NAPATINGIN NA SA banda ni Everly si Roscoe nang biglang maalala ang dating asawa at ang pananahimik nitong bigla. Nakita niya kung paano mangatal at manghina ang katawan ng dating asawa. Kumabog ang puso niya nang maalala na mataas ang hagdan na kinahulugan nito. Naisip niya agad na paano kung may buto itong na-dislocate o kung hindi naman ay buto na nabali at maaaring makaapekto dito nang malala? Kumunot ang noo niya, at bakas na sa mukha niya ang gumuhit na labis na pag-aalala. Subalit agad na naglaho iyon nang maramdaman niya ang mahigpit na pagyakap ni Lizzy sa kanyang katawan. Humihikbi. Isiniksik pa ng babae ang kanyang mukha sa kanyang leeg na para bang naghahanap na ng pagkalinga.“Ilang beses na kitang binalaan noon na huwag mo ng uuliting saktan si Lizzy—” Napaangat na ang mukha ni Everly at pilit na nilabanan ang kanyang mas lumalala pa doong pagkahilo. Sinalubong niya ng matalim na mga tingin ang mga mata ni Roscoe na nakatingin na rin sa kanya dito. Walang anumang liwana
HINDI MAGAWANG MAKAHUMA ni Roscoe sa mga salitang iyon na wala sa vocabulary niyang magagawang bigkasin ng isang Everly Golloso. Gulat na gulat siya. Gulat na hindi nagtagal ay napalitan ng matinding galit para sa dating asawa. Sinabihan siya nitong estupido? Hunghang?Namura pa siya! Sa sobrang galit niya ay walang pakundangan niyang nahila ang suot na kurbata sa leeg niya. Gigil na gigil siya sa dating asawa na kung yapakan siya ay ganun-ganun na lamang kanina.“Roscoe…” tantiyado at mahina ang boses na kuha ni Lizzy ng atensyon ng lalaki na matalim pa rin ang tingin sa pintuang nilabasan ni Everly ilang minuto na ang nakakalipas, halatang ayaw nitong magpaawat sa galit na nararamdaman. “Huwag mo na siyang pansinin. Sabi ko naman sa’yo na—” Hindi natuloy ang litanya ni Lizzy sa ginawang mabilis na pagputol ni Roscoe sa mga sasabihin.“I’ll ask Alexis na dalhin ka niyang muli at samahan sa hospital para magpa-check up.”“Hindi mo ba ako sasamahan?” tanong pa ng babae sa mababang t
NAKANGISI AT EXCITED na itinapat na ni Everly ang kanyang mukha sa pinto na agad namang nagbukas ang gate ng camp nang mabasa iyon. Sinalubong sila ng napakaliwanag na puting ilaw na galing sa loob. Bumukas ang lahat ng ilaw sa lugar at nagsimulang gumalaw ang long dusty robots upang salubungin din ang pagdating nila. “Welcome home, Lord S.” Sa gitna ng camp hall, ang pinakabagong balita mula sa black market ay mabilis na kumislap sa isang transparent na screen upang magpakita lang sa mga mata nina Everly at Monel. Tumaas pa ang level ng excitement ng dalawa dahil dito.“Fuck! Napansin niyo ba? Online ang S Camp!” “Ano? Ang S Camp? Ito ba iyong S Camp na bigla na lang naglaho five years ago?”“Oo, iyon nga! Babalik na kaya sila?”“Oh my God! I’ve never seen this before! Ang saya lang! Lord S is back!”Malapad nang napangiti doon si Everly dahil pakiramdam niya ay hindi sila nawala ng matagal. Marami pa rin ang nakakaalala sa kanila. Tila ba nawala ang sakit ng buo niyang katawan. N
NAIKUYOM PA NI Roscoe ang kanyang mga kamao habang tahasang naririnig niya ang palitan ng kanilang usapan. Ginagawa siyang tanga ng mag-inang ito. Hindi na niya napigilan pa ang sarili at pamartsa na siyang pumasok sa loob ng ward. Nang makita siya ni Lizzy ay mas namutla pa ang mukha nito at hindi na nagawang magsalita pa ng mga sasabihin sana sa ina niya.“Roscoe…narito ka na pala…” hilaw ang ngiti nito habang pasimpleng nangangatal na ang labi.Pinili ni Roscoe na huwag diretsang sitahin si Lizzy sa mga nangyari lalo na at naroon ang kanyang ina. Paniguradong makikialam ito sa kanila kapag agad niyang sinabi ang tungkol doon. Tumango lang si Roscoe sa Ginang bilang pagbati na kung ngumiti sa kanya ay parang isang maamong tupa na walang masamang itinuturo sa anak kanina. Masama ang magsinungaling at iyon ang gusto niyang gawin ng anak kahit may ebidensya pa ito. Hinawakan ni Roscoe sa tuktok ng ulo si Lizzy na biglang napahikbi na lang sa gesture niyang iyon. “What’s wrong? Bakit k
MARIING NAKAGAT NA ni Lizzy ang kanyang pang-ibabang labi at nilabanan na ang mga titig ni Roscoe na alam niyang may namumuo ng galit sa kanyang puso. Makikita sa kanyang mga mata na hindi siya masaya. Pakiramdam ng babae ay pinapagalitan siya ni Roscoe ngayon at kinakampihan na nito ang dating asawa; si Everly. Sa isiping iyon ay hindi na mapigilan ng babaeng kamuhian ang lalaking kaharap at sumbatan na.“Ikaw, Roscoe? Ano sa tingin mo ang ginagawa mo ngayon?” Nauubos ang pasensyang napakurap na si Roscoe. Bakit ang labas ay siya pa ang may kasalanan sa babaeng sinisita niya dahil nahuli niyang may kalokohang ginagawa at nagsisinungaling sa kanya? “Sinisita mo ako ngayon at pinagsasalitaan ng masakit dahil lang sa Everly na iyon? Tama bang gawain mo iyan?” puno pa ng hinanakit na tanong niya habang namumula na ang mga mata. “Tama ba iyan, Roscoe?!”Lumalim at nandilim pa ang mga matang nakatingin ni Roscoe sa babae. Hindi niya makuha ang logic ni Lizzy at hindi niya maintindihan ku
GABI, SA Embarcadero Restaurant. Nagmamadali ang malalaking mga hakbang ni Everly pagbaba pa lang niya ng kanyang sasakyan. Late na siya kung kaya naman ganun na lang ang kanyang pagmamadali na hindi na nagawang purihin ang lugar. Walang lingon-likod sa paligid na malakas na itinulak niya ang pintuan ng nasabing restaurant kung saan siya sinalubong ng ilang mga staff upang tanungin kung may reservation. Sinabi niya dito kung sino ang mga kasama niya kung kaya naman iginiya na siya ng isa sa kanila patungo sa banda kung nasaan ang kanilang grupo na kanina pa umano doon naghihintay. Open space iyon na matatanaw ang dagat na nagiging kulay ginto sa kislap ng mga ilaw, ngunit kinakailangan na may daananang pintuan dahil exclusive iyon sa mga event na kagaya ng gagawin nilang dinner party sa gabing iyon.“Thank you.” nakangiting sambit ni Everly nang maihatid na siya sa may pintuan ng area. Inayos muna niya ang kanyang sarili at nag-practice ng isang matingkad na ngiti upang ibigay iyon
SUMIMSIM NA SA kanyang kopita si Everly habang nakikinig pa rin sa usapan ng mga matatanda. Totoo ang sinabi ng mga kaharap niya. Ang kaarawan ng matandang babae ng mga De Andrade ay isang malaking opportunity sa lahat ng mga businessman at bago pa lang nagnenegosyo na mga pamilya upang makaani ng pabor sa kanilang pamilya. Minsan pa nga ay weird na ang mga regalong natatanggap ng matanda para lang mapansin sila ng mga ito. Mataas ang tingin ng matandang babae sa kanyang sarili, inaalagaan din nito ang kanyang reputasyon. Kung mapapasaya mo siya, tiyak gagantihan ka ng kabutihan ng matanda. Mahirap din itong kaaway, kahit anong taas pa ng reputasyon kaya nitong isadsad sa lusak.“Hindi ko alam kung narinig niyo na ang tungkol sa herbal na gamot na gustong-gusto ng matanda.” Herbal na gamot? Bakit? Ayaw na ba nito sa mga gamot na nabibili at herbal na ang gusto?“Anong klaseng herbal na gamot?” “Ulasimang bato.” Napataas ang kilay ni Everly. Noon lang niya iyon narinig. Hindi niya n
NAGPALITAN NG MAKAHULUGANG mga tingin ang magkaibigan habang parang estatwa na nakatayo pa rin doon. Unang umubo si Desmond upang klaruhin ang boses niya habang kaharap ang mga matatanda. “Pasensya na po mga Tito, sumama si Daddy sa laot sa kanyang mga tauhang nangingisda at hindi pa rin bumabalik hanggang ngayon kung kaya naman ako po muna ang pumalit sa kanya.” inumang ni Desmond ang dalawang bote ng wine na kanyang dala na nasa loob ng paper bags, “Sana po ay ma-enjoy ninyo itong lahat.” patuloy ni Desmond na ngumiti pa ng malapad kahit pa ang awkward na dito.“You’re welcome mga hijo, sige na maupo na kayo.” mosyon pa ni Arturo sa dalawang bakanteng upuan.Sabay na humakbang si Roscoe at Desmond palapit sa mga upuan kung saan ay malapit kay Everly. Bumakas agad ang problema sa mukha nila kung sino ang mauupo sa tabi ng babae. Kumindat si Desmond kay Roscoe na tila inuutusang maupo na sa tabi ng dati nitong asawa. Upang huwag ng humaba iyon ay pinili na lang ni Roscoe na maupo sa
ILANG ULIT NA napakurap ng kanyang mga mata si Lizzy. Nang sulyapan niya ang orasan, twenty minutes na ang lumipas. Mariin niyang kinagat ang pang-ibabang labi lalo na nang makita niyang titig na titig sa kanya ang mga mata ni Everly na naghihintay ng magiging sagot niya. Napalunok na siya ng laway. Pilit na kinakalma ang kanyang sarili dahil baka mamaya ay hindi na naman siya siputin ng sinumang Lord S na ‘to.“Maghintay ka. Kung hindi ka na makapaghintay, pwede ka naman ng umalis.” mataray niyang sagot.Nagkibit ng balikat si Everly na sa halip na tumayo ay inayos pa ang kanyang pagkakaupo. “Bakit ako aalis? Wala rin naman akong gagawin ngayon. Hihintayin ko na lang siya.” Napalabi na si Everly na pilit pinigilan ang mapangiti dahil para siyang shunga na hinihintay ang kanyang sarili na dumating doon. Siya si Lord S kaya nakakatawa talaga ang mga pinagsasabi ngayon ni Lizzy dito.“Alam mo Everly, nawe-weirdu’han na talaga ako sa’yo. Hindi naman lingid sa kaalaman mo ang relasyon n
NANG SUMUNOD NA araw ay sinadya ni Lizzy na hindi pumunta ng mas maaga sa napag-usapan nilang oras ni Lord S. Eksaktong alas-dose na siya dumating doon upang tiyakin na naroon na ang kanyang katagpo. Hindi naman nakaligtas sa mga mata ni Everly na pumasok na siya sa loob ng bar. Sumugat ang isang matingkad at makahulugan na ngiti sa labi ni Everly na sa mga sandaling iyon ay nasa loob na ng bar. Mabilis na siyang lumabas ng VIP room upang sadyain na banggain si Lizzy at nang magkaroon silang dalawa ng conversation kagaya nang nagdaang gabi. Gusto lang niya itong asarin at sirain ang araw niya.“Lizzy? Narito ka ulit?” mapagpanggap na gulantang na tanong ni Everly with matching panlalaki pa ng kanyang mga mata sabay ling-linga sa paligid ng bar, “Katagpo mo ba ulit iyong Lord S na sinasabi mo?”Napahawak na sa kanyang dibdib si Lizzy. Hindi na naman niya inaasahan na makikita si Everly sa bar. Namutla na ang babae na napasulyap sa kanyang pangbisig na orasan. Pakiramdam niya anumang or
ILANG MINUTO PANG sinulyapan ni Roscoe ang mga salita sa text message, ngunit hindi natinag ang puso niya. Sa ilang kadahilanan, sa tuwing sasabihin ni Lizzy ang "I love you", hindi siya nakakaramdam ng saya. Pero nang sabihin ni Everly na na-inlove siya kay Harvey, kakaiba ang nararamdaman niya sa kanyang puso. Tumikhim si Roscoe at hindi na sumagot sa text message.Umulan buong gabi. Walang tigil iyon na tila ba nagdadalamhati ang langit. Pag-uwi ni Everly, bukas pa rin ang ilaw sa sala ng kanilang mansion. May mga mangilan-ngilan pang mga maid ang nakakalat. Paakyat na siya sa itaas nang ang boses ng kanyang ama ay nanggaling sa kusina. “Kakabalik mo lang, Everly?” Napalingon na si Everly sa pintuan ng kusina nang may maamoy na humahalimuyak na sabay. Kilalang-kilala iyon ng kanyang ilong. Maliit siyang napangiti sa amang lumabas na rin doon.“Yes, Dad…” “Saan ka naman nanggaling? Makabasag-tainga ang mga kulog. Hindi ba at takot ka dito?” may himig pag-aalala pa ang kanyang tin
BAHAGYANG NAGULAT SI Harvey sa sinabing iyon ni Everly. Hindi ganito ang pagkakakilala niya sa babae na matapang. Lalong hindi niya inaasahan na magiging dependent ito. Siya? Magpapahatid sa kanya? Pauwi? Napaka-imposible noon. Ang kilala niyang Everly ay matapang at walang sinumang inuurungan.“Okay,” tanging nasabi ni Harvey na sumenyas kay Everly na pumasok na muli ng sasakyan upang huwag na itong mabasa ng tubig ng ulan na mas lumakas pa ang buhos na tila ba mas nagalit sa pag-uusap nila.“S-Salamat...”Tinupi ni Harvey ang payong na kanyang dala bago tuluyang pumasok sa loob ng sasakyan. Ilang sandali pa ay paharurot ng umalis iyon sa naturang lugar. Lingid sa kanilang kaalaman na sa hindi kalayuan, binuksan ng nakaparadang itim na sasakyan ang mga headlight nito, na nagbigay liwanag sa entrance ng bar. Matalim ang naging tingin ni Roscoe sa kotse ni Everly na may malamig na expression sa mukha. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa manibela na para bang kapag ginawa niya iyon ay m
HABANG NAIISIP NI Lizzy ang bagay na iyon ay hindi niya mapigilan ang sarili na mas kamuhian si Everly. Oras na makuha niya ang loob ng Lola ni Roscoe, paniguradong sa kanya na papabor ang matanda at hindi na sa babae. Siya na rin ang magiging bida at hindi ang dating asawa ng lalaking pinapangarap lang niya. Gusto niyang ipamukha kay Everly kung sino ba talaga siya at kung ano ang kanyang mga kakayahan. “Roscoe…” puno na ng iritasyon na untag ni Lizzy, “May kailangan ka pa ba sa babaeng iyon, ha?!” Awtomatikong umiling si Roscoe na tila nahimasmasan sa laman ng kanyang isipan. Bumaling na rin kay Lizzy na pilit ngumiti ng malaki. Ipinilig niya pa ang kanyang ulo na tila na kailangan niyang gawin iyon.“Wala na. Nakita mo ba si Lord S?” Napakagat na ng labi si Lizzy. Iniisip kung sasabihin niya ba ang totoo kay Roscoe o hindi. Sa huli, sinabi niya pa rin ang totoo para naman alam nito kung bakit siya ginabi ng ganunn sa lugar na iyon.“Hindi.” “Ano? Eh bakit ka naghintay ng ganito
MARIIN ANG PAGKAKATIKOM ni Everly ng bibig niya. Gusto ng matawa sa panghuhula ni Lizzy kung ano ang katauhan niya. Kailan pa siya naging mukhang lalaki? Syempre, hindi niya pa rin itinuloy kahit na sa loob niya ay tawang-tawa na siya dito. Kung malalaman lang nito kung sino siya, malamang hahandusay na ito sa pagkabigla niya.“Ah, lalaki? Sa pagkakaalam ko ay babae raw siya. Kung ganun, hindi pala totoo at tsismis lang iyon.”Puno ng kahulugan na tiningnan na siya ni Lizzy. Pakiramdam niya ay parang hindi na normal ang pagiging madaldal ni Everly na patungkol lahat sa ka-meet niyang si Lord S. Iyong tipong parang marami itong alam. Nabuwisit pa ditong lalo si Lizzy. Natatandaan niya kasing hindi ganito ang babae sa kanya ngunit ngayon ay ang daldal nito. Parang may something din sa mga kinikilos niya.“Maiwan na kita, nagmamadali ako.” Pagkasabi noon ay hindi na hinintay pa ni Lizzy ang sasabihin ni Everly at tuloy na siyang iniwanan. Sinundan lang siya ni Everly ng tingin na hindi
NAGKUKUMAHOG NA NAMANG pumasok ang bodyguard na nasa labas lang ng VIP room nang marinig iyon. Halata ng pagiging alerto sa kanyang mga galaw. Nakita niyang namumula na sa galit ang mukha ni Lizzy at nanlilisik na rin ang mga mata nito na hindi niya maintindihan. Hindi na roon naitago ang galit nito.“Miss Lizzy, ayos lang ba kayo?” “Mukha ba akong okay? Sa tingin mo okay lang ba akong pinaghintay na dito ng ilang oras?!” bulyaw niya na kulang na lang ay pumutok ang ugat na lumitaw sa kanyang noon nang dahil sa inis na nararamdaman.Ganunpaman ang galit na kanyang nararamdaman ay nagpasya pa rin siyang mag-send ng message kay Lord S upang alamin kung bakit wala pa rin ito doon gayong kung anong oras na iyon. Naroon na siya alas-otso pa lang ng gabi. Anong oras na iyon kung kaya naman hindi na niya mapigilang uminit ang kanyang ulo sa nabasang reply ni Lord S na umano pagkaayos ng kanyang sasakyan at ma-repair ay umuwi na siya dahil bumuhos na ang malakas na ulan. Galit na galit nang
NAKA-PLASTER NA ANG mga ngiti sa mukha ni Lizzy na halatang ready na sa pagdating ng inaasahan niyang ka-meet up sa lugar. Hindi na siya mapakali na parang hindi mapataeng pusa. Kinakailangan na niyang tumayo, saka magpalakad-lakad upang kalmahin ang kanyang sarili. Parang huminto ang buong paligid sa pag-inog pagpatak ng kamay ng orasan sa alas-otso ngunit walang Lord S na dumating at nagpakita sa kanya. Ganunpaman ay hindi pa rin naubusan ng pag-asa sa kanyang puso si Lizzy. “Miss Lizzy, wala pa po ba ang ka-meet up niyo? Lagpas ng alas-otso.” tanong ng bodyguard na kanyang kasama na sumungaw na ang ulo sa pintuan ng VIP room, ang akala niya tuloy ay si Lord S na iyon. Marahang kinagat ni Lizzy ang kanyang pang-ibabang labi sabay iling. Aaminin niyang kinakabahan na siya doon. Imposible na hindi susunod ang kausap niya sa napagkasunduan nilang oras nito. Hindi nito itataya ang kanyang pangalan para lang sirain. Iyon ang pinanghahawakan ni Lizzy kung kaya nakampante pa rin. “Baka
PAGAPANG NA SUMAMPA sa sofa si Everly habang pinapanood niya ang trailer ng bagong labas na drama ng kanyang kaibigang si Sheena nang makatanggap siya ng message mula kay Monel. Screenshot iyon ng isang text message. Kulay itim ang avatar noon at halatang naka-private ang kanyang account na ginawa lang upang gawing pang-communicate.‘Tulungan niyo kaming makakolekta ng dalawang daang ulasimang-bato. Kahit na magkano ay babayaran namin.’ Napataas na ang kilay ni Everly. Parang kung sino lang ang nag-offer na iyon. Tinawagan na niya si Monel matapos na i-pause ang kanyang pinapanood na trailer ng kanyang kaibiga. Agad naman iyong sinagot ng kanyang tinawagan. “Rejected. Gaya ng sabi ko, e-ho-hold natin ang lahat ng ulasimang-bato. Hindi tayo maglalabas noon kahit na isa lang.” “Okay, Boss. Re-reject ko na.” “Good.” “Boss may message na naman siya.” “Sige basahin mo. Anong sabi?” “Bakit ko raw nire-reject? Posible raw bang naubusan na tayo ng lakas na maghanap noon? Namimilit siya