Chapter 2 "FLASHBACK! Trying to get his attention"

MALAKI ang mga ngiting namutawi sa mga labi ni Zarah nang gumising ng umagang iyon. Pagdungaw pa lang kasi niya sa bintana ng kuwarto niya ay isang napakaguwapong lalaking tumambad sa kanyang mga mata.

"Luke," paulit- uli niyang usal habang pinagmamasdan ito. "Kailan mo pa kaya mapapansin ang beauty ko? Bakit ba at ang kayhirap mong abutin? Pero, hindi. Hindi ako susuko hanggang sa ibigin mo rin ako. Hintayin mo ako mahal ko."

Humarap siya sa kanyang full-length mirror at ngumiti nang buong kaytamis nang makita ang sariling repleksiyon sa malaking salamin.

"Ano ba ang ayaw mo sakin, Luke?" tanong niya na wari'y kinakausap ang sarili sa harap ng salamin. "Maganda naman ako," wika niya pa. Matitingkad ang kaputian ng kanyang balat at balingkinitan ang kanyang katawan. Medyo singkit ang kanyang mga mata dahil may lahing chinese ang kaninunuan nila sa mother side.

Bagay sa mukha niya ang tangos ng kanyang ilong. Hindi rin puwedeng hindi mapansin ang lips niyang sexy ang hugis. Lahat ng damit na kanyang susuotin ay nababagay sa kanya kahit pa siguro pasusuotin pa siya ng mukhang basahan ay magmukha pa rin siyang eleganteng tingnan. Mayroon siyang mga ganoong assets na hindi maitatangging maraming mga lalaking mapapalingon sa kanya. She even had a lot of suitors. Ngunit iisang lalaki lang naman ang tila bulag sa kagandahan niya at iyon ay walang iba kundi si Luke Guevara.

Matapos ayusin ang sarili ay nagmadali siyang bumaba sa hagdan. Tuluy- tuloy siya sa garden kung saan naroroon ang binata at nagti-trim ng mga halaman. Suot nito ang pantalong mapusyaw ang kulay at may disenyong malalaking butas sa may bandang tuhod. Wala itong pang itaas at tanging maliit lang na towel ang nakasabit sa leeg nito na batid niyang pamunas ito ng pawis.

Sàglit siyang natigilan, malayang pinagmamasdan ang kabuuan ng nito. Pilyang pinaglakbay ang tingin ng kanyang mga mata sa mga naglalakihang muscles nito sa braso. Sa malapad nitong dibdib pababa sa anim na pandesal nito. With his sweat running down his body, he appeared more appealing. At patuloy pang bumaba ang kanyang paningin hanggang sa may umbok ng-- Awe!" napatutop na lang siya sa sariling bibig ng biglang pumasok sa utak ang kahalayang nabuo sa kanyang isip. Tumigil ka Zarah, nakakahiya ka!" kastigo niya sa sarili.

Napakislot naman siya nang sumulyap ito sa kinaroroonan niya. Gosh, I like his eyes. Para akong matutunaw sa mga tingin pa lamang niya," usal niya sa sarili.

Parang isang Mombai ang features nito. He was tan-skinned. Mala- butterfly at medyo wavy na buhok at malamlam ang mga mata. Matangos rin ang ilong nito na nababagay sa maangas nitong mukha at ang mga labi nitong maninipis na mamumula- mula.

"May ipag- uutos ho ba kayo, ma'am?" tanong nito na siyang nakapagpagising sa kanyang diwa.

Napakurap naman siyang tumingin dito at napapanganga nang lumantad ang mapuputing mga ngipin na tila daig pa ang isang modelo ng toothpaste. Feeling niya ay nalalanghap niya ang mababangong hininga nito gayong napakalayo naman nito sa kinaroroonan niya. And she was even imagining his lips touching hers.

"Ma'am?" muling tanong nito nang makita siyang nananatiling tahimik.

Saka lamang niya muling ikinurap ang mga mata at tumingin dito. She looked at him with so much admiration. Pinawalan niya agad ang pinakamatamis niyang ngiti.

"Zarah, please call me Zarah," sabi niya. "How many times do I have to tell you na Zarah na lang ang itawag mo sa akin? Zarah or Ara, it's up to you." Or if you want, you can simply call me.... 'babe or honey', dugtong nga kanyang pilyang isip.

"I'm sorry, Ma'am, pero hindi ko ho kayo puwedeng sundin sa gusto n'yong mangyari," pormal nitong sagot, sabay pahid ng towellete sa pawisan nitong mukha. "Baka ho magalit ang mommy at daddy niyo."

"Tatawagin mo lang naman ako sa pangalan ko kapag tayo lang dalawa," giit pa rin niya. "Sige na please? Ara na lang ang itawag mo sa'kin, okay?" pamimilit niya parin.

"Hindi ho talaga puwde maam, pasensiya na," mariin nitong tanggi. "Kung wala ho kayong ipag- uutos, ipagpapatuloy ko na ho ang ginagawa ko."

"Mayroon pa!" maagap niyang pigil nito nang akmang aalis na ito at magpapatuloy na sa ginagawa. "May ipapagawa ako sa'yo."

"Ano ho yon?" magalang nitong tanong.

"Puwede bang imasahe mo ang mga paa ko?" walang kagatol- gatol niyang pakiusap sa binata. "Natapilok kasi ako kanina eh, at medyo masakit pa. Para ngang nabalian ako ng buto, eh," pagdadrama niya at agad na nag- aakting na tila napipilayan.

"Pasensiya na po, hindi ko po kayo masusunod sa ipinapagawa niyo," magalang pa rin nitong tanggi at mabilis na itong tumalikod at umalis.

Napalis ang ngiti sa mga labi niya. Nakangusong inirapan niya ito kahit hindi naman siya nito nakita dahil nakatalikod na ito. Masyado talaga itong mailap. Palibhasa ay nagtatrabaho ito sa kanila bilang part- time gardener dahil waiter naman ito sa isang restaurant sa bayan. Minsan ay sa construction naman ito nagtatrabaho. Lahat na yatang klaseng trabaho ay nasubukan na nito.

Sa gabi naman ay pumasok ito sa eskuwela at nasa kolehiyo na rin ito. At napag- alaman pa niyang ga- graduate na ito ngayong taon. Kaya kailangan nitong magtrabaho habang nag- aaral dahil tindera lamang ng isda at gulay ang nanay nito sa palengke. Anak ito sa pagkadalaga kaya walang ama ang umaagapay sa mag- ina.

Samantalang siya ay kilalang anak- mayaman ng kanilang lugar. Maganda siya at nag- aaral sa isang mahusay na eskuwelahan doon. Isang pribadong paaralan na tanging mayayamang pamilya lamang ang makapag- afford sa paaralang iyon. Iyon ba ang dahilan kung bakit mailap sa kanya si Luke?

Wala siyang pakialam sa estado nito sa buhay. Ang tanging alam lang niya ay gusto niya ito at hindi lang basta gusto kundi parang mahal na niya ang binata.

Ngunit paano siya mapalapit dito na ngayon pa lang ramdam niya ang kailapan ng lalaki. Na tila isa siyang taong may sakit na maaaring makahawa dito, ganoon ito kung makakaiwas kapag nilapitan niya. Ngunit, hindi! hindi siya ganoon kadaling sumuko. Ipapakita niya dito na totoo ang nararamdaman niya para dito, di bale ng magmukha siyang tanga basta maipabatid niya lamang na wala itong dapat na ikatakot sa kanya. Kahit sana magsimula lang muna sila bilang magkakaibigan.