Agad na napatuon ang mga mata ni Richard kay Sofia nang makapasok na siya sa silid nilang mag-asawa. Nakatayo ito sa may bintana at nakadungaw roon. Ni hindi man lang ito tuminag kahit pa alam niyang naramdaman nito ang pagdating niya."Bakit hindi ka pa natutulog?" maawtoridad na tanong niya rito habang inila-lock ang pinto.Saka lang lumingon sa kanya si Sofia nang magsalita siya. Nabanaag niya pa sa mukha nito ang kalungkutan na kahit hindi nito sabihin kung ano ang dahilan ay nahuhulaan na niya kung ano. And because of that thought, Richard's face instantly hardened. Marahas niyang iniitsa ang susi ng kanyang sasakyan sa ibabaw ng bedside table na sadyang naglikha pa ng malakas na ingay. Nasagi kasi niyon ang isang figurine. And what he did made Sofia flinched."What's with that sad look on your face, Sofia?" he said angrily while he was walking towards her."N-Nothing, I---"Hindi na natapos pa ni Sofia ang pagsasalita nang bigla ay haltakin niya ang kanang braso nito. Pain insta
"Magandang umaga, Ma'am Rhea," nakangiting bati ni Janjan sa kanya nang maabutan niya ito sa may kuwadra nang sumunod na araw. Abala ang binata sa paglilinis roon at pag-aayos ng ilang sinako na hindi niya alam kung ano ang laman."Magandang umaga rin," ganting bati niya rito sabay gala ng kanyang mga mata sa paligid. "S-Si... Si Sergio?""Naku, Ma'am, kaaalis-alis lang ho. May kailangan lang kausapin sa may bukana ng rancho. May bagong parokyanong nais kumuha ng ilang produkto rito. Nasa may bukana ho kasi ang dalang truck kaya sinadya na lang ni Sir doon.""I-I see..." biglang nanlumo niyang saad rito.Hindi niya na naman naabutan ang binata. Kahapon, ang balak niyang humiling dito na mangabayo sila ay hindi natuloy. Hindi na kasi siya lumabas ng bahay matapos niyang makausap si Sofia. Hindi niya maintindihan sa kanyang sarili pero hindi nawala sa kanyang isipan ang naging takbo ng usapan nila. Pakiramdam niya ay may kaakibat na pagbabanta ang mga huling sinabi nito.Ngayong umaga n
Maang na napatitig si Rhea kay Sergio matapos niyang marinig ang mga sinabi nito. Ni walang lumabas na ano mang salita mula sa kanyang bibig at matamang napatitig na lamang sa binata. His eyes mirrored something that almost made her held her breath.Agad siyang nag-iwas ng paningin at biglang kumilos upang lumayo rito. Dahil sa biglaan niyang pagkilos ay agad na napangiwi si Rhea. Nawaglit sa isipan niya ang tungkol sa natamong sakit ng katawan at mga galos mula sa pagkakahulog niya sa kabayo.Sergio noticed her reaction. Mabilis itong napaupo sa kanyang tabi sabay tanong sa nag-aalalang tinig. "Are you okay? Alin ang masakit?""I-It is your fault," napapangiwing sabi niya."Paanong naging kasalanan ko?" takang tanong nito. "Ako ba ang naghulog sa iyo sa kabayo?""That's not what I meant," paasik niyang sabi sabay ayos ng pagkakaupo. "Bakit ba kasi ang lapit-lapit mo? And why are you asking me to kiss you just because I asked you not to blame Janjan on what happened?"Bigla ay namutaw
Rhea roamed her eyes around the place while she was walking towards one direction. May pagmamadali pa sa bawat paghakbang na ginagawa niya. Tuloy-tuloy lang siya sa paglalakad hanggang sa marating na niya ang isang bahagi ng Rancho Arganza--- ang bahagi kung saan siya nahulog mula sa kabayo.Huminto si Rhea kung saan siya mismo bumagsak. Muli niyang iginala muna ang kanyang paningin sa paligid bago tuluyang nilapitan ang damuhang pinagtaguan niya ng dart na nakita niyang nakabaon sa binti ng kabayo. Hindi niya alam kung naroon pa iyon. Ilang araw na ang lumipas mula nang mahulog siya at hindi niya sigurado kung wala pa bang nakakita sa dart na tinago niya.When Rhea saw that no one's around, she instantly squatted on the ground. Marahan niyang hinawi ang ilang mataas na damo upang hanapin ang dart na nilagay niya roon. Hindi siya nabigo. Kahit ilang araw na ang dumaan ay hindi man lang nawala ang naturang bagay.Rhea picked it up immediately. Tumayo na siya saka matamang pinagmasdan a
Nakulong na lamang sa lalamunan ni Rhea ang kanyang pagsinghap dahil sa angkin ni Sergio ang kanyang mga labi. Halos manlaki pa ang kanyang mga mata dahil sa biglaang ginawa nito. Kung hindi lang siya inakay ng binata sa paglalakad ay baka hindi siya tuminag sa kanyang kinatatayuan. Daig niya pa kasi ang ipinako na sa sahig dahil sa paghalik nito.Narinig niya na lang ang pag-lock ni Sergio sa pinto. The next thing she knew, he was guiding her to walk towards the bed. Nakapaikot sa kanyang baywang ang isang braso nito habang ang isang kamay ay nakapigil sa kanyang batok.He was kissing her passionately. Gustuhin niya mang itulak ito at patigilin sa ginagawang pananakop sa kanyang bibig ay hindi niya magawa. Natagpuan na lang ni Rhea ang kanyang sariling mahigpit na nakahawak sa cotton shirt ng binata.A soft moan escaped from her lips. Pilit na sinasabayan niya ang bawat paghagod ng mga labi nito sa kanyang mga labi. Dahil sa pagtugon na ginawa niya ay mas naging agresibo pa ang pagha
"I-I didn't mean to lie. Gio---"Agad siyang nahinto sa pagsasalita nang idampi ni Sergio ang isang daliri nito sa kanyang mga labi. Titig na titig sa kanya ang binata na kung ano man ang iniisip nang mga sandaling iyon ay hindi na niya mahulaan."Pag-usapan natin ang tungkol sa bagay na iyan sa ibang pagkakataon, Rhea," wika nito sa pabulong na tinig. "We've been talking since a while ago. I prefer making love to you now than talking.""P-Pero---"Sa muli ay hindi siya natapos sa pagsasalita nang sumingit na naman ito. "I won't stop right now just because I found out the truth, Rhea," mariin nitong saad. "I want to mark you as mine tonight."Hindi na siya nito binigyan ng pagkakataong makasagot pa. Muli na nitong inangkin ang kanyang mga labi sa isang mapusok na halik. Naramdaman niya rin ang marahan nitong paghugot ng pagkalalaki nito mula sa kanyang entrada. Sa halip na angkinin siya agad ay pumalit ang kamay nito sa gitnang bahagi ng kanyang mga hita.She gasped and avoided his li
Pinaglipat-lipat ni Sergio ang kanyang paningin sa kanyang Uncle Fabian at Auntie Rebecca. Kasalukuyan na silang nasa loob ng study room. Ang kanyang tiyuhin ay nakapamulsa habang nakatayo sa tabi ng executive desk. Sa swivel chair na naroon ay nakaupo naman ang kasintahan nitong si Rebecca na hanggang nang mga sandaling iyon ay matatalim pa rin ang mga titig na iginagawad sa kanya.Ang almusal na dapat ay dadalhin nito para kay Rhea ay muli nitong ibinaba sa kusina. Nakiusap siyang huwag na munang gisingin ang dalaga at siya na muna ang kausapin. Hindi niya rin naman gustong pasukin nito sa silid si Rhea lalo pa't wala pang ano mang saplot sa katawan ang dalaga.Sergio heaved out a deep sigh while he was sitting on one of the visitor's chair. Mula nga sa silid ni Rhea ay agad siyang inaya ni Rebecca sa may study room upang kausapin, bagay na matapang niya namang sinunod. As a man, he wanted to face Rhea's mother. Alam niyang totoong may pananagutan na siya ngayon. Hindi na lang iyon
Agad na napatiim-bagang si Sergio nang marinig niya ang mga sinabi ng kanyang Uncle Richard. Gusto niya na itong sagutin ng maaanghang na salita kung hindi niya lang iniisip na kasama niya si Rhea nang mga sandaling iyon. Sergio knew very well that his Uncle Richard was just provoking him. May ganoon itong pag-uugali. Gagawa ito ng paraan para sa mismong bibig niya manggaling ang isang bagay na hindi niya gustong malaman ni Rhea.Alam niya kung ano ang gustong mangyari ni Richard--- gusto nitong malaman ni Rhea ang tungkol sa provision ng last will ng kanyang Lolo Abel. Kapag nalaman nga naman ng dalaga ang tungkol sa bagay na iyon ay may posibilidad na magalit ito at hindi pumayag sa pagpapakasal sa kanya. Iisipin ni Rhea na ginagamit niya lamang ito upang makuha ang lahat ng ari-ariang iniwan sa kanya ng kanyang abuelo."S-Sergio," untag ni Rhea sa pananahimik niya. Nang lumingon siya rito ay nakita niyang titig na titig sa kanya ang dalaga na wari ba ay naghihintay ng ano mang isas