Kanina pa pasilip-silip si Sandy sa labas o ‘di kaya ay pupunta sa may dalampasigan upang tanawin kung may paparating na ba ngunit wala man lang siyang nakitang bangka kahit isa na patungo sa kinaroroonan nilang isla. “Nakakainis naman!” bulalas niya sa sobrang inis. Samantalang si Dimitri naman ay lihim na nagbubunyi habang prenteng nakaupo sa balkonahe. Kanina pa kasi hindi mapakali ang babae, alam niyang bagot na bagot na ito. “Dimitri, wala ka man lang ba narinig sa usapan nila habang dinadala nila tayo rito?” tanong nito sa kanya. Pinagbuti naman ni Dimitri ang pagpapanggap, nagulat pa nga siya kanina nang makita niya ang pag-aalala ni Sandy sa kanya. Ang akala niya pa naman ay bubulyawan na siya nito at iisipin na kagagawan na nga niya ang pagpapadukot rito subalit, hindi, dahil inakala pa pala ni Sandy na magkasama silang nadukot. Totoong hindi siya nakapag-salita kanina dahil sa pagkamangha. Nasisiguro niyang mahal pa talaga siya ni Sandy, kita niya iyon kung paano ito mag-
Kanina pa pinipilit na matulog ni Sandy subalit hindi naman na siya dalawin ng antok. Sa totoo lang ay natutukso siyang maligo sa dagat pero wala naman siyang isusuot na panligo. “Tss… Ano ba naman kasing buhay ‘to!” Banas siyang bumangon! Lalabas na lamang siya para malibang, lilibutin na nga lang niya ang buong bahay kung ano pa ba ang naririto na puwede niyang pagka-aabalahan.Hinanap ng kanyang mga mata si Dimitri subalit nagtataka siyang wala ito roon. Isip niya ay marahil nainip na rin ito dahil wala namang makausap. Lumabas niya at nagpalinga-linga hanggang sa nakita niya nga si Dimitri na nasa dalampasigan, may kung anong ginawa. “Anong ginagawa niya?” Dahil sa kyuryusidad ay nagpasya na siyang lapitan ito na hindi naman namalayan ni Dimitri ang kanyang paglapit kung kaya ‘t hindi maiwanan na mapatitig si Sandy sa nangingintab na katawan ni Dimitri dahil sa pawis. Hindi naman niya naitatanggi na maganda talaga ang katawan ng asawa dahil alaga din naman nito ang katawan at
"Ayan, idampi-dampi mo lang kung ayaw mo ibabad sa malamig," Sabi ni Sandy habang hawak pa rin naman niya ang yelo na binalot niya lamang sa tela. Hindi nagsasalita si Dimitri at pinagsasawa niyang matitigan ng mas malapit si Sandy. "Ako na ang hahawak." Sabay hawak naman ni Dimitri sa kamay niyang hawak ang yelo ngunit parehong hindi na rin naman sila nakakilos. Napatingin naman si Sandy kay Dimitri nang ilang sigundo hanggang sa nakailang na rin siya 't nagbaba na ng tingin maging ang kanyang kamay ay binawi na niya sa pagkakahawak sa yelo. "K-kumain ka na, ayan na iyong ginawa kong sandwich," alok na niya kay Dimitri. "Wow! Mukhang masarap nga iyan ah. Tikman ko nga!" Agad ba kinagatan na iyon ni Dimitri. "Hmmn... Masarap nga! Kumain ka na rin," alok na rin sa kan'ya nito. Mabilis lamang na naubos ang dalawang sandwich nito samantalang iyong sa kan'ya ay nakakalahati pa nga lang niya. "Salamat, nabusog ako. Sana palaging ganito 'no?" Napataas naman ang kilay ni Sandy. "Ang al
Habang nagsisimula nang kumain si Sandy ay mataman lang din na nakatitig sa kanya si Dimitri. Nakailang subo na siya ngunit pansin na nga nitong hindi pa rin kumakain itong isa kaya sinita na niya ito at naiilang na rin si Sandy sa kanina pang paninitig nito sa kanya. “Wala ka bang balak kumain? Ano tititigan mo na lang ako riyan? Aba ‘y mabubusog ka talaga niyan, Dimitri!” “Ah, pasensiya na. Kanina ko pa kasi ina-abangan ang sasabihin mo tungkol sa pagkain na inihanda ko para sa atin. Masarap ba?” Nang hindi pa agad sumagot si Sandy ay napabuntong-hininga na lamang si Dimitri. “‘Wag mo nang kainin iyan, Sandy. Baka masira pa iyong tiyan mo–” Akmang kukunin na nito ang pagkain ni Sandy ang pigilan siya nito ay ilayo ang pagkain sa kanya. “Hey! Akin ‘to!” “Akin na, hindi naman masarap kaya baka mamaya niyan masira pa iyong tiyan mo. Akin na, kukuha na lang ako ng delata.” “Ano, ka ba! May sinabi ba akong hindi masarap?” tanong naman ni Sandy. “W-wala, pero hindi mo rin naman sin
Naglakad na nga si Dimitri upang lapitan ang mga bagong dating. Pribado ang islang ito kaya paanong nakapunta ang mga ito rito? Alam kaya ng kaibigan niyang si Ford ang tungkol rito?"Ah, magandang gabi ho, ano pong kailangan ninyo?" magalang na tanong ni Dimitri. "Magandang gabi, rin. Narito kami para isama na pabalik ang iyong kasama. Kung gusto mo naman ay puwede ka ring sumama sa amin pabalik sa siyudad," sabi pa ng isang lalaki kay Dimitri. Napakunot-noo siya sa sinasabi nitong isamama ng mga ito ang asawa niya. Para saan? "Sandali lang, bakit ninyo isasama ang asawa ko? Sinong nag-utos niyan, huh?" hindi mapigilan na mainis ni Dimitri. Hindi niya papayagan na basta-basta na lamang na hayaan ang asawa sa kung saan lalong-lalo na sa ganito pagkakataon, wala siyang tiwala! Hinding-hindi niya ipagkakatiwala ang asawa sa iba! "Pasensiya na, sir. Kami ay napag-utusan lang naman. At kung hindi mo naman po ibibigay ng maayos sa amin, si, Ms. Sandy ay mapipilitan kaming Kunin siya n
Umuubo-ubo si Dimitri at habang nahihirapan na huminga. Kitang-kita niya mukha ni Sandy habang luhaan na nakatunghay sa kanya. Pinilit niyang idilat pa ang mga mata dahil napapapikit na rin siya na tila ba ina-antok. Itinaas niya ang isang kamay upang abutin ang magandang mukha ni Sandy habang nakahilig ang ulo niya sa kanlungan nito. "H-huwag k-ka n-nang, u-umiyak... P-patawarin m-o a-ako, k-kasalanan k-ko i-ito," nahihirapan na sambit sa mga katagang iyon ni Dimitri. Umiling-iling naman si Sandy at umiiyak na hinawakan din ang kamay ni Dimitri na nasa kanyang mukha. "Dimitri, kumapit ka lang! Dadalhin kita sa ospital, huh? 'Wag ka na munang magsalita... Nandito lang ako." Binalingan na niya ang tatlong lalaki na nakatunghay lang sa kanila. "Ano pang hinihintay ninyo?! Tulungan niyo na 'kong dalhin sa ospital ang asawa ko!" Nagtinginan naman ang tatlo bago siya sinunod ng mga ito. Nauna nang lumakad ang isa patungo sa bangka habang iyong dalawa naman ang pinagtulungan na buhatin
"A-anong i-ibig mong sabihin, Jaime?" nagulantang si Sandy sa kanyang nalaman mula kay Jaime. "Oo, nang malaman ko ang nangyari sa iyo ay ka-agad na akong kumilos para mabawi ka kay Dimitri. Ako rin ang nag-utos na na kung magmatigas ito ay gawin na nila ang nararapat," saad pa nito. "Niloloko mo ba 'ko, Jaime? Bakit niya naman gagawin ang bagay na iyon?""Ikaw lamang ang makaka-sagot niyan, ano bang gina ninyo habang naro'n kayo sa isla?" tanong nito sa kanya. Do'n ay inalala ni Sandy ang nangyari habang naro'n sila. Wala itong ibang bukang bubigi kun 'di ay ang makapag-usap sila at pagbigyan niya ito ng isa pang pagkakataon. Nanghihinang napaupo si Sandy, hindi man lang iyon pusok sa kanyang isipan. Hindi niya inakala na a-abot sa gano'n sir Dimitri. Pero isa lang ang alam niya, iyon ay nagsisisi na ito at ilang ulit din nitong sinabi kung gaano siya nito ka-mahal. 'Pero totoo naman kaya iyon?'Hindi na niya talaga alam, litong-lito na siya! Napapikit siya ay inalala ang mukha
"Girl, ano ba talaga ang plano mo? Iyong totoo?" tanong ni Corrine sa kanya nang i-kuwento niya rito na nagpunta si Lindsay sa ospital upang bisitahin si Dimitri. "Girl, ayaw mo bang lumagay muna sa tahimik ang buhay mo? Huminga ka man lang muna, iyong walang isipin tungkol sa dalawang 'yon! Sinabi na mismo ni Dimitri na hindi pumayag ang kabit niya na maghiwalay sila, 'di ba? Lalo lang gugulo ang buhay mo!" "Gusto ko rin naman na maging tahimik ang buhay ko, Corrine. Pero paano ko mapapaintindi kay Dimitri ang nais ko? Ayaw niya akong tantanan. Kita mo nang nagawa na nga niya akong dalhin sa islang iyon!" Bumuntong-hininga si Sandy dahil nahihirapan siya sa situwasyon nila gayung hindi pa rin nagiging si Dimitri. Hindi niya naman magawang iwan 'to ngayon, ano na lang ang sasabihin ng pamilya nito lalo na ang abuelo at abuela. "Kung ayaw mo talaga, wala na iyan siyang magagawa! Pakiusap, unahin mo naman sana ngayon ang sarili mo." Dahil do'n ay tila nabuksan ang kanyang pag-iisip a
"Stop, smiling at me! You're creepy!" Napa-awang ang bibig ni Kai sa sinabing iyon sa kanya ni Darius. Para sa kan'ya kasi ay iyon na ang pinaka-magandang ngiti niya tapos sasabihin lang nito 'mukha siyang creepy!' "Luuh! Hindi ka marunong matumingin ng maganda, nasa harapan mo na nga!" Irap niya sa lalaki. Ang sama ng ugali! "Manang Naida, I want to talk to you in private," sabi ni Darius sa matanda. Gusto niyang malaman kung bakit narito ang babae at kung saan niya ito nakita, ni hindi pa nga nakapagbihis ang babae. "Eh, hijo. Tinulungan niya kasi ako kanina sa mga dala kong pinamili sa palengke nang mapigtas ang isang supot ro'n at nagkalat ang mga laman at hindi niya nagdala isip. Nasabi niya rin na naghahanap siya ng trabaho kaya naro'n siya sa palengke subalit wala umano siyang nakuha. Eh, naawa naman at 'di ba kailangan nating magdagdag ng kasambahay? Siya na iyon, mukhang mabait masipag naman siya," mahabang saad ni Manang Naida. "bakit? May problema ba sa kanya? Pans
Namo-mroblema naman ngayon si Kai kung saan ba siya tutuloy? Ang malas naman kasi niya eh kung bakit ba kasi siya hinahabol ng mga panget na iyon, eh, wala naman siyang pera! Hindi rin naman siya mayaman! "Aysstt! Buwisit na buhay 'to oh! Saan ko naman kaya hahanapin iyong sinasabi ni Ate? Do'n ay magkakapera raw ako, hindi ko naman alam kung paanong pumunta sa address na binigay niya. Kung hindi ba naman tanga!" salita niyang mag-isa. "Sayang din iyong kanina, kung isinama na lang kasi niya 'ko eh! Puwede naman akong mamasukan kahit katulong lang, suplado niya porket guwapo!" Ni singkong duling nga ay wala siya. Paano siya nito ngayon kakain? "Nagugutom na 'ko!" sambit niya nang bigla kumalam ang sikmura niya. Dinukot niya ang papel na nasa kanyang bulsa upang basahin ang unang tanong hahanapin niya at kung sino pa ang mga kasunod sa listahan. "Saka ko na nga muna kayo hahanapin, baka mahuli pa ako ng mga panget na iyon. Sayang naman itong ganda ko!" Naglakad-lakad Kai Hanggang m
Napatiim bagang ako dahil sa mga sinabi ni Daniella nasagi ang ego ko dun ah, sapul na sapul.Pinulot ko ang Resignation letter niya at bago pa man siya makalampas sa akin ay nahawakan ko na siya isang braso."San ka pupunta? Hindi pa tayo tapos mag usap!" Madiin sambit ko, mataas ang pride ko at inaamin ko na hindi ako nag papatalo kahit kanino o sino.. Pero pag dating sa babaeng to ay tila ba nawawalan ako ng sasabihin."Ano?? Tapos na ang sadya ko dito Mr. Montegre.. Wala naman na tayong dapat pag usapan pa.." Pag tataray nito sabay piksi upang bawiin ang braso sakin pero hindi ko siya pinakawalan bagkus ay humugot ako ng malalim na hininga bago nag salita ng kalmado.." Ok i am sorry if i make you feel that way..hindi ko sinasadya " Pag papakumbaba ko, nagulat pa ako ng makita ang pamumula ng Mga mata niya she is fighting her tears.."Bitiwan mo ako...wag ka ng mag panggap, alam ko naman kung anong klase kang tao wag ka ng mag kunwari na may konsensya" Wika niya na halos pumiyok n
Dahil balak na ngang mag resign ni Daniella sa Hotel na pinag tatrabahuhan niya ay agad niya rin na tinanggap ang inaalok ni Lucas..Nang mga mga sandaling iyon ay napagtanto niya na Pag mamayari pala ni Mr. Montegre ang Hotel na yun dahil narin sa Pangalan nito.."Lets grab some coffee, and talk about your salary" Nakangiting wika ni Lucas kay daniella pero dahil hindi pa naman niya masyading kilala ang lalaki ay pinag isipan muna niya ang isasagot..Nahalata naman agad iyon ni lucas dahil batid niyang pinag aaralan ni daniella ang kabuuan niya.."Ms. FORTALLA, wag kang mag alala mapag kamatiwalaan ako, nais ko lamang na makatulong sayo, alam ko naman ang pinag dadaanan mo ngayon.." Senserong wika ni lucas sa nag dadalwang isip pang su Dalaga..Isang buntong hininga nalang ang naitugon ni daniella sa lalaki bago mag salita.."Sige Mr. Salvador, sasama ako sayo, pag kamatiwalaan dahil alam kong may utang ma loob din ako sayo." Wika ni daniella sabay matipid na ngumiti.Napa palatak na
THIRD PERSON POVKagaya nung una siyang hagkan ng lalaki ay hindi agad nakahuma ang dalaga.Tila ba hindi niya alam kung anong dapat gawin, hindi siya makagalaw at makapanlaban dahil sa bigat nito na nakadagan sa ibabaw niya.Nakakadama man ng takot ay hindi iyon ipinakita ni Daniella kay steve.. "Ano nasarapan ka na ba sa halik ko? At hindi ka na nakakilos?" Nakangising wika nito sa kanya ng ilayo nito ang mukha sa mukha niya.. "Nasarapan? Nakakasuka ang isang katulad mo Mr. Montegre" May pangiinsulto na ngiti ang iginawad niya sa lalaki na agad namang sumimangot.. "Talaga sigurong sinusubukan mo ako Ms. Daniella.." Mahinang wika nito, at pinagapang ang isa nitong kamay sa hita niya.. Napalunok si Daniella dahil sa gigawang iyong ng lalaki.. "Bakit? Ano bang gusto mo? Mag sumigaw ako? sa palagay ko naman ay walamg makakarinig sakin kahit mag wala ako dito.." Tugon pa ni daniella na pinapanayuan na ng balahibo sa buong katawan.. Dahil sa ginagawang pag himas ni steve sa hita niya
DANIELLA POVI clear my throat before to knock on the royal room's door." Good evening po, house keeping" Medyo malakas na wika niya inihanda niya ang matamis na ngiti sa kali mang may mg bukas na ng pinto..Pero wala namang nag bukas.. Kaya medyo nainis ako, muli akong kumatok."House keeping.." Muling wika ko."the door open, just get inside" Mula iyon sa loob ng kwarto, lalaki ang nag salita napakalalim ng boses nito na tila ba pamilyar sa kanya."Ok po, papasok na po ako" Paalam niya muna bago pihitin ang gintong seradura.Ng makapasok siya ay napasinghap siya sa ganda at laki ng kwarto first time makapasok at makakapag linis doon.Inilibot ko ang aking mata sa buong paligid.."wow.. Ang ganda naman at ang lawak" Mahinang bulalak ko, pero maya maya ay napakunot noo ako ng may mapansin.Wala namang kahit anong kalat sa loob.Parang wala pa namang gumagamit nga gamit doon.. Ang kama ganun parin ang ayus malinis..Asan na ba ang naka check in dito?Nahawakan ko ang handle ng dala ko
"Bakit mo nagawa iyon?" tanong ni Sandy nang sila na lamang dalawa ni Dimitri ang natira sa private room nito. Nag-aalangan naman na umupo si Dimitri sa tabi ni Sandy nang sumenyas itong maupo sa tabi niya. Napa-kamot pa ng ulo niya ang lalaki at hindi makatingin ng diretso sa mga mata ng asawa. "Ano na? Sumagot ka, Dimitri. Sabihin mo, sinad'ya mo ba talagang magpakalunod? Magpapakamatay ka ba dapat?" Umiling naman si Dimitri na ngayon ay kita-kita ang lungkot at pagsisisi sa mga mata. "Hindi, hindi ko gusto ang nangyari, Sands. I'm really sorry, please... Babe, takot na takot ako na akala ko ay mawawala ka na sa 'kin." Kinuha niya ang dalawang kamay ni Sandy at hinalik-halikan niya ang mga iyon habang idinikit sa kanyang mukha. Namumula ang mga mata ni Dimitri na pinipigilan ang kanyang mga luha. Napabuntong-hininga naman si Sandy dahil maging siya ay inakalang katapusan na niya. "Ikaw lang ba!" Bawi ni Sandy sa mga kamay na inirapan si Dimitri, gusto niyang malaman nitong hindi
Hindi ma-ipinta ang mukha ni Dimitri habang nakatingin kina Sandy at Clay habang kinukuhanan ng eksena. Iyon ang unang scene para sa pagtatambalan nilang dalawa at unang araw rin ng shooting nila kung saan ang tagpo ay sa isang kubo sa taniman ng mga bulaklak. Dahil sa pagkatakot sa palaka ng karakter na ginaganapan ni Sandy ay patakbo itong lalapit sa karakter ni Clay at yayakap rito nang mahigpit at kakandong nang paharap rito. Magkakaroon ng pagdadaite ng mga katawan at mahigpit na pagyakap ni Sandy sa lalaki sanhi ng ipinapakitang takot. Ngunit bago pa iyon magawa ng dalaga ay pinuputol na agad iyon ng director. Matalim na pinukol ng tingin ni Sandy ang lalaki dahil ito lang naman ang nag-utos na putulin iyong! Wala siyang pakialam kung ito ang producer ng pelikula nila. Ang nais niya ay umarte at magtrabaho ngunit tila ipinararamdam yata nito sa kaniya ang tensyon. Kung hindi siya nagkakamali ng hinala ay ayaw ni Dimitri sa tagpong yayakapin niya at kakandong siya nang paharap ka
Isang munting dila ang naramdaman ni Sandy na halos bumasa sa buo niyang mukha. Iyon ang gumising sa kaniya nang umagang iyon. Tuluyan na siyang napamulat ng mga mata nang makailang beses pa siyang tahulan ng alagang aso. Naihilamos niya sa sariling mukha ang dalawang palad at kaagad na naupo sa kama dahil kung hindi niya iyon gagawin ay lalo lamang siya nito kukulitin. “Ano bang problema mo?” baling niya sa tutang nasa tabi niya na walang tigil sa pagkawag ang buntot at tila nakangiting nakatingin sa kaniya. Tila naintindihan naman siya nito at nagpa-cute pa sa kaniya habang nagpapagulong-gulong sa ibabaw ng kama niya. "Gutom ka na ba kaya nanggigising ka na?” tanong pa ulit niya. Wala siyang pakialam kung hindi man ito sumagot o kung naiintindihan ba siya nito o hindi. Ang totoo, hindi naman talaga niya ito balak isama sa pagbabakasyon niya rito sa Adelfa’s Garden dito sa Quezon. Ang nangyari kasi, aksidente niya itong nabangga noong nagmamaneho siya paparito at ayon sa mga naka