Umuubo-ubo si Dimitri at habang nahihirapan na huminga. Kitang-kita niya mukha ni Sandy habang luhaan na nakatunghay sa kanya. Pinilit niyang idilat pa ang mga mata dahil napapapikit na rin siya na tila ba ina-antok. Itinaas niya ang isang kamay upang abutin ang magandang mukha ni Sandy habang nakahilig ang ulo niya sa kanlungan nito. "H-huwag k-ka n-nang, u-umiyak... P-patawarin m-o a-ako, k-kasalanan k-ko i-ito," nahihirapan na sambit sa mga katagang iyon ni Dimitri. Umiling-iling naman si Sandy at umiiyak na hinawakan din ang kamay ni Dimitri na nasa kanyang mukha. "Dimitri, kumapit ka lang! Dadalhin kita sa ospital, huh? 'Wag ka na munang magsalita... Nandito lang ako." Binalingan na niya ang tatlong lalaki na nakatunghay lang sa kanila. "Ano pang hinihintay ninyo?! Tulungan niyo na 'kong dalhin sa ospital ang asawa ko!" Nagtinginan naman ang tatlo bago siya sinunod ng mga ito. Nauna nang lumakad ang isa patungo sa bangka habang iyong dalawa naman ang pinagtulungan na buhatin
"A-anong i-ibig mong sabihin, Jaime?" nagulantang si Sandy sa kanyang nalaman mula kay Jaime. "Oo, nang malaman ko ang nangyari sa iyo ay ka-agad na akong kumilos para mabawi ka kay Dimitri. Ako rin ang nag-utos na na kung magmatigas ito ay gawin na nila ang nararapat," saad pa nito. "Niloloko mo ba 'ko, Jaime? Bakit niya naman gagawin ang bagay na iyon?""Ikaw lamang ang makaka-sagot niyan, ano bang gina ninyo habang naro'n kayo sa isla?" tanong nito sa kanya. Do'n ay inalala ni Sandy ang nangyari habang naro'n sila. Wala itong ibang bukang bubigi kun 'di ay ang makapag-usap sila at pagbigyan niya ito ng isa pang pagkakataon. Nanghihinang napaupo si Sandy, hindi man lang iyon pusok sa kanyang isipan. Hindi niya inakala na a-abot sa gano'n sir Dimitri. Pero isa lang ang alam niya, iyon ay nagsisisi na ito at ilang ulit din nitong sinabi kung gaano siya nito ka-mahal. 'Pero totoo naman kaya iyon?'Hindi na niya talaga alam, litong-lito na siya! Napapikit siya ay inalala ang mukha
"Girl, ano ba talaga ang plano mo? Iyong totoo?" tanong ni Corrine sa kanya nang i-kuwento niya rito na nagpunta si Lindsay sa ospital upang bisitahin si Dimitri. "Girl, ayaw mo bang lumagay muna sa tahimik ang buhay mo? Huminga ka man lang muna, iyong walang isipin tungkol sa dalawang 'yon! Sinabi na mismo ni Dimitri na hindi pumayag ang kabit niya na maghiwalay sila, 'di ba? Lalo lang gugulo ang buhay mo!" "Gusto ko rin naman na maging tahimik ang buhay ko, Corrine. Pero paano ko mapapaintindi kay Dimitri ang nais ko? Ayaw niya akong tantanan. Kita mo nang nagawa na nga niya akong dalhin sa islang iyon!" Bumuntong-hininga si Sandy dahil nahihirapan siya sa situwasyon nila gayung hindi pa rin nagiging si Dimitri. Hindi niya naman magawang iwan 'to ngayon, ano na lang ang sasabihin ng pamilya nito lalo na ang abuelo at abuela. "Kung ayaw mo talaga, wala na iyan siyang magagawa! Pakiusap, unahin mo naman sana ngayon ang sarili mo." Dahil do'n ay tila nabuksan ang kanyang pag-iisip a
Makalipas ang dalawang lingo mula nang makalabas na si Dimitri sa hospital ay ngayon lang ulit sila nagkaharap ni Sandy.Tinitigan ni Dimitri ang kasunduan na nakapaloob sa divorce agreement at ilang cards sa kanyang mga kamay. Napa-angat ang tingin niya kay Sandy habang nakasalubong ang mga kilay!“Sigurado ka?” asik niya ‘t nagpipigil ng galit. Napataas kilay naman si Sandy “Oo, sa tingin mo ba ay may oras pa akong magbiro? Pirmahan mo na iyan para maasikaso na ‘t matapos na agad.Pinakatitigan ni Dimitri ang asawa. Sa tatlong taon nilang kasal. Ginawa nito ang lahat para maging karapat-dapat bilang asawa niya ‘t dalhin ang apilyedo ng Vinocencio. Ngunit sa nakikita niya ngayon ay ibang-iba na ito sa nakilala niyang si Sandy. Napapatanong na lang siya sa kanyang sarili kung dahil ba sa kasamaan niyang nagawa rito kung kaya ‘t bigla na lamang ang pagbabagi nito?Kung dati ay wala kang makikita rito kung ‘di ang maganda at maamo nitong mukha? Ngayon ay halata ang magkainip at ani m
‘Mukhang hindi naman talaga siya nagpunta!’ Imposible kasing 20 minutes na lang naman ang sinabi niyang maghintay ito ay hindi pa nito magagawa!Sumakay na siya ng kotse at habang nakaupo ay huminga siya ng malalim dahil mukhang mabibigo na naman siyang magawa ang pag-apply ng pagdi-divorce nilang dalawa. Muli niya itong tinawagan upang sabihin na papunta na talaga siya. “Dimitri, hindi ka naman talaga napunta sa Civil Affairs Bureau, ‘di ba?Muli ay naiinis na naman si Dimitri “Ako? Ano tingin mo sa akin? Katulad mong walang isang salita?” Si Sandy na nga umano ang nahuli ng dating ay siya pa ang paghihinalaan nito!Ngunit sigurado si Sandy na hindi talaga ito pumunta, "Kung gayon ay padalhan mo ako ng larawan ng pinto ng Civil Affairs Bureau katunayan na nariyan ka nga–”Ngunit nabitin ang sasabihin ni Sandy nang pinatayan na siya ni Dimitri ng tawag.Sa inis ay pinaghahampas ni Sandy ang kanyang manibela. “Ahhh! Ang yabang niya talaga!”Nakatanggap siya ng mensahe kay Corrine na
"Magkano ba ang halaga ng kotseng ‘to?" tanong ni Corrine nang makababa na siya sa kotse at tinitigan ang sports car na nakaipit sa ilalim ng puwetan ng Volkswagen nilang dala. “Hindi ko alam, for sure ay mahal iyan. Akala ko, alam mo.”“Gosh, girl! Ang mahal nito. Nagpa-panic ako, pero hindi ako tanga!" ani niya dahil tiyak na malaking pera ang kailangan para sa pagpapa-ayos nito. Bumaba na rin si Sandy para matingnan kung alin nga ba ang may sira. “Nasaan ba?”Nagka-panabay silang bumaba ng isang lalaki na may ari ng sport car. Matangkad ito at maputi, naka-shades ito kung kaya ‘’t hindi tanging ang kalahati lang ng mukha nito ang nakikita nila lalo na ang natural na mapula nitong labi at matangos na ilong. Nang magtapat na sila ay iniluwa nito ang chewing gum at nginitian silang dalawa at muling bumaling ang mga mata kay Sandy. “Hi beautiful, parang pamilyar ang mukha mo sa akin, nagkakilala na ba tayo minsan?” Nakangiting tanong nito kay Sandy. Sa sinabing iyon ng lalaki ay sak
Napangiti si Corrine pagkapasok ng elevator hanggang sa pintuan ng opisina ng CEO, narinig nito ang boses na nagmumula sa loob, "Nandito ba si Ms. Ariela?” tanong pa na boses ng isang lalaki at sila na nga ang hinihintay. Nang bumukas ang pinto ay sabay silang nagulat nang makita nilang si Darius ang bumungad sa kanila. "Mr. Altamonte, magandang hapon po. Ako si Ariela, ang owner ng Ariela's Jewelry,” magalang na bati nito kay Darius. “At siya naman si Sandy, magpakilala naman na kayo ‘di ba? Siya ang assistant ko.”"Assistant ka niya?” aliw na tanong nito kay Sandy. “Kuya, Nalulugi na ba ang kumpanya mo para hayaan mo pang magtrabaho ang asawa mo?” natatawang tanong nito kay kay Dimitri na naro'n din pala. Sinundan ng tingin ni Sandy kung saan nakatututok ang mga mata ni Darius at nakita nga niya sa loob ang asawa na prenteng nakaupo sa sofa malapit sa pintuan.Kahit na silhouette lang ito, nakikilala pa rin ito ni Sandy sa isang sulyap na si Dimitri nga iyo at hindi niya maiwasan
Nakatulog si Sandy buong byahe at wala rin siyang narinig na kahit na ano. Nang iminulat niya ang kanyang mga mata ay agad siyang nagtaka kung bakit hindi naman ang shop ang kinaroroonan nila kun 'di nasa tapat sila ng newly developed apartment. Napalingon siya kay Corrine na abala sa kalalaro sa cellophone nito na nagtataka rin na natunghay sa kanya. "May bago ba tayong kliyente?" tanong ni Sandy kay Corrine na agad naman na lumapad ang ngiti sa labi sabay itinaas ang susi. Wala siyang ideya na ikinuha siya ng bagong matitirhan ng kaibigan. Hindi gaano kalakihan ngunit may tatlong silid at isa ro'n ang masters bedroom na para sa kanya. "Naisip kong mas maganda kung dito ka, mas mapapanatag ako dahil ma safe ka rito. Hindi naman it9 kalayuan sa shop kaya hangga 't hindi pa granted ang divorce ninyo ay nag-aalala ako na baka king6ano na naman ang gaein sa iyong g*gong iyon! Naka-pangalan ito sa pangalan ko pansamantala at kapag malaya ka na sa lalaking iyon ay isasalin ko na