"Daddy..."
Patakbong bumama si Sandy sa mula sa mataas na hagdan nang makita ang kaniyang ama na prenteng nakaupo sa mahabang sofa sa sala.
"Ariella, anak ko," maluha-luhang sambit ni Don Sibastino na ngayon ay nakatayo na 't hinihintay na makalapit ang anak na tatlong taon na nawalay sa kan'ya.
Sinalubog ng kaniyang mga bisig ang ngayon ay umiiyak na si Sandy. Humihikbi na itong nakayakap sa ama na matagal na rin siyang nangulila. "Sshhh... Tanan na, anak, masaya akong nagbabalik ka. Miss na miss ka na ng daddy."
"Patawad po. Patawarin mo ako, dad," lumuluhang sambit ni Sandy.
"Hindi ako kailan man nagalit sa iyo kahit pa labag sa loob ko ang ginawa mong iyon, pero, 'wag mo rin isipin na hindi kita naiintindihan. Gayun pa man, siguro ay alam mo na ngayon sa sarili mo kung bakit hindi ako pabor sa desisyon mo noon?" mahabang saad ng Don habang hinahaplos ang mababang buhok ni Sandy.
"Upo." Dalawang tango bilang tugon naman nito sa kaniyang ama.
"May natutunan ka naman ba? Nagmahal ka lang anak, walang mali ro'n. Iyon nga lang, hindi lahat nang pagmamahal ay nasusuklian pabalik. Ayos lang anak, patuloy ang buhay. Narito ako na siyang tunay na nagmamahal sa iyo. Kami lahat dito sa mansyon ay mahal ka 't hinintay ang pagbabalik mo."
Sa mga sinabing iyong ng kaniyang ama ay gumaan ang pakiramdam ni Sandy kahit papano. Hindi man lubusang nawala ang bigat, bagay sariwa pa, nabawasan naman.
"Halika na, maraming silang inihanda para sa iyo, Ariella."
"Hmmn... Gusto ko po iyan, dad. Gutom na nga talaga ako."
Naging masaya si Sandy sa kaniyang pagbabalik sa totoo niyang buhay. Binati siya ng lahat sa kanilang mga tauhan. Ngayon ay ang lahat sa mansyo 'y ay maligaya. Magana rin siyang kumain kasama ang mga ito na pinasalo na rin nila ng Don.
Hindi lingid sa kaalaman ni Don Sibastino ang nangyayari sa kaniyang anak dahil pasikreto niya itong pinapasubay-bayan. Nagagalit siya sa lalaking minahal ng kaniyang anak at hindi na lamang siya mananahimik.
"Jamie, ito ang nais kong ipagawa," ipinaliwag niya ritong mabuti ang ang kaniyang nais.
"Ito lang po ba, Young lady?"
"Oo, iyan na lang muna sa ngayon," tugon niya naman kay Jaimie na para rito ay walang kahirap-hirap ang gagawin.
"Okay, very basic lang pala," natatawang ani nito na maging si Sandy ay natawa na rin.
"Sige, aalis na muna ako, young lady. Maya talaga akong nandito ka na ulit at inuutusan ako. Ang boring kaya no'ng nawala ka."
"Sira! Sige na, gusto ko pang makausap si dad." Nagpadala na rin siya ng mensahe kay Corrine kung nasaan na siya ngayon upang hindi na ito mag-alala at alam niyang tatawagan din siya nito kapag nabasa na iyon.
Makalipas ang tatlong buwan ay pala-isipan naman kay Dimitri kung nasaan na nagpunta ang kaniyang asawa.
Kasalukuyan itong nasa opisina at mainit ang kaniyang ulo dahil sa hanggang ngayon ay hindi pa rin sumasagot ang taong gusto niyang kunin bilang jewelry designer. Nalaman niya rin sa nakalap na impormasyon nito na wala pa itong pinapasukang iba at basta na lamang naglalabas ng sarili niyang design, paunahan na lang sa mga gusto bilhin ang kaniyang mga obra.l
Naisip niya kasi na kapag sa company niya lang ito mapunta at lahat ng gawa nito ay sa kanila lang ay tiyak na sila lang ang mangunguna sa lahat dahil marami ang humahanga sa taglay nitong kakayahan sa pagdesenyo ng mga alahas.
Tatlong katok sa pinto ang nakapagpatigil ng kaniyang malalim na pag-iisip. "Come in."
Pumasok naman ang kaniyang secretary upang i-update sa kanya ang mga ipinag-uutos niya.
"Sir, Dimitri."
"Any update, Jules?" Ngunit bumuntong-hininga muna ito bago umiling.
"I'm sorry, Sir. Hindi pa rin po talaga sinasagot ng designer na iyon ang proposal natin," pagkasabi no'n ay may inilapag din itong isang papel sa table ni Dimitri. "At ayan po pala ang isa mo pang pinapagawa. Nakapagtatakang wala na po ang record ng pangalan ni Ma'am Sandy ni kahit anong bakas kung saan ito maaring magtungo ay wala rin po."
Sa mga nalamang iyon ni Dimitri ay nag-iisang linya ang kilay nito. "B*ll sh!t! Ayan lang ba ang maisasagot mo sa akin, Jules? Puro kapalpakan!" asik nito sa kaniyang secretary na ngaon ay nakatungo lamang at hindi siya makuhang tingnan dahil sa takot.
"Imposibleng nawala na lang siya nang parang bula! Ako ba ay pinagluloloko mo? Ginagawa mo ba ang trabaho mo?" bulyaw pa nito kay Jules.
"Eh, Sir. Bakit hindi kayo kumuha ng private investigator? Secretary mo po ako rito!" hindi na napilang sumamot ni Jules sa boss niyang tila kinulang sa utak.
Nagtatangis ang mga bagang na naman ni Dimitri kung kaya 't binato niya ng signing pen ang nagawa siyang sagot-saguting secretary.
"Sa tingin mo ba ay hindi ko ginawa?! Kaya nga sa iyo na rin ako nagpapatulong baka may kakayahayan ka!"
"Owww! Talaga ba, boss? Gano'n ka katiwala sa akin?" hindi naman makapaniwala itong si Jules sa narinig. Gano'n pala siya pinagkakatiwalaan ng boss niyang tila bulkan kung mag-alburoto. Para sa kanya ay isa iyong achievement.
"Tsk! Lumayas ka na nga sa harapan ko, Jules! Buwisit!" taboy niya na sa secretary. Napapikit na lamang si Dimitri at hinilot ang sintido nang bigla na naman sumakit.
'Where the hell are you, Sandy? Hindi mo 'ko puwedeng iwan nang basta gano'n na lang!'
Hindi maintindihan ni Dimitri ang kaniyang sarili. Hindi niya lubos akalain na nagawa siyang iwan ng asawa, nasanay siyang palagi nitong ginagawa ang lahat mapansin o magpatupunan niya lamang ng oras at panahon.
Aminin niya man sa hindi ay simula nang mawala si Sandy ay hinahanap-hanap ito ng kaniyang sistema lalo na ang mainit na tagpo nila sa kama na talagang napupunan ni Sandy ang kailangan ng kaniyang katawan. May kung anong hatid para sa kan'ya kapag si Sandy na ang kasiping.
Biglang lumabas sa kaniyang balintataw ang mainit ang huling mainit na tagpo nila, hindi niya akalain na iyon na pala huli.
Nag-iinit siya sa tuwing maalala kung ano ka ganda ang katawan ng kaniyang asawa. Ang lambot ng labi nito at ang makinis na balat nitong walang ka galos-galos man lang maging ang natural na amoy ng babae na talagang nakakahalina para sa kan'ya.
“Sir, may update na po ako sa designer na hinahanap mo. May mga bagong labas po siyang designs pero may problema, Sir.”
“Ayan ka na naman, Jules. Kung problema lang pala, ‘di ‘wag mo nang ituloy–”
“Hindi raw po available ang designs niya, Sir. Ang katunayan ay nakapagpatayo na siya ng sarili niyang Designing firm at malapit na rin po iyong magbukas.”
“Girl, may chika ako sa ‘yo.”“Napaka-maretes mo talaga, Cori.” Pairap naman umupo si Corrine sa tapat niya dahil sa pagtawag na naman sa kan'ya ng kaibigan. “Badtrip naman ‘to eh. ‘Wag na nga lang!” maktol pa nito. “Hmmn… Sabihin mo na, kilala kita. Alam kong hindi mo kayang manahimik kapag tungkol sa tsismis,” pang-aasar ni Sandy sa naghahabang nguso na si Corrine habang kaniyang mga mata sa ay nasa ginagawa pa rin. “Tss. Sige na nga! Kainis ka, alam na alam mo talaga ‘ko eh,” natawa naman si Sandy. “Si Dimitri mo. Talagang gusto niyang mapa sa kan’ya ang mga designs at ang gusto pa niya ay tanging i-hire ka. Paano kaya kapag nalaman ng gag*ng iyon na ikaw ang hinanap niya? Exciting ‘di ba? Sampalin mo ng million times!” gigil na sabi pa ni Corrine na dahil sa ginawa ng lalaki sa kaibigan.“Darating din tayo riyan, talagang magpapakilala ako sa kanila,” diterminadong sabi naman ni Sandy. Sisiguraduhin niyang magmamakaawa sa kan’ya si Dimitri kapag dumating ang araw na iyon! Alam
Naghihintay na lamang si Sandy sa loob ng opisina habang naro’n pa si Corrine sa labas kausap sina Dimitri at ang babaeng kasama nito. Napapailing pa rin siya mga nangyayari, akalain mo ba naman na iyong singsing na siya mismo ang nag-designed para sa kanilang mag-asawa ay sa ibang babae pala nito ipasusuot. Muling nangilid na naman ang kanyang mga luha, aminado siyang nasasaktan siya nang makita ang dalawa na magkasama. Kung paano ngumiti si Dimitri sa babaeng at ibigay nang gano'n kadali ang nais nito ay tila naman pinipiga ang puso niya. Gusto na niyang mawala ang sakit, gusto na niyang makalimutan, hinihiling na lamang niya na isang panaginip na lang sana ang lahat. Biglang bumukas ang pinto at iniluwa na nga no’n si Corrine na nakabusangot ang mukha. “Ka-imbyerna no’ng kabit ng asawa mo, ah! Ang arte, mas maganda ka pa ro’n!” “Nariyan pa ba sila?” tanong ni Sandy dahil itutuloy niya pa rin ang na-antalang plano kanina. “Wala na, pero, tinatanong no’ng damumo mong asawa kung b
Dahil sa matinding takot ni Sandy ay nawalan ito ng malay. Akala niya ay katapusan na talaga niya nang mga oras na iyon. Nakita niya ang isang kotse na nagpa-ikot-ikot sa ere matapos sumalpok ito sa isang eight wheeler truck. Sa lakas ng impact no’n ay tumilapon sa gawi ng kotse ni Sandy at pagdating na nga ni Jaimie ay nasa gano'ng ayos na ang kaniyang amo. “Young lady!” bulalas ni Jamie. Agad na pinakiramdaman ang pulso ni Sandy at nakahiga naman siya ng maluwag dahil humihinga pa naman ito bago sinuri kung may galos o sugat ba si Sandy. Nagpapasalamat naman siya dahil wala naman siyang nakitang sugat at halos rito ngunit naro'n rin ang pag-aalala kung bakit ito ang nasa lugar at walang ngang malay? Tiyak na mananagot ang kung sino man ang sumalbahe sa babae. May pinaamoy siya na kung ano kay Sandy kung kaya ‘t unti-unti naman itong nagkamalay. “Uhm.. Jaimie?” “Ako nga, mabuti at gising ka na. Ano ba ang nangyari sa iyo, young lady? Pinakaba mo naman ako.” Pagmulat ng mga mata
Chapter 7 Kinabahan man si Corrine ay hindi naman siya nagpahalata sa harap ni Dimitri, bagkos ay mas tinapangan niya pa ang expression sa kaniyang mukha. “How dare you, too. For hurting my best friend?! nais palakpakan ni Corrine ang sarili dahil hindi siya nautal nang sabihin iyon ngunit ang totoo ay nangangatog na ang kaniyang mga tuhod. Isang Dimitri Vinocencio ba naman itong tinatarayan niya. Pero sa isip-isip niya ay kailangan niyang iganti man lang ang kaibigan at ngayon ay nakapa-maiwang pa siya sa harapan ng lalaki. “It’s none of your business, Ms. Corrine. I need to see her. Nandito ako dahil nag-aalala ako sa kan'ya, kaya, please… Let me talk to my wife.” “Anong it's none of my business? She's my business, too. I'm warning you! Mr. Vinocencio. Hindi ko na hahayaan pa na saktan mo na naman ang kaibigan ko. Nasisiguro kong maayos siya rito dahil, siyempre, wala siya sa puder mo!” Tila mauubusan naman ng pasensiya si Dimitri sa kaibigan ng asawa niya. Ibang klase kasi it
Nasa VIP room na ang grupo nina Sandy at Corrine. Dito na lamang nila balak uminom at sumang-ayon naman ang mga kasamahan nila. Nakaupo si Sandy sa couch habang nakapikit ang mga mata. Muli ay nasa balintataw niya na naman ang tagpong iyon ni Dimitri at Lindsay. Ang pagyakap at halik nito sa lalaki, nasabi niya sa sariling desidido na siyang hiwalayan ang asawa ngunit ang sakit pa rin pala na makitang may iba nga itong mahal. Ang gusto lang naman niya ay magsaya at makalimot man lang sana ngayong gabi, pero hindi pa ibinalato sa kanya. Sa dinami-rami ng bar ay dito pa sila nagkita-kita. Alam ni Corrine na nasasaktan na naman ang kanyang kaibigan kung kaya ‘t tinabihan niya ito. “Are you, okay?”Saglit naman na idinilat ni Sandy ang kaniyang mga mata na namimigat dahil sa tama ng nainom niya. Hindi naman kasi siya sanay uminom kaya kahit na low alcohol lang naman ang in-order niya ay may tama pa rin siya. “Yes, I'm fine. Don't worry, unimon lang kayo at ipapahinga ko lang ‘to,” ani
Nalilito si Sandy sa mga pinagsasabi ni Dimitri. Paanong mahal siya nito gayong si Lindsay nga ang mahal nito magpa-hanggang sa ngayon?“Anong pakulo mo? Tingin mo ay paniniwalaan pa kita? Dimitri, inamin mo sa ‘kin na mahal mo ang babaeng iyon!” Hinihingal niyang sumbat. Ang galing nitong paglaruan ang damdamin niya. Ibang klase talaga!“Anong ba ang nangyari sa iyo? Na-untog ka ba? Bakit biglang ako na ngayon ang mahal mo? Pinili mo siya, ‘di ba? Wedding anniversary natin no'ng ipamukha mo sa ‘kin na mas pinipili mo siya kaya ano ‘to?! Napailing-iling naman si Dimitri dahil sa ayaw na siya paniwalaan pa ni Sandy. Gusto niya nang ayusin ang pagsasama nila, gusto niya nang bumawi at umaasa siyang hindi pa huli ang lahat. Alam niyang mahal pa siya ng asawa. Nakita niya iyon sa mga ngiti nito kanina habang lalapitan niya sana ito sa loob kanina. “Please, wife. Umuwi na tayo sa bahay. Do’n tayo mag-usap. Let me drive the car, alam kong pagod ka na,” nang hihina si Sandy. Hindi niya na
Biglang nagbalik ang kuryente, dahil do’n ay natuhan naman si Sandy. Tila napapasong Itinulak niya ito palayo sa kanya at walang salita 't tumakbo pa-akyat ng hagdan patungong silid. Tinanaw na lamang ni Dimitri si Sandy, hindi na niya nagawa pang pigilan ang asawa. Napaupo na lamang siya sa sofa at napa-sabunot sa kanyang ulo habang nakayuko. Marami pala talaga siyang hindi alam sa babae. Hindi naman mapakali si Sandy sa loob ng silid nilang mag-asawa. Pabalik-balik siya habang hawak ang kanyang labi. Tumugon siya sa halik ni Dimitri, nagustuhan niya ba?‘No! Hindi ko ginusto iyon!’ Paano niya ngayon haharapin ang lalaki? Paano sila mag-uusap?“Buwisit kasing brown out na iyan eh!” naiinis na sambit niya. Kung hindi kasi dahil do’n ay hindi niya tatawagin si Dimitri. ‘Baka isipin niyang okay na kami dahil nagpahalik ako.’“Hayyst! Nakakainis naman!” mayamaya ay nagulat siya sa sunod-sunod na katok sa pinto. Bumuga muna siya ng hangin at ikinalma ang sarili na parang walang nangy
Nang magising na si Sandy ay ka-agad na siyang naligo. Masarap din ang kaniyang naging tulog at na-miss niya rin naman na matulog sa kanilang kuwarto ni Dimitri. May mga damit naman siya rito kaya nagbihis na muna siya ng simpleng pambahay lang. May pag-uusapan pa sila ni Dimitri kaya bumaba na siya para hintayin na ito. Wala pa naman siyang natatanggap na mensahe mula kay Corrine at marahil ay tulog pa ito. Balak na sana niyang magtimpla ng kape subalit pababa pa lang siya nang manuot sa kaniyang ilong ang nakakagutom na amoy na ng mga nilulutong pagkain na nagmumula sa kusina. Naisip niya na baka si Eden na iyon kaya nagmadali na siyang tumungo ro’n na may nakapaskil na malapad na ngiti sa kanyang labi. “Good morning!” masiglang bati na nga niya ngunit agad siyang natigilan nang makita ang malapad na likod ng taong nakatalikod habang abala sa kung anong ginagawa. Napangiti naman si Dimitri nang marinig ang masiglang boses ni Sandy. Maaga talaga siya nagising para ipagluto ang as