bago tuluyan nang pumasok sa kanilang silid. It was almost a week since she was discharged from the hospital. Halos isang linggo na rin mula nang malaman nilang wala na ang kanilang anak. It's been almost a week, yet, hindi niya pa rin matanggap ang mga nangyari.Nakatingin sa kanya si Sergio habang isinasara nito ang pinto. Nang mai-lock iyon ay humakbang na ito palapit sa bedside table at doon ay inilapag ang isang baso ng gatas na dala-dala nito para sa kanya.She's now recovering. Nang masigurong maayos na ang lahat sa kanya ay pinayagan na siya ng mga doktor na umuwi. Since she was discharged from the hospital, Sergio has always been caring to her. Ito ang nag-aalaga sa kanya, nag-aayos ng mga kailangan niya at kahit alam niyang marami itong kailangan gawin sa rancho ay nasa tabi niya lamang ang kanyang asawa.Halos hindi niya ito kibuin mula nang lumabas s
Kanina pa naglalakad paroo't parito si Sergio sa harap ng emergency room. Hindi siya mapalagay. Ang kaba at takot na nasa kanyang dibdib ay hindi pa rin nawawala. Ni hindi niya na nga mabilang kung ilang ulit na siyang nakausal ng panalangin para lang sa kanyang asawa na ngayon ay nasa loob na ng emergency room at tinitingnan ng mga doktor.Sa kauna-unahang pagkakataon ay nakadama siya ng labis na takot, hindi para sa kaligtasan niya. It was more for his wife's safety. Matapos niyang mabaril si Richard ay saka niya lang nadaluhan ang kanyang asawa. Ang nais niya ay mailayo ito mula panganib pero halos makadama siya ng kakaibang panlalamig ng kanyang katawan nang makita ang pagdurugo nito.Sa nagmamadaling kilos ay binuhat na niya si Rhea at isinakay ito sa kanyang sasakyan. Saktong nasa may kalsada na sila nang dumating naman ang kanyang Uncle Bert na una na niyang natawagan kanina. Gusto na niyang sabihin dito ang mga nangyari pero mas gusto niyang unahin muna ang kapakanan ng kanyan
Halos magsalubong ang mga kilay ni Sergio habang nakatitig sa screen ng kanyang cell phone. Nakailang beses siya sa pag-dial ng numero ni Rhea pero iisa lamang ang naririnig niya. His wife's number was out of reach, kung ano man ang rason ay hindi niya alam.Hindi ugali ni Rhea na magpatay ng cell phone. In the first place, hindi rin ito basta-bastang aalis ng kanilang rancho nang walang dahilan. May kinailangan ba itong puntahan? Kung mayroon man, bakit hindi man lang nito sa kanya nabanggit?He dialled her number once again. Sa muli, ganoon pa rin ang resulta. Hindi niya man gustong pangunahan ng pangamba pero waring iyon na nga ang umuusbong mula sa kanyang dibdib. Hindi na niya maiwasang mag-alala para sa kanyang asawa."M-May problema ba, Gio?" narinig niyang usisa ni Sofia mula sa kanyang likuran.Napalingon siya rito. "I can't contact my wife.""W-Who called you a while ago?" tanong pa nito."Si Uncle Fabian," tugon niya. "Wala raw sa rancho si Rhea. I was trying to call her no
Mahigpit na napahawak si Rhea sa manibela ng kanyang sasakyan habang sinusundan ng tingin si Richard na ngayon ay naglalakad na palapit sa kanya. Ang bahagi kung saan naroon ang driver's seat ang sadya nitong nilapitan at hindi pa mapigilan ni Rhea na makadama ng kaba dahil doon.Agad na sumagi sa isipan niya ang mga sinabi sa kanya ni Sergio. Ayon sa kanyang asawa ay nagpang-abot ito at si Richard matapos ipaalam sa kanya ng huli ang tungkol sa provision ng manang natanggap ni Sergio. Her husband thought that Richard did it on purpose. Gusto nitong nagkasira silang mag-asawa bilang ganti dahil sa hindi nito nakuha ang mga ari-arian ng mga Arganza.Nagsususpetsa pa si Sergio na si Richard ang nasa likod ng lahat ng nangyari sa kanya noon--- ang pagkakahulog niya sa kabayo hanggang noong gabing may nagtangkang pumasok sa silid na inookupa niya sa bahay ng mga Arganza. Tanging si Richard lamang ang may motibo para gawin ang lahat ng iyon. Ito lang naman ay may gustong hindi maikasal si
Binagalan na ni Rhea ang kanyang pagmamaneho nang matanawan niya na ang pangalan ng establisyementong nais niyang puntahan, ang Elyong's. Saglit niya pa munang iginala ang kanyang paningin sa paligid upang maghanap ng lugar na pagpaparadahan ng kanyang sasakyan. Hangga't maaari kasi ay hindi niya gustong pumarada sa mismong harapan ng naturang kainan.Nagpakawala pa muna siya ng isang malalim na buntonghininga bago kinabig ang manibela ng kanyang kotse. Mas pinili niyang ihinto na lamang iyon bago pa man tuluyang makarating sa may Elyong's. Sa tabi ng daan lang siya pumarada saka lumabas na mula sa may driver's seat. Siniguro niya pa munang naka-lock na lahat ng pinto ng kanyang kotse bago humakbang patungo sa sikat na kainang iyon sa San Nicholas.It was already past nine in the morning. Mula nga sa Rancho Arganza ay nagmaneho siya patungo sa bayan. Hinintay niya lang na maging abala si Sergio bago siya naghanda sa pag-alis. Ni hindi na niya nagawa pang makapagpaalam sa kanilang Uncl