Chapter 12Lutang na kung lutang pero iyon talaga ang pakiramdam ni Sandy. Oo, narinig niya, seryoso? Natutulala na rin siya dahil pino-proseso niya pa ang mga sinabi ni Dimitri sa kanya. Gusto nito na ayusin ang pagsasama nila. Iyon ang tanging naintindihan niya sa mga nasabi nito.“Handa akong ligawan ka ulit, okay lang kahit hindi ka pa sumagot ngayon but let me, Sands. I wanted to prove to you how I realized now that I really loved you. I was a coward! Mahal kita at ayaw kong mawala ka sa akin.”“M-mahal m-mo a-ako? Paanong nangyari iyon, Dimitri? Nakaraan mo iyan din ang sinasabi mo, eh.” Hindi pa rin siya kumbinsido. “Pero iyan ang totoo, mahal kita.”“Paano naman iyong sa babae mo?! Akala mo nakakalimuan ko iyong sinabi mong ‘I still love her’ huh, Dimitri!” panggagaya niya pa sa sinabi nito sa kanya. “Yeah, I know, mahirap na maniwala ka sa akin. Pero mahal talaga kita, Sands. Sabihin mo lang kahit anong gusto mo at gagawin ko. ‘Wag mo lang akong hiwalayan.” Lumapit na nga
“Jaime! Bakit hindi ko 'to alam? Bakit hindi mo sinabi sa akin na umalis si dad?” dismayadong tanong ni Sandy. Umalis kasi ang kanyang ama at hindi man lang nagpaalam sa kanya, wala rin umano itong pasabi kung kailan ito magbabalik. “Pasensiya na, young lady. Pero ayaw niya raw po kayong abalahin. ‘Wag ka rin daw mag-alala dahil hindi naman daw siya magtatagal.”“Paanong hindi ako nag-aalala? Matanda na si daddy. O, baka may inililihim kayo sa ‘kin? Sabihin na ninyo!” Agad naman na napailing si Jaime. “Wala, parang hindi mo naman kilala ang Don. Hindi ba ‘t sa kanya ka nagmana? Ilang taon kang nawala, hindi ka rin naman napigilan,” sabi pa ni Jaime dahil totoo namang may pinagmanahan siya. “Sabihin mo na lang sa akin kung saang bansa siya nagpunta?” tanong niya pa habang masama ang tingin kay Jaime ngunit muli na naman itong napailing.“Hindi namin alam.”“Jaime naman! Alamin mo na, please…” dahil hindi talaga siya mapalagay. Gusto niyang marinig ang boses nito upang mapanatag na
“Of course! I want to see you, babe. I'm worried, kagabi pa kita tinatawag pero hindi mo naman sinasagot,” may himig na tampong pagkasabi niya rito. Nagkatinginan naman ang tatlong empleyado at napapatanong kung si Lindsay na nga ba ang tinutukoy ng boss nila. “Siya na kaya iyon? Hindi sila bagay.”“Agree! Mukhang ma-arte at maldita. Kanina nga nabangga lang siya ni Ema ay tinalakan na niya ng bongga!” “Anong magagawa natin kung siya nga? Kita ninyo, nasa kanya na nga iyong bulaklak oh!” “Kuhh! Magtigil na nga kayo kung ayaw ninyong matanggal sa mga trabaho!” muling saway na naman ng isa nilang kasamahan.Tinataw na lamang nila ang boss at ang babae habang papalayo. “Those flower is not for you,” agad na sabi ni Dimitri kay Lindsay at nagulat pa ito nang kuhanin iyon ni Dimitri sa pagkakahawak niya.“What?! “Follow me! Let's talk at my office.” mababang boses na pagkasabi ni Dimitri. Ngayong narito naman na si Lindsay ay mumibuti na ni Dimitri na ipagtapat sa babae ang lahat. Na
Agad nang tumalikod na si Lindsay para lumabas ng opisina ni Dimitri. Pabalibag na isinara pa nito ang pinto bago pa muna ito tuluyang nakalabas. Bigla ay nangamba si Dimitri sa huling sinabi nito sa kanyang pagbabanta ngunit sa isip-isip niya ay nadala lamang siguro ng galit nito si Lindsay at hindi naman ito gagawa ng bagay na alam nitong mali at pagsisisihan sa huli. May dinukot siya sa kan'yang bulsa at napangiti nang buksan niya iyon. Nasa kanya lang naman ang couple ring na nabili niya ro’n sa shop ng kaibigan ni Sandy. Hindi niya ito naibigay kay Lindsay sa mismong araw na iyon na ipinagpasalamat niya, paniguradong mas lalo lamang niya masasaktan si Sandy kaya ibibigay niya ito sa asawa. Silang dalawa ang magsusuot nito, pero, saka na.Kapag sinagot na siyang muli nito sa kanyang panliligaw. “Ano kamo?! nabibiglang sambit naman ni Corrine sa nalaman mula sa kaibigan. “G*ga ka! Ang rupok mo! I hate you!” inis na tinalikuran nito si Sandy na naghahaba ang nguso sa paninermo
“Damn! Babalian ko ng leeg kung sino mang lalaki iyon!” nag-aalburutong parang bulkan na si Dimitri lalo pa ‘t pinatayan siya ng cellphone ni Sandy. Marahas na napa-sabunot na lamang siya sa kanyang ulo!“Jules!” tawag niya sa secretary na abala sa ginagawa sa harap ng laptop nito. Agad naman nito iniwan ang ginagawa upang puntahan na ang boss na halatang banas na naman. “Yes, boss?” “I want you to know who that bastard invites my wife! Get his name so I will ruin his business, asap!” Nabigla naman si Jules sa narinig. Ano na naman umano ang trip ng boss niya?“Seryoso? A-abot ka na talaga gano'n, sir?” Sinamaan naman siya ng tingin ni Dimitri sa pangingi-alam pa umano niya.“Just do it and don't ask!” asik pa ni Dimitri rito kaya wala namang nagawa si Jules kun ‘di sundin ang nais nito.“Tss. Nakaraan lang, iba ang kasama– Ngayon ay parang baliw kahahabol sa asawa!” sabi niya habang pabalik na sa puwesto. “What did you say?” tanong naman ni Dimitri dahil sa naririnig niya ang mahi
Inabot na nang gabi subalit hindi pa rin malaman ni Dimitri kung saan naro’n sina Sandy. Parang gusto na nga niyang magpunta sa prisinto para lang ipahanap na ito. ‘G*go! Anong akala mo kay Sandy? Bata?’ kontra ng kaniyang isipan. Maraming beses niya na rin itong tinawagan subalit hindi talaga siya sinasagot ni Sandy. Natatawa na lamang siya kung bakit ba hinahayaan niyang ganituhin siya ng asawa! Hindi pa sila tuluyang hiwalay kaya may karapatan pa rin siya kay rito. At sa oras na makita niya na ito ay ikukulong niya talaga ito at parurusahan sa pagpapahirap sa kanya! Siya na nga ang nagpapakumbaba ay mas lalo naman yata umano siyang inaabuso! ‘Do I deserve this? I am changing now. Bakit ba kasi ayaw niya akong paniwalaan?’ Naiinis na talaga siya kaya nakaisip siya ng susunod na gagawin. Siya na itong nagtitino kaya dapat maging matino na rin umano si Sandy sa kan'ya. Nagdial siya sa kanyang cellphone upang tawagan ang isang malapit na kaibigan. Si Sean Ford, may private islan
~Sandy’s Pov~Mabigat ang mga talukap subalit pinilit ko itong idilat pa unti-unti. Maging ang aking katawan ay parang may nakadagan na sampong tao sa bigat ng aking pakiram, hindi pamilyar sa akin ang silid na kinaroroonan ko ngayon. Napansin ko agad ang open window na ang kurtina nito ay sumayaw sa pag-ihip ng sariwang hangin. Presko ang hangin. Pero sandali? Nasaan na nga ba ako? Bigla ay pinilit kong isipin ang nangyari at kung nasaan ako sa sa huli kong pagkatatanda ay–Nasa Bahay ako ni Corrine, nagpaalam na ako uuwi, gas station and then– “Oh my, God!” Biglang npumasok sa isip ako ang buong pangyayari do’n sa gas station. “I'm kidnapped, but why?” tanong ko sa aking sarili. Bigla ang binalot na ako nang kaba. Hindi pala ako safe sa lugar na ito, I need to escape in here!Tumayo ako ‘t akmang lalabas na ng kuwartong ito nang biglang bumukas ang pinto nang dahan-dahan. Sa takot ko ay kumuha ako agad ng matigas na bagay na ipangpupukpok ko sa ulo ng kung sino mang masamang taong
Nasa isang bar si Lindsay at mag-isa lamang ito sa loob ng VIP room habang may hinihintay. Umiinom na rin siya paunti-unti pantanggal inip, nagbabaka-sakali lang naman siya kung sisiputin siya ng taong iyon dahil matagal na rin naman no'ng huli silang magkita. Nabaliaan niya lang naman na nakabalik na ito kung kaya ‘t naisipan niyang imbitahin upang magkausap sila. Mayamaya ay dumating na nga ang kaniyang hinihintay. Tumayo siya ‘t sinalubong ito nang mahigpit na yakap. “Welcome back!” “What do you want?” walang ganang tanong nito sa kanya. Kung hindi lamang nagpumilit itong si Lindsay ay wala naman siyang balak na makipagkita talaga! “Oh, so rude naman! Don't you miss me, lover boy?” mapang-akit na bulong pa nito sa tainga niya. Ito ang ayaw niya, dahil alam niya sa kanyang sarili na may epekto pa rin talaga sa kanya ang babae mula pa no’n. Subalit hindi siya ang gusto nito kaya wala siyang nagawa kun ‘di ang ilayo ang sarili. Umiiwas siya at nagpakalayo dahil masiyadong na siyan
"Stop, smiling at me! You're creepy!" Napa-awang ang bibig ni Kai sa sinabing iyon sa kanya ni Darius. Para sa kan'ya kasi ay iyon na ang pinaka-magandang ngiti niya tapos sasabihin lang nito 'mukha siyang creepy!' "Luuh! Hindi ka marunong matumingin ng maganda, nasa harapan mo na nga!" Irap niya sa lalaki. Ang sama ng ugali! "Manang Naida, I want to talk to you in private," sabi ni Darius sa matanda. Gusto niyang malaman kung bakit narito ang babae at kung saan niya ito nakita, ni hindi pa nga nakapagbihis ang babae. "Eh, hijo. Tinulungan niya kasi ako kanina sa mga dala kong pinamili sa palengke nang mapigtas ang isang supot ro'n at nagkalat ang mga laman at hindi niya nagdala isip. Nasabi niya rin na naghahanap siya ng trabaho kaya naro'n siya sa palengke subalit wala umano siyang nakuha. Eh, naawa naman at 'di ba kailangan nating magdagdag ng kasambahay? Siya na iyon, mukhang mabait masipag naman siya," mahabang saad ni Manang Naida. "bakit? May problema ba sa kanya? Pans
Namo-mroblema naman ngayon si Kai kung saan ba siya tutuloy? Ang malas naman kasi niya eh kung bakit ba kasi siya hinahabol ng mga panget na iyon, eh, wala naman siyang pera! Hindi rin naman siya mayaman! "Aysstt! Buwisit na buhay 'to oh! Saan ko naman kaya hahanapin iyong sinasabi ni Ate? Do'n ay magkakapera raw ako, hindi ko naman alam kung paanong pumunta sa address na binigay niya. Kung hindi ba naman tanga!" salita niyang mag-isa. "Sayang din iyong kanina, kung isinama na lang kasi niya 'ko eh! Puwede naman akong mamasukan kahit katulong lang, suplado niya porket guwapo!" Ni singkong duling nga ay wala siya. Paano siya nito ngayon kakain? "Nagugutom na 'ko!" sambit niya nang bigla kumalam ang sikmura niya. Dinukot niya ang papel na nasa kanyang bulsa upang basahin ang unang tanong hahanapin niya at kung sino pa ang mga kasunod sa listahan. "Saka ko na nga muna kayo hahanapin, baka mahuli pa ako ng mga panget na iyon. Sayang naman itong ganda ko!" Naglakad-lakad Kai Hanggang m
Napatiim bagang ako dahil sa mga sinabi ni Daniella nasagi ang ego ko dun ah, sapul na sapul.Pinulot ko ang Resignation letter niya at bago pa man siya makalampas sa akin ay nahawakan ko na siya isang braso."San ka pupunta? Hindi pa tayo tapos mag usap!" Madiin sambit ko, mataas ang pride ko at inaamin ko na hindi ako nag papatalo kahit kanino o sino.. Pero pag dating sa babaeng to ay tila ba nawawalan ako ng sasabihin."Ano?? Tapos na ang sadya ko dito Mr. Montegre.. Wala naman na tayong dapat pag usapan pa.." Pag tataray nito sabay piksi upang bawiin ang braso sakin pero hindi ko siya pinakawalan bagkus ay humugot ako ng malalim na hininga bago nag salita ng kalmado.." Ok i am sorry if i make you feel that way..hindi ko sinasadya " Pag papakumbaba ko, nagulat pa ako ng makita ang pamumula ng Mga mata niya she is fighting her tears.."Bitiwan mo ako...wag ka ng mag panggap, alam ko naman kung anong klase kang tao wag ka ng mag kunwari na may konsensya" Wika niya na halos pumiyok n
Dahil balak na ngang mag resign ni Daniella sa Hotel na pinag tatrabahuhan niya ay agad niya rin na tinanggap ang inaalok ni Lucas..Nang mga mga sandaling iyon ay napagtanto niya na Pag mamayari pala ni Mr. Montegre ang Hotel na yun dahil narin sa Pangalan nito.."Lets grab some coffee, and talk about your salary" Nakangiting wika ni Lucas kay daniella pero dahil hindi pa naman niya masyading kilala ang lalaki ay pinag isipan muna niya ang isasagot..Nahalata naman agad iyon ni lucas dahil batid niyang pinag aaralan ni daniella ang kabuuan niya.."Ms. FORTALLA, wag kang mag alala mapag kamatiwalaan ako, nais ko lamang na makatulong sayo, alam ko naman ang pinag dadaanan mo ngayon.." Senserong wika ni lucas sa nag dadalwang isip pang su Dalaga..Isang buntong hininga nalang ang naitugon ni daniella sa lalaki bago mag salita.."Sige Mr. Salvador, sasama ako sayo, pag kamatiwalaan dahil alam kong may utang ma loob din ako sayo." Wika ni daniella sabay matipid na ngumiti.Napa palatak na
THIRD PERSON POVKagaya nung una siyang hagkan ng lalaki ay hindi agad nakahuma ang dalaga.Tila ba hindi niya alam kung anong dapat gawin, hindi siya makagalaw at makapanlaban dahil sa bigat nito na nakadagan sa ibabaw niya.Nakakadama man ng takot ay hindi iyon ipinakita ni Daniella kay steve.. "Ano nasarapan ka na ba sa halik ko? At hindi ka na nakakilos?" Nakangising wika nito sa kanya ng ilayo nito ang mukha sa mukha niya.. "Nasarapan? Nakakasuka ang isang katulad mo Mr. Montegre" May pangiinsulto na ngiti ang iginawad niya sa lalaki na agad namang sumimangot.. "Talaga sigurong sinusubukan mo ako Ms. Daniella.." Mahinang wika nito, at pinagapang ang isa nitong kamay sa hita niya.. Napalunok si Daniella dahil sa gigawang iyong ng lalaki.. "Bakit? Ano bang gusto mo? Mag sumigaw ako? sa palagay ko naman ay walamg makakarinig sakin kahit mag wala ako dito.." Tugon pa ni daniella na pinapanayuan na ng balahibo sa buong katawan.. Dahil sa ginagawang pag himas ni steve sa hita niya
DANIELLA POVI clear my throat before to knock on the royal room's door." Good evening po, house keeping" Medyo malakas na wika niya inihanda niya ang matamis na ngiti sa kali mang may mg bukas na ng pinto..Pero wala namang nag bukas.. Kaya medyo nainis ako, muli akong kumatok."House keeping.." Muling wika ko."the door open, just get inside" Mula iyon sa loob ng kwarto, lalaki ang nag salita napakalalim ng boses nito na tila ba pamilyar sa kanya."Ok po, papasok na po ako" Paalam niya muna bago pihitin ang gintong seradura.Ng makapasok siya ay napasinghap siya sa ganda at laki ng kwarto first time makapasok at makakapag linis doon.Inilibot ko ang aking mata sa buong paligid.."wow.. Ang ganda naman at ang lawak" Mahinang bulalak ko, pero maya maya ay napakunot noo ako ng may mapansin.Wala namang kahit anong kalat sa loob.Parang wala pa namang gumagamit nga gamit doon.. Ang kama ganun parin ang ayus malinis..Asan na ba ang naka check in dito?Nahawakan ko ang handle ng dala ko
"Bakit mo nagawa iyon?" tanong ni Sandy nang sila na lamang dalawa ni Dimitri ang natira sa private room nito. Nag-aalangan naman na umupo si Dimitri sa tabi ni Sandy nang sumenyas itong maupo sa tabi niya. Napa-kamot pa ng ulo niya ang lalaki at hindi makatingin ng diretso sa mga mata ng asawa. "Ano na? Sumagot ka, Dimitri. Sabihin mo, sinad'ya mo ba talagang magpakalunod? Magpapakamatay ka ba dapat?" Umiling naman si Dimitri na ngayon ay kita-kita ang lungkot at pagsisisi sa mga mata. "Hindi, hindi ko gusto ang nangyari, Sands. I'm really sorry, please... Babe, takot na takot ako na akala ko ay mawawala ka na sa 'kin." Kinuha niya ang dalawang kamay ni Sandy at hinalik-halikan niya ang mga iyon habang idinikit sa kanyang mukha. Namumula ang mga mata ni Dimitri na pinipigilan ang kanyang mga luha. Napabuntong-hininga naman si Sandy dahil maging siya ay inakalang katapusan na niya. "Ikaw lang ba!" Bawi ni Sandy sa mga kamay na inirapan si Dimitri, gusto niyang malaman nitong hindi
Hindi ma-ipinta ang mukha ni Dimitri habang nakatingin kina Sandy at Clay habang kinukuhanan ng eksena. Iyon ang unang scene para sa pagtatambalan nilang dalawa at unang araw rin ng shooting nila kung saan ang tagpo ay sa isang kubo sa taniman ng mga bulaklak. Dahil sa pagkatakot sa palaka ng karakter na ginaganapan ni Sandy ay patakbo itong lalapit sa karakter ni Clay at yayakap rito nang mahigpit at kakandong nang paharap rito. Magkakaroon ng pagdadaite ng mga katawan at mahigpit na pagyakap ni Sandy sa lalaki sanhi ng ipinapakitang takot. Ngunit bago pa iyon magawa ng dalaga ay pinuputol na agad iyon ng director. Matalim na pinukol ng tingin ni Sandy ang lalaki dahil ito lang naman ang nag-utos na putulin iyong! Wala siyang pakialam kung ito ang producer ng pelikula nila. Ang nais niya ay umarte at magtrabaho ngunit tila ipinararamdam yata nito sa kaniya ang tensyon. Kung hindi siya nagkakamali ng hinala ay ayaw ni Dimitri sa tagpong yayakapin niya at kakandong siya nang paharap ka
Isang munting dila ang naramdaman ni Sandy na halos bumasa sa buo niyang mukha. Iyon ang gumising sa kaniya nang umagang iyon. Tuluyan na siyang napamulat ng mga mata nang makailang beses pa siyang tahulan ng alagang aso. Naihilamos niya sa sariling mukha ang dalawang palad at kaagad na naupo sa kama dahil kung hindi niya iyon gagawin ay lalo lamang siya nito kukulitin. “Ano bang problema mo?” baling niya sa tutang nasa tabi niya na walang tigil sa pagkawag ang buntot at tila nakangiting nakatingin sa kaniya. Tila naintindihan naman siya nito at nagpa-cute pa sa kaniya habang nagpapagulong-gulong sa ibabaw ng kama niya. "Gutom ka na ba kaya nanggigising ka na?” tanong pa ulit niya. Wala siyang pakialam kung hindi man ito sumagot o kung naiintindihan ba siya nito o hindi. Ang totoo, hindi naman talaga niya ito balak isama sa pagbabakasyon niya rito sa Adelfa’s Garden dito sa Quezon. Ang nangyari kasi, aksidente niya itong nabangga noong nagmamaneho siya paparito at ayon sa mga naka