141

Parang tinakasan ng sariling dugo si Dina, at sobrang nanlalamig at namumutla sa takot nang makita ang taong kanyang iniiwasan at tinatakasan. Malaki naman ang ngisi ni Diego nang makalapit ito sa kanya. Gusto mang tumakbo palayo ni Dina, pakiramdam niya'y parang nakapako ang buong katawan niya sa kinatatayuan.

Nang nasa harapan na niya si Diego, hindi maalis ni Dina ang kanyang mga mata sa lalaki. Kasunod noon ay sunod-sunod na pagtulo ng kanyang mga luha.

“Masaya ka bang makita ako, babe? Is that a tears of joy?” pabirong wika ni Diego, sabay ngising nakakaloko.

Dahan-dahan siyang lumapit sa kanya at pinahiran ang mga luha gamit ang kanyang hinlalaki.

"Hindi mo ba ako iwi-welcome?" ani nito, sabay buka ng mga bisig.

Hindi pa rin gumalaw si Dina sa kanyang kinatatayuan. Siya na mismo ang yumakap kay Dina nang mahigpit, na para bang miss na miss niya ito. Inamoy niya ang buhok nito, pababa sa leeg.

"Your scent hasn't changed at all," he said, sniffing as if he's addicted