Chapter 6 - Worried

Dahil sa matinding takot ni Sandy ay nawalan ito ng malay. Akala niya ay katapusan na talaga niya nang mga oras na iyon. Nakita niya ang isang kotse na nagpa-ikot-ikot sa ere matapos sumalpok ito sa isang eight wheeler truck. 

Sa lakas ng impact no’n ay tumilapon sa gawi ng kotse ni Sandy at pagdating na nga ni Jaimie ay nasa gano'ng ayos na ang kaniyang amo. 

“Young lady!” bulalas ni Jamie. Agad na pinakiramdaman ang pulso ni Sandy at nakahiga naman siya ng maluwag dahil humihinga pa naman ito bago sinuri kung may galos o sugat ba si Sandy. Nagpapasalamat naman siya dahil wala naman siyang nakitang sugat at halos rito ngunit naro'n  rin ang pag-aalala kung bakit ito ang nasa lugar at walang ngang malay? Tiyak na mananagot ang kung sino man ang sumalbahe sa babae. 

May pinaamoy siya na kung ano kay Sandy kung kaya ‘t unti-unti naman itong nagkamalay. “Uhm.. Jaimie?” 

“Ako nga, mabuti at gising ka na. Ano ba ang nangyari sa iyo, young lady? Pinakaba mo naman ako.” 

Pagmulat ng mga mata ni Sandy ay ang mukha ni Jaime na agad ang nabungaran niya. Sandali siyang natigilan at inalala ang mga nangyari, kung bakit siya naro'n. Bigla naman siyang napabalikwas at pinakiramdaman ang kaniyang sarili. “God! Buhay pa ba ‘ko? Jaimie, nakikita mo ‘ko?” 

“Huh? O-opo, naman. Anong ba ang nangyayari sa iyo?” nagtatakang tanong pa muli ni Jamie sa ikinikilos ni Sandy. 

“Iyong kotse? Nasa’n na? Nakita kong tatamaan ako no’n kanina, sa akin iyon papunta–”

“Young lady, buhay ka pa at hindi ka natamaan. Ayon oh. Naro'n ang kotseng na-aksidente kanina. Suwerte mo nga ‘t hindi ka nasapul.” Nakahinga naman siya ng maayos sa nalaman. 

“Salamat naman, kumusta naman iyong sakay no’n? Nabuhay naman siguro ‘di ba?” 

“Hmmn… Hindi ko alam, basta isinugod naman agad ang biktima sa pinaka-malapit na ospital. Sa susunod ay mag-iingat na po kayo, paano kung sa susunod ay hindi ka na suwertihin? Malulungkot ang Don.” Inalalayan na siya ni Jaime palabas ng kaniyang kotse upang ilipat sa kotseng dala ni Jaime. 

“Sakay na, ipapasundo ko na lamang ang sasakyan mo rito. Kailangan mo na siguro munang magpahinga,” payo ni Jaimie sa kan'ya at hindi naman na siya umangal. 

“Jamie, sabihan mo si Corrine na tuloy ang lakad natin mamaya 6 pm. Sa ngayon ay ipapahinga ko na muna ang katawan ko. Gusto kong matulog, ihatid mo ako sa condo ko, hindi ako puwedeng makita ni daddy na ganito dahil mag-alala iyon,” ani niya. 

“Tsk. Ang bilis talaga ng balita, nasa internet na ang nangyari at naro’n ka. Ginawan ko na nang paraan, sana ay hindi malaman ni Don Sibastino. Paniguradong hindi ka na muna papayagan no’n umalis ng mansyon ‘pag nagkataon. 

Iyon ang inaalala ni Sandy. Nangako siya sa daddy niya na hindi na siya gagawa ng bagay na ikapapahamak o ikakasakit niya ngunit hindi naman siya nasaktan. Nagkataon lang naman na naro’n siya sa lugar. 

“Salamat, Jaimie. Mamaya sunduin mo ‘ko rito at sasama ka sa ‘min, okay?” 

“Okay, pagmahinga ka na po muna. Darating ako sa saktong oras.” Iyon lang at umalis na rin si Jaimie. Saktong pagkahiga naman ni Sandy sa kaniyang malambot na kama ay tumunog ang cellphone niya. Nang tingnan niya iyon ay napataas ang kan'yang kilay dahil si Dimitri iyon. 

Ayaw na sana niyang sagutin subalit baka tungkol iyon sa annulment, baka nagawa na rin nitong pirmahan ang papel. 

“Hello–”

“Sandy? Are you okay? Nasaan ka? Nasaktan ka ba?” Nagtatakang napatingin pa si Sandy sa screen ng kaniyang cellphone baka nagkamali lamang siya kanina kung sino ang caller ngunit si Dimitri nga iyon. 

“Huh? Anong klaseng tanong iyan, Dimitri?” 

“I saw the live broadcast of a car accident earlier and your car was in there. You made me worried, nasa’n ka? Pupuntahan kita,” bakas nga ang pag-aalala talaga sa tinig nito. Tila may humaplos naman sa puso ni Sandy. Talaga bang inaalala siya nito? 

“Ah, iyon ba? Walang nangyari sa akin awa ng Diyos. Bakit? Akala mo ba ay mababalo ka na?” 

Hindi naman nagustuhan ni Dimitri ang narinig mula sa asawa. Totoo ang naramdaman niyang pag-aalala rito kanina, tila ba natauhan siya sa pag-aakalang may nangyaring masama kay Sandy pero ito naman ang sasabihin ng babae sa kan'ya. 

“What?! Of course not! Where are you? Pupuntahan kita, let's talk,” pagpupumilit pa nito sa kan'ya subalit sobrang hunihila na talaga siya ng sobrang antok kung kaya ‘t hindi niya na pinagtuunan pa ng pansinesi Dimitri at basta na lamang niya ipinikit ang namimigay niya mga talukap. 

“Sandy! Hey! Bakit hindi ka na nagsasalita? Hello?” ngunit wala nang narinig pa si Dimitri kung kaya ‘t labis naman na ang kaba niyang nadamay. Baka nga may masamang nangyari sa asawa at ayaw lang ipaalam sa kanya. 

“F*ck!” napamura siya nang tuluyan nang naputol ang tawag. Sinubukan niya itong tawagang muli subalit nakapatay na ang cellphone ni Sandy dahil lowbat na kasi iyon na mas lalong nakapag-fraustrate kay Dimitri. 

“Jules, help me to find my wife! Hindi na niya sinasagot. I mean hindi ko na siya ma-contact!” 

Sinubukan naman nilang i-locate si Sandy ngunit hindi nila mahanap kung nasaan at talagang hindi nila mahahabap dahil naka-secure ang lahat kay Sandy maging ang cellphone nito. 

“I'm sorry, sir. Hindi po talaga ma-locate kung saan ito naro’n kahit pa ang cellphone niya. Iyong kotse na ginamit ni ma’am Sandy ay naiwan naman do’n sa gilid ng daan pero mayamaya ay may kumuha na rin po no’n. Maging ang plate no. ay sinubukan din nilang alaminin baka sakaling malaman kung saan tinutukoy si ma’am ngunit hindi talaga sila ma-trace iyon.” 

Napasapo naman ng kaniyang noo si Dimitri. Bakit hindi niya malalaman kung nasa’n naro'n ang asawa? 

‘May tinatagao ka ba sa akin, Sandy?’ 

O baka may nagtatago sa kan’ya? Maharas na napatayo si Dimitri. Isa lang ang kaniyang kilala ngayon na mapagtatanungan. Ang kaibigan nito kung saan niya ito kanina nakita kung kaya ‘t babalikan niya iyon. 

Nalaman naman ni Corrine ang nangyari sa kaibigan dahil tulad nga ng bilin ni Sandy ay sinabi ni Jaime iyon. “Siguro ka bang okay lang ang bff ko, Jaimie? Puntahan ko na kaya?” 

“‘Wag na, nais na lamang niya na matulog at magpahinga. Pinapasabi niya rin na tuloy raw ang lakad mamaya.” 

Napabuntong-hininga na lamang si Corrine. May tiwala naman siya sa sinasabi ni Jaimie ngunit hindi pa rin niyang maiwasan ang hindi mag-alala. Kumusta kaya ay nilakad ng kaibigan kanina? 

“Ma’am, excuse me po. May naghahanap ko sa inyo sa labas. Si Sir pogi,” singit naman ni Joan. Nangunot ang noo ni Corrine kung sinong pogi at isa pa, sarado na nga rin sila?”

“Sino ba iyon, Joan? Ako ba talaga ang hinahanap?” 

“Opo, labasin mo na lang ma’am.” Wala naman na siyang choice kun ‘di ang labasin kung sino nga ba iyon? Ngunit namilog ang kaniyang mga mata nang makita si Dimitri na nakatayo sa labas ng shop niya. Hindi pa naman siya tuluyang nakalabas kung kaya ‘y bigla siyang bumalik papasok ng opisina. 

“Joan! Sinabi mo ba na narito ako?” 

“Yes, ma’am. Bakit po? Napakagat-labi si Corrine dahil baka kung ano ang sad’ya ng lalaki sa kanya.

“Jamie, paano ba? Ano sasabihin ko?” 

“Hayaan mo lang, sabihin mo na lang wala kang alam kung nasaan si Young lady.” Bumuga na muna ng hangin mula sa kaniyang dibdib si Corrine at umaktong natural. 

“Oh, hi! Hinanap mo raw ako Mr. Vinocencio?” 

“Yes, I came here to ask you where Sandy is? Puwede ko bang malaman?” Napatakip naman ng bibig kunwari si Corrine at umaktong hindi ayos. 

“Isa nga rin iyan sa problem ko, Mr. Vinocencio. Wala rin akong alam kung nasa’n siya ngayonn eh! Nag-aalala rin ako, nitong nakaraan lang din kasi kami nagkita Ng kaibigan kong iyon kaya hindi pa kami gaano nakapag-usap na dalawa.” 

Bagsak naman ang balikat ni Dimitri. Talagang marami siyang hindi alam sa kanyang asawa. 

“Gano'n ba? But if you see here or come back here ay sabihan mo ako agad, please? You can call me.” 

Dahil sa curiousity ay hindi mapigilan ni Corrine na itanong kay Dimitri kung bakit nito gustong makausap si Sandy? “Puwede ko bang malaman kung bakit mo siya hinahanap?  

“I'm just worried. Gusto ko lang makitang okay talaga siya.” Napataas naman ang kilay ni Corrine. Tama ba ang narinig niya? Worried ito sa kaibigan niya. 

“Ahmm… May I know why you're so worried about my friend, Mr. Vinocencio? Ang alam ko ay may girlfriend ka at binilhan mo pa ng couple ring worth fifty millions,” hindi mapigilang tanong ni Corrine dahil kung mag-alala ito sa kaibigan niya ay tila ba hindi nito tinatago bilang asawa si Sandy. 

Gusto niyang malaman ang isasagot nito at nakahanda ang palad niyang masampal ito ngayon! 

“Yeah, but– She's my–"

Biglang tumabingi Ang mukha ni Dimitri. Malakas ang pinakawalang sampal ni Corrine subalit maging ito ay nagulat din sa kaniyang nagawa. 

'Sh!t! Bakit nauna kang nanampal, self! Wala pa nga siyang sinabi!' nag-aalalang sermon niya sa sarili. 

Matamil ang mga matang binalingan siya ng tingin ni Dimitri "How dare you to slap me?! 

'Ughh! You're dead na talaga, Corrine!'