Chapter 20

Bago pa ako makapagsalita, dumating na ang pagkain namin. Inilapag ng waiter ang mga pinggan sa harap namin, at agad na bumalot ang mabangong aroma sa buong paligid. Paborito ni Mr. Martinez ang steak, at napansin kong may wine rin sa gilid ng mesa, bagay na hindi ko inaasahan.

Tahimik kaming kumain sa loob ng ilang minuto, pareho kaming tila nasasarapan sa mga pagkain. Pero habang kumakain, hindi ko maiwasang bumalik sa mga sinabi niya kanina tungkol sa pag-move on. Naisip ko ang sarili kong mga pinagdaanan, lalo na kay Kurt, ang dati kong nobyo. Napatitig ako sa wine glass ko, iniisip kung talaga bang makakalimutan ko rin ang lahat ng sakit gaya ng ginagawa ni Mr. Martinez.

“Evelyn,” biglang tawag niya sa akin, binasag ang katahimikan.

Tumingin ako sa kanya, medyo nagulat sa biglang pagtawag. “Yes, sir?”

“I don’t want to talk about business tonight,” sabi niya, medyo seryoso. “Let’s talk about something else. Something lighter.”

Napangiti ako nang bahagya. "Well, ano pong gusto niyo