Nang magising na si Sandy ay ka-agad na siyang naligo. Masarap din ang kaniyang naging tulog at na-miss niya rin naman na matulog sa kanilang kuwarto ni Dimitri. May mga damit naman siya rito kaya nagbihis na muna siya ng simpleng pambahay lang. May pag-uusapan pa sila ni Dimitri kaya bumaba na siya para hintayin na ito. Wala pa naman siyang natatanggap na mensahe mula kay Corrine at marahil ay tulog pa ito. Balak na sana niyang magtimpla ng kape subalit pababa pa lang siya nang manuot sa kaniyang ilong ang nakakagutom na amoy na ng mga nilulutong pagkain na nagmumula sa kusina. Naisip niya na baka si Eden na iyon kaya nagmadali na siyang tumungo ro’n na may nakapaskil na malapad na ngiti sa kanyang labi. “Good morning!” masiglang bati na nga niya ngunit agad siyang natigilan nang makita ang malapad na likod ng taong nakatalikod habang abala sa kung anong ginagawa. Napangiti naman si Dimitri nang marinig ang masiglang boses ni Sandy. Maaga talaga siya nagising para ipagluto ang as
Chapter 12Lutang na kung lutang pero iyon talaga ang pakiramdam ni Sandy. Oo, narinig niya, seryoso? Natutulala na rin siya dahil pino-proseso niya pa ang mga sinabi ni Dimitri sa kanya. Gusto nito na ayusin ang pagsasama nila. Iyon ang tanging naintindihan niya sa mga nasabi nito.“Handa akong ligawan ka ulit, okay lang kahit hindi ka pa sumagot ngayon but let me, Sands. I wanted to prove to you how I realized now that I really loved you. I was a coward! Mahal kita at ayaw kong mawala ka sa akin.”“M-mahal m-mo a-ako? Paanong nangyari iyon, Dimitri? Nakaraan mo iyan din ang sinasabi mo, eh.” Hindi pa rin siya kumbinsido. “Pero iyan ang totoo, mahal kita.”“Paano naman iyong sa babae mo?! Akala mo nakakalimuan ko iyong sinabi mong ‘I still love her’ huh, Dimitri!” panggagaya niya pa sa sinabi nito sa kanya. “Yeah, I know, mahirap na maniwala ka sa akin. Pero mahal talaga kita, Sands. Sabihin mo lang kahit anong gusto mo at gagawin ko. ‘Wag mo lang akong hiwalayan.” Lumapit na nga
“Jaime! Bakit hindi ko 'to alam? Bakit hindi mo sinabi sa akin na umalis si dad?” dismayadong tanong ni Sandy. Umalis kasi ang kanyang ama at hindi man lang nagpaalam sa kanya, wala rin umano itong pasabi kung kailan ito magbabalik. “Pasensiya na, young lady. Pero ayaw niya raw po kayong abalahin. ‘Wag ka rin daw mag-alala dahil hindi naman daw siya magtatagal.”“Paanong hindi ako nag-aalala? Matanda na si daddy. O, baka may inililihim kayo sa ‘kin? Sabihin na ninyo!” Agad naman na napailing si Jaime. “Wala, parang hindi mo naman kilala ang Don. Hindi ba ‘t sa kanya ka nagmana? Ilang taon kang nawala, hindi ka rin naman napigilan,” sabi pa ni Jaime dahil totoo namang may pinagmanahan siya. “Sabihin mo na lang sa akin kung saang bansa siya nagpunta?” tanong niya pa habang masama ang tingin kay Jaime ngunit muli na naman itong napailing.“Hindi namin alam.”“Jaime naman! Alamin mo na, please…” dahil hindi talaga siya mapalagay. Gusto niyang marinig ang boses nito upang mapanatag na
“Of course! I want to see you, babe. I'm worried, kagabi pa kita tinatawag pero hindi mo naman sinasagot,” may himig na tampong pagkasabi niya rito. Nagkatinginan naman ang tatlong empleyado at napapatanong kung si Lindsay na nga ba ang tinutukoy ng boss nila. “Siya na kaya iyon? Hindi sila bagay.”“Agree! Mukhang ma-arte at maldita. Kanina nga nabangga lang siya ni Ema ay tinalakan na niya ng bongga!” “Anong magagawa natin kung siya nga? Kita ninyo, nasa kanya na nga iyong bulaklak oh!” “Kuhh! Magtigil na nga kayo kung ayaw ninyong matanggal sa mga trabaho!” muling saway na naman ng isa nilang kasamahan.Tinataw na lamang nila ang boss at ang babae habang papalayo. “Those flower is not for you,” agad na sabi ni Dimitri kay Lindsay at nagulat pa ito nang kuhanin iyon ni Dimitri sa pagkakahawak niya.“What?! “Follow me! Let's talk at my office.” mababang boses na pagkasabi ni Dimitri. Ngayong narito naman na si Lindsay ay mumibuti na ni Dimitri na ipagtapat sa babae ang lahat. Na
Agad nang tumalikod na si Lindsay para lumabas ng opisina ni Dimitri. Pabalibag na isinara pa nito ang pinto bago pa muna ito tuluyang nakalabas. Bigla ay nangamba si Dimitri sa huling sinabi nito sa kanyang pagbabanta ngunit sa isip-isip niya ay nadala lamang siguro ng galit nito si Lindsay at hindi naman ito gagawa ng bagay na alam nitong mali at pagsisisihan sa huli. May dinukot siya sa kan'yang bulsa at napangiti nang buksan niya iyon. Nasa kanya lang naman ang couple ring na nabili niya ro’n sa shop ng kaibigan ni Sandy. Hindi niya ito naibigay kay Lindsay sa mismong araw na iyon na ipinagpasalamat niya, paniguradong mas lalo lamang niya masasaktan si Sandy kaya ibibigay niya ito sa asawa. Silang dalawa ang magsusuot nito, pero, saka na.Kapag sinagot na siyang muli nito sa kanyang panliligaw. “Ano kamo?! nabibiglang sambit naman ni Corrine sa nalaman mula sa kaibigan. “G*ga ka! Ang rupok mo! I hate you!” inis na tinalikuran nito si Sandy na naghahaba ang nguso sa paninermo
“Damn! Babalian ko ng leeg kung sino mang lalaki iyon!” nag-aalburutong parang bulkan na si Dimitri lalo pa ‘t pinatayan siya ng cellphone ni Sandy. Marahas na napa-sabunot na lamang siya sa kanyang ulo!“Jules!” tawag niya sa secretary na abala sa ginagawa sa harap ng laptop nito. Agad naman nito iniwan ang ginagawa upang puntahan na ang boss na halatang banas na naman. “Yes, boss?” “I want you to know who that bastard invites my wife! Get his name so I will ruin his business, asap!” Nabigla naman si Jules sa narinig. Ano na naman umano ang trip ng boss niya?“Seryoso? A-abot ka na talaga gano'n, sir?” Sinamaan naman siya ng tingin ni Dimitri sa pangingi-alam pa umano niya.“Just do it and don't ask!” asik pa ni Dimitri rito kaya wala namang nagawa si Jules kun ‘di sundin ang nais nito.“Tss. Nakaraan lang, iba ang kasama– Ngayon ay parang baliw kahahabol sa asawa!” sabi niya habang pabalik na sa puwesto. “What did you say?” tanong naman ni Dimitri dahil sa naririnig niya ang mahi
Inabot na nang gabi subalit hindi pa rin malaman ni Dimitri kung saan naro’n sina Sandy. Parang gusto na nga niyang magpunta sa prisinto para lang ipahanap na ito. ‘G*go! Anong akala mo kay Sandy? Bata?’ kontra ng kaniyang isipan. Maraming beses niya na rin itong tinawagan subalit hindi talaga siya sinasagot ni Sandy. Natatawa na lamang siya kung bakit ba hinahayaan niyang ganituhin siya ng asawa! Hindi pa sila tuluyang hiwalay kaya may karapatan pa rin siya kay rito. At sa oras na makita niya na ito ay ikukulong niya talaga ito at parurusahan sa pagpapahirap sa kanya! Siya na nga ang nagpapakumbaba ay mas lalo naman yata umano siyang inaabuso! ‘Do I deserve this? I am changing now. Bakit ba kasi ayaw niya akong paniwalaan?’ Naiinis na talaga siya kaya nakaisip siya ng susunod na gagawin. Siya na itong nagtitino kaya dapat maging matino na rin umano si Sandy sa kan'ya. Nagdial siya sa kanyang cellphone upang tawagan ang isang malapit na kaibigan. Si Sean Ford, may private islan
~Sandy’s Pov~Mabigat ang mga talukap subalit pinilit ko itong idilat pa unti-unti. Maging ang aking katawan ay parang may nakadagan na sampong tao sa bigat ng aking pakiram, hindi pamilyar sa akin ang silid na kinaroroonan ko ngayon. Napansin ko agad ang open window na ang kurtina nito ay sumayaw sa pag-ihip ng sariwang hangin. Presko ang hangin. Pero sandali? Nasaan na nga ba ako? Bigla ay pinilit kong isipin ang nangyari at kung nasaan ako sa sa huli kong pagkatatanda ay–Nasa Bahay ako ni Corrine, nagpaalam na ako uuwi, gas station and then– “Oh my, God!” Biglang npumasok sa isip ako ang buong pangyayari do’n sa gas station. “I'm kidnapped, but why?” tanong ko sa aking sarili. Bigla ang binalot na ako nang kaba. Hindi pala ako safe sa lugar na ito, I need to escape in here!Tumayo ako ‘t akmang lalabas na ng kuwartong ito nang biglang bumukas ang pinto nang dahan-dahan. Sa takot ko ay kumuha ako agad ng matigas na bagay na ipangpupukpok ko sa ulo ng kung sino mang masamang taong